ΕΔΩ ΖΩ..ΕΔΩ ΑΓΑΠΩ..[ΜΠΡΑΒΟ ΒΡΕ ΑΛΚΙΝΟΕ..]

"....Καθώς ολοκλήρωνα ή πρωτοπαρουσίαζα αυτές τις μουσικές, η Ελλάδα προσπαθούσε να επιβιώσει ανάμεσα σε μνημόνια και εξεταστικές επιτροπές. Κάθε φορά που επέστρεφα στην Αθήνα από ακόμα μια πρόβα στην Αγία Πετρούπολη ή μια συναυλία στο Βερολίνο, σκεπτόμουν ότι… ενώ λίγο καιρό παλαιότερα έλεγα να φύγω οικογενειακώς απ’ την Ε...λλάδα, με όλη την ευγνωμοσύνη που της έχω, τώρα το έχω ήδη ξεχάσει. Εδώ είμαι, εδώ ζω, εδώ αγαπώ, εδώ πονώ. Δεν με θέλω τουρίστα, σε διαδήλωση την Πρωτομαγιά στη Γερμανία ή τη Γαλλία… Θα κάτσω εδώ, να δεχτώ το δώρο της ταπείνωσης. Οχι αυτής που προκύπτει απ’ τα χρέη μας προς τραπεζίτες και οργανισμούς, ποσώς μ’ ενδιαφέρουν αυτά. Αλλά της ταπείνωσης του ανθρώπου που, ενώ μικρός ήθελε ν’ αλλάξει τον κόσμο, στη δύσκολη στιγμή δεν μπορεί ούτε τη γειτονιά του να κάνει καλύτερη. Οχι πως ήταν εύκολα ή δίκαια τα πράγματα πιο παλιά, όμως τώρα θα φανούν πολλά: Τι είμαστε διατεθειμένοι να μοιραστούμε, ποιες πολυτέλειές μας θα μας βαραίνουν όταν ο φίλος δεν θα έχει να ταΐσει τα παιδιά του, ποιες λύσεις θα γυρέψουμε, ποιον κόσμο θα ονειρευτούμε, με τι θα ανταλλάξουμε όσα και όσους μας έφεραν εδώ, με ποια ευγένεια θα πολεμήσουμε, πόσο θα αγαπηθούμε. Εδώ λοιπόν, να με δω στην πράξη. Γιατί στα λόγια υπήρξα αρκετά καλός…"




(Αλκινοος Ιωαννιδης σε συνεντευξη σε εφημεριδα]