ΕΥΔΑΙΜΟΝ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ,ΤΟ Δ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΤΟ ΕΥΨΥΧΟΝ ΚΡΙΝΟΜΕΝ...…

[Το μπλόγκ δημιουργήθηκε εξ αρχής,γιά να εξυπηρετεί,την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και την ελευθερία του λόγου...υπό το κράτος αυτού επιλέγω με σεβασμό για τους αναγνώστες μου ,άρθρα που καλύπτουν κάθε διάθεση και τομέα έρευνας...άρθρα που κυκλοφορούν ελεύθερα στο διαδίκτυο κι αντιπροσωπεύουν κάθε άποψη και με τά οποία δεν συμφωνώ απαραίτητα.....Τά σχόλια είναι ελεύθερα...διαγράφονται μόνο τά υβριστικά και οσα υπερβαίνουν τά όρια κοσμιότητας και σεβασμού..Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές..]




Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2021

ΕΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΚΑΜΠΗΣ - ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ

 

 Β ΜΕΡΟΣ   ΓΡΑΦΕΙ Ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΛΑΔΑΣ

 


 

3. ΤΟ ΜΑΚΡΥ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΤΟ ΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ - Η ΕΝΝΟΙΑ ΚΑΙ Η ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΥ ΧΑΟΥΣ

Όπως ισχυρίστηκα στο προηγούμενο κεφάλαιο, τρεις είναι οι βασικές προϋποθέσεις για την κατάργηση τής επιβολής των εκπεσόντων:

1.                    Το διαχρονικό ξεσκέπασμά τους, μέσω τής διάδοσης των αντίστοιχων πληροφοριών μέσω και κυρίως ενός συνόλου ανθρώπων, που διαθέτει ανελλιπή ιστορική συνέχεια με διάρκεια ανάλογη αυτής των κρονίων, δηλαδή διάρκεια χιλιετιών

2.                    Την συγκρότηση σε βάση εχεμύθειας ενός πυρήνα, που εφαρμόζει σχετικά με την ύπαρξη και τις δραστηριότητές του σχολαστικά κανόνες άκρας μυστικότητος. Για να είναι αποτελεσματικός αυτός ο πυρήνας, πρέπει να έχει οργανωμένη παρουσία στην διάρκεια τουλάχιστον ενάμιση αιώνα. Αντίστοιχη πυρήνες, που συσπειρώνονται παράλληλα προς αυτόν στην πορεία τού χρόνου, πρέπει να συντονίζονται με αυτόν, αποκρύπτοντας αυτήν την διαδικασία και εκφράζοντας ως περιρρέων γενικότερος χώρος αντιπαλότητα προς τον αντίστοιχο περιρρέοντα χώρο τού κεντρικού πυρήνα.

3.                    Οι συντονισμένες αυτές δυνάμεις πρέπει να προωθούν σχέσεις εμπιστοσύνης και αν αναπτύσσουν επιρροή με περισσότερους μηχανισμούς άσκησης φυσικής βίας,, όπως οι στρατοί, οι μυστικές υπηρεσίες και τα σώματα ασφαλίας, κατά το δυνατόν σε περισσότερους γεωγραφικούς χώρους. Αυτή η εισχώρηση μπορεί να προβεί αποδοτική, εφόσον προωθείται κυρίως σε μηχανισμούς μεγάλων δυνάμεων, που διαθέτουν ισχυρό δυναμικό. Αυτή η διαδικασία πρέπει να αναπτύσσεται με μεγάλη προσοχή και να περιλαμβάνει κυρίως πρόσωπα, που υπέχουν αποφασιστικό ρόλο – κλειδί, πριν επεκταθούν σε κατώτερα στελέχη κατά την διάρκεια τής κατάλληλης φάσης, όταν πλησιάζουν χρονικά δυναμικές συγκρούσεις βάσει σχεδίου.

   Τον ρόλο τής οργανωμένης προπαρασκευής τού κοινωνικού παράγοντα και τής αξιοποίησης των αυθόρμητων εξάρσεων του, σκόπιμα δεν εντάσσω στις αναγκαίες προϋποθέσεις, παρά την τεράστια σημασία, που επιμερίζεται εκ των πραγμάτων σε αυτόν τον παράγοντα. Ο λόγος που τον εξετάζω μεμονωμένα, αφορά τον συγκυριακό χαρακτήρα του, σε αντίθεση με τούς τρεις προηγούμενους, οι οποίοι απαιτούν μακρόπνοες διαδικασίες και ζυμώσεις. Καλώς ή κακώς, ο πλατύς επηρεασμός τού κοινωνικού συνόλου διεξάγεται σε συντριπτικό βαθμό μέσα σε συνήθεις συνθήκες από τους κρόνιους. Αυτοί βάζουν σε σειρά το κοτέτσι, κάνοντας χρήση τής βίτσας και τού καλαμποκιού, βάσει τού εκάστοτε εξουσιαστικού αφηγήματος, το οποίον κατά καιρούς τροποποιούν και προσαρμόζουν. Στηριζόμενοι στούς νόμους τής κοινωνικής μηχανικής, ώστε ο ζελές τού πολιτικού, κοινωνικού και οικονομικού παραμυθιάσματος να αλλάζει συχνά χρώματα, οσμές και γεύσεις. Η σαπουνόπερα μεριμνούν να χαρακτηρίζεται από σασπένς και ιδεολογική σαντιγύ από μεταλλαγμένη σοροπάδα, ενώ οι περισσότερες σελίδες τού τσελεμεντέ περιγράφουν συνταγές για την επιτυχή χρήση τής βαζελίνης . Πάντοτε σερβίρονται ειδικές μερίδες για τούς ικανούς, δηλαδή τούς άπραγες - άρπαγες, τούς κλέφτες, τούς διεφθαρμένους και τούς μαφιόζους. Οι λαντζέρηδες βαυκαλίζονται με αισθήματα βαθιάς αυτοϊκανοποίησης, σε πλαίσια πλήρους δημοκρατίας, έχοντας όλη την άνεση να διαλέξουν από ποιον πελάτη θα φάνε τα αποφάγια, σε ποια τσέπη θα βάλουν τα χέρια τους για να σκουπίσουν τα λάδια και από ποια τουαλέτα θα διαλέξουν βούρτσα, για να βαράνε τον τέντζερη, όταν τραγουδάει ο ηγέτης. Φυσικά οι μπράβοι τού καταστήματος καθορίζουν, ποιος γελωτοποιός θα αναλάβει τον ρόλο τής αντιπολίτευσης. Και εάν ψάξει κάποιος βαθιά στο ράφι με τα καρυκεύματα, θα βρει κάποια αλατιέρα, που περιέχει ψήγματα πραγματικής καλλιτεχνικής δημιουργίας και διαφωτιστικής ενημέρωσης, ώστε να τηρούνται τα προσχήματα και να διαθέτει επίφαση το κατάστημαν. Παρ' όλα αυτά, η συντριπτική πλειοψηφία αποφεύγει αυτήν την αλατιέρα, μια και το αλάτι ανεβάζει την πίεση. Με εξαίρεση βέβαια κυρίως κάποιους κουλτουριάρηδες, που νομίζουν, ότι η αλατιέρα περιέχει ζάχαρη, με αποτέλεσμα να ρίχνουν αλάτι στους μπακλαβάδες. Εννοείται λοιπόν, ότι στο ζητούμενο τής διαπαιδαγώγησης τής κοινωνίας, οι κρόνιοι διαθέτουν μονίμως και το μαχαίρι και το πεπόνι. Υποδουλώνοντας την συνείδηση τής μεγάλης πλειψηφίας στα ένστικτα, την εξουδετερώνουν. Όμως παρ' όλα αυτά, αφήνουν μια πόρτα ανοικτή, την οποία οι ίδιοι θέλοντας και μη κατασκεύασαν, που καθιστά δυνατόν να συμβεί μια μεταστροφή τής πλειοψηφίας τής κοινωνίας, και που αυτή μπορεί να οδηγήσει σε σφοδρή δυσφορία, μαζική ανυπακοή και εξεγερσιακές διαθέσεις. Πρόκειται για την περίπτωση, που πλατειά στρώματα τής κοινωνίας αισθάνονται, ότι απειλείται άμεσα η στοιχειώδης ικανοποίηση των ενστίκτων τους. Τουτέστιν, η καταναλωτική ονείρωξη, η μάσα και ως το χειρότερο όλων η ίδια η επιβίωσή τους. Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο, πασχίζουν τότε οι εξουσιαστές, να περάσουν προφυλακτικά στα πόδια των ελεφάντων, που έχουν ξεχυθεί στους δρόμους. Διότι, εάν τούς πατήσουν, τούς γά.....αν. 

     Αναμφιβόλως ανέκαθεν υπάρχουν αφυπνισμένοι άνθρωποι, με ευγενικές ευαισθησίες και διάθεση ετοιμότητος, που πρεσβεύουν, ότι οι κότες μπορούν να εξεγερθούν από μόνες τους, και θεωρούν δυνατόν, ότι αυτές μπορούν να πεισθούν, ότι αφού ανατραπεί ο σταυλάρχης, θα συνεχίσει χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα η εισαγωγή καλαμποκιού από τις απέραντες φυτείες τής Ουγκάντα και η προμήθεια με ρολά κοτετσοσύρματος από τα υπερσύγχρονα μηχανουργία στις περιοχές Παπούα – Ζουλού. Αυτές ήταν και οι δικές μου πεποιθήσεις επί σειρά δεκαετιών, κατά τις οποίες όχι μόνον έχασα πλείστα όσα φτερά, αλλά μού τσάκισαν και τις φτερούγες. Τότε όμως διαπίστωσα, ότι μπορούσα έτσι να πετάω καλύτερα. Όχι όμως πηδώντας με άγριο κακάρισμα όπως πριν, αλλά πέφτοντας.... προς τα πάνω. Τότε ενδιαφέρθηκα να διακρίνω, από που προερχόταν αυτό το μυστικό πεδίο αντιβαρύτητας, που εκδηλωνόταν σε κάποιες περιοχές δίπλα στούς φράκτες τού κοτετσιού. Ψάχνοντας διέκρινα κάποια αετόπουλα, που προσποιούνταν ότι είναι κότες, ενώ μπορούσαν να πετούν πολύ ψηλά και τα οποία μού εξήγησαν, ότι ήταν παραμύθι το ψέμα που διέδιδε ο σταυλάρχης, ότι για να γεννήσουν αυγά οι κότες, έπρεπε να έχουν προηγουμένως σεξουαλική επαφή με τον κόκορα. Και με ξύπνησαν λέγοντας, ότι η διάδωση, πως “η γριά κότα έχει το ζουμί” δεν κολλάει πουθενά με αυτά που συμβαίνουν. 

   Τα συνεργεία προπαγάνδας των κρονίων ανέκαθεν προσπαθούν να πείσουν, ότι όσοι αναφέρονται σε ανατροπές και εξεγέρσεις είναι ψεκασμένοι, αιθεροβάμονες και υπερβολικά κοινωνικά επιζήμιοι, διότι το μόνον που απεργάζονται είναι το χάος, που μόνον ανούσιες καταστροφές και μάταια βάσανα μπορεί να επιφέρει στην κοινωνία. Ο Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν, που ζούσε την βαρειά ονείρωξη ότι είναι μεγάλος επαναστάτης, είχε τονίσει απέναντι σε τέτοιου είδους επιχειρήματα μετά την ανατροπή τού Τσάρου τον Απρίλιο τού 1917: “Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τάξη από την αταξία, που επιβάλλει η δημιουργική επαναστατικότητα τών μαζών”. Κάνοντας αυτήν την δήλωση παρέβλεπε όμως κάποια στοιχειώδη δεδομένα τής τότε πραγματικότητας στην Ρωσία, σαν εμιγκρές, που ζούσε πολλά χρόνια στο εξωτερικό και ήταν τελείως ξεκομμένος από όσα συνέβαιναν μέσα σε αυτήν την χώρα. Μπορεί μεν να είχε τις τσέπες γεμάτες με τα τάληρα, που τού είχε παραχωρήσει ο γερμανός κάιζερ, μέσω τού Dr. Helphand ή Πάρβους, που εκτός από διπλός πράκτορας, τόσο του σιωνισμού (βλέπε Γουώλλ Στρητ), όσο και τού γερμανού υπουργού εξωτερικών Dr. Zimmermann, το έπαιζε και μπολσεβίκος, βάσει τής μυστικής συμφωνίας ξεπουλήματος τής Λετονίας, Εσθονίας και Λιθουνίας και μπορεί δε η εσωτερική κατάσταση στην Ρωσία να βρισκόταν μέσα σε μια τελείως ρευστή κατάσταση εξεγέρσεων, με κύρια αφορμή τις κακουχίες και την δυσφορία από την ανούσια για τον λαό διεξαγωγή τού Β΄ παγκοσμίου πολέμου, όμως ο μπάρμπας λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο, ότι θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί για την επίτευξη των στοχεύσεών του την όλη κατάσταση.

 

 υπό κατασκευή...  http://bostopel.blogspot.com


Απίστευτο και τρομακτικό! Πώς η Pfizer ελέγχει, εκβιάζει και “φιμώνει” όλες τις κυβερνήσεις της Δύσης!.....

 


Είναι απίστευτο το πόσο χαμηλά έχει πέσει η Δύση! Έχει παραδοθεί ψυχή τε και σώματι, σε μια εταιρία-τέρας, η οποία δεν παράγει μόνο δηλητήρια που σκοτώνουν, αλλά κατοχυρώνει κι όλας το δικαίωμα μέσω των συμβολαίων που υπογράφει με κάθε χώρα, ότι αν δεν εκτελεστούν κάποιοι όροι κατά γράμμα, να προβαίνει σε κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων, ακόμη και τέτοιων που αφορούν την πολιτιστική κληρονομιά της χώρας με την οποία συμβάλλεται! Και όλα αυτά για ένα εμβόλιο ή για ένα φάρμακο που δεν σώζει, αλλά σκοτώνει!

Γράφει ο Πύρινος Λόγιος

Ειλικρινά συμπρατριώτες μου, έρχονται στιγμές που πραγματικά δεν ξέρω με τι ακριβώς έχουμε μπλέξει ή μάλλον, σε τι ακριβώς μας ΕΧΟΥΝ μπλέξει! Μόλις χτές το βράδυ, έλαβα από έναν πολύ καλό συνάδελφο καθηγητή

Αστικού Δικαίου του Criminal Justice Law School of S.F. Uni ένα report της ομάδας Υποστήριξης των Δικαιωμάτων του Πολίτη που ονομάζεται “Public Citizen” και που απαρτίζεται από ομάδες δικηγόρων, καθηγητών Ποινικού και Αστικού Δικαίου, καθώς και Πολιτικών επιστημόνων (αναμεσά τους βρίσκεται και ο Robert Kennedy Jr.) με θέμα μια έρευνα που αφορά την Pfizer σχετικά με τα συμβόλαια που συνάπτει με τις χώρες που επιθυμούν να εντάξουν τα φάρμακα και τα εμβόλια που αυτή παράγει. Αυτό ακούγεται μεν απλό, αλλά δεν είναι καθόλου τέτοιο.  Διότι δεν έχει να κάνει με απλές συμβάσεις, αλλά με συμβόλαια τόσο τρομακτικά, που είναι απορίας άξιον το πώς οι κυβερνήσεις της Δύσης τα… υπογράφουν ελαφρά τη καρδία! Και το λέω αυτό, διότι όταν ένα συμβόλαιο περιέρχει …ρήτρες που αφορούν ακόμη και κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων από την εταιρία εάν θιχτούν στο παραμικρό τα συμφέροντα της τότε τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο δυστοπικά!

Τι σημαίνει με απλά λόγια αυτό;

Ότι η εταιρία έχει το δικαίωμα να προβεί ακόμη και σε κατάσχεση… μέρους της επικράτειας μιας χώρας, αν π.χ. μια κυβέρνηση αποκαλύψει μυστικά που αφορούν τα προιόντα της, όπως για παράδειγμα κάποιες κρυφές παρενέργειες ή κάποια από τα κρυφά συστατικά των φαρμάκων που δεν αναγράφονται στα φυλλάδια των οδηγιών χρήσης!

Μ’ άλλα λόγια, η εταιρία μπορεί να κατασχέσει ακόμη και τον… Παρθενώνα στην Ελλάδα, εάν κάποιο κυβερνητικό στέλεχος αποκαλύψει επίσημα ότι το τάδε σκεύασμα (εμβόλιο ή απλό φάρμακο) περιέχει μέσα ως κρυφό στοιχείο ένα…μικροτσίπ λόγου χάρη ή – όπως έχει διαδοθεί ευρέως στο διαδίκτυο χωρίς να υπάρξουν επίσημα στοιχεία μέχρι τώρα – ότι το εμβόλιο για τον Covid-19 περιέχει οξείδιο του Γραφενίου και το στοιχείο της Λουσιφεράσης!  Να λοιπόν η απάντηση του γιατί οι πάντες, επίσημες κυβερνήσεις και ελεγχόμενα από αυτές ΜΜΕ, αντιδρούν με τόσο μένος εναντίον της όποιας πληροφορίας έρχεται στο φώς σχετικά με ό,τι έχει να κάνει με την ασφάλεια ή μη των εμβολίων mRNA που παράγει η συγκεκριμένη εταιρία. Να γιατί τουλάχιστον στην Ελλάδα, σχεδόν “απαγορεύεται” η ώθηση του κοινού στο να καταγράφεται και να δηλώνεται η όποια “περίεργη” παρενέργεια που αφορά τα συγκεκριμένα εμβόλια και οι όποιοι θάνατοι προέρχονται από αυτά. Να γιατί προσπαθούν οι “ειδικοί” τηλε-μαϊντανοί να παρουσιάσουν το μαύρο-άσπρο, καταπατώντας ακόμη και τον ιερό όρκο που έδωσαν κάποτε ως γιατροί. Για να λειτουργούν ΩΣ ΑΣΠΙΔΕΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ όσον αφορά την ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ των προιόντων αυτών από κάθε λογής…αποκαλύψεων!

Ανατριχιάσατε; Εγώ έχω ήδη κάνει εμετό!

Το report αυτό υπογράφεται από τον ερευνητή και δικηγόρο Zain Rizvi που ανήκει στην οικογένεια της “Public Citizen” και είναι πραγματικός ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ πάνω στα κεφάλια των υψηλά ιστάμενων της εταιρίας, συμεριλαμβανομένου και τους γνωστού μας Αλμπέρτ Μπουρλά.

Μια νέα έκθεση της Public Citizen αποκάλυψε την έκταση στην οποία η Pfizer εκφοβίζει τις κυβερνήσεις στις διαπραγµατεύσεις για τα εµβόλια COVID-19, συµπεριλαµβανοµένης της απαγόρευσης στις κυβερνήσεις να συζητούν τις συµφωνίες χωρίς την έγκριση της Pfizer, της διατήρησης µονοµερούς ελέγχου για τη λήψη βασικών αποφάσεων και της εξασφάλισης ακόµη και παραίτησης από την πνευµατική ιδιοκτησία για την ίδια.

Η Pfizer εκµεταλλεύεται την απελπισία των χωρών“, δήλωσε ο Peter Maybarduk, διευθυντής του “Προγράµµατος Πρόσβασης στα φάρµακα” της Public Citizen. “Οι περισσότεροι από εµάς θυσιάστηκαν κατά τη διάρκεια της πανδηµίας, µένοντας µακριά για να προστατεύσουν την οικογένεια και τους φίλους τους. Η Pfizer πήρε τον αντίθετο δρόµο, χρησιµοποιώντας τον έλεγχό της στα σπάνια εµβόλια για να κερδίσει ειδικά προνόµια, από ανθρώπους που έχουν ελάχιστες επιλογές”.

Τον Φεβρουάριο του 2021, η Pfizer κατηγορήθηκε για εκφοβισµό των κυβερνήσεων σε µια ιστορία που δηµοσιεύθηκε από το Bureau of Investigative Journalism. Η Public Citizen έχει εντοπίσει αρκετές συµβάσεις της Pfizer, µεταξύ άλλων µε τη Βραζιλία, την Κολοµβία, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Comission) και τις ΗΠΑ, οι οποίες προσφέρουν µια καθαρή εικόνα στο πώς η δεύτερη µεγαλύτερη φαρµακευτική εταιρεία στον κόσµο απέκτησε τη δύναµη στο να στραγγαλίζει την προσφορά, να µετατοπίζει τον όποιον κίνδυνο και να µεγιστοποιεί τα κέρδη της, και όλα αυτά κατά τη διάρκεια της χειρότερης κρίσης δηµόσιας υγείας εδώ και έναν αιώνα.

Η έκθεση περιγράφει πώς η Pfizer χρησιµοποιεί σταθερά έξι τακτικές για να αξιοποιήσει την εξουσία της έναντι των κυβερνήσεων σε όλο τον κόσµο. 

Πρώτον, η Pfizer αποσιωπά τις κυβερνήσεις µέσω της χρήσης διατάξεων περί µη δηµοσιοποίησης σε πολλές από τις συµβάσεις της. Η Βραζιλία, για παράδειγµα, απαγορεύεται να προβεί σε “οποιαδήποτε δηµόσια ανακοίνωση σχετικά µε την ύπαρξη… ή τους όρους” της σύµβασης ή να σχολιάσει τη σχέση της µε την Pfizer χωρίς την προηγούµενη γραπτή συγκατάθεση της Pfizer. Δεύτερον, η Pfizer µπορεί να απαγορεύσει στις κυβερνήσεις να δέχονται πρόσθετες δωρεές του εµβολίου της Pfizer.

Τρίτον, η Pfizer απαλλάσσεται από την ευθύνη για παραβιάσεις της πνευµατικής ιδιοκτησίας, µεταθέτοντας τον οικονοµικό κίνδυνο των ενεργειών της Pfizer στους κυβερνητικούς αγοραστές – παρά την αντίθεση της Pfizer σε παρόµοιες απαλλαγές για τους κατασκευαστές που προτάθηκαν στον Παγκόσµιο Οργανισµό Εµπορίου. Τέταρτον, δίνει την εξουσία σε µυστικούς ιδιωτικούς διαιτητές, όχι σε δηµόσια δικαστήρια, να αποφασίζουν για ζητήµατα σχετικά µε τις διαφορές συµβάσεων. Πέµπτον, η Pfizer απαιτεί από ορισµένες χώρες να παραιτηθούν από την κρατική ασυλία, ώστε να µπορεί να κυνηγήσει κρατικά περιουσιακά στοιχεία σε περίπτωση διαφοράς. Τέλος, η Pfizer δίνει στον εαυτό της την αποκλειστική εξουσία όταν πρόκειται να λάβει βασικές αποφάσεις,

συµπεριλαµβανοµένου του τρόπου µε τον οποίο θα δοθεί προτεραιότητα στις παραδόσεις εµβολίων σε περίπτωση έλλειψης προµηθειών.

“Πίσω από κλειστές πόρτες, η Pfizer χρησιµοποιεί τη δύναµή της για να αποσπάσει µια σειρά από παραχωρήσεις που αφορούν τις κυβερνήσεις”, δήλωσε ο Zain Rizvi, ερευνητής δικαίου και πολιτικής στο πρόγραµµα πρόσβασης στα φάρµακα της Public Citizen και συγγραφέας της έκθεσης. “Η παγκόσµια κοινότητα δεν µπορεί να επιτρέψει στις φαρµακευτικές εταιρείες να συνεχίσουν να κάνουν κουµάντο”

Η προσπάθεια ελέγχου από την Pfizer επί κυρίαρχων χωρών θέτει θεµελιώδεις προκλήσεις για την παγκόσµια αντιµετώπιση της πανδηµίας. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ, και συγκεκριµένα η κυβέρνηση Μπάιντεν, θα πρέπει να χρησιµοποιήσει τη σηµαντική της επιρροή για να καλέσει την Pfizer να επαναδιαπραγµατευτεί τις υπάρχουσες συµβάσεις της και να ακολουθήσει δικαιότερες πρακτικές.

Μεταφράζω από το πρωτότυπο, το εισαγωγικό σημείωμα για την έρευνα αυτή που υπογράφει ο Νομικός και Ανθρωπολόγος, επικεφαλής της “Public Citizen”, Peter Maybarduk, Αμερικανός Ουκρανικής καταγωγής: Στο παραπάνω εισαγωγικό σημείωμα, ο Πήτερ Μέϊμπαρντιούκ μας δίνει μια πρώτη εικόνα του τι ακριβώς περιέχει η έρευνα του Ζαΐν Ρισβί και το πόσο …τρομακτική είναι, όσον αφορά τους απάνθρωπους εκβιασμούς και τον έλεγχο που θέλει να ασκήσει η Pfizer πάνω στα έθνη και τους κυβερνώντες, εκμεταλλευόμενη στο έπακρο μια Υγειονομική Παγκόσμια Κρίση και με ποιές μεθόδους κερδοσκοπεί πάνω στα ανθρώπινα σώματα. Ιδιαίτερα δε, η τελευταία παράγραφος του κειμένου του είναι …όλα τα λεφτά.

Η προσπάθεια ελέγχου από την Pfizer επί κυρίαρχων χωρών, θέτει θεµελιώδεις προκλήσεις για την παγκόσµια αντιµετώπιση της πανδηµίας.

Πόσο πιο τρομακτικοί να γίνουν;

Επιλεκτικά μέρη από την έρευνα

Στο κεφάλαιο της έρευνας “Pfizer’s Power” και στη σελίδα 6, δίδεται μια αναφορά στις χώρες που έχουν συνάψει συμφωνίες με τη Pfizer, τα κόστη και τις συμπεφωνημένες δόσεις:

Τον Φεβρουάριο του 2021, το Bureau of Investigative Journalism (Μη κυβερνητική Δημοσιογραφική Οργάνωση) σε σχετικό του δημοσίευμα, κατηγόρησε ευθέως την Pfizer ότι εκφοβίζει τις κυβερνήσεις των χωρών με τις οποίες συνάπτει συμφωνίες. Ένας κυβερνητικός αξιωματούχος είχε δηλώσει τότε: “Σε πέντε χρόνια από τώρα, όταν λήξουν αυτές οι συμφωνίες εμπιστευτικότητας, θα μάθετε τι πραγματικά συνέβη σε αυτές τις διαπραγματεύσεις”. Η Public Citizen, έχει εντοπίσει αρκετές μη επεξεργασμένες

συμβάσεις της Pfizer που περιγράφουν το αποτέλεσμα αυτών των διαπραγματεύσεων. Τα συμβόλαια προσφέρουν μια σπάνια ματιά στη δύναμη που απέκτησε μια φαρμακευτική εταιρεία για να φιμώσει τις κυβερνήσεις, να περιορίσει την προσφορά, να μεταθέσει τον κίνδυνο και να μεγιστοποιήσει τα κέρδη της στη χειρότερη κρίση δημόσιας υγείας του αιώνα. Περιγράφουμε παρακάτω έξι παραδείγματα από όλο τον κόσμο:

Οι απαιτήσεις της Pfizer έχουν προκαλέσει οργή σε όλο τον κόσμο, επιβραδύνοντας τις συμφωνίες αγοράς και αναβάλλοντας ακόμη και το χρονοδιάγραμμα παράδοσης των εμβολίων. Αν παρόμοιοι όροι συμπεριληφθούν ως προϋπόθεση για τη λήψη δόσεων, μπορεί να απειλήσουν τη δέσμευση του Προέδρου Μπάιντεν να δωρίσει 1 δισεκατομμύριο δόσεις εμβολίων.

Οι χώρες υψηλού εισοδήματος επέτρεψαν στη Pfizer να αποκτήσει τρομερή δύναμη μέσω ενός ευνοϊκού συστήματος διεθνούς προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας. Οι χώρες υψηλού εισοδήματος έχουν την υποχρέωση να περιορίσουν αυτή τη μονοπωλιακή δύναμη. Η κυβέρνηση Μπάιντεν, για παράδειγμα, μπορεί να καλέσει την Pfizer να επαναδιαπραγματευτεί τις υφιστάμενες δεσμεύσεις και να ακολουθήσει μια πιο δίκαιη προσέγγιση στο μέλλον. Η κυβέρνηση μπορεί να διορθώσει περαιτέρω την ανισορροπία ισχύος με την κοινή χρήση της συνταγής του εμβολίου, στο πλαίσιο του νόμου για την αμυντική παραγωγή, ώστε να επιτραπεί σε πολλούς παραγωγούς να επεκτείνουν τις προμήθειες εμβολίων. Μπορεί επίσης να εργαστεί για την ταχεία εξασφάλιση μιας ευρείας απαλλαγής από τους κανόνες περί πνευματικής ιδιοκτησίας (απαλλαγή από το TRIPS) στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Μια απάντηση σε καιρό πολέμου κατά του ιού δεν απαιτεί τίποτα λιγότερο.

Τον Ιανουάριο, η κυβέρνηση της Βραζιλίας κατήγγειλε ότι η Pfizer επέμενε σε συμβατικούς όρους κατά τις διαπραγματεύσεις που ήταν “καταχρηστικοί και άδικοι “. Η κυβέρνηση επισήμανε πέντε όρους που θεωρούσε προβληματικούς, από την παραίτηση από την ασυλία του δημοσίου για τα δημόσια περιουσιακά στοιχεία έως την έλλειψη κυρώσεων για την Pfizer σε περίπτωση καθυστέρησης των παραδόσεων. Το Γραφείο Ερευνητικής Δημοσιογραφίας δημοσίευσε σύντομα ένα καυστικό άρθρο σχετικά με τις διαπραγματεύσεις της Pfizer για τα εμβόλια.

Λιγότερο από δύο μήνες αργότερα, η κυβέρνηση της Βραζιλίας αποδέχθηκε μια σύμβαση με την Pfizer που περιέχει τους περισσότερους από τους ίδιους όρους που η κυβέρνηση κάποτε έκρινε καταχρηστικούς!  Η Βραζιλία παραιτήθηκε από την ασυλία του κράτους- δεν επέβαλε κυρώσεις στην Pfizer για καθυστερημένες παραδόσεις- συμφώνησε να επιλύει τις διαφορές με μυστική ιδιωτική διαιτησία σύμφωνα με τους νόμους της Νέας Υόρκης- και αποζημίωσε ευρέως την Pfizer για αστικές αξιώσεις!  Η σύµβαση περιέχει επίσης έναν πρόσθετο όρο που δεν περιλαµβάνεται σε άλλες συµφωνίες της Λατινικής Αµερικής που εξετάστηκαν από την Public CitizenΗ κυβέρνηση της Βραζιλίας απαγορεύεται να προβεί σε “οποιαδήποτε δημόσια ανακοίνωση σχετικά με την ύπαρξη, το αντικείμενο ή τους όρους

της συμφωνίας” ή να σχολιάσει τη σχέση της με την Pfizer χωρίς την προηγούμενη γραπτή συγκατάθεση της εταιρείας. Η Pfizer απέκτησε τη δύναμη να φιμώσει τη Βραζιλία.

ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΚΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΒΡΑΖΙΛΙΑΣ ΥΠΕΚΥΨΕ ΣΤΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ;

Η Βραζιλία δεν είναι η μόνη. Παρόμοια διάταξη περί μη δημοσιοποίησης περιλαμβάνεται στη σύμβαση της Pfizer με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ωστόσο, η υποχρέωση ισχύει και για τα δύο μέρη.

Για παράδειγμα, ούτε η Pfizer ούτε η κυβέρνηση των ΗΠΑ μπορούν να προβούν σε “οποιαδήποτε δημόσια ανακοίνωση σχετικά με την ύπαρξη, το αντικείμενο ή τους όρους της παρούσας συμφωνίας, τις συναλλαγές που προβλέπονται από αυτήν ή τη σχέση μεταξύ της Pfizer και της κυβέρνησης βάσει αυτής, χωρίς την προηγούμενη γραπτή συγκατάθεση του άλλου”. Η σύμβαση περιέχει ορισμένες εξαιρέσεις για τις γνωστοποιήσεις που απαιτούνται από το νόμο. Από το δημόσιο αρχείο δεν προκύπτει σαφώς αν η Pfizer έχει επιλέξει να απαγορεύσει στις ΗΠΑ να προβούν σε δηλώσεις μέχρι στιγμής. Η Ε.Ε. δεν μπορεί να συμπεριλάβει σε οποιαδήποτε ανακοίνωση ή γνωστοποίηση την τιμή ανά δόση, τους όγκους του 4ου τριμήνου του 2020 ή πληροφορίες που θα ήταν σημαντικές για την Pfizer χωρίς τη συγκατάθεση της

Pfizer.

Επίσης, αναφέρεται ρητώς και κατηγορηματικώς μέσω της προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων της Pfizer, ότι εάν κάποια χώρα μέσω των επισήμων εκπροσώπων της, δυσφιμήσει καθ’ οιονδήποτε τρόπο ένα από τα προιόντα της Pfizer ή αναφέρει πληροφορίες απόρρητες που αφορούν το προϊόν χωρίς προηγουμένως να έρθει σε επαφή με την εταιρία και τους συμβούλους της ή να λάβει σχετική άδεια επί των αναφορών αυτών, υποχρεούται η χώρα να προβεί σε άμεση αποζημίωση καθώς και υποχρεούται να υπερασπιστεί και να κρατήσει αβλαβή την Pfizer έναντι όλων των αγωγών, αξιώσεων, ενεργειών, απαιτήσεων, ζημιών, εξόδων και δαπανών που σχετίζονται με την πνευματική ιδιοκτησία των εμβολίων και των συστατικών του προΐόντος!

Πολλά περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε σε αυτή την δεκαεξασέλιδη έκθεση – ΣΟΚ που παρουσιάζει η Public Citizen και που παρατίθεται στο τέλος του κειμένου.

Συμπεράσματα

Από αυτά τα …λίγα που εξέθεσα ενώπιον σας, μπορώ να καταλήξω άφοβα στα εξής συμπεράσματα:

1.Η Pfizer για να αποκτήσει αυτού του είδους τις εξουσίες, κάποιοι… άλλοι έχουν βάλει το χεράκι τους. Κάποιοι πολύ υψηλά ιστάμενοι, που ίσως κανείς – μέχρι σήμερα – δεν δύναται (προς το παρόν τουλάχιστον) να αποκαλύψει.

 

2.Ο ρόλος της Pfizer και το παιχνίδι αυτό του τρόμου και του εκβιασμού που παίζει, είναι τόσο βρώμικος, όσο και τα προΐόντα που παράγει με τις τρομακτικές παρενέργειες που τα συνοδεύουν.

 

3.Εαν λάβουμε δε υπόψη και τις κατηγορίες περί χρηματισμού που επισυνάπτονται στο κατηγορητήριο εναντίον της πρώην κυβερνήτη της πολιτείας της Νέας Νότιας Ουαλλίας της Αυστραλίας Γκλάντυς Μπερετζίκλιαν, τότε η τρύπα του λαγού έχει μεγάλο βάθος.

 

4.Τώρα μπορούμε να αποκτήσουμε και μια πιο ξεκάθαρη εικόνα για το γιατί τα ΜΜΕ τόσο της Ελλάδας, όσο και γενικότερα της Δύσης, δεν δέχονται επ’ ουδενί να φιλοξενήσουν απόψεις που αμφισβητούν τόσο την αποτελεσματικότητα, όσο και την επικινδυνότητα των σκευασμάτων αυτών, όσο και την εμμονή των παχυλώς αμοιβόμενων από τις κυβερνήσεις “ειδικών” για την προπαγάνδα που σπέρνουν όσον αφορά τον εμβολιασμό και την ασφάλεια του.

Αυτή η εταιρία-τέρας, πρέπει οπωσδήποτε να λογοδοτήσει κάποτε μπροστά σε κάποιο διεθνές δικαστήριο. Πρέπει οπωσδήποτε να οδηγηθεί στη Δικαιοσύνη με κορυφή των κατηγοριών αυτή της πρόκλησης Γενοκτονίας και τέλεσης εγκλημάτων εναντίον της Ανθρωπότητας. 

Οι άνθρωποι οι οποίοι δολοφονήθηκαν ή πρόκειται να υποστούν βαρύτατες συνέπειες στην υγεία τους μελλοντικά, πρέπει να αποζημιωθούν. Αυτό το βαρύτατο έγκλημα εναντίον της Ανθρωπότητας, δεν πρόκειται να μείνει ατιμώρητο. Αυτοί οι διεθνείς εγκληματίες, έχουν κατα πολύ ξεπεράσει αυτούς τους ίδιους τους Ναζί, τόσο στις μεθόδους, όσο και στην εκτέλεση των σχεδίων τους. Κι αυτά μπορούν να γίνουν ΜΟΝΟ όταν η Ανθρωπότητα βιώσει ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΣΥΡΡΑΞΗ. Και όπως δείχνουν τα πράγματα, εάν κάποιος λάβει υπ όψη του τις κρίσεις που βιώνουμε και που αφορούν τον επισιτισμό, την ενέργεια και τις μεταφορές, ο Πόλεμος αυτός δεν θα αργήσει να ξεσπάσει. Και αλίμονο σ’ αυτούς που θα βρεθούν απροετοίμαστοι.

Το απόστημα, βρίσκεται σε απόσταση μισού χιλιοστού από το να σπάσει. Η βρώμα που θα απλωθεί στην ατμόσφαιρα θα είναι αποπνυκτική…

Πύρινος Λόγιος

sergioschrys@outlook.com

ΠΗΓΕΣ ΑΡΘΡΟΥ

Public Citizen, USA

Madlen Davies, Rosa Furneaux , Iván Ruiz, Jill Langlois, ‘Held to Ransom’:

Pfizer Demands Governments Gamble with State Assets to Secure Vaccine Deal, Bureau of Investigative Journalism (Feb 23 2021), https://tinyurl.com/ t2z39a63https://www.abc.net.au/news/2021-10-20/pfizer-covid-19-vaccine-contracts/

100553958

Albania-Pfizer Contract Draft, (“Albania Draft Contract”), (Jan. 6 2021) https://www.documentcloud.org/documents/20616251-albanian-pfizercovid-19-vaccine-contract. The final provisions of the agreement may have differed from this draft. However, given similarities between this draft and the other reviewed agreements, we believe the modifications, if any, were likely not substantial. The contract was first leaked on Twitter, and then shared widely in the press.

Brazil-Pfizer Contract (“Brazil Contract”), (March 15 2021) https:// tinyurl.com/t2z39a63.  content/uploads/2021/08/Brazil-Pfizer.pdf. The contract was leaked online and later covered by The Guardian in August. See e.g., https://tinyurl.com/yupsz2j4.

Colombia-Pfizer Contract (“Colombia Contract”), (Feb. 2 2021), https:// www.nodal.am/wp- content/uploads/2021/08/DOCUMENTO.pdf content/ uploads/2021/08/DOCUMENTO.pdf. The contract was leaked in the Colombian Media in August. https://tinyurl.com/4vswvrz4. It is currently referenced in the UNICEF Vaccine Market Dashboard.

Chile-Pfizer Contract (“Chile Contract”) (Dec. 1 2021), https:// www.chiletransparente.cl/wp- content/uploads/2021/07/Acuerdo-defabricacion-y-suministro-PFIZER.pdf. A Chilean transparency initiative published a redacted version of the contract.

Dominican Republic-Pfizer Contract (“D.R. Contract”) (Oct. 29 2020), https:// www.keionline.org/35485. Knowledge Ecology International obtained the contract through a freedom of information law request.

The text was subject to the approval of the Dominican Republican National

Congress, which reportedly approved the text with no objections. Pfizer and AstraZeneca, The Game of Contracts with Small Print, Dominican Today, https://tinyurl.com/yhasn7um.

European Commission-Pfizer Contract (“E.C. Contract”) (Nov. 20 2020), https://tinyurl.com/3bph89wy. The Italian public broadcaster RAI published the EC Contract in April.

Peru-Pfizer Contract (“Peru Contract”) (Sept. 17 2020), https://tinyurl.com/ y2ap74xz. The Bureau of Investigative Journalism published the contract. United States-Pfizer Contract (“U.S. Contract”) (July 21 2020), https:// tinyurl.com/4k5j7d5u. The contract is available on the U.S. Department of Health and Human Services website.

United Kingdom-Pfizer Contract (“U.K Contract”) (Oct. 10 2020), https:// tinyurl.com/45vt6vd5. This likely is the definitive agreement that follows on from initial agreement announced in July. The contract is available on the U.K government website.

Madlen Davies, Rosa Furneaux, Pfizer backs down over “unreasonable terms” in South Africa vaccine deal (April 19 2021). https://tinyurl.com/tnys9u2c. (“He described how Pfizer’s late demand caused delays in the discussions, which in turn put back the anticipated vaccine delivery dates.”). See also the impasse in Philippines. Philippines receives side letter from Pfizer; WHO sees resolution of ‘impasse’ soon (Feb 23. 2021), https://tinyurl.com/

3fs8z3cb(“Thedeliveryof117,000Pfizer-BioNTechdoses,initiallyexpectedin midFebruary, was delayed by concerns on indemnification.”).

White House, FACT SHEET: President Biden Announces Historic Vaccine

Donation: Half a Billion Pfizer Vaccines to the World’s Lowest-Income Nations

(June 10 2021), https://tinyurl.com/he8bm9tk

Peter Drahos and John Braithwaite, Information Feudalism: Who Owns the Knowledge Economy? (2007) (tracing the role of Pfizer in advocating for a system of international patent protection).

Brazil Contract, Article 12.3 (Publicity), pg. 32 (“Purchaser shall not make, or permit any person to make, any public announcement concerning the existence, subject matter or terms of this Agreement, the wider transactions contemplated by it, or the relationship between the Parties (except as required by Law, and subject to the protections set forth in Section 10.1), without the prior written consent of Pfizer (such consent not to be unreasonably withheld or delayed)”.

E.C. Contract, footnote 11, Article II.10 (Announcements and Publicity), pg.

U.S. Contract, footnote 14, Article 11.11 (Announcements), pg. 25.

E.C. Contract, footnote 11, Article II.10 (Announcements and Publicity), pg.

For example, Colombia is also required to distribute the vaccine only in its territory. Colombia Contract, footnote 7, Article 4.6 (Diversion Issues), pg. 23 (“All Product delivered to Purchaser shall be: (a) stored securely by Purchaser; and (b) distributed by Purchaser only in Colombia in a secure manner appropriate to the transportation route and destination, in each case (a) and (b) to guard against and deter theft, diversion, tampering, substitution (with, for example, counterfeits) resale or export out of Colombia, and to protect and preserve the integrity and efficacy of the Product.”).

31 Brazil Contract, footnote 6, Article 2.1 (f) (Agreement to Supply), pg. 31 (“Purchaser, including any related Person or any agents of Purchaser, covenants to

 exclusively obtain all of its supply of any Vaccine of Pfizer, BioNTech or their respective Affiliates intended for the prevention of the human disease COVID-19 (including the Product) either (i) directly from Pfizer or from Pfizer through the COVAX Facility, or (ii) from a Third Party, whether by donation, resale or otherwise, only if Purchaser has obtained Pfizer’s prior written consent. Any breach of this Section 2.1(f) shall be deemed an uncurable material breach of this Agreement, and Pfizer may immediately terminate this Agreement pursuant to Section 6.2. For clarity, nothing in this Section 2.1(f) shall prevent Purchaser from purchasing competing vaccine products of any Third Party.”).

Όλες οι υπόλοιπες πηγές, αναγράφονται στο .pdf file “Pfizer’s Power”  https://mkus3lurbh3lbztg254fzode-wpengine.netdna-ssl.com/wp-content/ uploads/Pfizer-power-Oct-19-final-1.pdf

https://www.triklopodia.gr

Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2021

ΕΠΑΝΩ ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΚΑΜΠΗΣ......

 γράφει ο Διονύσης Κλαδάς


1. Ο ΦΟΒΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ

   Κατώφλι είναι το πάτωμα τής εισόδου, που χωρίζει ένα χώρο από ένα άλλον. Πρόκειται για το πάτημα τού περάσματος από μια περιοχή στην ακόλουθη. Το μέρος, που ενώ εγκαταλείψαμε την προηγούμενη, δεν έχουμε εισέλθει στην επόμενη διαδικασία. Όταν το κατώφλι αφορά την μετάβαση σε κάτι ριζικά διαφορετικό, αποτελεί σημείο καμπής, που σπάει την αδράνεια τής συνήθειας και χαρακτηρίζεται από άγχος. Η πρόκληση μιας απότομης ανάγκης για μεγάλη προσαρμογή μπορεί να είναι παγίδα ή ευκαιρία. Σε κάθε περίπτωση όμως ανατρέπει την εφησύχαση, καταργώντας το δόγμα “οι άλλοι έχουν δίκιο και εγώ την ησυχία μου”. Η ανάληψη ουσιαστικής ευθύνης είναι συνυφασμένη με διακινδύνευση, γι αυτό η συγκρότησή μας μέσα στο μάτριξ έχει διαποτιστεί από ενδόμυχη τάση, άσχετα από την βαθμίδα τής κλίμακας που βρισκόμαστε, να μεταθέτουμε την τελική ευθύνη σε “αρμόδιους”. Αυτούς δηλαδή, που έχουν γαλουχηθεί και παρασκευαστεί να αναλαμβάνουν τον ρόλο τής μαριονέτας, που το παίζει κουμάντο. Μονίμως με το αζημίωτο και το ατιμώρητο. Ακόμη και στην περίπτωση, που θεωρούμε, ότι είναι αναγκαία η ανατροπή αυτού που εννοούμε ως σύστημα, τότε προστρέχουμε να συνδράμουμε και να ενταχθούμε σε οργανισμούς, που διέπονται από δόγματα και ελέγχονται και καθορίζονται από ηγεσίες. Βεβαίως υποτίθεται, ότι μάς παρέχεται η δυνατότητα να συνδιαμορφώσουμε σε πλαίσια δημοκρατικών διαδικασιών τα καθέκαστα. Ή όπως αλλιώς αυτό αποκαλείται: “Στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα”. Δηλαδή κάποιοι μάς ξεσκίζουν, μάς ρημάζουν το σπίτι και την ζωή, αλλά εμείς διατηρούμε απεριόριστο το δικαίωμα να μην τούς ξαναψηφίσουμε. Ή όπως αυτό πλασάρεται: “Η εξουσία τιμωρείται με τις εκλογές”. Εκτός και εάν τα διαπραχθέντα εγκλήματα ξεπερνούν κάποια τάξη μεγέθους, οπότε μερικοί αναλώσιμοι καταλήγουν στην φυλακή, για να δρομολογηθούν οι ακόμη πιο επιζήμιοι, μέσα στο κλίμα “δικαίωσης τού λαϊκού φρονήματος”, που επέφερε η στημένη ποινικοποίηση. Και όταν φθαρούν και οι επόμενοι, τότε εφαρμόζεται ως γνωστόν με την καλπονοθεία το “Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει”. 

    Εξ άλλου είναι αδύνατον να εντοπίσουμε αυτούς, που κινούν πραγματικά τα νήματα. Η εξουσία έχει την δομή μιας ματριόσκας, εκείνης της ξύλινης κούκλας, που όσο περισσότερο την ανοίγουμε, μέσα συναντάμε την επόμενη. Ακόμη και αυτοί που επιμένουν να ερευνούν, δεν μπορούν παρά να σταματήσουν στο όριο που ορθώνουν οι όρκοι απόλυτης σιδηράς σιωπής, που εφαρμόζουν τα μυητικά τάγματα και η απαράβατη σιωπή, που απαιτούν οι λέσχες τών υψηλά ισταμένων "ταγών". Το σύστημα είναι με τέτοιο τρόπο δομημένο, που φτάνοντας στην τελευταία κούκλα, ενώ γνωρίζουμε, ότι αυτή δεν ανοίγει, είναι προφανές, ότι περιέχει ακόμη ένα σωρό άλλες κούκλες. Και στο κέντρο της εδρεύει το ανώτατο κύκλωμα, που απεργάζεται το λεγόμενο μάστερ πλαν. Βεβαίως ορθά διακήρυξε ο Μέγας Αλέξανδρος, το “Ότι δεν λύεται, κόπτεται”. Όμως το μαχαίρι, που διαθέτει ο κάθε τυχαίος πολίτης, είναι το τραπεζομάχαιρο για να κόβει τα ψίχουλα, που τού πετάει, ή τού παρέχει το σύστημα, σύμφωνα με τον βαθμό που αυτός εντάσσεται σε αυτό. Πλην όμως, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι, “τυχαίοι πολίτες” και δεν είναι όλοι και πάντοτε ενσωματώσιμοι, παρά την αντίστοιχη δοξασία, που με κάθε δυνατό τρόπο τρόπο προσπαθεί να υποβάλει ο ισχύον κοινωνικός μύθος. Και εκεί είναι που στραβώνει η δουλειά, όταν το ξύλο τής ματριόσκας αισθάνεται την θέρμη μπροστά στο μαγκάλι. 


    Με μια σειρά περισσότερων αναρτήσεων κατέθεσα τις εκτιμήσεις μου, σχετικά με την ιστορική πορεία τής συγκρότησης μιας ομοταξίας αντιδυνάμεων, που συγκεράζουν σήμερα τις προσπάθειές τους για την ανατροπή τού πυρήνα, που συστηματικά και οργανωμένα εδώ και χιλιετίες αναπαράγουν το ισχύον σύστημα. Αυτός ο πυρήνας έχει ιερατική υφή, επενεργώντας και αναπαράγοντας σε συνθήκες αυστηρής μυστικότητας την κρόνια λατρεία. Η επιλογή τού κρόνου ως κεντρικού συμβόλου αυτής τής λατρείας γίνεται στην βάση τής εκμετάλλευσης των ενεργειών - ιδιοτήτων αυτού τού συμβόλου, που αφορούν την συντήρηση και την διατήρηση. Αυτές οι ενέργειες δεν είναι αφ' εαυτού αρνητικές ή φαύλες, δεδομένου, ότι κάθε τι που υφίσταται έχει ανάγκη τής συντήρησης, ώστε να εξακολουθεί να υπάρχει. Αυτοί, που κρύβονται πίσω από αυτήν την λατρεία, είναι οι εκπεσόντες δαίμονες, τούς οποίους έχω χαρακτηρίσει ως "μη οντότητες", ή "μη όντα". Αυτός ο προσδιορισμός εδράζεται στην θεολογική πραγματεία τού Αγίου Διονυσίου τού Αρεοπαγίτου, που τιτλοφορείται "Περί Θείων Ονομάτων". Σε αυτήν εξηγεί ο Άγιος, ότι το ων, η ούσα και το ον, αποτελούν από γραμματική σκοπιά μετοχές τού ρήματος "ειμί". Η μετοχή όμως στο είναι, δηλαδή στην ύπαρξη, συνιστά προϊόν τής Αγαπητικής Θείας Ενέργειας. Κατά συνέπεια, η άρνηση τής μετοχής στην Αγάπη, ως Θείος Τόπος και Τρόπος Υπάρξεως, έχει ως συνέπεια την κατάργηση τής μετοχής στο "ειμί", συνιστά δηλαδή εκούσιο αποκλεισμό από την ύπαρξη. Θα μπορούσε βέβαια να αντιτάξει κάποιος στην συγκεκριμένη επιχειρηματολογία, ότι οι εκπεσόντες, όχι μόνον υπάρχουν μέσα στο ιστορικό γίγνεσθαι, αλλά παραυπάρχουν, στον βαθμό μάλιστα, που αυτοί καθορίζουν την διαμόρφωση τού μάτριξ, πρώτα και κύρια μέσω τού κρόνιου ιερατείου, καθώς και τον εγκλωβισμό των ανθρώπων μέσα σε αυτό.

    Η συγκεκριμένη αντίρρηση μπορεί μεν να έχει μια ρεαλιστικά αφετηρία, πλην όμως είναι και αυτή εγκλωβισμένη στην λογική που υποβάλει το μάτριξ. Διότι η ύπαρξη έχει σημείο εκκίνησης την Κοσμογονία και τέλος, δηλαδή στόχο και σκοπό, την Εσχατολογία. Η όποια ιστορία είναι μια διαδικασία, που τείνεται μεταξύ των δυο αυτών ορίων. Γι αυτόν τον λόγο η Εσχατολογία τής Πίστεως, υπέχει – πάντοτε συμφώνως προς τις εκτιμήσεις μου – απροσπέλαστο δεδομένο για την κατανόηση τής ιστορίας. Διότι η ιστορία, για ένα άνθρωπο που εμφορείται από Πίστη, δεν είναι μια απλή αλληλοδιαδοχή τυχαίων γεγονότων, που προκύπτουν συγκυριακά, ή όπως διατύπωσε ο Pierre Simon Laplace με την θεωρία τού “κοσμικού ωρολογίου” μια μηχανιστική διαδοχή καταστάσεων και γεγονότων, που εάν γνωρίζουμε τις αρχικές συνθήκες και τούς φυσικούς νόμους επ' ακριβώς, είμαστε σε θέση ανά πάσα στιγμή να προβλέψουμε την διαμόρφωσή της, αλλά και ούτε προϊόν τής σύγκρουσης κοινωνικών τάξεων, που οδηγεί νομοτελειακά από μια κατώτερη μορφή οργάνωσης τής οικονομίας και τής κοινωνίας σε κάποια ανώτερη από την προηγούμενη, όπως διατείνεται η μαρξιστική θεώρηση. Γι όσους βλέπουν βαθύτερα, με τούς οφθαλμούς τής καρδιάς, που όπως διατείνεται ο Antoine Exupery στον “Μικρό Πρίγκηπα”, είναι αυτοί που επενεργούν την όραση τού αληθούς, η ιστορία είναι διαδικασία φανερώσεως τού Πνεύματος. Όχι όμως βάσει τού νοησιαρχικού κακέκτυπου, που διατύπωσε ο σκοταδιστής μέλος των "πεφωτισμένων" Gottfried von Hegel στην “Φιλοσοφία της Ιστορίας”, ότι η υποτιθέμενη κορωνίδα τού πνεύματος είναι γερμανική σκέψη. Για όσους πετούν την λάσπη από τα μάτια τους, το Ζωοποιόν Πνεύμα είναι ο Θείος Νους, ο οποίος προσδίδει Σωτηριολογικό Νόημα στην ιστορία, στα πλαίσια αυτού, που ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής αποκαλεί “Ογδόη Ημέρα τής Δημιουργίας”. Η ιστορία υφίσταται για τον θρίαμβο τού Πνεύματος, δηλαδή την επικράτηση τού Ανθρώπου. Αυτό το γνωρίζουν οι εκπεσόντες, γνωρίζουν δηλαδή ότι είναι σε εσχατολογική βάση ξοφλημένοι. Γι αυτόν τον λόγο ακριβώς, με στόχο να επιμηκύνουν κατά το δυνατόν την μη ούσα “παρουσία” τους μέσα στο ιστορικό γίγνεσθαι, επέλεξαν να θέσουν σε κίνηση το σύμβολο τού κρόνου. 

     Στην διαδικασία υποδούλωσης τών ανθρώπων οι κρόνιοι διαθέτουν μια σειρά σημαντικά πλεονεκτήματα.:

·                     Είναι υποταγμένοι και καθοδηγούνται από μη οντότητες που έχουν διάρκεια ζωής πολύ μεγαλύτερη από αυτήν των ανθρώπων. Αυτοί δεν καθίστανται αντιληπτοί από τις συνήθεις αντιληπτικές δυνατότητες των ανθρώπων. Εμφανίζονται μόνον κατά βούληση σε μυημένους, εφόσον αυτοί έχουν κάνει χρήση παραισθησιογόνων, όπως το ποτό υπό την ονομασία “εφιάλτης”, τού οποίου γινόταν χρήση σε αρχαία μυστηριακά δρώμενα. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι κάποιοι φρόντισαν να αποδοθεί αυτό το όνομα στον κατ' εξοχήν προδότη. Η ετοιμολογία τού ονόματος αυτού, που παράγεται από το επί και άλτης, εικάζω ότι παραπέμπει σε άλμα, δηλαδή μετάβαση σε άλλη αντιληπτική κατάσταση. Άλλα παραισθησιογόνα ανάλογης χρήσης είναι η διμεθίλτρυπταμίνη (DMT) που αποτελεί και την ισχυρότερη ναρκωτική ουσία και το αδρενόχρωμα. Οι 4κπεσόντες διαθέτουν ισχυρότατη τεχνογνωσία, τμήματα τής οποίας μεταδίδουν σε βάση σκοπιμότητος με στόχο μόνιμα την επιβολή, την αποδόμηση και την καταστροφή των κοινωνιών στους κρόνιους. Ένα ιδιαίτερα σημαντικό έργο, που πραγματεύεται τον συσχετισμό μαγείας και επιστήμης είναι τού Lynn Thorndike το “A History of Experimental Science and Magic“, που εκδόθηκε το 1923, όταν ακόμη εγράφοντο σοβαρές πραγματείες αναφορικά με θέματα που παραμένουν σκόπιμα καλυμμένα:

https://archive.org/details/historyofmagicex00thor/page/132/mode/2up

·                     Έχουν μια οργανωτική χρονική συνέχεια, στην βάση σκληρής συγκρότησης, που φθάνει ως την προϊστορία. Παρά την συχνή αλλαγή τόπου δράσης και την ποικιλόμορφη έκφανση των διαφόρων ταγμάτων, η κεντρική διοίκησή τους διεξάγεται από τούς εκπεσόντες και συνιστά πλανητικό κέντρο. Αυτή η αδιάκοπη οργανωτική συνέχεια ανοίγει δυνατότητα για πολύ μακροπρόθεσμους προγραμματισμούς, αρχειοθέτηση και μεταβίβαση γνώσεων, επεξεργασία και ανάπτυξη μεθόδων σε τρομερά μεγάλη χρονική διάρκεια με στόχο την ακραία βελτιστοποίηση, παγίωση δεδομένων σε εκπληκτικό βάθος χρόνου, ανάπτυξη μακροχρόνιων πρακτικών, που φέρνει τους μη μυημένους μπροστά σε πολύ σκληρά τετελεσμένα και την συσσώρευση αμύθητου πλούτου μέσω αδίστακτων πρακτικών. 

     Το τρίτο πλεονέκτημά τους είναι τα οι μηχανισμοί που χειρίζονται. Οι μηχανισμοί αυτοί, αν και κατά καιρούς προσαρμόζονται στις εξελίξεις εδράζονται ως στρατηγική επιλογή στο απώτερο παρελθόν, στηριζόμενοι στο φαινόμενο τής αδράνειας (υπό την φυσική έννοια, ως διατήρησης τής κινητικής κατάστασης) επενεργώντας την συνειδησιακή αδράνεια των κοινωνιών. Η συνεχής επανάληψη υποβαλλόμενων και επιβαλλόμενων μηνυμάτων, ενισχυόμενη από την τελετουργική κινητοποίηση συγκεκριμένων συμβόλων, διαμορφώνει στις κοινωνίες την αντίληψη περί αυτονόητου, που υποτίθεται ότι δεν επιδέχεται λογική αμφισβήτηση. Μέσω τής παρέμβασής τους και την στοχευμένη διοχέτευση πρακτόρων (διαδικασία “εισοδισμού”) σε πλείστες όσες θρησκευτικές κοινότητες και εξοντώνοντας από προσώπου γης θρησκείες που θεωρούν ασύμφορες, πλασάρουν την συνειδησιακή προπαρασκευή που επιλέγουν, ως απόλυτο θέσφατο, αλώνοντας το υποσυνείδητο των μαζών. Ανάγοντας τα ιερατεία τους την συγκεκριμένη προπαγάνδα σε υποτιθέμενο “θείο θέλημα” υπερφυσικών δυνάμεων, με τις οποίες κατ' ουδένα τρόπο υποτίθεται ότι μπορεί αναμετρηθούν οι ανθρώπινες δυνάμεις, διαστρεβλώνουν την έννοια τού ιερού, επιβάλλοντας στις κοινωνίες τελετουργικά δρώμενα, όπως συγκεκριμένους εορτασμούς και τελετές, που διαμορφώνουν την κοινωνική ζωή. Ελέγχοντας την κοινωνική οργάνωση, παρεμβαίνουν στην διαμόρφωση τού ψυχισμού των ανθρώπων από πολύ νεαρή ηλικία, σε φάση που διαμορφώνεται ακόμη πρωταρχικά η προσωπικότητα και η δεκτικότητα σε εξωτερικά ερεθίσματα είναι εντονότατη. Χαρακτηριστική είναι προς αυτή την κατεύθυνση η επιρροή των εκπαιδευτικών μηχανισμών που χειρίζεται το τάγμα των ιησουιτών, σε όλες τις περιοχές που επικρατεί, ή διαθέτει ισχυρές βάσεις, ο παπισμός. Δεν είναι μόνον η απόσπαση τού κοινωνικού πλούτου, η σε σημαντικό βαθμό (όχι όμως πλήρης) άλωση των θρησκειών από τα μέσα των θρησκειών, ο έλεγχος τής εκπαίδευσης, ο κατακερματισμός των κοινωνιών μέσω τού φατριασμού πολλαπλών κομμάτων, τα οποία εν πολλοίς ελέγχονται από ενιαίο κέντρο, ο κατακερματισμός τής οικουμένης μέσω τής πολύμορφης φυλετικής, θρησκευτικής και πολιτικοιδεολογικής αντιπαλότητας, που οι μηχανισμοί προπαγάνδας τους επιβάλουν. ΤΟ ΚΥΡΙΟ ΜΕΣΟ ΕΠΙΒΟΛΗΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΘ' ΟΛΗ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΒΙΑ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΕΚΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ. Προς αυτήν την κατεύθυνση έχουν διαστρεβλώσει σε ακραίο βαθμό την έννοια τού πατριωτισμού και την έννοια της πολεμικής αρετής. Αυτά τα δυο εστιάζονται στην προάσπιση τής ελευθερίας. Τουναντίον ο μιλιταρισμός λειτουργεί στην βάση τής διεκπεραίωσης άνωθεν εντολών με γνώμονα την απόλυτη πειθαρχία. Επειδή όμως δεν μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά το υλικό κίνητρο από μόνο του, δίπλα σε αυτό το δέλεαρ, τίθενται σε κίνηση η στρέβλωση τής έννοιας τού πατριωτισμού και της πολεμικής αρετής, ώστε οι ορδές των άνωθεν συγκροτημένων μακελάρηδων να εγκληματούν σα κατάσταση ιδεολογικής ύπνωσης. Οι επιθέσεις πχ. τού στρατού των ΗΠΑ στο Βιετνάμ και στο Ιράκ έγιναν με το πρόσχημα τής “υπεράσπισης των αρχών τού ελευθέρου κόσμου”, την “προάσπιση ζωτικών συμφερόντων των ΗΠΑ”, την “αποσόβηση τού κινδύνου από όπλα μαζικής καταστροφής, που κατείχαν αιμοσταγείς δικτάτορες”, την “προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων” και άλλες χονδροειδής προφάσεις. Κατά την διάρκεια τής φεουδαρχικής περιόδου, όταν ακόμη οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί νομιμοποίησης τού ψεύδους δεν ήσαν επαρκώς εξελιγμένοι, ετέθησαν σε κίνηση ΚΑΙ ΑΠΕΔΩΣΑΝ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ τα πλέον ηλίθια επιχειρήματα. Χαρακτηριστικά, ο φρειδερίκος Β΄ νοίκιαζε τον στρατό τής πρωσίας έναντι χρηματικής αμοιβής για διεξαγωγή πολέμων, που δεν είχαν καμία σχέση με το βασίλειό του και τα γερμανικά μόμολα θεωρούσαν τιμή τους να θυσιάσουν την ζωή τους για το όποιο όφελος τού αυτοκράτορα. Καθ' όλη την διάρκεια τής ιστορίας εκδηλώθηκε αμφισβήτηση και αντιπαλότητα με διάφορες μορφές στα κρόνια ιερατεία. Αυτά όμως κατάφερναν μονίμως να πνίγουν στο αίμα κάθε ανυπότακτη πρωτοβουλία. Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι η ανθρώπινη ιστορία αποτελεί αποκλειστικά μια αιματοβαμμένη ιστορία τού σκότους. ΤΟΥΝΑΝΤΙΟΝ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΑΝΘΙΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΔΕΔΟΜΕΝΑ, ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΥΠΟΘΑΛΨΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΠΟΥ ΕΦΑΡΜΟΣΤΗΚΑΝ ΣΕ ΒΑΡΟΥΣ ΤΟΥ. (Όπως πχ. Στην περίπτωση της εκτέλεσης τού Σωκράτους). Συχνά απειλήθηκε η συστημική Ματριόσκα από χέρια που βάσταγαν αναμμένα σπίρτα, ή πυρακτωμένους δαυλούς. Πώς όμως συνέβη εν έτει 2015 (με αρχή τής διαδικασίας στην Συρία) να τεθεί η εν λόγω κουκλάρα μπροστά στο μαγκάλι, εντός του οποίου πολύ σύντομα αυτή θα μετατραπεί άπαξ δια παντός σε στάχτη; 

 

2. ΤΟ ΜΑΚΡΥ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ

 

    Τα όσα προαναφέρονται για τους κρόνιους είναι λίγο πολύ γνωστό και δεν έχουν στόχο να πλατειάσω. Τα όσα προαναφέρονται για τους κρόνιους είναι λίγο πολύ γνωστöa και δεν έχουν στόχο να πλατειάσω. Η σύνοψη των πλεονεκτημάτων που διέπουν την δράση τους έγινε για να καταδειχθεί στην βάση τής λογικής συνέπειας, ποιες προϋποθέσεις είναι αναγκαίο να πληρούνται από μια σύγκλιση δυνάμεων, που θα μπορούσε να ανατρέψει την κυριαρχία, που αυτοί ασκούν σε επίπεδο εξουσίας. Αναμφίβολα αυτές οι δυνάμεις διαθέτουν εκ προοιμίου το ηθικό πλεονέκτημα. Πλην όμως στον πλανήτη που ζούμε ισχύουν δίπλα στους συμπαντικούς και φυσικοί νόμοι, οι οποίοι δεν είναι δυνατόν να καταργούνται αυτομάτως με ευχολόγια. Αυτή η διαπίστωση διόλου αποσκοπεί να μειώσει την δύναμη, που επενεργούν η προσευχή και η ενόραση. Πλην όμως, ότι λαμβάνει χώρα στα πνευματικά πεδία και στα πεδία πληροφορίας πρέπει μέσω συγκεκριμένης επαγωγής να διαχυθεί στην υλική χωροχρονική διάσταση, ώστε να πραγματοποιηθεί. Αυτό σημαίνει, ότι σε κάθε τομέα που εξασκούν πρακτικά εξουσία οι κρόνιοι, πρέπει να αντιπαρατεθούν αντίρροπες δυνάμεις, που να είναι εις θέσιν να δημιουργήσουν απτές καταστάσεις, που βήμα προς βήμα αναιρούν την κρόνια παρουσία και παρέμβαση. Αυτό ισχύει στην περίπτωση, που πράγματι αποδίδουμε στην ιστορία σωτηριολογικό νόημα, το οποίο αποκαλύπτεται και αναπτύσσεται με συγκεκριμένο τρόπο υλοποίησης στην πορεία τού χρόνου. Εάν ερμηνεύσουμε το σωτηριολογικό μήνυμα των θρησκειών με διαφορετικό τρόπο, ο οποίος ανάγει σε αχρονικές διαδικασίες, όπως στην περίπτωση τού Βουδισμού, που ευαγγελίζεται το εδώ και τώρα στην διαδικασία τού Φωτισμού με την δυνατότητα μιας ακαριαία απαλλαγής από το κάρμα, ή ερμηνεύσουμε τούς εικονισμούς τής Δευτέρας Παρουσίας, όπως αυτή περιγράφεται στην Αποκάλυψη τού Ιωάννου με φωτογραφικό τρόπο, παρακάμπτοντας την βαθιά μεν, αλλά με συγκεκριμένο τρόπο ερμηνεύσιμη, συμβολική της διάσταση, προσδίδοντάς στην Θεία Άνωθεν Παρέμβαση, απότομο, ξαφνικό και εν τέλει στιγμιαίο χαρακτήρα, τότε καταπίπτει πάσα προσπάθεια ιστορικής προσέγγισης αναφορικά με την διαδικασία αναίρεσης τού κακού. Ο Αη Γιάννης χαρακτηρίζει ως “μακάριους”, αυτούς που θα μπορέσουν να ανοίξουν το επτασφράγιστο βιβλίο τής Αποκαλύψεως, αυτούς δηλαδή που θα μπορέσουν να ερμηνεύσουν με απτό, κατανοητό και συγκεκριμένο τρόπο την κωδικοποιημένη με σύμβολα Προφητεία. Ο Ιησούς Χριστός αναφερόμενος στο μήνυμα των Ευαγγελίων αναφέρει: “Πολλοί κλητοί, ολίγοι όμως εκλεκτοί”. Και εάν το μήνυμα των Ευαγγελίων απευθύνεται σε πολλούς, μεταξύ των οποίων όμως λίγοι είναι εκλεκτοί, ο όρος “μακάριοι”, στούς πνευματικούς ώμους των οποίων εναποθέτει ο Ιωάννης την πρόκληση, αλλά και το καθήκον, τής ερμηνείας των συμβολισμών τής Αποκαλύψεως, αναβιβάζει τις προϋποθέσεις σε υπερθετικό βαθμό. Πλην όμως, ο όρος “μακάριοι” από γραμματικής σκοπιάς υπέχει πληθυντικού αριθμού. Άρα πρόκειται για προσδιορισμό, που δεν αφορά τελικά αποκλειστικά ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, αλλά ένα σύνολο Πιστών μελετητών τής προφητείας, η προσπάθεια των οποίων δεν είναι διόλου αναγκαίο να συμπίπτει χρονικά. Συμφώνως προς την φρόνησή μου (ή έστω έλλειψη φρόνησης, εφόσον επιθυμείτε) επί τού προκειμένου η προσδιορισμός ανάγει σε μια αλυσίδα Πιστών, που εμφορούμενοι από το Σωτηριολογικό Νόημα τής ιστορίας και μοχθούντες για την πραγματοποίησή του, σκύβουν με ευλάβεια, ταπεινότητα και αγνότητα διαθέσεων επάνω στο κείμενο τής Προφητείας, μεταδίδοντας ο ένας στον επόμενο τα όσα δυνήθηκε να ερμηνεύσει, ως σκυτάλη στην πορεία πλήρους ερμηνείας τού κειμένου, που δώρησε ο συγγράψας στην ανθρωπότητα ΩΣ ΣΩΤΗΡΙΟΛΟΓΙΚΟ ΟΔΟΔΕΙΚΤΗ.

   Μέσα από ανάλογο πρίσμα, θεωρώ – όσο αυτό μού είναι δυνατό – επίσης την Μετάνοια και τον Φωτισμό ως διαδικασίες, που υπερβαίνουν την στιγμιαία εκδήλωση, αποτελώντας πρόκληση ζωής. Η μετουσίωση τού βίου είναι μια διαρκής ζύμωση. Όταν ερωτήθηκε ένας Ινδός Πατέρας, “πότε θα μπορούσε κάποιος να σταματήσει να προσεύχεται”, απάντησε ,“Όταν σύνολη η ζωή έχει μετατραπεί σε έκφανση προσευχής”. Αυτό είναι και το νόημα, κατά την γνώμη μου, τής παρουσίας τής ύπαρξης μέσα στον Κόσμο – κόσμημα. Πρόκειται για την Αποκάλυψη τής Χάριτος, ως εκδήλωση απροσπέλαστου Κάλλους, που δεν είναι δυνατόν να χωρέσει σε χρονικά πλαίσια. Με ανάλογο τρόπο αντιλαμβάνομαι και το Βουδιστικό "εδώ και τώρα". Πρόκειται για το σημείο εκκίνησης μιας Μεγάλης Πορείας.

    Αποδεχόμενος, λοιπόν, την Σωτηριολογική Διάσταση τής Ιστορίας, η οποία μέσα από αυτό το πρίσμα καθαγιάζεται ως Θείος Σχεδιασμός, αλλά με ταυτόχρονη συμμετοχή τού Ανθρώπου, δίπλα στον πρωταγωνιστικό ρόλο τού Πνεύματος, ας μού επιτραπεί να αναφερθώ στις αναγκαίες προϋποθέσεις, τις οποίες καλούνται να πληρούν οι Δυνάμεις, που θα αμφισβητήσουν διαχρονικά και σύντομα θα ανατρέψουν την κυριαρχία τού “άρχοντος τού κόσμου τούτου”, ως μια κυριαρχία, η οποία μπορεί μεν να εκδηλώνεται στα πλαίσια τής ιστορίας, αλλά στερείται ολοσχερώς εσχατολογικού υποβάθρου.

Αυτές οι προϋποθέσεις φρονώ ότι εστιάζονται στούς εξής τρεις τομείς:

·                     Την εμπεριστατωμένη αποκάλυψη τής ύπαρξης, τής δομής και των σχεδιασμών των κρονίων. Είναι αδύνατο να αντιμετωπισθεί ένας εχθρός, που βρίσκεται καλυμμένος στο απυρόβλητο και διαδίδει συστηματικά παραπληροφόρηση σχετικά με ότι τον αφορά.

·                     Την συγκρότηση ενός κεντρικού πυρήνα, που συνεργάζεται και συντονίζεται με άλλους πυρήνες, που λειτουργούν σε συνθήκες πλήρους εχεμύθειας, τελείως καλυμμένοι απέναντι στον κίνδυνο να γίνουν αντιληπτοί. Όταν οι αντίπαλοι δρουν σε απόλυτη συνωμοτική βάση, είναι αδύνατον να αντιμετωπιστούν, εάν αυτοί που τους πολεμούν δεν εφαρμόζουν και αυτοί αυστηρά μέτρα απόκρυψης. Σε αυτήν την περίπτωση αποκτά ζωτική σημασία η εφαρμογή τής αρχής των πολεμικών τεχνών, που θεωρεί, ότι όταν κάποιος είναι ισχυρός αρμόζει να παρουσιάζεται προς τα έξω ως ανίσχυρος, καλλιεργόντας σκόπιμα μια ψευδή εικόνα τού δυναμικού που διαθέτει. Ο κεντρικός πυρήνας των δυνάμεων ανάσχεσης οφείλει να επεξεργασθεί ένα κατά το δυνατόν μακρόπνοο σχέδιο ανάσχεσης, με πλήρη μυστικότητα, υποβάλλοντας προς τα έξω την λανθασμένη εντύπωση, ότι η δράση, στον βαθμό που αυτή εκδηλώνεται με φανερό τρόπο, έχει τελείως διαφορετικές αφετηρίες και στοχεύσεις από τις πραγματικές. Δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπισθεί μια συνωμοσία με πλανητική εξάπλωση, που εξυφαίνεται στην διάρκεια χιλιετιών με σύντομο, πρόχειρο και ευκαιριακό τρόπο. Η συνεργασία των ομόθυμων δυνάμεων οφείλει στην συνέχεια να επεξεργαστεί και να θ8έσει βαθμηδόν σε πράξη ένα σχέδιο συντονισμού δραστηριοτήτων από κοινού, κατά το δυνατόν χωρίς να αποκαλύπτεται ο προϋπάρχον συντονισμός, προσδίδοντας σε κάθε μεμονωμένο βήμα την εντύπωση μεμονωμένης και μη συντονισμένης από κοινού ενέργειας. Ως επικάλυμμα μιας τέτοιας τακτικής είναι σκόπιμο να προβάλλονται πλασματικές αντιπαλότητες μεταξύ των συμβεβλημένων, ως προκάλυμμα τού συντονισμού τους.

·                     Την απόκτηση σημαντικής επιρροής σε μηχανισμούς άσκησης φυσικής βίας, όπως οι στρατοί, οι μυστικές υπηρεσίες και τα σώματα ασφαλίας. Δεδομένου, ότι δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπισθεί με ευχολόγια η τεράστια στρατιωτική ισχύς και δύναμη πυρός, που έχουν συσσωρεύσει οι κρόνιοι με την ένταξη στις ορδές κρούσης που διαθέτουν επί πλέον κάθε μηχανισμού ρουφιάνων, ποινικού εγκλήματος και διαφθοράς. Αυτό το ζήτημα όμως χαρακτηρίζεται από μια άκρως ευαίσθητη πτυχή. Επειδή ο τελικός προγραμματισμός των κρονίων, όπως αυτός αποκαλύπτεται από την επιστολή από το 1871 του Albert Pike στον Mazzini απολήγει στην επιβολή μιας τρίτης παγκόσμιας σύρραξης, Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΑΡΟΠΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑΤΡΟΠΩΣΗΣ ΤΩΝ ΚΡΟΝΙΩΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΤΕΛΕΣΘΕΙ ΑΠΟΦΕΥΓΟΝΤΑ ΜΙΑ ΘΕΡΜΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕΓΑΛΗΣ ΚΛΙΜΑΚΑΣ, ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΝΕΞΕΛΕΓΚΤΗ. Αυτό σημαίνει, ότι το ξεδόντιασμα των κρονίων πρέπει να γίνει με άκρα προσοχή, σταδιακά, βήμα προς βήμα, οδηγώντας τους βάσει ευφυών σχεδιασμών από παγίδα σε παγίδα. Ιδιαίτερα ευαίσθητη εκδηλώνεται η ανάγκη χειρισμού των αντιδράσεων των κρονίων, οι οποίοι δεν μπορούν να είναι εκ των προτέρων γνωστοί. Η φρόνιμη τακτική των αντιδυνάμεων πρέπει να εστιάζεται στην προσπάθεια να αντλήσουν οφέλη αυτοί από τις επιλογές τού εχθρού, οδηγώντας αυτές τις επιλογές σε επιβλαβείς ατραπούς για τον εχθρό. Οφείλουν να αποφεύγουν επισφαλείς κινήσεις, που χαρακτηρίζονται από βεβαιότητα και να μην διστάζουν να προβούν σε τακτικέ υποχωρήσεις στοχεύοντας σε μελλοντική αναδίπλωση. Άξονας τής στρατηγικής των αντιδυνάμεων είναι να περιέρχεται ο εχθρός ολοένα σε στριμώγματα, υποχρεώνοντάς των σε βεβιασμένες κινήσεις αντιπερισπασμού, που θα αποκαλύπτουν την πραγματική του δομή, τις μεθόδους και τις προθέσεις του. Η αποκάλυψη τής πραγματικής διάστασης ενός εχθρού στο ευρύ κοινό αποτελεί κεντρικό στρατηγικό στόχο, όταν αυτός έχει δράσει καλυμμένα επί πολλούς αιώνες. 

    Αναφορικά με τον κατάλογο που εξέθεσα προηγουμένως εγείρεται ένα εύλογο ερώτημα: Τελικά που έμεινε η δράση των λαών και των πολυάριθμων ευαισθητοποιημένων πολιτών, το πλήθος των οποίων συνεχώς αυξάνεται; Πρόκειται μήπως για κάποιον αμελητέο παράγοντα, ο ρόλος τού οποίου μπορεί να έχει μόνον περιθωριακό χαρακτήρα; Και μάλιστα στην τρέχουσα φάση, που οι κοινωνικές κινητοποιήσεις σε κάποιες Ευρωπαϊκές χώρες χαρακτηρίζονται από πρωτόγνωρα πολυάριθμη συμμετοχή και αποφασιστική αγωνιστικότητα, παραλύοντας στην κυριολεξία μια σειρά τομείς, όπως μεγάλα εμπορικά λιμάνια και διαρρηγνύουν το μέτωπο των δυνάμεων καταστολής, μέσω τής συμπαράστασης κάποιου ικανού αριθμού αυτών που τα επανδρώνουν με τους διαμαρτυρόμενους πολίτες στις κινητοποιήσεις; Το ερώτημα αυτό ενώ είναι περισσότερο από εύλογο, χρήζει κατά την γνώμη μου ειδικού χειρισμού. Διότι η γενικής υφής άποψη, που επικρατεί σε πληθώρα καλών φίλων, αλλά και σε εκατομμύρια ανθρώπων καλής θελήσεως, ότι “μόνον στηριζόμενοι στις δικές μας δυνάμεις μπορούμε να απελευθερωθούμε”, εάν παραμείνει αιωρούμενη ως γενικολογία, χωρίς να εξειδικευθεί με συγκεκριμένο ρεαλιστικό τρόπο σε δημιουργικά βάση, κινδυνεύει να παραμείνει σύνθημα χωρίς περιεχόμενο και ευσεβής πόθος χωρίς προοπτική εφαρμογής στην πράξη, παρά το ολοένα και περισσότερο διογκούμενο εύρος και βάθος των λαϊκών κινητοποιήσεων.

    Κατ' αρχήν εάν εξετάσουμε τα μέχρι σήμερα ιστορικά πεπραγμένα, θα διαπιστώσουμε, ότι δεν υπάρχει κάποιο ιστορικό προηγούμενο να έχει απελευθερωθεί κάποιος λαός ιδίοις δυνάμεις. Πίσω από τα διάφορα επαναστατικά κινήματα πάντοτε κρυβόντουσαν διαφορετικές από την κοινωνία δυνάμεις, που δρούσαν στο όνομά της, επικαλούμενες τα δικά της συμφέρονται. Και στις περιπτώσεις επαναστατικών εξεγέρσεων και ανατροπών, κατά την διεξαγωγή τών οποίων η κοινωνία πράγματι κατάφερε να αναδειχθεί σε ιστορικό υποκείμενο τής αλλαγής, μετά την αποπεράτωση τών εξεγέρσεων αντεπαναστατικές δυνάμεις αποκτούσαν τον έλεγχο της κατάστασης, παραμερίζοντας από τούς μοχλούς των εξελίξεων αυτούς, που μόχθησαν και προέβησαν σε θυσίες για την επικράτηση ενός νέου καθεστώτος. Η παροιμιώδης φράση "η επανάσταση τρώει τα παιδιά της" αποτελεί την μόνιμη επίγνωση για την επιβολή πάσης μετεπαναστατικής Θερμιδόρ. Η διαπίστωση όμως τής μη επιτυχούς ολοκλήρωσης ή αποπεράτωσης των εκάστοτε επαναστατικών στοχεύσεων, παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες και την αυτοθυσία των συμμετεχόντων σε αυτές, διόλου μειώνει, ή πολύ λιγότερο είναι ικανή για να αναστείλει την αξία και τα επιτεύγματα αυτών των επαναστάσεων. Η διελκυστίνδα των κοινωνικών συγκρούσεων και αντιπαραθέσεων διαμορφώνει πάντοτε συσχετισμούς δυνάμεων, που μπορεί να αποβαίνουν προς όφελος τού κοινωνικού συνόλου και εις βάρος τής εξουσιαστικής ελίτ. Όμως αυτό, παρά την μεγάλη σημασία του, ουδέποτε υπήρξε το εν τέλει ζητούμενο. Από την στιγμή, που η αντιπαράθεση των κοινωνικών δυνάμεων δεν έφθανε ως, ή δεν επαρκούσε για την ανατροπή των κρόνιων ιερατείων, αυτά έβρισκαν πάντοτε τρόπο να αποκαταστήσουν την επικράτησή τους, οδηγώντας τις κοινωνίες μονίμως στην αλλοτρίωση, στον εξανδραποδισμό και στον όλεθρο. Με μια μοναδική εξαίρεση, η οποία στάθηκε μοιραία για την κυριαρχία των κρονίων και στην οποία θα αναφερθώ στην συνέχεια. Το συγκεκριμένο ερώτημα όμως, που παραμένει για να απαντηθεί, είναι με ποιόν τρόπο η δράση τού λαγόμενου λαϊκού παράγοντα, ή τού λεγόμενου κοινωνικού υποκειμένου, συσχετίζεται με τις τρεις προϋποθέσεις που προανέφερα και με ποιον τρόπο μπορεί συγκεκριμένα να συνδυασθεί με την δράση τους,. Δεδομένου, ότι όπως προανέφερα, η συγκρότηση τής κρόνιας επικυριαρχίας έχει τέτοια υφή και δομή, που καθιστά αδύνατη, τουλάχιστον κατά την εκτίμησή μου, την αυτόνομη απελευθέρωση των λαών σε ἀφηρημένη βάση. Αυτό δεν σημαίνει, ότι σύγκλιση δυνάμεων, που πληρεί τις τρεις προηγούμενες προϋποθέσεις βρίσκεται  εκτός τού λαού, ή είναι ξένη προς αυτόν. Τουναντίον αυτές οι δυνάμεις προάγονται από τα σπλάχνα τής κοινωνίας. Πλην όμως διαφοροποιούνται από την αφηρημένη έννοια τής κοινωνίας, ή τού λαού, διότι διέπονται από συγκεκριμένους τύπους συγκρότησης, που τούς προσδίδουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, βάσει των οποίων αυτά είναι εις θέσιν να ανταποκριθούν στις συγκεκριμένες αναγκαιότητες. Μέσα από ἐμαυτήν την οπτική, τα επί μέρους δρώντα υποκείμενα τής ανατροπής και εξόντωσης της κυριαρχίας των κρονίων, προσαρμόζονται με οργανικό τρόπο επάνω σε ένα συγκεκριμένο σκελετό, ώστε να μπορέσουν να λειτουργήσουν αποδοτικά και εύστοχα, όπως θα περιγράψω στην συνέχεια. 

υπό κατασκευή...