γραφει ο Dennis Hoidas
ΚΙ ΟΤΑΝ ΞΥΠΝΗΣΑΜΕ, ΗΜΑΣΤΑΝ ΔΟΥΛΟΙ…
ΠΟΙΟΣ «ΩΦΕΛΕΙΤΑΙ» ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΟ;
(Αυτος που ειχε χρηματα στην καβαντζα, προφανως…)
1) Οσο εξαπλώνεται η επιδημια στις ΗΠΑ, τοσο μειώνονται οι πιθανοτητες του Τραμπ να επανεκλεγει....
2) Οσο ο κοσμος μενει κλεισμενος στα σπιτια του, τοσο μειώνεται η καταναλωση πετρελαιου, αρα και η τιμη του. Αυτό αποδυναμώνει και τον Πούτιν…
3) Η πτώση της τιμης πετρελαιου οδηγει σε χρεωκοπια τις εταιρειες που εξορυσσουν εγχώριο σχιστολιθικο πετρελαιο στις ΗΠΑ (αποθέματα πολλαπλάσια της Σαουδικης Αραβιας…) Αρα επιστρεφουμε στην παντοδυναμια Ροκφελερ, τους ιμπεριαλιστικους πολέμους στον Κολπο και την μονοπώληση των πετρελαιοπηγων του κοσμου από εκεινους «που ειχαν στην ακρη χρημα ώστε να σηκωθουν τελευταιοι – και νικητες- από το τραπεζι του ποκερ»).
4) Οσο διαρκει η «επιδημικη κριση», τοσο πεφτει η κατανάλωση προϊοντων, αρα και η παραγωγή, αρα και η χρηματιστηριακή αξια των εργοστασιων που τα παραγουν. Αρα, οποιος έχει λεφτα θα αγοράσει την Κινα κοψοχρονια… Και η οικονομια της Κινας βασιζεται σε επιχειρησεις τύπου ΣΔΙΤ (σύμπραξη ιδιωτικου και δημοσιου τομέα). Αρα η οικονομικη καταρρευση της Κινας συνεπαγεται καταρρευση και του κρατους της…
5) Με βαση τα 1-4, δεν είναι ουτε οι ΗΠΑ, ουτε η Κινα, ουτε η Ρωσια που θα ειχαν συμφερον να εξαπολυσουν μια πανδημια. Συμφερον εχουν μονο «οσοι εχουν λεφτα». Κι αυτοι δεν ανηκουν σε ένα κρατος… Οποτε ας αφησουμε, λεω, γω, τις εικασιες για καλους και κακους, Κινεζους ή Αμερικάνους
6) Διαβαζω εδώ και χρονια ότι τα «παγκοσμια ερπετα» ειναι υπο διωγμο και οσονουπω θα παραδωσουν τα οικονομικα οπλα τους, στους υποτιθέμενους «απελευθερωτες της ανθρωποτητας». Αν αυτό δεν σας θυμιζει «λιτανεια θρησκοβαρεμένων για να βρεξει», δεν ξερω τι άλλο σας θυμιζει… Θα υπαρξει, οντως "επανεκκινηση του πλανητη". Αλλα δεν νομιζω να ειναι προς την μεριά που θα μας αρεσε...
7) Αν οντως οι «καλοι» ειχαν στρωσει στο κυνηγι τους «κακους», τα τσιράκια των νεοταξιτών θα ειχαν τρεξει να κρυφτουν στις τρυπες τους για να σωθουν. Αντ αυτού, εγω βλέπω περιχαρεις -θαμώνες της Λεσχης Μπιλντεμπεργκ (Ντορες, Παπαχελαδες, Κουληδες, ΓΑΠηδες και λοιπους Μωυσίαλους…) να λενε ότι «ηρθε η ώρα της παγκοσμιας διακυβερνησης» (των αφεντικών τους)…,
8) Την εκδοχη καποιοι να μας εφησυχάζουν, για να κανουν πιο ευκολη τη δουλεια τους, την εχετε σκεφτει;
-----
ΠΟΙΟΣ «ΩΦΕΛΕΙΤΑΙ» ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΟ;
(Αυτος που ειχε χρηματα στην καβαντζα, προφανως…)
1) Οσο εξαπλώνεται η επιδημια στις ΗΠΑ, τοσο μειώνονται οι πιθανοτητες του Τραμπ να επανεκλεγει....
2) Οσο ο κοσμος μενει κλεισμενος στα σπιτια του, τοσο μειώνεται η καταναλωση πετρελαιου, αρα και η τιμη του. Αυτό αποδυναμώνει και τον Πούτιν…
3) Η πτώση της τιμης πετρελαιου οδηγει σε χρεωκοπια τις εταιρειες που εξορυσσουν εγχώριο σχιστολιθικο πετρελαιο στις ΗΠΑ (αποθέματα πολλαπλάσια της Σαουδικης Αραβιας…) Αρα επιστρεφουμε στην παντοδυναμια Ροκφελερ, τους ιμπεριαλιστικους πολέμους στον Κολπο και την μονοπώληση των πετρελαιοπηγων του κοσμου από εκεινους «που ειχαν στην ακρη χρημα ώστε να σηκωθουν τελευταιοι – και νικητες- από το τραπεζι του ποκερ»).
4) Οσο διαρκει η «επιδημικη κριση», τοσο πεφτει η κατανάλωση προϊοντων, αρα και η παραγωγή, αρα και η χρηματιστηριακή αξια των εργοστασιων που τα παραγουν. Αρα, οποιος έχει λεφτα θα αγοράσει την Κινα κοψοχρονια… Και η οικονομια της Κινας βασιζεται σε επιχειρησεις τύπου ΣΔΙΤ (σύμπραξη ιδιωτικου και δημοσιου τομέα). Αρα η οικονομικη καταρρευση της Κινας συνεπαγεται καταρρευση και του κρατους της…
5) Με βαση τα 1-4, δεν είναι ουτε οι ΗΠΑ, ουτε η Κινα, ουτε η Ρωσια που θα ειχαν συμφερον να εξαπολυσουν μια πανδημια. Συμφερον εχουν μονο «οσοι εχουν λεφτα». Κι αυτοι δεν ανηκουν σε ένα κρατος… Οποτε ας αφησουμε, λεω, γω, τις εικασιες για καλους και κακους, Κινεζους ή Αμερικάνους
6) Διαβαζω εδώ και χρονια ότι τα «παγκοσμια ερπετα» ειναι υπο διωγμο και οσονουπω θα παραδωσουν τα οικονομικα οπλα τους, στους υποτιθέμενους «απελευθερωτες της ανθρωποτητας». Αν αυτό δεν σας θυμιζει «λιτανεια θρησκοβαρεμένων για να βρεξει», δεν ξερω τι άλλο σας θυμιζει… Θα υπαρξει, οντως "επανεκκινηση του πλανητη". Αλλα δεν νομιζω να ειναι προς την μεριά που θα μας αρεσε...
7) Αν οντως οι «καλοι» ειχαν στρωσει στο κυνηγι τους «κακους», τα τσιράκια των νεοταξιτών θα ειχαν τρεξει να κρυφτουν στις τρυπες τους για να σωθουν. Αντ αυτού, εγω βλέπω περιχαρεις -θαμώνες της Λεσχης Μπιλντεμπεργκ (Ντορες, Παπαχελαδες, Κουληδες, ΓΑΠηδες και λοιπους Μωυσίαλους…) να λενε ότι «ηρθε η ώρα της παγκοσμιας διακυβερνησης» (των αφεντικών τους)…,
8) Την εκδοχη καποιοι να μας εφησυχάζουν, για να κανουν πιο ευκολη τη δουλεια τους, την εχετε σκεφτει;
-----
Η ΠΡΟΘΕΣΗ ΓΙΑ "ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΧΟΥΝΤΑ"
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ "ΘΕΩΡΙΑ ΣΥΝΟΜΩΣΙΑΣ"...
ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΣΥΝΟΜΩΣΙΑ!
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ "ΘΕΩΡΙΑ ΣΥΝΟΜΩΣΙΑΣ"...
ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΣΥΝΟΜΩΣΙΑ!
(Και, ώ του θαυματος, οι σημερινοι υπερμαχοί της...
-πέρα απο τα τσουτσεκια που τα καλουν στην Μπιλντεμπεργκ, για οδηγιες-
ειναι οι μαριονέτες της συμμοριας του Ροτσιλντ
που αυτοαποκαλουνται "Σοσιαλιστικη Διεθνης"
(καμμια σχεση με "σοσιαλισμο", φυσικα...)
-πέρα απο τα τσουτσεκια που τα καλουν στην Μπιλντεμπεργκ, για οδηγιες-
ειναι οι μαριονέτες της συμμοριας του Ροτσιλντ
που αυτοαποκαλουνται "Σοσιαλιστικη Διεθνης"
(καμμια σχεση με "σοσιαλισμο", φυσικα...)
(Απο Μ. Ευαγγέλου)
8 Απριλίου 2016 ·
<<...Θα περιοριστούν οι ελευθερίες του πολίτη στις καπιταλιστικές δημοκρατίες για να ξεπεραστεί η κρίση του καπιταλιστικού συστήματος. Σε αυτήν ακριβώς την απόφαση κατέληξε η «τριεθνής σύσκεψη» (διεθνής οργανισμός των πολυεθνικών εταιρειών ΗΠΑ, Καναδά, Ιαπωνίας και Ευρώπης) στην οποία προήδρευσε ο Σπίνιεφ Μπρεζίνσκυ, ο άνθρωπος που ανέλαβε από τον πρόεδρο Κάρτερ τον ρόλο που είχε πριν από λίγο καιρό ο Χένρυ Κίσσινγκερ στην αμερικανική εξωτερική πολιτική.
(Ρώμη, Νοέμβριος 1977, ανταπόκριση Γ. Τσένης εφημερίδα "τα Νέα")
8 Απριλίου 2016 ·
<<...Θα περιοριστούν οι ελευθερίες του πολίτη στις καπιταλιστικές δημοκρατίες για να ξεπεραστεί η κρίση του καπιταλιστικού συστήματος. Σε αυτήν ακριβώς την απόφαση κατέληξε η «τριεθνής σύσκεψη» (διεθνής οργανισμός των πολυεθνικών εταιρειών ΗΠΑ, Καναδά, Ιαπωνίας και Ευρώπης) στην οποία προήδρευσε ο Σπίνιεφ Μπρεζίνσκυ, ο άνθρωπος που ανέλαβε από τον πρόεδρο Κάρτερ τον ρόλο που είχε πριν από λίγο καιρό ο Χένρυ Κίσσινγκερ στην αμερικανική εξωτερική πολιτική.
(Ρώμη, Νοέμβριος 1977, ανταπόκριση Γ. Τσένης εφημερίδα "τα Νέα")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου