ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ!

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΥΛΑΚΗΣ

Εργαστηριακό υπόδειγμα δημιουργίας κανονικής εναλλακτικής πραγματικότητας, έχουμε αρχίσει να διαπιστώνουμε ότι είναι όλο το ζήτημα που έχει τόσο καιρό δημιουργηθεί με την Μακεδονία και τα Σκόπια, εξ αρχής, και παραδόξως μέχρι σήμερα, με όλο και μεγαλύτερη έντεχνη ισχύ. Είδαμε ακόμη και την επανεμφάνιση της ξεχασμένης «τέχνης» της Προπαγάνδας, σε όλο της το κλασσικό μεγαλείο, σε όλες τις λεπτομέρειες…
Επίσης, βλέπουμε στην επικαιρότητα, πλέον, πώς προσπαθούν όλες οι απέναντί μας «ενδιαφερόμενες» πλευρές να περάσουν την «οπτική» του ζητήματος προς τον κόσμο, υποτιμώντας τελείως την νοημοσύνη –εντελώς εξόφθαλμα– του μέσου Έλληνα (και όχι μόνο) αλλά και τις ιστορικές του γνώσεις, την πατριδογνωσία του, την παιδεία του, τις ιστορικές του μνήμες, την τιμή των θυσιών των προγόνων του, την αντίληψη του περί πατριωτισμού, περί νομιμότητας και περί «δημοκρατικών» διαδικασιών, περί ηθικής στάσης, ακόμη και την κοινή αντίληψη περί «εθνικού συμφέροντος». Προσπαθώντας, στην ουσία, με αυτήν την πλήρη εξόφθαλμη υποτίμηση, να φέρουν τους Έλληνες πολίτες προ τετελεσμένων γεγονότων, πριν καλά-καλά αντιληφθούν τι ακριβώς έχει συμβεί και συμβαίνει.
Το «επείγον» –και όχι μόνο– της εγκαθίδρυσης αυτών των «τετελεσμένων γεγονότων» υποδεικνύει ακριβώς και την ύπαρξη της «διατεταγμένης αποστολής» από παρασκηνιακούς παράγοντες, που εκτελούν οι ξενιστές της στο δημόσιο προσκήνιο.  (Και αυτό γίνεται με το πρόσχημα ότι εκπροσωπούν τον Ελληνικό λαό προς τις δεσμεύσεις του, ενώ σχεδόν το σύνολο του λαού είναι εκδηλωμένα εναντίον των δεσμεύσεων αυτών, εγκαθιδρύοντας έτσι ταυτόχρονα μία πρωτόγνωρη πολιτική παραδοξολογία). Στο σημείο, μάλιστα, της επιβολής, της αλαζονείας, της καταστολής, της προπαγάνδας, του χρηματισμού και της εξαγοράς συνειδήσεων και θέσεων, και ακόμη και ολοφάνερων «διαδικαστικών» αλχημειών στην λειτουργία του πολιτεύματος!
Έχουμε δηλαδή εδώ ένα ζήτημα που, αν μη τι άλλο, αποτελεί για εμάς μεγάλο γεγονός, διότι έχει θρασύτατα ξεπεράσει τα πλαίσια της «Συνωμοσιολογίας», και εμφανώς αποδεικνύει τον ίδιο του τον εαυτό ως μεγάλη Συνωμοσία, χωρίς κανείς από τους συνωμότες να ενδιαφέρεται καν για τα «προσχήματα», (κάτι που ήδη έχουμε δει απείρως λεπτομερώς με τα Μνημόνια και γενικά με την παραχώρηση της εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας που ήδη έχει τελεστεί).
Εδώ και πολύ καιρό, η Συνωμοσιολογία δεν είναι πια το θέατρο κάποιων ιδεοληπτικών ανθρώπων, όπως ήθελαν πάντα να την παρουσιάζουν οι ιθύνοντες, (ενώ οι Συνωμοσίες που πάντα θίγονταν είναι πλέον ολοφάνερα στο προσκήνιο), αλλά είναι πλέον το θέατρο της καθημερινής πραγματικότητας, το οποίο παρακολουθούν συνειδητά και συζητούν και  βιώνουν σχεδόν οι πάντες.
Να, λοιπόν, τι γίνεται με την Μακεδονία, μία κανονικότατη εναλλακτική πραγματικότητα που εγκαθιδρύεται με μία μεγάλη συνωμοσία, (κάτι που καταδεικνύει ότι είναι απολύτως εφικτό μία συνωμοσία να εγκαθιδρύσει εναλλακτική πραγματικότητα –ακόμη και μία φανταστική χώρα και ένα έθνος, με φανταστική γλώσσα και ιστορία κλπ, ως αποτέλεσμα καταφανών παραχαράξεων και εφαρμοσμένης προπαγάνδας), που επιπλέον επιχειρεί και ένα άτσαλο μαζικό mind control, μέχρις του σημείου της καταστολής και της επιβολής ενός επινοημένου «πολιτικώς ορθού» (politically correct)…
Αλλά και, μέχρις του σημείου, όλο αυτό να φαίνεται εξόφθαλμα και να έχει αποκαλυφθεί πλήρως απέναντι στους πάντες, και κυνικά και θρασύτατα και εντελώς ανήθικα να δείχνει το αληθινό του πρόσωπο : που είναι το πρόσωπο των παρασκηνιακών δυνάμεων, οι οποίες μάλιστα τελικά έτσι κάνουν και μία καταφανώς τολμηρή επίδειξη δύναμης, αφού, ενώ τελικά αποκαλύπτονται αυτές και οι δράσεις τους, θέλουν έτσι να εμφανίζονται ως πανίσχυρες διότι δεν μπορούν να τους αντιταχθούν ούτε καν και τα πιο ισχυρά πρόσωπα μίας χώρας σε κάθε τομέα της ζωής της! (Τι ελπίδα να έχει ο κάθε απλός πολίτης να κάνει κάτι ενάντια σε όλα αυτά;; Γι’ αυτό και δεν τού δίνει κανένας πλέον καμία απολύτως σημασία!)

Στο επίμαχο ζήτημα με την Μακεδονία, έχουμε πλέον φτάσει στο σημείο που πάντα απευχόμασταν : σε μία κανονική εξόφθαλμη Εθνική Προδοσία!
Η φράση «Εθνική Προδοσία», που συνειδητά χρησιμοποιώ, έχει ιδιαίτερη σημασία, διότι δεν μιλάμε απλά για την «προδοσία» και τους «προδότες» που αναφέρονται συνεχώς εδώ και τόσο καιρό για όλα τα ζητήματα της χώρας μας στην επικαιρότητα, δηλαδή καθημερινές φράσεις που άπτονται ιδεολογικών αντιλήψεων ή αντιπαρατεθόμενων απόψεων (ή έστω φραστικών επιθέσεων), όχι, δεν μιλάμε απλά για αυτό, αλλά για μία συνειδητή κανονικότατη απεχθέστατη Εθνική Προδοσία! Και εξηγώ αμέσως γιατί μπορούμε πλέον ηθικά και νόμιμα και δόκιμα να χρησιμοποιούμε αυτόν τον όρο :

Διότι για την Μακεδονία, όλοι εμείς οι Έλληνες, έχουμε νεκρούς! Που θυσιάστηκαν για αυτά ακριβώς τα πράγματα που συζητάμε σήμερα.

Αναφέρω ως μικρό δείγμα ότι :

Προδίδονται οι 9.000 νεκροί στρατιώτες της μάχης Κιλκίς-Λαχανά του Ιουνίου 1913 (επτά μήνες μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης) εναντίον των Βουλγάρων (που επιτίθονταν για την ανακατάληψη της Θεσσαλονίκης, έπειτα από την κατάληψη των σημερινών περιοχών των συνόρων που ήδη είχαν κάνει), που ήταν η φονικότερη μάχη της νεώτερης Ελληνικής ιστορίας σε νεκρούς, η οποία νικήθηκε χάρις στην αυτοθυσία και τον αξιοθαύμαστο ηρωϊσμό και το πάθος των απελευθερωτών πολεμιστών, που πολεμούσαν για Μία Ελληνική Μακεδονία.

Προδίδονται όλοι οι ήρωες του Μακεδονικού Αγώνα, οι Μακεδονομάχοι, οι παππούδες μας, που σκοτώθηκαν ή μάτωσαν ηρωικά και με υπερβατικό πάθος για την Μακεδονία (πολλοί ήρθαν να πολεμήσουν ακόμη και από την Κρήτη και την Μάνη ή την Κύπρο, και να πεθάνουν στην Μακεδονία), οι οποίοι δεν ζουν πια για να καταγγείλουν την Εθνική Προδοσία που επιτελείται, ή να την εκδικηθούν. Δεν είναι σύμβολα κάποιου πολιτικάντικου εθνικιστικού χαρακτήρα, είναι αμέτρητοι Έλληνες, καθημερινοί άνθρωποι του λαού μας, είναι συγκεκριμένα πρόσωπα με ατομική ιστορία που –αψηφώντας την ζωή τους και αφήνοντας τις οικογένειές τους– σκοτώθηκαν, εκτελέστηκαν, διαπομπεύτηκαν, μαρτύρησαν, τραυματίστηκαν, έκαναν απίστευτα ηρωικά ανδραγαθήματα, και έχουν απογόνους που ζουν ανάμεσά μας. Δεν μιλάμε εδώ για «προδοσία» (ως πολιτική άποψη και φραστική επίθεση), αλλά για κανονική Προδοσία ενάντια στην ίδια την θυσιασμένη ψυχή του Ελληνικού λαού για την απελευθέρωση και την ύπαρξη της Μακεδονίας. Δηλαδή, γιατί θυσιάστηκαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι και οι οικογένειές τους;; (Και τί έχουν να πουν οι δικοί τους απόγονοι για όλα αυτά που συμβαίνουν σήμερα;;)
Δειγματοληπτικά εντελώς, δείτε σε αυτό το video έναν από αυτούς τους επιζήσαντες Μακεδονομάχους όταν ήταν ακόμη εν ζωή, έναν απλό καθημερινό άνθρωπο του λαού, έναν από τους αληθινούς ήρωες του λαού μας, καθώς ο φημισμένος δημοσιογράφος της εποχής τον βγάζει σε τηλεοπτική εκπομπή έχοντας του την έκπληξη να συναντήσει την κόρη του Παύλου Μελά, (λοιπόν, τι θα λέγατε σε αυτόν τον παππού σήμερα;;) :  www.youtube.com/watch 

Προδίδεται ο Παύλος Μελάς, ο πιο ρομαντικός μας ήρωας του 20ου αιώνα, που ως πεισιθάνατος για την Μακεδονία, άφησε τα πλούτη του και την άνεση του και την οικογένειά του στην Αθήνα, και ήρθε στον Βορρά για να πολεμήσει και να πεθάνει για Μία Ελληνική Μακεδονία. Με μία παράλογη ηρωική υπέρβαση. Αυτός οργάνωσε τον Μακεδονικό Αγώνα, από το πάθος του. 

Οι περισσότεροι Έλληνες σήμερα δεν συνειδητοποιούν ότι, κατά πάσα πιθανότητα, δεν θα υπήρχε μεγάλος Μακεδονικός Αγώνας ούτε απελευθέρωση της Μακεδονίας αν δεν υπήρχε αυτός ο άνθρωπος της Μοίρας, ο Μίκης Ζέζας, ο Παύλος Μελάς. Δεν το κατάφερε αυτό τόσο με την δράση του. Το κατάφερε με τον θάνατό του, με την θυσία του. Όταν σκοτώθηκε ο Παύλος Μελάς στην Μακεδονία, ενέπνευσε τόσο πολύ το γενικό αίσθημα, (ξεσηκώθηκαν όλοι οι Έλληνες όπως ξεσηκώνονται και σήμερα για το ίδιο πράγμα), που πυροδότησε τελικά την επέλαση του Ελληνικού Στρατού και τις μάχες για την απελευθέρωση της Μακεδονίας! Ό,τι έγινε μετά τον φόνο του, ήταν μία συγκεκριμένη αλυσιδωτή αντίδραση με αυτό το αποτέλεσμα. Και ο φόνος του ήταν επίσης μία προδοσία, της εποχής. (Πολύ παράξενη είναι και η ιστορία του κομμένου κεφαλιού του νεκρού Παύλου Μελά, που το έκοψαν οι συμπολεμιστές του για να μην αναγνωρίσουν οι Κομιτατζήδες και οι Τούρκοι το πτώμα του θρυλικού αρχηγού και το διαπομπεύσουν καταλύοντας τον θρύλο αυτόν του Ελληνικού Μακεδονικού Αγώνα, ένα είδος «Μεσσία» που όλοι τους έτρεμαν. Το φανέρωσαν όμως αμέσως οι Αθηναϊκές εφημερίδες, και οι Βούλγαροι και οι Τούρκοι το πληροφορήθηκαν έτσι, πανηγυρίζοντας για το κατόρθωμά τους. Όσο για το κεφάλι, είχε μεγάλες περιπέτειες στα κατεχόμενα εδάφη μέχρι να διασωθεί. Ξεψυχώντας, το τελευταίο του παράγγελμα προς τους συμπολεμιστές του ήταν: «Βούλγαρος να μην μείνει!» στην Μακεδονία).
Δείτε αυτό το μικρό video, για να θυμηθείτε (ή να ενημερωθείτε), και ίσως για να κατανοήσετε ή να εμπνευστείτε λίγο καλύτερα για ποιο πράγμα μιλάμε, όταν μιλάμε σήμερα για Προδοσία, (λοιπόν, τί θα λέγατε στον Παύλο Μελά σήμερα;;) : www.youtube.com/watch

Προδίδεται ο Τέλλος Άγρας, ο μυστικός ήρωας, ο πολεμιστής-φάντασμα, ο Έλληνας «Ρομπέν των Δασών», ο ήρωας του έργου «Στα Μυστικά του Βάλτου» της Πηνελόπης Δέλτα, του ρομαντικού παιδικού μας αναγνώσματος. (Και, μαζί του, προφανώς, και η παιδική μας αθωότητα). Ο Καπετάν Τέλλος Άγρας (Σαράντος Αγαπηνός), που προδίδεται σήμερα, θα μπορούσε ίσως να πει κανείς ότι ήταν ο Έλληνας Che (αν κοιτάξει κανείς την περίπτωσή του με αυτήν την οπτική), ο δικός μας Comandante Τέλλος Άγρας! Ο «τρελλός» πεισιθάνατος ηρωικός πρόγονός μας, που, από το πάθος του για την ελευθερία της Ελλάδας και για Μία Ελληνική Μακεδονία, πήγε και χώθηκε στους βάλτους των Γιαννιτσών (κοντά στην Θεσσαλονίκη) ως επικεφαλής τελικά των μυστικών Μακεδονομάχων, πολεμώντας τους Κομιτατζήδες (ποιοι είναι πολλοί απόγονοι αυτών σήμερα και πού βρίσκονται;). Εκεί εκτελέστηκε τελικά, κι αυτός από προδοσία. (Τον ξεγέλασαν κάποιοι που μεσολάβησαν για λογαριασμό κάποιων Κομιτατζήδων Καπεταναίων που και καλά ήθελαν να αποσχιστούν από τους Βουλγάρους και να εισχωρήσουν στον Ελληνικό Μακεδονικό Αγώνα –γιατί να το πίστεψε αυτό για αυτούς και ποιοί ήταν αυτοί αυτού του τύπου μετέπειτα; και πού βρίσκονται οι απόγονοί τους τώρα;–  για να τους συναντήσει για μία εκεχειρία, κι έτσι οδηγήθηκε αφελώς σε παγίδα. Οι Κομιτατζήδες τον συνέλαβαν, τον διαπόμπευσαν μαρτυρικά τον θρύλο της Μακεδονίας μας γυρνώντας τον στα χωριά τους δεμένο ανάποδα πάνω σ’ έναν γάιδαρο και τον βασάνιζαν επί πέντε μέρες, κι έπειτα τον κρέμασαν και διέταξαν να μην τολμήσει κανείς να τον ξεκρεμάσει να τον θάψει). Προδίδεται ο θρυλικός μας αυτός ήρωας, ο πιο αγαπητός νεότερος εθνομάρτυρας της Ελλάδας, που ήταν ένας από εμάς, και ενέπνευσε τόσους πολλούς από εμάς: ο Captain Άγρας.
Δείτε αυτό το μικρό video, για να θυμηθείτε (ή να ενημερωθείτε) έστω λίγο για την περίπτωσή του, και ίσως για να κατανοήσετε ή να εμπνευστείτε λίγο καλύτερα για ποιο πράγμα μιλάμε, όταν μιλάμε σήμερα για Προδοσία, (λοιπόν, τί θα λέγατε στον Comandante Τέλλο Άγρα σήμερα;;):  www.youtube.com/watch

Και, επειδή όπως είπα, οι προδομένοι αμέτρητοι νεκροί μας (φιμωμένοι από τον θάνατο, που δεν μπορούν να διαμαρτυρηθούν ή να δικαιωθούν) είναι πρόσωπα, συγκεκριμένα πρόσωπα με ατομική ιστορία και οικογένειες, και απογόνους που ζουν ανάμεσα μας : προδίδεται και ο δικός μου προπάππος, ο πατέρας της γιαγιάς μου από την μητέρα μου, που ήταν ένα από τα πρωτοπαλίκαρα του Καπετάν Τέλλου Άγρα και πολέμησε μαζί του στον βάλτο των Γιαννιτσών έξω από την Θεσσαλονίκη. Ήταν δάσκαλος που δίδασκε σε σχολείο της Θεσσαλονίκης στην Τουρκική κατοχή, και το πρωί δίδασκε στο σχολείο στα παιδιά φιλολογία, και την νύχτα πήγαινε στους βάλτους και πολεμούσε τους Κομιτατζήδες στο πλευρό του Τέλλου Άγρα με τον οποίον ήταν επιστήθιοι φίλοι (αυτός τον φιλοξένησε στο σπίτι του, μεταξύ άλλων, όταν είχε τραυματιστεί στο χέρι σε κάποια φάση και τον έκρυβαν). Πολεμιστές Φαντάσματα, για την Μακεδονία! Τις ημέρες τις σύλληψης του Άγρα, ο παππούς μου αυτός, τραυματίστηκε βαριά κατά την συμπλοκή, την νύχτα, διέφυγε, αλλά έπρεπε το πρωί να παρουσιαστεί στο σχολείο για να διδάξει, αλλιώς θα τον καταλάβαιναν, και θα υπήρχαν και αντίποινα στην οικογένειά του. Μέσα στην τάξη, την άλλη μέρα, άρχισε να αιμορραγεί πολύ φανερά από τις δεμένες πληγές του, ώσπου κατέρρευσε την ώρα της διδασκαλίας, κι έτσι συνελήφθη και εκτελέστηκε ως Μακεδονομάχος. (Η μαύρη στολή του, του Μακεδονομάχου, βρίσκεται σήμερα εκτεθειμένη στο Μουσείο του Μακεδονικού Αγώνα στην Θεσσαλονίκη). Η δική μου οικογένεια, τι θα λέγαμε στον παππού μου αυτόν σήμερα; Για ποιο πράγμα τον εκτέλεσαν; Γιατί;
Και, αυτή η μικρή προσωπική οικογενειακή μου ιστορία, δεν είναι παρά μία ανάμεσα σε αμέτρητες ανάλογες. Και, είναι αυτή που μου δίνει το θάρρος να γράψω αυτό το μικρό κείμενο διαμαρτυρίας. Αμέτρητες άλλες φωνές υπάρχουν, για αντίστοιχους λόγους, που αναρωτιούνται γιατί φτάσαμε στο σημείο να γινόμαστε μάρτυρες μίας τέτοιας Εθνικής Προδοσίας.
Πάρα πολλά άλλα αντίστοιχα θα μπορούσα να καταδείξω για να δικαιολογήσω τον χαρακτηρισμό «Εθνική Προδοσία», αλλά, είτε αυτά που ήδη έγραψα εδώ έχουν μεγάλο νόημα για τον αναγνώστη αυτού του κειμένου, είτε δεν έχουν κανένα νόημα, οπότε και δεν απαιτούνται περισσότερα…
Τέλος, για να τελειώσω αυτόν τον μονόλογο με μία «συνωμοσιολογική» αναφορά, (η συνωμοσία για την οποία μιλάμε, φυσικά, δεν είναι μία, αλλά πολλές συνδυασμένες, κι έτσι συνιστούν από μόνες τους μία –δικαιωμένη– συνωμοσιολογία) : 
Αναρωτήθηκε κανείς για ποιον λόγο ονομάζεται αυτή η επίμαχη συμφωνία σήμερα, «Συμφωνία των Πρεσπών»; Και γιατί να συναντηθούν στην μέση του πουθενά, στις Πρέσπες, για να υπογραφεί εκεί, σώνει και καλά, αυτή η Εθνική Προδοσία; Η συνάντηση για την υπογραφή έγινε στο χωριό Ψαράδες των Πρεσπών, όχι τυχαία, φυσικά. Αλλά διότι ακριβώς εκεί, στους Ψαράδες των Πρεσπών, το 1949, ως επίλογος του εμφυλίου πολέμου, συναντήθηκε το «Σλαβομακεδονικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο» σε επαναστατικό συνέδριο μαζί με τους ένοπλους Έλληνες ομοϊδεάτες τους, για να «…διακηρύξει την ένωση της Μακεδονίας σε ένα ενιαίο, ανεξάρτητο, ισότιμο μακεδονικό κράτος μέσα στη λαϊκοδημοκρατική ομοσπονδία των βαλκανικών λαών, που είναι η δικαίωση των πολύχρονων αιματηρών αγώνων του, διακηρύσσοντας το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του “μακεδονικού" λαού…»
(Ενημερωθείτε λίγο, αν θέλετε, από αυτό το μικρό σχετικό άρθρο του Wikipedia, που παραθέτω, για το τί πήγε να γίνει εκεί στους Ψαράδες, στο παρελθόν, και πώς πηγαίνει να επιτευχθεί σήμερα, καταλήγοντας ευθαρσώς εκδηλωτικά και «εμβληματικά» στο ίδιο μέρος : wikipedia.org
Κι αυτό είναι μόνο ένα μικρό στοιχείο, για την αληθινά πολυεπίπεδη, πολύπλευρη, οργανωμένη, και καταφανέστατη και ευθαρσώς έκδηλη Εθνική Προδοσία για την οποία μιλάμε…)

Μην μπορώντας ατομικά να κάνω κάτι περισσότερο, ελπίζοντας κάπως να φανώ χρήσιμος έστω στην έμπνευση, καταθέτω αυτό το μικρό κείμενο που έγραψα, σχολιάζοντας με νόημα την απεχθή επικαιρότητα, κι επίσης έχω ήδη καταθέσει τις προσωπικές μου απόψεις και οπτικές για το πρόβλημα της Μακεδονίας με μια συζήτηση που έχω κάνει στο video που ακολουθεί παρακάτω.

 https://strange-egnarts.com

Παντελής Β. Γιαννουλάκης
Θεσσαλονίκη, 22 Ιανουαρίου 2019