Τι είναι ο εβραϊκός νόμος Noahide και το Δημόσιο Δίκαιο των ΗΠΑ 102-14!!!

 

Φ^Το σύμβολο του νόμου Noahide είναι το ουράνιο τόξο!!!Κοίτα μια σύμπτωση ε;;ιδιο με το συμβολο των ΛΟΑΤΚΙ. ,,,NOAHIDE ειναι οι νόμοι που θέλουν να επιβάλλουν οι Εβραίοι στους goyim όταν θα κυβερνήσουν τον κόσμο.

Από το 1991 υπογράφτηκε ο νόμος 102-14 για την Αμερική από τον Πρόεδρο Μπους τον πρεσβύτερο.

Δεν πιστεύω να γίνει κάτι τέτοιο και στην Ελλάδα, ε;

== 

«Ο Μωυσής ο Δάσκαλός μας έλαβε εντολή από τον Παντοδύναμο να αναγκάσει τον κόσμο να δεχτεί τις Εντολές των Υιών του Νώε. Όποιος δεν τα δεχτεί, εκτελείται». – Mishneh Torah (Rambam), Laws of Kings and Wars, 8.13

 Ποιοι είναι οι εβραϊκοί νόμοι των Noahide και γιατί χρειάζεται η Αμερική να καταργήσει το Δημόσιο Δίκαιο 102-14; Για να απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα, ας ρίξουμε μια ματιά στον ίδιο τον νόμο όπως είναι καταγεγραμμένος στη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου. Ας ερευνήσουμε επίσης τον νόμο Noahide και ας πάρουμε τον ορισμό του από μια αξιόπιστη πηγή.

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΣΗΜΕΙΩΣΤΕ: - μετά από διαβούλευση με δικηγόρους, πρέπει να σημειωθεί ότι αυτοί οι νόμοι δεν είναι αντισυνταγματικοί, καθώς δεν καθιστούν τους νόμους Noahide νόμους της Αμερικής, ωστόσο, νόμοι γραμμένοι με τέτοιους τρόπους μπορούν να καταργηθούν επειδή είναι "προσβλητικοί" ή ανακριβές, που είναι και τα δύο. Είναι η αρχή του θέματος, το συνέδριό μας και ο πρόεδρός μας δεν πρέπει να συγχωρούν αυτές τις ιδέες με καμία επίσημη ιδιότητα.

Τι είναι το Δημόσιο Δίκαιο 102-14;

Το Δημόσιο Δίκαιο 102-14 υπογράφηκε σε νόμο από τον Τζορτζ Χ. Β. Μπους
και καταγράφεται στη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου

Στις 20 Μαρτίου 1991, το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών ψήφισε το HJ Res 104, το οποίο στη συνέχεια υπογράφηκε σε νόμο από τον Πρόεδρο Τζορτζ Χ. Β. Μπους και έγινε Δημόσιο Δίκαιο Νο. 102-14. Η γλώσσα του νόμου βεβαιώνει ότι οι «Επτά Νόμοι των Νοαχίν» είναι οι ηθικές αξίες της πολιτισμένης κοινωνίας και αποτελούν τη βάση πάνω στην οποία ιδρύθηκε το αμερικανικό έθνος και ότι χωρίς αυτούς τους Επτά Νόμους των Νοαχίν η κοινωνία βρίσκεται σε κίνδυνο. Αναφέρεται επίσης ότι είναι «ευθύνη» του έθνους μας να μεταδώσει αυτές τις «ηθικές αξίες» στις γενιές του μέλλοντος και ότι στο μέλλον ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών θα υπογράψει έναν «διεθνές κύλινδρο» δεσμευόμενος να επιστρέψει τον κόσμο στο Επτά νόμοι του Noahide μέσω της εκπαίδευσης και της φιλανθρωπίας. Ο νόμος γιορτάζει επίσης τα γενέθλια ενός Ραβίνου Menachem Mendel Schneerson, του ηγέτη του κινήματος Chabad-Lubavitch, ο οποίος μαζί με αυτήν την οργάνωση έχει αφιερωθεί στη διάδοση και την προώθηση των Επτά Νόμων των Noahide στην κοινωνία. 

Παρατηρήστε ότι ο νόμος είναι γραμμένος με πολύ δημιουργικό τρόπο, δηλώνει ότι οι Επτά Νόμοι των Νοαχίν είναι το «θεμέλιο» πάνω στο οποίο ιδρύθηκε η Αμερικανική, δεν θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει ότι αυτή η δήλωση κάνει τους Νόμους των Νοαχίν να είναι εφαρμόσιμοι και εκτελεστοί; Ο νόμος λέει ότι είναι δική μας ευθύνη να μεταδώσουμε τις αξίες αυτών των Επτά Νόμων των Νοαχίν στο έθνος, θα μπορούσε αυτό να ερμηνευθεί ότι σημαίνει ότι πρέπει να ξεκινήσουμε εκπαιδευτικά προγράμματα; Ο νόμος υπόσχεται επίσης ότι ο Πρόεδρός μας θα υπογράψει ένα «διεθνές ρολό» που θα δεσμεύεται να επιστρέψει στον κόσμο τις αξίες των Νόμων των Νοαχίν, μαζί με άλλους αρχηγούς κρατών. θα μπορούσε ποτέ αυτή η διακήρυξη να αντικαταστήσει τον αμερικανικό νόμο; Πριν συζητήσετε τι είναι οι Νόμοι Noahide, αφιερώστε λίγο χρόνο για να διαβάσετε το Δημόσιο Δίκαιο Νο. 102-14 πλήρως από τον ιστότοπο της Αμερικανικής Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου:

«Επειδή το Κογκρέσο αναγνωρίζει την ιστορική παράδοση των ηθικών αξιών και αρχών που αποτελούν τη βάση της πολιτισμένης κοινωνίας και πάνω στις οποίες ιδρύθηκε το μεγάλο μας Έθνος· λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτές οι ηθικές αξίες και αρχές υπήρξαν το θεμέλιο της κοινωνίας από την αυγή του πολιτισμού, όταν ήταν γνωστοί ως οι Επτά Νόμοι του Νωαχίδη· λαμβάνοντας υπόψη ότι χωρίς αυτές τις ηθικές αξίες και αρχές το οικοδόμημα του πολιτισμού βρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο να επιστρέψει στο χάος· λαμβάνοντας υπόψη ότι η κοινωνία ανησυχεί βαθιά για την πρόσφατη αποδυνάμωση αυτών των αρχών που οδήγησε σε κρίσεις που πολιορκούν και απειλούν τον ιστό της πολιτισμένης κοινωνίας· λαμβάνοντας υπόψη ότι η δικαιολογημένη ενασχόληση με αυτές τις κρίσεις δεν πρέπει να αφήσει τους πολίτες αυτού του Έθνους να παραβλέπουν την ευθύνη τους να μεταδώσουν αυτές τις ιστορικές ηθικές αξίες από το διακεκριμένο παρελθόν μας στις γενιές του μέλλοντος· λαμβάνοντας υπόψη ότι το κίνημα Lubavitch έχει προωθήσει και προωθήσει αυτές τις ηθικές αξίες και αρχές σε όλο τον κόσμο· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Ραβίνος Menachem Mendel Schneerson, ηγέτης του κινήματος Lubavitch, είναι παγκοσμίως σεβαστός και σεβαστός και τα ογδόντα ένατα γενέθλιά του είναι στις 26 Μαρτίου 1991· Ενώ ως φόρο τιμής σε αυτόν τον μεγάλο πνευματικό ηγέτη, τον «ρεμπή», αυτό, το ενενήντα του έτος θα θεωρηθεί ως έτος «εκπαίδευσης και προσφοράς», το έτος κατά το οποίο στραφούμε στην εκπαίδευση και τη φιλανθρωπία για να επιστρέψουμε τον κόσμο στο ηθικό και ηθικό αξίες που περιέχονται στους Επτά Νόμους του Νωαχίδη. και λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτό θα αντικατοπτρίζεται σε έναν διεθνή κύλινδρο τιμής που υπογράφεται από τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών και άλλους αρχηγούς κρατών: Τώρα, επομένως, ας είναι 

Αποφασίστηκε από τη Γερουσία και τη Βουλή των Αντιπροσώπων των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής στο Κογκρέσο, ότι στις 26 Μαρτίου 1991, η έναρξη του ενενήντα έτους του ραβίνου Menachem Schneerson, ηγέτη του παγκόσμιου κινήματος Lubavitch, ορίστηκε ως «Ημέρα Εκπαίδευσης, Η.Π.Α. '. Ο Πρόεδρος καλείται να εκδώσει μια προκήρυξη καλώντας τον λαό των Ηνωμένων Πολιτειών να τηρήσει αυτή την ημέρα με κατάλληλες τελετές και δραστηριότητες.

Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων.
Αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών και
Πρόεδρος της Γερουσίας. "

– Δημόσιο Δίκαιο 102-14, Ιστότοπος της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου (Παρακαλούμε Google "Public Law 102-14, Library of Congress")

Ποιος είναι ο Ραβίνος Schneerson; 

Το Δημόσιο Δίκαιο 102-14 τιμά επίσης τη γέννηση του 

Ραβίνος Menachem Mendel Schneerson 

που προώθησε τους Νόμους των Νωαχίν.

Ποιοι είναι όμως οι «Επτά Νόμοι του Νωαχίδη»; Πώς μπορούμε να ξέρουμε τι ζητάει ο νόμος από εμάς αν δεν έχουν εξηγηθεί οι Επτά Νόμοι του Νωαχίδη; Μια ένδειξη για αυτό το μυστήριο βρίσκεται στο γεγονός ότι ο νόμος τιμά τη γέννηση ενός Ραβίνου, του Ραβίνου Schneerson. είναι δυνατόν οι Επτά Νόμοι των Νωαχίν να έχουν κάποια σχέση με τον Ιουδαϊσμό; Ποιος είναι ο Ραβίνος Schneerson; Ο Ραβίνος Schneerson είναι ένας εξαιρετικά αμφιλεγόμενος Ραβίνος, καθώς έχει δηλώσει ότι οι μη-εβραϊκές ψυχές είναι «σατανικές» και ότι οι μη Εβραίοι δεν έχουν άλλο σκοπό από το να υπηρετήσουν τους Εβραίους που είναι ο λόγος της δημιουργίας, ο Ραβίνος πιστεύει ότι αυτή η ιδιοκτησία εκ μέρους των Εβραίων φτάνει στο σημείο ότι οι Εβραίοι κατέχουν το έμβρυο μη Εβραίων και έτσι οι μη Εβραίοι δεν μπορούν να κάνουν εκτρώσεις καθώς το αγέννητο παιδί είναι εβραϊκή ιδιοκτησία. Οι Εβραίοι, όμως, δεν τιμωρούνται για τις εκτρώσεις αφού ο ενήλικος Εβραίος είναι η έννοια της δημιουργίας πάνω από το έμβρυο ενός Εβραίου ( εδώ ). Αυτός ο νόμος είναι ήδη προσβλητικός καθώς επαινεί έναν Ραβίνο που προφανώς μισεί τους μη Εβραίους, αλλά ποιοι είναι οι Επτά Νόμοι των Νοαχίν; Για να απαντήσω σε αυτήν την ερώτηση, στράφηκα σε μια αξιοσέβαστη πηγή για την εβραϊκή θρησκεία, την εβραϊκή εγκυκλοπαίδεια του 1906.

Η Εβραϊκή Εγκυκλοπαίδεια του 1906

Ο Τζος Κόπελμαν είναι ένας αξιόπιστος Εβραίος επιχειρηματίας.
Το Ίδρυμά του Kopelman είναι υπεύθυνο για
την ψηφιοποίηση της Εβραϊκής Εγκυκλοπαίδειας του 1906.

Η Εβραϊκή Εγκυκλοπαίδεια του 1906 είναι μια αγγλόφωνη εγκυκλοπαίδεια που δημοσιεύθηκε αρχικά στη Νέα Υόρκη μεταξύ 1901 και 1906 από τους Funk and Wagnalls, υπό τον πλήρη τίτλο «The Jewish encyclopedia; μια περιγραφική καταγραφή της ιστορίας, της θρησκείας, της λογοτεχνίας και των εθίμων του εβραϊκού λαού από τους αρχαιότερους χρόνους μέχρι σήμερα». Περιέχει πάνω από 15.000 άρθρα σε 12 τόμους σχετικά με την ιστορία και την τότε τρέχουσα κατάσταση του Ιουδαϊσμού και των Εβραίων . Σύμφωνα με τον ιστότοπό τους, μία από τις αποστολές του Ιδρύματος Kopelman είναι να «προωθήσει μια βαθύτερη κατανόηση του Ιουδαϊσμού - των παραδόσεων, των αξιών και της ιστορίας του - και να βοηθήσει τις εβραϊκές οργανώσεις να συνεισφέρουν θετικά στη σύγχρονη δημόσια ζωή». [B] Το Ίδρυμα Kopleman ιδρύθηκε από τον Josh Kopelman και τη σύζυγό του Rena Cohen. Ο Τζος Κόπελμαν είναι Αμερικανός επιχειρηματίας, επιχειρηματίας και φιλάνθρωπος που διακρίθηκε περισσότερο για την ίδρυση της ιστοσελίδας www.half.com την οποία πούλησε στο ebay το 2002. Ο Τζος Κόπλμαν δηλώνει επίσης ότι είναι της Εβραϊκής Θρησκείας. Μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση στον επαγγελματικό του λογαριασμό στο LinkedIn ( εδώ ). Βλέποντας ότι ο Τζος Κόπλμαν είναι επαγγελματίας επιχειρηματίας, είναι ασφαλές να υποθέσουμε ότι η ψηφιακή του έκδοση της Εβραϊκής Εγκυκλοπαίδειας του 1906 είναι αυθεντική και αξίζει να αναφερθεί. Μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση και στους 12 τόμους της Εβραϊκής Εγκυκλοπαίδειας στη διεύθυνση www.jewishencyclopedia.com .

Τι λέει η Εβραϊκή Εγκυκλοπαίδεια του 1906 για τον Νόμο του Νωαχίδη;

Το σύμβολο του νόμου Noahide είναι ένα ουράνιο τόξο,
το ουράνιο τόξο του Νώε, 7 χρώματα για 7 νόμους

1906 Jewish Encyclopedia
LAWS, NOACHIAN
http://www.jewishencyclopedia.com/articles/9679-laws-noachian

Οι Επτά Νόμοι του Νωαχίδη: Εβραίοι θρησκευτικοί νόμοι που ισχύουν για όλους

Σύμφωνα με την ενότητα «Επτά Νόμοι» της Εβραϊκής Εγκυκλοπαίδειας του 1906, σύμφωνα με τον Ιουδαϊσμό όλα τα ανθρώπινα όντα είναι απόγονοι ενός ανθρώπου που ονομαζόταν Νώε, ο οποίος μαζί με την οικογένειά του επέζησε από έναν παγκόσμιο κατακλυσμό για τον οποίο αναφέρεται η Βίβλος. Το «Noahide» αναφέρεται στον «Νώε», τον υποτιθέμενο πατέρα όλης της ανθρωπότητας σύμφωνα με την εβραϊκή θεολογία. Σύμφωνα με το λήμμα της εγκυκλοπαίδειας, οι Εβραίοι Ραβίνοι έχουν καθορίσει ότι εφόσον είμαστε όλοι τα παιδιά του Νώε και οι Νόμοι του Νώε δόθηκαν σε αυτόν, είναι δεσμευτικοί για όλη την ανθρωπότητα, όχι μόνο για τους «Ισραηλίτες». Η ενότητα δηλώνει ότι αυτοί οι Επτά Νόμοι των Νοαχίν δεν βρίσκονται στην Παλαιά Διαθήκη της Βίβλου (Τορά), αλλά εισήχθησαν αργότερα σε ένα βιβλίο που ονομάζεται Ταλμούδ (ένα εβραϊκό ιερό βιβλίο). Σύμφωνα με το λήμμα, οι Επτά Νόμοι του Νωαχίδη είναι:

1) Μην λατρεύετε τα είδωλα

2) Μην βλασφημείς

3) Ίδρυση Δικαστηρίων

4) Να μην σκοτώσει

5) Να μην διαπράττουν μοιχεία

6) Όχι για να ληστέψει

7) Να μην τρώτε σάρκες κομμένες από ζωντανά ζώα

Σύμφωνα με τον Ιουδαϊσμό, οι Νόμοι των Νωαχίν κατά της βλασφημίας, της ειδωλολατρίας, της μοιχείας και της εντολής για ίδρυση «δικαστηρίων» είναι υποχρεωτικοί για τους μη Εβραίους όπως ακριβώς είναι Ισραηλίτες. Αυτοί είναι οι νόμοι στους οποίους το Δημόσιο Δίκαιο 102-14 δηλώνει ότι η Αμερική βασίστηκε, αλλά η Αμερική δεν υποτίθεται ότι είναι ένα κοσμικό έθνος, με διαχωρισμό Συναγωγής και κράτους; Γιατί έχει υιοθετηθεί ο εβραϊκός θρησκευτικός νόμος στο νομικό μας σύστημα; Οι προαναφερόμενοι νόμοι θα έθιγαν τα δικαιώματα και τις ελευθερίες άλλων. Δεν είναι η βλασφημία, η αμφισβήτηση ή η απαξίωση μιας συγκεκριμένης θρησκείας ή θεού ελευθερία του λόγου; Τι γίνεται με την ειδωλολατρία; Δεν είναι δικαίωμα κάποιου να λατρεύει με όποιον τρόπο θεωρεί κατάλληλο, ακόμα κι αν αυτό περιλαμβάνει τη χρήση ειδώλων για να επικοινωνεί με τους ουρανούς; Και μετά υπάρχει η μοιχεία. Δεν πιστεύουμε όλοι ότι η μοιχεία είναι αμαρτία ή ότι πρέπει να καταργηθεί. Τι γίνεται με αυτά τα «δικαστήρια», είναι αυτά τα εβραϊκά θρησκευτικά δικαστήρια; Υπάρχουν ήδη πολλά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν σχετικά με τον εβραϊκό νόμο Νοαχίδη και το Δημόσιο Δίκαιο 102-14.

Οι Επτά Νόμοι.
Νόμοι που υποτίθεται από τους Ραβίνους ότι ήταν δεσμευτικοί για την ανθρωπότητα γενικότερα ακόμη και πριν από την αποκάλυψη στο Σινά, και οι οποίοι εξακολουθούν να είναι δεσμευτικοί για τους μη Εβραίους. Ο όρος Noachian υποδηλώνει την καθολικότητα αυτών των διαταγών, αφού ολόκληρο το ανθρώπινο γένος υποτίθεται ότι καταγόταν από τους τρεις γιους του Νώε, που μόνος του επέζησε του Κατακλυσμού. Αν και μόνο εκείνοι οι νόμοι που βρίσκονται στα προηγούμενα κεφάλαια της Πεντάτευχης, πριν από την καταγραφή της αποκάλυψης στο Σινά, θα έπρεπε, φαίνεται, να είναι δεσμευτικοί για όλη την ανθρωπότητα, ωστόσο οι Ραβίνοι απέρριψαν μερικούς και, με ερμηνευτικούς κανόνες ή σύμφωνα με κάποια παράδοση (βλ. Judah ha-Levi, «Cuzari», iii. 73), εισήγαγε άλλες που δεν βρίσκονται εκεί. Βασίζοντας τις απόψεις τους στο απόσπασμα στο Γεν. ii. 16, δήλωσαν ότι οι ακόλουθες έξι εντολές επιτάχθηκαν στον Αδάμ: (1) να μην λατρεύεις είδωλα. (2) να μην βλασφημούν το όνομα του Θεού. (3) να ιδρύσει δικαστήρια· (4) να μην σκοτώσει? (5) να μην διαπράττουν μοιχεία. και (6) να μην ληστεύεις (Γεν. R. xvi. 9, xxiv. 5· Cant. R. i. 16· συνθ. Seder 'Olam Rabbah, εκδ. Ratner, κεφ. v. και σημειώσεις, Wilna, 1897; Maimonides, “Yad”, Melakim, ix. 1). Μια έβδομη εντολή προστέθηκε μετά τον Κατακλυσμό—να μην τρώτε κρέας που είχε κοπεί από ζωντανό ζώο (Γέν. ix. 4). Έτσι, το Ταλμούδ μιλάει συχνά για «τους επτά νόμους των γιων του Νώε», οι οποίοι θεωρούνταν υποχρεωτικοί για όλη την ανθρωπότητα, σε αντίθεση με αυτούς που ήταν δεσμευτικοί μόνο για τους Ισραηλίτες (Tosef., 'Ab. Zarah, ix. 4; Sanh. 56a κ.ε.).

Ενώ έγιναν πολλές προσθήκες σε αυτούς τους νόμους από μερικούς από τους ταννάιμ - π.χ., οι απαγορεύσεις κατά της κατανάλωσης του αίματος ενός ζώου ζώου, κατά του ατονισμού ζώων, κατά της μαγείας, κατά του ζευγαρώματος ζώων διαφορετικών ειδών και κατά του εμβολιασμού δέντρων διαφορετικών ειδών (ib. 56b)—έτσι ώστε σε ένα μέρος αναφέρονται τριάντα Νοαχικοί νόμοι (Ḥul. 92a, συγγρ. Yer. 'Ab. Zarah ii. 1), η επικρατούσα άποψη στο Ταλμούδ είναι ότι υπάρχουν μόνο επτά νόμοι που είναι δεσμευτικοί πάνω σε όλη την ανθρωπότητα. Σε μια άλλη baraita (Tanna debe Menasseh) οι επτά Noachian απαγορεύσεις απαριθμούνται ότι ισχύουν για τα ακόλουθα: (1) ειδωλολατρία, (2) μοιχεία, (3) δολοφονία, (4) ληστεία, (5) κατανάλωση άκρου κομμένου από ζώο ζώο, (6) η αφαίμαξη των ζώων, (7) το ζευγάρωμα ζώων διαφορετικών ειδών (Sanh. 56b).

Τιμωρία για παράβαση οποιουδήποτε από τους επτά νόμους: Θάνατος με αποκεφαλισμό

Στην ενότητα «Νόμοι πριν από το Σινά» η Εβραϊκή Εγκυκλοπαίδεια του 1906 αναφέρει ότι, με ελάχιστες εξαιρέσεις, η παραβίαση των εβραϊκών νόμων των Νωαχίν τιμωρείται με θάνατο με αποκεφαλισμό. Μαθαίνουμε επίσης ότι ο νόμος Noahide δημιουργεί ένα νομικό σύστημα δύο επιπέδων, ένα για τους Εβραίους και ένα για τους μη Εβραίους. Οι «Noachids», οι μη Εβραίοι που έχουν αποδεχτεί πρόθυμα αυτούς τους νόμους (μερικές φορές γνωστοί ως Ger Toshav εάν ζουν εντός των συνόρων του Ισραήλ), υπόκεινται σε ένα διαφορετικό και λιγότερο δίκαιο νομικό σύστημα από τους Εβραίους. Ένας Noachid/Ger Toshav μπορεί να καταδικαστεί σε θάνατο μόνο με έναν μάρτυρα και από έναν δικαστή (που σημαίνει ότι οι Εβραίοι απαιτούνται περισσότεροι δικαστές και μάρτυρες για να καταδικαστούν σε θάνατο). Επίσης, σε αντίθεση με τους Εβραίους, οι Noachid δεν δικαιούνται επίσημη προειδοποίηση για την πρώτη τους παράβαση του νόμου. Οι Noachids μπορούν να εκτελεστούν εάν βλασφημούν ακόμη και χρησιμοποιώντας ένα υποκατάστατο για το όνομα του θεού, αλλά οι Εβραίοι πρέπει να χρησιμοποιούν το πλήρες επίσημο όνομα του θεού όταν βλασφημούν για να καταδικαστούν σε θάνατο. Το να καταδικάζεις κάποιον σε θάνατο επειδή δεν ακολουθεί τον εβραϊκό θρησκευτικό νόμο είναι ακραίο και δεν έχει καμία σχέση με το αμερικανικό δίκαιο. Επίσης, υπάρχει μια προφανής ανισότητα ενώπιον του νόμου, οι μη Εβραίοι τίθενται σε μειονεκτική θέση βάσει του εβραϊκού νόμου των Noahide όσον αφορά τη δίκη και την εκτέλεση. Γιατί έχει κατοχυρωθεί αυτός ο νόμος στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ; Γιατί αναφέρεται ότι είναι το «θεμέλιο» του πολιτισμού μας; Γιατί ο νόμος μας παρακαλεί να μεταδώσουμε τις «αξίες» αυτών των εβραϊκών νόμων των Νοαχίν στην επόμενη γενιά Αμερικανών και στον κόσμο; Δεν πρέπει να υπερασπιζόμαστε την ισότητα και τη δικαιοσύνη για όλους;

Νόμοι πριν από το Σινά.

Όσον αφορά τους άλλους νόμους που αναφέρονται στο Βιβλίο της Γένεσης και οι οποίοι δεν περιλαμβάνονταν στους Νωαχικούς νόμους, όπως, για παράδειγμα, η περιτομή και η απαγόρευση της κατανάλωσης του «σινιού που συρρικνώθηκε», οι Ραβίνοι έθεσαν την ακόλουθη αρχή : «Κάθε νόμος που επιτάχτηκε στον Νωαχίδη και επαναλήφθηκε στο Σινά προορίζεται να ισχύει τόσο για τους Ισραηλίτες όσο και για τους μη Ισραηλίτες. νόμοι που επιτάχθηκαν στους Noachidæ και δεν επαναλήφθηκαν στο Σινά ισχύουν μόνο για τους Ισραηλίτες» (Sanh. 59a; R. Jose ben Ḥanina; comp. Bacher, «Ag. Pal. Amor». θ. 430 και σημ.). Με αυτήν την αρχή, ένας αριθμός από τους προ-Σιναϊτικούς νόμους αποκλείστηκαν από τους Νωαχικούς νόμους, αν και απαιτούσε μεγάλη συλλογιστική συλλογιστική για να εφαρμοστεί αυτή η αρχή σε όλες τις περιπτώσεις (Sanh. 59b).  

Κατά την επεξεργασία αυτών των επτά Νωαχικών νόμων, και στην επιβολή τιμωριών για την παράβασή τους, οι Ραβίνοι είναι άλλοτε πιο επιεικείς και άλλοτε πιο αυστηροί με τον Νωαχίδη παρά με τους Ισραηλίτες. Με λίγες μόνο εξαιρέσεις, η τιμωρία που επιβάλλεται σε έναν Noachid για την παράβαση οποιουδήποτε από τους επτά νόμους είναι ο αποκεφαλισμός, ο λιγότερο επώδυνος από τους τέσσερις τρόπους εκτέλεσης των εγκληματιών (βλ. Θανατική ποινή). Οι πολλές διατυπώσεις διαδικασίας που είναι απαραίτητες όταν ο κατηγορούμενος είναι Ισραηλίτης δεν χρειάζεται να τηρούνται στην περίπτωση του Noachid. Ο τελευταίος μπορεί να καταδικαστεί με την κατάθεση ενός μάρτυρα, ακόμη και για συγγενείς, αλλά όχι για μια γυναίκα. Δεν χρειαζόταν να είχε καμία προειδοποίηση ("hatra'ah") από τους μάρτυρες. και ένας μόνος δικαστής μπορεί να τον καταδικάσει (ib. 57a, b; «Yad», lc ix. 14). Όσον αφορά την ειδωλολατρία, μπορεί να κριθεί ένοχος μόνο εάν λάτρευε ένα είδωλο με την κανονική μορφή με την οποία λατρεύεται συνήθως η συγκεκριμένη θεότητα. ενώ στην περίπτωση της βλασφημίας μπορεί να κριθεί ένοχος, ακόμη και όταν έχει βλασφημήσει με ένα από τα χαρακτηριστικά του ονόματος του Θεού — μια ενέργεια που, αν διαπράττεται από Ισραηλίτη, δεν θα θεωρηθεί εγκληματική (ib. 56b, βλ. Βλασφημία) .

«Δικαστήρια»

Σύμφωνα με την ενότητα «Διαδικασία», οι Noachids/Ger Toshav (που είναι όλοι οι άνθρωποι του κόσμου) απαιτείται να ιδρύσουν εγκεκριμένα δικαστήρια δικαιοσύνης σε κάθε πόλη και επαρχία για να κρίνουν τους ανθρώπους σύμφωνα με τους νόμους των Noahide και να τους προειδοποιούν για παραβάσεις. Αλλά ο νόμος Noahide είναι εβραϊκός θρησκευτικός νόμος, γιατί πρέπει οι μη Εβραίοι να υποχρεούνται να ιδρύουν δικαστήρια για την επιβολή του εβραϊκού νόμου; Τα αμερικανικά δικαστήρια υποχρεούνται να ακολουθούν το συνταγματικό δίκαιο, το Δημόσιο Δίκαιο 102-14 δεν θα δημιουργούσε σύγκρουση με αυτήν την αρχή; Εάν παραπεμφθεί στο Ανώτατο Δικαστήριο θα μπορούσε να κριθεί ότι ο Δημόσιος Νόμος 102-14 αντικαθιστά το Σύνταγμα, θα μπορούσε να προβληθεί το νομικό επιχείρημα ότι πρέπει να τροποποιήσουμε το Σύνταγμα για να χιουμορίσουμε αυτούς τους νόμους; Η ενότητα συνεχίζεται και γίνονται περαιτέρω διατάξεις σχετικά με το καθεστώς δεύτερης κατηγορίας των Noachids (μη Εβραίων). Οι Εβραίοι που δολοφονούν άλλους ανθρώπους έμμεσα (δηλαδή «καταδικάζοντάς τον») δεν καταδικάζονται σε θάνατο, αλλά οι Noachids καταδικάζονται. Οι Noachid εκτελούνται επειδή κλέβουν λιγότερα από το μικρότερο χρηματικό ποσό, ενώ οι Εβραίοι εκτελούνται μόνο για κλοπή μεγαλύτερων ποσών. Είναι αυτό το είδος «δικαιοσύνης» που υποτίθεται ότι υποστηρίζουμε στα δικαστήρια μας;

Διαδικασία.
Οι Noachidæ υποχρεούνται να ιδρύσουν δικαστήρια σε κάθε πόλη και επαρχία. και αυτά τα δικαστήρια πρέπει να κρίνουν τους ανθρώπους σε σχέση με τους έξι νόμους και να τους προειδοποιούν για την παράβαση οποιουδήποτε από αυτούς (ib. «Yad», lc ix. 14, x. 11· συνθ. Naḥmanides σχετικά με τη Γεν. xxxiv. 13, όπου εκφράζεται η άποψη ότι αυτά τα δικαστήρια θα πρέπει να δικάζουν και άλλες υποθέσεις εκτός από αυτές που εμπίπτουν στην επικεφαλίδα των έξι νόμων, όπως, για παράδειγμα, κλοπή, επίθεση και επίθεση, κ.λπ.). Σε περίπτωση δολοφονίας, εάν ο Noachid σκοτώσει ένα παιδί στην κοιλιά της μητέρας του ή σκοτώσει ένα άτομο του οποίου η ζωή είναι απελπισμένη («ṭerefah»), ή εάν προκαλέσει το θάνατο ενός ατόμου λιμοκτώντας το ή βάζοντάς το ενώπιον λιοντάρι για να μην μπορέσει να δραπετεύσει, ή εάν σκοτώσει έναν άνθρωπο σε αυτοάμυνα, ο Νοαχίντ είναι ένοχος φόνου και πρέπει να πληρώσει τη θανατική ποινή, αν και υπό τις ίδιες συνθήκες ένας Ισραηλίτης δεν θα εκτελούνταν (ib. 57b; Yad», lc ix. 4· σύντ. «Kesef Mishneh», ad loc.).

Μόνο έξι περιπτώσεις αυτού που θα ήταν συνήθως παράνομη σύνδεση απαγορεύονται στο Noachid: (1) με τη μητέρα? (2) με τη γυναίκα του πατέρα, ακόμη και μετά το θάνατο του πατέρα. (3) με παντρεμένη γυναίκα, είτε παντρεμένη με Εβραία είτε με μη Εβραία. (4) με αδερφή από την ίδια μητέρα. (5) παιδεραστία. (6) κτηνωδία. Σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχουν επίσης διαφορές στην τιμωρία που επιβάλλεται, ανάλογα με το αν τα αδικήματα διαπράχθηκαν από έναν Νωακίδη ή από έναν Ισραηλίτη (βλ. «Yad», lc ix. 5-8). Ο Noachid τιμωρείται με αποκεφαλισμό για κάθε είδους ληστεία, είτε από Εβραίο είτε από μη Εβραίο, παρόλο που το κλεμμένο αντικείμενο αξίζει λιγότερο από μια περούτα (το μικρότερο παλαιστινιακό νόμισμα, για λιγότερο από το οποίο δεν μπορεί να ασκηθεί δικογραφία εναντίον του ένας Ισραηλίτης). Ο Noachid εκτελείται επίσης εάν φάει ένα μέλος που έχει κοπεί από ένα ζωντανό ζώο, παρόλο που η ποσότητα που καταναλώνεται είναι μικρότερη από το μέγεθος μιας ελιάς (η ελάχιστη μερίδα για την κατανάλωση της οποίας μπορεί να τιμωρηθεί ένας Ισραηλίτης· «Yad», lc ιξ. 9-13).

Δευτερεύουσα ιδιότητα του Νωαχίδη (Μη Εβραίοι)

Στην κατηγορία «Ειδική Εξαίρεση» διευκρινίζεται περαιτέρω ότι ένας Noachid δεν εκτελείται εάν διαπράξει έγκλημα άθελά του, αλλά η άγνοια του Νόμου δεν τον δικαιολογεί. Ένας Noachid που: σκοτώνει έναν άλλο Noachid, μοιχεύει με έναν άλλο Noachid, βλασφημεί ή ασκεί ειδωλολατρία μπορεί να γλιτώσει από την εκτέλεση εάν μεταστραφεί στον πλήρη Ιουδαϊσμό. Ωστόσο, δεν μπορούν να ξεφύγουν από την εκτέλεση ακόμη και μετά τη μεταστροφή αν σκότωσαν έναν Εβραίο ή μοιχεύουν με έναν Εβραίο. Όσοι ακολουθούν πρόθυμα τους Νόμους των Noahide θεωρούνται «εξωγήινοι που κατοικούν στην κατοικία τους», «ευσεβείς των εθνών». Η απόδειξη ότι οι Νόμοι των Νωαχίν πρέπει να εφαρμόζονται παντού προέρχονται από το τέλος του λήμματος όπου η ξένη Βαβυλώνα τιμωρείται επειδή δεν ακολούθησε και τους Επτά Νόμους των Νοαχίν, ένα έθνος που υπήρχε στην άλλη πλευρά του ποταμού Ευφράτη και πέρα ​​από τα όρια του Ισραήλ. Τέλος, μας λένε ότι στη «Μεσσιανική Εποχή», οι Noachids θα δεχτούν την Τορά και θα γίνουν Εβραίοι, αλλά στη συνέχεια θα επαναστατήσουν εναντίον της. Ο νόμος Noahide έχει προφανώς τα πάντα να κάνει με την εβραϊκή θρησκεία και είναι επίσης προφανώς πολύ προκατειλημμένος υπέρ του εβραϊκού λαού και προκατειλημμένος εναντίον των μη Εβραίων. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο Ραβίνος Schneerson που επικροτείται στο Δημόσιο Δίκαιο 102-14 αφιέρωσε μεγάλο μέρος της ζωής του διαδίδοντας την αποδοχή αυτών των νόμων και ότι οι Εβραίοι οπαδοί του εργάστηκαν για να μπουν αυτοί οι νόμοι πολύ προσεκτικά στο ομοσπονδιακό δίκαιο.

Ειδικές Εξαιρέσεις.
Ο Noachid είναι ελεύθερος από τιμωρία εάν διαπράξει μια αμαρτία άθελά του. η άγνοια του Νόμου όμως δεν τον δικαιολογεί. Εάν διαπράξει μια αμαρτία υπό πίεση, ακόμη και μια αμαρτία για την οποία ένας Ισραηλίτης είναι υποχρεωμένος να υποβληθεί σε μαρτύριο αντί να παραβεί (π.χ. ειδωλολατρία, μοιχεία ή φόνο), δεν υπόκειται σε τιμωρία (Μακ. 9α· Σανχ. 74β· «Γιάντ , " lcx 1, 2, σύντ. "Leḥem Mishneh" και "Kesef Mishneh," ad loc.). Ένας Noachid που σκοτώνει έναν άλλο Noachid, ή λατρεύει είδωλα, ή βλασφημεί, ή έχει παράνομη σχέση με τη σύζυγο ενός άλλου Noachid, και στη συνέχεια γίνεται προσήλυτος, είναι απαλλαγμένος από τιμωρία. Εάν, ωστόσο, έχει σκοτώσει έναν Ισραηλινό (Sanh. 71b; «Yad», lcx 4). 

Ένας Noachid που επιθυμεί να τηρήσει οποιονδήποτε από τους νόμους της Τορά δεν εμποδίζεται να το κάνει. Όσον αφορά την απαγόρευση του Νόακιδ να μελετά το Νόμο ή να τηρεί το Σάββατο, βλ. Εθνικός σε σχέση με Εβραίους.

Αυτός που τηρούσε τους επτά νόμους του Νωά θεωρούνταν ως εξωγήινος που κατοικούσε (, 'Ab. Zarah 64b· βλ. Προσηλυτίτης), ως ένας από τους ευσεβείς των Εθνών, και είχε διαβεβαιωθεί για μια μερίδα στον μελλοντικό κόσμο (Tosef., Sanh xiii. 1· Sanh. 105a· σύνθ. ib. 91b· «Yad», lc viii. 11). Στους Ταλμουδικούς χρόνους, οι μη Εβραίοι της Βαβυλώνας προφανώς βυθίστηκαν στη χειρότερη ανηθικότητα, έτσι ώστε ο Ούλα, ένας από τους προγενέστερους βαβυλωνιακούς αμοράιμ, παραπονιέται ότι από τους τριάντα νόμους (βλέπε παραπάνω) που οι Νοαχίδες δέχονται, τηρούν μόνο τρεις — το κάνουν. μην γράψετε ένα συμβόλαιο γάμου ("ketubah") για παιδεραστία. Δεν πουλάνε ανθρώπινη σάρκα στα μαγαζιά τους. και δείχνουν σεβασμό για την Τορά (Ḥul. 92b).

Στη Μεσσιανική εποχή οι Noachidæ θα δεχτούν όλους τους νόμους της Τορά, αν και αργότερα θα τους απορρίψουν ξανά (Yer. 'Ab. Zarah ii. 1).

Βιβλιογραφία:
Hamburger, RBT ii., sv Noachiden;
Hirschfeld, Pflichten und Gesetze der Noachiden, στο Jeschurun ​​του Kobak, iv. 1-19;
Levinsohn, Zerubbabel, ii. 74-87, Βαρσοβία, 1878;
Weber, System der Altsynag. Paläst. Theologie, § 56, Leipsic, 1880;
Zweifel, Sanegor, σ. 269 κ.ε., Βαρσοβία, 1894.

Γιατί θέλουμε να καταργήσουμε το Δημόσιο Δίκαιο 102-14;

Το Δημόσιο Δίκαιο 102-14 είναι ένας θρησκευτικός νόμος, ένας εβραϊκός θρησκευτικός νόμος και στις Ηνωμένες Πολιτείες εργαζόμαστε υπό μια κυβέρνηση όπου υπάρχει επίσημος διαχωρισμός Συναγωγής και Πολιτείας. Το Δημόσιο Δίκαιο 102-14 ορίζει τους Επτά Νόμους των Νοαχίν ως το «θεμέλιο» του πολιτισμού μας, παρόλο που δεν υπάρχουν στοιχεία ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ιδρύθηκαν στο εβραϊκό δίκαιο. Ο νόμος απαιτεί επίσης να μεταδώσουμε την «ηθική» του εβραϊκού νόμου των Νοαχίντ στην επόμενη γενιά και να ενθαρρύνουμε άλλα έθνη να υιοθετήσουν επίσης τους Επτά Νόμους των Νοαχίντ. Ο νόμος Noahide δεν είναι απλώς θρησκευτικός νόμος, είναι επίσης πολύ μεροληπτικός και προκατειλημμένος. Ο νόμος καταργεί την «ειδωλολατρία», τη «βλασφημία» και τη «μοιχεία» με πόνο θανάτου, αλλά αυτοί είναι εβραϊκοί κανόνες υπεροχής, όχι ανθρώπινοι ή ακόμη και λογικοί κανόνες. Απαιτεί επίσης από όλους τους ανθρώπους του κόσμου να ιδρύσουν «δικαστήρια δικαιοσύνης» για να επιβάλουν αυτούς τους νόμους που εισάγουν διακρίσεις, θρησκευτικά δικαστήρια των Νοαχίν και όχι κοσμικά δικαστήρια. Πέρα από αυτό, ο νόμος Noahide είναι εξαιρετικά προκατειλημμένος υπέρ των Εβραίων, παρέχοντάς τους ειδικές εκπτώσεις και μεγαλύτερη νομική προστασία έναντι της δίωξης και της εκτέλεσης σε σχέση με τους μη Εβραίους (Noachids). Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους πρέπει να σταματήσουμε τον νόμο Noahide και να καταργήσουμε το Δημόσιο Δίκαιο 102-14.

Έργα Τοποθεσία

[A] “The Jewish Encyclopedia” . Νιου Γιορκ Ταιμς. 16 Αυγούστου 1902. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2014.
[B] http://www.kopelman.org/mission.html
[C] Laws, Noachian. 1906 Εβραϊκή Εγκυκλοπαίδεια.
http://www.jewishencyclopedia.com/articles/9679-laws-noachian