ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΣΤΑ ΙΕΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ...[ΠΑΥΛΟΥ ΚΥΡΑΓΓΕΛΟΥ]

Οι αριθμοί στα Ιερά κείμενα

ΤΑ ΙΕΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Αρχή σοφίας ή των ονομάτων έπίστασις

Σάν μια πρώτη επαφή γνωριμίας με το πνεύμα της σύνδεσης των εν­νοιών αριθμών καί ονομάτων, πού αποτελεί την ουσία του ανά χείρας Λεξι­κού, παρατίθενται τα ακόλουθα αποσπάσματα, κυρίως από ιερά κείμενα, πού δείχνουν ξεκάθαρα πώς οι αρχαίοι πολιτισμοί ήσαν εν πλήρει γνώσει της επιστήμης της γραμματαριθμικής - άριθμογραμματικής σχέσης.

Ερωτηθείς Πυθαγόρας, τί σοφώτατον των όντων, αριθμός έφη· τί δε δεύτερον εις σοφίαν, ό τα ονόματα τοις πράγμασι θέμενος.
Πρόκλος

Εγώ ειμί το Α καί το Ω, λέγει Κύριος ό Θεός, ό Ων καί ό Ην καί Ερχόμε­νος, ό Παντοκράτωρ.

Αποκ. Α, 8

Εγώ το Α καί το Ω, ή αρχή καί το τέλος. Άποκ. ΚΑ, 6

Εγώ το Α καί το Ω, ό πρώτος καί ό έσχατος, αρχή καί τέλος.
Άποκ. ΚΒ, 13
Πάντα μετρώ καί αριθμώ καί σταθμώ διέταξας.
Σοφ. Σολ. ΙΑ, 20

Καί έπλασεν ό θεός έτι εκ της γης πάντα τα θηρία του αγρού καί πάντα τα πετεινά του ουρανού καί ήγαγεν αυτά προς τον Αδάμ, ίδεϊν τί καλέσει αυτά. καί πάν ο εάν εκάλεσεν αυτό Αδάμ ψυχήν ζώσαν, τούτο όνομα αύτώ. καί εκαλεσεν Αδάμ ονόματα πάσι τοις κτήνεσι καί πάσι τοίς πετεινοίς του ουρανού καί πάσι τοις θηρίοις του αγρού.Γεν. Β, 19-20

Καί ην πάσα ή γη χείλος εν, καί φωνή μία πάσι. καί έγένετο εν τω κινήσαι αυτούς από ανατολών, εύρον πεδίον εν γη Σενναάρ καί κατώκησαν έκεί, καί είπεν άνθρωπος τω πλησίν αυτού· δεύτε πλινθεύσωμεν πλίνθους καί όπτήσωμεν αύτάς πυρί. καί έγένετο αύτοίς ή πλίνθος εις λίθον, καί άσφαλ­τος ην αύτοίς ό πηλός, καί είπαν δεύτε οίκοδομήσωμεν έαυτοϊς πόλιν καί πύργον, ου έσται ή κεφαλή έως του ουρανού καί ποιήσωμεν έαυτοίς όνομα προ του διασπαρήναι ημάς επί προσώπου πάσης της γης. καί κατέβη Κύ­ριος ίδείν την πόλιν καί τον πύργον, όν ώκοδόμησαν οι υιοί των ανθρώπων. καί είπε Κύριος· ιδού γένος εν καί χείλος εν πάντων, καί τούτο ήρξαντο ποιήσαι, καί νυν ουκ εκλείψει άπ' αυτών πάντα, όσα αν έπιθώνται ποιεΐν. δεύτε καί καταβάντες συγχέωμεν αυτών εκεί την γλώσσαν, ϊνα μη άκού-σωσιν έκαστος την φωνήν του πλησίον, καί διέσπειρεν αυτούς Κύριος εκείθεν επί πρόσωπον πάσης της γης, καί έπαύσαντο οίκοδομούντες την πόλιν καί τον πύργον. δια τούτο εκλήθη το όνομα αυτής Σύγχυσις, ότι εκεί συνέχεε Κύριος τα χείλη πάσης της γης, καί εκείθεν διέσπειρεν αυτούς Κύριος επί πρόσωπον πάσης της Γης.
Γένεσις, ΙΑ, όλον

Ταύτα γαρ ουκ εστί φωνήεντα ουδέ γράμματα άφωνα ϊνα ό αναγιγνώ­σκων αυτά ένθυμήται τα κενούντα, αλλά γράμματα εστί της αληθείας ά λαλοϋσι μόνοι οι επισταμένοι αυτά. Έκαστον γράμμα αλήθεια τελεία εστίν, ως βιβλίον τέλειον, δια το γεγράφθαι γράμματα υπό της ένότητος, του Πατρός γράψαντος αυτά, ϊνα οι Αιώνες δια των αύτοϋ γραμμάτων γνώσι τον Πατέρα.
[1. XII γ°, ρ. 23(3-17)]

Πορευθείς έζήτησε το πλανώμενον, έχάρη εύρων αυτό, ότι ένενήκοντα εννέα αριθμός εστί, ός ανήκει τη αριστερά χειρί, ή κρατεί αυτόν, όταν δ' εϋρωσι το εν, ό αριθμός όλος μετατίθεται εις την δεξιάν. ούτως ό υστερών του ενός, τουτέστι της δεξιάς όλης, ήτις έλκει τον υστερούντα καί λαμβά­νει από της μερίδος αριστεράς μεθίστησι αυτόν εις την δεξιάν καί ούτως ό αριθμός γίγνεται (;ύ) εκατόν. [ί. XVI ν°, ρ. 32 (2-16)] Jacques E. Menard L’ Enangile de Verite

Διότι Ιδού εγώ στερεών βροντήν καί κτίζων πνεύμα καί άπαγγέλλων εις ανθρώπους τον Χριστόν (ενν. Μεσσίαν) αύτοϋ.
Άμώς 4, 13α κατά τους Ο'

(κατά το Μασωριτικόν, 13α): Διότι Ιδού ό ποιών τα όρη καί δημιουργών τον αέρα καί αγγέλων εις τον άνθρωπον την σκέψιν αύτοϋ. - (κατά Άκύλαν): . . .τίς ή ομιλία αυτού -(κατά Σύμμαχον): ... το φώνημα αυτού, -κατά Θε-οδοτίωνα): . . . τον λόγον αυτού, -(κατά την Ε'): . . . ή άδολεσχία αυτού. -(κατά Vulgata): quae sit colitatio ejus

Το δε σχήμα του κατά τον αστράγαλον πτώματος αριθμού δόξαν είχεν, καί το μεν μονάδα δηλούν καλείται κύων, το δε άντικείμενον χιάς, καί Χίος ούτος ό βόλος . . .

Πολυδ. 9, 100

απο το Γραμματαριθμικό Αριθμογραμματικό του Παύλου Σ. Κυράγγελου

[Η εγγραφή αφιερωμένη στόν Κώστα Κυράγγελο και τήν Αταργάτιδα ]