Γράφει ο Λεωνίδας Πατσουράκος
Στα μαθηματικά μια αφηρημένη εξίσωση μη αντιληπτή από τις αισθήσεις ερμηνεύεται σε κάποιο γεωμετρικό σχήμα και αντίστροφα τα ορατά σχήματα ανάγονται σε μαθηματικές φόρμουλες. Όπως μας δείχνουν οι φυσικές επιστήμες στα ποικίλα παραδείγματα ερμηνειών των αφηρημένων μαθηματικών νόμων σε συγκεκριμένα φυσικά φαινόμενα.
Οι απόκρυφοι νόμοι του Ερμή, θεού της αλχημείας (<μαύρης γης*, στα αραβικά) του τύπου: «όπως επάνω έτσι και κάτω». Αναλύονται στην «φυσιοδιφική αλχημεία» του Αριστοτέλη που ουδέποτε κατανοήθηκε στην εποχή μας. Ενώ εκτιμήθηκε από τους φιλοσόφους του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης οπότε και δοξάστηκε ειδικά από τον διαφωτισμό του Καρτέσιου και του Καντ.
Η αιτία που ο Αριστοτέλης σήμερα δεν εννοείται στο βαθμό που θα έπρεπε, οφείλεται στο γεγονός πως η υλιστική εκπαίδευση που μας παρέχεται, κάνει τα πάντα για να αποκρύψει την λειτουργία της επίφυσης ή τρίτου οφθαλμού, που χρησιμοποιούσε ο φιλόσοφος για τις παρατηρήσεις του.
Η αναλυτική λειτουργία των πύρινων σπινθήρων του κωναρίου είναι άμεσα προσιτή σε όποιον έχει την ικανότητα να σταθεροποιεί μια εικόνα στον διαλογισμό του. Επειδή όμως ο διαλογισμός είναι μια ενδιάμεση κατάσταση ανάμεσα στην εγρήγορση και το όνειρο δεν περιλαμβάνεται στην διδακτέα ύλη…
Έτσι ο πολιτισμός της υλικής εγρήγορσης προτιμά να σπαταλά απίθανα ποσά για αγορά ηλεκτρονικών υπολογιστών και εξοπλισμούς εργαστηρίων, αντί να διδάξει την χρίση (με ιώτα) της επίφυσης-κωναρίου.
Οι αλχημιστές ονομάζουν «μαύρη γη» τον αΓΡό της φαντασίας τους τον οποίο πρέπει να οΡΓώσουν τρεις φορές. Το πρώτο όργωμα αντιστοιχεί στην μεταφορά της λιβιδικής ενέργειας στο κέντρο του λαιμού, (το Πλημμελειοδικείο). Δηλ. την ικανότητα της ιδεοποίησης ή αναπαράστασης της φυσικής εικόνας στον εγκέφαλο, (το τι έκανα των πυθαγορείων).
Το δεύτερο όργωμα στην αφύπνιση του καρδιακού κέντρου (το Εφετείο), δηλ. την ανάδυση των ακτινικών χρωμάτων της ατομικής συνείδησης από το κέντρο του καρδιακού ρόδακα της επιθυμίας, (το τι έπρεπε να κανω).
Στο τρίτο όργωμα ή ώριμη πλέον συνείδηση μπορεί να ενεργοποιήσει τον προβολέα του Λόγου στο τριτοβάθμιο δικαστήριο (ο Άρειος πάγος) της επίφυσης. Εδώ στην καρδιά στο κεφάλι έχει την δυνατότητα όχι μόνο να αναπαράγει μια φυσική εικόνα (η 1η χριστική μύηση στον λαιμό), αλλά να αποκαλύψει το κρυμμένο ακτινικό αρχέτυπο (η 2η χριστική μύηση στην καρδιά) και, στην συνέχεια να το διαλύσει στα συστατικά αιθερικά φυλετικά νήματα που του έδωσαν την σημερινή του υπόσταση. Μεταφέροντας την κρίση από τον Άρειο Πάγο στον βράχο του Σαρπηδόνα (η 4η χριστική μύηση), δηλ. ενώπιον της πλανητικής κρίσης της πράσινης οικογένειας των 3ων Βουδδών που επικουρούν το έργο της πνευματικής μας Μονάδας. Οι Βούδες κριτές Ραδάμανθυς και Αιακός θα αποφασίσουν για την τύχη του νεκρού, αν δηλαδή θα σταλεί στο νησί των Μακάρων ή στα Τάρταρα. Ο Αιακός, γιος του Δία και της νύμφης Αίγινας, κρίνει όσους προέρχονται από την Ευρώπη, ο Ραδάμανθυς, καρπός του Δία και της Ευρώπης (ευρείας όρασης), όσους έρχονται από την Ασία, ενώ στη διαιτησία του Μίνωα καταλήγουν οι δύσκολες κρίσεις (Πλάτων, Γοργίας)
Ο πολυδαίδαλος πολιτισμός μας αρχίζει να συνειδητοποιεί την λειτουργία του τρίτου οφθαλμού, στην σύγκληση του ερμαφρόδιτου επιστημονικού συμβουλίου των εμπειρογνωμόνων και των δικαστών προκειμένου να εννοηθούν οι παράμετροι του ψυχικού συμβάντος…
Ο Ερμής ή Βούδας είναι ο δικαστής που θα προσαρμόσει τον αφηρημένο μαθηματικό νόμο στην συγκεκριμένη γεωμετρική φυσική έκφραση στον γραμμικό χρόνο.
Τον μηχανισμό μετατροπής των μαθηματικών νόμων ή εξισώσεων σε γεωμετρικές μορφές στον τρίτο οφθαλμό επιχείρησε να προσδιορίσει η φιλοσοφία-γεωμετρία των ελληνιστικών χρόνων. Τότε αναδείχθηκε η σημασία των «κυκλοειδών».
Τα κυκλοειδή είναι οι γνωστές μαργαρίτες που σχηματίζουν οι περιφορές (οιδιπόδειες ενδογαμίες) ενός κύκλου μέσα σε άλλον. Περιφορές κύκλων μέσα σε κύκλους αναφέρει το γνωστό καβαλιστικό όραμα του προφήτη Ιεζεκιήλ
Ο Πτολεμαίος μάλιστα αποθέωσε τα κυκλοειδή καταφέρνοντας να περιγράψει τις κινήσεις των πλανητών με τους επίκυκλους. (Ο επίκυκλος είναι κατηγορία κυκλοειδούς. Πρόκειται για κύκλο του οποίου το κέντρο βρίσκεται στην περιφέρεια άλλου κύκλου. Με αυτόν τον τρόπο προσέγγισε τις πλανητικές ελλειπτικές τροχιές).
Οι σταθερές περιφορές των πλανητών δημιουργούν μαργαρίτες στο στερέωμα με πέταλα τις ανάδρομες κινήσεις τους. Οι πιο γνωστές από τις κυκλοειδείς τροχιές είναι της Αφροδίτης που δημιουργεί μια μαργαρίτα 5 φύλων κάθε 8 έτη και ο Μετωνικός σεληνιακός κύκλος που σχηματίζει μια μαργαρίτα με 235 φύλα κάθε 19 έτη.
Τα κυκλοειδή εξακολουθούν να μελετώνται και να εκπλήσσουν με τις τεράστιες δυνατότητές τους στην διακοσμητική σχεδίαση. Αλλά στην μεταφυσική θεωρείται επιβεβλημένη η μελέτη τους καθώς ο διαλογιζόμενος αντιλαμβάνεται γρήγορα πως ο καλλιγράφος-μεταλλουργός είναι η Ηφαιστειακή θερμότητα της Μονάδας του που καταγράφει τις επιτυχημένες προσπάθειες σαν αραβουργήματα στην κοσμική μνήμη (Ακάσα) του ενάρετου αιθέρα.
Οι μαθηματικοί νόμοι των κυκλοειδών εμπλέκονται με εκείνη των μαγικών τετραγώνων και των περιοδικών υπολοίπων των πρώτων αριθμών, εφόσον υπεισέρχεται ο λόγος των ακτίνων των περιφερομένων κύκλων…
Οπότε όσοι βιάστηκαν να συμπεράνουν πως τα κυκλοειδή ή τα μαγικά τετράγωνα είναι ένα γνωστό και άρα ξεπερασμένο μαθηματικό κεφάλαιο μάλλον θα πρέπει να αναθεωρήσουν την άποψη…
*Το ουσιώδες ερώτημα σχετικά με την ονομασία αλχημεία ή μαύρη γη παραπέμπει στην θεωρία των 4ων χυμών: μαύρη χολή (μελαγχολικός ή γήινος τύπος), κίτρινη χολή (χολερικός ή πύρινος τύπος), αιματώδης ή αέρινος και φλεγματικός ή υδάτινος τύπος.
Ή αλχημεία λοιπόν σχετίζεται με τον μελαγχολικό ή γήινο τύπο όπως μας υπέδειξε ο σοφός μαθηματικός και χαράκτης Ντύρερ στον γνωστό του πίνακα με την Νυχτερίδα=Μελαγχολία, το κολοβωμένο κυβοειδές στις γωνίες του πενταγώνου, τον θλιμμένο γραφέα άγγελο, το θυμωμένο χερουβείμ και το μαγικό τετράγωνο-ρόδακα του Δία. Και αυτό γιατί η σπειροειδής κίνηση δύο κατευθύνσεων είναι η κίνηση της αιθερικής γης των μετάλλων.
Τα μέταλλα στην ανατολική αλχημεία αντιστοιχούν στο στοιχείο του αέρα, ενώ το ξύλο στον αιθέρα. Την ψυχή των μετάλλων αναπαριστά ο υγρός σε κανονικές συνθήκες Υδράργυρος=Ερμής.
Οι απόκρυφοι νόμοι του Ερμή, θεού της αλχημείας (<μαύρης γης*, στα αραβικά) του τύπου: «όπως επάνω έτσι και κάτω». Αναλύονται στην «φυσιοδιφική αλχημεία» του Αριστοτέλη που ουδέποτε κατανοήθηκε στην εποχή μας. Ενώ εκτιμήθηκε από τους φιλοσόφους του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης οπότε και δοξάστηκε ειδικά από τον διαφωτισμό του Καρτέσιου και του Καντ.
Η αιτία που ο Αριστοτέλης σήμερα δεν εννοείται στο βαθμό που θα έπρεπε, οφείλεται στο γεγονός πως η υλιστική εκπαίδευση που μας παρέχεται, κάνει τα πάντα για να αποκρύψει την λειτουργία της επίφυσης ή τρίτου οφθαλμού, που χρησιμοποιούσε ο φιλόσοφος για τις παρατηρήσεις του.
Η αναλυτική λειτουργία των πύρινων σπινθήρων του κωναρίου είναι άμεσα προσιτή σε όποιον έχει την ικανότητα να σταθεροποιεί μια εικόνα στον διαλογισμό του. Επειδή όμως ο διαλογισμός είναι μια ενδιάμεση κατάσταση ανάμεσα στην εγρήγορση και το όνειρο δεν περιλαμβάνεται στην διδακτέα ύλη…
Έτσι ο πολιτισμός της υλικής εγρήγορσης προτιμά να σπαταλά απίθανα ποσά για αγορά ηλεκτρονικών υπολογιστών και εξοπλισμούς εργαστηρίων, αντί να διδάξει την χρίση (με ιώτα) της επίφυσης-κωναρίου.
Οι αλχημιστές ονομάζουν «μαύρη γη» τον αΓΡό της φαντασίας τους τον οποίο πρέπει να οΡΓώσουν τρεις φορές. Το πρώτο όργωμα αντιστοιχεί στην μεταφορά της λιβιδικής ενέργειας στο κέντρο του λαιμού, (το Πλημμελειοδικείο). Δηλ. την ικανότητα της ιδεοποίησης ή αναπαράστασης της φυσικής εικόνας στον εγκέφαλο, (το τι έκανα των πυθαγορείων).
Το δεύτερο όργωμα στην αφύπνιση του καρδιακού κέντρου (το Εφετείο), δηλ. την ανάδυση των ακτινικών χρωμάτων της ατομικής συνείδησης από το κέντρο του καρδιακού ρόδακα της επιθυμίας, (το τι έπρεπε να κανω).
Στο τρίτο όργωμα ή ώριμη πλέον συνείδηση μπορεί να ενεργοποιήσει τον προβολέα του Λόγου στο τριτοβάθμιο δικαστήριο (ο Άρειος πάγος) της επίφυσης. Εδώ στην καρδιά στο κεφάλι έχει την δυνατότητα όχι μόνο να αναπαράγει μια φυσική εικόνα (η 1η χριστική μύηση στον λαιμό), αλλά να αποκαλύψει το κρυμμένο ακτινικό αρχέτυπο (η 2η χριστική μύηση στην καρδιά) και, στην συνέχεια να το διαλύσει στα συστατικά αιθερικά φυλετικά νήματα που του έδωσαν την σημερινή του υπόσταση. Μεταφέροντας την κρίση από τον Άρειο Πάγο στον βράχο του Σαρπηδόνα (η 4η χριστική μύηση), δηλ. ενώπιον της πλανητικής κρίσης της πράσινης οικογένειας των 3ων Βουδδών που επικουρούν το έργο της πνευματικής μας Μονάδας. Οι Βούδες κριτές Ραδάμανθυς και Αιακός θα αποφασίσουν για την τύχη του νεκρού, αν δηλαδή θα σταλεί στο νησί των Μακάρων ή στα Τάρταρα. Ο Αιακός, γιος του Δία και της νύμφης Αίγινας, κρίνει όσους προέρχονται από την Ευρώπη, ο Ραδάμανθυς, καρπός του Δία και της Ευρώπης (ευρείας όρασης), όσους έρχονται από την Ασία, ενώ στη διαιτησία του Μίνωα καταλήγουν οι δύσκολες κρίσεις (Πλάτων, Γοργίας)
Ο πολυδαίδαλος πολιτισμός μας αρχίζει να συνειδητοποιεί την λειτουργία του τρίτου οφθαλμού, στην σύγκληση του ερμαφρόδιτου επιστημονικού συμβουλίου των εμπειρογνωμόνων και των δικαστών προκειμένου να εννοηθούν οι παράμετροι του ψυχικού συμβάντος…
Ο Ερμής ή Βούδας είναι ο δικαστής που θα προσαρμόσει τον αφηρημένο μαθηματικό νόμο στην συγκεκριμένη γεωμετρική φυσική έκφραση στον γραμμικό χρόνο.
Τον μηχανισμό μετατροπής των μαθηματικών νόμων ή εξισώσεων σε γεωμετρικές μορφές στον τρίτο οφθαλμό επιχείρησε να προσδιορίσει η φιλοσοφία-γεωμετρία των ελληνιστικών χρόνων. Τότε αναδείχθηκε η σημασία των «κυκλοειδών».
Τα κυκλοειδή είναι οι γνωστές μαργαρίτες που σχηματίζουν οι περιφορές (οιδιπόδειες ενδογαμίες) ενός κύκλου μέσα σε άλλον. Περιφορές κύκλων μέσα σε κύκλους αναφέρει το γνωστό καβαλιστικό όραμα του προφήτη Ιεζεκιήλ
Ο Πτολεμαίος μάλιστα αποθέωσε τα κυκλοειδή καταφέρνοντας να περιγράψει τις κινήσεις των πλανητών με τους επίκυκλους. (Ο επίκυκλος είναι κατηγορία κυκλοειδούς. Πρόκειται για κύκλο του οποίου το κέντρο βρίσκεται στην περιφέρεια άλλου κύκλου. Με αυτόν τον τρόπο προσέγγισε τις πλανητικές ελλειπτικές τροχιές).
Οι σταθερές περιφορές των πλανητών δημιουργούν μαργαρίτες στο στερέωμα με πέταλα τις ανάδρομες κινήσεις τους. Οι πιο γνωστές από τις κυκλοειδείς τροχιές είναι της Αφροδίτης που δημιουργεί μια μαργαρίτα 5 φύλων κάθε 8 έτη και ο Μετωνικός σεληνιακός κύκλος που σχηματίζει μια μαργαρίτα με 235 φύλα κάθε 19 έτη.
Τα κυκλοειδή εξακολουθούν να μελετώνται και να εκπλήσσουν με τις τεράστιες δυνατότητές τους στην διακοσμητική σχεδίαση. Αλλά στην μεταφυσική θεωρείται επιβεβλημένη η μελέτη τους καθώς ο διαλογιζόμενος αντιλαμβάνεται γρήγορα πως ο καλλιγράφος-μεταλλουργός είναι η Ηφαιστειακή θερμότητα της Μονάδας του που καταγράφει τις επιτυχημένες προσπάθειες σαν αραβουργήματα στην κοσμική μνήμη (Ακάσα) του ενάρετου αιθέρα.
Οι μαθηματικοί νόμοι των κυκλοειδών εμπλέκονται με εκείνη των μαγικών τετραγώνων και των περιοδικών υπολοίπων των πρώτων αριθμών, εφόσον υπεισέρχεται ο λόγος των ακτίνων των περιφερομένων κύκλων…
Οπότε όσοι βιάστηκαν να συμπεράνουν πως τα κυκλοειδή ή τα μαγικά τετράγωνα είναι ένα γνωστό και άρα ξεπερασμένο μαθηματικό κεφάλαιο μάλλον θα πρέπει να αναθεωρήσουν την άποψη…
*Το ουσιώδες ερώτημα σχετικά με την ονομασία αλχημεία ή μαύρη γη παραπέμπει στην θεωρία των 4ων χυμών: μαύρη χολή (μελαγχολικός ή γήινος τύπος), κίτρινη χολή (χολερικός ή πύρινος τύπος), αιματώδης ή αέρινος και φλεγματικός ή υδάτινος τύπος.
Ή αλχημεία λοιπόν σχετίζεται με τον μελαγχολικό ή γήινο τύπο όπως μας υπέδειξε ο σοφός μαθηματικός και χαράκτης Ντύρερ στον γνωστό του πίνακα με την Νυχτερίδα=Μελαγχολία, το κολοβωμένο κυβοειδές στις γωνίες του πενταγώνου, τον θλιμμένο γραφέα άγγελο, το θυμωμένο χερουβείμ και το μαγικό τετράγωνο-ρόδακα του Δία. Και αυτό γιατί η σπειροειδής κίνηση δύο κατευθύνσεων είναι η κίνηση της αιθερικής γης των μετάλλων.
Τα μέταλλα στην ανατολική αλχημεία αντιστοιχούν στο στοιχείο του αέρα, ενώ το ξύλο στον αιθέρα. Την ψυχή των μετάλλων αναπαριστά ο υγρός σε κανονικές συνθήκες Υδράργυρος=Ερμής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου