Γιατί δεν ξέρουν τι κάνουν

 

Από Hans-Jürgen Geese

Στην αρχή των πάντων υπάρχει πάντα το αρχέγονο έδαφος και το αρχέγονο πνεύμα, που ευλογεί ένα δημιούργημα και του επιτρέπει να ανθίσει. Οι επόμενες γενιές δεν χρειάζεται να κάνουν τίποτα περισσότερο από το να θυμούνται αυτό το αρχέγονο έδαφος και να βιώνουν το αρχέγονο πνεύμα του. Είναι τόσο απλό. Δεν υπάρχει καλύτερο παράδειγμα αυτής της σοφίας από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, των οποίων οι ιδρυτές γνώριζαν πραγματικά τους νόμους αυτού του κόσμου για ειρήνη, ελευθερία και ευημερία.

Ουάσιγκτον, 17 Σεπτεμβρίου 1796

Ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Ουάσινγκτον άφησε ένα αποχαιρετιστήριο μήνυμα στον αμερικανικό λαό. Αποσπάσματα:

«Εφόσον η αγάπη για την ελευθερία είναι υφασμένη σε κάθε ίνα της καρδιάς σας, δεν υπάρχει ανάγκη νουθεσίας εκ μέρους μου για να ενισχύσω ή να εδραιώσω την αγάπη γι' αυτήν».

«Το όνομα Αμερικανός, το οποίο σας ανήκει με την εθνική σας ιδιότητα, πρέπει πάντα να αυξάνει τη δικαιολογημένη υπερηφάνεια της πατρίδας, περισσότερο από οποιαδήποτε έκκληση στην τοπική διαφορά».

«Να τηρείτε καλή πίστη και δικαιοσύνη προς όλα τα έθνη. καλλιεργεί την ειρήνη και την αρμονία με όλους. Ενάντια στις απατηλές ίντριγκες της ξένης επιρροής, και σας ικετεύω, συμπολίτες, να με πιστέψετε, ένας ελεύθερος λαός πρέπει να είναι συνεχώς σε επιφυλακή».

«Ο βασικός κανόνας της συμπεριφοράς μας σε σχέση με τα ξένα έθνη είναι να επεκτείνουμε τις οικονομικές μας σχέσεις και να έχουμε όσο το δυνατόν λιγότερες πολιτικές σχέσεις μαζί τους. Η Ευρώπη έχει ορισμένα υπέρτερα συμφέροντα που δεν έχουν καμία ή πολύ μακρινή σχέση μαζί μας. Κατά συνέπεια, πρέπει να εμπλέκεται σε συχνές διαμάχες. Επομένως, δεν είναι συνετό εκ μέρους μας να εμπλακούμε με τεχνητούς δεσμούς στις αντιξοότητες της πολιτικής του ή στους συνηθισμένους συνδυασμούς και συγκρούσεις των φιλιών ή των εχθροτήτων του».

Ουάσιγκτον, 2 Δεκεμβρίου 1823

Στο περίφημο Δόγμα Μονρόε, ο Αμερικανός πρόεδρος Τζέιμς Μονρόε δημοσιεύει τη σχέση της Αμερικής με τον υπόλοιπο κόσμο, ειδικά με την Ευρώπη. Αποσπάσματα:

«Η πολιτική μας απέναντι στην Ευρώπη, στην οποία δηλώσαμε τους εαυτούς μας σε προηγούμενο στάδιο των πολέμων που συγκλόνισαν τόσο πολύ αυτή την ήπειρο, παραμένει ωστόσο η ίδια, δηλαδή, ότι δεν παρεμβαίνουμε στις εσωτερικές υποθέσεις καμίας από τις εξουσίες της, ότι θεωρούμε την de facto υπάρχουσα κυβέρνηση ως την κυβέρνηση που είναι νόμιμη για εμάς, ότι διατηρούμε φιλικές σχέσεις μαζί της και ότι διατηρούμε αυτές τις σχέσεις μέσω ενός ανοιχτού. Ακολουθήστε σταθερή και ανδροπρεπή πολιτική, σύμφωνα με την οποία σε όλες τις περιπτώσεις ικανοποιούμε τις δίκαιες αξιώσεις κάθε εξουσίας, αλλά δεν δεχόμαστε την αδικία από κανέναν».

«Είναι πάντα η έντιμη πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών να αφήνουν τα μέρη στην τύχη τους, με την ελπίδα ότι και άλλες δυνάμεις θα ακολουθήσουν την ίδια πορεία».

Ουάσιγκτον, Ιανουάριος 2025

Ο νέος πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ, υποσχέθηκε τη μη παρέμβαση της Αμερικής στους πολέμους αυτού του κόσμου. Ένας ριζοσπαστικός, αποκλειστικός προβληματισμός για τα πιο θεμελιώδη συμφέροντα της χώρας ήταν να καθοδηγήσει την εξωτερική πολιτική της.

7 μήνες αργότερα πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ούτε Τζορτζ Ουάσινγκτον ούτε Τζέιμς Μονρόε. Οι πόλεμοι συνεχίζονται. Και η Αμερική εξακολουθεί να εμπλέκεται σε αυτούς τους πολέμους. Τα πράγματα χειροτερεύουν: Οι Αμερικανοί χτίζουν σήμερα μία από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές βάσεις στη Ρουμανία. Γιατί το νομίζετε αυτό; Και στα Βαλκάνια, στο Αζερμπαϊτζάν, στην Αρμενία και στη Γεωργία, οι Αμερικανοί ήδη αναφλέγονται ξανά. Ο Τραμπ είναι ένας άθλιος ψεύτης.

Υποθέτω ότι ο Ντόναλντ Τραμπ δεν έχει διαβάσει ποτέ τα αποχαιρετιστήρια λόγια του Τζορτζ Ουάσιγκτον ή τις κατευθυντήριες γραμμές εξωτερικής πολιτικής του δόγματος Μονρόε. Δεν φαίνεται να γνωρίζει τις βασικές αξίες της χώρας του, γεγονός που θα μπορούσε να του δείξει τον δρόμο. Χωρίς να βασίζεται στις στρατιές συμβούλων της που εκπροσωπούν τα συμφέροντα των πελατών τους. Χωρίς τους ψιθύρους των ξένων που προσπαθούν να το χειραγωγήσουν ή, όπως στην περίπτωση του Ισραήλ, ακόμη και να το έχουν υπό τον έλεγχό τους. Ο Τραμπ αποκαλεί τον Νετανιάχου «ήρωα πολέμου», παρόλο που όλος ο κόσμος μπορεί να δει ότι ο άνθρωπος είναι μαζικός δολοφόνος.

Εδώ έγκειται όλη η δυσφορία. Η Αμερική δεν είναι πλέον μια ελεύθερη χώρα. Η σοφία των ιδρυτών πατέρων πετάχτηκε στον άνεμο. Το αποτέλεσμα είναι ότι η Αμερική απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τον εαυτό της και έχει γίνει το παιχνίδι των συμφερόντων που δεν κάνουν την ευημερία των Αμερικανών τη βάση όλων των αποφάσεων. Η Αμερική δεν είναι πλέον Αμερική.

Ο Τραμπ αντιφάσκει με τον εαυτό του. Ερώτηση: Γιατί δεν κάνει ακριβώς αυτό που υποσχέθηκε στους ψηφοφόρους του, δηλαδή να επικεντρωθεί στα πολλά προβλήματα της Αμερικής; Ο άνθρωπος χάνει όλο και περισσότερο την αξιοπιστία του. Κάτι που δεν είναι πολύ προφανές, επειδή περιβάλλεται από πολιτικούς που παρουσιάζονται ακόμη πιο αξιολύπητοι από τον πρόεδρο των ΗΠΑ.

Το πολιτικό, ηθικό πτωχοκομείο της Ευρώπης

Εκεί κάθισαν την περασμένη εβδομάδα μπροστά στο τεράστιο γραφείο του αμερικανού προέδρου, στον Λευκό Οίκο, στην Ουάσιγκτον: οι απεσταλμένοι της Ευρώπης, μια αντιπροσωπεία νάνων, συκοφαντών, δειλών, που προσπάθησαν να κρατήσουν τον αμερικανό πρόεδρο στη σειρά, που τον παρακάλεσαν, τον παρακάλεσαν, να συνεχίσει αυτόν τον πόλεμο στην Ουκρανία και, πάνω απ' όλα, να μην εγκαταλείψει την Ευρώπη σε καμία περίπτωση. Αλλά οι Αμερικανοί δεν θα το έκαναν ποτέ έτσι κι αλλιώς.

Είναι δύσκολο να πούμε αν οι πολιτικοί εκπορνεύτηκαν ποτέ χειρότερα από αυτές τις προσωπικότητες, οι οποίες υποτίθεται ότι εκπροσωπούσαν τα συμφέροντα της Ευρώπης. Ως Ευρωπαίος, δεν θα μπορούσε κανείς παρά να ντρέπεται. Πόσο χαμηλά έχουμε πέσει που ένας πολιτικός τρίτης κατηγορίας στην Ουάσιγκτον κρατά τη μοίρα μας στα χέρια του. Για να κάνουν στη συνέχεια αυτό που κάνουν πάντα οι Αμερικανοί αυτές τις μέρες: ονομάζουν την τιμή τους. Οι επτά νάνοι ήταν πρόθυμοι να πληρώσουν αυτό το τίμημα. Θα είχαν πληρώσει οποιοδήποτε τίμημα. Ο Ντόναλντ Τραμπ το γνώριζε αυτό και ως εκ τούτου ήταν πολύ περήφανος για τον εαυτό του μετά. Ο άνθρωπος, ο οποίος εμπορεύεται πλαστά χρήματα, είχε πείσει τους Ευρωπαίους ότι έπρεπε να συνεχίσουν να συμμετέχουν σε αυτό το εμπόριο πλαστού χρήματος. Κανένα πρόβλημα.

Και γι' αυτό ο πόλεμος στην Ουκρανία θα συνεχιστεί. Έχει να κάνει με τα χρήματα, τα πολλά χρήματα και τις δουλειές. Πρόκειται για τα πολλά χρήματα για τους πολιτικούς και για τις προσοδοφόρες θέσεις εργασίας των πολιτικών. Τι συμφέρον θα μπορούσε να έχει ο Ζελένσκι να θέλει ειρήνη; Ή ο Μακρόν ή ο Στάρμερ ή ο Μερτς; Ο πόλεμος είναι το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για αυτούς σε αυτή την κατάσταση. Και αυτός ο πόλεμος αποσπά επίσης την προσοχή από πολλά προβλήματα που τους μαστίζουν και τους στοιχειώνουν.

Η υπόθεση Macron

Η Αμερικανίδα συγγραφέας Candace Owens ισχυρίζεται ότι η Brigitte Macron είναι άνδρας. Αυτή η υπόθεση έχει τεράστιο ακροατήριο στις ΗΠΑ και σε πολλές άλλες χώρες. Μια ιστορία που δεν τελειώνει ποτέ. Σύμφωνα με την Candace Owens, έλαβε ένα τηλεφώνημα από τον πρόεδρο Trump που της ζήτησε να ανακαλέσει αυτόν τον ισχυρισμό. Ο πρόεδρος Μακρόν φέρεται να ζήτησε από τον πρόεδρο Τραμπ να μιλήσει σοβαρά με τη γυναίκα.

Σε μια πρόσφατη συνέντευξη με τον πιο σημαντικό δημοσιογράφο στην Αμερική, Tucker Carlson, η Candace Owens είπε αυτή την ιστορία και ανέφερε την τρέχουσα κατάσταση των πραγμάτων. Οι Μακρόν έχουν πλέον μηνύσει την Candace Owens στην πολιτεία του Ντέλαγουερ των ΗΠΑ. Το κατηγορητήριο αποτελείται από 218 σελίδες. Το Ντέλαγουερ είναι μια από τις πιο διεφθαρμένες πολιτείες στις ΗΠΑ. Όπως παίζει η τύχη.

Όχι, αυτή η ιστορία απλά δεν θέλει να εξαφανιστεί, παρόλο που καταστέλλεται όσο το δυνατόν περισσότερο από τους μεγάλους οίκους μέσων ενημέρωσης. Για πολλούς, η περίπτωση Macron είναι ένα σύμπτωμα ότι κάτι δεν πάει καλά σε αυτόν τον κόσμο.

Στη συνέχεια, η υπόθεση Epstein, η εμπορία παιδιών για σεξουαλική διαστροφή, όλα αυτά έχουν ξυπνήσει μια αίσθηση στον πληθυσμό ότι οι λεγόμενες ελίτ μπορεί να μην είναι οι ελίτ που ισχυρίζονται ότι είναι. Και τέλος πάντων, αυτό το σύστημα, το οποίο αυτοαποκαλείται δημοκρατία, εξακολουθεί πραγματικά να είναι δημοκρατία;

Κόμματα χωρίς μέλη

Το «Συντηρητικό Κόμμα» στη Μεγάλη Βρετανία είχε 2,8 εκατομμύρια μέλη μετά τον πόλεμο. Το κόμμα έχει σήμερα περίπου 123.000 μέλη. Αν θέλετε να γίνετε μέλος, θα πρέπει να πληρώσετε 39,00 λίρες στερλίνες ετησίως. Κάντε τα μαθηματικά: Το κόμμα θα μπορούσε μια μέρα να χρηματοδοτηθεί από τις συνεισφορές των μελών του. Σήμερα, αυτό δεν είναι πλέον δυνατό. Επομένως, τα χρήματα πρέπει να προέρχονται από το εξωτερικό, από πηγές που έχουν φυσικά τα δικά τους συμφέροντα και θέλουν να εκπροσωπούνται. Ergo: Τα λαϊκά κόμματα δεν είναι πλέον λαϊκά κόμματα. Είναι κόμματα κομματικών απαράτσικ. Και σκιερών συμφερόντων τρίτων.

Το 1990, το SPD είχε 943.402 μέλη. Σήμερα υπάρχουν περίπου 358.000.
Το 1984, το CDU είχε 730.000 μέλη. Σήμερα υπάρχουν περίπου 360.000,
σε πληθυσμό 83 εκατομμυρίων. Το AfD έχει περίπου 60.000 μέλη.

Θα βρείτε μια παρόμοια τάση σε άλλες δυτικές χώρες. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για αυτές τις εξελίξεις. Γεγονός είναι ότι όλο και λιγότεροι πολίτες συμμετέχουν στη δημοκρατία. Επομένως, η διοίκηση του θεσμού της δημοκρατίας γίνεται όλο και πιο ανεξάρτητη, ούτως ειπείν, αποσπάται όλο και περισσότερο από τους πολίτες και έχει όλο και λιγότερη σχέση με την πραγματικότητα αυτών των πολιτών. Οι ειδικοί κυβερνούν. Το ίδιο λένε και πρώην μέλη της Bundestag.

11 Αυγούστου 2025: Frauke Petry &; Joana Cotar

Στο podcast "Flavio von Witzleben", δύο πρώην μέλη του AfD και της Bundestag μίλησαν για τις εμπειρίες τους στη δημοκρατία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στο Βερολίνο. Αναφορές:

Joana Cotar: «Αυτό το γερμανικό κράτος είναι ικανό να μου αφαιρέσει τα βασικά μου δικαιώματα».

Frauke Petry: «Έτσι, όσο υπάρχουν αρκετά χρήματα στο σύστημα για να κρατήσουν αυτούς που είναι υπεύθυνοι εκεί, δεν έχει σημασία τι προέρχεται από το εξωτερικό. Γι 'αυτό η λύση είναι πολύ απλή. Πάρτε τα χρήματά τους, αφαιρέστε την εξουσία, κάντε τους άνεργους με την κυριολεκτική έννοια της λέξης, τότε αυτός ο πύργος από τραπουλόχαρτα θα καταρρεύσει σχετικά γρήγορα».

Φράουκε Πέτρι: «Χρειαζόμαστε περισσότερη ελευθερία σε αυτή τη χώρα... Πρέπει να σκεφτούμε τι πρέπει να συμβεί σε αυτή τη χώρα από την οπτική γωνία: Τι χρειάζεται ο πολίτης το κράτος και τι δεν το χρειάζεται... Σε περίπτωση αμφιβολίας, για την ελευθερία... Χρειαζόμαστε ξεκάθαρη γραμμή στα θέματα που μας απασχολούν καθημερινά...»

Joana Cotar: «Πολλοί άνθρωποι δεν τολμούν να πουν τη γνώμη τους πια... Είμαι τόσο ριζοσπαστικοποιημένος σήμερα που θέλω να καταργήσω τα μισά από αυτά που συμβαίνουν στο Βερολίνο...»

Φράουκε Πέτρι: «Δεν μπορεί το κράτος να οργανώνεται διαφορετικά από ό,τι πρέπει να οργανωθούμε στην καθημερινή μας ζωή... Στη συνέχεια, φτάνουμε στο γεγονός ότι ολόκληρο το πολιτικό σύστημα που έχουμε βασικά πρέπει να οργανωθεί δομικά διαφορετικά».

Joana Cotar: «Το σόου (στο Βερολίνο) που παίζεται, για τους πολίτες εκεί έξω και τον Τύπο εκεί έξω, δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα σόου... Αυτό ξεκινά με τα μέλη της Bundestag, μερικά από τα οποία είναι τόσο ανίκανα που δεν μπορούν να κάνουν τίποτα μόνοι τους, δηλαδή όταν κάθονται στην επιτροπή και υποβάλλουν ερωτήσεις, οι ομιλητές έχουν γράψει τις ερωτήσεις... Δεν γράφουν οι ίδιοι τις ομιλίες τους... Βασικά, είναι κάποιοι ηθοποιοί... Δεν έχει να κάνει με τη χώρα. Είναι απλώς θέμα του πώς θα εξασφαλίσουμε την εξουσία μέσα στο κόμμα, πώς θα μπούμε στην κυβέρνηση και στη συνέχεια στην κοινοβουλευτική ομάδα: Πώς θα επιστρέψω στη λίστα».

Ακούστε το. Εδώ είναι ο σύνδεσμος:
https://www.youtube.com/watch?v=RRSOcG5W6eE
πολιτική στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας είναι πιθανώς πολύ χειρότερη από ό, τι φανταζόσασταν.

Ποιος κυβερνά πραγματικά εδώ;

Ο κυβερνητικός δείκτης στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας ήταν 49,5% το 2024. Το ποσοστό της κυβέρνησης το 1960 ήταν περίπου 32%. Όλο και περισσότερα χρήματα αποσύρονται από τις τσέπες των πολιτών. Και όμως ο πληθυσμός γίνεται όλο και χειρότερος. Γιατί το κράτος σπαταλά τα λεφτά. Και κανείς δεν θεωρείται υπεύθυνος γι 'αυτό. Δεν διαφαίνεται τέλος σε αυτή την τρέλα.

Το πολιτικό τσίρκο γίνεται όλο και πιο περίπλοκο και περίπλοκο και συγκεντρώνεται όλο και περισσότερο σε μεγάλες μονάδες που μετά βίας επιτρέπουν τη διαφάνεια. Η ΕΕ ζει τη δική της ζωή, το ΝΑΤΟ ζει τη δική του ζωή, η κυβέρνηση στο Βερολίνο ζει τη δική της ζωή. Όλα αυτά είναι τεράστιες γραφειοκρατίες που πρέπει να καταργηθούν, έτσι ώστε η πολιτική ζωή να μπορέσει και πάλι να έρθει πιο κοντά στην πραγματικότητα και έτσι να προσανατολιστεί προς τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών και της κοινότητας.

Η πολιτική σήμερα είναι σκηνοθετημένη, τεχνητά δημιουργημένη για να ικανοποιήσει τα συμφέροντα εκείνων που χρηματοδοτούν, ελέγχουν και εκμεταλλεύονται αυτές τις πολιτικές. Ο πολίτης γίνεται όλο και περισσότερο σκλάβος που υπηρετεί το σύστημα. Και φιλάει. Από την πανωλεθρία του Corona, οι βίδες αντίχειρα σφίγγονται όλο και περισσότερο. Τα ψέματα χρειάζονται βία για να γίνουν αλήθεια. Παρατηρώ:

Σε μια δημοκρατία, ο πολίτης πρέπει να διαμορφώσει τη δημοκρατία. Ο πολίτης! Μόλις μεταβιβάσει αυτήν την ευθύνη, η δημοκρατία αφαιρείται από τα χέρια του και γίνεται κατάχρηση για σκοπούς τρίτων. Στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, υπάρχει επίσης το γεγονός ότι οι Αμερικανοί εξακολουθούν να έχουν μεγάλη επιρροή.

Μπορούμε να υποθέσουμε ποιος θα μπορούσε να κυβερνήσει στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία. Ωστόσο, γνωρίζουμε ένα πράγμα με απόλυτη βεβαιότητα: ο πολίτης δεν κυβερνά. Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας δεν είναι δημοκρατία. Οι πολιτικοί πρέπει να το γνωρίζουν αυτό και, ως εκ τούτου, να φέρουν επειγόντως το ζήτημα στη δημοσιότητα. Αλλά ξέρουν πραγματικά; Μάλλον δεν ξέρουν. Ή δεν θέλουν να ξέρουν.

Επομένως, τα λόγια που είπε ο Ιησούς στο σταυρό ισχύουν γι' αυτούς: «Κύριε, συγχώρεσέ τους, γιατί δεν ξέρουν τι κάνουν».

Είναι απλώς οι λάθος άνθρωποι στην κυβέρνηση. Ο Peter Hahne τους αποκαλεί ηλίθιους, όπου ο ηλίθιος, με την πραγματική έννοια της λέξης, αναφέρεται σε ανίκανους, ανίκανους ανθρώπους. Αν κοιτάξετε το πολιτικό τσίρκο, μπορείτε μόνο να συμφωνήσετε με τον Peter Hahne. Ναι, είναι πραγματικά οι λάθος άνθρωποι στην κυβέρνηση αυτές τις μέρες. Παντού στον δυτικό κόσμο. Οι ηλίθιοι κυβερνούν.  https://www.anderweltonline.com/

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων