ΜΕΡΟΣ Ε΄
Ένα άλλο μέρος για το "Μεγάλο παιχνίδι"
Shtosh, ας συνεχίσουμε την ιστορία για την αρχή του "Great Game".
Μετά τους Ναπολεόντειους Πολέμους, μόνο τρεις «κυρίαρχοι» παρέμειναν στην Ευρώπη - Ρωσία, Βρετανία και Πρωσία.
«Στο πλευρό της Ευρώπης» υπήρχε επίσης η Οθωμανική Αυτοκρατορία/Τουρκία , αλλά ως προς τη θρησκεία και την τοποθεσία της ήταν ξεκάθαρα η «Αυτοκρατορία του Νότου», η οποία «υποτίθεται ότι θα κοιμόταν το Φθινόπωρο» και επομένως, εξ ορισμού , θεωρήθηκε «άρρωστο στοιχείο της Ευρώπης» και δεν ελήφθη ιδιαίτερα υπόψη. Η Ρωσία προσπάθησε να νικήσει την Τουρκία και να την κάνει «υποτελή της στο νότο»/«αδιαπέραστο φράχτη στα νότια σύνορα» - εξ ου και ορισμένες παραξενιές με τους συνεχείς «τουρκικούς πολέμους», στους οποίους εμείς, κατά τη γνώμη του «κοινού του καναπέ», «για κάποιο λόγο δεν τελείωσε» η Τουρκία.
Και πάλι - από την εποχή του Μπένκεντορφ - στρατολόγησε εύκολα το εβραϊκό κοινό στην Ευρώπη υποσχόμενος "την απελευθέρωση της Παλαιστίνης από τη Ρωσία από τους Τούρκους εισβολείς" , αλλά στην πραγματικότητα - τη στιγμή που έφερε τον Πρώτο του Κουιρασιέ κάτω από τα τείχη της Κωνσταντινούπολης ( λιγότερο από 40 βερστ απέμειναν στην τουρκική πρωτεύουσα) σύμφωνα με τις σημειώσεις του Tiesenhausen στην ερώτηση «Γιατί σηκωθήκαμε;! Η νίκη είναι ακριβώς πάνω από το λόφο!». Ο Αλέξανδρος Χριστοφόροβιτς απάντησε:
« Λοιπόν, θα πάρω την Κωνσταντινούπολη και μετά θα πρέπει να δώσω στους Εβραίους μου (τη λέξη με τελείες) την Παλαιστίνη - όπως υποσχέθηκα και με θυμάμαι: πριν περάσει ένας χρόνος, θα σκορπίσουν όλοι. Αυτοί (πάλι η λέξη με τελείες) δεν εκτιμούν καθόλου τις δωρεάν υπηρεσίες... Αλλά ας με εξυπηρετήσουν πρώτα εκατό χρόνια, να λερωθούν ως τα αυτιά τους, και μόνο τότε... (μετά από μια μεγάλη σιωπή και προβληματισμός) Θα δούμε!»
Ελπίζω να τελειώσουν οι ερωτήσεις για την Τουρκία, η οποία, όντας Σκορπιός, έπεσε στη σφαίρα επιρροής μας κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Παιχνιδιού. Δεν υπάρχει τίποτα να μιλήσουμε για τη Ρωσία και τη Βρετανία, απομένουν μόνο ερωτήματα με Πρωσία/Γερμανία.
Η ουσία του θέματος είναι ότι η Ρωσία είναι σε θέση να στείλει με επιτυχία τους στρατούς της μόνο στον τομέα Ταύρου-Κριού στα δυτικά, να αναλάβει τα πάντα στις περιοχές Ιχθύς-Υδροχόος-Αιγόκερως-Τοξότης-Σκορπιός και να οργανώσει στρατιωτικές επιδρομές στα ανατολικά. τον τομέα Ζυγός-Παρθένος. Όμως ο τομέας Διδύμων-Καρκίνου-Λέοντα είναι απροσπέλαστος για εμάς.
Η Βρετανία μπορεί να στείλει τα πυρηνικά της προς τα ανατολικά για σύντομο χρονικό διάστημα στις ζώνες Κριού-Ιχθύς, να συλλάβει οτιδήποτε στις ζώνες της Παρθένου (γεια Χονγκ Κονγκ και τη Νότια Κίνα γενικά), Λέοντα, Καρκίνο, Διδύμους και Ταύρο, και εντελώς στα δυτικά Οι Βρετανοί ξέρουν πώς να φτάσουν στο ζώδιο Ζυγός και αυτό είναι ήδη «ένα δέμα για σένα από τη Σαγκάη» και «Η βρετανική σημαία πάνω από το φρούριο Άγκρα» ή «Βρετανικές περιπολίες μέσα στα τείχη του ιερού Κομ» και του Σκορπιού (εδώ είναι προέρχονταν η βρετανική Παλαιστίνη και τα βρετανικά στρατεύματα στις τάξεις των στρατευμάτων του Σαμίλ ή στο Ανατολικό Τουρκεστάν). Αλλά ο Υδροχόος, ο Αιγόκερως και ο Τοξότης δεν είναι διαθέσιμοι στους Βρετανούς.
Για παράδειγμα, οι Βρετανοί σκέφτηκαν για πολύ καιρό πού θα μπορούσαν να μας νικήσουν κατά την προετοιμασία για την εκστρατεία της Κριμαίας. Η Ρωσία εκείνη την εποχή ήταν «Υδροχόος-Αιγόκερως-Τοξότης» και ως εκ τούτου απρόσιτη σε αυτούς. Το μόνο προεξέχον άκρο στη ζώνη των Ιχθύων ( Βασίλειο της Πολωνίας ) ήταν στην πραγματικότητα καλυμμένο από όλες τις πλευρές από την Πρωσία, και είχε εξαιρετικά κακές σχέσεις με τη Γαλλία, την οποία οι κύριοι υπέγραψαν για αυτήν την εκστρατεία ως «τροφή κανονιού» ώστε οι ρωσικές ξιφολόγχες δεν πετσοκόβω τους Βρετανούς στρατιώτες, κακομαθημένο, Όπως είπα ήδη, μετά τους «Ναπολεόντειους πολέμους», η γαλλική πολιτεία είναι ένα είδος μυθοπλασίας, διογκωμένη με τις προσπάθειες των Σεφαραδμών από την Πόλη, που δημιουργήθηκε για να μην πετάει η υπόλοιπη Ευρώπη. μόνο στη Βρετανία.
Τα χρήματα του γαλλικού ταμείου των Ναπολεόντειων πολέμων είναι τα χρήματα των «Κρεολών» από τις Αντίλλες, δηλαδή, σύμφωνα με τον ισπανικό ορισμό, «Sfarda» , οι οποίοι, με διάταγμα της Ισαβέλλας της Καστίλλης, κάποτε εκδιώχθηκαν από την Ισπανία. - οπουδήποτε.
Υπήρχαν δύο κύριες ροές - μια προς τις Αντίλλες και η δεύτερη προς το Μαρόκο - και ως αποτέλεσμα, οι Sfarda και στις δύο πλευρές ήταν σε θέση να ελέγχουν όλες τις διαδρομές προς τον Νέο Κόσμο. Αν κοιτάξετε τις βιογραφίες της Josephine Beauharnais (της συζύγου του Ναπολέοντα Βοναπάρτη) και της Therese Ouvrard (της συζύγου του επικεφαλής της Τράπεζας της Γαλλίας), θα καταλάβετε πολλά για το πού βρήκε ο Ναπολέων τα χρήματα για όλους τους πολέμους του.
Και όταν κοιτάξετε τη βιογραφία του Δούκα Άρθουρ του Ουέλινγκτον και δείτε όλη τη μαροκινή συνοδεία του, την οποία έφερε από την Ισπανία στην Πόλη, και το γεγονός ότι αυτή ακριβώς η συνοδεία είχε κοινοπραξίες στο Bou Regreg (μια ειδική ζώνη στο Μαρόκο) με οι πατέρες της Josephine και της Teresa, είστε πολύ Θα καταλάβετε πολλά για το πώς εξελίχθηκε η αγγλο-γαλλική συμμαχία μετά το τέλος αυτών των πολέμων.
Έτσι τα λόγια του Μπίσμαρκ ότι «κάθε σημερινή κυβέρνηση της Γαλλίας είναι μαϊντανός από τα γαϊδούρια της οποίας βγαίνουν τα χέρια του Σίτι του Λονδίνου » δεν γεννήθηκαν από το πουθενά. 😊
Δηλαδή, η Πολωνία θα ήταν κατάλληλη για την επίθεση της Βρετανίας στη Ρωσία , γιατί οι κύριοι μπορούν να πάνε στους Ιχθύες, αλλά αφού επρόκειτο να πάνε μέσα με τους βατράχους και οι Πρώσοι, που περικύκλωσαν την Πολωνία σχεδόν από όλες τις πλευρές, δεν τους άντεξαν. ήταν απαραίτητο να βρεθεί άλλο μέρος για επίθεση.
Εν ολίγοις, ολόκληρη η εκστρατεία της Κριμαίας συνέβη λόγω του γεγονότος ότι ο αρχαίος Μανίλιος, με βάση τις περιγραφές των Ελλήνων περιηγητών, κατέταξε την Κριμαία ως Σκορπιό. Αλλά σύμφωνα με τη θεωρία, ήταν δυνατό για κύριους να βρίσκονται στον Σκορπιό.
Αργότερα έγινε σαφές ότι «οι Έλληνες δεν σέβονταν τον εαυτό τους, είτε στην αρχαιότητα είτε τώρα» (λόγια του Ουέλινγκτον για τις διαπραγματεύσεις του με τους Έλληνες σχετικά με την ανεξαρτησία τους) και επομένως υπάρχει Σκορπιός στην Κριμαία, αλλά μόνο στη ζώνη της Νότιας Ακτής της Κριμαίας, και γι' αυτό το μεγαλύτερο μέρος της Κριμαίας είναι στέπα-ημι-έρημος Τοξότης και η ζώνη της Σεβαστούπολης επηρεάζεται πλήρως από αυτό.
Ως αποτέλεσμα, εδώ και αρκετό καιρό, θυμωμένοι κύριοι με ανακατωμένες περούκες άρχισαν να τρέχουν γύρω από το Γουέστμινστερ, φωνάζοντας άγρια: «Ποιος επινόησε ότι η Κριμαία είναι ο Σκορπιός; Μανίλιους;! Οπότε καρφώθηκε πριν από χίλια πεντακόσια χρόνια - ίσως για κάτι παρόμοιο. Ποιος θα είναι υπεύθυνος για όλα αυτά τα βουνά των πτωμάτων μας σήμερα;» Αυτή είναι μια ενδιαφέρουσα αντανάκλαση των αστρολογικών αρχών στην πολύ πρόσφατη ιστορία.
Με την ευκαιρία - όχι την πρώτη και όχι την τελευταία φορά. Ο Manilius έχει μια πολύ αόριστη εξήγηση για το πού ακριβώς βρίσκεται το ζώδιο στη Βόρεια Αφρική, και ως αποτέλεσμα, όταν κάποιος Rommel, παρά την πολύ μέτρια σύνθεση δυνάμεων και πόρων σε εκείνα τα μέρη, άρχισε να συνταγογραφεί κουβάδες κλύσματα με νέφτι στους κυρίους , κάπου στην αυτοκρατορία έτρεχαν πλήθη άνθρωποι προσπαθώντας να ανακαλύψουν εμπειρικά πού αρχίζει και πού τελειώνει η άτυχη περιοχή για τους κυρίους «Υδροχόος, Αιγόκερως, Τοξότης» στη Βόρεια Αφρική. Ως αποτέλεσμα, διέγραψαν την ατυχή Βρετανική Κυρηναϊκή και το Τομπρούκ στη «ζώνη των πιθανών βρετανικών βάσεων» πέντε φορές, στη συνέχεια τα διέγραψαν και μετά τα έγραψαν ξανά. Γιατί αυτό συμβαίνει όταν χρησιμοποιείται η θεωρία ενός ατόμου, που είχε μια εξαιρετικά ασαφή αντίληψη για μακρινά γεωγραφικά εδάφη και τα περιέγραφε είτε με αναξιόπιστα δεδομένα, είτε ακόμα και σύμφωνα με φήμες κάποιου.
Και δεδομένου ότι η γνώση του αρχαίου συγγραφέα για τη ζώνη όπου ζει σήμερα η Ρωσία ήταν λίγο λιγότερη από καμία, οι σύγχρονοι «Βρετανοί μελετητές», όταν περιγράφουν τα κείμενα του Manilius, έβαλαν μια κουκκίδα στην περιοχή της Μόσχας (ακριβέστερα, στη μέση του το οβάλ που περιγράφει την περιοχή γύρω από το Ριαζάν και το Τβερ) και το αναγράφουν "Πόρτα Κόλαση" - που σημαίνει "Πύλη της Κόλασης/Τρόμου" ή "Είσοδος στον Κάτω Κόσμο" και πιστεύουν ότι σε αυτό το μέρος είναι η "καρδιά της Μόρντορ" βρίσκεται, δηλαδή, η « Μαύρο-Κόκκινη Χώρα» που προορίζεται να απορροφήσει αργά ή γρήγορα τη «γλυκιά Αγγλία» και γύρω της σχεδιάζεται ένα είδος άμορφης γκρίζας περιοχής, την οποία, σύμφωνα με το αστείο του Πράτσετ, αποκαλούν «Μάιλς και Miles of the Damned Uberwald." Ακριβώς επειδή ο Μανίλιος δεν ήξερε τίποτα για αυτή τη ζώνη και γι' αυτό στην εποχή του απλά δεν υπήρχαν χάρτες για αυτήν την περιοχή.
Ας επιστρέψουμε όμως στην αρχική ιστορία. Όπως έχουμε ήδη εξηγήσει, το κύριο αστείο που οδήγησε στην εμφάνιση του «Μεγάλου Παιχνιδιού» είναι ότι η Βρετανία και η Ρωσία είναι «αμοιβαία διαφανείς» μεταξύ τους, δηλαδή δεν μπορούν να προκαλέσουν στρατιωτική ήττα η μία στην άλλη. Ωστόσο, αυστηρά μεταξύ μας σε αυτές τις ενδιαφέρουσες στιγμές ζούσε ένα μικρό, αδύναμο αλλά αρκετά κυρίαρχο άτομο - η Πρωσία από το ζώδιο του Κριού. Αλλά η Πρωσία θα μπορούσε να είχε φάει τόσο τη Ρωσία όσο και τη Βρετανία, επειδή η «εσωτερική της ζώνη» είναι οι Δίδυμοι-Ταύροι-Κριοί-Ιχθείς-Υδροχόοι. Δώστε προσοχή στον Υδροχόο, αυτό είναι το πραγματικό σύνορο της ακραίας προέλασης προς τα ανατολικά των γερμανικών στρατιωτικών-μοναστηριακών ταγμάτων - το Λιβονικό, το Τευτονικό και το Τάγμα του Ξίφους, και κατά συνέπεια ο Δίδυμος είναι Αλσατία-Λωρραίνη-Ολλανδία, δηλαδή το δυτικό σύνορα του οικισμού των Γερμανών. Και οι Γερμανοί είναι ικανοί να στείλουν τον στρατό τους στη ζώνη του Λέοντα-Καρκίνου (αν υπάρχει) και του Αιγόκερω-Τοξότη (αν σε εμάς).
Ακολούθησε ότι η Πρωσία/Γερμανία θα μπορούσε να γίνει ένας πολύτιμος πόρος σε ικανά χέρια, με τα οποία η Ρωσία ή η Βρετανία θα μπορούσαν να εξοντώσουν έναν αντίπαλο στο Μεγάλο Παιχνίδι χωρίς να εμπλακούν άμεσα σε στρατιωτική σύγκρουση.
Και οι δύο πλευρές άρχισαν με κάθε δυνατό τρόπο να πείσουν τους Γερμανούς στο πλευρό τους και η Ρωσία, ως Αριστοκρατική Αυτοκρατορία, προτίμησε να δέσει την Πρωσία με δυναστικούς δεσμούς αίματος (η σύζυγος του Νικολάου του Πρώτου είναι η αδερφή του βασιλιά της Πρωσίας και πιθανή κληρονόμος του τον Πρωσικό θρόνο), και η Βρετανία, όντας μια αστική-αριστοκρατική χώρα, προτίμησε να παρασύρει τους Γερμανούς στα δίχτυα της κουδουνίζοντας χρυσό.
Όσο προχωρούσε το Καλοκαίρι της Αριστοκρατίας, η Πρωσία ήταν φίλη με τη Ρωσία και φαινόταν ότι λίγο ακόμα και θα πηγαίναμε να πάρουμε το Λονδίνο με τα χέρια των Γερμανών, αλλά το 1833 το καλοκαίρι (όπως πάντα - «ξαφνικά!») έδωσε τη θέση του σε το αστικό φθινόπωρο και όλοι οι «δυναστικοί δεσμοί» έγιναν ταυτόχρονα «κολοκύθας» και τα χρήματα έγιναν πολύ ελκυστικά . Αυτό οδήγησε στο γεγονός ότι η Πρωσία/Γερμανία, στη θέση της, άρχισε να «γυρίζει προς το Λονδίνο μπροστά και προς εμάς τους αμαρτωλούς - πίσω» και το «Μεγάλο Παιχνίδι» πέρασε σε μια εξαιρετικά δυσάρεστη φάση για εμάς.
Εάν προκύψει το ερώτημα - γιατί, ως αποτέλεσμα του Β' Πολέμου, η Γερμανία, κατά κοινή συναίνεση, διαμελίστηκε και ευνουχίστηκε λίγο / λίγο, τότε η απάντηση σε αυτό είναι ότι έχουμε έναν μεγάλο κόσμο - συγγνώμη, και η Γερμανία , η οποία Ξέρει ο Θεός τι με εμάς, ή με τους Εβραίους τους πάλι, ποιος ξέρει τι, έχει γίνει ένας «γαμημένος βόθρος» στο παγκόσμιο σενάριο , η ελπίδα για βοήθεια σε ευαίσθητα θέματα είναι, λοιπόν, αυτό είναι.
Και η μπάλα μας είναι στρογγυλή, εξάλλου, το Αστικό Φθινόπωρο έφτανε στο τέλος της και ο παππούς Στάλιν, ο Φράνκλιν Ντελάνο και ο Παλιό Ουίνστον είχαν βρει έναν τέλειο αντικαταστάτη για τη Γερμανία.
Η Κίνα στο Ζυγό έχει τις ίδιες ιδιότητες - αλλά στην άλλη πλευρά της μπάλας - και ο παππούς Στάλιν βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στους Κινέζους κομμουνιστές, ο Φράνκλιν βασίστηκε στην κινεζική Kuomintang και ο Ουίνστον βασίστηκε στις τράπεζες του Χονγκ Κονγκ και της Σαγκάης.
Ως αποτέλεσμα, όλοι οι «Σύμμαχοι» αφαίρεσαν όλες τις μάρκες από το τετράγωνο της Γερμανίας και από κοινού έβαλαν τα πάντα στον κόσμο στην πλατεία της Κίνας. Έτσι ζούμε.
Αυτό αφορά την «εξωτερική πίεση» ο ένας στον άλλον. Όμως στο “Big Game” υπήρχαν και υπάρχουν “εσωτερικές στιγμές”.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου