ΤΟ ΦΩΣ ΤΟ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ

Απόσπασμα από το νέο αρθρο του Μποτιλια

<<.....Η μεγάλη πρόκληση φρονώ ότι αφορά την γνώση. Συμφώνως προς την Πλατωνική διδασκαλία η γνώση επιφυλάσσεται δια τούς εναρέτους. Δεν συνιστά τουτέστιν απόκτημα εργαστηριακών ερευνών, διενέργειας πειραμάτων και αξιολογήσεως των αντίστοιχων αποτελεσμάτων ως ο Αγγλικός εμπειρισμός διατείνεται, ούτε και αποτέλεσμα λογικών διεργασιών, ως διατείνεται ο ρασιοναλισμός. Αυτή η επίγνωση δεν συνεπάγεται αυτομάτως απόρριψη τής σημασίας των πειραματικών δεδομένων στην συγκρότηση τής ανθρωπίνου γνωστικής εμπειρίας, ούτε απόρριψη τής λογικής επεξεργασίας των όποιων δεδομένων προς την κατεύθυνση τής εξευρέσεως ζητουμένων, αλλά πιστοποιεί μια βαθύτερης ποιότητος α-λήθεια. Δεν βρίσκει ο άνθρωπος την γνώση, αλλά η γνώση των άνθρωπο, μέσα σε μια πορεία φωτισμού. Και η αντίστοιχη πρόκληση - πρόσκληση τού ανθρώπου προς την γνώση είναι η αρετή. Αυτή πραγματώνεται πέραν και μακράν των όποιων κωδίκων ηθικής συμπεριφοράς ή προσαρμογής σε άνωθεν τεθειμένους καθωσπρεπισμούς. Η μαζική επιχείρηση εγκλωβισμού τής ανθρωπότητος σε φρούδους και εγωιστικούς στόχους, όπως η ατομική σωτηρία στην βάση τής αντιμισθίας ένεκα τής προσαρμογής σε άνωθεν υπερτεθειμένους κανόνες έχει απομακρύνει την στόχευση τού φωτισμού στα αζήτητα, ή έχει προσδώσει στην έννοια απόχρωση ελιτιστικού ξιπασμού.

Ο Φωτισμός είναι όμως η βασανιστική πορεία τής ανθρωπότητος να εκβάλει βαθμηδόν την λάσπη από τούς οφθαλμούς της και να κατακτήσει την γνώση ως πηγή χειραφετήσεως και απελευθερώσεως, να κοινωνήσει με το Φώς.

Κάποιοι σικ πραματευτάδες τής υποτιθέμενης γνώσεως διατείνονται, ότι έλαβε χώρα κάποιο άνωθεν μπαμ και φωτίστηκαν επί τόπου. Ή ανάβουν τούς πολυελαίους στην αίθουσα και αφαιρούν το μαντήλι από τούς οφθαλμούς τού μυούμενου, αναπαριστόντες δρώμενα που τελούνται στα υπόγεια τού αποκρυφισμού με τον "ήλιο τού μεσονυκτίου". Ο Πλάτων όμως αναφέρει κατηγορηματικά στην παραβολή τού "Σπηλαίου", ότι ακόμη και ο προικισμένος αναζητητής, ο οποίος σπάει τα δεσμά και εξέρχεται έξωθεν τού σπηλαίου, δεν είναι σε θέση να αντικρίσει τον Ήλιο με την πρώτη, διότι θαμπώνεται. Στην αρχή αυτός μπορεί να αντικρίσει μόνον το φώς τής σελήνης. Και εφ' όσον εθισθεί πολλαπλώς σε αυτό, μετά μπορεί βαθμηδόν να δέχεται και το φως τού Ηλίου.

Η πορεία προς το Φώς είναι επίπονη και μακρά. Όμως αυτή συνιστά την μόνη δυνατότητα απελευθερώσεως τής ανθρωπότητος. Διότι, συμφώνως προς την παραβολή, όποιος κοινωνήσει έστω με ένα ψιχίο φωτός, επανέρχεται στο σπήλαιο για να βοηθήσει και τούς άλλους δεσμώτες να εξέλθουν.>>

Ολόκληρο το αρθροεδω http://bostopel.blogspot.gr/2014/08/d.html