ΜΕ ΡΩΤΟΥΝ συνήθως οἱ φίλοι μου τί βλέπω νά γίνεται στίς εὐρωεκλογές.
Ἄν θέλω νά τούς… ἀποφύγω τούς «ἐπεξεργάζομαι», ἑλληνοαγγλιστί «τρολλάρω»: «Τί… βλέπω; Μά καλά! Ζητᾶτε ἀπό ἕναν… μύωπα νά σᾶς περιγράψει τόν ὁρίζοντα;» τούς λέω καί βεβαίως διαμαρτύρονται. Ἄν ὅμως ἡ πίεση εἶναι σοβαρή, τό καταφύγιό μου εἶναι ἡ σύγκριση, ἡ παρατήρηση καί ἡ προσοχή. Ὄχι πάντοτε οἱ ἀριθμοί. Ἰσχυρότατο τμῆμα τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος βλέπει τήν πολιτική, τά ΜΜΕ καί τίς ἑταιρεῖες δημοσκοπήσεων ὡς ἕνα ἑνιαῖο σύστημα συμφερόντων, πού δέν τούς λέει πάντοτε τήν ἀλήθεια. Ἄς ξεκινήσουμε μέ τήν ἀτμόσφαιρα. Εἶναι ἰσχυρότατα συντηρητική καί ἐν μέρει ἀντιπολιτική. Ἡ ΝΔ ἀμύνεται σέ θέματα τῆς ἀτζέντας, ὅπως ἡ φορολογία, ἡ δημόσια τάξη, τό μεταναστευτικό καί τά ἐθνικά θέματα, πού εἶναι κατ’ ἐξοχήν προνομιακό της πεδίο. Μέ συνέπεια ἡ ἀτζέντα ἀπό τό κέντρο καί τήν ἀριστερά ἕως καί τά δεξιά νά εἶναι ἀξιακά ἑνιαία.
Παράδειγμα: Ἔβλεπα προχθές στό Mega τήν παλαιά φίλη μου Ἄννα Διαμαντοπούλου, μέ τήν ὁποία τά τελευταῖα χρόνια ἔχουμε χαθεῖ ἐπειδή διαφωνοῦμε σέ πολλά καί δέν θέλουμε νά χαλάσουμε τίς καρδιές μας. Ὅσα εἶπε στήν Δώρα Ἀναγνωστοπούλου γιά τίς αἰτίες ἀνόδου τῆς ἀκροδεξιᾶς στήν Εὐρώπη μοῦ ἀποκάλυψαν ἕναν ἄνθρωπο πού ἐσχάτως διαρκῶς ἀναθεωρεῖ. Πρός τιμήν του. Ἡ Ἄννα ἔθεσε εὐθέως τό ἐρώτημα γιατί ἡ νέα δεξιά καρποῦται τήν δυσαρέσκεια τῶν λαῶν ἀπό τίς φτώχειες καί τίς διευρυνόμενες κοινωνικές ἀνισότητες καί ὄχι ἡ ἀριστερά ἤ ἡ ἀκροαριστερά. Οἱ ἀπαντήσεις πού ἔδωσε ἦταν ἔκπληξη γιά πολιτικό τῆς κεντροαριστερᾶς. Ἐπικεντρώθηκε στό ζήτημα τῆς ἐθνικῆς ταυτότητας καί τοῦ μεταναστευτικοῦ. Γιά τήν πρώτη, ἀναγνώρισε ὅτι τά ἀκροδεξιά κόμματα «ἔχουν πιάσει τήν ἀτζέντα πού ἀπασχολεῖ τόν κόσμο», τούς Εὐρωπαίους πολῖτες καί «ἔχουν ἐπενδύσει σέ αὐτήν».
Τήν ἀτζέντα τῆς ἐθνικῆς ταυτότητας καί τοῦ ἐθνικοῦ συμφέροντος πού ταυτίζεται ἐνίοτε μέ τό εὐρωπαϊκό. Ὅσον ἀφορᾶ τό μεταναστευτικό, ἡ κ. Διαμαντοπούλου ἀφοῦ ὑπενθύμισε ὅτι στό παρελθόν ἡ Εὐρώπη χρηματοδοτοῦσε τίς πολιτικές ἐνσωματώσεως, «τώρα οἱ μεταναστευτικές ροές εἶναι τόσο μεγάλες, τόσο γρήγορες καί τόσο συγκεντρωμένες σέ ὁρισμένες περιοχές πού ἄλλαξαν τήν ροή τῆς λειτουργίας τῶν πόλεων.» Πρόσθεσε δέ ὅτι «οἱ ἀποκλίσεις τῆς κουλτούρας προκαλοῦν στόν κόσμο ἀνασφάλεια καί φόβο», ἀλλά «δέν πρέπει νά ἐπιτιθέμεθα στόν κόσμο ὅτι εἶναι ἀκροδεξιός καί ρατσιστής, πρέπει νά τόν κατανοοῦμε.»
Πάνω στό ζάπινγκ κατά τήν διάρκεια τοῦ διαλείμματος, «ἔπεσα» στίς διακαναλικές συνεντεύξεις τῆς «Νίκης» τοῦ Βελόπουλου, τοῦ Ἐμφιετζόγλου καί ἑνός μικροῦ κόμματος πού λέγεται ΑΚΚΕΛ, τά ὁποῖα μπορεῖ νά μήν συμφωνοῦν μέ τήν Διαμαντοπούλου στίς προτάσεις, ἀλλά συμφωνοῦν στίς διαπιστώσεις. Ἡ νέα δεξιά δέν ἔχει πάντοτε τίς σωστές ἀπαντήσεις, ἀλλά θέτει τίς σωστές ἐρωτήσεις. Καί οἱ ἐρωτήσεις τῆς κ. Διαμαντοπούλου ταυτίζονταν μέ τίς δικές τους.
Συμπέρασμα πρῶτο λοιπόν: Ἐάν ὅλοι στίς τηλεοράσεις, στίς παρέες, στά καφενεῖα, στά μέσα κοινωνικῆς δικτυώσεως, ἀνεξαρτήτως ἰδεολογίας, συζητοῦν τά ἴδια ἀκριβῶς θέματα, ἡ Κυβέρνηση δέν ἐλέγχει τήν ἀτζέντα τῶν ἐκλογῶν. Τῶν καναλιῶν ἴσως, τῶν ἐκλογῶν ὄχι.
Συμπέρασμα δεύτερο. Αὐτά τά θέματα (ἀλλά ὄχι μόνο αὐτά) ἐπηρέασαν καταλυτικά τό ἀποτέλεσμα τῶν περιφερειακῶν ἐκλογῶν τοῦ Νοεμβρίου. Ἄνοιξε τότε ἡ πρώτη μεγάλη ρωγμή στήν κυριαρχία τῆς ΝΔ σέ πέντε ἕξι περιφέρειες τῆς χώρας. Τό πιθανώτερο εἶναι ὅτι αὐτή ἡ ρωγμή ἐξ αἰτίας καί τῶν θεμάτων διαφθορᾶς, οἰκονομίας καί δημοκρατίας πού συζητῶνται διαρκῶς στήν πατρίδα μας, ὅλο τόν χειμῶνα θά μεγαλώσει, θά ἀνοίξει καί ἄλλο. Τό πόσο δέν μποροῦμε ὅμως νά τό ὑπολογίσουμε. Μπορεῖ λίγο, μπορεῖ πολύ. Ἄν τό σύνολο ΠΑΣΟΚ καί ΣΥΡΙΖΑ ἀγγίξει τό 30% καί ἄν τό σύνολο τῆς ψήφου τῶν νέων ταυτοτικῶν κομμάτων αὐξηθεῖ ἀπό τό 13-14% πού μετρήθηκε στίς προηγούμενες ἐθνικές ἐκλογές σέ 16-17%, ἀνεξαρτήτως τῶν ἑδρῶν πού θά καταλάβουν, ὑπάρχει θέμα.
Συμπέρασμα τρίτο. Εἶναι τό ποσοστό τοῦ πρώτου κόμματος καί ὁ ἀριθμός τῶν ἑδρῶν κριτήριο γιά τήν ἀνάδειξη τοῦ νικητῆ; Ἐάν ἡ ΝΔ λάβει 33% καί 9 ἕδρες, εἶναι νικήτρια; Ἐπικοινωνιακά σαφῶς, ναί. Ὁ Κυριάκος θά πάει στίς Βρυξέλλες μέ λάβαρο τό ποσοστό του. Ἄν εἶναι νίκη στρατηγικά, ὅμως, αὐτό θά ἐξαρτηθεῖ ἀπό τήν ἀποχή, ἀπό τόν ἀπόλυτο ἀριθμό ψήφων στήν κάλπη καί ἀπό τίς ἕδρες πού ἀντιστοιχοῦν στό Εὐρωπαϊκό Κοινοβούλιο μέ βάση τό ποσοστό πού θά συγκεντρώσει τό πρῶτο κόμμα. Ὅταν θέτεις ὡς διακύβευμα τό ζήτημα τῆς πολιτικῆς σταθερότητας, εἶσαι ὑποχρεωμένος νά κάνεις αὐτές τίς προβολές. Μόνος σου ἐπέλεξες αὐτό τό γήπεδο.
Ὡς πρός τήν ἀποχή, τά πράγματα εἶναι ξεκάθαρα. Ἄν ψηφίσουν οἱ περισσότεροι, ὅπως καί τό εὐχόμαστε γιά τό καλό τῆς Δημοκρατίας μας, κανένα πρόβλημα. Ἄν ἀπέχουν ὅμως οἱ περισσότεροι, τότε ἁπλῶς δέν ἔχουμε ἐκλογές. Τά ποσοστά κάθε κόμματος θά ἀντιστοιχοῦν στό μισό τοῦ μισοῦ. Ἐπιπροσθέτως: Σημασία γιά νά ἐξαγάγουμε τό συμπέρασμα, ὅτι ἔχουμε ἄνθηση καί ὄχι κρίση ἀντιπροσωπεύσεως, θά ἔχει ὁ ἀπόλυτος ἀριθμός τῶν ψήφων. Ἡ ΝΔ ἔλαβε τό 2019 μέ ποσοστό 33% 1,8 ἑκατομμύρια ψήφους. Γιά νά δοῦμε! Σέ πόσες ψήφους θά ἀντιστοιχεῖ τό ποσοστό της ἄν εἶναι πράγματι 33% (καί ὄχι 31%); Ἡ σύγκριση ἔχει τήν σημασία της.
Καί τέλος: Ἀπό πότε ὑπάρχει πολιτική σταθερότητα ἄν ἕνα κόμμα λάβει ἕναν χρόνο μετά τίς ἐθνικές ἐκλογές ποσοστό πού ἀντιστοιχεῖ grosso modo σέ μόλις 140 ἕδρες; Ἡ ΝΔ ἔξυπνα σχεδιάζει νά ἑστιάσει (ἄν τῆς βγεῖ τό σχέδιο) στόν ἀριθμό τῶν ἑδρῶν της στό νέο Eὐρωκοινοβούλιο. Ἄν κερδίσει 9, ὅπως ὑποστήριξε χθές τό Politico, ὁ Κυριάκος ἀνεξαρτήτως ποσοστοῦ θά πανηγυρίσει θρίαμβο. Γιά νά εἴμαστε ὅμως ἀκριβεῖς, εἰδικῶς μετά τήν ἀλλαγή τοῦ ἐκλογικοῦ νόμου γιά τίς εὐρωεκλογές, θά πανηγυρίσει «κάλπικο», ὅσον ἀφορᾶ τίς ἕδρες, θρίαμβο. Τήν ὥρα πού ἡ ἀντιπολίτευση, δεξιά καί ἀριστερά, κοιμόταν τόν ὕπνο τοῦ δικαίου, ὁ μαέστρος Κυριάκος ἄλλαξε τόν νόμο καί αὔξησε τό ἐλάχιστο ποσοστό κατάληψης ἕδρας ἀπό 3% σέ 3,4%. Μέ συνέπεια τό ἄθροισμα τοῦ ποσοστοῦ τῶν κομμάτων ἐκτός Βουλῆς νά διατίθεται πλέον στά δύο πρῶτα (καί ὄχι στά μικρά ὅπως παλαιά) πού θά ἁρπάζουν –μήν πῶ κλέβουν– τίς ἀδιάθετες ἕδρες τῆς κατανομῆς. Ἄν, δηλαδή, δύο μικρά δεξιά κόμματα ἀθροίσουν κοντά 7% ἀλλά δέν κερδίσουν ἕδρα οἱ ψῆφοι τους, θά γίνουν ἕδρες γιά τούς δύο πρώτους, κυρίως γιά τήν ΝΔ! Αὐτό ὀνομάζεται νοθευμένη ἀναλογική. Μέ «διαλύτη» τόν ἐκλογικό νόμο τοῦ Ὑπουργείου Ἐσωτερικῶν! Ἔτσι θά συγκαλυφθεῖ στίς τηλεοράσεις ἡ ρωγμή.
Ἀλλά τά πράγματα μπορεῖ νά ἐξελιχθοῦν καί ἐντελῶς διαφορετικά. Τό νά ἀφουγκραστεῖς τό ἐκλογικό σῶμα σέ μιά ἀναμέτρηση πού τοῦ δίδεται ἡ εὐκαιρία νά «ἀκουστεῖ» χωρίς κόστος, εἶναι ἐξαιρετικά δύσκολο. Ἄς κρατήσουμε γιά τήν ὥρα λοιπόν ὡς δεδομένη τήν νέα ρωγμή πού θά ἀνοίξει, καί τό βράδυ τῶν ἐκλογῶν ἄς δοῦμε ἄν τυχόν ἔπεσε κάποιος στήν μαύρη τρῦπα καί πολιτικά «ἀγνοεῖται» ἤ ὄχι. Θά ἔχει ἐνδιαφέρον. Ἡ ἄσκηση δέν ἀφορᾶ μόνον τόν κύριο Μητσοτάκη ἄλλως τε. Ἀφορᾶ καί τούς κυρίους Κασσελάκη καί Ἀνδρουλάκη.
ΕΣΤΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου