........Η ψυχονοητική δυσλειτουργία των σημερινών Ελλήνων Αφιερώνεται:
Στις κυρίες της Ψυχολογίας, που διαβάζουν το παρόν ιστολόγιο.
Καί τη Φωτεινή μας!
ε το σημερινό, θα μπω αγρίως σε ξένα χωράφια – περίπου ως καταπατητής γιά χτίσιμο αυθαιρέτου, καί χωρίς παραθυράκι του νόμου γιά νομιμοποίηση! Lol!!! Διότι η δουλειά σαφώς είναι βρώμικη, αλλά κάποιος πρέπει να την κάνει! (Καί μου φαίνεται δεν την έκανε κανείς μέχρι τώρα…) Βλέπετε, κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει αποτολμήσει να μετρήσει το ποσοστό διανοητικώς καί ψυχικώς δυσλειτουργούντων σημερινών Ελλήνων, καθώς καί τον βαθμό της βλάβης τους.Ωραία καί καλά, όσα συζητάμε γι’ απελευθέρωση της πατρίδας μας, κτλ· όμως, καλοί μου άνθρωποι, δεν πρέπει να ξέρουμε το βιός μας; Όταν έρθ’ η ώρα της ανάγκης, σε ποιούς θα βασιστούμε;
Καλά, εύκολο αυτό: στους λοιπούς Έλληνες θα βασιστούμε. Όμως, πόσο θα βασιστούμε απάνω τους;
Η “επίσημη” (επιστημονική) μελέτη της ψυχής καί του μυαλού, με όχημα την διεθνή ένωση των διαφόρων ψυχο-κατιτίς επιστημών (νομίζω είναι εφτούνη εδώ), έχει κατασκευάσει -λέει- έναν κατάλογο με πάνω από πέντε χιλιάδες (αριθμητικώς: 5,000) ψυχικές καί νοητικές διαταραχές. (Ο οποίος εμπλουτίζεται κατ’ έτος, στο σχετικό ετήσιο συνέδριο της ένωσης αυτής.) Γιά να είμαστε σωστοί, ψυχονοητικές· διότι τα σύνορα νού καί ψυχής είναι σχεδόν αόρατα – σαν τα σύνορα στη θάλασσα, που είναι αόρατα γιά το Αλεκσάκι.
Ο λαός μας, βέβαια, δεν πάει πίσω από ορολογίες, γιά να περιγράψει το φαινόμενο! (Ούτε σε ποσότητα, ούτε σε ποιότητα.) Κάνοντας χιούμορ (στον εαυτό του), λέει: τρελλός, παλαβός, καθυστερημένος, βλάκας, ούφο, ηλίθιος, μαλάκας, τούρμπο, αυτιστικός, “το άτομο είναι λαλά” (με ταυτόχρονη περιστροφική κίνηση των δακτύλων της δεξιάς χειρός περί άξονα, δίπλα στον δεξιό κρόταφο), “το άτομο είναι γειά σας!”, λαλημένος, ούγκανος, μπούφος, γκαγκά, “στην κοσμάρα του”, ψυχοπαθής, φρενοβλαβής, αλαφρός, “γιά τα πανηγύργια”, κτλ κτλ κτλ, ών ούκ έστιν αριθμός.
Aν πας, μάλιστα, σε τίποτε περιοδικά «ποικίλης ύλης» καί στα Ιντερνέτια, εκεί προστίθεται καί η “ελαφρά” εκδοχή του θέματος (η λάϊτ, χωρίς λιπαρά). Τί “ανασφάλειες” διαβάζεις (γιά τις γυναίκες), τί “μελαγχολίες του Οκτώβρη” (παρομοίως), τί “καταθλίψεις”, τί «σύνδρομα»!… Μορφώνεσαι!
Τέλος πάντων, το θέμα είναι πως άμα παραγίνεται η δουλειά, πιάνεις τον βαρέως πάσχοντα καί τον κλείνεις στο ίδρυμα, καί ξενοιάζεις. (Ξενοιάζει κι αυτός, εδώ που τα λέμε.) Αν καί τώρα τελευταία υφίστανται δύο αρνητικά στην πρακτική αυτή:
- Το πρώτο είναι πως κυκλοφορεί ως μόδα (των “επισήμων” ψυχοθεραπευτών) ο “απο-ιδρυματισμός”.
- Καί το δεύτερο αρνητικό, πως στην Ελλάδα τα δημόσια τρελλάδικα (όπου είναι τζάμπα η διαμονή) κλείνουν το ένα μετά το άλλο. (Νά, ας πούμε στην Πέτρα Ολύμπου· μιά χαρά τρελλάδικο ήτανε -ευάερο, ευήλιο, διαμπερές, κτλ-, αλλά το κάνανε άσυλο γιά τα λαθρομούσλιμζ.)
Εν πάσει περιπτώσει, τον βαρέως πάσχοντα τον διακρίνεις εύκολα. Κι αν κυκλοφορεί έξω αμολητός, φροντίζεις να τον αποφεύγεις. Όμως, τί γίνεται με τους ελαφρώς πάσχοντες συν-Έλληνες; (Το μέγιστο ποσοστό, δηλαδή.) Σκεφθήτε ότι αυτοί οι άνθρωποι κυλοφορούν ελεύθερα έξω (επειδή δεν δημιουργούν ιδιαίτερο πρόβλημα στους άλλους), καί …ψηφίζουν! (Καί τεκνοποιούν.) Γι’ αυτό, μην απορείτε γιά το πώς φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.
Γιά να δούμε το τί θα κάνουμε τελικά μ’ αυτούς, θα προσπαθήσουμε πρώτα να δούμε από τί πάσχουν – μπας καί μπορέσουμε να το διορθώσουμε.
α. Ανάλυση
Λοιπόν, το πιό τρανταχτό ψυχονοητικό νόσημα των σημερινών Ελλήνων είναι το δίπτυχο (διότι αυτά τα δύο πάνε πακέτο) : “υπερανεπτυγμένο θυμικό – αδυναμία λογικής σκέψης”· καί δυστυχώς, απ’ αυτό πάσχει το 90% του λαού μας. (Πώς το ξέρουμε; από τα εκλογικά αποτελέσματα, γιά παράδειγμα! Δεν είναι δύσκολο να το μετρήσουμε…)
Μπορεί, βέβαια, αυτό το 90% να μην πάσχει στο 100% της ψυχονοητικής του δομής, αλλά βλέπεις πχ μιά χαρά φυσιολογικούς ανθρώπους (που αποδίδουν άριστα στη δουλειά τους, κτλ) να φέρονται τελείως στραβά σε κάποιους τομείς. Κι εντάξει, δεν μπορεί να είμαστε τέλειοι σε όλα. Αλλά, επιτέλους, δεν είναι σωστό ν’ αφήνουμε τις ατέλειές μας απείραχτες – σαν ακαλλιέργητο κήπο με ζιζάνια. Στο κάτω της γραφής, οφείλουμε να σκεφτούμε ότι δεν ζούμε μόνοι μας.
Το υπερανεπτυγμένο θυμικό οδηγεί σε καταστάσεις “ή του ύψους, ή του βάθους”. Ή που θα μας συνεπάρει όλους η τρέλλα με τα υψηλά καί τα ωραία (πχ Πανευρωπαϊκό κύπελλο ποδοσφαίρου 2004, εύκολα λεφτά απ’ το χρηματιστήριο, κτλ κτλ), ή που -με την πρώτη απογοήτευση- θ’ αρχίσουν οι αυτοκτονίες κατά δεκάδες χιλιάδες. Κι αν δεν αυτοκτονεί κάποιος, το πιθανώτερο είναι να καταπίνει αντικαταθλιπτικά χάπια με τη χούφτα. Η μέση οδός είναι άγνωστη στον σημερινό Έλληνα.
Απ’ τη μεριά της, η αδυναμία λογικής σκέψης έχει πολλά παρεπόμενα· όμως, το πρώτο-πρώτο είναι η αδυναμία εκτιμήσεως της αντικειμενικής πραγματικότητας. Οι περισσότεροι συν-Έλληνες ζούν σε μιά “παράλληλη” πραγματικότητα, καθαρά δική τους – η οποία, όμως, δεν συμφωνεί με τα τεκταινόμενα.
Εντάξει, όλοι έχουμε την παράλληλη πραγματικότητά μας, καί δή ο καθένας τη δική του. Βλέπετε, ο καθένας μας βλέπει όνειρα όταν κοιμάται – τα οποία σπάνια συμφωνούν με την καθημερινή ζωή. Φυσικά, ένα μέρος αυτής της υποκειμενικής πραγματικότητας αποτελούν κι οι επιθυμίες μας· θέλω πχ να είμαι αστροναύτης, αν καί είμαι παντελώς αγύμναστος, δεν έχω ιδέα από πιλοτάρισμα αεροπλάνων καί διαστημοπλοίων, ζυγίζω 120 κιλά, καί δεν έχω καμμία γνωριμία με στελέχη κάποιου κρατικού διαστημικού οργανισμού. Σ’ αυτή την περίπτωση, ο (υπέρβαρος) άνθρωπος με λογική κι αυτογνωσία περιορίζεται σ’ ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικού υπολογιστή γιά προσομοίωση διαστημικών πτήσεων, κι εκεί εκτονώνεται. Αντιθέτως, ο (εξ ίσου αγύμναστος κι άσχετος) τρελλός “χτίζει” καί τις συνέπειες αυτής της επιθυμίας – πχ παίρνει ύφος, λέει σ’ όλους ότι πράγματι είναι αστροναύτης, ράβει στα ρούχα του σήματα της Νάσα, κτλ.
Ωστόσο, ενώι όλοι διαθέτουμε υποκειμενική πραγματικότητα, φροντίζουμε (οι λογικοί) να την κρατάμε χωριστά από την αντικειμενική πραγματικότητα. Αντίθετα, οι τρελλοί τις μπερδεύουν. Όπως το έθεσε ένας φιλαράκος, οι δύο αυτές πραγματικότητες είναι σαν τα διαμερίσματα (παρτίσιονς) στους σκληρούς δίσκους· εμείς οι φυσιολογικοί έχουμε δύο (ή περισσότερα), ενώ οι τρελλοί έχουν ένα ενιαίο παρτίσιον πέρα-πέρα! Lol!!!
Στην πράξη, αυτού του είδους η φρενοβλάβεια έχει κάκιστες συνέπειες: όλοι οι νεο-Έλληνες είναι από γεννησιμιού τους τα πάντα στον μέγιστο βαθμό! (Νομίζουν, δηλαδή.) Σοφοί, ξερόλες, εν δυνάμει ήρωες, μέγιστοι κατακτητές γυναικών, προορισμένοι να γίνουν βαθύπλουτοι, κτλ κτλ. Τώρα, βέβαια, ποιοί πχ “οδηγάρες” σκοτώνονται ανά την επικράτεια κατά χιλιάδες, αυτό προφανώς είναι αλλουνού παπά Βαγγέλιο.
Καί πάει στην ευχή… Δεν μας πέφτει λόγος, δεν μας νοιάζει γιά τον φρενοβλαβή που σκοτώνεται (ενώι νομίζει πως είναι πρωταθλητής της φόρμουλα ένα), διότι είναι υπεύθυνος γιά τον εαυτό του. (Αν κι αυτό δεν είναι απόλυτο, διότι αποτελούν μέγιστη ανευθυνότητα οι οδηγικές ανοησίες, τη στιγμή που έχουμε ανήλικα παιδιά πίσω μας. Ποιός θα τα φροντίσει μετά, άμα σκοτωθεί ο μαλάκας που τά’ σπειρε; η κοινωνία; Σωθήκαμε!) Όμως, εκεί που οι πράξεις μας καί οι παραλείψεις μας έχουν μέγιστο αντίκτυπο στο κοινωνικό σύνολο, είναι στην πολιτική έκφραση. Το υπέρμετρο θυμικό οδηγεί σε ψεύτικες ελπίδες, ευπιστία στον κάθε πολιτικό απατεώνα, κακές πολιτικές επιλογές – πράγματα, που τα έχουμε δεί κατ’ επανάληψη στη χώρα μας. Είναι ανεπίτρεπτο να κυβερνάται η Ελλάδα συνεχώς από αγράμματους κι ανιστόρητους ηλίθιους (καί δή, “περιούσιας” καταγωγής), αλλά το επέτρεψε ο υπερβολικά σίγουρος γιά τον εαυτό του νεο-Έλληνας με την ψήφο του. Σωστή εκτίμηση της αντικειμενικής πραγματικότητας, πουθενά!!!
Δυστυχώς, ο έλεγχος του θυμικού στους συν-Έλληνες είναι τρομερά δύσκολος. Καί τούτο, διότι (μας αρέσει-δε μας αρέσει) το υπερβολικό συναίσθημα αποτελεί χαρακτηριστικό της φυλής μας, τουλάχιστον μέσα στην τεκμηριωμένη περίοδο της Ιστορίας. Άλλως τε, ο έλεγχος του συναισθήματος γίνεται σχεδόν πάντα με τη λογική. Οπότε, καλό είναι πρώτα ν’ αναπτύξουμε αυτήν, ως λαός. Αλλοιώς, προκοπή δεν βλέπουμε.
«- Μά, ρέ Εργοδότη, θεραπεύονται οι ψυχονοητικές νόσοι;»
Δεν γνωρίζω γιά τις παθήσεις. (Καί, μεταξύ μας, δεν το νομίζω κιόλας, επειδή το ανθρώπινο ψυχονοητικό σύστημα είναι τρομερά πολύπλοκο – καί δεν θεωρώ πως θεραπεύεται με όμορφα λογάκια μερικών συνεδριών σε ψυχολόγο. Άπαξ καί χαλάσει, παραμένει μόνιμα χαλασμένο. Με τη δέ φαρμακευτική αγωγή, απλά καταστέλλεται.) Αλλά ένα ψυχονοητικό ελάττωμα, που μεταμφιέζεται σε μόνιμη αναπηρία, το παλεύουμε. Μιά ψυχονοητική έλλειψη (αδιάφορο πόθεν προερχόμενη), που θεραπεύεται με εξάσκηση, μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε.
Από πού αντλώ αισιοδοξία; από το εξής παράδειγμα: ως λαός δεν έχουμε υψηλή κιναισθητική νοημοσύνη. Πχ δεν έχουμε βγάλει οδηγούς φόρμουλας ένα. Ούτε είχαμε ποδοσφαιριστές της προκοπής παλιά. Ωστόσο, τις τελευταίες δεκαετίες οι Έλληνες ποδοσφαιριστές επιτυγχάνουν αρκετά καλές μεταγραφές στο εξωτερικό. Δείγμα του ότι φτάνουν σ’ ένα καλό επαγγελματικό επίπεδο με την κατάλληλη επίμονη εξάσκηση, καί δεν επαφίενται στον συνήθη ξερολισμό των συμπατριωτών μας (που δεν οδηγεί πουθενά). Άρα, το εθνικό επίπεδο κιναισθητικής νοημοσύνης βαίνει βελτιούμενο – αργά μέν, αλλά σταθερά.
Βλέπετε, οι περισσότεροι δεν είναι τρελλοί με πιστοποιητικό ISO· είναι φυσιολογικοί άνθρωποι στο μεγαλύτερο ποσοστό των δραστηριοτήτων τους. Απλώς, μ’ εκείνες που έχουν ατελείς, μας χορεύουν όλους στο ταψί. Συνεπώς, βάσιμα ελπίζω πως θα τις εξαλείψουν.
Υπάρχει ακόμη ένας αρνητικός παράγων στην …αντιβλακωτική διαδικασία (όπως λέμε “αντισκωριακό”! lol!!!) : έχουμε τρομερή έλλειψη (ελεύθερου) χρόνου γιά την αυτοβελτίωσή μας, πριν ταρακουνηθούμε αγρίως από την τρικυμία των λίαν προσεχών δυσαρέστων γεγονότων παγκόσμιας σημασίας. Ωστόσο, θα το παλαίψουμε· δεν τ’ αφήνουμε έτσι.
Τί προτείνω, λοιπόν; Προτείνω …μαθήματα του Δημοτικού! Ή, μάλλον, γιά καλύτερα, ξεκινάμε πιό χαμηλά, απ’ τα …προνήπια! Lol!!! Πρώτα-πρώτα κάνουμε αναγνώριση πραγματικών στοιχείων, σα χαζά παιδιά τριών ετών: Τ’ είν’ αυτό; Γάτα! (Απαντάει το νήπιο.) Κι αυτό; Σκύλος! Άρα, δεν πρέπει να μπερδεύουμε αυτό που κάνει νιάου-νιάου, μ’ αυτό που κάνει γάβ-γάβ!
Ας κάνουμε πρώτα αυτά τα βασικά, καί μετά πάμε στα σύνθετα!
β1. Θεραπεία, πρώτο στάδιο
Ξεκινάμε από …υψηλότερο επίπεδο αυτού που προαναγγείλαμε, αλλά επιθυμώ να είμαι μεθοδικός!
Έχω διαπιστώσει κατ’ επανάληψη πως οι συμπατριώτες μου αδυνατούν να κάνουν έναν πολλαπλασιασμό επιπέδου Γ’ Δημοτικού. Όταν πχ λέω σε παρέες ότι αυτή τη στιγμή η Ελλάδα πέφτει στον γκρεμό με δυόμιση εκατομμύρια πτυχία, με κοιτάζουν σαν κεραυνόπληκτοι. (Ή σα νά ‘ναι αυτοί οι φυσιολογικοί, κι εγώ να πάσχω από βαρύτατη ηλιθιότητα.) Ειλικρινά, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν μπορούν να υπολογίσουν πόσο κάνει πενήντα χιλιάδες (εγχώριοι) πτυχιούχοι κατ’ έτος, επί 40 χρόνια – από το 1978, μέχρι φέτος. Αν, μάλιστα, βάλουμε στον λογαριασμό τους Έλληνες πτυχιούχους ξένων πανεπιστημίων, ή το ότι τα πτυχία του 1968 βρίσκονται ακόμη εν ζωήι (καί ψηφίζουν), τότε ξεπερνάμε καί τα δυόμιση μύρια.
(Ξέρω, ξέρω… Οι ακούοντες βάζουν αυτομάτως απορριπτικό νοητικό φίλτρο, ότι τόσοι πολλοί εγγράμματοι μαζεμένοι αποκλείεται να κάνουν τόσες πολλές μαλακίες μαζεμένες – με την ψήφο τους, ή άλλους τρόπους. Έλα, όμως, που έτσι ακριβώς είναι! Τί «αποκλείεται» μου τσαμπουνάνε; Γι’ αυτό φωνάζω: να μάθουν να σκέφτονται, ώστε να μην τους εξευτελίζω.)
Όταν κάθομαι καί τους το εξηγώ, όλα καλά· το κατανοούν με την πρώτη. Να το σκεφτούν/υπολογίσουν, όμως, εντελώς από μόνοι τους, Α-ΔΥ-ΝΑ-ΤΟΝ. Πιό εύκολο είναι να τους κάνεις αστροναύτες! Lol!!! (Καί πιό δύσκολο από το να κάνουν τον πολαπλασιασμό, είναι να κρατήσουν το στοματάκι τους κλειστό, καί να μη βιαστούν να μου απονείμουν αρνητικούς χαρακτηρισμούς.)
[Παρένθεση: Τί σου κάνουν τ’ άτιμα τα ψυχονοητικά φίλτρα!… Κάνεις πχ μιά επιστημονική διάλεξη (ή έστω μιλάς σε μιά παρέα), καί λες στο αξιότιμον κοινόν ότι η Σελήνη κανονικά θα έπρεπε να μή βρίσκεται στη θέση που βρίσκεται, διότι ο Ήλιος την τραβάει με πολλαπλάσια ελκτική δύναμη, απ’ ό,τι η Γή. Άρα, (α) δεν είναι φυσικός δορυφόρος της Γής, (β) διαθέτει κάποιον άγνωστο μηχανισμό, ώστε να διορθώνει την τροχιά της.
Τί γίνεται, όταν το ακούν αυτό; Πετάγονται κι απαντάνε: «- Σαχλαμάρες! Συνωμοσιολογίες! Δεν είσαι επιστήμονας!», κτλ παρόμοια. Παίρνει μπρός το απορριπτικό φίλτρο, δηλαδή.
Όμως, αμέσως μετά τους λες: «- Ξέρετε, αυτό δεν είναι δική μου σκέψη, αλλά του Ισαάκ Ασήμωφ!» (Αν θυμάμαι καλά).
Σ’ αυτό το σημείο κάνουν στροφή 180 μοιρών (διότι παρεμβαίνει το φίλτρο της τυφλής αποδοχής της αυθεντίας), καί κοιτάζουν σα χάνοι· ψάχνονται, χαμογελάνε, λένε διάφορα σχετλιαστικά «- Άααααα!!!!», κτλ. Καί περιμένουν τη συνέχεια, διότι ξαφνικά γίνεσαι πολύ καλός γνώστης του αντικειμένου. Σκέτος …επιστήμονας, δηλαδή!
Κι όμως, ηλίθιοι συνάνθρωποί μου… Κι όμως! Ούτε η μία, ούτε η άλλη προσέγγιση είναι σωστές. Το σωστό είναι να δεί ο ενδιαφερόμενος στη Γουΐκι -ή όπου αλλού θέλει- τί λέει ο νόμος της βαρυτικής έλξεως, σύν τα δεδομένα των μαζών Ηλίου / Γής / Σελήνης, καί μετά να πιάσει το κομπιουτεράκι, να διαπιστώσει από μόνος του την αλήθεια ή το ψεύδος του ισχυρισμού αυτού.
Ψιλοαπελπισία, δηλαδή… Εφ’ όσον ούτε στο επιστημονικό γίγνεσθαι δεν υπηρετείται η λογική στο 100%, τί να περιμένουμε μετά από ψηφίζοντες νεο-Έλληνες; ]
Τα ίδια, κι όταν σε επίδοξους φοιτητές του ανοιχτού πανεπιστημίου λέω πως θα ξοδέψουν τα χρήματα αγοράς ενός αυτοκινήτου (δέκα χιλιάδες ευρώ), γιά ένα χαρτί που πολύ δύσκολα θ’ αποσβέσει το χρηματικό κόστος απόκτησής του. Έ! Είναι ακριβώς σα να παραδίδω σε ανθρωποφάγους μαθήματα σαβουάρ βίβρ! (Πχ να μην κλάνουν μπροστά στις κυρίες, κτλ.) Πάλι διαπιστώνω δυσκολία κατανόησης, πάλι αντιμετωπίζω το απλανές βλέμμα του καθυστερημένου… Τί σκατά τους ζητάω να καταλάβουν, καί ζορίζονται τόσο πολύ; Επιτέλους, γιά επίπεδο οχτάχρονου παιδιού μιλάμε! Ούτ’ αυτό δεν έχουν, μωρέ; Ούτ’ αυτό; (Καί μου πάνε καί γιά πτυχίο, τρομάρα τους!)
Τα ίδια καί σε κάτι συνταξιούχους, που σκέφτονται ν’ αγοράσουν ακίνητο με το εφάπαξ, ώστε μετά να το νοικιάζουν· καί -σύμφωνα με τα λόγια τους- «να έχουν ένα πρόσθετο εισόδημα». Αυτοί, τώρα, δεν έχουν αδυναμία στον πολλαπλασιασμό, αλλά στη διαίρεση! Το απολυτήριο της Γ’ Δημοτικού τό ‘χουν, καί ζορίζονται στη Δ’! Σκέφτονται κι ενεργούν σάμπως θα ζήσουν τα χίλια χρόνια, ώστε να κάνουν απόσβεση στο κόστος αγοράς με το «φασούλι το φασούλι» κάθε μήνα… Νά, λοιπόν, μιά άριστη δικαιολογία να καταργήσει τα εφάπαξ ο υπουργός οικονομικών, διότι σπαταλώνται σε μαλακίες! Καρα-lol!!! (Το κακό είναι πως αυτά τα γερόντια εξακολουθούν να ψηφίζουν, γαμώ το κέρατό τους.)
Δυστυχώς, η κατάσταση δεν είναι καθόλου γιά γέλια. Ναί, εμείς οι Έλληνες φτάσαμε σε πολύ υψηλά γνωσιακά καί νοητικά επίπεδα. Ναί, πολλοί Έλληνες επιστήμονες διαπρέπουν – κι εδώ, καί στο εξωτερικό. Δεν θα κάτσω να σκαλίσω την αιτία (τις αιτίες, ενδεχομένως) της ανικανότητας των συμπατριωτών μου σε πρακτικούς υπολογισμούς, αλλά φαίνεται πως ενώ το ρετιρέ πάει μιά χαρά, τα θεμέλιά μας σαπίσανε. Άρα, πρέπει να κάνουμε τα πάντα γιά να τ’ αποκαταστήσουμε στην αρχική ανθεκτική μορφή τους, ώστε να μην καταρρεύσουν μιά μέρα μαζί μ’ όλο το οικοδόμημα.
Λοιπόν, αρχίζουμε εντατική θεραπεία με υπολογισμό καθημερινών μεγεθών καί πρακτική αριθμητική. Ώστε ν’ αρχίσει το μυαλό να παίρνει στροφές. Ώστε να μην φαίνεται καθόλου ως “ευκαιρία” πχ η αγορά μιάς μεγάλης τηλεόρασης με 12 δόσεις των 100 ευρώ, άσχετο το τί λέει η διαφήμιση. (Ούτε βρίσκονται εύκολα τα 100 ευρώ κάθε μήνα, ούτε ένας χρόνος περνάει τόσο γρήγορα. Αρκεί ένας μικρός, αλλά ψύχραιμος υπολογισμός, κι η “ευκαιρία” βγάζει πάραυτα κέρατα καί μυτερή ουρά!)
Μιά που μας έφερε ο δρόμος, να ζητήσω κι από τους δασκάλους να τονίζουν ότι τα Μαθηματικά δεν είναι κάτι αφηρημένο τρέχα γύρευε, αλλά αντανακλούν ευθέως στον χειρισμό του χρήματος· από δε τους τεμπέληδες καί τζαναμπέτηδες μαθητές, που «δεν τους ενδιαφέρουν τα Μαθηματικά», να μου κάνουν τη χάρη να σέβονται περισσότερο τα χρήματα των πατεράδων τους. Κι αν δε θέλουν αλισβερίσι με λεφτά, αν είναι εναντίον του καπιταλισμού, ναούμ’, να πάνε να κλειστούν σε μοναστήρια.
Ακριβώς αυτή η σκέψη, ότι οι κακοί κοινωνικοί χειρισμοί (διεφθαρμένοι πωλητικοί καί μαλάκες ψηφορόροι) αντανακλούν ευθέως στα πορτοφόλια μας, πιθανολογώ πως θα συνετίσει τους περισσότερους συν-Έλληνες, που τώρα φέρονται σα να μην τρέχει τίποτε. Σαν η απαράδεκτη φορολογία (προς χάριν των τραπεζών καί των Γερμαναράδων) να μην τους αφορά. Σαν οι συνεχείς ανατιμήσεις των ειδών να μην τους αφορούν. Βλέπετε, υπάρχει τέτοια ψυχική διαστροφή στον Έλληνα σήμερα, που δεν λειτουργεί μέσα του όχι μονάχα η προστασία του πορτοφολιού του από ληστές, αλλά ούτε κάν το ένστικτο της αυτοσυντηρήσεως!
β2. Θεραπεία, δεύτερο στάδιο
Το δεύτερο στάδιο, μετά τους υπολογισμούς επιπέδου “τρείς το λάδι, τρείς το ξύδι”, είναι η παραδοχή μερικών αληθειών, όσο κι αν αυτές μας είναι δυσάρεστες. Μ’ άλλα λόγια, η σωστή εκτίμηση πραγματικών στοιχείων. Νά, γιά παράδειγμα η κινδυνολογία που συνόδευσε τις κουβέντες γιά τους διοργανωτές καί τους ομιλητές των προσφάτων συλλαλητηρίων. Αν, όμως, τα βάλουμε κάτω, τα πράγματα είναι απλά· απλούστερα δέν γίνεται:
Εσύ, Έλληνα, έχεις κανένα συμφέρον απ‘ αυτούς; Όχι. Αυτοί έχουν κανένα συμφέρον από σένα; Πιθανόν. Μπορούν, όμως, να σου επιβάλουν τη θέλησή τους; Όχι. Τότε, τί σε νοιάζει ποιοί είναι, τί ιδιότητα έχουν, με ποιούς κάνουν παρέα, καί πού το πάνε; Δουλειά τους, καί δουλειά σου.
Αυτά λέει η απλή λογική – επομένως, όσα κουβεντολογικά γράφτηκαν σχετικώς, ήταν απλά γιά να γεμίζουν οι ιστοσελίδες.
Άλλο παράδειγμα: Οι πωλητικοί είναι άτομα εχθρικά καί επιζήμια εξ ορισμού – κι αυτό το αποδεχόμαστε ασυζητητί. (Αν όχι, είμαστε ηλίθιοι. Τόσο απλά.) Πολύ θά ‘θελα, λοιπόν, να δώ Έλληνα ν’ αλλάζει τη συμπεριφορά του απέναντι σε υποψήφιους βο(υ)λευτές, να τους αντιμετωπίζει σα σκατόμυγες, καί τί στον κόσμο! Πχ, πόσο είναι το ατομικό -υποτιθέμενο- “δημόσιο χρέος” του καθενός μας; εκατό χιλιάρικα ευρά; Έ! Ο κάθε ψηφορόρος οφείλει να ζητάει από τον υποψήφιο πωλητικό εκατό χιλιάρικα ευρά! Σύν πανωπροίκι άλλα δέκα χιλιάρικα, …έτσι! (Επειδή έχει ωραία μάτια, ξερω ‘γώ.)
Τώρα, άμα σε ρωτήσει ο πωλητικός ειρωνικά “πού θα τα βρεί”, απλά να του απαντήσεις στ’ @@ σου πού θα τα βρεί – κι ότι αυτός τραβάει ζόρι να εκλεγεί, όχι εσύ. Άμα θέλει τόσο πολύ να εκλεγεί, το παραδάκι ανά χείρας! Τί; Τζάμπα θα τη βγάλει ώσπου να εκλεγεί, καί μετά θα ροκανίζει το δημόσιο χρήμα απερίσπαστος; Σοβαρά; Έχει κάνει κι άλλα τόσο έξυπνα παιδιά η μαμά του, δηλαδή; Να ξέρουμε, να φυλαγόμαστε άμα είναι! Lol!!!
Άντε να τα λέγανε αυτά τέσσερα-πέντε μύρια ψηφοφόροι, καί σου ‘λεγα εγώ γιά πότε γινόταν πύραυλος η Ελλαδάρα!
Αυτό το βήμα θα φέρει καί το επόμενο, ότι δε μασάμε από δημόσιες δήθεν …ημιθεϊκές “προσωπικότητες”, βγαλμένες από μαγικά καπέλλα ταχυδακτυλουργών. (Ποιός ήταν, μωρέ, ο φρύδιας καί ποιός ο ουϊσκάκιας; Καί ποιό είναι το παρόν αγράμματο παρλιακό; Σιγά τα προσώπατα, δηλαδή!)
Καί το μεθεπόμενο, ότι δε ζητάμε Μεσσίες ούτε από το εξωτερικό. Αυτό το λέω ειδικά γιά όσους ακούνε “Ρωσσία” καί τους τρέχουν τα σάλια – τάχαμ “ορτοντόξ” οι Ρώσσοι, προφητείες, θα μας δώκουν τημ Μπόλιν, κτλ κτλ. Τί παναπούν αυτά, δηλαδή; Καί οι Βούλγαροι είναι ορθόδοξοι χριστιανοί εξαπανέκαθεν, αλλά στον 20ον αιώνα μας ξέσκισαν. (Κι αποζημιώσεις δεν δώκανε ακόμη.)
Πρακτικοί υπολογισμοί, εκτίμηση πραγματικών στοιχείων, αλλαγή συμπεριφοράς από παθητική / χατζηαβάτικη προς άκαμπτη αμυντική κι επιθετική, ανάπτυξη ισχυρής προσωπικότητας βασισμένης στη λογική κι όχι στο συναίσθημα… Τί έρχεται μετά;
Μά, το κόψιμο του ηλίθιου, τυφλού μιμητισμού! Το σταμάτημα του προβατοειδώς φέρεσθαι. Μή μασάτε από πληρωμένους κλακαδόρους, που παρουσιάζουν τον κάθε αληταρά περίπου ως …υιό Θεού! Εντάξει, καί το να παριστάνεις τον (ηλίθιο κλόουν) εξυμνητή αληταράδων είναι κι αυτό μιά (καλά) αμειβόμενη δουλειά, καί δή νόμιμη. Αλλά γιατί πρέπει εμείς ν’ ακολουθούμε; Γιατί να κάνουμε σα σκύλοι των κυνοδρομιών, που κυνηγάνε ένα (παραγεμισμένο με άχυρα) δέρμα λαγού; Επειδή θα μας την πεί ο γείτονας, που δεν θα ψηφίσουμε τον …υιό Θεού; Σιγά! Τόσο λίγο μυαλό έχουμε;
Με την ευκαιρία, αυτά τα ταττουάζ στις γυναίκες, που ο μιμητισμός τα διέδωσε σα φωτιά σε ξερόχορτα… Ποιός τις έπεισε πως είναι όμορφες με δαύτα; Το ταττουάζ σε γυναίκα είναι τελείως “αντικούκου”, λέμε. Άειντ’ από ‘κεί πέρα, χαζοβιόλες, που πάτε καί γίνεστε σα μαρκαρισμένα πτώματα, καί νομίζετε κι από πάνω πως η σεξουαλικότητά σας χτυπάει ταβάνι! Ναί, πώς;! Με τέτοια θεάματα, ο ανήρ είναι να τρέχει μετά να το ρίξει στο πιοτό, μπάς καί ξεχάσει!
(Κι αν σκεφτείς πως με το ταττουάζ τραβάς αιθερικές ενέργειες – συνήθως αρνητικές… Άσε, πολύ-πολύ ψιλά γράμματα.)
Εν πάσει περιπτώσει, να μην την παρακάνουμε σύνθετη τη θεραπεία! Τουλάχιστον γιά τώρα, διότι δεν προλαβαίνουμε. Αργότερα, θα έχουμε όλον τον καιρό ακόμη καί γιά εθνικού επιπέδου εκπαίδευση συνειδήσεων.
Όλα, λοιπόν, ανάγονται στην πρακτική εκτίμηση μεγεθών, προσώπων, καταστάσεων – καί μετά, με τη σωστή θεμελίωση (καί την επανάληψη), θα έρθουν καί τα συνεπαγόμενα των “ανωτέρων ορόφων”. Οι “αλγοριθμικές” λογικές σκέψεις (δηλ. οι σε πολλά διαδοχικά λογικά βήματα – κι όχι λογικά ή διαισθητικά νοητικά άλματα), η σωστή δημόσια συμπεριφορά, κτλ.
Κρατήστε την αισιοδοξία, ότι οι βασικές ψυχονοητικές ελλείψεις του Έλληνα θεραπεύονται.
γ. Οι επικίνδυνοι υπερευφυείς ψυχοπαθείς
Υπάρχει κι ένα είδος ψυχασθενών, οι οποίοι κρύβουν άριστα την αναπηρία τους, διότι είναι (πολύ) ευφυή άτομα. Αυτοί έχουν μιά ονομασία, …να δείς… κάτι σαν “χειριστικοί τρελλοί” λέγονται. Αυτοί όχι μόνο δεν κινδυνεύουν να τους πάρουν χαμπάρι, αλλ’ αντίθετα ανεβαίνουν σε υψηλές κοινωνικές θέσεις (όσο μπορούνε, δηλαδή). Από τις οποίες παίζουν το αγαπημένο τους παιχνίδι, να “τρέχουν άσχημα” τους υπόλοιπους ανθρώπους. (Γιατί; Γιατί …έτσι! Μην ψάχνετε σ’ αυτούς λογική· ειδικά τη δική σας λογική.) Άρα, τυγχάνουν ούλτρα επικίνδυνοι. Κι επειδή οι βαρέως τρελλοί συνήθως δεν έχουν ηθικούς φραγμούς, τα συγκεκριμένα άτομα τυγχάνουν καί αδίστακτα. Ένας λόγος παραπάνω, ότι γνωρίζουν (λόγωι της ευφυΐας τους) πως ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους ανθρώπους, δηλαδή γνωρίζουν πως «είναι ανώτεροι» των υπολοίπων, γι’ αυτό καί παραβλέπουν τους ηθικούς φραγμούς, ως αδυναμία.
Περιττό να προσθέσω πως τ’ αγαπημένα τους επαγγέλματα είναι: πράκτορας, προπαγανδιστής, σύμβουλος πολιτικών (από το παρασκήνιο – προσέξτε, όχι πολιτικός ο ίδιος στο προσκήνιο), χρηματιστής καί εν γένει λαμόγιο (πώς αλλοιώς θα βγάλει τρομερά λεφτά, «αντάξια της εξυπνάδας του», χωρίς να δουλεύει; ), ή (γιά τον ίδιο λόγο) αρχηγός συμμορίας παρανόμων.
Αυτούς, τώρα, κι επειδή κατά κανόνα είναι διαόλια, εάν έχεις αμφιβολίες γιά τον εαυτό σου, τους αποφεύγεις. Εάν είσαι σίγουρος ότι μπορείς να τους αντιμετωπίσεις, τους κολλάς στον τοίχο με τη λογική.
Όπως πχ (ως αντιπαράδειγμα) δεν έκανε καί δεν κάνει κανένας στους παραμυθάδες, που γέμισαν τον τόπο με παραμύθια περί Ψίψιλον, κτλ. Κανείς δεν τους ρώτησε στα ίσα πού βρήκαν τις πληροφορίες τους! (Το δέ θυμωμένο: “- Δεν σου λέω!” των πρακτοράκων πρέπει ν’ αντιμετωπίζεται μ’ ένα ακόμη πιό θυμωμένο: “- Άντε γ_μήσου!” Δυστυχώς, όμως, την προτροπή προς παθητική συνουσία δεν την εισέπραξαν οι κάθε είδους πρακτοράκηδες εγκαίρως. Τώρα, άντε νεο-Έληνες να σας σώσουν οι Ψίψιλοι!)
Κι έτσι, οι “χειριστικοί τρελλοί” των στοών παραμύθιασαν καί μαστούρωσαν όλη την Ελλάδα – κι εμείς οι χαζούληδες ιστολόγοι ακόμη πασχίζουμε να ξυπνήσουμε τον κάθε μαλάκα, που ονειρεύεται …εξωγήϊνους πολεμιστές στο πλευρό μας. Τί να πείς… Αν υπήρχε λίγη λογική στο πόπολο, αυτά τα φαινόμενα δεν θα ελάμβαναν ποτέ χώραν.
δ. Συμπέρασμα
Δεν γνωρίζω αν μέσα σε κανένα εξάμηνο (δηλ. μέχρι να ξεσπάσει ο πόλεμος) προλαβαίνουμε να βάλουμε μυαλό σε κανέναν συμπατριώτη μας. Δεν γνωρίζω αν ειδικά θ’ αλλάξουν μυαλά στην πολιτική τους συμπεριφορά· έστω, αν αλλάξουν μυαλά οι περισσότεροι. Διότι πάντα θα βρίσκονται φελλοί, που θα ψηφίζουν τους βρωμερούς πωλητικούς του παρελθόντος.
Αλλά τον καλό τον λόγο έπρεπε να τον πώ, καί τον είπα.
Στο κάτω-κάτω, ανάγκα καί θεοί πείθονται! Κι όταν έρθει η ανάγκη, θά ‘χουμε μεταστροφές θεαματικές.
Ελπίζω, μόνο, να μην είναι αργά τότε. Γιά όλους μας.
Υγ: Τώρα που το σκέφτομαι, είναι απόλυτα …λογικό το ότι τέτοιο άρθρο δεν θα το έγραφε επαγγελματίας ψυχο-κατιτίς. Λίγο είναι, νά λες στους Έλληνες πως το 10% τους είναι γιά ενέσεις, κι άλλο ένα 80% …προπονείται εντατικώς γιά τις ενέσεις; Έ; Αυτός που θα έλεγε τέτοια πράγματα, την επόμενη μέρα θα τό ‘κλεινε το ψυχολογείο του καί θά ‘μενε άνεργος! (Απορριπτικό φίλτρο, είπαμε!)
Όθεν, καλώς έπραξα κι ανέλαβα αυτό το άχαρο έργο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου