Η ΟΔΎΣΣΕΙΑ ΤΗΣ ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ ΩΣ SIDE EFFECT ΤΟΥ ΙΜΑΜ ΜΠΑΪΛΝΤΙ ΕΝΟΣ ReArm KAI ENΟΣ REBRANDING ΚΕΝΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ

Γράφει ο  Post2Post

Η ΟΔΎΣΣΕΙΑ ΤΗΣ ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ ΩΣ SIDE EFFECT ΤΟΥ ΙΜΑΜ ΜΠΑΪΛΝΤΙ ΕΝΟΣ ReArm KAI ENΟΣ REBRANDING ΚΕΝΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ

(Χρονογράφημα Tsiforos style)

Τον Οδυσσέα, τον πραγματικό νικητή του πολέμου της Τροίας λέμε ότι τον ξέρουμε, τρομάρα μας.

Την τύφλα μας την μαύρη ξέρουμε! Γιατί αν ξέραμε τι απέγινε τελικά και βάζαμε λίγο να δουλέψει και το ακατοίκητο μας ρετιρέ, αυτό που φέρουμε στο άνω μέρος του σώματος μας, δεν θα είχαμε μέσα σε 200 χρόνια τόσους πολλούς Μητσοτάκηδες να μας κυβερνάνε δια της brutal foŕce της επιβολής των crime ministers.

Με την ίδια στρατηγική δηλαδή του Αγαμέμνονα, εκείνου του μόρτη που είχε εκλεγεί και αυτός με το 41% έχοντας τις πλάτες και κάτι ημιάγριων μετανεάντερνταλ από την Σπάρτη και τα περίχωρα της, με βάση του οποίου ποσοστού έσπαγε για 10 χρόνια τα μούτρα του μπροστά στα τείχη της Τροίας, αφού κάνανε πριν όλοι τότε ένα γενικό ReArm. Δηλαδή έβαλε τους λοιπούς να δουλεύουν για 5-6 κατασκευαστές ασπίδων, τόξων και αρμάτων και για τους τοκογλύφους εκείνης πού της εποχής, που τους δάνειζαν για να μην σκέφτονται. Κάθε φορά που κάποιος Αχιλλέας πήγαινε να πει κάτι άλλο, το 41% που είχε πάρει ήταν η απάντηση του. Και τους καθάριζε.

Άλλα δεν πετυχαίνεις τίποτα μάνα μου κάνοντας το "μια από τα ίδια " τρόπο ζωής για να πέσουν τα όποια τείχη, όσο και να σε βολεύει αυτό που λογίζεις για "κανονικότητα"! Ανωμαλία είναι, όπως και η επιβίωση του κοτζαμπασισμού ανά τούς αιώνας.

Αυτή που την βλέπουμε σήμερα ανάγλυφα μέσα από τα σήριαλ του τύπου η Γη της Ελιάς, την αποθέωση δηλαδή της steady camera σε μια μέτρια παραγωγή για τα μπάζα, που φαίνεται ότι πληρώνει τους ηθοποιούς της με φαγητό, αφού όλες οι σκηνές γυρίζονται γύρω από κάποιο τραπέζι κάτι τύπων που όλο τρώνε και κανένας δεν σκέφτεται ότι όλοι δουλεύουν είτε για έναν τοπικό μαφιόζο είτε για έναν ιδιοκτήτη ελαιουργίου, απόγονο πειρατών.

Αλλά αυτοί θα είμαστε για 200 χρονια ακόμα αν δεν σκεπτόμαστε όπως ο Οδυσσέας για να βρεθεί καμία λύση στην κακομοιριά μας. Λύση out of the box της μετα-αλήθειας που μας πουλάει ο κάθε πάσα εις απόγονος ενός Κουραδόμπεη από την Μάνη ως προορισμό μας, για να μας χειραγωγεί με σείριαλς του συρμού.

Η ιστορία όμως που μαθαίναμε περί του εφευρέτη του ριζοσπαστισμού, του Οδυσσέα, που δεν έκανες τίποτα άλλο από εκείνο το paradigm shift, που πατεντάρισε ένας Γερμανός με το όνομα Kuhn πολλούς αιώνες αργότερα, είναι τελείως παραπλανητική!

Η ιστορία του παππούλη του Ομήρου για τον Οδυσσέα σταματάει ακριβώς στο σημείο όπου ο Οδυσσέας γυρνώντας μετά από 20 έτη στην Ιθάκη, καταφέρνει να εξολοθρεύσει τους μνηστήρες της γυναίκας του, της Πηνελόπης, και να πάρει ξανά τη θέση του σαν βασιλιάς της Ιθάκης, λίγο πριν γίνει κερατάς.

Δια του brutal force καθάρισε τελικά και αυτός για να καθαρίσει το μαγαζί του από τις φράξιες και ιδεολογικές τάσεις των μνηστήρων που απειλούσαν την αυλή του. Και έτσι, ως μη Τσίπρας, το έσωσε λέει το τσαρδί και το κούτελο του.

Το πως όμως τελειώνει πραγματικά η Οδύσσεια του Οδυσσέα δεν μας την είπε ο Όμηρος. Την λέει η «Τηλεγόνεια» του Ευγάμωνα του Κυρηναίου, ο οποίος τόλμησε να παρουσιάσει τη συνέχεια της ζωής του Οδυσσέα με ένα sequel, που ποτέ δεν βγήκε στο Netflix.

Σύμφωνα λοιπόν με όσα λέει ο Ευγάμων στην Τηλεγόνεια, μια μέρα ο βασιλεύς Oδυσσεας, που είχε φάει πολύ ιμαμ μπαϊλντι για βράδυ, είδε ένα όνειρο. Βρισκόταν, λέει, στο κρεβάτι του και είδε ένα όμορφο αλλά φοβερό ζώο σε μορφή θεού. Θέλησε να το αγκαλιάσει αλλά εκείνο με ανθρώπινη φωνή του είπε ότι έχουν συγγένεια και ότι είναι γραμμένο από να αφανιστεί από εκείνο. Τότε ένα βέλος βγήκε απ τη θάλασσα και καρφώθηκε πάνω στον Οδυσσέα. Λίγο αργότερα εκείνος είδε στον ύπνο του ότι πέθανε.

Δεν υπήρχε τότε Ονειροκριτης on line, οπότε ο Οδυσσέας έκανε και άλλο ατόπημα. Ζήτησε από τον Λεφάκη της τότε εποχής να του ερμηνεύσει το όνειρο. Ο τότε Λεφού συγκάλεσε συνέδριο ερμηνευτών ονείρων και αστρολόγων που κάποτε έβγαλαν και πόρισμα. Το πήγαν στον Οδυσσέα αλλά ζήτησαν να βγει έξω ο Τηλέμαχος για να μην το ακούσει. Κεκλεισμένων των θυρών η ανακοίνωση του επιστημονικού τους πορίσματος και με κλειστά τα κινητά από τον φόβο για τότε predators, μην και διαρεύσουν στον τότε Πουτιν και τους τότε Χούθι τα πολεμικά τους σχέδια. Και του είπαν ότι είναι γραφτό να πεθάνει απ’ τον ίδιο του το γιό.

Έτσι, και ως γνωστόν, έστειλε ο Οδυσσέας τον φουκαρά τον Τηλέμαχο στα χωριά της Κεφαλλονιάς για να είναι μακριά, μην έχει ο ίδιος τελικά την τύχη του Αλαβάνου, που έχασε τα αυγά και τα πασχάλια από τον ίδιο του τον πολιτικό γιο μερικούς αιώνες αργότερα, για να γίνει το μαγαζί γωνία υπό το brand name ΣΥΡΙΖΑ.

Ο καιρός πέρασε αλλά το όνειρο του Οδυσσέα επέμενε. Όπως εκείνες οι σοφίες του Σταθάκη στα προγράμματα ένα πράγμα , αλλά ένα ηταν το μόνο προφανές: Όλη η σύγχυση ήταν από το side effect ενός ιμάμ μπαϊλντί. Όπως ακριβώς και του Σταθάκη κρίνοντας εκ του αποτελέσματος τους.

Αυτό όμως που ο Οδυσσέας δεν ήξερε ήταν πως είχε ακόμα ένα γιό, από την Κίρκη. Τον Τηλέγονο, δηλαδή αυτόν που γεννήθηκε μακριά.

Ο Ησίοδος κάνει αναφορά για 4 παιδιά του Οδυσσέα με την Κίρκη και πολλά με άλλες που συνάντησε κάνοντας 10χρονη κρουαζιέρα άνευ συζύγου σε όλη την Μεσόγειο. Όπου υπήρχε καλό θηλυκό, έσπερνε Οδυσσιάκια λες και ήταν ο Musk, ο μπαγάσας. Και μην διαμαρτύρεστε γι αυτό κορίτσια! Αυτή ήταν η πραγματική φύση του κάθε αρσενικού, που ως γνωστόν είναι φύση ατελής εκ κατασκευής. Και αυτό δεν αλλάζει εύκολα χωρίς κάποιο paradigm shift αλλαγής του τρόπου που μεγαλώνετε τα αγόρια σας, καλέ μαμάδες, όσο brutal force και να ασκηθεί για το αντίθετο στην προηγούμενη γενιά τους.

Όταν ο Τηλέγονος μεγάλωσε, η Κίρκη του είπε όμως ποιος ήταν ο πατέρας του και του έδωσε ένα κεντρί θαλάσσιου τρυγονιού που το είχε βάλει στο ακόντιο, που της είχε δώσει ο Οδυσσέας. Έτσι του είπε ότι θα τον αναγνώριζε και ο πατέρας του. Ο Τηλέγονος με στόχο να βρει τον πατέρα του φτάνει στην Ιθάκη και αρχίζει να λεηλατεί το νησί νομίζοντας πως είναι η Κέρκυρα ή οι Παξοί. Σύγχυση έπαθε το παιδί, βλέποντας και αυτό πολύ Παπακαλιάτη.

Έγινε φασαρία, οι σύντροφοί του αναστάτωσαν το νησί και τα νέα έφτασαν στον Οδυσσέα, που βγήκε να αντιμετωπίσει τους επιδρομείς.

Έριξε το ακόντιό του προς τον Τηλέγονο αλλά αστόχησε κι αυτό καρφώθηκε σε μια φλαμουριά. Ο Τηλέγονος στόχευσε τον Οδυσσέα και τον πέτυχε με το ακόντιο που είχε βουτήξει σε δηλητήριο από σαλάχι.

Ο Οδυσσέας λίγο πριν πεθάνει είδε το παλιό ακόντιο του και αντιλήφθηκε πως ήταν ο γιος του. Ο Τηλέγονος όταν κατάλαβε τι είχε γίνει δεν μπορούσε να αντέξει τον πόνο του. Τότε όλοι θυμήθηκαν την προφητεία του Τειρεσία, του Λεφάκη της εποχής, που έλεγε ότι ο Οδυσσέας θα πέθαινε «εξ αλός». Όντως το καρφωμένο θαλάσσιο τριγώνι στο ακόντιο, επαλήθευσε το χρησμό, και η επιστήμη του Λεφού απέκτησε έκτοτε κύρος μέγα. Ο Οδυσσέας πέθανε «εξ αλός», δηλαδή από τη θάλασσα, σύμφωνα με το μύθο. Ο Τηλέγονος στο τέλος παίρνει μαζί του το σώμα του Οδυσσέα, την Πηνελόπη και τον Τηλέμαχο και πάνε στην Αία όπου χτίζει μια αποικία, κόβει νόμισμα με την φάτσα του να έχει για να πορεύεται-τα bitcoins δεν είχαν ανακαλυφθεί ακόμα και ...τέλος και η Τηλεγόνεια με ένα άντε και ζωή σε μας.

Γιατί στα λέω τώρα όλα αυτά χαλώντας τόσο ηλεκτρονικό μελάνι, δηλαδή κλέβοντας πολύτιμες στιγμές από την προσοχή σου?

Σαν αντίδραση μου στο ντοκιμαντέρ "Social Delemma " που το ξαναείδα στο Νetflix και μου άναψαν πάλι τα λαμπάκια. Έτσι τα γράφω, μπας και τσιγκλίσω κανένα ή καμία για να κατοικηθεί κάποτε εκείνο το ρετιρέ από καμία νέα ιδέα βγαλμένη out of the box των made in USA social media, που πάντα σε κάνουν να κοιτάς με το brutal force τους εκεί που τους λέει κάποιος επικοινωνιολόγος ή ένας αλγόριθμας στο που πρέπει να κοιτάζει και η εκάστοτε Γιαδικιάρογλου. Μακριά πάντα από καμία νέα, ίσως, ιδέα μπας και σωθούμε.

Έτσι κανείς δεν σκέφτεται σήμερα να ρίξει λίγα φράγκα για να φτιαχτεί ένα σύγχρονο social medio made in EU σύμφωνο με την Ευρωπαϊκή νομοθεσία, που θα αποζημιώνει τους χρήστες του για τον χρόνο που αφιερώνουν σε αυτό για να εκπαιδευτούν μερικά ΑΙ bots χωρίς μνήμη. Check mat κίνηση δηλαδή στον πραγματικό πόλεμο που γίνεται εκεί έξω για την κυριαρχία κάποιων brutal αλγόριθμοι Αμερικανών ή Κινέζων τεχνοφεουδαρχών ως δραγάτηδων του ελεύθερου χρόνου (και της βούλησης) μας, που τόσο σωστά περιγράφει το Social Delemma. Χωρίς και αυτό να αποκαλύπτει την ανάγκη του ReTime (δια της δραστικές μείωσης των εβδομαδιαίων ωρών εργασίας), για να ασχοληθούμε κάποτε σοβαρά με τα κοινά και όχι με κοινοτυπίες στα καλούπια ενός επικοινωνιολόγου που θέλει να κάνει κάποιο rebranding.

Γιατί από τους χρησμούς του Λεφακη, πυξίδες ή τις συνταγές του τύπου "προς θεού να μην αλλάξει τίποτα, για μια σταθερότητα ζούμε", πότε δεν προέκυψε κάτι καλό. Μόνο κακά όνειρα, σαν αυτά που βλέπεις έχοντας φάει πολύ ιμάμ μπαϊλντι για βραδινό, και θες μετά και ένα τόνο χάπια για να το φέρεις στα ίσα του.

Χάπια που σου κάνουν το μυαλό κουρκούτι και τελικά ψηφίζεις χωρίς αυτό κάποιον ΚυΜ, Τραμπ, Μελόνι ή Πουτιν για crime ministers και της κοινής λογικής και της υπέρβασης της. Δηλαδή ψηφίζεις την διακοπή της συνέχειας της Οδύσσειας της ανθρώπινης εξέλιξης, για να επανέλθουν ως νικητές κάτι ακροδεξιά Νεάντερταλ-βαστάζοι των 5-6 κατασκευαστών που λέει πιο πάνω. Πλυντηρίων μαύρων ή ασπίδων του Αχιλλέα, θα σε γελάσω, αφού οι έρευνες της μάντρας επί αυτών, συνεχίζονται.

Όσο για εκείνη την Ιθάκη, που τώρα προβάλει ως δήθεν τελικός προορισμός στις δικές περιπέτειες μας ανά τα μνημόνια: Ποτέ δεν θα είναι, αν δεν έχει διασφαλιστεί ότι δεν θα ακολουθήσουν και άλλα, πολύ χειρότερα.

Απέχουμε ακόμα πολύ για να πει κάποιος με σιγουριά ότι δεν ήταν η προηγούμενη Ιθάκη το τέλος της δικής μας Οδύσσειας, όσο θα κυκλοφορούν ελεύθερα τα τέρατα. Αυτά που συνεχίζουν να γεννιούνται και να επιβιώνουν εξουσιάζοντας μας, μέχρι να γεννηθεί εκείνο το νέο που μας είπαν και ο Γκράμσι και ο Ελύτης. Κάνοντας με αυτά και το πολιτικό τους προσωπικό κολεγιά, κανένα rebranding ή χάραξη μιας διαφορετικής πορείας που να καταλήγει στο "καλά κρασιά", αντί στο "ζωή σε μας", δεν γίνεται!

Καρατσεκαρισμένο και αυτό, από την εποχή του Ομήρου.

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων