(προηγούμενο)

. . . . . . . . . . .

Να υπενθυμίσουμε, πάντως, αυτό που είπε ο μέγας Ηράκλειτος:

Δεν μπορείς να μπείς δύο φορές στο ίδιο ποτάμι!

Εάν το 1944-45, με τη λήξη της Κατοχής καί την Απελευθέρωση, γλύτωσαν οι δωσίλογοι… με την αιτιολογία ότι πλέον προείχε επειγόντως άλλος εχθρός (ο κομμουνισμός του Ανατολικού Μπλόκ) κι έπρεπε ν’ αντιμετωπιστεί πανεθνικώς (άρα, τα ακόμη νωπά εγκλήματα των γερμαναράδων καί των δωσιλόγων τα γράφουμε στο χιόνι), σήμερα οι συνθήκες είναι τελείως διαφορετικές. (Παρά τις φτηνές πωλητικάντικες επικλήσεις -ένθεν καί ένθεν- Μελιγαλάδων καί Γράμμων.)

Δεύτερος γλυτωμός δωσιλόγων ΔΕΝ θα υπάρξει.

. . . . . . . . . . .

Πάμε, όμως, να προσπαθήσουμε να δούμε τα επερχόμενα του αμέσου μέλλοντος.

Βέβαια, εάν επιχειρήσουμε πλήρη ανάλυση, δεν θα τελειώνουμε ούτε …μέχρι να έρθουν τα επερχόμενα! Συνεπώς, θα περιοριστούμε σε μόνον ολίγα τινά.

. . . . . . . . . . .

α. Η στάση των ξένων απέναντί μας

…Ειδικά των «Μεγάλων Δυνάμεων».

Δεν χρειάζεται ανάλυση, κι ούτε πρόκειται ν’ αλλάξει στον αιώνα τον άπαντα· αυτή είναι διαχρονικώς εχθρική. Απ’ όλους! (Μόνη εξαίρεση, οι Ελληνογενείς της βόρειας Ινδίας· οι απόγονοι αυτών, που υποδέχθηκαν τον Μ. Αλέξανδρο με κισσούς καί κρασί. Γι’ αυτό σήμερα πρέπει η όποια εθνικόφρων κυβέρνηση να επιδιώξει ευρεία συμμαχία με την Ινδία.)

Αν μπορούσαν ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ να δούν την Ελλάδα να εξαφανίζεται απ’ τον χάρτη καί τους Έλληνες απ’ τον πλανήτη… θ’ άνοιγαν σαμπάνιες! Όμως, το μόνο (επαναλαμβάνω: το μόνο) που τους κρατάει, να μή μας ρίξουν τίποτε πυρηνικά κατακέφαλα…

[…Με ποιά αφορμή, ρωτάτε; Από «λάθος». «Χάλασε ο δορυφόρος που τα κουβαλούσε!» – διότι, μή νομίζετε ότι σε περίπτωση πυρηνικού πολέμου θα περιμένει ο οποιοσδήποτε εμπόλεμος ν’ ανοίξουν τα σιλό των πυραύλων του, ή να ολοκληρωθεί πτήση πυραύλου σε όοοοολη την απόσταση μέχρι τον στόχο, φερ’ ειπείν Καμτσιάτκα-Λός Άντζελες. Μην είστε αφελείς καί ανενημέρωτοι! Οι -έτοιμοι από καιρό- γεωστατικοί δορυφόροι πάνω απ’ τους πιθανούς στόχους κόβουν πολύ δρόμο / χρόνο.

Έχει ξαναγίνει τέτοια δουλειά -αν κι όχι στους δικούς μας αιθέρες- με βομβαρδιστικό B-17 πρίν λίγα χρόνια, κι ευτυχώς πρόλαβαν καί το συμμάζεψαν.]

…είναι αυτό, που θα διαβάσετε παρακάτω. Το τελευταίο «τινό».

Συνεπώς, σε περίπτωση πολεμικής εμπλοκής μας σε πόλεμο με οποιονδήποτε γείτονα (καί …»σύμμαχο»), οι υπόλοιποι θα κρατήσουν στάση από ψυχρή αδιαφορία, έως χαιρέκακη βοήθεια – προς τον γείτονα, εννοείται. (Βλέπε πχ αγγλίτσους με τουρκαλάδες το 1974, ή Ιταλούς -Βατικανό…- με χαλβανά, το 1940.)

. . . . . . . . . . .

β. Πόλεμος με Τουρκία

Αναρωτιόμαστε (οι σκεπτόμενοι) αν θα γίνει, καί πότε· όπως αναρωτιόμαστε καί γιά τα σοβαρά επιχειρήματα, υπέρ ή κατά αυτού του ενδεχομένου.

. . . . . . . . . . .

i. Θα γίνει!!!

Στ’ αλήθεια, είναι αρκετοί στη χώρα μας αυτοί (κυρίως κομματόσκυλα του γκουβέρνου καί φιλικοί του αρδ), που λένε ότι δεν θα γίνει τίποτε… καί κρυφίως εργάζονται προς τούτο, γλείφοντας την Τουρκία καί προδίδοντας την Ελλάδα – σε στύλ: «- Θα σας τα δώσουμε όλα, μέχρι καί τον πισινό μας, αρκεί να μή μας σκοτώσετε καί να τρωγοπίνουμε παρέα!»

Ναί, αλλά όλων αυτωνών τους διαφεύγει μία μικρή λεπτομέρεια: ακόμη κι αν οι προδότες δώσουν αρκετά στην Τουρκία «κάτω απ’ το τραπέζι», η Τουρκία ούτε θ’ αρκεστεί σ’ αυτό, ούτε τους έχει ανάγκη· θα θελήσει -καί θα επιχειρήσει- να τα πάρει ΟΛΑ, καί μόνη της. Άλλως τε, τί έχει να φοβηθεί; αυτούς, που κανόνισαν ώστε στις κρίσιμες στιγμές να μην μπορούμε ν’ αντιτάξουμε άμυνα;

Γιατί, όμως, η τουρκίτσα δεν έχει ανάγκη την προδοσία καί τους εγχώριους προδότες;

Διότι, ακόμη κι αν λαμβάνει ατύπως (από τους προδότες) ολόκληρα κομμάτια της Ελλάδας, εξακολουθεί να μην έχει το απόλυτο κουμάντο τους αυτή, καί εξακολουθούν να μην της αναγνωρίζουν τίποτε οι ξένοι – ΟΗΕδες, καί λοιποί. Όθεν, μόνον αν εντάξει τμήματα του δικού μας εδάφους στην επικράτειά της θα ησυχάσει – δημιουργώντας τετελεσμένο. (Δεν βλέπετε τί κάνει στην Κύπρο από το 1974; ) Κι αυτό θα γίνει αναγκαστικά με πόλεμο.

Συνεπώς, μην ακούτε τον κάθε ηλίθιο καί το κάθε κομματόσκυλο, που επιμένουν πως δεν θα γίνει πόλεμος με τους …συμμάχους εξ Ανατολών. Πρόκειται είτε γιά συνειδητούς ψεύτες, ή γιά γελοίους.

Γιά να καταλάβετε πόσο καραγκιόζηδες είναι:

  • Τα ίδια άτομα, που όταν τους μιλάς γιά την Τουρκική επιθετικότητα (που ξεπέρασε κάθε όριο) καί τη δική μας αδικαιολόγητη υποχωρητικότητα (παρομοίως), σου πετάνε στα μούτρα ένα ειρωνικό: «- Καί τί θέλετε; πόλεμο;»,…
  • …Έ, λοιπόν, τα ίδια ακριβώς άτομα, κάνοντας κωλοτούμπα 180 μοιρών στον «φιλειρηνισμό» τους, ισχυρίζονται πως έχουμε πόλεμο …με τη Ρωσσία!!!!!

Από θηλυκές κότες, ή μάλλον θηλυκές γαλοπούλες απέναντι στην (αρσενική …turkey) Τουρκία, μεταβάλλονται αυτοστιγμεί σε πολέμαρχους-λιοντάρια απέναντι σε μιά πυρηνική υπερδύναμη!!! Είναι να τρίζουν τα κόκκαλα των πραγματικών πολεμάρχων, από τον Καραϊσκάκη μέχρι τον Μουσάσι καί τους Σογκούν! (Καί τα δικά μας τα κόκκαλα, απ’ τα γέλια!) Ούτε στις Απόκριες δεν συμβαίνουν τέτοιες μεταμορφώσεις!

[Δέεεεν σας δασκάλεψε καλά η πρεσβεία, παλιοτόμαρα! Αλλά, δυστυχώς, σπανίζουν οι σκεπτόμενοι άνθρωποι στη σημερινή Ελλάδα, οπότε δεν βρέθηκε καί κανένας να σας κάνει ρόμπες· να σας ξεφτιλίσει δημοσίως στον τηλεοπτικό «αέρα».]

. . . . . . . . . . .

ii. Πότε;

Δεν θα το παίξω προφήτης, ούτε θα επιχειρήσω διαισθητική πρόβλεψη. (Διαισθητική, διότι τα πραγματικά δεδομένα είναι ανεπαρκή.)

Μπορώ, όμως, να σας δώσω μία ημερομηνία, πρίν από την οποία δεν νομίζω να γίνει κάτι: αυτή είναι η 10η Ιουνίου 2023, ημέρα Σάββατο. Την ημέρα εκείνη έχει προγραμματιστεί να γίνει ο τελικός του Champions League στην Κωνσταντινούπολη, οπότε δεν νομίζω ότι οι Τουρκαλάδες θα «κάψουν» αυτό το αθλητικό γεγονός, κινούμενοι εναντίον μας σε κάποιο χρονικό διάστημα από τώρα μέχρι τότε.

Με το ίδιο σκεπτικό, δεν θα γίνει τίποτε «επί δέκα φορές», μέχρι να τελειώσει το Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου του 2022 στο Κατάρ. Αλλά, από Κυριακή 11 Ιουνίου 2023… αναμείνατε!

Αυτό το -περίπου- εξάμηνο, είναι επίσης μιά καλή ευκαιρία να συνεννοηθεί η Τουρκία παρασκηνιακώς με τους Δυτικούς καί λοιπούς καλοθελητάδες, ώστε να εξασφαλίσει την αδράνειά τους (ου μήν καί τη βοήθειά τους – βλέπε 1922, που τους βοήθησαν καί τους ξελάσπωσαν συνεταιρικώς Άγγλοι, Γάλλοι, Ιταλοί, Γερμανοί, ηπαπαραίοι, καί Σοβιετικοί), όταν μας επιτεθεί.

Καί βέβαια, γιά τέτοιες (σαφώς προφορικές… ευνόητο το γιατί δεν γίνεται να γραφούν σε πρακτικά!) γκανγκστερικές συμφωνίες, δεν αρκούν οι καλές προθέσεις καί τα καλά λόγια. Πρέπει να υπάρχει καί εμπράγματο όφελος των συμβαλλομένων! Παναπεί: πόσα δίνω, πόσα θες, τί δίνεις εσύ, τί κρατάω, τί παρατάω (από έδαφος / υπέδαφος / υποδομές της Ελλάδας, εννοείται). Πιστεύω, λοιπόν, ότι το εξάμηνο αυτό είναι αρκετό, γιά να έρθουν εις πέρας τα κρυφά παζάρια εις βάρος της χώρας μας.

Άρα, τη γλυτώνουμε μέχρι τα μέσα Ιουνίου – όπως φαίνεται με τα τωρινά δεδομένα.

. . . . . . . . . . .

iii. Γιατί να γίνει, όμως;

Γιατί θα γίνει πόλεμος με την Τουρκία; Γιά πολλούς λόγους· αρκετούς εκ των οποίων τους έχουμε ήδη αναφέρει σε παλιότερα άρθρα.

(α) Η ίδια η Τουρκία έχει κάθε καλό λόγο να μας επιτεθεί, επειδή:

  • Επεκτείνεται αναγκαστικά, επειδή έχει αυτοκρατορική νοοτροπία – παναπεί, τυγχάνει κράτος πολυεθνικό καί πολυθρησκευτικό, άρα μόνο προς τα έξω (εις βάρος άλλων λαών) μπορεί να διοχετεύει τις εσωτερικές της έριδες, γιά να μην την κάψουν καί τη διαλύσουν.
  • Πολύ θα ήθελε το τρομερό υπέδαφος της Ελλάδας, γιά να εκτοξεύσει κατακόρυφα την ανάπτυξή της.
  • Πολύ θα ήθελε να κατέχει τους θαλάσσιους διαδρόμους του Αιγαίου, ώστε να εκβιάζει τους πάντες με το κλείσιμό τους. (Τα Στενά πάνε πακέτο με Αιγαίο. Είναι λάθος να τα θεωρούμε μεμονωμένο / αποκομμένο γεωπολιτικό «κλειδί».)

(β) Οι Δυτικοί έχουν κάθε καλό λόγο να βάλουν την Τουρκία να μας επιτεθεί, επειδή:

  • Κινούνται από το προαιώνιο μίσος τους εναντίον μας, καί θέλουν να εξαφανιστούμε από προσώπου Γής.
  • Όμως, αυτή τη στιγμή (γιά πολλούς λόγους) δεν μπορούν να οργανώσουν μιά καινούργια Δ’ Σταυροφορία μόνοι τους, άρα θα βάλουν …αντιπροσωπεία.
  • Επίσης, έχουν καί το κουτοπόνηρο σκεπτικό να βάλουν άλλον να κάνει τη βρωμοδουλειά, γιά να μή φάνε αυτοί το κάρμα.
  • Έχουν το κουτοπόνηρο σκεπτικό ότι η Τουρκία είναι εύκολος αντίπαλος γιά τα δοντάκια τους, άρα -θεωρούν πως- μπορούν να την κομματιάσουν όποτε γουστάρουν – κι αφού, βέβαια, κομματιάσει αυτή εμάς πρώτα. (Εύκολος αντίπαλος; χά-χά-χάααα!!! Οι δύο πολιορκίες της Βιέννης –πρώτη, δεύτερη– δεν τους λένε τίποτε, να υποθέσω… Κι η σημερινή Τουρκία δεν είναι η Τουρκία του 1880, ο τότε «μεγάλος ασθενής».)
  • Έχουν το κουτοπόνηρο σκεπτικό, ότι μπορούν να κρατήσουν την Τουρκία στη δική τους παράταξη, αν της …χαρίσουν την Ελλάδα!

[Η Τουρκία, όμως, γελάει μ’ αυτές τις μαλακίες, διότι:

  • Πρώτον δεν γίνεται να χαρίσεις κάτι, που δεν σου ανήκει!
  • Δεύτερον, διότι δεν έχει νόημα να χαρίζεις κάτι σε κάποιον, αν αυτός είναι ικανός να το πάρει μόνος του.
  • Τρίτον, καί να της χαρίσουν την Ελλάδα, ποιός τους είπε ότι η τουρκίτσα θα δεσμευτεί γιά ο,τιδήποτε απέναντί τους; ]

(γ) Οι Ρώσσοι θά ‘θελαν να δούν τους Τούρκους να μας επιτίθενται:

  • Διότι μας τη φυλάνε, που βοηθήσαμε στον εξοπλισμό της Ουκρανίας – καί τη φάπα δεν τη γλυτώνουμε.
  • Καί διότι έτσι θα διαλυθεί το ΝΑΤΟ.

Το ΝΑΤΟ θα διαλυθεί, όχι επειδή (σε περίπτωση Ελληνο-Τουρκικού πολέμου) θα μας συμπαθήσει κανένας «σύμμαχος» καί θα σπεύσει να μας βοηθήσει εμπλεκόμενος σε πόλεμο στο πλευρό μας (διαλύοντας, έτσι, καί τη δική του χώρα από τα εχθρικά πυρά), αλλά επειδή όλοι θα κοιτάξουν να βγάλουν την ουρά τους έξω, μή καί τους τύχει κι αυτουνούς καμιά τέτοια προκοπή… δηλαδή, ν’ αρπαχτούν με γειτονικό τους «σύμμαχο», καί η διοίκηση του Ατλάντειου αδελφάτου -αντί να επέμβει- να κοιτάζει το ταβάνι, αν είναι όμορφο.

[Όσο δεν ανταλλάσσουμε πραγματικά πυρά με τους τουρκαλάδες, το θέμα είναι μονάχα θεωρητικό γιά τους Ευρωπαίους «εταίρους» καί «συμμάχους»· δεν τρέχει τίποτε, δηλαδή. Όταν, όμως, αρχίσει το μπάμ-μπούμ, τότε…]

  • Όσον αφορά το πιθανό κλείσιμο Στενών-Αιγαίου, αυτό μόνο βραχυπροθέσμως θα εκνευρίσει τους Ρώσσους (αν συμβεί στα λίγα προσεχή χρόνια, δηλαδή). Διότι, ήδη ανοίγουν εμπορικοί καί στρατιωτικοί διάδρομοι (πχ Βόρειος Παγωμένος Ωκεανός), που μεσο/μακροπροθέσμως αχρηστεύουν τη γεωστρατηγική σημασία των Στενών. Οπότε, οι Ρώσσοι (εφ’ όσον δεν ενοχλούνται) δεν θ’ αντιταχθούν στην επιθυμία του νύν «συμμάχου» τους να επεκτείνει την επικράτειά του εις βάρος μας.

. . . . . . . . . . .

Εδώ ένας ακόμη πολύ καλός λόγος γιά Τουρκο-Ελληνικό πόλεμο. (Από το 9′ 00 ‘ ‘ καί μετά. Δεν τον ήξερα! Μαθαίνω κι εγώ, αεί γηρασκόμενος! 🙂 )

. . . . . . . . . . .

γ. Η Ελληνική γλώσσα

Κι εδώ φτάνουμε όχι απλά στο ψητό, αλλά σε θερμοκρασίες στο εσωτερικό του Ηλίου μας!

Λοιπόν.

Ο πόλεμος της τουρκίτσας εναντίον μας είναι (έστω, γιά την αφεντιά μου) δεδομένος.

Το θέμα είναι, όμως, μέχρι πού θα φτάσουν τ’ αποτελέσματά του.

  • Θα μας εξαφανίσουν από προσώπου Γής, όπως θέλουν από την εποχή των Ατλάντων;
  • Ή θα μείνουμε ελάχιστοι, γιά να χρησιμοποιηθούμε είτε ως επιστήμονες (μην ξεχνάτε τη σημερινή ευρεία στελέχωση των ξένων πανεπιστημίων από δικούς μας), προς επίλυση προβλημάτων που δεν μπορεί κανένας άλλος να επιλύσει (μας το αναγνωρίζουν αυτό…), δηλαδή ως δούλοι …πολυτελείας, είτε -ο κατιμάς- ως δούλοι β’ διαλογής γιά δουλειές (όπως στην Τουρκοκρατία) ;

Μ’ άλλα λόγια, η (με τα σημερινά δεδομένα – προδότες, κτλ) διαφαινόμενη νέα καί τρομερή ήττα της Ελλάδας, έχει δύο δρόμους να ολοκληρωθεί: είτε με ολοκληρωτικό σβήσιμο του έθνους μας, είτε με μερικό.

Γνώμη μου είναι πως θέλουν το πρώτο, αλλά κάτι τους συγκρατεί… κάτι, που τους αναγκάζει (προς το παρόν) ν’ ακολουθήσουν τον δεύτερο στόχο, αφήνοντας να επιζήσουν μερικοί από μας.

[Οι οποίοι δικοί μας, σταδιακώς -καί με παντρειές με διάφορες όμορφες αλλοδαπές- θ’ απορροφηθούν. Καί με επακόλουθα γεννοβολήματα, σε δυό γενιές δεν θα υπάρχουν Ελληνάκια· αλλά παιδιά πανέξυπνα μέν, όμως της με ευρεία έννοια «λευκής φυλής», δέ, χωρίς καμμία Ελληνική συνείδηση.]

Κι αυτό το κάτι είναι η Ελληνική γλώσσα. (Γειασάν του Παλαιού, που το διατύπωσε στα ίσα!)

. . . . . . . . . . .

Δεν θα σας αραδιάσω εδώ διάφορες μαλακίες (…»σαπιοδασκάλων-σαπιορητόρων»), του τύπου «η τελειοτέρα των γλωσσών» καί τα ρέστα. Γιά τον απλούστατο λόγο, ότι: αν χαρακτηρίζει κάποιος την Ελληνική ως την τελειότερη γλώσσα του κόσμου, αυτό σημαίνει πως ήδη γνωρίζει όλες τις υπόλοιπες, τις έχει συγκρίνει με την Ελληνική, καί τις έχει απορρίψει! Αστεία πράγματα, δηλαδή.

[Ο γράφων γνωρίζει μία ξένη γλώσσα σε επίπεδο μητρικής (Αγγλική), μία ακόμη (Γαλλική) σε επίπεδο να παντρευτεί γυναίκα, που την έχει ως μητρική, καί να συνεννοείται άνετα μ’ αυτήν (βέβαια, το να ελπίζεις να συνεννοείσαι με τη σύζυγό σου, σημαίνει άτομο με τελείως αδικαιολόγητη αισιοδοξία -σε επίπεδο ηλιθιότητας-, αλλά τέλος πάντων! 🙂 ), καί μερικές σκόρπιες λέξεις / φράσεις τριών άλλων Ευρωπαϊκών γλωσσών, ώστε να μπω σ’ ένα εστιατόριο στις χώρες αυτές καί να μή μείνω νηστικός. Κι όσον αφορά τις υπόλοιπες (όσες μου κίνησαν την προσοχή, πχ Κινέζικα), έχω διαβάσει όσα άρθρα γράψανε γλωσσολόγοι που τις ξέρουν.

Αλλά, όλες τις γλώσσες της Γής!… από τις μεγαλύτερες βλακείες, που έχω ακούσει. Σαφώς καί δεν τις ξέρω. Όπως δεν τις ξέρουν ούτε οι σαπιορήτορες.]

Συνελόντι ειπείν, η γλώσσα είναι ένα εργαλείο να εκφράζεσαι, όλοι το ξέρουμε αυτό. Η δέ Ελληνική είναι ένα εργαλείο με τρομερές ικανότητες παροχής βοήθειας στον ομιλούντα. Βεβαίως, αδυνατεί να βοηθήσει σε κάποιες άλλες καταστάσεις (δοκίμασε να γράψεις Ελληνικούς στίχους γιά ρόκ μουσική, ας πούμε – το αποτέλεσμα θα σου βγεί μάλλον νερόβραστο), αλλά η γενική αποτίμηση της χρησιμότητάς της είναι ούλτρα θετική. (Καί δεν αναφέρομαι μονάχα στην αρχαία μορφή της γλώσσας μας.)

Όμως, η γλώσσα επιτελεί ακόμη μία λειτουργία, την οποία μερικοί την είχαμε ήδη υποψιαστεί (αν καί ίσως όχι σε πλήρως συνειδητό επίπεδο), καί οι υπόλοιποι μπορείτε να τη διαβάσετε δοσμένη χύμα καί τσουβαληδόν στον περίφημο πιά «Θαυματουργό Ψίθυρο του Ερμή»: είναι η αντίστροφη διαδικασία, ότι η έκφραση, τα εκφραστικά εργαλεία (η γλώσσα, δηλαδή) βοηθάνε τη σκέψη.

[Καί κάτι ακόμη, που δεν το λέει ο «Ψίθυρος»: ότι η αλληλοβοήθεια γλώσσας-σκέψης είναι διελκυστίνδα αποκλίνουσας συνάρτησης. Παναπεί πως, αν την επιδιώξεις, σε ανυψώνει πνευματικο-νοητικώς σχεδόν ανεξέλεγκτα.

Σας το λέω εγώ.]

Αυτό ήδη το γνώριζαν παμπαλαιόθεν (καί, όσοι δεν το ήξεραν, το κατάλαβαν χρονικώς πρώτοι) σε συνειδητό επίπεδο τα διάφορα ιερατεία καί τα πρακτόρια των ξένων. Γι’ αυτό καί κατά καιρούς τα διάφορα Βατικανά προσπάθησαν ν’ αλλοιώσουν την γλώσσα μας. Ώστε, με αποκομμένα / σακατεμένα τα γλωσσικά εργαλεία, ν’ αδρανήσει η σκέψη του Έλληνα – παράγοντας βλάκες. Παράγοντας ένα -ακίνδυνο πλέον, γιά τους ξένους- έθνος βλακών. (Ακόμη κι αν ο Κίσσινγκερ δεν είπε όσα του καταμαρτυρούν πως είπε γιά την καταστροφή της γλώσσας μας, αυτά έχουν ισχυρή βάση!)

Στην εποχή μας, τώρα, οι προαναφερθέντες λεβέντες τη γνώση αυτή την εφαρμόζουν κατά κόρον, όπως πχ με τον λεγόμενο «νευρογλωσσικό προγραμματισμό».

. . . . . . . . . . .

Λοιπόν, καί τί μ’ όλ’ αυτά; Γιά πόλεμο δεν μιλούσαμε;

Ναί… αλλά αναφέραμε καί τις δύο εκδοχές της διαφαινόμενης ήττας μας.

Πώς βοηθάει, όμως, η ομιλία της Ελληνικής να κρατήσει ζωντανούς μερικούς από μας (ως λύτες προβλημάτων, κυρίως – μιά που είπαμε ότι βοηθάει τη σκέψη, μπλά-μπλά-μπλά) ; Γιατί είμαστε χρήσιμοι εμείς, που την έχουμε ως μητρική; Δεν υπάρχουν ξένοι, που να τη μιλάνε (…καί να μας μισούν) ; Εδώ, γνωρίζουν τον Θουκυδίδη απέξω! Στην ομιλία της Ελληνικής θα κολλήσουν;

Κοιτάχτε… παίζει ισχυρώς ένα ενδεχόμενο, μία γλώσσα να βοηθάει (όπου μπορεί να βοηθήσει) τον ομιλούντα, μονάχα εάν αυτός την έχει σε επίπεδο μητρικής. Τέλος πάντων, να τον βοηθάει πολύ περισσότερο ακόμη καί από τον αλλοδαπό, που την έμαθε καλά.

Αυτό δεν έχει διευκρινιστεί ακόμη. (Μέγα θέμα, η χαρά των ερευνητικών τμημάτων των «υπερεσιώνε»: εάν χρειάζονται εγκεφαλικές συνάψεις συγκεκριμένου είδους, ή -εάν ναί- πώς μεταβλήθηκαν οι συνάψεις πχ των σημερινών Ελλήνων, σε σχέση με τους αρχαίους ημών.) Ωστόσο, ακόμη καί ο πρωτοετής μαθητής της Αγγλικής μπορεί να σας βεβαιώσει πως του είπαν να μην σκέφτεται πρώτα στα Ελληνικά, καί μετά να μεταφράζει – διότι είναι λάθος. (Καί, σας βεβαιώνω, είναι.) Πχ εμείς λέμε «στο τραπέζι», οι Άγγλοι λένε «επάνω στο τραπέζι». Η μετάφραση «at the table» είναι λαθάρα! (…Πράγμα που διαπίστωσε μέχρι κι ο Γκιωνάκης, ειπών στον εκνευρισμένο Σταυρίδη ότι: «- …Κανείς δεν κάθεται στο τραπέζι! Στις καρέκλες κάθονται!» 🙂 )

Έτσι, μέχρις ότου διευκρινιστεί το θέμα, οι (μισούντες εμάς) ξένοι κρατάνε μία επιφύλαξη. (Στο να μας ξεπατώσουν άπαντες, εννοώ.) Διότι, η ρημάδα η Ελληνική, είναι η μόνη ικανή να οδηγήσει την ανθρωπότητα στα άστρα! (Καί μπράβο στον Παλαιό x 2!)

. . . . . . . . . . .

Εδώ, όμως, στο σημείο αυτό, εμφανίζεται επί σκηνής κι ο «από μηχανής» …διάολος…

Εάν, λοιπόν, τελικώς δεν μπορεί μή αυτόχθων Έλλην, κάν άριστος γνώστης της γλώσσας μας είναι, να βοηθηθεί στον βαθμό που θα ήθελαν τα ξένα ιερατεία, τότε μήπως μπορεί κάποιος άλλος …διάολος;…

Κι αυτός ο «κάποιος άλλος» δεν είναι άλλος, παρά η Τεχνητή Νοημοσύνη.

Θα επαναλάβω το αυτονόητο: ότι η επιστήμη καί η τεχνολογία καλπάζουν, το δέ φανερό / εμπορικό μέρος τους υπολείπεται κατά πολύ του ερευνητικού. Αλλά, το πράττω γιά να μή νομίζετε πως, επειδή εσείς δεν χρησιμοποιείτε ΤΝ στην καθημερινή σας ζωή (μιά που όντως δεν σας χρειάζεται), δεν τρέχει καί τίποτε. Τρέχει καί παρατρέχει (διότι τη χρησιμοποιούν άλλοι στην …καθημερινή τους ζωή! lol!!!), καί καλά θα κάνετε ν’ αρχίσετε να φοβάστε λιγάκι! Σας λέω μονάχα πως ήδη στο πεδίο επιδείξεως ικανοτήτων των τρόλλς καί των πρακτοριών, γιά το Τουΐττερ, λέω, έχουν εμφανιστεί λογαριασμοί (δημιουργημένοι από ανθρώπους μέν), στους οποίους τα κειμενάκια τους τα γράφουν Τεχνητές Νοημοσύνες…. καί το μέσο Ζό νομίζει ότι μιλάει με άνθρωπο – καί απαντάει, γινόμενο τελικώς ρόμπα απέναντι σ’ ένα πρόγραμμα με ενσωματωμένους όλους τους κανόνες του ρητορικού πολέμου. (Μπορεί να με χαρακτηρίσετε υπερβολικόν, αλλά έτσι είναι. Έτσι ακριβώς.)

Συνεπώς, εάν (καί μόνον εάν) μιά κάποια ΤΝ είναι τελικώς ικανή να υποκαταστήσει τις εγκεφαλικές συνάψεις ενός αυτόχθονος Έλληνος, τότε ως έθνος…

…απλά τον ήπχιαμεν, με το συμπάθειο.

. . . . . . . . . . .

Επίλογος

Αυτά, καί σκεφθήτε τα λιγάκι· συνειδητοποιήστε την κατάσταση.

Αν ρωτάτε εμένα, δεν υπολογίζω κανέναν. Όχι απλά τους Τούρκους με τα όπλα τους, αλλά κανέναν! Μόνο που, όπως όλα δείχνουν, ως έθνος φτάσαμε σε σταυροδρόμι: είτε συνεχίζουμε, είτε χανόμαστε μία καί καλή.

Όμως, αυξάνουμε κατά πολύ την πιθανότητα προς το πρώτο ενδεχόμενο (να επιζήσουμε, δηλαδή, καί να συνεχίσουμε την εθνική μας πορεία), εάν (ξαν)αρχίσουμε να σκεφτόμαστε καί να πράττουμε ως Έλληνες – με πλήρη συνείδηση του πόσο αρχαίος λαός είμαστε.

Κι όσο γιά την ΤΝ… Έ, εντάξει, άνθρωπος δεν είναι. Υπάρχουν ακόμη μερικά κενά στην υπεροπλία της.

ΤΕΛΟΣ