ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ.....

 

Γράφει ο Σταμέλος Παπαβασιλείου --    Ευστάθιος Δαφνομήλης

Μου φάνηκε πολύ δύσκολο να μην σχολιασω την παρακάτω δημοσίευση της Καθημερινής, πρωτίστως διότι δεν σχολίασα την αρχική είδηση για να μην επαινώ μονίμως τους Τούρκους για την εκρηκτική τους πρόοδο σε όλους τους τομείς, (πλην αυτών που στην Ελλάδα οι Μητσοτακοκασελάκηδες θεωρούν πρόοδο), και δευτερευόντως διότι είχαν το θράσος να την κάνουν και χορηγούμενη.

Τι έχουμε λοιπον ως αρχική ειδηση;

Η Τουρκία συμμετέχει στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος και όχι απλώς συμμετέχει, αλλά έστειλε προχθές στο διάστημα τον πρώτο της αστροναύτη σε συνεργασία με την δική της υπηρεσία Διαστήματος. Η αποστολή δεν ήταν απλώς για "βόλτα" αλλά για επιστημονική μελέτη σε περιβάλλον μηδενικής βαρύτητας με εφαρμογή μεθόδων και εργαλείων τηλεϊατρικής, μελέτη μεταλλικών κραμάτων σε μηδενικη βαρύτητα, μελέτη υλικών για εξέλιξη πυραυλικών καυσίμων, συστήματα διατήρησης ανθρώπινης ζωής με μετατροπή CO2 σε αναπνεύσιμο αέρα και αρκετα ακομα...

Και ερχόμαστε στο δικό μας το χάλι, οπου βλέπουμε την Καθημερινή να κανει χορηγούμενη για τον "γιατρό των αστροναυτών" ο οποίος συναντήθηκε μαλιστα με τον "μάγειρα των αστροναυτών" και ειναι και οι δύο Έλληνες.

Δεν θέλω και δεν αποσκοπώ να μειώσω το εργο ζωής αυτών των δυο ανθρώπων οι οποίοι βεβαίως είναι πολύ πιο άξιοι από εμένα και πολλούς από εμάς για να βρίσκονται εκεί που είναι. Όμως, δεν μπορεί να μην βλέπει κανείς την τρομερή σύγκριση, απο την μια η Τουρκία να στέλνει πριν από εμάς αστροναύτη στο διάστημα, να διαπρέπει στις μελέτες και στις τεχνολογίες, να εξελίσσεται και να ακμάζει διαρκώς ως κράτος, κι εμείς η κοντινότερη σχέση μας με το διάστημα να είναι μια φοιτήτρια που πέρασε έξω από την ΝΑΣΑ (Αντωνιάδου) και ένας γιατρός και ένας μάγειρας που εργάζονται για την ευρωπαϊκή διαστημικη υπηρεσία...

Εύχομαι από καρδιάς στον κύριο Γολέμη, στον οποίο αναφέρεται η δημοσίευση, να βρεθεί γρήγορα και αυτός στο διάστημα και τον συγχαίρω για την ως τώρα σπουδαία πορεία του. Το ότι πρόλαβε πριν από αυτόν να πάει ο Αλπερ Γκεζεραβτζι δεν είναι δικό του "φταίξιμο" ή ευθύνη, αλλά των διαχειριστών του ελλαδικου κράτους.

Δεν μπορούσα όμως να μην σχολιάσω μια χορηγούμενη που έρχεται "τυχαία" λίγες μέρες μετά την πρωτιά της Τουρκίας εναντι ημών, και την αναγκαστική σύγκριση δυο κρατών που το ένα καμώνεται πως υπάρχει και εκπροσωπεί την πρόοδο και τον πολιτισμό, ενω το άλλο αποδεικνύει πως υπάρχει και εργάζεται ακατάπαυστα για πραγματική πρόοδο και ανάπτυξη.

Υγ. Ο Αλπερ Γκεζεραβτζι είναι πιλότος μαχητικών αεροσκαφών, εκπαιδευτής πιλότων για F-16 μεταξύ άλλων τύπων α/φ και έχει πτυχίο στην ηλεκτρονική μηχανική και μάστερ στο ινστιτούτο τεχνολογίας της Π.Α. των ΗΠΑ. Στην αποστολή Axiom-3 συμμετέχει ως "mission specialist".

Το μακρινό... 2017, το naval analyses παρουσίαζε ήδη την ποσοτική και ποιοτική υπεροχή του τουρκικού στόλου στην Ανατολική Μεσόγειο έναντι των άλλων ναυτικών δυνάμεων.

Το 2023, η κατάσταση αυτή έχει όχι μόνο χειροτερέψει απέναντί μας, αλλά και για πρώτη φορά ακούμε δημοσίως πλέον, πως αντί για διατήρηση των αριθμών των πολεμικών σκαφών και αντικαταστασή τους με πιο νέα, οι οροφές των αριθμών θα μειωθούν. Δηλαδή έχουμε γήρανση, και αριθμητική συρρίκνωση, η οποία συνοδεύεται και από παραγωγική στειρότητα και ανύπαρκτη τεχνολογική πρόοδο. Κάτι σαν το δημογραφικό μας δηλαδη...

Οι διαχειριστές του ελλαδικου κράτους, που απευθύνονται στον ελληνικο λαό ο οποίος ακόμα βρίσκεται σε αφασία, μπορούν επικοινωνιακα ακόμα να φαίνονται ως προμαχοι των εθνικών υποθέσεων, ενώ στην ουσία επιτελούν ένα εθνικό και αμυντικό "κατενάτσιο" παρά την πλήρη ένδεια στην οποία έχουν καταδικάσει την Εθνική Άμυνα.

Είναι ανεξήγητο, πώς ένα νησιωτικο κράτος σαν την Ελλάδα με αποστάσεις μεταξύ νησιών από την Αττική ως τη Ρόδο όχι μεγαλύτερες των 15χλμ (εξαίρεση το κενό μεταξύ Λεβίθων και Καλύμνου, ή Αστυπάλαιας και Κω στα 35-40χλμ) να μην έχει τα μέσα για να εξασφαλίσει την απόλυτη και αδιαμφισβήτητη εξασφάλιση της κυριαρχίας του στον νησιωτικό του χώρο, και στον θαλάσσιό του χώρο, ο οποίος υπερβαίνει σε έκταση την χερσαία του επικράτεια.

Είναι σαν να αφήνει ένα κενό ισχύος ανάμεσα σε περιοχές του, το οποίο τίθεται σε αμφισβήτηση. Είναι σαν να επιτρέπει αύριο μεθαύριο σε μια ξένη χώρα να παρεμβληθεί μεταξύ των νήσων του, σαν να δέχεται κάποιος να εγκαταστήσει σημεία ελέγχου, ή διόδια μεταξύ Πειραιώς και Αναβύσσου, ή μεταξύ Θεσσαλονίκης και Κιλκίς. Και το κενό όπως γνωρίζουμε, πάντα αναπληρώνεται.

Η Τουρκία από το 1990 ξεκίνησε τον προγραμματισμό ναυπηγήσεως δικών της σκαφών. Το πρόγραμμα "Milgem" ξεκίνησε να υλοποιείται το 2004, όταν ακόμα οι εθνικοί μας ταγοί έκαναν κουμπαριές και χόρευαν ζεϊμπέκικα με τους απέναντι, και από κει και ύστερα ανθίζει και διανθίζεται από νέες σχεδιάσεις και προβλέψεις.

Όσο κι αν δεν θέλουν να το παραδεχτούν οι ντόπιοι λακέδες των εμπόρων όπλων και μισθοδοτούμενοι από εξοπλιστικες εταιρείες δημόσιοι και ιδιωτικοί υπαλληλοι, η εγχώρια ναυπήγηση σκαφών είναι ο μόνος δρόμος για την αντιμετώπιση της θαλάσσιας απειλής.

Εκτός της προβολής ισχύος που από μόνη της είναι παράγοντας εξωτερικής πολιτικής, ένας πολυαριθμος στόλος είναι εγγύηση για την συνέχιση της νησιωτικής μας υποστάσεως.

Σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο δε, η ικανότητα να ναυπηγήσεις μικρά ή μεγάλα σκάφη, ώστε να διαθέτεις σε επιχειρησιακή ανάπτυξη πλευστούς φορείς οπλικών συστημάτων στον θαλάσσιο χώρο σου και να κρατήσεις τον έλεγχο και η ικανότητα να τους αντικαταστήσεις σύντομα σε περίπτωση απώλειάς τους, είναι αυτή που μπορεί να καθορίσει το ίδιο το μέλλον της νησιωτικής επικράτειας σου. Εναλλακτικά ως ημίμετρο θα έπρεπε να έχεις εγκαταστήσει δίκτυο αντιπλοϊκών οπλικών συστημάτων σε όλα τα νησιά και σε κάθε νησίδα και βραχονησίδα που επεκτείνει και συνενώνει την θαλάσσια επικράτειά σου.

Τα σχέδια για το δικό μας "milgem" όπως οι σχεδιάσεις "ALS" υφίστανται ήδη νωρίτερα από το 2017. Η θέληση δεν υπάρχει, καθώς κάποιοι έχουν αποφασίσει να καταδικασουν τη χώρα σε σταδιακή εκούσια και ντεφακτο υποταγή δια του τεχνητού αφοπλισμού της.

Να ζήσουμε να μας θυμόμαστε, ειδικά τα νησάκια μας.

Όλες οι αντιδράσεις