Ο κόσμος βρίσκεται σε μια τεράστια συστημική κρίση που περιλαμβάνει όχι μόνο τον στρατιωτικό-πολιτικό, αλλά και τον οικονομικό και ανθρωπιστικό τομέα.
Αυτό δήλωσε ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν κατά τη διάρκεια ομιλίας στην ολομέλεια της διεθνούς λέσχης συζητήσεων Valdai την Πέμπτη. Τόνισε ότι αυτή η κρίση προκλήθηκε από τη Δύση - με την υποκίνηση του πολέμου στην Ουκρανία και τις προκλήσεις για την Ταϊβάν.
Η ακούσια συνέπεια αυτής της κλιμάκωσης, η οποία όμως πηγάζει από συστηματικά λάθη, είναι η αποσταθεροποίηση των παγκόσμιων αγορών τροφίμων και ενέργειας.
Όσον αφορά τους στόχους της δυτικής πολιτικής, ο Πούτιν δήλωσε:
«Η κυριαρχία του κόσμου είναι αυτό που διακινδύνευε η λεγόμενη Δύση. Ωστόσο, αυτό το παιχνίδι είναι αναμφισβήτητα επικίνδυνο, αιματηρό και, θα έλεγα, βρώμικο. Αρνείται την κυριαρχία χωρών και λαών, την αυτονομία και τη μοναδικότητα και αγνοεί εντελώς τα συμφέροντα άλλων κρατών».
Ο Πρόεδρος υπενθύμισε ότι αυτές οι αρνητικές εξελίξεις είχαν ήδη συζητηθεί στο πλαίσιο της Λέσχης Valdai και ότι η Ρωσία είχε επανειλημμένα προτείνει τη δημιουργία ενός συστήματος συλλογικής ασφάλειας ως λύση. Τον Δεκέμβριο του περασμένου έτους, αυτές οι προτάσεις «πετάχτηκαν επανειλημμένα στη θάλασσα». ( Έγχρωμη επανάσταση: οι ελπίδες για την πτώση του Πούτιν μαρτυρούν άγνοια για τη Ρωσία ]
Στο μεταξύ, η κρίση έχει πάρει παγκόσμιο χαρακτήρα και δεν θα αφήσει κανέναν ανεπηρέαστο. Η ανθρωπότητα, συνέχισε ο Πούτιν, έχει δύο επιλογές για να την αντιμετωπίσει.«Είτε να συνεχίσουμε να συσσωρεύουμε το βάρος των προβλημάτων που αναπόφευκτα θα μας συντρίψουν, είτε να προσπαθήσουμε να βρούμε μαζί λύσεις, ακόμα κι αν δεν είναι ιδανικές, λειτουργούν».Ο Πούτιν είπε ότι είναι βέβαιος ότι η ανάγκη για διάλογο θα αναγνωριστεί τελικά και στη Δύση. Ανέφερε την κλιματική αλλαγή και τη μείωση της παγκόσμιας βιολογικής ποικιλότητας ως ένα από τα προβλήματα που πρέπει να επιλυθούν.
Στη συνέχεια έκανε έναν παραλληλισμό με την πολιτιστική πολυμορφία, που δεν ήταν λιγότερο σημαντική. Εν τω μεταξύ, η απλοποίηση και η εξάλειψη όλων των διαφορών έχει γίνει η ουσία της σύγχρονης Δύσης:
«Τι σημαίνει αυτή η απλοποίηση; Το πρώτο είναι να σταματήσει ή να εμποδίσει την εξαφάνιση του δημιουργικού δυναμικού της ίδιας της Δύσης και την ελεύθερη ανάπτυξη άλλων πολιτισμών».
Ο Πρόεδρος υπενθύμισε την ομιλία του Χάρβαρντ του 1978 του Ρώσου νομπελίστα Αλεξάντερ Σολζενίτσιν, σύμφωνα με την οποία η Δύση τυφλώθηκε από τις ιδέες της δικής της ανωτερότητας.
Αυτή η αυταπάτη, «ανοιχτά ρατσιστική και νεοαποικιακή», έχει λάβει ιδιαίτερα απεχθή μορφές τα τελευταία χρόνια, εξήγησε ο Πούτιν:
«Η πίστη στο δικό σου αλάθητο είναι μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση. Η επιθυμία των «Αλαθάνων» να καταστρέψουν αυτούς που αντιπαθούν είναι μόνο ένα βήμα μακριά από αυτό».
Ο Πούτιν ανέφερε το παράδειγμα της σημερινής κουλτούρας ακύρωσης, η οποία δεν υπήρχε ούτε κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Ο φιλελευθερισμός έχει αλλάξει από την ιδέα της ελευθερίας του λόγου και της ελευθερίας της δράσης σε ένα παράλογο αντίθετο. Κάθε εναλλακτική γνώμη κηρύσσεται ανατρεπτική και απειλή για τη δημοκρατία. Ειδικά στην περίπτωση της Ρωσίας, αυτό μερικές φορές παίρνει γελοίες διαστάσεις:
«Ό,τι προέρχεται από τη Ρωσία, υποτίθεται ότι είναι μηχανορραφίες του Κρεμλίνου. Ρίξτε μια ματιά μόνοι σας. Είμαστε τόσο παντοδύναμοι που κάθε, αλλά και κάθε κριτική των αντιπάλων μας ερμηνεύεται ως μηχανορραφίες από το Κρεμλίνο; » .
Η εξέλιξη του φιλελευθερισμού στο αντίθετό του είχε προβλεφθεί από τον Ντοστογιέφσκι, εξήγησε ο Πούτιν, παραθέτοντας έναν χαρακτήρα από το μυθιστόρημά του Οι Δαίμονες: «Ξεκινώντας από την απεριόριστη ελευθερία, καταλήγω σε απεριόριστο δεσποτισμό».
Το δυτικό μοντέλο της παγκοσμιοποίησης οικοδομήθηκε πάνω στο οικονομικό και τεχνολογικό μονοπώλιο και στην εκμηδένιση όλων των διακρίσεων. Έχει νεοαποικιακό χαρακτήρα και στοχεύει να εξασφαλίσει την απόλυτη κυριαρχία της Δύσης στην παγκόσμια οικονομία και πολιτική.
Ωστόσο, μόλις άλλα κράτη, ειδικά τα μεγάλα ασιατικά κράτη, άρχισαν να επωφελούνται από αυτό το μοντέλο, η Δύση άρχισε να παραβιάζει τους δικούς της κανόνες ή να τους καταργεί εντελώς:
«Οι λεγόμενες ιερές αρχές του ελεύθερου εμπορίου, του οικονομικού ανοίγματος, του ίσου ανταγωνισμού, ακόμη και του δικαιώματος στην ιδιοκτησία ξεχάστηκαν ξαφνικά εντελώς».
Ένα άλλο παράδειγμα παραποίησης όρων και περιεχομένου είναι ο ισχυρισμός της Δύσης ότι δεν υπάρχουν εναλλακτικές στη δημοκρατία. Αυτό σήμαινε αποκλειστικά τη δυτική μορφή δημοκρατίας, ενώ όλες οι άλλες μορφές λαϊκής διακυβέρνησης περιφρονούνταν ανοιχτά.
Εν τω μεταξύ, η απόλυτη πλειοψηφία της παγκόσμιας κοινότητας σήμερα απαιτεί δημοκρατία στις διεθνείς υποθέσεις και απορρίπτει τις επιταγές των επιμέρους κρατών.
Η Δύση, από την άλλη, το περιγράφει υποκριτικά ως «ανατροπή της παγκόσμιας τάξης που βασίζεται σε κανόνες» και αντιδρά σε αυτό με οικονομικούς πολέμους, κυρώσεις και έγχρωμες επαναστάσεις, μεταξύ άλλων. Αυτό συνέβη στην Ουκρανία, μεταξύ άλλων, το 2014.
Η παγκόσμια τάξη πραγμάτων που επιβάλλεται από τη Δύση αυξάνει μόνο το χάος και επίσης βλάπτει τα δυτικά έθνη και τους συμμάχους, καθώς καταργεί την ανεξαρτησία τους εν τω βάθει, συνέχισε ο Πούτιν.
Δεν είναι απλώς μια συστημική κρίση, αλλά μια ιδεολογική, αφού η Δύση δεν μπορεί να προσφέρει στον κόσμο άλλα μοντέλα θετικής εξέλιξης εκτός από τη διατήρηση της δικής της κυριαρχίας. Οποιοδήποτε εναλλακτικό μοντέλο κοινωνίας θα μπορούσε να θεωρηθεί ως κίνδυνος, ακόμη και από ορισμένους αναλυτές των ΗΠΑ, εν μέρει επειδή θα μπορούσε να αποδειχθεί πιο αποτελεσματικό και πιο ελκυστικό.
Στη συνέχεια της ομιλίας του, ο Ρώσος Πρόεδρος προχώρησε στις σχέσεις Ρωσίας και Δύσης ή Ευρώπης. Αυτός εξήγησε:
«Η Ρωσία, ως ανεξάρτητος, ιδιόμορφος πολιτισμός, δεν θεωρεί τον εαυτό της εχθρό της Δύσης και δεν το έχει κάνει ποτέ. Η αμερικανοφοβία, η αγγλοφοβία, η γαλλοφοβία, η γερμανοφοβία είναι οι ίδιες μορφές ρατσισμού με τη ρωσοφοβία και τον αντισημιτισμό και άλλες μορφές ξενοφοβίας».
Λόγω της ιστορικής της εξέλιξης, η Ρωσία βρίσκεται κοντά στην παραδοσιακή Δύση, αλλά δεν θα επιτρέψει ποτέ να την εκμεταλλευτούν για τους γεωπολιτικούς στόχους της Δύσης. Είναι πάντα έτοιμο για προσέγγιση και ειλικρινή διάλογο:
«Η Ρωσία δεν αμφισβητεί τη Δύση, υπερασπίζεται το δικαίωμά της στην ύπαρξη και στην ελεύθερη ανάπτυξη. Δεν θέλουμε να γίνουμε οι ίδιοι ο ηγεμόνας. Η Ρωσία δεν προτείνει την αντικατάσταση της μονοπολικότητας με τη διπλή ή τριπολικότητα ή την αντικατάσταση της δυτικής κυριαρχίας με κυριαρχία Ανατολής, Βορράς ή Νότου».
Ο Πούτιν στη συνέχεια ανέφερε τα λόγια του Ρώσου φιλόσοφου Νικολάι Ντανιλέφσκι. Σύμφωνα με αυτό, η πρόοδος δεν συνίσταται στο να πηγαίνουν όλοι προς την ίδια κατεύθυνση, αλλά να διασχίζουν ολόκληρο το πεδίο της ιστορικής ανθρώπινης δραστηριότητας προς όλες τις κατευθύνσεις. Κανένας πολιτισμός δεν αντιπροσωπεύει την κορυφή της ανθρώπινης ανάπτυξης.
Το νόημα της παρούσας ιστορικής στιγμής είναι ακριβώς ότι νέες προοπτικές ξεδιπλώνονται μπροστά σε όλα τα κράτη και τους πολιτισμούς, συνέχισε ο Πούτιν. Σύμφωνα με τη Ρωσία, μια νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων πρέπει να βασίζεται σε νόμους και δικαιοσύνη και η παγκόσμια οικονομία πρέπει να γίνει πιο δίκαιη και πιο ανοιχτή. Στην πράξη, αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί, μεταξύ άλλων, με τη δημιουργία νέων χρηματοοικονομικών πλατφορμών.
Τέτοιες πλατφόρμες θα πρέπει να βρίσκονται εκτός εθνικής δικαιοδοσίας και να μην πολιτικοποιούνται για να αποφευχθεί η κατάχρησή τους.
Επιπλέον, η τεχνολογική πρόοδος δεν πρέπει να αυξήσει την παγκόσμια ανισότητα, αλλά να τη μειώσει. Για παράδειγμα, η Δύση προσπαθεί να καταλάβει τις αγορές για φάρμακα, σπόρους και εγκαταστάσεις παραγωγής και να καταστρέψει την τοπική παραγωγή. Η Ρωσία, από την άλλη, ενεργεί διαφορετικά, για παράδειγμα στην πυρηνική βιομηχανία.
Δεν κατασκευάζει μόνο πυρηνικούς σταθμούς σε άλλες χώρες, αλλά δημιουργεί μια ολόκληρη βιομηχανία, για παράδειγμα εκπαιδεύοντας τοπικούς ειδικούς. Μετά από αυτά τα παραδείγματα, ο Πούτιν συνέχισε:
«Η κυριαρχία και η αυτονομία σε καμία περίπτωση δεν σημαίνουν απομόνωση. Αντίθετα, απαιτούν ενεργή συνεργασία βασισμένη στη δικαιοσύνη και την ισότητα».
Φιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση σημαίνει ανωνυμοποίηση και επιβολή του δυτικού μοντέλου για ολόκληρο τον κόσμο. Αντίθετα, ένταξη σημαίνει συνεργασία. Στο πλαίσιο αυτό, έχει νόημα η δημιουργία «μεγάλων περιοχών» από γειτονικές χώρες, των οποίων η οικονομία και οι υποδομές αλληλοσυμπληρώνονται. Τέτοιοι χώροι αποτελούν την οικονομική βάση μιας πολυπολικής παγκόσμιας τάξης. Πούτιν επί λέξει:
«Από τον διάλογό τους γεννιέται η πραγματική ενότητα της ανθρωπότητας, πολύ πιο σύνθετη, ξεχωριστή και πολυδιάστατη από τις απλοϊκές αντιλήψεις των δυτικών ιδεολόγων. Η ενότητα της ανθρωπότητας δεν μπορεί να οικοδομηθεί με την εντολή «κάνε όπως κάνω εγώ», «γίνε σαν εμένα».
Σε αυτό το πλαίσιο, μια αναδιάρθρωση του ΟΗΕ μπορεί να έχει νόημα, συμπεριλαμβανομένου του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Θα πρέπει να ενισχυθεί η εκπροσώπηση των χωρών της Ασίας, της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής.
Αφού ανέφερε θετικά τα έργα ευρασιατικής ολοκλήρωσης ως παραδείγματα της επιθυμητής ισότιμης συνεργασίας, ο Ρώσος Πρόεδρος δήλωσε ότι η ιστορική περίοδος της απόλυτης κυριαρχίας της Δύσης στις διεθνείς υποθέσεις πλησιάζει στο τέλος της:
«Ο μονοπολικός κόσμος ανήκει στο παρελθόν. Βρισκόμαστε σε ένα ιστορικό σταυροδρόμι, μπροστά μας είναι ίσως η πιο επικίνδυνη, απρόβλεπτη και ταυτόχρονα η πιο σημαντική δεκαετία από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου».
Η πιο σημαντική αντίφαση του επόμενου χρόνου έγκειται στο γεγονός ότι, παρά όλες τις προσπάθειες, η Δύση δεν θα είναι πλέον σε θέση να κυριαρχήσει μόνο πάνω στην ανθρωπότητα.
Και οι λαοί του κόσμου δεν θα δέχονταν πλέον αυτή την αξίωση για την εξουσία. Έτσι, σύμφωνα με τον Λένιν, υπάρχει μια σχεδόν επαναστατική κατάσταση: «Οι από πάνω δεν μπορούν πια, και οι από κάτω δεν θέλουν πια.» Ακόμα κι αν οι σχετικές δυνατότητες σύγκρουσης και η απειλή για την ίδια τη Δύση είναι μεγάλες, αυτό Η διαδικασία είναι φυσική και αναπόφευκτη.
Μια εποικοδομητική λύση σε αυτήν την αντίφαση είναι το πιο σημαντικό ιστορικό καθήκον σήμερα, κατέληξε ο Πούτιν.
...απο την ΠΡΑΒΝΤΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου