υσιαστικόν: μπάτσος, ο (αρσ. – γεν. του μπάτσου), μπατσίς, η (θηλ. – γεν. της μπατσίδος), μπάτσον, το (ουδ. – γεν. του μπάτσου).
Έμ, τί;! Μόνον ο κάθε Τριανταφυλλίδης κι ο κάθε Μπαμπινιώτης θα βγάζουν Γραμματικές καί τέτοια πράγματα; Θα βγάλωμεν καί ημείς! 

Το γεγονός
Ο λόγος γιά την τύπισσα εκ Μυτιλήνης, που απασχόλησε (αρνητικώς) την επικαιρότητα προ διετίας… η οποία διορίστηκε στο Δημόσιον ως συνοριοφύλακας, ενώι είχε μπεί φυλακή (στο Χόνγκ Κόνγκ) γιά εμπόριο ναρκωτικών. Κι επειδή είχα παρακολουθήσει την υπόθεση, θυμάμαι ότι οι γονείς της -καθ’ υπόδειξιν αφιλοκερδούς τινός κοντού δικηγόρου- της είχαν κάνει μήνυση, ώστε να εκδοθεί στην Ελλάδα, καί να γλυτώσει τις Κινεζικές φυλακές. Μόνο που δεν ξέρω τί έγινε μ’ αυτή τη μήνυση… την αποσύρανε, ή αναμένεται να τελεσιδικήσει σε εφετείο;
Τέλος πάντων, το γεγονός αυτό (να προσλαμβάνεται, δηλαδή, στο Δημόσιο άτομο με τέτοια καταδίκη) θα ήταν όντως εξοργιστικό, αν ζούσαμε σε σοβαρό κράτος. Εδώ, όμως, στο ψευδοκράτος μας, είναι μάλλον φυσιολογικό φαινόμενο. (Γιατί; μήπως πχ το καταβρεχθέν γενειοφόρο μπουλντόγκ δεν έχει φάει καταδίκη γιά κατάχρηση δημοσίου χρήματος; ωστόσο, έχει υπουργοποιηθεί!)
Οπότε, απορώ με κάτι συν-Έλληνες (πχ τον Διηνέκη), που απορούν καί εξίστανται με την πρόσληψη της τύπισσας. Παίδες, εξακολουθείτε να θεωρείτε «τας Αρχάς» του ψευδοκράτους μας (πχ την -ο Θεός να την κάνει!- Αστυνομία) σταθερό έδαφος να πατήσει κανείς απάνω του καί άξιες εμπιστοσύνης; διότι εγώ τις θεωρώ κινούμενη άμμο! Αισθάνομαι ευτυχής επειδή διαψεύστηκα»: Τι λέει ο δικηγόρος του ...

Τέλος πάντων, το ζουμί δεν βρίσκεται εδώ. Εδώ περνάνε νομοθετήματα κάν καί κάν, καί δεν κουνιέται φύλλο. Όπως εκείνο το γνωστό (που το ξεμπρόστιασαν στο Διαδίκτυο κάποιοι, καλά να είναι τα παιδιά), που τον παιδόφιλο τον ορίζει …ανάπηρο κατά 30%, καί του δίνει μόρια προσλήψεως!!!
Το ζουμί με την προσληφθείσα πρώην «μοντέλα» βρίσκεται σε κάτι, που είχα υπαινιχθεί τότε, που η υπόθεσή της βρισκόταν στην επικαιρότητα… αλλά δεν φαίνεται να τό ‘πιασε κανείς.
Εξηγώ.

Σημαντικό ένα
Λοιπόν, κάποτε… πολύυυυ κάποτε… η Ελλάδα δεν ζούσε πάντα εποχές αμέριμνες. Είχαμε περάσει καί Κρονοκρατία (Ατλαντοκρατία, στην ουσία – εξ Ανατολών, από τους απογόνους των πάλαι ποτέ επιτεθέντων, καί μή ρωτάτε γιατί καί πώς, ξεμακραίνουμε πολύ), καί αρπαγές παιδιών προς γενιτσαρισμό, καί αντάρτικο… καλή ώρα, όπως ακριβώς στην Οθωμανοκρατία – καί σε μικρότερο βαθμό, καί στις άλλες «-κρατίες» που ιστορικώς λουστήκαμε, βεβαίως.
Αυτά μεν, η επίσημη Ιστορία δεν τα λέει, αλλά η Μυθολογία αφήνει μισόλογα περί αυτών· κι όποιος έχει περιέργεια περί των τελεσθέντων, αντί να κάθεται να περιμένει έτοιμες «αποκαλύψεις» από πηγές ύποπτες, οφείλει να προσπαθήσει να συμπληρώσει την εικόνα στο μυαλό του. Πολλά θα βρεί – καί με λίγη προσπάθεια.
Λοιπόν (δίς), κάποιες εποχές στην Ελλάδα είχαν στήσει τσαντήρια (βωμούς, καί τα ρέστα) κι εκείνα τα καλά παιδιά -το ιερατείο, ντέ!- του Τυφώνα καί της Έχιδνας. Καί νά κάτι ανθρωποθυσιούλες, νά κάτι έτσι, νά κάτι αλλοιώς. Ώσπου πήραν τομμπούλον από τους πολεμιστές μας, καί ξεκουμπίστηκαν από δώ… αν καί ψιθυρίζεται πως οι πρακτικές τους επιβίωσαν μυστικά μέχρι τις μέρες μας (τις οποίες σήμερα εφαρμόζουν οι πνευματικοί παύλα θρησκευτικοί τους απόγονοι, βέβαια, όχι τα άτομα του 5,000 πΧ). Αλλά τελείως αποδυναμωμένα, πιά, κι εκτός κοινωνίας. Περιθώριο! Σαν τους τελειωμένους ναρκομανείς, καί χειρότερα.
Επίσης, κάτι άλλα μεταγενέστερα ιερατεία (ειλικρινή, όμως, Ελληνικά – καί διόλου Τυφωνικά, ή Κρόνια)… ή, αν θες, μεμονωμένες ομάδες ειλικρινών κ’ αγαθών ιερέων καί ιερειών, ανέλαβαν το αιθερικό «σβήσιμο» των πρώην ανθρωποθυσιαστικών τόπων. Πώς; χτίζοντας Ελληνικούς ναούς από πάνω – κι όχι μόνον.

…Τώρα, σας έχω πεί κατ’ επανάληψιν, ότι δεν ζούμε μονάχα μία φορά. Κι όχι μόνον· κουβαλάμε, δέ (θέλουμε-δέ θέλουμε), όλες τις προηγούμενες ζωές μας. Καί στην ψυχή μας, αλλά καί στη φάτσα μας. Οπότε, μία προσεκτική παρατήρηση… συν μία επίσης προσεκτική σύγκριση με αρχαία πρότυπα, δείχνει πολλά.
Δε λέω περισσότερα, καταλάβατε ήδη.
Πλήν όμως, ΚΑΘΕ άτομο έχει δικαίωμα στη μετάνοια καί στη λήθη όσων κακών διέπραξε. Μόνο η αγάπη μένει αλώβητη απ’ τον χρόνο καί τον θάνατο! Γι’ αυτό κι εγώ επέμενα τότε, ότι πρέπει να κινητοποιηθούν λυτοί καί δεμένοι να τη βγάλουν τη «μοντέλα» απ’ τη φυλάκα, παρά το εμπόριο ναρκωτικών… διότι αλλοιώς θ’ αποξυνόταν παμπάλαιες πληγές, καί δεν θά ‘ταν γιά κανέναν μας ωραίο αυτό. Πιστέψτε με.
Δεν σας τον είχα πεί, αλλ’ αυτός ακριβώς ήταν ο λόγος.
Όμως, δυστυχώς, υπάρχουν καί χειρότερα στην ιστορία μας.

Σημαντικό δύο
Εμείς εδώ στην Ελλάδα έχουμε πολλά ελαττώματα… ένα εκ των οποίων είναι ότι δεν θέλουμε τη Μνήμη. Την πολεμάμε! Καί μετά, μας φταίει ο κάθε -καταλλήλως χαρτζηλικωμένος- Φαλλμεράϋερ, που μας αποκαλεί μπάσταρδα καί παιδιά της Τύχης!
Βέβαια, οι πρόσφατες εργαστηριακές ικανότητες προς εξέταση του dna απονέμουν πιστοποιητικό ηλιθιότητας σ’ όσους επιμένουν να υποστηρίζουν τέτοια πράγματα. Είμαστε απόγονοι των αρχαίων ημών κατά 98.5%. Τέλος αυτή η συζήτηση!… κι όποιος επιμένει να ψάχνει «ανελληνογενή» μπάσταρδα φαντάσματα μέσα σε ιστορικές ομίχλες, είναι μαλάκας ανίατος. Αλλά, ρέ παιδί μου, γιατί έχουμε ως λαός τόσο μένος με το σβήσιμο της Μνήμης; της μνήμης του έθνους μας;
Ληξιαρχεία δεν έχουμε πρό του Β’ ΠΠ, διότι, λέει, τα κάψανε φεύγοντας οι Γερμανοί. (Μάλλον οι αντάρτες τα κάψανε κατόπιν εντολής, γιά να χαθούν τα ίχνη όσων επί Κατοχής πήραν πλαστές ταυτότητες. Καταλαβαινόμαστε, πιστεύω.) Απ’ την άλλη, έχουμε το βάρβαρο έθιμο της εκταφής, ενώι πχ στην αγγλίτσα μπορείς να βρείς καί τάφους του 1000 μΧ (χίλια χρόνια πίσω). Καί δεν εννοώ τάφους επιφανών νεκρών, αλλά απλών ανθρώπων. Τα δε ληξιαρχεία της αγγλίτσας φτάνουν τόσο πίσω, όσο το 900 μΧ εξακριβωμένα.
Εμείς, όμως, γιατί; Τόσο πρόβλημα έχουμε στην ανεύρεση ταφικών χώρων (τη στιγμή, μάλιστα, που έχουμε υπογεννητικότητα…), ή στην εξεύρεση καί χρήση χαρτιού προς καταγραφή γεγονότων;
Ή, να το θέσω αλλοιώς:
Ποιανών εντολές εκτελούμε, καί σκοτώνουμε τη Μνήμη καθημερινώς;

Στο ψητό, όμως.
Αντίθετα απ’ ό,τι κάνει ο -στα λόγια πατριώτης- νεο-Έλλην, που δολοφονεί τη Μνήμη καθημερινώς, φαίνεται πως κάποιοι «άλλοι» τη Μνήμη την …ανασταίνουν καθημερινώς! Κι εννοώ τη δική μας, όχι τη δική τους.
  • Θες με παρακολούθηση των ωροσκοπίων των Ελληνόπουλων, ώστε να ξεδιαλέξουν τα χαρισματικά προς γενιτσαροποίησιν,…
  • θες με τις παρατηρήσεις καί τις συγκρίσεις προσώπων (όπως έκανα εγώ), ή καί χαρακτήρων;…
  • θες με την τήρηση απόκρυφου ανεπίσημου ληξιαρχείου, ιδίως γιά γόνους επιφανών οικογενειών του Βυζαντίου;… (Αυτό το τρίτο ισχύει χίλια τοις εκατό, διότι το ξέρω από πρώτο χέρι. Σας βεβαιώνω. Καί δεν μιλάω γιά μένα – μην ψάχνετε οι κουτσομπόληδες, τζάμπα κόπο θα κάνετε!    )
[Αλήθεια, η δεσποινίς ποιά συγγένεια έχει -αν έχει- με τον συνεπίθετό της μακαρίτη πιά μεγαλομασώνο της Πάτρας; κι όλοι μαζί με το Βυζαντινό σόϊ των …-ηνών;… Διότι τα επίθετα σε -όπουλος δεν είναι Μυτιληνιά.]
…Το θέμα είναι ότι αυτοί οι «άλλοι» έχουν στα χέρια τους ΑΚΟΜΗ ένα «όπλο» προς εξουδετέρωση του Ελληνισμού (τη Μνήμη, παναπεί), που εμείς απαξιούμε να το πιάσουμε καί να το χειριστούμε.
Ντροπή μας!

Τί δεί πράξαι, μετά απ’ όλ’ αυτά
Καί ΠΡΙΝ να είναι αργά! Διότι οι άνθρωποι δεν έχουμε άπειρο χρόνο ζωής.
Εφ’ όσον το ψευδοκράτος μας σκοτώνει τη Μνήμη, φροντίστε εσείς να την κρατήσετε ζωντανή. Πιάστε παππούδες καί γιαγιάδες, πιάστε καί το κινητό, έστω, καί γράψτε σε βίντεο τις ιστορίες (ονόματα, γεγονότα…) που έχουν να πούν γιά τους προγόνους σας.
Σπεύσατε!
Μιά μέρα, θα σας φανούν πολύτιμες αυτές οι μαρτυρίες!
Αν θέλουμε να φτιάξουμε μιά νέα, πραγματική Ελλάδα, τη Μνήμη πρέπει να την τιμούμε!

Υγ: Γιά την καλύτερη κατανόηση του «Σημαντικού ένα», απαραίτητο ανάγνωσμα θεωρώ ετούτο εδώ. Καλοκαίρι είναι, διαβάστε καί τίποτε που ν’ αξίζει!