Το πράγμα χοντραίνει
κέφτομαι ώρες-ώρες πως το ιστολόγιο είναι ένα από τα μεγαλύτερα λάθη της ζωής μου. Γιά πολλούς λόγους.
Ένας είναι, ότι επί της ουσίας ενδιαφέρει ελάχιστα άτομα. (Είπαμε: δεν ενδιαφέρομαι γιά δόξες κτλ. Αλλοιώς, θα έγραφα επώνυμα – καί με χρηματικό αντίτιμο. Αλλά φαίνεται πως το αξιότιμον κοινόν δεν βλέπει καμμία πρακτική ωφέλεια σε όσα γράφω.)
Δεύτερος είναι, πως έχω κατηγορηθεί γιά φανέρωση μυστικών, που δεν έπρεπε.
Τρίτος, πως όντως έχω φανερώσει πράγματα που δεν έπρεπε. (Όχι απαραιτήτως τα ίδια, γιά τα οποία έχω κατηγορηθεί.) Αλλά περί αυτού, παρακάτω.
Τέταρτος, κτλ κτλ,… Άμα θες να πείς κάτι, βρίσκεις. Καί πέμπτον λόγο βρίσκεις, καί νιοστόν.
Θα μου πείς, όμως: εδώ τα γεροντάκια -στην Ελλάδα του 21ου αιώνα- τρώνε απ’ τους σκουπιδοντενεκέδες. Κι άλλοι, νέοι αυτοί, αυτοκτονούν από απελισία. Άρα, τί σημασία έχουν σήμερα οι δικές μου οι σοφίες γιά την πανάρχαιη Ελλάδα καί το Παράξενο εν γένει; Μ’ αυτά θ’ ασχολούμαστε;
Τί να σας πω!… Έκαστος άνθρωπος με τη λασκαρισμένη βίδα του. (Αν κι οι δικές μου είναι πολυάριθμες, εσείς έχετε γνωρίσει μονάχα ετούτην εδώ – το ιστολόγιο.)
Το ιστολόγιο ξεκίνησε γιά πλάκα, με μικρής έκτασης αναρτήσεις. Σαν προσωπικές σκέψεις επάνω σε γνωστά ερωτήματα του Παράξενου. Αργότερα, σοβάρεψε αρκετά, μεγάλωσαν οι αναρτήσεις, άρχισε να μου τρώει πολύ χρόνο (όχι στο κείμενο, αλλά στα συνοδευτικά – σκίτσα, υπολογισμούς, κτλ), καί μάζεψε αρκετούς αναγνώστες.
Καλά όλ’ αυτά, πλην όμως δεν είχα λάβει υπ’ όψη μου έναν παράγοντα – τον τρίτο λόγο:
Την ήξερα μιά χαρά, αλλά μέχρι πρό τινος θεωρούσα το ιστολόγιο παρεῒστικο.
Έλα, όμως, που έπαψε να είναι!… Όπως κάθε τέρας, που σέβεται τον εαυτό του, το ιστολόγιο κάποια στιγμή αυτονομήθηκε. Πλέον, βγαίνει έξω χωρίς να με ρωτάει καί να μου λέει πού πάει, γυρίζει στο σπίτι μεταμεσονύχτιες ώρες, βρωμάει κάπνα (αλλά λέει: «- Μπαμπά, δεν καπνίζω εγώ – τα παιδιά στο σχολείο.»), κτλ κτλ.
Επομένως, οφείλω ν’ αναρωτηθώ – ωσάν άλλος Λένιν: Τί κάνουμε τώρα, σύντροφοι; Ά; Ειδικά όταν βλέπει κανείς αφίσες, σαν ετούτην εδώ:
Ανάγνωση σίγουρα ξέρετε, αλλά η ανάγνωση σε βαθύτερο επίπεδο φοβάμαι πως σας διαφεύγει. Κι έτσι, θα την κάνω πενηνταράκια.
Τα συνθήματα αυτού του είδους πόρρωι απέχουν από το να προέρχονται από τον εγκέφαλο (τον ποιόν; ) μερικών κωλοπαίδων. Είναι επεξεργασμένα από τη Θεία καί τη Μωϋσάντ ομού καί εξ αδιαιρέτου. Πρόκειται γιά χτυπήματα ύπουλα καί θανατηφόρα – στο επίπεδο των ασυνειδήτων αντιληπτικών ικανοτήτων καί λειτουργιών, πράγματα που τουλάχιστον η Θεία τα γνωρίζει άριστα. Η Θεία ξέρει με τί να σου μπλοκάρει τον εγκέφαλο – καί ειδικά άμα είσαι λίγο μπόσικος.
Βλέπεις, αναγνώστη μου… κάποτε είχα δεί μιά ταινία στην τηλεόραση (οι γνωστοί διαδικτυακοί εξυπνάκηδες μη με ρωτήσετε ποιά, πότε, κι από ποιό κανάλι, καί τα ρέστα, διότι δεν σας χρωστάω να σας κάνω τον γραμματέα – βάλτε στα ψαχτήρια «Ρόμπερτ Μίτσαμ άϊ-έμ-ντί-μπί» καί βρήτε την), όπου πρωταγωνιστές ήταν δύο νεαροί, που τους μεγάλωσε καί τους εκπαίδευσε ένας πράκτωρ της Θείας. Καί τους έκανε κι αυτούς σαν τα μούτρα του, καί δη φανατικούς. Έ, λοιπόν, σε μιά σκηνή ο ένας δεν ήθελε να πιαστεί από τον εχθρό, καί κυρίως να τον αναγνωρίσουν. Οπότε πάει σ’ ένα οδοντίατρο, κάθεται στην καρέκλα καί λέει: «- Βγάλτε μου όλα τα δόντια!» (Ο δε ντοντοντίατρο -που λεν κι οι γύφτοι- του χώνει στο μπράτσο μιά βελόνα νάαα! με το συμπάθειο, η οποία καταλήγει με σωλήνα σ’ ένα βαρελάκι, γιά ολική νάρκωση.)
Φρικάρατε, έ;
Σας είπα, η Θεία γνωρίζει άριστα να σας παίξει σα γάτα με ποντίκια. Η ψυχολογία δεν είναι μονάχα η επιστήμη των επιτυχημένων ( ; ) σεξουαλικών συμβουλών.
Επανερχόμενοι στην αφίσα, οι νοήμονες καταλαβαίνουμε άριστα πως αυτή με δυσκολία υποκρύπτει την απειλή ότι: «- Έλληνες, θα σας γαμήσουμε ΚΑΙ τ’ αρχαία μνημεία σας!» (Παρακάμπτω τελείως το γεγονός ότι παρομοιάζει τα «hot spots» με το Νταχάου – άρα «αντισημίτες οι Έλληνες» μπλά-μπλά-μπλά, καί τα λοιπά συνηθισμένα σε τέτοιες περιστάσεις λεκτικά πορδολιβάνια των εβραιοκλαψιάρηδων.) Κι εννοείται, βέβαια, πως τέτοιες απειλές δεν τις εκτοξεύουν εικήι καί ως έτυχεν μερικά κωλόπαιδα που είχαν …έμπνευση, αλλά προέρχονται από συγκεκριμένα ανθελληνικά κέντρα.
Η απόδειξη (μετά φωτογραφίας) βρίσκεται σε κείμενο του Μάρκο ΝτεΣάντ: εδώ, κάτ’-κάτ’. Προς το παρόν την πλήρωσε το μνημείο του Λυσικράτη, αλλά έχει ο Γιαχβέχας (κι ο Σαββαώθ). Κι εκκλησίες την έχουν πληρώσει, από νεώτερα μημεία. Καί νεκροταφεία (απ’ τα τζιχάντια που μας κουβαλάνε εδώ οι «πονοψυχιάρηδες» των διαφόρων «Μ»ΚΟ).
Μνημεία καί μνήματα. Καί, γενικώς, η μνήμη. Η Μνημοσύνη, μητέρα των Μουσών. Άντε βρες τώρα πχ γεροντάκια, να σου πούνε από πρώτο χέρι ιστορίες από την Κατοχή. Στοχευμένα τα χτυπήματα των ανθελλήνων εναντίον της Μνημοσύνης καί των φορέων της. Βέβαια, όσο ζούμε άτομα σαν τον Μάρκο καί την αφεντιά μου, οι θέλοντες να εξαλείψουν την Ιστορία του έθνους μας θα παίρνουν διαρκώς το μακρύτερον. Αλλά τί γίνεται μ’ όλους τους υπόλοιπους (δυστυχισμένους) συν-Έλληνες; Ποιός ενδιαφέρεται γιά Ιστορία καί Μυθολογία σήμερα, έ;
Ειδικά άμα πουληθεί κι η Ακρόπολη (από τον γυιό/εγγονό του δράκουλα των Χανίων – καταπώς είχε πεί ο Σοφοκλής Βενιζέλος πως είναι ικανός να κάνει ο πατέρας/παππούς), θα πιάσουμε μερικά δίς να πληρώσουμε τους Γερμανούς, ν’ αλαφρύνει το χρέος. Έ; Ν’-ές-σε-πά;
(Άλλως τε, οι Γερμανοί ήθελαν να φτιάξει ο Όθων το παλάτι του επάνω στην Ακρόπολη. Μάλιστα, ο αρχιτέκτονας Λεοπόλδος φόν Κλέντσε ολοκλήρωσε καί τα σχέδια. Ευκαιρία, λοιπόν, να κάνουν τον Παρθενώνα βίλλα!)
Το μόνο καλό απ’ την αφίσα, είναι πως αποκαλύπτει καί τους δημιουργούς της, καί τους σκοπούς της. Κάτι γιά δημιουργία ψευδοκράτους μουρμουρίζει κάτ’-κάτ’. Συν εκείνο το ωραίο «iuidicatus». Εάν ψιλο-γνωρίζετε Λατινικά (ή οποιαδήποτε λατινογενή / λατινογεμή Ευρωπαϊκή γλώσσα, πχ Αγγλικά), τότε ξέρετε πως αυτή η λέξη έχει σχέση με τη δικαιοσύνη. Μόνο που κανονικά έπρεπε νά ‘χει «τζού» (j) μπροστά. Αλλά με το γιώτα, έχει …τζιού! Iudaeus!
Πολύ έξυπνο, δε λέω. Οι ιουδαίοι θα μας επιβάλουν τη …δικαιοσύνη τους, καταστρέφοντας τα μνημεία μας!!! (Μας απειλούν μπροστά στα μάτια μας, αλλά ποιός να καταλάβει Λατινικά, τη στιγμή που όλοι οι μαθητές θεωρούν το σχολείο «βάρος».)
Καλά… Κάτσε να ξεσπάσει ο πόλεμος σε πλήρη ισχύ, καί τα λέμε. Όποιος ανυπομονεί, χάνει, ώ iudaeus! Ρωτήστε καί τους αντιπάλους του Μουσάσι Μιγιαμότο.
Κι εσείς, βιαστήκατε.
Λοιπόν, αναγνώστη μου; Τί πρέπει να κάνω εγώ, τώρα, που το πράγμα παραχόντρυνε;
Μιά πρώτη μου αντίδραση, επειδή είδα από πολύ νωρίς τον σχετικό κίνδυνο, ήταν να δημοσιοποιήσω όσα βρήκα. Πχ με τις εκκλησίες του ιστορικού κέντρου της Θεσσαλονίκης, όπου σας έδειξα ότι η Εκκλησία κρατάει πανάρχαιες γνώσεις. (Παρεμπιπτόντως… Φαίνεται πως οι απόκρυφες Ελληνικές αδελφότητες κρατάνε αυτές τις γνώσεις καί στην εποχή μας. Βλέπετε, η Παναγία Δεξιά -ο «Ήφαιστος»– χτίστηκε το 1960! Πιθανώτατα ζουν ακόμη αυτοί που την έχτισαν. Αν έχετε περιέργεια να τους ρωτήσετε, πιθανώτατα θα τους βρήτε.) Ή με τις εκκλησίες του Αγίου Αθανασίου ανά την Θεσσαλία.
Όσο περισσότεροι γνωρίζουν, τόσο καλύτερα. Τόσο μειώνεται ο κίνδυνος. Καθιστάς τους πάντες μετόχους του «μυστικού», καί ο κίνδυνος ελαχιστοποιείται – έως να εκλείψει.
Θεωρητικά, όμως. Καί σε «καλές» εποχές. Όχι να βλέπεις Έλληνες άστεγους, λιμοκτονούντες, αυτοκτονούντες, κι εσύ να γράφεις …ιστορίες (στην κυριολεξία)! Κι όχι να βλέπεις λυσσασμένους γιά εκδίκηση σαββαωθικούς κροκόδειλους έτοιμους να σε μετατρέψουν σε φρίσκιζ.
Λοιπόν;
Πώς να σου μιλήσω πιά, αναγνώστη μου, γιά τις καινούργιες μου ανακαλύψεις; Πώς να σου πω γιά τον τάφο του Ιάσονα; Μιά ανακάλυψη, δηλαδή, που λογικά θα έφερνε σεισμό στα λιμνάζοντα αρχαιολογικά ύδατα παγκοσμίως. (Ναί, τον εντόπισα καί τον ταύτισα, αλλά μη χαίρεστε. Ήταν ήδη συλημένος καί γκρεμισμένος -καί ξεχασμένος- από την αρχαιότητα ακόμη. Ο Παυσανίας δεν αναφέρει τέτοιον τάφο να υπάρχει στην εποχή του, απ’ όσα γνωρίζω. Βέβαια, αυτό δείχνει πολλά – πχ ότι οι απόγονοι των συγγενών του Πελία φέρθηκαν εκδικητικά, ως γνήσια Ατλαντόπαιδα καί ιδεολογικοί πρόγονοι τούτων εδώ των περιτετμημένων κωλοπαίδων.) Πώς να σου τα δώσω εδώ έτοιμα στο πιάτο όλα, όταν τα θηρία περιμένουν να πάνε να γκρεμίσουν το κάθε τί;… (Κι όχι πάντα τα κωλόπαιδα. Να μην πολυφαίνονται, δά – όχι ακόμη, διότι ο λαός ακούει «τζιού» καί ξερνάει. Υπάρχουν καί οι …εργολάβοι, ώστε να εξαφανιστεί η μνήμη.)
Έτσι, από ‘δώ καί μπρός θα περιοριστώ σε σχετικά «ανώδυνες» αναφορές. Οι τρανταχτές αποκαλύψεις θα περιμένουν τον σωστό καιρό – όταν η Ελλάδα γίνει Ελλάδα, κι όχι το ψευτορωμαίϊκο προτεκτοράτο αγγλίτσας καί γερμανίτσας (καί καμπινές των iudaeos), που είναι σήμερα.
Αυτή θα είναι στο εξής η βασική γραμμή του ιστολογίου, αλλά θα εκτιμήσω καί την όποια σωστή δική σας γνώμη.
κέφτομαι ώρες-ώρες πως το ιστολόγιο είναι ένα από τα μεγαλύτερα λάθη της ζωής μου. Γιά πολλούς λόγους.Ένας είναι, ότι επί της ουσίας ενδιαφέρει ελάχιστα άτομα. (Είπαμε: δεν ενδιαφέρομαι γιά δόξες κτλ. Αλλοιώς, θα έγραφα επώνυμα – καί με χρηματικό αντίτιμο. Αλλά φαίνεται πως το αξιότιμον κοινόν δεν βλέπει καμμία πρακτική ωφέλεια σε όσα γράφω.)
Δεύτερος είναι, πως έχω κατηγορηθεί γιά φανέρωση μυστικών, που δεν έπρεπε.
Τρίτος, πως όντως έχω φανερώσει πράγματα που δεν έπρεπε. (Όχι απαραιτήτως τα ίδια, γιά τα οποία έχω κατηγορηθεί.) Αλλά περί αυτού, παρακάτω.
Τέταρτος, κτλ κτλ,… Άμα θες να πείς κάτι, βρίσκεις. Καί πέμπτον λόγο βρίσκεις, καί νιοστόν.
Θα μου πείς, όμως: εδώ τα γεροντάκια -στην Ελλάδα του 21ου αιώνα- τρώνε απ’ τους σκουπιδοντενεκέδες. Κι άλλοι, νέοι αυτοί, αυτοκτονούν από απελισία. Άρα, τί σημασία έχουν σήμερα οι δικές μου οι σοφίες γιά την πανάρχαιη Ελλάδα καί το Παράξενο εν γένει; Μ’ αυτά θ’ ασχολούμαστε;
Τί να σας πω!… Έκαστος άνθρωπος με τη λασκαρισμένη βίδα του. (Αν κι οι δικές μου είναι πολυάριθμες, εσείς έχετε γνωρίσει μονάχα ετούτην εδώ – το ιστολόγιο.)
Το ιστολόγιο ξεκίνησε γιά πλάκα, με μικρής έκτασης αναρτήσεις. Σαν προσωπικές σκέψεις επάνω σε γνωστά ερωτήματα του Παράξενου. Αργότερα, σοβάρεψε αρκετά, μεγάλωσαν οι αναρτήσεις, άρχισε να μου τρώει πολύ χρόνο (όχι στο κείμενο, αλλά στα συνοδευτικά – σκίτσα, υπολογισμούς, κτλ), καί μάζεψε αρκετούς αναγνώστες.
Καλά όλ’ αυτά, πλην όμως δεν είχα λάβει υπ’ όψη μου έναν παράγοντα – τον τρίτο λόγο:
Τον διαρκώς καί πανταχού παρόντα εχθρό.
Γιατί; Δεν ήξερα την ύπαρξή του;Την ήξερα μιά χαρά, αλλά μέχρι πρό τινος θεωρούσα το ιστολόγιο παρεῒστικο.
Έλα, όμως, που έπαψε να είναι!… Όπως κάθε τέρας, που σέβεται τον εαυτό του, το ιστολόγιο κάποια στιγμή αυτονομήθηκε. Πλέον, βγαίνει έξω χωρίς να με ρωτάει καί να μου λέει πού πάει, γυρίζει στο σπίτι μεταμεσονύχτιες ώρες, βρωμάει κάπνα (αλλά λέει: «- Μπαμπά, δεν καπνίζω εγώ – τα παιδιά στο σχολείο.»), κτλ κτλ.
Επομένως, οφείλω ν’ αναρωτηθώ – ωσάν άλλος Λένιν: Τί κάνουμε τώρα, σύντροφοι; Ά; Ειδικά όταν βλέπει κανείς αφίσες, σαν ετούτην εδώ:
Ανάγνωση σίγουρα ξέρετε, αλλά η ανάγνωση σε βαθύτερο επίπεδο φοβάμαι πως σας διαφεύγει. Κι έτσι, θα την κάνω πενηνταράκια.
Τα συνθήματα αυτού του είδους πόρρωι απέχουν από το να προέρχονται από τον εγκέφαλο (τον ποιόν; ) μερικών κωλοπαίδων. Είναι επεξεργασμένα από τη Θεία καί τη Μωϋσάντ ομού καί εξ αδιαιρέτου. Πρόκειται γιά χτυπήματα ύπουλα καί θανατηφόρα – στο επίπεδο των ασυνειδήτων αντιληπτικών ικανοτήτων καί λειτουργιών, πράγματα που τουλάχιστον η Θεία τα γνωρίζει άριστα. Η Θεία ξέρει με τί να σου μπλοκάρει τον εγκέφαλο – καί ειδικά άμα είσαι λίγο μπόσικος.
Βλέπεις, αναγνώστη μου… κάποτε είχα δεί μιά ταινία στην τηλεόραση (οι γνωστοί διαδικτυακοί εξυπνάκηδες μη με ρωτήσετε ποιά, πότε, κι από ποιό κανάλι, καί τα ρέστα, διότι δεν σας χρωστάω να σας κάνω τον γραμματέα – βάλτε στα ψαχτήρια «Ρόμπερτ Μίτσαμ άϊ-έμ-ντί-μπί» καί βρήτε την), όπου πρωταγωνιστές ήταν δύο νεαροί, που τους μεγάλωσε καί τους εκπαίδευσε ένας πράκτωρ της Θείας. Καί τους έκανε κι αυτούς σαν τα μούτρα του, καί δη φανατικούς. Έ, λοιπόν, σε μιά σκηνή ο ένας δεν ήθελε να πιαστεί από τον εχθρό, καί κυρίως να τον αναγνωρίσουν. Οπότε πάει σ’ ένα οδοντίατρο, κάθεται στην καρέκλα καί λέει: «- Βγάλτε μου όλα τα δόντια!» (Ο δε ντοντοντίατρο -που λεν κι οι γύφτοι- του χώνει στο μπράτσο μιά βελόνα νάαα! με το συμπάθειο, η οποία καταλήγει με σωλήνα σ’ ένα βαρελάκι, γιά ολική νάρκωση.)
Φρικάρατε, έ;
Σας είπα, η Θεία γνωρίζει άριστα να σας παίξει σα γάτα με ποντίκια. Η ψυχολογία δεν είναι μονάχα η επιστήμη των επιτυχημένων ( ; ) σεξουαλικών συμβουλών.
Επανερχόμενοι στην αφίσα, οι νοήμονες καταλαβαίνουμε άριστα πως αυτή με δυσκολία υποκρύπτει την απειλή ότι: «- Έλληνες, θα σας γαμήσουμε ΚΑΙ τ’ αρχαία μνημεία σας!» (Παρακάμπτω τελείως το γεγονός ότι παρομοιάζει τα «hot spots» με το Νταχάου – άρα «αντισημίτες οι Έλληνες» μπλά-μπλά-μπλά, καί τα λοιπά συνηθισμένα σε τέτοιες περιστάσεις λεκτικά πορδολιβάνια των εβραιοκλαψιάρηδων.) Κι εννοείται, βέβαια, πως τέτοιες απειλές δεν τις εκτοξεύουν εικήι καί ως έτυχεν μερικά κωλόπαιδα που είχαν …έμπνευση, αλλά προέρχονται από συγκεκριμένα ανθελληνικά κέντρα.
Η απόδειξη (μετά φωτογραφίας) βρίσκεται σε κείμενο του Μάρκο ΝτεΣάντ: εδώ, κάτ’-κάτ’. Προς το παρόν την πλήρωσε το μνημείο του Λυσικράτη, αλλά έχει ο Γιαχβέχας (κι ο Σαββαώθ). Κι εκκλησίες την έχουν πληρώσει, από νεώτερα μημεία. Καί νεκροταφεία (απ’ τα τζιχάντια που μας κουβαλάνε εδώ οι «πονοψυχιάρηδες» των διαφόρων «Μ»ΚΟ).
Μνημεία καί μνήματα. Καί, γενικώς, η μνήμη. Η Μνημοσύνη, μητέρα των Μουσών. Άντε βρες τώρα πχ γεροντάκια, να σου πούνε από πρώτο χέρι ιστορίες από την Κατοχή. Στοχευμένα τα χτυπήματα των ανθελλήνων εναντίον της Μνημοσύνης καί των φορέων της. Βέβαια, όσο ζούμε άτομα σαν τον Μάρκο καί την αφεντιά μου, οι θέλοντες να εξαλείψουν την Ιστορία του έθνους μας θα παίρνουν διαρκώς το μακρύτερον. Αλλά τί γίνεται μ’ όλους τους υπόλοιπους (δυστυχισμένους) συν-Έλληνες; Ποιός ενδιαφέρεται γιά Ιστορία καί Μυθολογία σήμερα, έ;
Ειδικά άμα πουληθεί κι η Ακρόπολη (από τον γυιό/εγγονό του δράκουλα των Χανίων – καταπώς είχε πεί ο Σοφοκλής Βενιζέλος πως είναι ικανός να κάνει ο πατέρας/παππούς), θα πιάσουμε μερικά δίς να πληρώσουμε τους Γερμανούς, ν’ αλαφρύνει το χρέος. Έ; Ν’-ές-σε-πά;
(Άλλως τε, οι Γερμανοί ήθελαν να φτιάξει ο Όθων το παλάτι του επάνω στην Ακρόπολη. Μάλιστα, ο αρχιτέκτονας Λεοπόλδος φόν Κλέντσε ολοκλήρωσε καί τα σχέδια. Ευκαιρία, λοιπόν, να κάνουν τον Παρθενώνα βίλλα!)
Το μόνο καλό απ’ την αφίσα, είναι πως αποκαλύπτει καί τους δημιουργούς της, καί τους σκοπούς της. Κάτι γιά δημιουργία ψευδοκράτους μουρμουρίζει κάτ’-κάτ’. Συν εκείνο το ωραίο «iuidicatus». Εάν ψιλο-γνωρίζετε Λατινικά (ή οποιαδήποτε λατινογενή / λατινογεμή Ευρωπαϊκή γλώσσα, πχ Αγγλικά), τότε ξέρετε πως αυτή η λέξη έχει σχέση με τη δικαιοσύνη. Μόνο που κανονικά έπρεπε νά ‘χει «τζού» (j) μπροστά. Αλλά με το γιώτα, έχει …τζιού! Iudaeus!
Πολύ έξυπνο, δε λέω. Οι ιουδαίοι θα μας επιβάλουν τη …δικαιοσύνη τους, καταστρέφοντας τα μνημεία μας!!! (Μας απειλούν μπροστά στα μάτια μας, αλλά ποιός να καταλάβει Λατινικά, τη στιγμή που όλοι οι μαθητές θεωρούν το σχολείο «βάρος».)
Καλά… Κάτσε να ξεσπάσει ο πόλεμος σε πλήρη ισχύ, καί τα λέμε. Όποιος ανυπομονεί, χάνει, ώ iudaeus! Ρωτήστε καί τους αντιπάλους του Μουσάσι Μιγιαμότο.
Κι εσείς, βιαστήκατε.
Λοιπόν, αναγνώστη μου; Τί πρέπει να κάνω εγώ, τώρα, που το πράγμα παραχόντρυνε;
Μιά πρώτη μου αντίδραση, επειδή είδα από πολύ νωρίς τον σχετικό κίνδυνο, ήταν να δημοσιοποιήσω όσα βρήκα. Πχ με τις εκκλησίες του ιστορικού κέντρου της Θεσσαλονίκης, όπου σας έδειξα ότι η Εκκλησία κρατάει πανάρχαιες γνώσεις. (Παρεμπιπτόντως… Φαίνεται πως οι απόκρυφες Ελληνικές αδελφότητες κρατάνε αυτές τις γνώσεις καί στην εποχή μας. Βλέπετε, η Παναγία Δεξιά -ο «Ήφαιστος»– χτίστηκε το 1960! Πιθανώτατα ζουν ακόμη αυτοί που την έχτισαν. Αν έχετε περιέργεια να τους ρωτήσετε, πιθανώτατα θα τους βρήτε.) Ή με τις εκκλησίες του Αγίου Αθανασίου ανά την Θεσσαλία.
Όσο περισσότεροι γνωρίζουν, τόσο καλύτερα. Τόσο μειώνεται ο κίνδυνος. Καθιστάς τους πάντες μετόχους του «μυστικού», καί ο κίνδυνος ελαχιστοποιείται – έως να εκλείψει.
Θεωρητικά, όμως. Καί σε «καλές» εποχές. Όχι να βλέπεις Έλληνες άστεγους, λιμοκτονούντες, αυτοκτονούντες, κι εσύ να γράφεις …ιστορίες (στην κυριολεξία)! Κι όχι να βλέπεις λυσσασμένους γιά εκδίκηση σαββαωθικούς κροκόδειλους έτοιμους να σε μετατρέψουν σε φρίσκιζ.
Λοιπόν;
Πώς να σου μιλήσω πιά, αναγνώστη μου, γιά τις καινούργιες μου ανακαλύψεις; Πώς να σου πω γιά τον τάφο του Ιάσονα; Μιά ανακάλυψη, δηλαδή, που λογικά θα έφερνε σεισμό στα λιμνάζοντα αρχαιολογικά ύδατα παγκοσμίως. (Ναί, τον εντόπισα καί τον ταύτισα, αλλά μη χαίρεστε. Ήταν ήδη συλημένος καί γκρεμισμένος -καί ξεχασμένος- από την αρχαιότητα ακόμη. Ο Παυσανίας δεν αναφέρει τέτοιον τάφο να υπάρχει στην εποχή του, απ’ όσα γνωρίζω. Βέβαια, αυτό δείχνει πολλά – πχ ότι οι απόγονοι των συγγενών του Πελία φέρθηκαν εκδικητικά, ως γνήσια Ατλαντόπαιδα καί ιδεολογικοί πρόγονοι τούτων εδώ των περιτετμημένων κωλοπαίδων.) Πώς να σου τα δώσω εδώ έτοιμα στο πιάτο όλα, όταν τα θηρία περιμένουν να πάνε να γκρεμίσουν το κάθε τί;… (Κι όχι πάντα τα κωλόπαιδα. Να μην πολυφαίνονται, δά – όχι ακόμη, διότι ο λαός ακούει «τζιού» καί ξερνάει. Υπάρχουν καί οι …εργολάβοι, ώστε να εξαφανιστεί η μνήμη.)
Έτσι, από ‘δώ καί μπρός θα περιοριστώ σε σχετικά «ανώδυνες» αναφορές. Οι τρανταχτές αποκαλύψεις θα περιμένουν τον σωστό καιρό – όταν η Ελλάδα γίνει Ελλάδα, κι όχι το ψευτορωμαίϊκο προτεκτοράτο αγγλίτσας καί γερμανίτσας (καί καμπινές των iudaeos), που είναι σήμερα.
Αυτή θα είναι στο εξής η βασική γραμμή του ιστολογίου, αλλά θα εκτιμήσω καί την όποια σωστή δική σας γνώμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου