Mια απο τις πιο αγνωστες και εξωτικες στιγμες της Ελληνικης Ιστοριας ειναι η εισβολη του Πτολεμαίου Γ' του "Ευεργετη" στη Σελευκιδικη Μεσοποταμια το 246 πΧ.
Την εισβολη αυτη, την γνωριζουμε μονο απο Βαβυλωνιακα(!) χρονικα, τα οποια καταχωρημενα σε πηλινες πινακιδες σε σφηνοειδη γραφη, ειναι ακρως λεπτομερειακα:
Συμφωνα λοιπον με τα θαυμαστα αυτα αστρολογικα κειμενα μαθαινουμε οτι:
"Τον μηνα 20 Ebu (19 Αυγουστου του 246 πΧ) ο μεγαλος βασιλεας Anta-ka-ya (Αντιοχος Β' ο Θεος) πεθανε. Μεγαλος φοβος επικρατούσε στη χώρα".
Και ηταν φυσικο, γιατι με το που εμαθε τον θανατο του μεγαλου ανταγωνιστη του, ο Λαγιδης Βασιλεας Πτολεμαιος Γ' εισεβαλε με 50.000 ανδρες στη Μεσοποταμια, αποφασισμενος οχι μονο να εξασφαλισει το γνωστο μηλο της εριδος, δηλαδη την κοιλη Συρια, αλλα και να συντριψει εντελως τους Σελευκιδες, κτυπωντας τους στην καρδια του κρατους τους, που δεν αλλη απο τη Μεσοποταμια.
Πραγματι, οπως αναφερει η υπ'αριθμόν BM 34428 αστρονομικη πινακιδα (που βρισκεται στο Βρετανικο Μουσειο): "Τον 9o μηνα Kislimu (26 Nοεμβριου-25 Δεκεμβριου του 246) η Πτολεμαικη στρατια βρισκοταν στο Sippar (18 χλμ της σημερινης Βαγδατης) ενω η Σελευκεια του Τιγρητος και η Βαβυλωνα ενοιωθαν την καυτη ανασα των "Yannaioi"/ Ελληνων απο τη Δυση, (εννοεί την Αίγυπτο), που ήρθαν ντυμένοι μεσα στο σιδερο διασχιζοντας την ερημο".
Οι Λαγιδες αφου κατελαβαν εξ'εφοδου το Sippar, το κατεστησαν επιχειρησιακο κεντρο και αφου περιμεναν δυο εβδομαδες μεχρι να ερθουν αποσυναρμολογημενες πολιορκητικες μηχανες, εφοδια και αλλες ενισχυσεις απο την Συρια, αρχισαν να κατεβαινουν τα τελευταια 40 χιλιομετρα που τους χωριζαν απο την Βαβυλωνα, που βρισκοταν πλεον σε κατασταση συναγερμου.
Περι στις αρχες Ιανουαριου του 245, οι Πτολεμαικες δυναμεις βρισκοταν στα προαστεια της Σελευκιδικης μεγαλουπολης, οι Σελευκιδικες αρχες ομως ειχαν κινητοποιησει τις δυναμεις τους, ενω η Ελληνικη κοινοτητα της πολεως (και η ακομα μεγαλυτερη της γειτονικης Σελευκειας του Τιγρητος) ειχαν συγκεντρώσει "χιλιαδες" μαχιμους ανδρες.
Η πολιορκια αρχισε στις 9 Ιανουαριου του 245, με καταιγισμο βληματων απο τις πολιορκητικες μηχανες του Πτολεμαιου Γ' που κτυπαγαν τα παναρχαια τειχη, ενω τα στρατευματα του επιτιθονταν λυσσαλεα σε ολο το μηκος της τεραστιας περιμετρου της πολεως.
Οι περιγραφες των Βαβυλωνιακων χρονικων συγκλονιζουν: " Στις 19 Tebetu (12 Ιανουαριου 245), οι Ελληνες της Δυσης (Πτολεμαιοι) εισεβαλλαν μετα απο φρικτες οδομαχιες στα προαστεια, σφαζοντας τους κατοικους, ενω οι Yavanas (Ελληνες της Ανατολης/Σελευκιδες) βρισκοταν σε αναταραχη"
Οπως περιγραφεται παραστατικα, περι τις 12:00 της 12 Ιανουαριου του 245, το ''αγημα" των Μακεδονων του Πτολεμαιου Γ', μετα απο θυελλωδη συγκρουση με τον Σελευκιδικο στρατο, κατελαβε το "Zigurrat" του Βelet- Ninua (ενας πολυ σημαντικος ναος-φρουριο στη Δυτικη οχθη του Ευφρατη), ενω αλλα Πτολεμαικα στρατευματα προωθουνταν συνεχως μεσα στην αχανη και δαιδαλωδη πολιτεια.
Και οι Βαβυλωνιοι χρονικογραφοι συνεχιζουν απτοητοι:
"Στις 24 Tebetu (17 Ιανουαριου 245), μια μεγαλη ομαδα 15.000 ανδρων ηλθε απο την γη της Αιγυπτου, υπο τις διαταγες ενος πασιγνωστου πριγκηπα".
Ο "πριγκηπας" δεν ηταν αλλος απο τον "Δουξ" Ξανθιππο (κατα πασα πιθανοτητα ο Λακεδαιμονιος μισθοφορος αρχηγος Ξανθιππος, που ειχε διακριθει στον Α' Καρχηδονιακο πολεμο, εναντιον των Ρωμαιων).
Η νεες αυτες ενισχυσεις αναζωογόνησαν την καταπονημένη απο τις συνεχεις οδομαχίες, Πτολεμαικη στρατια, κανοντας τον Λαγίδη Βασιλεα, να διαταξει γενικη προελαση, σε ολο το μετωπο.
Δυο μερες μετα, στις 26 Tebetu (19 Ιανουαριου 245, οι Πτολεμαικες δυναμεις κατελαβαν μετα απο απιστευτα αιματηρες συγκρουσεις τον τεραστιο ναο του Θεου Μαρδούκ, που δεν ηταν αλλος απο τον περιφημο Εsa-gila.
Παντα συμφωνα με τα ακρως λεπτομερη Βαβυλωνιακα χρονικα: " Εκεινη τη νυχτα (19-20 Ιανουαριου) ο Σπαρτιατης Ξανθιππος και οι Μακεδονες που ηταν μαζι του εκαναν τελετη στην τεραστια οροφη του Ναου συμφωνα με τα Ελληνικα εθιμα, και συνεχισαν την επιθεση".
Το επομενο πρωι, ακολουθησε σφοδρη επιθεση απο οκτω(!) διαφορετικα σημεια προς το τελευταιο προπυργιο αντιστασης, που δεν ηταν αλλο απο το γιγαντιο συμπλεγμα των Σελευκιδικων ανακτορων, στα βορεια της πολεως, πολυ ισχυρα οχυρωμενο. Μεχρι να φθασουν εκει, επρεπε ομως να καταλαβουν και αλλα εμποδια, οπως τον γιγάντιο πυραμιδοειδή ναο του Eten-men-aki, (που στις σκάλες του διαδραματίστηκαν συγκλονιστικές σκηνές αλληλοσφαγης με τους Μακεδονες "Αργυράσπιδες" των Σελευκιδων), τον αμυθητης αξιας Ναο της Ishtar, (Σεμίραμις/Shar-mu-sha-matt) καθως και το γιγαντιαίο Ελληνικο θεατρο της πολεως οπου "τα βληματα επεφταν βροχη απο τις κερκίδες".
Παρολο τα Πτολεμαικά στρατευματα ειχαν επιφερει τρομακτικες απωλειες στους Σελευκιδες, η Σελευκιδικη αντισταση συνεχιζοταν απτοητη στα συγκροτηματα των βασιλικων ανακτορων, ενω ενισχυσεις ερχοταν συνεχεια απο την Σελευκεια του Τιγρητος, της οποιας η πολυπληθης Ελληνικη κοινοτητα (και ειδικα οι Μακεδονες "Πελιγάνες") ηταν έξαλλη με τον "άρπαγα" Πτολεμαίο Γ'.
Ο χρονος ομως περνουσε, και στις 15 Shabattu (7 Φεβρουαρίου του 245) σημειωθηκε τρομερη Σελευκιδική αντεπιθεση, που κοστισε πολυ αιμα και στους δυο αντιμαχομένους.
O καιρος ομως περνουσε, οι απωλειες αυξανονταν, τα τροφιμα αρχιζαν να σπανιζουν, ενω ασχημα νεα αρχισαν να φθανουν απο το Βορειο Ιρακ, οπου ο νεος Σελευκιδης ηγεμονας, Σελευκος Β' "Ο Καλλίνικος", που ειχε στεφθει Βασιλεας τον μηνα Ululu (Σεπτεμβριος του 246) ερχοταν με πολυπληθή στρατια 60.000 ανδρων κατεβαινοντας γρηγορα τον Ευφρατη.
Οι Λαγιδες δεν ειχαν αλλη επιλογη παρα να εκκενωσουν την Βαβυλωνα (παρολο που ειχαν καταλαβει μεχρι τοτε το 90% της πολεως), και να φυγουν "τροχηδον" απο τη Μεσοποταμια, προτου κλεισει η λαβιδα απο Βορραν.
Ο Σέλευκος Β' ομως, κινούμενος ταχυτατα, και εχοντας πολλούς ελέφαντες, πετυχε τον μισο Πτολεμαικο στρατο υπο τον Σπαρτιατη Ξανθιππο στη Βορεια Μεσοποταμια, (στο σημερινο Al-Anbar, 30 χλμ απο το Kirkuk) και τον ''ποδοπάτησε" οπως αναφερουν οι ενθουσιωδεις Βαβυλωνιοι αστρονομοι, ενω μετα βιας ο Πτολεμαιος Γ' διακπεραιωνοταν με 30.000 ανδρες στην ασφαλη σχετικα Συρια, καθοδον προς την Αιγυπτο. Για την συγκλονιστικη του αυτη νικη, ο Σέλευκος Β' (πατερας του Αντίοχου Γ'του Μεγάλου) ονομαστηκε "Καλλίνικος".
Ηταν μια άγνωστη, εμφυλια συρραξη, που κοστισε στον Ελληνισμο πολυ αιμα, και πολυ υλικο.
Στην εικονα βλεπουμε την τρομερη επελαση των Σελευκιδικων ελεφαντων κατα της Πτολεμαικης φαλαγγος στο Al-Anbar του Ιρακ στις αρχες Μαρτιου του 245, τον Πτολεμαιο Γ' της Αιγύπτου, καθως και την συγκεκριμενη Βαβυλωνιακη επιγραφη (BM 34428) που βρισκεται στο Βρετανικο μουσειο και μας εδωσε τοσες πληροφοριες για αυτη την αγνωστη, οσο και σκοτεινη περιοδο της Ελληνικης Ιστοριας....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου