Παραλειπόμενα

Στο προηγούμενο άρθρο της σειράς, δεν ανέφερα ότι η «Ματσεντονίγια» προορίζεται καί γιά να γίνει η τρίτη «πατρίδα» των απανταχού ιουδαίων, με πρωτεύουσα τη «Σελανίκ».

[Οι άλλες δύο είναι: το Ισραήλ (είδατε τί χαμός προηγήθηκε, γιά να στηθεί – καί πόσος συνεχίζει να γίνεται, γιά να κρατηθεί) καί η Ουκρανία… δηλαδή, η πάλαι ποτέ περιοχή των Χαζάρων. Αυτονόητο το γιατί λύσσαξαν οι χαζαροϊουδαίοι των ηπαπάρα να διώξουν τη Ρωσσία καί τους Ρωσσικής εθνικής συνειδήσεως κατοίκους από το μέρος εκείνο, καί το γιατί με τον πόλεμο με τη Ρωσσία έχει γίνει «θερινό».]

Εν πάσει περιπτώσει, δεν είναι ο πρωτεύων λόγος αυτός, γιά τον οποίο δημιουργήθηκε η «Ματσεντονίγια».

[Είπαμε, είναι η στεριανή φραγή της πιθανής καθόδου των Ρώσσων προς το Αιγαίο, διά μέσου των Βαλκανίων. Εξ ού καί η τεράστια στρατιωτική βάση Μπόντστηλ των ηπαπαραίων. Στο Κόσσοβο, όχι στην από παλιά φιλική τους ΝΑΤΟϊκή Ελλάδα. Ακριβώς γιά να κρατάνε τα «ντερβένια» ως ντερβεναγάδες στην κεντρική Βαλκανική.]

Ή, να το διατυπώσω καλύτερα:

  • Μέχρι το 1948, οπότε η αγγλίτσα ήταν αυτοκρατορία εδαφών καί ο σιωνισμός αυτοκρατορία χρήματος, αυτά τα δυό λουλούδια είχανε συστήσει …ετερόρρυθμη εταιρεία! Η πρώτη ήταν ο κύριος της επιχείρησης, κι ο δεύτερος ο «ψαρωμένος» συνέταιρος απ’ το χωριό.

[Βλέπε πχ τεκτονισμό, απ’ όπου απουσιάζει εντελώς η αρχαία Ελλάδα (κατά τα άλλα, οι τέκτονες είναι «συνεχιστές των αρχαίων Ελληνικών μυστηρίων»!!!), κι όλα περιστρέφονται γύρω από ιουδαιοφανείς ανοησίες. Τα τεκτονικά παραμύθια δεν τα επέβαλαν οι ιουδαίοι (και με ποιά δική τους πολιτική δύναμη να τα επιβάλουν;!), αλλά οι Άγγλοι· μπας και τους κολακέψουν, καί παίρνουν δανεικά κι αγύριστα απ’ τους ιουδαίους.]

  • Μετά καί την απόσχιση της Ινδίας, ειδικά δέ μετά τη σφαλιάρα του Σουέζ, ο συνέταιρος απ’ το χωριό κατά κάποιον τρόπο εξαγόρασε το εταιρικό μερίδιο του τέως ιδιοκτήτη, κι έγινε αυτός αφεντικό. Οπότε, το παλιό σχέδιο «οι Ρώσσοι, έξω» απέκτησε καί μιά άλλη συνιστώσα: το να θεωρείται η «Ματσεντονίγια» καί ως καταφύγιο των ιουδαίων του Ισραήλ, αν κάτι δεν πήγαινε καλά καί αναγκαζόντουσαν να εκδιωχθούν απ’ αυτό.

[Καί στην Ουκρανία, εδώ καί δέκα χρόνια, εφαρμόζεται ξανά ακριβώς αυτό: «οι Ρώσσοι, έξω». Οπότε, έχουμε δύο γερά πατήματα, γιά να καταλάβουμε τις σχέσεις Ρωσσίας καί ιουδαίων· πώς θα εξελιχθούν, καί ενδεχομένως σε ποιές περιοχές. Τί είχε πεί ο Παΐσιος γιά Ισραήλ καί «πρώτο ημίχρονο»; Εξηγείται, λοιπόν, μιά χαρά!]

Εν πάσει περιπτώσει, όπως καί νά ‘χουν τα πράγματα, γιά εμάς τους Έλληνες η ύπαρξη της «Ματσεντονίγιας» δεν παύει ν’ αποτελεί πληγή αγιάτρευτη.

Αλλά, ας προχωρήσουμε στο σημερινό θέμα μας, το Αιγαίο.

. . . . . . . . . . .

α. Οι αντίπαλοι

Το 2039…

…Ώπα, παλληκάρι μου! Βιάζεσαι!!!

. . . . . . . . . . .

i. Οριοθέτηση

Αντίπαλοι στο Αιγαίο μπορεί να είναι πολλοί, καί δή από αρχαιοτάτων χρόνων. (Μεταξύ μας, από τον Τρωϊκό καί μετά, ποτέ δεν έπαψε το Αιγαίο να είναι εστία αναταραχής κατά περιόδους.) Έλληνες, Τρώες, Πέρσες, Φοίνικες, Βυζαντινοί, Άραβες, Δυτικοί, Οθωμανοί, Βερβερίνοι, ναζιστές, Άγγλοι, Γάλλοι, ηπαπαραίοι, Ρώσσοι… Ωστόσο, «δικαιωματικώς» είμαστε μόνο δύο: Έλληνες καί Τούρκοι. Καί δεν μας ενδιαφέρει κανένας άλλος, διότι δεν του πέφτει λόγος.

Το ζήτημα θα διευθετηθεί οριστικώς ανάμεσα σ’ εμάς καί την τουρκίτσα. Μόνον.

Όθεν, ας δούμε ποιοί είμαστε.

. . . . . . . . . . .

ii. Εμείς

Μιλάω γιά σήμερα.

Εμείς, λοιπόν, είμαστε ένας λαός ταλαιπωρημένος, βαλλόμενος απ’ όλες τις μεριές. Ανθέλληνες πωλητικοί (καί ύποπτης καταγωγής) έχουν βαλθεί να μας εξαφανίσουν, χτυπώντας κάθε είδους εθνικό μας στήριγμα. Τί να πρωτοαναφέρεις! Τη φτώχεια των Ελλήνων; τις ουσιαστικώς άοπλες Ένοπλες Δυνάμεις μας; την -πολλές φορές άνευ λόγου καί αιτίας- εχθρική συμπεριφορά οποιουδήποτε ξένου; (Ειδικά των «Ευρωπαίων εταίρων» μας.) Το ότι μπουκάρουν στη χώρα με κάθε τρόπο κακοποιά στοιχεία, ή διάφορα πιθήκια, που νομίζουν ότι σε χώρα πτωχευμένη θα βρούν τον Παράδεισο;

[Ουσιαστικώς, περνάμε την -νομίζω- έβδομη πτώχευση, από συστάσεως νεοελληνικού ψευδοκράτους. Αλλά δεν την κηρύξαμε επισήμως, διότι είμαστε στο ευρώ· κι αν κηρύξουμε πτώχευση επισήμως, παρασέρνουμε στην άβυσσο καί τη Γερμανία.]

Αλλά τα χειρότερα απ’ όλα είναι δύο.

. . . . . . . . . . .

ii-1. Αρχομανία

Η αρχομανία φέρνει πολλά δεινά. Όπως πχ την πολυδιάσπαση του πατριωτικού χώρου, όχι γιά σοβαρές αιτίες, αλλά γιά μαλακίες. («- Γιατί εσύ, κι όχι εγώ;»)

Όθεν, αμέσως προκύπτει η έλλειψη ενιαίου εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού… καλά-καλά, η έλλειψη καλώς καθορισμένων εθνικών στόχων. Διότι, η αρχομανία από μόνη της δεν σου δίνει το απαραίτητο μυαλό, ή τις γνώσεις, ή την ικανότητα να χαράξεις εθνική στρατηγική. Μόνο καμιά ξεφτιλοκαρέκλα στη Βουλή δίνει.

Επάνω σ’ αυτό, να επαναλάβω τα ερωτήματα του προηγούμενου άθρου; νομίζω πως αξίζει. Ορίστε:

(α) Κι αν πάρουμε τημΜπόλιν, τί θα την κάνουμε; Αυτή τη στιγμή κατοικείται από 20 καί πλέον εκατομμύρια εχθρικού πληθυσμού. Γιά να την κρατήσουμε εμείς, χρειάζεται να προβούμε σε πογκρόμ (εκδίωξη πάντων) καί -αν δεν πιάσει αυτό- γενοκτονία. Εσείς οι πατριωταράδες εκεί έξω, το μπορείτε αυτό; το αντέχετε; είστε έτοιμοι να το κάνετε; Σας πέρασε απ’ το μυαλό, κατ’ αρχήν; Ή, μήπως, νομίζετε ότι ακόμη κι αν μας δοθεί η μΠόλις με διεθνή συνθήκη, θα κάτσουν ήσυχα οι κάτοικοί της, καί δεν θα μας ορμήξουν; Καί τη Σμύρνη την πήραμε το 1919 με διεθνή συνθήκη, ξέρετε, αλλά με το που πάτησαν οι φαντάροι μας στο έδαφός της, έφαγαν σφαίρες από ακροβολιστές.

Ή, μήπως, σας πιάνουν τα φιλάνθρωπα αισθήματα καί το ανώτερο πολιτισμικό επίπεδο «εμείς δεν κάνουμε τέτοια»; Άντε, καλοί μου άνθρωποι, ανοίχτε την Ιστορία να θυμηθήτε κάτι σφαγές της Χίου καί των Κυδωνιών καί της Νάουσας, καί κάτι παλουκώματα καί κάτι Δασκαλογιάννηδες, καί άει στα τσακίδια η «φιλανθρωπία» σας κι η «ανωτερότητά» σας απέναντι στα μεμέτια καί τον κάθε πίθηκο!…

Λοιπόν; Επιμένετε να πάρουμε τημΜπόλιν έτσι, αέρα-πατέρα; χωρίς σχεδιασμό τί θα την κάνουμε καί πώς θα την κρατήσουμε; Καλές οι λειτουργίες στην Αγιασοφιά καί τα μισοτηγανισμένα ψάρια, αλλά τα 20+ εκατομμύρια των σημερινών κατοίκων της Κωνσταντινουπόλεως δεν θα κάτσουν με σταυρωμένα χέρια, να πάμε εμείς να κάνουμε παρέλαση ανενόχλητοι. (Ξέρετε πως έχει καί καμπόσους πυρήνες «Γκρίζων Λύκων» εκεί, καί δή μέσα στις τουριστικές πιάτσες; Εγώ τους έχω δεί από κοντά. Ξεστραβωθήτε.)

Καλές κι οι προφητείες των γεροντάδων, αλλά κάποιος έπρεπε να σας τα χώσει άσχημα, γιά να ξεθολώσετε από την ούλτρα επικίνδυνη μαστούρα της σιγουριάς του υπνοβάτη. Βλέπετε, εκτός απ’ το προφητικό χάρισμα, ο καλός Θεούλης μας έδωσε κι ένα άλλο δώρο, που λέγεται «μυαλό». Χρησιμοποιήστε το στο έπακρον.

(β) Με το να πάρουμε τημΜπόλιν, καί δή χωρίς απώλειες σε ζωές δικών μας, δεν ανασταίνουμε την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Μην νομίζετε τέτοια πράγματα.

(γ) Καί πες, ότι μ’ αυτά καί μ’ αυτά οι συν-Έλληνες θυμούνται ν’ «αναστήσουν» το Βυζάντιο – εννοώντας μιά χώρα πολύ μεγαλύτερη από τη σημερινή, που θα είναι Ελλάδα καθαρή. Ναί, συμφωνώ, αλλά μέχρι πού;

Μέχρι τις συμπαγείς Ελληνικές περιοχές (Σικελία / Κάτω Ιταλία / Μ. Ασία), ή να το τραβήξουμε και παραπέρα (σε στύλ Ιουστινιανού καί Ηρακλείου), πχ μέχρι Γιβραλτάρ; και παραπάνω, μέχρι πχ Ραβέννα; και παρακάτω, μέχρι Ούρφα; Τα θέλουμε πράγματι αυτά τα παραπανήσια; θα μας ωφελήσουν;

Μπορούμε, κατ’ αρχήν, να κρατήσουμε τόσο μεγάλη έκταση μέσα σε Ελληνική εθνική συνείδηση, ή θα μας πιάσουν οι παθογένειες των αυτοκρατοριών (πχ διαρκείς εχθροί καί πόλεμοι -βλέπε παρακάτω-, αναποτελεσματική κακοδιοίκηση, συνομωσίες, κτλ κτλ), καί θα το ξαναδιαλύσουμε το μαγαζί κακήν-κακώς;

(δ) Καί, τελικά, μόνον η Κωνσταντινούπολη καί το Βυζάντιο είναι οι εθνικοί μας στόχοι; Τίποτε άλλο; Γιά παράδειγμα, δεν μας ενδιαφέρει η άκρως απαραίτητη συνεννόηση καί (η μόνη πιθανή ειλικρινής) συμμαχία με τους σημερινούς Ελληνογενείς Ινδούς… αυτούς, που τους προγόνους τους τους βρήκε ο Μ. Αλέξανδρος καί τον ρώτησαν γιατί τους επιτίθεται, μιά που -ως Έλληνες κι αυτοί- πίνουν κρασί καί καλλιεργούν κισσό;

Μήπως έχετε καμιά ιδέα τί οπλικά συστήματα έχει αναπτύξει η Ινδία; Ή πόσους νομπελίστες έχει; ή κατά πόσον θα είναι μεγάλη κατασκευαστική καί οικονομική δύναμη στο άμεσο μέλλον;

Λέω ‘γώ τώρα.

. . . . . . . . . . .

ii-2. Παραλογισμός

Περιδιαβαίνοντας τα ιντερνέτια, βλέπουμε ότι μεγάλο ποσοστό του λαού μας παραλογίζεται αγρίως.

  • Κάποιοι βρίσκονται στην κοσμάρα τους, καί δεν χωράει το μυαλουδάκι τους το ότι πχ υπάρχουν γεροντάκια, που τρώνε ό,τι βρούν απ’ τα σκουπίδια. Αυτοί είναι κυρίως κομματόσκυλα, που παρασιτούν στο δημόσιο χρήμα· ή πλούσια αφορολόγητα λαμόγια, ή (επίσης αφορολόγητος) υπόκοσμος με μαύρο χρήμα.
  • Κάποιοι άλλοι βρίζουν συνεχώς την Ελλάδα καί τους Έλληνες, ιδίως τους πατριώτες. Αυτοί εδώ, πάλι, έχουν το ψυχιατρικό «σύνδρομο του αγγέλου» (νομίζουν πως είναι καλά άτομα εξ ορισμού), επομένως καί το επίσης ψυχιατρικό «σύνδρομο του δικαστή» (έ, αφού είναι αγγελούδια, έχουν κάθε δικαίωμα -νομίζουν- να βρίζουν όλους τους υπόλοιπους.) Είναι ακριβώς αυτά τα (λαθρολάγνα) άτομα, που βρίζουν τους πατριώτες ως «φασίστες», «ρατσιστές», καί «κυρ-Παντελήδες» – καί μάλλον δεν διαθέτουν καθρέφτες στα σπίτια τους, να δούν τα μούτρα τους.

Καί η πρώτη κατηγορία είναι ψυχιατρικού ενδιαφέροντος (δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα – καί ειδικά όσα άτομα προσκυνάνε τα ανθρωπάκια τους πωλητικούς «αρχηγούς», είναι ντίπ γιά γιούργια), καί η δεύτερη. Κυρίως η δεύτερη. (Πολύ θα ήθελα να τους ρωτήσω: αφού τους χαλάει η Ελλάδα, γιατί συνεχίζουν να κάθονται εδώ; δεν είναι παρανοϊκό αυτό; Εμένα, αν δεν μου άρεσε μιά κατάσταση, θα έφευγα το συντομώτερο δυνατόν.)

Όπως καταλαβαίνετε, με το που θα φτάσουν τα δύσκολα (οι Τούρκοι κομμάντος στην Αθήνα, γιά να το θέσω έτσι), η μέν πρώτη κατηγορία θα τρέχει αλλόφρων εμποδίζοντας την όποια άμυνα των πατριωτών (δεν γίνεται να αμύνεσαι όπως πρέπει, περιτριγυριζόμενος από πανικόβλητους ηλίθιους), η δέ δεύτερη θα παίξει πάραυτα τον ρόλο του προδότη, εμποδίζοντας …την επίθεση των Τούρκων, τους οποίους θα πάει παρευθύς να προσκυνήσει! Έως ότου θεριστεί από τα όπλα τους, γιά να μην τους είναι βάρος.

. . . . . . . . . . .

ii-3. Συμπέρασμα

Υπολογίζω πως κάπου ένα 25% με 30% (αισιόδοξη εκτίμηση) είναι οι Έλληνες κι οι Ελληνίδες, που όντως ενδιαφέρονται να διατηρηθεί το πανάρχαιο έθνος μας – καί θα πράξουν πάντα τ’ απαραίτητα προς τούτο. (Πώς το ξέρω το 25%; είναι περίπου ο κόσμος που μαζεύτηκε στο μεγάλο συλλαλητήριο της Αθήνας του 2018, κατά της Παραφωνίας των Πρεσπών.)

Το υπόλοιπο ποσοστό, είτε μας αρέσει, είτε όχι, είναι σαβούρα – καί πρέπει ν’ απαλλαγούμε απ’ αυτό, με τον έναν, ή τον άλλο τρόπο. (Καλά, όσοι περιμένετε ν’ αλλάξουν οι σαβούρηδες μυαλά, έστω καί τις κρίσιμες τελευταίες στιγμές, να πάτε γιά ιεραπόστολοι. Δεν σας εμποδίζω! :-) )

Ενδεχομένως να υπάρχει ένα ποσοστό όχι προδοτικό, ανθρώπων που τους έχει πάρει από κάτω ο πολύ δύσκολος καθημερινός αγώνας γιά τον επιούσιο· κι έχουν τόσο τσακισμένο ηθικό, που δεν ενδιαφέρονται γιά εθνικά μεγαλεία, αφού προέχει αγρίως η επιβίωσή τους. (Όμως, δεν είναι εχθροί μας.) Πόσοι να είναι αυτοί; Ας πούμε ακόμη ένα -αισιόδοξο- 20%; Δηλαδή, ένα συνολικό «πακέτο» 40%-45% Ελλήνων κι Ελληνίδων, που δεν αποτελούν βάρη της Γής.

Ως συμπέρασμα, με το μισό σημερινό έθνος μας να είναι σάπιο, δεν μας φταίει κανείς ξένος. Μόνοι μας βγάζουμε τα μάτια μας. (Εντάξει… αυτοί τη δουλειά τους κάνουν· καί την έκαναν αρκετά καλά, από πρό του 1821 ακόμη. Αλλά εμείς, γιατί τσιμπάμε; Αν σου χάριζε κάποιος ηρωΐνη, θα την έπαιρνες, επειδή είναι τζάμπα δώρο; )

Ως συμπέρασμα του συμπεράσματος, αν δεν απαλλαγούμε απ’ τη σαπίλα, δηλαδή αν δεν δούμε τους σάπιους σε φέρετρα, μην περιμένετε εθνική προκοπή.

. . . . . . . . . . .

iii. Αυτοί

Διαβάζω στα ιντερνέτια ότι υπάρχουν «Τουρκολόγοι»… παναπεί, άτομα που προσπαθούν ν’ αναλύσουν τα στρατηγικά σχέδια των σημερινών Τούρκων, καί ίσως με τις εκθέσεις τους να βοηθήσουν τα επιτελεία των ΕΔ μας, να οργανωθούν καλύτερα απέναντι στην απειλή των εξ Ανατολών «συμμάχων».

Καμμία αντίρρηση· κι η δική τους η δουλειά, χρήσιμη είναι. Όμως, συστηματικώς τους διαφεύγουν ( ; ) τα εξής:

  • Ότι η σημερινή Τουρκία, ως πολυεθνικό καί πολυθρησκευτικό κράτος, δεν διαθέτει συμπαγή πυρήνα «εθνικού αφηγήματος»… την έλλειψη του οποίου πάει ν’ αναπληρώσει με τραβηγμένα απ’ τα μαλλιά παραμύθια, που δεν πείθουν κανέναν. (Κάτι «λύκοι του Τουράν», κτλ κτλ. Τουλάχιστον ο δάσκαλός τους, ο Χίτλερ, στον τομέα αυτόν τα κατάφερε πολύ καλύτερα.)
  • Ότι η σημερινή Τουρκία έχει αναγκαστικώς χαρακτηριστικά αυτοκρατορίας. Δηλαδή, η συνεκτική ύλη όλων της των συστατικών είναι η «ορμή προς τα έξω», δηλαδή οι εσαεί εχθρικές ενέργειες εναντίον όποιου βρεί μπροστά της (Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων, κτλ). Πράγμα που δεν πρόκειται να σταματήσει ποτέ· διότι, αν σταματήσει, θ’ αναπτυχθούν φυγόκεντρες τάσεις, καί θα διαλυθεί.

Είναι ακριβώς η επανάληψη των κοινωνικών φαινομένων της Βρετανικής (επίσης) Αυτοκρατορίας, όπου πχ ο -φύσει καί θέσει εχθρός των Άγγλων- Σκωτσέζος υπηρετούσε το «στέμμα» ως τυφεκιοφόρος, σκοτώνοντας Ινδούς. Καί σκασίλα του γιά τους Ινδούς, μιά που δεν σκοτωνόταν με τους Άγγλους γιά την ιδιαίτερη πατρίδα του, όπως 500 χρόνια πρίν. (Άσε που θα τσέπωνε καί το πολεμικό επίδομα, καί θα γύριζε πίσω με μπαγιόκο.) Εάν, όμως αναγκαζόταν να ξαναπολεμήσει Άγγλους, όπως οι πρόγονοί του, τότε Μεγάλη Βρετανία τέλος! (Τέλος καί το μπαγιόκο – καί πάλι πίσω στα πρόβατα καί τα γάλατα, ο τυφεκιοφόρος. Σιγά μην τον πλήρωνε το «στέμμα», γιά να σκοτώνει Άγγλους!)

[Αυτές ακριβώς τις φυγόκεντρες τάσεις φοβόταν κι ο Μέττερνιχ στη δική του αυτοκρατορία, γι’ αυτό μας κυνήγησε τόσο πολύ. Ως επαναστάτες εθνικιστές, δίναμε το -αποφευκταίον- παράδειγμα σε τίποτε Ούγγρους καί Σέρβους πχ, να του διαλύσουν το μαγαζί.]

Κατά κάποιο τρόπο, αυτοκρατορία χωρίς διαρκή εφεύρεση (πραγματικών, ή φανταστικών) εχθρών, δεν στέκεται. Όθεν, είναι χοντρή ανοησία αυτό που λέγεται διαρκώς από κάποιους (ακόμη καί «Τουρκολόγους»), δηλαδή το να προσπαθήσουμε να βρούμε τρόπους ειρηνικής συνεννόησης με την Τουρκία. Πιό πιθανό είναι να σας κάνει δώρο ο Άη-Βασίλης το θησαυροφυλάκιο των ηπαπάρα, παρά αυτό!

Επίσης, η σημερινή εποχή είναι εποχή εθνικισμών. Οι αυτοκρατορίες άρχισαν ν’ αργοσβήνουν ως αποδεκτές κρατικές οντότητες εδώ καί καμιά 300αριά χρόνια (λίγο πριν την εποχή του Ρήγα Φερραίου, γιά να καταλάβετε), επομένως σήμερα είναι πολύ πιό δύσκολο να κρατήσεις μιά αυτοκρατορία. Γι’ αυτό άρχισαν, η μεν Τουρκία να συνθέτει μύθους «παντουρανισμού» (ως δήθεν πανεθνικό της αφήγημα), οι δέ ηπαπάρα κάθε λίγο καί λιγάκι -ξεγελώντας τον εαυτό τους- να επαναλαμβάνουν: «δή γκρέητ Αμέρικαν νέησιον». (Μάγκες, «νέησιον» δεν είστε, ούτε θα γίνετε ποτέ· κοιτάξτε τώρα ν’ αποφύγετε τον δεύτερο εμφύλιο της Ιστορίας σας, κι αφήστε τα περί «νέησιον» γι’ άλλους, που «τό ‘χουν» παλαιόθεν.)

. . . . . . . . . . .

Τέλος, των «Τουρκολόγων» τους διαφεύγει ( ; ) η περιγραφή της εθνικής καί θρησκευτικής σύνθεσης των σημερινών «Τούρκων». Εάν, όμως, δεν ξέρεις με τί ακριβώς έχεις να κάνεις, τότε είσαι στο σκοτάδι!

Χοντρικά, σήμερα έχουμε – εθνικώς (καί συγνώμη αν μου διέφυγαν κάποιες ομάδες) :

  • Τουρκογενείς (πράσινα μάτια, εξογκωμένα μήλα προσώπου).
  • Ελληνογενείς διαφόρων εποχών. (Από τους πάλαι ποτέ Πελασγούς, μέχρι Ποντίους, Λυδούς, Φρύγες, Ίωνες, γενίτσαρους, σκλάβες Ελληνίδες στα χαρέμια, κτλ κτλ.)
  • Κούρδους.
  • Λοιπές εθνικές μειονότητες, μικρών ποσοστών. (Αρμένιοι εξισλαμισθέντες, Πέρσες, σεφαρντίμ ιουδαίοι, γύφτοι, κτλ.)
  • Υβρίδια όλων των παραπάνω, από μεικτούς γάμους.

Θρησκευτικώς, έχουμε:

  • Σουνίτες μωαμεθανούς.
  • Αλεβίτες.
  • Κρυπτοχριστιανούς.
  • Διάφορες μωαμεθανικές αιρέσεις, όπως πχ σούφι.
  • Ιουδαίους.

Τί να τους ενώνει όλους αυτούς, άρα γε; Μιά «τουρκική εθνική συνείδηση»; ας μή λέμε αστεία! Τους ενώνει κυρίως το χρήμα, αλλά καί το πιστόλι (ο υπόκοσμος στη γείτονα χώρα δίνει και παίρνει), όπως τους ηπαπαραίους. Καί οι απειλές προς όποιον βρεθεί στον δρόμο τους.

Όμως, γιά να κατανοήσουμε εις βάθος το τί ρόλο παίζει ο καθένας στην γείτονα χώρα, παίρνουμε το σχετικό μακροσκελέστατο άρθρο μου από την αρχή. Δεν θα μακρηγορήσω κι εδώ, απλά θα σας πω ευθέως ένα από τα συμπεράσματα: ότι δεν πρέπει να έχουμε καμμία εμπιστοσύνη, ακόμη καί σε κρυπτοχριστιανούς. Γιατί; απλούστατα, διότι δεν είναι σίγουρο ότι έχουν ενστερνισθεί την Ελληνική εθνική συνείδηση. Και η Ελληνική εθνική συνείδηση έχει συγκεκριμένα σημεία αναφοράς· εν τάχει: Ελλαδικό κορμό / Παρθενώνα / Αγία Σοφία. Εάν κάποιο άτομο δεν τα έχει αυτά, τότε τί να το κάνω, που είναι κρυπτοχριστιανός; Χριστιανοί (ορθόδοξοι) είναι πολλοί, μέχρι Άραβες καί μαύροι. Τί σημαίνει αυτό; πως είναι κι Έλληνες ταυτόχρονα;

Πάρτε ως (αντι)παράδειγμα την αμφιλεγόμενη «καλλιτέχνιδα», τη Γεωργία Λαλέ. (Αυτή, με τη ρόζ «ελληνική» σημαία.) Την έχουν χαρακτηρίσει «Τουρκάλα», αλλά δεν είναι. Ελληνίδα είναι. (Υπάρχουν, μάλιστα, φωτογραφίες της που φοράει σταυρουδάκι.) Πλην όμως, μιά παράσταση που έδωσε, όπου πασαλείφτηκε με το αίμα της περιόδου της, δείχνει ότι είναι μέλος, ή έστω απόγονος, ή έστω ιδεολογική απόγονος σκοτεινών μητριαρχικών ιερατείων της Μ. Ασίας (του τόπου καταγωγής της, δηλαδή) – τύπου Κυβέλης, «μαγισσών της Σμύρνης», κτλ. (Δείχνει επίσης τον λόγο, γιά τον οποίο στην Ορθοδοξία δεν υπάρχουν γυναίκες ιέρειες: κανείς δεν θ’ άφηνε τις βακχίδες να μπουν απ’ το παράθυρο στη νέα θρησκεία… αν καί μπήκε ο Διόνυσος με την «άμπελον».)

Δηλαδή, ναί μέν Λυδίες, Φρυγίες, καί τα ρέστα (παναπεί Τρωϊκή ενδοχώρα της παρακμής), μητριαρχικά ιερατεία κτλ, αλλά καμμία σχέση με το Ελληνικό εθνικό γίγνεσθαι. (Γι’ αυτό καί δεν έδειξε κανέναν σεβασμό στο εθνικό μας σύμβολο. Όχι από κακία, αλλά δεν της λέει κάτι.)

Λοιπόν: ναί μέν, οι σημερινοί «Τούρκοι» είναι φύσει καί θέσει εχθροί μας· αλλά δεν έχουμε καμμία εμπιστοσύνη ούτε σε άτομα της γείτονος με (μέχρι στιγμής κρυπτο-)Ελληνική / ορθόδοξη χριστιανική πορεία. (Κι οι αιτίες βρίσκονται χιλιάδες χρόνια πρό Χριστού· να μην επαναλαμβάνομαι.) Συνεπώς, μην ενθουσιάζεστε πως υπάρχουν 100% δικοί μας εκεί, στο 100% του πληθυσμού.

[Θα έλεγα πως οι μόνοι «καθαροί», που την αμέσως επόμενη ημέρα θα σκεφτούν καί θα ενεργούν σαν εμάς, είναι οι Πόντιοι καί οι Καππαδόκες. Αλλά, οι απόγονοι Κρονίων Πελασγών, δεν με πείθουν. Κι αφού οι πρόγονοί τους έσπευσαν ν’ αλλαξοπιστήσουν χωρίς λόγο επί φθίνοντος Βυζαντίου… μία φορά προδότης, γιά πάντα προδότης.

Όχι καί να τους ξαναλουστούμε.]

. . . . . . . . . . .

iv. 2039

Τ’ είν’ αυτή η χρονολογία, τώρα; Είναι η χρονολογία, κατά την οποία εξελίσσεται σ’ ένα μυθιστόρημα η ιστορία του έρωτα ενός Έλληνα λοχαγού με μιά Τουρκάλα! (Υποτίθεται ο στρατός μας ξαναμπήκε στη Μ. Ασία πολεμώντας.)

Το μυθιστόρημα είναι αυτό (οι πληροφορίες από λογαριασμό του τουΐττερ) :

Το εξώφυλλο:

Κι αμέσως παρακάτω ο λόγος, γιά τον οποίο μάλωσαν Αγαμέμνων και Αχιλλέας! :-)

Η συγγραφέψ, ντέ! Ομορφούλα, δεν συμφωνείτε; όπως οι Τρωαδίτισσες εκείνης της εποχής.

Ο τίτλος του μυθιστορήματος σημαίνει «Ίμβριος-α», δηλ. από την Ίμβρο, με το νησί από το 1970 να έχει μετονομαστεί σε Γκεκτσέαντα (δηλαδή Ουράνια Νήσος – δες εδώ). Περισσότερες πληροφορίες γιά το βιβλίο (που φαίνεται ότι συνεχίζεται να γράφεται κατά κεφάλαια), εδώ.

. . . . . . . . . . . . .

Τί σημαίνουν όλ’ αυτά; Παρεκτός του ότι αποτελούν μία ακόμη απόδειξη, ότι οι σημερινοί «Τούρκοι» σε ποσοστό περίπου 70% είναι Ελληνικής καταγωγής, όπως έδειξαν οι έρευνες του DNA τους καί τους εξέπληξαν (γιατί να εκπλαγούν, όμως; δεν ξέρουν Ιστορία; ), μας δείχνουν ξεκάθαρα καί κάτι άλλο… το τί θα γίνει λίαν προσεχώς, αν τα σχέδια «αυτών» προχωρήσουν ως έχουν.

Αυτό, θα το αναλύσουμε αμέσως μετά.

Βουτιά στη θάλασσα, λοιπόν!

. . . . . . . . . . .

β. Αιγαίο

Κι όχι όλο. Κυρίως το ανατολικό.

Αλλά, ας δούμε πρώτα τον χάρτη, πρίν μιλήσουμε.

Εξηγώ.

Ο κόκκινος «διάδρομος» είναι αυτός ακριβώς, που επιθυμούν οι πάντες! (Εάν ακούσετε να μιλάνε απλώς γιά τα «Στενά», να ξέρετε ότι σας μιλάει ημιμαθής. Τα «Στενά» είναι μόνον το μισό μέρος της όλης ιστορίας, καί πάνε αξεχώριστο πακέτο με τον θαλάσσιο διάδρομο του ανατολικού Αιγαίου.) Όλη η φασαρία γίνεται:

  • Είτε γιά να βγούν οι Ρώσσοι από τον Εύξεινο καί να πάνε στην απόληξη του κόκκινου «διαδρόμου» (Λίβανος-Ισραήλ), μέσωι Κύπρου (οι πονηροί Άγγλοι έχουν τη βάση τους στην Κύπρο επάνω στον κόκκινο «διάδρομο»), ώστε (α) να έχουν πρόσβαση στη φιλική τους Συρία, (β) να ελέγχουν την περιοχή, αλλά καί τους δρόμους του θαλασσίου εμπορίου.
  • Είτε γιά να εμποδίσουν οι Δυτικοί την πιθανή θαλάσσια αυτή πορεία των Ρώσσων. Είπαμε, «οι Ρώσσοι, έξω».

Συνεπώς, οι Δυτικοί προς το παρόν αφήνουν στους Τούρκους το έργο του «ταπώματος» της θάλασσας / απαγορευτικού στους Ρώσσους, με την ελπίδα να τους ξαναφέρουν πίσω στο Δυτικό στρατόπεδο. Οίκοθεν νοείται η κατάληψη όσων νησιών μας βρίσκονται επάνω στον κόκκινο «διάδρομο», καθώς καί της υπόλοιπης Κύπρου – πλήν Αγγλικών βάσεων.

[Νά γιατί οι Τουρκαλάδες κατεβάζουν συνεχώς βαρέα όπλα καί στρατεύματα στην Κύπρο. Προφανώς τους την έταξαν οι Δυτικοί, αλλά κι αυτοί -ως εξ ίσου πονηροί- πάνε να επωφεληθούν όσο μπορούν.]

. . . . . . . . . . .

γ. Σενάρια

Τί λένε, όμως, τα πιθανά σενάρια, που περιστρέφονται γύρω από το ανατολικό Αιγαίο;

Σενάριο 1: Οι Τούρκοι καταλαμβάνουν όλη την Ελλάδα κι αρχίζουν γενοκτονία των γηγενών, συνεπικουρούμενοι από βόρειους Βαλκάνιους κακογείτονες ημών, γύφτους, καί παρεπιδημούντες λάθρο. Με τον τρόπο αυτόν, όμως, οι Δυτικοί δεν έχουν βάρος στο κάρμα τους, διότι δεν έκαναν αυτοί τη βρωμοδουλειά. Αλλά, ακόμη χειρότερα γιά τους Τούρκους, διότι θα προκαλέσουν εμφύλια σφαγή (το 70% Ελληνικού DNA, που λέγαμε…), καί αμέσως μετά θα υποστούν την επίθεση των Δυτικών, επειδή οι τελευταίοι καί δεν θέλουν συνεταίρους στην εκμετάλλευση της περιοχής, καί θέλουν να εξαφανιστεί το DNA μας από προσώπου Γής.

Σενάριο 2: Οι Τούρκοι καταλαμβάνουν τον κόκκινο «διάδρομο» καί τον κρατάνε γιά πάρτη τους, μή υποκύπτοντες σε απειλές. (Η γαλάζια γραμμή στον χάρτη είναι ένα τεχνητό κανάλι, που σχεδιάζει ο πονηρός Ερντογάν γιά σύνδεση Αιγαίου με Εύξεινο, το οποίο δεν θα υπακούει στις δεσμεύσεις της συνθήκης του Μοντραί.) Θα τον χρησιμοποιούν γιά να κάνουν τα γλυκά μάτια είτε στους Δυτικούς, είτε στους Ρώσσους.

Σενάριο 3: Επειδή, όμως, το Αιγαίο από κάτω κρύβει τρομερές ποσότητες πετρελαίου καί φυσικού αερίου, οι Δυτικοί σκοπεύουν να αποσπάσουν από τους Τούρκους τον κόκκινο «διάδρομο» καί να δημιουργήσουν ένα κράτος-μαϊμού, το οποίο θα περιλαμβάνει όσα νησιά βρίσκονται επάνω στον «διάδρομο» – ίσως καί τα δυτικά παράλια της Μ. Ασίας. Γιά ν’ αναγκαστούν οι Τούρκοι να τον δώσουν στους Δυτικούς, οι τελευταίοι θα αδειάσουν ακόμη μία φορά τους Κούρδους – αν καί η δημιουργία Κουρδικού κράτους θα επικρέμεται σαν διαρκής απειλή πάνω από τα κεφάλια των Τούρκων.

Το Κουρδικό είναι το μαστίγιο, αλλά υπάρχει καί το καρώτο: αυτό το κράτος-μαϊμού θα δίνει καί στους Τούρκους υδρογονάνθρακες / εισοδήματα απ’ αυτούς, καθώς καί εισοδήματα από πχ καζίνα, που θα στηθούν σωρηδόν επάνω του. (Εμείς, βέβαια, να μή σας πω τί θα πάρουμε απ’ όλο αυτό το πανηγύρι…)

. . . . . . . . . . . .

Ναί, αλλά τί θα γίνει τελικώς;

Θα σας πω τη γνώμη μου. Ο απόλυτος στόχος «αυτών» είναι το σενάριο 1, δηλαδή η πλήρης εξαφάνιση ημών των Ελλήνων από προσώπου του πλανήτη μας. Καί τούτο, διότι αυτό το μίσος έχει ρίζες πολύ πίσω στον χρόνο – Ατλαντίδα, κι ακόμη πιό πίσω. Συνεπώς, «αυτοί» δεν θ’ αφήσουν ευκαιρία να πάει χαμένη, όταν καί εάν τους δοθεί, διότι δεν θ’ αφήσουν να πεταχτεί στα σκουπίδια ένα καλομελετημένο σχέδιο τόσων χιλιετιών.

Άλλως τε, στα χάλια που είμαστε (άοπλοι κι απελπισμένοι), καί με τα φίδια που μας περιτριγυρίζουν (έξω εχθροί, μέσα λάθρο καί προδότες), δεν θέλουμε πολύ να χαθούμε. Μ’ αυτή τη «διάταξη δυνάμεων», έχουμε χάσει πανηγυρικώς.

Αυτά, όμως, ίσχυαν μέχρι πρό τινος, πχ δεκαετία του 1980 – ή καί του 1990. Αλλά, από τη στιγμή που «αυτοί» δεν έδρασαν εγκαίρως εις βάρος μας (μας ανάγκαζαν ν’ αφοπλιζόμαστε καί να οπισθοχωρούμε σιγά-σιγά, ώστε να μην το καταλάβουμε), έχασαν πολύτιμο χρόνο. Καί πρόλαβαν κι έσκασαν μύτη οι πρώτες «ανησυχίες» γιά έρευνα πιθανής Ελληνικής καταγωγής των απέναντι (όπως σε υπερβολικό βαθμό δείχνει η κοπελλιά με το μυθιστόρημα), οπότε υπάρχει φόβος οι «απέναντι» να ενωθούν μαζί μας, καί τα σχέδια «αυτών» να πάνε στον αγύριστο οριστικώς.

[Προσέξτε: είμαι ο τελευταίος άνθρωπος στο Σύμπαν, που θα υποστηρίξει Ελληνο-Τουρκική συνομοσπονδία, DNA-ξεDNA. Ούτε με πήρε ο ενθουσιασμός γιά ένα ρομαντικό μυθιστόρημα· που στο κάτω-κάτω μπορεί να είναι καί πληρωμένη προπαγάνδα, όπως οι τηλεοπτικές σειρές τους. Προσπαθώ να κρίνω αντικειμενικά καί ψυχρά, όπως αντικειμενικός καί «ψυχρός» είναι κι ο χάρτης της περιοχής.]

Έτσι, μπαίνει σ’ εφαρμογή το Σχέδιο 3 (σιγά μην βάλουν συνέταιρους τους Τούρκους, οι Δυτικοί!)… όπου, με παραδάκι κι εκμαυλισμό, σε βάθος χρόνου μερικών δεκαετιών οι πάντες (σε αμφότερες τις πλευρές του Αιγαίου) θά ‘χουν ξεχάσει τα περί αρχαίων Ελλήνων καί του DNA τους, καί θα τό ‘χουν ρίξει στις κραιπάλες. Από ‘κεί καί μετά, το να πέσει το σάπιο φρούτο είναι θέμα χρόνου.

. . . . . . . . . . .

Αντί επιλόγου

Ελπίζω να σας ανέλυσα σε ικανοποιητικό βαθμό το πώς σκέπτονται οι δύο κύριοι εχθροί μας (Τουρκία-Δύση), τί επιδιώκουν εις βάρος μας, καί πώς σκοπεύουν να το μεθοδεύσουν.

Παρεκτός κι αν συμβεί κάτι στην επικαιρότητα, που να ζητάει επιτακτικώς ανάλυση καί σχολιασμό, ή παρεκτός κι αν μου έρθει καμιά καλή ερευνητικού χαρακτήρα ιδέα, το επόμενο άρθρο θα είναι το τρίτο μέρος του γεωπολιτικού τριπτύχου… όπου δεν πάει το μυαλό κανενός! Του ίδιου γεωπολιτικού τριπτύχου, του οποίου είδαμε τις δύο πλευρές μέχρι τώρα.

Θα τελειώσω με την πάγια προτροπή μου: ετοιμαστήτε γιά τα δύσκολα επερχόμενα!