Οι στίχοι της μουσικής Reggae συνδέονται στενά με την ιστορική Βαβυλώνα!!

 

Την επόμενη φορά που θα βρείτε τον εαυτό σας να ταλαντεύεται στο Exodus του Bob Marley , δώστε προσοχή στους στίχους. «Ξέρουμε πού πάμε. Ξέρουμε από πού είμαστε. Φεύγουμε από τη Βαβυλώνα. Πηγαίνουμε στη Γη του Πατέρα μας». Έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι σημαίνει «Βαβυλώνα» σε αυτό το πλαίσιο και γιατί οι Τζαμαϊκανοί Ρασταφαριανοί τραγουδούν γι' αυτό;Το Babylon είναι ένα επαναλαμβανόμενο τροπάριο στη μουσική reggae, ένα είδος που επηρεάστηκε από τις ιδέες των Ρασταφαριανών που ήρθε στη διεθνή προσοχή με μουσικούς όπως ο Bob Marley τη δεκαετία του 1960. Για να κατανοήσει κανείς τον όρο, πρέπει να φτάσει στις ρίζες του κινήματος των Ρασταφάρι που πρωτοεμφανίστηκε στις φτωχές κοινότητες της Τζαμάικας τη δεκαετία του 1930.

Γεννημένη από την κατασταλτική εμπειρία της αφρικανικής διασποράς, η θρησκεία των Ρασταφάρι βασίζεται σε μια πολύ συγκεκριμένη ερμηνεία της Βίβλου, ένα μοναδικό αφροκεντρικό μείγμα Χριστιανισμού και Ιουδαϊσμού. Ο Ράστα ταυτίζεται με την ιστορία της Παλαιάς Διαθήκης της Βαβυλωνιακής Αιχμαλωσίας , η οποία αφηγείται την ιστορία της αναγκαστικής εκτόπισης χιλιάδων Εβραίων από το Βασίλειο του Ιούδα στη Βαβυλώνα στα χέρια του τρομερού βασιλιά Ναβουχοδονόσορα Β' τον 6ο αιώνα π.Χ.

Το An der Wassern Babylons, του Gebhard Fugel, απεικονίζει τον Ψαλμό 137 όπου λέει: «Δίπλα στους ποταμούς της Βαβυλώνας, καθίσαμε και κλάψαμε». ( Δημόσιος τομέας )

Ο μεταφορικός σύνδεσμος μεταξύ της βιβλικής Βαβυλώνας και της μουσικής Reggae

Αυτό το σημαντικό γεγονός, μαζί με την πολιορκία, την κατάληψη και την καταστροφή της Ιερουσαλήμ περίπου το 586 π.Χ., εκτυλίχθηκε ως τιμωρητικό μέτρο μετά την εξέγερση των Εβραίων κατά της Βαβυλωνιακής κυριαρχίας. Αναφέρεται επίσης ως Βαβυλωνιακή Εξορία, αυτό σηματοδότησε μια περίοδο εκτοπισμού και θλίψης. Η αιχμαλωσία τους στη Βαβυλώνα διήρκεσε περίπου 70 χρόνια, κατά τα οποία προσκολλήθηκαν σταθερά στην πίστη τους, προσαρμόζοντας και εξελίσσοντας τις παραδόσεις τους για να αντέξουν τις δοκιμασίες της εξορίας.

Η αφήγηση της Βαβυλωνιακής Αιχμαλωσίας, χαραγμένη στη συλλογική μνήμη του εβραϊκού λαού, υπογραμμίζει το διαρκές θέμα της ανθεκτικότητας και της θρησκευτικής επιμονής απέναντι στις αντιξοότητες. Η εξορία έληξε με την περσική κατάκτηση της Βαβυλώνας , η οποία επέτρεψε στους Εβραίους να επιστρέψουν στην πατρίδα τους και να ξαναχτίσουν τον Ναό στην Ιερουσαλήμ .

Σύμφωνα με την κοσμοθεωρία των Ρασταφάρι, η «Βαβυλώνα» αντιπροσωπεύει τη διεφθαρμένη και καταπιεστική κυρίαρχη κοινωνία, που αποτυπώνεται από την ευρωπαϊκή αποικιοκρατία, τον παγκόσμιο καπιταλισμό, την αστυνομία και το αφρικανικό δουλεμπόριο, μαζί με τον ρατσισμό, τα δεινά και την αδικία που προκύπτει. Η «εξορία» έχει απήχηση στην ιστορία του εκτοπισμού του Ρασταφάρι και στην επιθυμία για επαναπατρισμό στην Αφρική. Εν τω μεταξύ, η «Σιών» αντιπροσωπεύει τη Γη της Επαγγελίας, που σημαίνει την Αιθιοπία ή την Αφρική, συχνά μια μεταφορά για την αποκατάσταση της μαύρης αφρικανικής υπερηφάνειας και της ελευθερίας από την καταπίεση.Μια ιδιαίτερα ισχυρή μελωδία ρέγκε βασίστηκε στον Βιβλικό Ψαλμό 137. Rivers of Babylon , που τραγουδούσαν οι Μελωδοί, περιέγραψαν τους εξόριστους Εβραίους και την κοινή τους εμπειρία καταστολής: «Δίπλα στους ποταμούς της Βαβυλώνας, εκεί καθίσαμε. Ναι, κλάψαμε όταν θυμηθήκαμε τη Σιών».

Κορυφαία εικόνα: Ρασταφαριανός που παίζει ρέγκε μουσική. Πηγή: Victor / Adobe Stock

Της Σεσίλια Μπογκάρντ

 https://www.ancient-origins.net/