Αφορμή γιά ετούτο εδώ, στάθηκε ένα αρθράκι σχολιασμού επικαιρότητας στο «σημειωματάριο» του Μάρκο ντέΣάντ. (Όχι στο «επίσημο» ιστολόγιό του, τη «Μαύρη Φατρία«.)

Ας μη βιαστεί να χαρεί, όμως, ο καλός φίλος μαρκήσιος (αν καί παρακάτω στο κείμενό του, τό ‘πιασε το νόημα – θα δείτε γιά ποιό πράγμα μιλάω). Τα πράγματα δεν (θα) είναι τόσο εύκολα.

Αλλά, πάμε να δούμε πρώτα μερικά ιστορικά στοιχεία.

. . . . . . . . . . .

α. Παρελθοντικές εισβολές στη Ρωσσία

Αυτή τη στιγμή, θυμάμαι τέσσερεις (4). Όμως, θα διαπιστώσετε πως κάθε φορά οι Ρώσσοι γίνονται όλο καί καλύτεροι στην άμυνα της χώρας τους. Προφανώς παίρνουν τα μαθήματά τους… καί δεν τα ξεχνάνε.

Στα παρακάτω, ίσως σας φανεί παράξενη η έλλειψη αναφοράς στον Α’ ΠΠ. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια αυτού δεν σημειώθηκε εισβολή στη Ρωσσία, παρά μόνο προσωρινή κατάληψη καί ανακατάληψη συνοριακών εδαφών της. Τελικά, οι μπολσεβίκοι συνήψαν ανακωχή με τους Γερμανούς, αποδίδοντάς τους μάλιστα αρκετά μεγάλες Ρωσσικές εκτάσεις, τις οποίες έτυχε να κατέχουν οι Γερμανοί εκείνη τη στιγμή.

Οι υπόλοιπες ιστορικές εισβολές στη Ρωσσία, είναι οι εξής:

. . . . . . . . . . .

i. Τεύτονες Ιππότες

Αυτοί οι λεβέντες, τώρα, λέγεται πως προήλθαν από τη συγχώνευση δύο μεσαιωνικών Γερμανικών ιπποτικών ταγμάτων, των Ιπποτών του Σταυρού καί των Ιπποτών του Ξίφους. Ωστόσο, η Γουΐκι λέει πως ιδρύθηκαν ως αυτόνομο τάγμα νοσοκόμων, καί στην πορεία εξελίχθηκαν σε σκληρή στρατιωτική μηχανή, απορροφώντας τους λοιπούς Γερμανούς «συναδέλφους» των άλλων ιπποτικών ταγμάτων.

Τέλος πάντων, αυτοί έδειξαν ελάχιστο ενδιαφέρον γιά τους Αγίους Τόπους, όπως γενικά οι Γερμανοί ηγεμόνες έδειξαν ελάχιστο ενδιαφέρον να μετάσχουν στις Σταυροφορίες… αν καί ανακατέλαβαν την Ιερουσαλήμ από τους Άραβες (γιά μιά 15ετία) με την Στ’ Σταυροφορία, διά του αυτοκράτορος Φρειδερίκου Β’ Χοχενστάουφεν.

Αυτοί ενδιαφερόντουσαν κυρίως γιά την επέκταση προς Ανατολάς, το γνωστό γεωπολιτικό δόγμα Drang nach Osten, το οποίο επέζησε μέχρι καί τις μέρες του Χίτλερ (που το υιοθέτησε πλήρως). Θεωρητικώς, ήθελαν να εκχριστιανίσουν Λιθουανούς καί λοιπούς βαρβάρους της περιοχής, συν να τη σπάσουν στους «αιρετικούς» (δηλ. ορθοδόξους) Ρώσσους. (Διότι, εκείνα τα χρόνια, οι Γερμανοί ήσαν καθολικοί.) Έφτασαν κοντά στους στόχους τους, με τις λεγόμενες «Βόρειες (ή «Βαλτικές») Σταυροφορίες«. Μάλιστα, κατάφεραν όχι μόνον να εκχριστιανίσουν (με το στανιό) ένα σωρό κόσμο, αλλά ίδρυσαν κι ολόκληρο κρατίδιο, το Καίνιγκσμπεργκ ( = «Βασιλοβούνι». Αυτό, από το 1946 καί εντεύθεν, ονομάζεται «Καλίνινγκραντ» καί είναι μέλος της Ρωσσίας – της ΕΣΣΔ πρίν το 1991.)

Είναι ακριβώς το «μήλον της Έριδος», γιά το οποίο ο Χίτλερ ζήτησε από τους Πολωνούς να του παραχωρήσουν τον περίφημο «διάδρομο του Γκντάνσκ«, ώστε να το ενώσει διά ξηράς με την υπόλοιπη Γερμανία, οι Πολωνοί του αρνήθηκαν, καί τους επιτέθηκε. (Έναρξη Β’ ΠΠ στην Ευρώπη.)

. . . . . . . . . . .

Ωστόσο, όλα τα ωραία πράγματα έχουν ένα τέλος.

Επειδή οι Γερμανοί γενικώς είναι αγύργιαγα κεφάλια (ντίπ ντουβάρια…), θεώρησαν παιχνίδι το να συνεχίσουν τις πολεμικές τους εκστρατείες προς Ανατολάς, μάλιστα βάζοντας χέρι στους ίδιους τους Ρώσσους. Όμως, έφαγαν μιά μαλαπέρδα στη λίμνη Πέϊπους από τον Αλέξανδρο Νιέφσκυ το 1242, συν μιά δεύτερη γερή σφαλιάρα το 1410 στη μάχη του Τάννενμπεργκ από τον συνασπισμό Πολωνών καί Λιθουανών, καί ησύχασαν. (Προσωρινά. Ποτέ δεν πρόκειται να ησυχάσουν μία καί καλή οι Γερμαναράδες.) Δεν κατεστράφησαν εντελώς, αλλά άρχισαν να παίρνουν τον κατήφορο (οικονομικώς καί στρατιωτικώς).

Σημειώστε ότι οι Λιθουανοί έγιναν χριστιανοί το 1386, ώστε πλέον δεν παρείχαν αφορμή στους Τεύτονες Ιππότες να τους επιτίθενται, με προσχηματική αιτία (των Τευτόνων) ότι οι Λιθουανοί παρέμεναν ειδωλολάτρες. Παρά ταύτα, οι Τεύτονες συνέχισαν να τους παρενοχλούν, κι έτσι οι Λιθουανοί τα πήραν στο κρανίο καί τους πολέμησαν καί τους νίκησαν το 1410.

. . . . . . . . . . .

β. Πολωνοί καί Λιθουανοί

Η Πολωνία έγινε χριστιανικό κράτος το 966, επί ηγεμόνα Μιέζσκο του Α’. Επειδή, όμως, εξ αρχής συνδέθηκε θρησκευτικώς με τη Ρώμη (καί όχι με την Κωνσταντινούπολη), προφανώς ακολούθησε καί την πορεία του Βατικανού. (Εννοώντας ότι, όταν ο Καθολικισμός διαχωρίστηκε από την Ορθοδοξία, κυρίως μετά το δεύτερο σχίσμα του 1054, τον ακολούθησαν καί οι Πολωνοί.) Ειδικά, μάλιστα, μετά την θρησκευτική προσχώρηση των Γερμανικών κρατιδίων προς τον Προτεσταντισμό, η εθνική ταυτότητα της Πολωνίας σε μεγάλον βαθμό άρχισε να καθορίζεται από τον Καθολικισμό της, σε αντίθεση με τον Προτεσταντισμό των Γερμανών στα δυτικά της καί την Ορθοδοξία των Ρώσσων στ’ ανατολικά της.

Βέβαια, τέτοιες διακρίσεις πυροδοτούν καί πολέμους – αν χρειαστεί. Κι έτσι…

…Θυμάστε την «κοινοπραξία» Πολωνών-Λιθουανών από την προηγούμενη ενότητα; Έ, λοιπόν, αυτοί οι λεβέντες επιτέθηκαν στους Ρώσσους (το 1605), καί κατάφεραν κι έφτασαν μέχρι τη Μόσχα – καί την κατέλαβαν! (Βέβαια, στη Ρωσσία τότε υπήρχε μιά ψιλοχαώδης κατάσταση, εξ αιτίας διαμαχών γιά την εξουσία – κι όχι μόνο την τσαρική. Πχ εξεγέρσεις κοζάκων.) Όμως, τότε συνέβη το εξής:

Δύο Ρώσσοι κατάφεραν κι ένωσαν τον λαό τους σε εξέγερση. Ο ένας ήταν ο πρίγκηπας Ντμίτρυ Ποζάρσκυ· ο άλλος, όμως, ήταν ένας …χασάπης (ναί!), καί περιστασιακώς έμπορος, ο Κούζμα Μίνιν.

Αυτοί οι δυό (με τον στρατό τους, εννοείται), μαζί με τη βοήθεια (αργότερα) ετέρου πρίγκηπα, του Ντμίτρυ Τρουμπετσκόϋ, κατάφεραν καί κατενίκησαν τον συνασπισμό Πολωνών-Λιθουανών, καί μέχρι το 1613 τους είχαν διώξει από τη Ρωσσία! Προς τιμήν τους, στήθηκε μνημείο στην «Ερυθρά Πλατεία», το οποίο υπάρχει μέχρι σήμερα.

Λεπτομέρεια: ένας από τους πρώτους Σοβιετικούς (Ρώσσους) στρατιώτες, που μπούκαραν στο Ράϊχσταγκ στις 30 Απριλίου 1945, ονομαζόταν επίσης Μίνιν (Μιχαήλ)! Λέγεται, επίσης, ότι πρώτος αυτός ανέβηκε στη σκεπή του κτιρίου καί κουνούσε τη σημαία εκεί επάνω, αλλά στη διμοιρία του δεν υπήρχε φωτογράφος. Δηλαδή, δεν ήταν αυτός, που φωτογραφήθηκε -σ’ εκείνη την πασίγνωστη εμβληματική φωτογραφία-…

…δύο μέρες αργότερα στη σκεπή του κτιρίου με τη Σοβιετική σημαία, που ήταν ο (Γεωργιανός) Μελίτων Καντάρια,…

…Αλλά κάτι πλάκες που κάνει η Ιστορία, όμως!…

. . . . . . . . . . .

«- Καί ποιό είναι το ηθικό δίδαγμα, κυρία;»

«- Ότι οι Ρώσσοι, ακόμη κι αν νικηθούν στρατιωτικώς, θα στήσουν αντάρτικο καί θα ρημάξουν τους εχθρούς τους, παιδί μου! Δεν ξεμπλέκεις εύκολα από δαύτους!»

. . . . . . . . . . .

iii. Ναπολέων (ο Μέγας)

Ετούτος εδώ, καί πασίγνωστος είναι, καί πολλούς θαυμαστές εξακολουθεί να έχει παγκοσμίως… που ζούν μ’ έναν αναστεναγμό: «- Άχ, καί να νικούσε στο Βατερλώ!» 🙂

Ωστόσο, μή βιαστήτε να χαρείτε! Δεν είναι άψογος ο βίος του. Μιά λεπτομέρεια, που ελάχιστοι γνωρίζουν, είναι πως δεν ήταν απλά «κομματόσκυλο» των επαναστατών ( ; ) του 1789, αλλά προήχθη σκανδαλωδώς από υπολοχαγός σε υποστράτηγο. Κι έτσι άρχισε να κατέχει εξουσία. Τόσο, που ήδη το 1792 ήταν μέγας καί τρανός.

Γιατί, όμως; επειδή είχε ωραία μάτια;

Σαφώς όχι. Υποψιάζομαι ότι, γιά να εκτοξευθεί (κυριολεκτικώς!) στις κορυφές της εξουσίας, ξεπούλησε τους συμπατριώτες του, τους Κορσικανούς, υποσχόμενος (σε ποιός ξέρει ποιούς μασώνους καί λοιπούς) ότι θα φροντίσει να μην εξεγερθούν καί να μην αποσχισθούν από τη Γαλλία ποτέ.

Ειρήσθω ότι τα αυτονομιστικά κινήματα της Κορσικής έχουν φτάσει μέχρι τις μέρες μας (δές πχ δημοσίευμα Μαρτίου 2022), καί προφανώς θα συνεχιστούν μέχρι επιτεύξεως του στόχου τους, οπότε καταλαβαίνετε τί παίχτηκε. Τώρα, βέβαια, ποιά γεωστρατηγική σημασία μπορεί να έχει η Κορσική (λες καί η Ιταλία είναι τόσο τρομερός εχθρός της Γαλλίας), ή γιατί οι Κορσικανοί δεν γουστάρουν υπαγωγή στο Γαλλικό κράτος, ή αν ενεργούν προς χάριν τρίτων (καί ποιών), είναι αλλουνού παπά Ευαγγέλια – καί δεν θα εμβαθύνουμε εδώ. (Πάντως, κάποιοι σοβαροί λόγοι θα υπάρχουν, που συμβαίνουν αυτά.)

. . . . . . . . . . .

Οπότε, ο λεβέντης (μπόρεσε καί) πήρε παραμάζωμα Ιταλούς, τη «Γαληνοτάτη Δημοκρατία» των Βενετσιάνων, τους Αυστριακούς, τους Πρώσσους, τους έτσι, τους αλλοιώς,… τακίμιασε καί με τις αλεπούδες του Βατικανού,… αλλά στο τέλος (καί πρό Βατερλώ) βρήκε τον μάστορά του με τους Ρώσσους.

Λέγεται ότι, αφορμή γιά να μπουκάρει στη Ρωσσία, ήταν η άρνηση των Ρώσσων να συμπράξουν στον ναυτικό αποκλεισμό της αγγλίτσας, καί πήγε να …τους βάλει μυαλό. Όντως, τους έβαλε μυαλό από Ιούνιο μέχρι Σεπτέμβριο του 1812· αλλά οι Ρώσσοι υποχωρούσαν με την τακτική της «καμμένης γής», δηλαδή καταστρέφοντας τα πάντα πίσω τους, ώστε ο εχθρός να μή βρίσκει εφόδια. (Τακτική, που αργότερα εφάρμοσε καί ο Κολοκοτρώνης.) Κι έτσι, μέχρι τον Δεκέμβριο του 1812 οι Γάλλοι είχαν υποχωρήσει πάλι πίσω, νικημένοι από την πείνα καί τον τρομερά αφιλόξενο Ρωσσικό χειμώνα. Βάλε καί τις επιδρομές του Ρωσσικού στρατού εναντίον των αποδεκατισμένων Γάλλων (ένα ρεμπέτ ασκέρ, πλέον, που απλά κοίταζε να επιβιώσει, μπάς καί γυρίσει πίσω στην πατρίδα του), κι έχεις όλη την εικόνα. Η οποία συνοψίζεται σε μία φράση:

Πλήρης καταστροφή!

. . . . . . . . . . .

Το θέμα, όμως, είναι ποιό; το εξής:

Ένας μέχρι τότε απόλυτα επιτυχημένος στρατηγός (εναντίον Αυστριακών καί λοιπών), δεν είχε διαβάσει Ιστορία, να δεί τί έπαθαν Πολωνοί καί Λιθουανοί από τον χασάπη;

Κι άντε, πές ότι περιφρονούσε τα βιβλία. Κι άντε, πές ότι δεν υπολόγισε τον Ρωσσικό χειμώνα. (Καί δικαίως! Το Παρίσι τον χειμώνα δεν είναι, δά, η τροπική Χαβάη! Θες πεντέξη κιλά καφέ, να σηκωθείς καί να ξυπνήσεις! 🙂 ) Δεν καταλάβαινε ότι η Ρωσσία δεν κατακτάται τόσο εύκολα, με τόσο μεγάλη ενδοχώρα (οι χαρτογράφοι είχαν κάνει πολύ καλή δουλειά μέχρι τότε, καί οι χάρτες ήσαν αρκετά ακριβείς), καί τόσες πιθανές εφεδρείες; Κι αν όχι αυτό, στρατιωτικός ήταν! Δεν καταλάβαινε ότι, όσο πιό μακριά από τη βάση σου βρίσκεσαι, τόσο δυσκολώτερος γίνεται ο ανεφοδιασμός του στρατού σου; (Ειδικά με τις ταχύτητες της εποχής – άλογα καί κάρρα.)

Κι ωραία, τ’ αγνόησε όλ’ αυτά· αφού, όμως, είδε στην πράξη ότι τα βρήκε μπαστούνια, γιατί δεν διέταξε συντεταγμένη υποχώρηση, πρίν γίνει αυτός ρεζίλι κι ο στρατός του πτώματα;

Σε τί υπολόγιζε, λοιπόν; Στη βοήθεια Γερμανικών κρατιδίων καί Πολωνών; Δεν ήταν καθόλου σίγουρη.

Υποψιάζομαι, όμως, ότι:

  • Είτε δεν υπολόγιζε πουθενά, στη βοήθεια κανενός, κι επιτέθηκε εναντίον της Ρωσσίας απλά ελπίζοντας «να του βγεί» το εγχείρημα. (…Ελάχιστα πιθανό, όμως, μιά που ήταν καλός στα στρατιωτικά, κι όχι βλάκας.)
  • Είτε η όλη επίθεση εναντίον της Ρωσσίας ήταν απλά γραμμάτιο, που έπρεπε να εξοφληθεί. Γι’ αυτό δεν τον ένοιαζε ιδιαίτερα τί θα πάθαινε ο στρατός του καί τί φτύσιμο θα έτρωγε η φήμη του ίδιου. (Αρκετά πιθανή εκδοχή.)

Τώρα… αν ισχύει η δεύτερη εκδοχή, σε ποιούς χρώσταγε το «γραμμάτιο»;

Έ, δεν θέλει καί πολλή σκέψη!… Αφού οι πολεμικές εκστρατείες απαιτούν λεφταδάκια, κι αφού ο Ναπολέων από μόνος του ( ; ) πρότεινε στους (γιά κάποιους λόγους, μάλλον απρόθυμους…) ιουδαίους να τους επανασυστήσει το από αιώνων καταργημένο / νεκρό Σανχεντρίν, τί κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια;!

. . . . . . . . . . .

Εδώ, βέβαια, θα ρωτήσει κανείς: εντάξει όλ’ αυτά, αλλά γιατί του είπαν (αν του είπαν) οι ιουδαίοι -ή, έστω, ορισμένοι ιουδαϊκοί κύκλοι, πχ Ρότσιλντ- να πάει να πολεμήσει τους Ρώσσους; τί ζόρια τραβούσαν;

Υποψιάζομαι (πάλι!) ότι την απάντηση την κατέχει η κρυφή Ιστορία, κι όχι η φανερή. Βλέπετε, τους καιρούς εκείνους οι Ρώσσοι είχαν ασχοληθεί μ’ ένα πολύ επικίνδυνο «παιχνιδάκι»: το να αφαιρέσουν από τους Άγγλους τον τεκτονισμό, καί να γίνουν αυτοί οι ηγέτες του! (Φυσικά, καί να συνεχίσουν να τον χρησιμοποιούν με τον ίδιο πρακτορίστικο τρόπο, όπως οι Άγγλοι, αλλά προς όφελος της μαμάς Ρωσσίας εφεξής. Όχι της αγγλίτσας.)

Αυτό, βέβαια, στοίχισε μέχρι καί τη δολοφονία του τσάρου, που τόλμησε να το διανοηθεί! Βάλε, τώρα, στην εικόνα καί το ότι Γαλλία καί Αγγλία από τον 15ο αιώνα καί μετά είχαν κι έχουν αρκετά εχθρικές σχέσεις (ως υποψήφιες κοσμοκράτειρες, μιά εποχή… αν όχι καί σήμερα), συνεπώς καί οι τεκτονισμοί τους κινούνται επάνω στα αντίστοιχα εθνικά υπόβαθρα (καί τσακώνονται άλλο τόσο), βάλε καί το ότι οι Ναπολεόντειοι Πόλεμοι επρόκειτο να διαμορφώσουν την εικόνα των εθνικών κρατών της Ευρώπης μέχρι τις μέρες μας (200 καί πλέον χρόνια μετά)…

…καί καταλαβαίνεις ότι στα παρασκήνια παίχτηκε γερός τζόγος! Δεν είναι δηλαδή, ότι μιά μέρα ξύπνησε ο Ναπολέων, κι είπε ξαφνικά: «- Ας πάω να πολεμήσω τους Ρώσσους!»

Βέβαια, η απολύτως σοβαρή ανάλυση τέτοιων καταστάσεων απαιτεί εκπόνηση διδακτορικής διατριβής στην Ιστορία – την οποία, φυσικά, δεν πρόκειται να …διαπράξω! 🙂 Απλά, σας δίνω τροφή γιά σκέψη.

. . . . . . . . . . .

iv. Χίτλερ

Χμ…

  • Δεν είναι ότι κι ετούτος εδώ δεν γνώριζε τί έπαθε ο Ναπολέων. (Καί -από εγωϊσμό- δεν διδάχθηκε από το πάθημα του Κορσικανού, καταπώς λένε «αλαφρές» αναλύσεις.)
  • Δεν είναι, επίσης, ότι τον 20ο αιώνα έχουμε πλέον καί τεθωρακισμένα, καί πολεμικά αεροπλάνα, όχι μόνο πεζικό. (Άρα, είχαν αλλάξει ράγδην οι κανόνες του πολέμου – με «πρόγευση» στον Α’ ΠΠ του τί θα επακολουθούσε.)

Είναι (καί είμαι απόλυτα σίγουρος) ότι, αφού ο πονηρός Στάλιν αφήρεσε από τα χέρια των Χαζαρο-ιουδαίων μπολσεβίκων της ΕΣΣΔ την εξουσία, συνεπώς «έπρεπε» να τιμωρηθεί!!! (Δεν τιμωρήθηκε το 1941-45 με τα όπλα, αλλά τον φάγανε «με το γάντι» μιά δεκαετία αργότερα. Τέλος πάντων…)

Μπορεί το Γ’ Ράϊχ να κυνηγούσε ιουδαίους καί μασώνους, πλήν όμως κάποιοι κύκλοι τους αλώνιζαν εκεί μέσα.

[Ο ίδιος ο Χίτλερ απεδείχθη (μέσα στον 21ο αιώνα) -με τέστ DNA σε συγγενείς του- πως κατάγεται από ιουδαίους της Β. Αφρικής… δηλαδή από Φοίνικες. Η ιστορία ότι ήταν νόθο καποιανού Ρότσιλντ, δεν ισχύει. Απλώς, φαίνεται πως βγήκε γιά αποπροσανατολισμό των «συνωμοσιολόγων», ώστε αυτοί να γελοιοποιηθούν μετά, αν την υιοθετούσαν. Επίσης, μασώνος ήταν -γιά παράδειγμα- ο υπουργός Οικονομικών, ο δόκτωρ Σάχ – καί το ξέρανε. Εν γνώσει τους τον έκαναν υπουργό.]

Συνεπώς, καθόλου δεν αποκλείεται (καί) αυτοί να έβαλαν τον Χίτλερ να επιτεθεί εναντίον της Ρωσσίας, γιά κάποιους λόγους δικούς τους… αν καί αυτόν τον ρόλο τον έπαιξαν κυρίως οι Χάζαροι των ηπαπάρα, που τον χρηματοδοτούσαν κιόλας!

. . . . . . . . . . .

Όσον αφορά την εκστρατεία των ναζί εναντίον της Ρωσσίας, υπάρχουν δύο πλευρές της: η πραγματική καί η μεταφυσική – όσο κι αν αυτή τη δεύτερη (ενδεχομένως) δεν θέλουν να τη δεχθούν οι «επίσημοι» ιστορικοί. Καί μόνον το γεγονός ότι η επίθεση σχεδιάστηκε να ξεκινήσει τη μέρα του θερινού ηλιοστασίου (του 1941), κάνει «μπάμ»!

Ειρήσθω ότι, με βάση αυτό το σκεπτικό, η θρυλική άμυνα της Ελλάδας εναντίον του Άξονα (μέχρι Μάϊο του 1941) δεν καθυστέρησε τα σχέδια των χιτλερικών γιά την «επιχείρηση Μπαρμπαρόσσα«. (Αν φτάναμε μέχρι τέλος Ιουνίου 1941, σαφώς θα την καθυστερούσαμε.) Η «καθυστέρηση» είναι μιά εσφαλμένη έκφραση, που χρησιμοποιείται (γιά έμφαση) στους πατριωτικούς λόγους στις εθνικές μας επετείους. Απλώς, η άμυνα της Ελλάδας συνετέλεσε στην κατασπατάληση προσωπικού των Γερμανών, πολεμοφοδίων, λοιπών πόρων, προκειμένουν να κατακτηθεί η χώρα μας. (Που θα ήταν λίαν χρήσιμα εναντίον της ΕΣΣΔ – ενδεχομένως θα έκαναν καί τη διαφορά.)

[Η πλάκα είναι πως κι ο Χαϋρεντίν πασάς Μπαρμπαρόσσα ήταν …Έλληνας!!! Ναί! ναί! Εξωμότης (δηλαδή εξισλαμισμένος) Μυτιληνιός.]

. . . . . . . . . . .

Πρέπει να σας πω ακόμη δύο πράγματα σχετικά, μάλλον ευρισκόμενα στη σφαίρα του θρύλου, αλλά οφείλω να τ’ αναφέρω:

Το πρώτο, ότι κάποτε είχα κάνει μιά αστρολογική ανάλυση της 21ης καί της 22ας Ιουνίου 1941 (βαρυέμαι να την ξανακάνω! – όποιος θέλει, ελεύθερα), καί είχα δεί πως αυτή η καθυστέρηση της μιάς μέρας συνετέλεσε στην αποτυχία της εκστρατείας. Δηλαδή, αν όντως ξεκινούσε στις 21 του μηνός, είχε πολλές πιθανότητες επιτυχίας!… ενώι στις 22 είχε χαθεί αυτό το μεταφυσικό πλεονέκτημα. Οπότε, αναρωτιέται κανείς, ποιοί (αποκρυφιστικοί) κύκλοι μέσα στο Γ’ Ράϊχ έβαλαν το χεράκι τους γι’ αυτήν την 24ωρη καθυστέρηση, που μάλλον έσωσε την Ευρώπη – καί γιατί. Τέλος πάντων, μέγα θέμα κι αυτό, δεν ξέρω αν θα βρεθεί ποτέ η απάντηση!…

Το δεύτερο, ένας αστικός θρύλος· που λέει ότι, μετά την κατάκτηση της Γαλλίας (25 Ιουνίου 1940), ζήτησε να δεί τον Χίτλερ ένας μυστηριώδης μαυροντυμένος τύπος. Οι φρουροί, βέβαια, δεν επέτρεψαν, απλά ενημέρωσαν ότι τους πρήζει κάποιος επίμονος· αλλά, προς έκπληξή τους, ο Χίτλερ τους είπε να τον αφήσουν να περάσει. Λέγεται ότι είχαν μιά μακρά συνομιλία, αλλά το ζουμί είναι ότι ο τύπος του είπε απάνω-κάτω ότι τέρμα τα δίφραγκα, ό,τι έκανες, έκανες, ό,τι πέτυχες, πέτυχες, οκέϋ, δικά σου. Αλλά, αρκέσου σ’ αυτά καί μην το προχωράς, διότι θα φας το κεφάλι σου!

Αλλά ο Χίτλερ …το προχώρησε. Αγγλία (πλήρης αποτυχία να την κατακτήσει), Ελλάδα (τον ροκανίσαμε δεόντως), Ρωσσία… καί στο τέλος όντως τό ‘φαγε το κεφάλι του. Μάλλον όχι αυτός, αλλά η Γερμανία – την οποία μεταπολεμικώς ξανάστησαν στα πόδια της γιά δεύτερη φορά οι βρωμερές ηπαπάρα.

Τώρα, ποιός ήταν ο λεγάμενος μαυροντυμένος μυστηριώδης συνομιλητής; Πάλι φημολογείται πως ήταν ο περίφημος (καί στην κυριολεξία αθάνατος) κόμης του Σαίν Ζερμαίν.

. . . . . . . . . . .

Πάμε, τώρα, στο φυσικό πεδίο.

Εδώ, η αεροπορία έδινε ένα σχετικό πλεονέκτημα στους ναζί – κι όσο οι Σοβιετικοί έμεναν πίσω στον τομέα αυτόν (με τα πιό πρωτόγονα αεροπλάνα τους). Σχετικό, διότι τα πολεμικά αεροπλάνα τότε είχαν το μειονέκτημα της περιορισμένης ακτίνας δράσεως. (Φυσικά, δεν υπήρχε κάν η σκέψη ανεφοδιασμού τους στον αέρα με καύσιμα.) Στη Μάχη της Αγγλίας, πχ, λέγεται πως χοντρικά είχαν 10 λεπτά να διασχίσουν τη Μάγχη (απογειωνόμενα από Γαλλία), άλλα 10′ να εμπλακούν σε αερομαχίες, καί ακόμη 10′ να επιστρέψουν, πριν τους τελειώσουν τα καύσιμα καί πάνε γιά αναγκαστικό μπάνιο στις ακτές της Γαλλίας. Βέβαια, τα βομβαρδιστικά είχαν πολύ καλύτερο λόγο καυσίμων προς βάρος, απ’ όσο τα καταδιωκτικά, άρα αρκετά μεγαλύτερη ακτίνα δράσεως· αλλά, πάλι, η Ρωσσία δεν είναι Μάγχη, πλάτους 30 χιλιομέτρων! Πρόκειται γιά τεράστιες εκτάσεις.

Όσον αφορά τα τεθωρακισμένα, τώρα, αυτά όντως είχαν επιτυχία. Εφήρμοσαν άριστα τον ελιγμό, που είναι γνωστός ως «τανάλια», έφτασαν μέχρι τα πρόθυρα της Μόσχας,… αλλά ξέχασαν να περιμένουν το Πεζικό!!! Κι έτσι, ώσπου να φτάσει έξω απ’ τη Μόσχα το (πιό αργοκίνητο) Πεζικό, έφτασε Σεπτέμβριος. Άρχισαν οι βροχές, άρχισε το έδαφος να λασπώνει αγρίως (νομίζω το φαινόμενο αυτό ονομάζεται «μουσλίτσα» στα Ρωσσικά), κόλλησαν τα ένδοξα τάνκς των Γερμανών στις λάσπες!

Τα υπόλοιπα είναι γνωστά: πεισματικές επιθέσεις από αλλεπάλληλα κύματα Γερμανικών στρατιών (αφού έχασαν το αρχικό πλεονέκτημα), σχεδόν απεγνωσμένη άμυνα των Σοβιετικών, έως ότου κέρδισαν την καθοριστική Μάχη του Στάλινγκραντ, άρχισαν αυτοί πλέον την επίθεση, καί Γ’ Ράϊχ τέλος.

. . . . . . . . . . .

β. Νάτο το ΝΑΤΟ!…

Φτάνουμε στο σήμερα.

Ο οποιοσδήποτε επιχειρήσει σήμερα επίθεση εναντίον της Ρωσσίας, θα έχει όντως να κάνει με συνθήκες κατά 20%-30% όμοιες με του 20ου αιώνα (διάβαζε: πολεμικά αεροπλάνα), αλλά το υπόλοιπο δεν έχει καμμία σχέση με το χθές.

Πυρηνικό οπλοστάσιο, κομπιούτερς, ραντάρ, στρατιωτικά ρομπότ, πολεμικά αεροπλάνα που δεν χαμπαρίζουν από αποστάσεις, ντρόουνς, δίκτυα επικοινωνιών, τεχνητοί δορυφόροι, Τεχνητή Νοημοσύνη… της κακομοίρας από εξελίξεις! Το δέ (όποιας μορφής) Πεζικό είναι πλέον ταχύτατα μεταφερόμενο (με μεταγωγικά αεροσκάφη, που -λέγεται πως- δεν δίνουν κάν στόχο της παρουσίας τους στα ραντάρ), συν το ότι αποτελείται κυρίως από σκληροτράχηλα «σκυλιά του πολέμου», εξειδικευμένα μέχρι καί σε ανορθόδοξες πολεμικές επιχειρήσεις. Μέχρι κι από εξειδικευμένες «εταιρείες παροχής στρατιωτικών υπηρεσιών», στελεχωμένες από διάφορα …μπουμπούκια (πχ φυλακόβιους, κτλ).

Γιατί αυτές οι τελευταίες;

Διότι οι αρκετές δεκαετίες ευμάρειας καί ειρήνης (έστω καί υπό όρους) μετά το 1945, έκαναν τους Ευρωπαίους να μην έχουν πλέον το νοητικό / ψυχολογικό πλαίσιο των στρατιωτών του Β’ ΠΠ, δηλαδή «ορμάμε όπου διαταχθούμε, κι ας σκοτωθούμε». Τώρα, άμα πας να πιάσεις πχ Γάλλο, να του πείς να πάει να πολεμήσει υπέρ Ουκρανίας, το πιθανώτερο είναι να σου απαντήσει (κύριε Μακρόν) : «- Βά τέ φαίρ ανκυλέ!» (Αμετάφραστο αυτό! Κι όχι πως δεν θα χαρεί ο Μακρόν με την προτροπή! Καρα-lol!!! 🙂 )

Αυτά, λοιπόν, σαφώς καί τα ξέρει το ΝΑΤΟ (δεν περιμένουν να τα μάθουν από μένα! 🙂 ), δηλαδή οι Χάζαροι των ηπαπάρα, συν όλο το μασωναριό των ΝΑΤΟϊκών καραβανάδων (ανδρών… καί μή 🙂 – αλήθεια, δέχονται τραβεστί οι παραδοσιακοί μασώνοι στις τάξεις τους; πλάκα θά ‘χει!…). Οπότε, δεν τους πολυνοιάζουν το τί έπαθαν οι προηγούμενοι εισβολείς στη Ρωσσία, διότι διαθέτουν ακόμη κάτι, που δεν υπήρχε το 1941. (Όχι πως οι Ρώσσοι δεν διαθέτουν παρόμοια παιχνιδάκια, αλλά…)

. . . . . . . . . . .

Αυτό το (καί) οπλικό σύστημα, που υπάρχει σήμερα, καί δεν υπήρχε τότε, ονομάζεται Χάαρπ. Το οποίο έχει ήδη χρησιμοποιηθεί γιά τροποποίηση καιρού σε πολεμικές επιχειρήσεις των ηπαπάρα, ώστε ο στρατός τους να πάει -στην κυριολεξία!- …διακοπές! Ούτε χιόνια, ούτε πάγοι. (Αντίθετα από τους ευάριθμους δυστυχείς δικούς μας στα βουνά της Β. Ηπείρου το 1940-41… οι οποίοι, ακόμη κι αν κατάφεραν να επιζήσουν, δεν κατάφεραν να φέρουν πίσω στην Πατρίδα τα πόδια τους.)

Έκανε, δηλαδή, αυτό που ονειρευόταν ο Μουσσολίνι γιά τους δικούς του, έναν «υγειϊνό περίπατο».

Πότε καί πού;

Στο Αφγανιστάν, το 2001-2003 (τουλάχιστον).

Πώς το ξέρουμε;

Από τις άριστης ποιότητας φωτογραφίες του μακαρίτη του Μπεχράκη, μεταξύ άλλου φωτογραφικού υλικού από τότε.

Βλέπετε, το Αφγανιστάν έχει βαρύ ηπειρωτικό κλίμα. Όθεν, όταν κάνει χειμώνα στο Αφγανιστάν, δεν είναι παίξε-γέλασε. Αντιθέτως, οι στρατιώτες των ηπαπάρα, μόνο που δεν πήραν μαζί τους μαγιώ καί αντιηλιακό!… Χειμωνιάτικα. Ηλιοφάνεια, ζέστη, καί τραλαλά-τραλαλό. Έτσι προχείρως, πάρτε σύνδεσμο, καί κοιτάξτε πχ τη 15η φωτογραφία από πάνω, με τους ηπαπαραίους ν’ αλληλοκοιτάζονται μ’ έναν Αφγανό έξω από ένα λασπόσπιτο, με χρονική επισήμανση Νοεμβρίου 2022.

Σας φαίνεται κανείς να φοράει χειμερινή στολή, ή χειμερινά ρούχα;

Δυστυχώς, κανείς δεν είχε τη νοημοσύνη να παρατηρήσει τέτοια πράγματα στις φωτογραφίες, ουδέ κάν οι «συνωμοσιολόγοι».

. . . . . . . . . . .

Το ζήτημα εδώ είναι το εάν οι Ρώσσοι έχουν αντισυστήματα, ώστε να μπλοκάρουν την τροποποίηση του καιρού. Πιθανώτατα έχουν, πιθανώτατα η στρατηγική τους είναι να μην τα βγάλουν ακόμη στη φόρα. Ωστόσο, ο Μάρκο ντέΣάντ τό ‘πιασε σωστά το θέμα: με τις πρώτες επιθέσεις του ΝΑΤΟ εναντίον των Ρώσων, πρέπει οι Ρώσσοι να καταστρέψουν αμέσως τις εγκαταστάσεις του Χάαρπ. Μόνο που δεν είναι αυτό της Αλάσκας, που θα τους κάνει τη μεγαλύτερη ζημιά, αλλά το πιό κοντινό τους, της Νορβηγίας. (Αν καί υπάρχουν κι άλλα, παγκοσμίως. Ολόκληρο δίκτυο είναι.)

. . . . . . . . . . .

γ. Ο μεταφυσικός παράγων

Ακόμη κάτι, που έμεινε αναλλοίωτο από την απώτατη αρχαιότητα, είναι η προσπάθεια «χειρισμού» μεταφυσικών καταστάσεων, προκειμένου να ευοδωθεί μιά εκστρατεία.

Αυτή (η προσπάθεια) θα ξαναγίνει καί τώρα (πρίν την επικείμενη επίθεση του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσσίας) – κι ας υπάρχουν πλέον κομπιούτερς καί πολεμικά ρομπότ, κι ας κερδίζει θεωρητικώς όποιος είναι πιό προηγμένος στους τομείς αυτούς της στρατιωτικής τεχνολογίας.

Ειρήσθω, ότι στις μεταφυσικές επικλήσεις περισσότερο μετράνε τα χρονικά νοητικά σχήματα, παρά τα τοπικά – αν καί δεν γνωρίζω τον λόγο. (Μάλλον «αυτοί» δεν είναι απόλυτα σίγουροι γιά τα γεωδαιτικά πλέγματα, ώστε να τα εκμεταλλευτούν – παρά τις απ’ αιώνων έρευνές τους.) Ειρήσθω, επίσης, ότι αν κάποιοι «συνωμοσιολόγοι» καταφύγουν σε σχέδια επί χάρτου, όπως πχ εκείνη η πορεία του «σιωνιστικού πύθωνος» (στην οποία έχουμε κι εμείς αναφερθεί), τους πληροφορώ ότι πιθανώτατα κάνουν λάθος. Γιά παράδειγμα, σήμερα παίζει καί η πτήση των εκατέρωθεν πυραύλων επάνω από τον Β. Πόλο, διότι οι αποστάσεις είναι πιό μικρές. Μην περιμένετε, δηλαδή, ντέ καί καλά επιθέσεις εναντίον της Ρωσσίας πχ από το έδαφος της Πολωνίας, επειδή είδατε κάποιον αρχαίον χάρτη με την «πορεία του πύθωνος», ή του σκαντζόχοιρου, ή ξέρω ‘γώ.

Ας εξετάσουμε επομένως, την χρονική συνιστώσα – που την ξέρουμε αρκετά καλά.

. . . . . . . . . . .

Λοιπόν, αν ξαναδούμε την ανάρτηση του μαρκησίου, θα διαπιστώσουμε πως η πηγή της είδησης μιλάει γιά μέχρι τον προσεχή Σεπτέμβριο (2024). Δεν ξέρω αν η είδηση αυτή είναι αληθινή, ή μέχρι ποιόν βαθμό, δεν ξέρω αν το ΝΑΤΟ καταφέρει να μαζέψει καί να κινητοποιήσει τόσο γρήγορα τόσους στρατιώτες (μάλλον τους έχει ήδη έτοιμους από την πρόσφατη -Φεβρουάριο έως Μάϊο 2024- μεγάλη άσκηση που διεξήγαγε), αλλά η έκφραση «μέχρι Σεπτέμβριο» μεταφυσικώς σημαίνει κάποια πολύ συγκεκριμένα πράγματα.

Δηλαδή;

Δηλαδή, ότι διερχόμαστε από «πύλες» – οι οποίες συνιστούν καί τις πιθανώτερες ημερομηνίες γιά την έναρξη της επίθεσης των ΝΑΤΟϊκών. Αφού το ηλιοστάσιο το φάγαμε καί δεν έγινε τίποτε (άσε την ψευδοπροφητεία γιά τις 18 Ιουνίου!), η σπουδαιότερη πύλη μπροστά μας είναι πλέον η 20η Ιουλίου, καί ακολουθεί η (με κάπως μικρότερη ισχύ) διπλή της 12ης/13ης Αυγούστου – με κυριώτερη την 13η. (Μάχη του Μαραθώνα -άσχετο αν η Γουΐκι δεν μπορεί να προσδιορίσει ακριβή ημερομηνία-, μάχη των Θερμοπυλών -παρομοίως-, πείραμα της Φιλαδέλφειας σε 2 φάσεις, στις 12 καί τις 13…)

Όμως, υπάρχει ακόμη ένα επικίνδυνο διάστημα, αν καί ελάχιστα γνωστό: είναι οι μέρες από (χοντρικά) 24 Αυγούστου (26 «κανονικά»), έως 31 Αυγούστου.

. . . . . . . . . . .

Επειδή οι αρχαίοι ημών δεν ήταν χάπατα (στις τότε επιστήμες), επειδή γνώριζαν άριστα τη διάρκεια του έτους (άσχετο τί λένε τα επίσημα κιτάπια, αν θες να βρείς πόσο ακριβώς κρατάει το έτος, μπορείς καί με πρωτόγονα μέσα), ήξεραν ότι η πορεία της Γής μας γύρω από τον Ήλιο δεν είναι ακριβώς κυκλική. Είναι ελαφρώς ελλειπτική. Οπότε, την «αρμονία» των 360 μοιρών του κύκλου καί -κατ’ αναλογίαν- των 360 ημερών του «σωστού» έτους, τη χαλούσαν οι πεντέμιση ημέρες που «περίσσευαν». Τις οποίες, στην Ελληνιστική Εποχή τις θεωρούσαν γρουσούζικες (δυσαρμονικές), καί σταματούσαν να κάνουν οποιαδήποτε εργασία.

Τί έκαναν, τότε;

Το ρίχναν έξω. Αγρίως. Τεμπελιά, φάρσες, πλάκες, μεθύσια, όργια. Δεν είναι τυχαίο, που στις 29 Αυγούστου αποκεφάλισαν τον Ιωάννη τον Πρόδρομο, αφού η Σαλώμη έδωσε ρέστα στο στρίπ-τήζ! Επίσης, ίσως να μην είναι τυχαίο που σκότωσαν τον Πατροκοσμά τον Αιτωλό στις 24 Αυγούστου. (Ο Αλή Πασάς ήταν «μπεκτασής«, δηλαδή κάτι σαν ισλαμομασώνος. Καί φυσικά, δεν ήταν ο μόνος του είδους. Άρα… ξέρω ‘γώ;… – γιά την ημερομηνία, λέω. Νομίζω πως δεν έδωσε αυτός την εντολή γιά το κρέμασμα του αγίου, αλλά δεν αντέδρασε κιόλας.)

Σε ακόμη μία περίπτωση (έστω, φανταστική), που αναφέρει ο μακαρίτης Γιώργος Μπαλάνος στο μυθιστόρημά του «Νύχτες της Εκάτης», αναγράφεται η ημερομηνία 25 Αυγούστου· όπου μιά τύπισσα, υποτίθεται δημοσιογράφος (κι ελαφρώς αφελής, γιά να μην πω τίποτε βαρύτερο γιά τη νοημοσύνη της), πήγε κι έμπλεξε με τους σατανιστές, γιά να κάνει «καυτό» ρεπορτάζ· καί στο τέλος, τα συγκεκριμένα σαΐνια προσφέρανε «θυσία» την ίδια στο σκιάχτρο τους! 🙂

Δεν τη σφάξανε τη γυναίκα – ευτυχώς, δηλαδή! Αλλά, αφού πρώτα τη φασκιώσανε κατακαλόκαιρο με χειμερινά ρούχα (μέχρι καί γάντια της φορέσανε· πώς δεν έσκασε απ’ τη ζέστη!…), μετά όλη η σύναξη από γύρω άρχισαν να τη γδύνουν ψέλνοντας τα δικά τους. Πάλι με στριπ-τήζ η δουλειά, δηλαδή!… καί το πιό μετά, δεν σας το λέω! 🙂

Αλλά, πέρα απ’ την πλάκα, βλέπετε πόσο αναλλοίωτες παραμένουν μερικές καταστάσεις ανά τους αιώνες.

Τώρα, βέβαια, το πότε ακριβώς ο Ιούλιος καί ο Αύγουστος απέκτησαν 31 μέρες (που αφαιρέθηκαν από τον Φεβρουάριο), επειδή πρώτος ο Ιούλιος Καίσαρ καί μετά ο Οκταβιανός Αύγουστος (που ζήλεψε) επέβαλαν αυτόν τον κανόνα (καί τα ονόματά τους στους αντίστοιχους μήνες), καί το αν αυτό έγινε μέσα σε μιά μέρα, ή υπήρξε καί μεταβατική περίοδος, είναι λεπτομέρειες γιά τους εξειδικευμένους ιστορικούς. Το «ζουμί» είναι πως χοντρικά, η τελευταία εβδομάδα του Αυγούστου συναποτελούσε τις «αμαρτωλές» καί επικίνδυνες ημέρες. (Η συζήτηση γίνεται γιά τον καθορισμό της ακριβούς ημερομηνίας ενάρξεως των «επικινδύνων» ημερών του Αυγούστου, αλλά δεν έχει μεγάλη σημασία.)

Ίσως ακόμη αποτελεί, γιά μερικούς· μιά που η αρχή του νέου έτους, που επί Αλεξανδρινών ήταν η 1η Σεπτεμβρίου («πρώτη της Ινδίκτου«), εξακολουθεί καί σήμερα να είναι η αρχή του νέου έτους γιά τα σχολεία καί την Εκκλησία. (Τουλάχιστον την Ορθόδοξη, τουλάχιστον εδώ την Ελλαδική – αν όχι καί γιά τα πατριαρχεία.) Θέλω να πω, πως -με κάποιον τρόπο, «μεταφυσικώς»-, πρίν «αναλάβει» η Εκκλησία με τη δική της Πρωτοχρονιά (να ευλογήσει το νέο έτος της), «αναλαμβάνουν» οι «μαύροι» να κάνουν τα δικά τους.

Κάπως σαν τους καλλικαντζαραίους, που τα Χριστούγεννα κάνουν πάρτυ – μέχρι τα Φώτα.

. . . . . . . . . . .

Άρα, πότε θα κάνει το «ντού» το ΝΑΤΟ, τελικώς;

Η λογική λέει: είτε 13 Αυγούστου, είτε τέλος Αυγούστου. Διότι, όσο πιό μεταγενέστερη ημερομηνία, τόσο πληρέστερη η προετοιμασία. Επίσης, 31 Αυγούστου 1939 (με το επεισόδιο του Γκλάϊβιτς – σήμερα Γκλιβίτσε) άρχισε ο Β’ ΠΠ. Είδατε που σας τα έλεγα; Δεν το ανέφερα παραπάνω, αλλά δεν πρέπει να ήταν τυχαίο.

Όμως, κάτσε να δούμε τί λένε καί τ’ άστρα!

Αχά!… Εδώ μιλάει γιά Πανσέληνο στις 21 Ιουλίου, δηλαδή δίπλα στην «πύλη» της 20ης. Φυσικά, δεν παίζει ρόλο μόνον η Σελήνη στα πράγματα, χρειάζεται λεπτομερής αστρολογική ανάλυση. (Ναί, καί με διελεύσεις αστεροειδών, κτλ κτλ.) Μόνο που δεν είμαι διατεθειμένος να την κάνω.

Επίσης, όμως, έχουμε μία προφητεία γέροντος, που λέει ότι σε δύο μήνες θα πέσει το γκουβέρνο. (Δεν γίνεται νωρίτερα, γέροντα; 🙂 ) Εάν τη δεχθούμε ως αληθή, τότε από τις 18 Ιουνίου 2024, που ανέβηκε η περί προφητείας ανάρτηση, πάμε στις (μέχρι τις…) 18 Αυγούστου 2024. Τώρα, θα μου πείς ότι (α) το να κάνει «ντού» το ΝΑΤΟ στη Ρωσσία είναι τελείως ανεξάρτητο με το αν θα εξακολουθήσει να κυβερνάει εδώ ο κουκλοχαιρετάκιας, καί (β) ότι η 18η Αυγούστου είναι μία εβδομάδα μακριά από το «επικίνδυνο» διάστημα 24-31 Αυγούστου. Ναί, αλλά μπορεί να υπάρχει λογική σύνδεση μεταξύ τους: το γκουβέρνο να έχει μάθει εγκαίρως τα σχετικά από τη ΝΑΤΟϊκή συμμορία, καί να την κοπανήσει την τελευταία στιγμή, λίγες μέρες πρίν το «ντού» (γιά να μην υποψιαστεί τίποτε το πόπολο), ώστε η «καυτή πατάτα» της τύχης της Ελλάδας να μείνει στα χέρια των όποιων «υπηρεσιακών» κυβερνητών.

[Καί σιγά να μην καθήσει η Ρωσσία να συνάψει συνθήκη ειρήνης μ’ εμάς, τις μέρες που θα καίγεται ο κώλος της!… Θα τα φάμε τα πυρηνικά της κατακέφαλα, δεν τα γλυτώνουμε. Παρεκτός αν μας αγαπάει κανένας άγιος, που προστατεύει τους τρελλούς γιά δέσιμο καί τους χαζούς.]

. . . . . . . . . . .

Επίλογος

Οι Δυτικοί, είμαι σίγουρος πως θα (ξανα)φάνε τα μούτρα τους· αλλά, εάν καί μόνον εάν οι Ρώσσοι ισοπεδώσουν αμέσως το δίκτυο των Χάαρπ (καταπώς γράφει κι ο μαρκήσιος). Τότε, ναί, έχουν σοβαρώτατη πιθανότητα να κερδίσουν τον επικείμενο Γ’ ΠΠ, με μικρές δικές τους απώλειες.

Τώρα, όσον αφορά το ημέτερον άρθρο: γράφτηκε απλά γιά να περιγράψει την κατάσταση, ως έχει· έτσι κι αλλοιώς, η Ελλάδα είναι άοπλη – καί αδύναμη στο να τα βάλει με τους πυρηνικούς κολοσσούς ένθεν καί ένθεν. Γι’ αυτό, καλό είναι (αν έχουμε λίγο σεβασμό στην πανάρχαιη συνέχεια του έθνους μας) να μείνουμε ήσυχοι στη γωνίτσα μας, μέχρι να τελειώσουν όλα. Η ημερομηνία ενάρξεως της εν όπλοις φάσης του Γ’ ΠΠ, είτε «μεταφυσική», είτε όχι, ελάχιστη σημασία έχει γιά εμάς.

Τελειώνοντας, να πω ότι φράσεις, όπως: «- Έλληνα, ετοιμάσου!», κτλ, είναι γιά τα σκουπίδια πλέον.

Έπρεπε ήδη να έχουμε ετοιμαστεί από καιρό.