Με ιστορίες αλλόκοτες ο θρύλος τους εχει ζώσει!!αλλα προσέξτε, μόνο στην Ελλάδα,ουτε στην πατρίδα τους ουτε στους αλλους λαούς της περιοχής,,ως αθανάτους λοιπόν τους αναφέρουν ο πάντα υπερβολικός Ηρόδοτος ,ο Ξενοφώντας, ο Ηρακλείδης της Κύμης και ο Αθηναίος από την Ναυκράτη.Σχηματίστηκαν για πρώτη φορά υπό τον Κύρο Β' , ιδρυτή της Αχαιμενιδικής Αυτοκρατορίας. Υπηρέτησαν τόσο ως αυτοκρατορική φρουρά όσο και ως πεζικό, με κύριο σκοπό τους να λειτουργήσουν ως δύναμη σοκ μέσω της χρήσης ψυχολογικού πολέμου.Ο Ηρόδοτος τους έδωσε αυτό το όνομά ,επειδη αντικαθιστούσαν αμέσως τους στρατιώτες που ήταν άρρωστοι, τραυματισμένοι ή σκοτωμένοι με έφεδρους. Αυτό έδωσε την εντύπωση ότι ήταν μια ισχυρή, ακαταμάχητη δύναμη.Αλλά το πιο πιθανόν ο Ηροδότος να έχει μπερδέψει το όνομα Anûšiya («σύντροφοι») με το Anauša («Αθάνατοι»). Στην ιρανική ιστορική παράδοση, αναφέρεται ότι οι Πέρσες Αθάνατοι σχηματίστηκαν από την Pantea Arteshbod και τον αντρα της στρατηγό Aryasb μετά τη μάχη της Όπις το 539 π.Χ. Πιστεύεται ότι ήταν η πρώτη διοικητής τους[ναι υπηρέτησαν πολλές γυναίκες στον Περσικό στρατό,μην σας κανει εντύπωση].Οι Πέρσες Αθάνατοι αποτελούνταν από 10.000 άνδρες από την ελίτ,απο τις πιο αριστοκρατικές οικογένειες. Ενώ η πλειοψηφία ήταν Πέρσες, προέρχονταν επίσης από εδάφη που κατέκτησε ο Κύρος Β', συμπεριλαμβανομένων της Λυδίας, του Ελάμ και της Βαβυλώνας. Επιλέγονταν με βάση τις πολεμικές ικανότητες και την ποιότητα τους, και θεωρήθηκαν οι αριστοι των αρίστων...Υπάρχουν διάφορες αναφορές ως προς τον οπλισμό και την πανοπλία τους. Ο Ξενοφών έγραψε ότι φορούσαν χάλκινα κράνη και θώρακα, ενώ τα άλογα τους φορούσαν χάλκινο κάλυμμα που διπλασιάζονταν ως προστασία για τους αναβάτες τους. Έργα τέχνης της εποχής τους δείχνουν επίσης να φορούν περίτεχνες ρόμπες, χρυσά κοσμήματα και σκουλαρίκια με κρίκους, τα οποία πιστεύεται ότι φορούσαν κατά τη διάρκεια των τελετουργικών εκδηλώσεων.Ο Ηρόδοτος περιέγραψε πανοπλίες και καλύμματα κεφαλής από ύφασμα και τσόχα. Ταξίδευαν με ένα καραβάνι από καλυμμένες άμαξες, που μετέφεραν τις προμήθειες, τις παλλακίδες και τους συνοδούς τους. Για να γίνει διάκριση μεταξύ των βαθμίδων, τα διασημα τους ηταν διαφορετικά. Οι κορυφαίοι 1.000 στο απόσπασμα είχαν χρυσές «ακίδες», ενώ στους υπόλοιπους πεζούς ασημένια.Τα όπλα τους αποτελούνταν από κοντά δόρατα, φαρέτριες, ψάθινες ασπίδες καλυμμένες με δέρμα, μεγάλα στιλέτα, σφεντόνες και τόξα και βέλη. Ενώ ήταν βαριά εξοπλισμένοι, είχαν ελαττώματα. Για να αντιμετωπιστεί αυτό, ανέπτυξαν διαφορετικές τακτικές, συμπεριλαμβανομένης της προσέγγισης της ποσότητας πάνω από την ποιότητα και της μάχης σοκ και δέους.Αυτό φάνηκε κατά τη Μάχη του Πηλουσίου το 525 π.Χ., ο γιος του Κύρου Β', Καμβύσης Β', προσπαθούσε να κατακτήσει την Αίγυπτο. Ήξερε ότι ήταν πιστοί στην Μπαστέ, τη Θεά των Γάτων, έτσι αυτός και οι Αθάνατοι το χρησιμοποίησαν προς τον οφελό τους. Σχεδιάζοντας τις γάτες στις ασπίδες τους και αφήνοντας χαλαρά αιλουροειδή στο πεδίο της μάχης, μπόρεσαν να αναγκάσουν τους Αιγύπτιους να παραδοθούν.Μέχρι το 480 π.Χ., οι Πέρσες Αθάνατοι είχαν βοηθήσει την Αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών να κατακτήσουν τις γύρω περιοχές και ορισμένες εκτιμήσεις υποστηρίζουν ότι η αυτοκρατορία κυβέρνησε πάνω από το 44% του συνολικού πληθυσμού του κόσμου στο απόγειό της. Τα κατορθώματα τους περιελάμβαναν την κατάκτηση της κοιλάδας του Ινδού από το Δαρείο Α' και την αποτυχημένη εισβολή στην Ελλάδα κατά τη Μάχη του Μαραθώνα . Έγιναν τόσο τρομεροί που αντί να τους πολεμήσουν, οι Κύπριοι, οι Άραβες της Ιουδαίας και της χερσονήσου του Σινά και οι Φοίνικες έγιναν σύμμαχοί τους.Πάντως η πιο διάσημη μάχη τους ήταν κατά των Ελλήνων στις Θερμοπύλες[δεν χρειαζονται λεπτομέρειες εδω,,,,]Η αρχή του τέλους ήρθε κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους με τον Αλέξανδρο Β' στη Μάχη του Γρανικού το 334 π.Χ. Ενώ οι δυνάμεις του Αλέξανδρου κέρδισαν, ο Αλέξανδρος έφτασε κοντά στο θάνατο αφού ένα μέλος των Αθανάτων χρησιμοποίησε ένα τσεκούρι για να κόψει το κράνος του.Από τότε, ο Αλέξανδρος ορκίστηκε ότι θα τούς κατέστρεφε μαζι μέ την Περσία. Μελέτησε τις τακτικές τους κατενόησε τα πλεονεκτήματα τους και έδωσε οδηγίες στους άνδρες του πώς να αντιμετωπίσουν τις επιθέσεις τους.
Ολα τελείωσαν οριστικα για αυτους κατά τη Μάχη των Γαυγάμελων το 331 π.Χ. Ηταν η τελευταία τους μάχη και η δεύτερη μεταξύ του Αλέξανδρου και του Δαρείου Γ', του τότε βασιλιά της Αχαιμενιδικής Αυτοκρατορίας. Παρά μια σκληρή μάχη, οι Πέρσες Αθάνατοι ηττήθηκαν μέσω ενός συνδυασμού τακτικής και ανώτερου οπλισμού.Μετά την ήττα των Περσών, ο Μέγας Αλέξανδρος ανέλαβε τον έλεγχο της αυτοκρατορίας των Αχαιμενιδών. Οργάνωσε την κυριαρχία του και μάλλον κράτησε καποιους Αθανάτους ως μέρος του στρατού του.[Οι ιστορικοί του Μεγάλου Αλεξάνδρου αναφέρουν ένα επίλεκτο σύνταγμα, το οποίο αποκαλούν Μηλιοφόρους . Τα δόρατά τους είχαν ένα μικρό μεταλλικό αντίβαρο για να εξισορροπούν το βαρύ σημείο. Επειδή αυτό το αντίβαρο θύμιζε μήλο, έλαβαν το επώνυμό τους. Αρκετοί μελετητές πιστεύουν ότι πρόκειται για τους Αθάνατους.]Τώρα αν ο Σέλευκος αργότερα κρατησε αυτους τουν μηλιοφόρους παραμένει αγνωστο,δεν υπάρχει καμια αναφορα...
.οι πηροφορίες μου από την παγκόσμια ιστορά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου