Δον Κιχώτης και Σερ Φράνσις Μπέικον. Η οικογένεια Στιούαρτ και ο Χριστόφορος Κολόμβος. Archer Reliquary and Kensington Rune ΜΕΡΟΣ Β΄

 

Μέρος ΙΙ: 

Ενδιαφέρουσες συνδέσεις μεταξύ Ισπανίας, Αγγλίας, Ιρλανδίας και Σκωτίας . Μια πιθανή εξήγηση για περίεργους μύθους χαμένου θησαυρού και πέτρες ρούνων.

 

Τι θα γινόταν αν υπήρχε ένα σχέδιο ή τρόπος να πούμε τι πραγματικά σήμαιναν όλα αυτά; Ο εντοπισμός μιας ομάδας ανθρώπων που έχουν διασυνδέσεις με όλους τους πολιτισμούς που εμπλέκονται μέχρι στιγμής, μας οδηγεί σε ένα συμπέρασμα.

 

Για να είμαστε δίκαιοι εδώ, θα πρέπει να εξετάσουμε τυχόν πιθανούς δεσμούς μεταξύ της Ισπανίας και άλλων τόπων όπως η Σκωτία και η Σκανδιναβία που μπορεί να δείξει γιατί ο ρούνος Χ είναι παρών στον ρούνο Kensington και πιθανώς στην Archer Reliquary, την υπογραφή του Κολόμβου και το μύγα του «Δον Κιχώτη». .» Είναι δυνατόν αυτά τα παρόμοια σύμβολα να έχουν όλα κοινή προέλευση; Από τα τρία παραδείγματα που έχουν δεσμούς με την Ισπανία μόνο ένα από τα σύμβολα μοιάζει με αυτό του ρούνου του Kensington. Η υπογραφή του Κολόμβου στο χέρι του που γράφει φαίνεται να είναι η ίδια. Τα άλλα δύο είναι πολύ παρόμοια όπως συζητήθηκε παραπάνω με κάποια διακύμανση. Συζητήθηκε επίσης παραπάνω το Larson Papers, Copiale Cipher, και πώς αυτό το σύμβολο φαινόταν να χρησιμοποιήθηκε από μια αγροτική κοινωνία νεαρών ανδρών στη Σουηδία την ίδια περίπου εποχή που βρέθηκε ο Ρούνος του Kensington.

 

Η εμφάνιση αυτού του συμβόλου στο κείμενο των Copiale Ciphers είναι ενδιαφέρουσα και μπορεί να εμφανίζει έναν σύνδεσμο που συσχετίζει εξ αποστάσεως τον ρούνο X τόσο με τους κρυπτογράφους όσο και με τον ρούνο Kensington μέσω της ίδιας πηγής. Υπάρχουν πολλοί δεσμοί μεταξύ της ισπανικής και της σκωτσέζικης κουλτούρας, συμπεριλαμβανομένων των επιγαμιών μεταξύ ευγενών και των δύο χωρών. Ένα μεγάλο παράδειγμα αυτού μπορεί να φανεί στους Ισπανούς Δούκες της Άλμπα. Κατά τη διάρκεια της αναταραχής της εξορίας του Ιακώβου Β' το 1688 βλέπουμε την οικογένεια Stewart του Βασιλιά να εξορίζεται στο θερινό ανάκτορο St. Germaine en Laye του Λουδοβίκου XV της Γαλλίας.

 

Είναι ενδιαφέρον ότι αυτό το νοικοκυριό διοικούνταν ή διαχειριζόταν το υποκατάστημα d'Abbadie St. Germaine της ίδιας οικογένειας d'Abbadie της προηγουμένως συζητηθείσας Jean Vincent d'Abbadie Baron St. Castin. Στην απόδραση του James II από την Αγγλία, οι περισσότερες πηγές αναφέρουν ότι τον βοηθούσε η σελίδα του πίσω σκαλοπατιού «Abbadie». Με αυτόν τον τρόπο φαίνεται ότι ο Ιάκωβος Β' είχε κάπως σχέση με τον Γάλλο Βασιλιά μέσω αυτού του προσώπου και της οικογένειας πριν από την εξορία του.

 

Αν όχι, μπορούμε να θεωρήσουμε ότι είναι τουλάχιστον πιθανό και εντελώς τυχαίο ότι η σελίδα του είχε αυτό το όνομα. Φαίνεται επίσης ότι η εγγονή του Jean Vincent d'Abbadie Baron St. Castin θα παντρευτεί επίσης αργότερα στην οικογένεια του πρώτου Ακαδικού Κυβερνήτη Charles de La Tour. Η οικογένεια de La Tour έχει επίσης στενούς οικογενειακούς δεσμούς με την οικογένεια Stewart μέσω των Δούκων του Albany Alexander και John, οι οποίοι και οι δύο παντρεύτηκαν γυναίκες με το όνομα Anne de La Tour στις αρχές του δέκατου έκτου αιώνα.

 

Τελικά, ο νόθος γιος του James II, James Fitz-James Stuart, παντρεύτηκε έναν άμεσο απόγονο του ίδιου του Χριστόφορου Κολόμβου, ονόματι Catalina Ventura Colón de Portugal y Ayala-Toledo, 9η Δούκισσα της Βεράγκουα ^.Αυτός ο γάμος του απέκτησε τους τίτλους του δούκα της Άλμπα και του δούκα της Βεράγουα. Το Δουκάτο της Βεράγκουα περιλαμβανόταν σε τμήμα της επικράτειας στον Παναμά που αρχικά είχε απονεμηθεί στην οικογένεια του Χριστόφορου Κολόμβου. Εδώ έχουμε έναν άμεσο σύνδεσμο με την οικογένεια των εξόριστων βασιλιάδων Στιούαρτ που περιελάμβανε τον Κάρολο Α', τον Κάρολο Β', τον Ιάκωβο Β', τον Ιάκωβο Γ' και τον Μπόνι Πρίγκιπα Τσάρλι που μερικές φορές αναφέρεται ως Κάρολος Γ' και την οικογένεια του ίδιου του Χριστόφορου Κολόμβου. Όλοι αυτοί οι βασιλιάδες είχαν κατέλθει απευθείας από τη Μαρία Βασίλισσα της Σκωτίας απευθείας μέσω του γιου της Τζέιμς Α' της Αγγλίας, της Ιρλανδίας και της Σκωτίας. Αν και οι Στιούαρτ ήταν γνωστοί ως Άγγλοι βασιλιάδες, προέρχονταν από μια σκωτσέζικη οικογένεια συνδεδεμένη με πολλούς από τους προηγούμενους βασιλιάδες της Σκωτίας.

 

Μαζί με τον γάμο του Τζέιμς Φιτζ-Τζέιμς Στιούαρτ με τη Δούκισσα της Βεράγκουα ήρθαν ορισμένα έγγραφα που ανήκαν προσωπικά στον Χριστόφορο Κολόμβο, συμπεριλαμβανομένου ενός από τα ημερολόγιά του και μιας επιστολής που είχε γράψει. Με την πάροδο του χρόνου οι Δούκες της Άλμπα είχαν συλλέξει επίσης μια μεγάλη ποσότητα αντίκες τέχνης και λογοτεχνίας. Είχαν ακόμη και μια πρώτη έκδοση του «Δον Κιχώτη». Αν και οι Στιούαρτ δεν απέκτησαν αυτούς τους τίτλους μέχρι τις αρχές του δέκατου όγδοου αιώνα (δεκαετία 1700), είναι σαφές ότι η οικογένειά τους ήταν σε θέση να γνωρίζει πολλές κρυφές αρχές της ιστορίας που ίσχυαν απευθείας για την οικογένειά τους.

 

Αυτά τα πράγματα μπορεί να μην ήταν απαραίτητα σκόπιμα κρυμμένα, αλλά είχαν αγνοηθεί στην ιστορία που γράφτηκε από τους εξαδέλφους τους από το Αννόβερο που κυβερνούσαν τώρα την Αγγλία. Είναι δυνατόν οι Stuart να είναι αυτοί που πραγματικά εκτιμούσαν αυτά τα περίεργα σύμβολα που φαίνονται στην υπογραφή του Columbus και στους Copiale Ciphers; Ξεκινώντας στις αρχές του δέκατου όγδοου αιώνα, ο Stuart Dukes of Veragua θα μπορούσε εύκολα να γνωρίζει την ελληνική υπογραφή του Κολόμβου. Αν υπήρχε μυστικό για το γιατί ο Κολόμβος χρησιμοποίησε το παράξενο Χ στην υπογραφή του, οι Stuart ήταν τώρα σε θέση να γνωρίζουν γιατί και τι μπορεί να σήμαινε αν κάτι.

 

Είναι επίσης σαφές ότι η αρχική οικογένεια Stewart της Σκωτίας είχε εμπλακεί στην προστασία του αρχικού τάγματος των Ναϊτών Ιπποτών κατά τη διάρκεια της ύπαρξής τους. Αν και κανένας από αυτούς δεν έχει καταγραφεί ως μέλος, δεν ήταν φυσιολογικό για μια τόσο ευγενή οικογένεια να έχει συνεισφέρει μέλη στο τάγμα, αν και μερικοί άλλοι ευγενείς όπως ο William Marshall έγιναν Ιππότες Ναΐτες στα κρεβάτια του θανάτου τους. Οικογένειες όπως οι Stewart's μπορεί επίσης να έχουν πληρώσει αυτό που είναι γνωστό ως Knight's Fees για να πληρώσουν τα έξοδα ενός Ιππότη και της ακολουθίας του για να πάει στη Σταυροφορία. Στη Σκωτία είχαν δωρίσει περιουσία στο Τάγμα. Οι Στιούαρτ ήταν μια από τις οικογένειες που ήταν υπεύθυνες για την άφιξη των Ναϊτών Ιπποτών στη Σκωτία.

 

Υπάρχει στην πραγματικότητα ένας άμεσος οικογενειακός δεσμός μεταξύ των Δούκων της Άλμπα και της οικογένειας Στιούαρτ με έναν άνδρα που ήταν ιδιοκτήτης της Red River Colony και της Hudson's Bay Company και οι δύο στον Καναδά κατά τις αρχές έως τα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα, λίγο μετά την Αμερικανική Επανάσταση. Η τοποθεσία ανακάλυψης του ρούνου Kensington σηματοδοτεί τα σύνορα μεταξύ ιδιοκτησίας που ανήκει ή ήταν μέρος της αποικίας του Κόκκινου Ποταμού και της Γαλλικής Λουιζιάνας. Αυτή η ιδιοκτησία, εκτός από τον καθορισμό της επικράτειας της αποικίας του Κόκκινου Ποταμού, ήταν κάποτε επίσης μέρος της επικράτειας των Charles II, James II. Ήταν ιδιοκτησία των Βασιλέων πριν από κάθε άλλο από πολλές απόψεις. Εκείνη την εποχή, τα μέλη της οικογένειας των Δούκων της Άλμπα και της Βεράγκουα θεωρούνταν από πολλούς ως οι Ιακωβίτες διεκδικητές του εξόριστου στέμματος.

 

Ο Λόρδος Σέλκιρκ Τόμας Ντάγκλας μπορεί να ήταν στο σωστό μέρος την κατάλληλη στιγμή για να επηρέασε την τοποθέτηση ενός ρούνου που περιλάμβανε ένα σύμβολο που χρησιμοποιούσε ο Κολόμβος στην ελληνική υπογραφή του. Ο Λόρδος Selkirk ήταν ιδιοκτήτης της Hudson's Bay Company και διηύθυνε την αποικία του Red River και ήταν γνωστός ως πιστός Ιακωβίτης, παρόλο που έζησε λίγο αργότερα από την εποχή της ακμής των Ιακωβιτών. Ακόμα κι έτσι, το εξόριστο υπόλοιπο της οικογένειας, καθώς και το εξόριστο Τάγμα της Καλτσοδέτας ήταν ακόμα ενεργό και αναζητούσαν τρόπους να επωφεληθούν από το οικογενειακό τους ιστορικό μέσω αυτού που μπορεί να θεωρούσαν δικαίωμά τους.

 

Ίσως είναι ακόμη πιθανό ότι ο Λόρδος Selkirk γνώριζε τους Copiale Ciphers. Οι Ciphers έκαναν πράγματι λεπτομέρειες για πτυχές μιας Ιακωβιτικής μορφής Τεκτονισμού που είχε δημιουργηθεί από την εξόριστη αυλή του Στιούαρτ για να τους βοηθήσει στην προσπάθειά τους να ανακτήσουν τα χαμένα στέμματά τους. Μπορούμε τουλάχιστον να υποθέσουμε ότι ο Λόρδος Σέλκιρκ ήταν μέλος αυτής της μορφής Τεκτονισμού που είχε επίσης προσαρμόσει τις εικόνες του αρχικού Τάγματος των Ναϊτών Ιπποτών. Ίσως αυτή η βασισμένη στους Ναΐτες μορφή Ελευθεροτεκτονισμού να ήταν υπεύθυνη για πολλές από τις έννοιες που βλέπουμε στην τρέχουσα εποχή που κάποιοι προσπαθούν να αποδώσουν στο αρχικό Τάγμα των Ναϊτών. Αυτή η μορφή του Τεκτονισμού ήταν που έφερε για πρώτη φορά την έννοια των Ναϊτών Ιπποτών στη Σουηδία όπου δεν είχαν υπάρξει ποτέ κατά τη διάρκεια του αρχικού τάγματος.

 

Έννοιες όπως η προσπάθεια να πείσουν τους Αμερικανούς ότι όφειλαν κάποιου είδους ιστορικό σεβασμού στον Χένρι Σινκλέρ ήταν ακριβώς το είδος της προπαγάνδας που είχε δημιουργηθεί από τους Ευρωπαίους εξόριστους Ιακωβίτες. Δεν ήταν μόνο οι Stewart που είχαν εξοριστεί αλλά όλοι οι υποστηρικτές τους και πολλοί από τους στρατιώτες τους είχαν επίσης εξοριστεί στις αμερικανικές αποικίες καθώς και σε άλλα μέρη της Ευρώπης και ιδιαίτερα στη Σκανδιναβία. Είναι πιθανό ότι κάποια αισθήματα των Ιακωβιτών υπαγόρευαν ότι εξακολουθούσαν να πίστευαν ότι οι αμερικανικές αποικίες ήταν η επικράτειά τους, καθώς ένιωθαν ότι είχαν εξαπατηθεί από αυτές.

 

Είναι πιθανό ότι τα ξαδέρφια τους από το Αννόβερο που κυβέρνησαν τη Μεγάλη Βρετανία και τους είχαν αντικαταστήσει ως μοναρχία ένιωσαν το ίδιο. Είναι ενδιαφέρον στην εποχή των Ιακωβιτών η οικογένεια Σινκλέρ είχε παραμείνει πιστή στην εξουσία που ήταν εκείνης της εποχής και δεν ήταν Ιακωβίτες. Υπάρχει ένα εξέχον μέλος που ήταν Ιακωβίτης και τιμωρήθηκε κάπως για αυτό στο τέλος. Ο πρώτος τοπογράφος γης που επισκέφτηκε την τοποθεσία ανακάλυψης του ρούνου του Κένσινγκτον μπορεί να είχε σχέση με τον Λόρδο Τσάρλτον.

 

Στην πραγματικότητα, τα μακρινά ξαδέρφια του Λόρδου Σέλκιρκ περιλάμβαναν τους Σουηδούς κόμητες του Χάμιλτον και τους Σουηδούς κόμητες του Ντάγκλας. Ο ίδιος ο Σέλκιρκ καταγόταν από μια οικογένεια Ντάγκλας του οποίου η μητέρα ήταν Χάμιλτον. Είναι τεκμηριωμένο ότι ο Λόρδος Σέλκιρκ ήταν στενά συνδεδεμένος και είχε επισκεφτεί τους Σουηδούς ξαδέρφους του, ενώ ορισμένες πηγές τους αναφέρουν ακόμη και στην αποικία του Κόκκινου Ποταμού. Έτσι, διάφορα άμεσα συγγενικά μέλη της οικογένειας χρησιμοποιούσαν μερικές φορές ως όνομα Ντάγκλας ή Χάμιλτον. Για παράδειγμα, ο Τζορτζ Χάμιλτον ήταν ο Κυβερνήτης της Βιρτζίνια το 1715. Ήταν ο μεγάλος θείος του Λόρδου Σέλκιρκ και είχε επιλέξει να χρησιμοποιήσει το όνομα της μητέρας του αντί για το όνομα Ντάγκλας του πατέρα του. Ο George Hamilton ήταν επίσης ο κόμης του Orkney εκείνη την εποχή.

 

Οι Σουηδοί ξάδερφοι του Σέλκιρκ, Ντάγκλας και Χάμιλτον, είχαν γίνει Σουηδοί ευγενείς λόγω της στρατιωτικής τους ανδρείας. Τα αρχικά μέλη τους είχαν εξοριστεί εκεί μετά την εξέγερση των Ιακωβιτών του 1745 του πρίγκιπα Μπόνι Τσάρλι στη Σκωτία και είχαν έρθει να προσληφθούν στον σουηδικό στρατό. Αυτή είναι μια κοινή ιστορία με τους Ιακωβίτες εξόριστους να αποτελούν μέρος των στρατών και των ναυτικών πολλών χωρών της Βαλτικής, καθώς και της Γαλλίας και της Ρωσίας. Αυτή η ιδέα συνδέεται με το γιατί οι Σκωτσέζοι είναι γνωστοί ως ατρόμητοι μαχητές μαζί με την προηγούμενη ιστορία τους.

 

Εδώ με τη μορφή του Λόρδου Σέλκιρκ Τόμας Ντάγκλας έχουμε ένα άτομο που είναι Ιακωβίτης από τη Σκωτία που σχετίζεται άμεσα με τους Σουηδούς Κόμητες της οικογένειάς του καθώς και με τους Δούκες της Άλμπα και της Βεράγκουα συμπεριλαμβανομένων των άμεσων απογόνων του Χριστόφορου Κολόμβου που περιλάμβαναν και τους συγγενείς του που ήταν απευθείας απόγονοι της Mary Queen of Scots μέσω του James II. Από μια ευρεία προοπτική, μπορεί τώρα να είμαστε σε θέση να δούμε πώς όλα αυτά θα οδηγούσαν τον Selkirk να μείνει πίσω ή την έμπνευση για την τοποθέτηση ενός Viking Rune Stone στη Μινεσότα που περιελάμβανε την παράξενη γραμματοσειρά X που φαίνεται στην υπογραφή του Christopher Columbus. Ο Λόρδος Σέλκιρκ είχε συνδέσεις με όλους τους κατάλληλους ανθρώπους και πολιτισμούς για να είναι αληθινή αυτή η ιστορία.

 

Οι Στιούαρτ και οι συγγενείς οικογένειες είχαν όλες τις κατάλληλες πολιτιστικές συνδέσεις για να συσχετιστούν με την παράξενη γραμματοσειρά σε σχήμα Χ στον ρούνο Kensington. Ακόμα κι αν δεν ήταν οι Jacobites που έβαλαν την πέτρα του Kensington εκεί που βρέθηκε, όποιος το έκανε σίγουρα θα μπορούσε να έχει επίγνωση όλων αυτών των συνδέσεων. Θα ήταν εντελώς τυχαίο αν ένας ντόπιος αγρότης τα ονειρευόταν όλα αυτά ο ίδιος. Φαίνεται να υπάρχει μια ιστορία με πολύ ευρύτερο εύρος από τον Olof Ohman, ο ανακάλυψε τον Ρούνο του Kensington που το είχε προσποιηθεί μόνος του, αν και καθόλου. Ωστόσο, είναι σαφές ότι ο Ohman ήταν ένα έξυπνο άτομο που μπορεί απλώς να είχε εκτεθεί στον ρούνο X στον κρυπτογράφηση που ήταν μέρος μιας αγροτικής κοινωνίας νεαρών ανδρών.

 

Η άποψη εδώ που αφορά τους Stuarts μπορεί να είναι ακριβώς αυτό που προσπαθούσαν να πουν αυτοί που αργότερα έφτιαξαν και τοποθέτησαν τον Ρούνο του Kensington. Επιπροσθέτως, είχε ήδη γίνει μεγάλη βάση στην προσπάθεια να πειστεί το αμερικανικό κοινό του ενενήνταου αιώνα ότι οι Βίκινγκς ήταν οι πρώτοι που «ανακάλυψαν» τη Βόρεια Αμερική πολύ πριν από τον Κολόμβο σε μια εποχή που το L'Anse Aux Meadows δεν είχε καν κάνει ανακαλύφθηκε ακόμη. Στην πραγματικότητα, αν αυτή η εκδοχή της ιστορίας των ρούνων, αν ήταν αληθινή, σήμαινε ότι κανένας στην οικογένεια δεν χρειάστηκε καν να πει ψέματα ή να παραπλανήσει κανέναν. Το κοινό έκανε τα υπόλοιπα. Προσθέστε πέτρα ρούνου και περιμένετε.

 

Η απλή πρόταση ότι ο Πύργος του Νιούπορτ ήταν σκανδιναβικής προέλευσης από τον Καρλ Κρίστιαν Ράφν το 1839 θα ήταν αρκετή για να ξεκινήσει με μεγάλη μόδα ολόκληρο το τέχνασμα. Στη συνέχεια, η δημιουργία του Cremona Document και του Kensington Rune θα ήταν παιδικό παιχνίδι για τόσο ισχυρούς ανθρώπους που ήταν από τους μεγάλους συλλέκτες τέχνης και λειψάνων της Ευρώπης. Όλα αυτά τα πράγματα θα έπρεπε απλώς να είχαν γίνει χωρίς περαιτέρω προαγωγές από την πλευρά τους. Οικογένειες όπως αυτές που συζητήθηκαν εδώ προστάτευαν μια μεγάλη ποικιλία γλυπτών, ζωγράφων και συγγραφέων που όλοι εργάστηκαν εν μέρει για τη διατήρηση της κληρονομιάς της οικογένειας σε λέξεις και σύμβολα. Οικογένειες όπως ο εξόριστος Στιούαρτ είχαν επίσης πρόσβαση σε μια εκτενή γενεαλογία και ιστορικά ντοκουμέντα στα οποία το ευρύ κοινό δεν ήταν εκτεθειμένο ή έστω είχε την τάση να ενδιαφέρεται.

 

Αν και με τα σημερινά πρότυπα, η ιστορία του Κρεμόνα Document μοιάζει με κόμικ ή παραμύθι, θα ήταν από πολλές απόψεις δύσκολο να απομυθοποιηθεί στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα μέχρι τη στιγμή που το Διαδίκτυο ήταν διαθέσιμο για να εξετάσει τέτοια πράγματα. Προηγουμένως, θα κόστιζε πολλά χρήματα για να ταξιδέψετε σε πολλά διαφορετικά μουσεία και βιβλιοθήκες για να αρχίσετε να κατανοείτε τα πραγματικά μέρη της ιστορίας που περιλαμβάνονται. Το έγγραφο είχε συμπεριλάβει ορισμένα πραγματικά γεγονότα και φαινόμενα ως μέρος της ιστορίας του. Μερικά από αυτά τα στοιχεία δεν έχουν νόημα σε ένα μεσαιωνικό έγγραφο, όπως η χρήση ενός πρωταρχικού μεσημβρινού που δημιουργήθηκε από την οικογένεια Cassini στις αρχές του δέκατου όγδοου αιώνα. (Περισσότερα για αυτό αργότερα).

 

Στην πραγματικότητα, βλέπουμε τον Σέλκιρκ να σχετίζεται με τους Δούκες της Βεράγκουα που περιελάμβανε επίσης έναν απευθείας γραμμικό απόγονο του Χριστόφορου Κολόμβου. Στην πραγματικότητα, αυτό σημαίνει ότι ακόμη και ο ίδιος ο Selkirk ήταν πλέον συγγενής με τον Χριστόφορο Κολόμβο μέσω ορισμένων πολύ ισχυρών και ευφυών μελών της οικογένειας. Πολλοί άνθρωποι θεωρούν τους απογόνους του Δούκες της Βεράγκουα σήμερα ως τους διεκδικητές των Ιακωβιτικών σκωτσέζικων κορωνών και μπορεί πράγματι να έχουν δίκιο σε αυτή την υπόθεση, καθώς όλοι κατάγονται από τον γιο του Ιακώβου Β'. Οι συμπάθειες του Λόρδου Selkirk για τον Jabobite θα τον είχαν ενημερώσει για αυτούς ακριβώς τους ανθρώπους όσο ήταν ζωντανός.

 

Όσον αφορά την οικογένεια των Δούκων της Βεράγκουα, όλοι κατάγονται από τον Χριστόφορο Κολόμβο και τον Ιάκωβο Β'. Μέρος των προσπαθειών του Λόρδου Σέλκιρκ να ιδρύσει την Αποικία του Κόκκινου Ποταμού μπορεί επίσης να περιλάμβανε τη δημιουργία ενός domain για την εξόριστη οικογένεια Stuart ή Stewart στον Καναδά. Τα γιακωβικά του αισθήματα μπορεί επίσης να υπαινίσσονται ότι η Hudson's Bay Company ήταν επίσης επωφελής για την οικογένεια γενικότερα.

 

Έννοιες όπως πολλές από τις θεωρίες του Henry Sinclair ότι πράγματι ήταν μέλος των Ναϊτών Ιπποτών συμβαδίζουν με μια ευρύτερη άποψη που έχουν πολλοί ότι οι Ναΐτες Ιππότες συνέχισαν να λειτουργούν μετά τη στιγμή που ο χάρτης τους είχε ακυρωθεί από το Βατικανό. Εάν αυτό είναι αλήθεια, τότε έγινε με απόλυτη μυστικότητα, καθώς τα μόνα στοιχεία που υποδηλώνουν ότι κάτι από αυτά είναι αλήθεια έρχονται ξανά σε εμάς μέσω των χειρογράφων που βρέθηκαν πολλοί στα οποία αναφέρουν, όπως η Αφήγηση του Ζήνωνα και το Έγγραφο της Κρεμόνας. Αυτή η λανθασμένη αντίληψη μπορεί επίσης να μεγεθύνθηκε όταν στις αρχές έως τα τέλη του δέκατου όγδοου αιώνα οι εξόριστοι Ιακωβίτες είχαν αναδημιουργήσει τους Ναΐτες Ιππότες σε μια ημερομηνία που πολλοί άνθρωποι στη σημερινή εποχή θα παρερμήνευαν ως το αρχικό Τάγμα. Ενδεικτικό αυτής της ιδέας είναι το γεγονός ότι κανένα μέλος της θρυλικής οικογένειας Sinclair δεν έχει καταγραφεί ως Ιππότες Ναΐτες.

 

Σημειώνεται ότι μεταξύ δεκατριών έως δεκαπέντε μελών της οικογένειας Μπάνερμαν που αποτελούσε θραύσμα της διάσημης οικογένειας ΜακΝτόναλντ Ιακοβίτη της Σκωτίας ήταν άποικοι της Αποικίας του Κόκκινου Ποταμού. Σημειώνεται μάλιστα ότι μερικοί από τους Bannerman's ήταν μεταξύ των αποίκων που είχαν επιθεωρήσει τα όρια της αποικίας που περιλαμβάνουν την τοποθεσία ανακάλυψης του ρούνου Kensington. Περαιτέρω αξιοσημείωτο είναι πώς ένας άνδρας με το όνομα Φράνσις Μπάνερμαν παίζει επίσης ρόλο σε αυτό που είναι γνωστό ως «Έγγραφο της Κρεμόνας». Το γεγονός ότι οι Bannerman's ήταν ένα μεγάλο μέρος της αποικίας του Red River είναι μια άλλη σύμπτωση που υποστηρίζει την ιδέα ότι ο Francis Bannerman είχε εμπλακεί στη δημιουργία ολόκληρου του σχεδίου με κάποιο τρόπο.

 

Σε προηγούμενη γραφή, αυτός ο συγγραφέας παρουσίασε στοιχεία ότι είναι πιο πιθανό ο συλλέκτης και πωλητής λειψάνων Φράνσις Μπάνερμαν που έπαιξε το χέρι στη δημιουργία του Εγγράφου της Κρεμόνας μαζί με τον πιθανότατα διάσημο Ιταλό εξερευνητή Constantino Beltrami. Ο Μπελτράμι ήταν στενός φίλος με τη Δούκισσα του Όλμπανι που ήταν σύζυγος του Μπόνι Πρίγκιπα Τσάρλι στην Ιταλία. Συμπτωματικά υπάρχει μια κομητεία στη Μινεσότα με το όνομα Beltrami. Ο Μπελτράμι είχε μάλιστα συνοδεύσει την αμερικανική ομάδα έρευνας που καθόρισε για πρώτη φορά τα σύνορα Καναδά και ΗΠΑ στον ^49ο παράλληλο.

 

Με αυτόν τον τρόπο η ομάδα της έρευνας πέρασε πολύ κοντά στην τοποθεσία ανακάλυψης του ρούνου Kensington. Αργότερα στο ταξίδι, ο Beltrami θα έφευγε μόνος του με δύο εγγενείς οδηγούς και θα ταξίδευε ξανά κοντά στην τοποθεσία ανακάλυψης του ρούνου Kensington. Ένας πίνακας του Μπελτράμι τον απεικονίζει με ενδυμασία από δέρμα με χιαστί στο μανίκι του. Ο Μπελτράμι είχε επίσης κολλήσει με ανθρώπους όπως ο Τζέιμς Φένιμορ Κούπερ, ο διάσημος συγγραφέας και λέγεται ότι ενέπνευσε μέρος των πλοκών των βιβλίων του για τους ιθαγενείς Αμερικανούς. Και πάλι ήταν κάπως σύμπτωση που ο Beltrami διατηρούσε στενή προσωπική σχέση με τη Δούκισσα του Albany που ήταν η defacto Jacobite Queen.

 

Άλλα σύγχρονα μέλη των Bannerman's ήταν επίσης βαρονέτοι της Νέας Σκωτίας και μέλη του Κοινοβουλίου στην Αγγλία. Η Lady Bannerman σημειώνει στο ημερολόγιό της ότι αυτή και ο σύζυγός της ήταν παρόντες στην έπαυλη του Henry Wadsworth Longfellow στο Newport Rhode Island καθώς έγραφε το διάσημο ποίημά του «Song of Hiawatha» που παρεμπιπτόντως αφορά τη Μινεσότα. Το ποίημα καταγράφει πώς οι Ευρωπαίοι υποτίθεται ότι είχαν έρθει στη Μινεσότα πριν από πολύ καιρό. Ο Λονγκφέλοου ήταν επίσης στενός φίλος με δύο κυρίους που μπορεί να ήταν οπαδοί αυτού που είναι γνωστό ως το νορβηγικό ρομαντικό εθνικιστικό κίνημα.

 

Αυτό περιελάμβανε τον Carl Christian Rafn, ο οποίος ήταν ο πρώτος που υπέθεσε ότι ο Πύργος του Newport ήταν σκανδιναβικής προέλευσης. Ο δεύτερος είναι ο διάσημος βιολονίστας Ole Bull. Ο Μπουλ είχε επίσης προσπαθήσει να ιδρύσει μια σκανδιναβική αποικία στην Πενσυλβάνια τον δέκατο ένατο αιώνα. Αν και δεν είναι γνωστό, είναι επίσης πιθανό ότι ο Όλε Μπουλ είχε σχέση με την οικογένεια Μπουλ του κάποτε κυβερνήτη του Ρόουντ Άιλαντ, Χένρι Μπουλ. Ο Λονγκφέλο συνδέθηκε προσωπικά και με τους δύο άντρες. Οι συμπτώσεις σίγουρα συσσωρεύονται εδώ.

 

Το όνομα του Longfellow φαίνεται να εμφανίζεται σε κάθε φάση αυτής της ιστορίας και ο ίδιος είναι πιθανός υπεύθυνος για τη διάδοση της ιδέας ότι ο Πύργος του Newport ήταν σκανδιναβικής προέλευσης. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο ότι ήξερε ότι η αληθινή προέλευση του Πύργου συνδέθηκε με τον αρχικό Χάρτη του Ρόουντ Άιλαντ που είχε απονεμηθεί από τον Κάρολο Β' στον πρώτο κυβερνήτη του Ρόουντ Άιλαντ Μπένεντικτ Άρνολντ τον πρεσβύτερο, ώστε να μην συγχέεται με τους μετέπειτα απογόνους του, τον διάσημο προδότη του Πολέμου της Επανάστασης. Στην πραγματικότητα, η σκανδιναβική παράδοση του Πύργου του Νιούπορτ ήρθε στο φως κατά τη διάρκεια μιας εποχής κατά την οποία η πραγματική προέλευση του Πύργου του Νιούπορτ θα συνδεόταν με τον Άρνολντ και τον Κάρολο Β'. Αυτό δεν θα είχε εκτιμηθεί από πολλούς Αμερικανούς στην εποχή αμέσως μετά την Επανάσταση.

 

Άλλοι Bannerman ήταν μέλη της Λέσχης Onteora μαζί με τον Mark Twain που βρίσκεται στο όρος Onteora δίπλα στο Hunter Mountain στα βόρεια της Νέας Υόρκης, όπου οι υποστηρικτές της αυθεντικότητας του «έγγραφου της Κρεμόνας» επιμένουν ότι ένα Εβραϊκό Ιερατείο είχε συναντηθεί με Ναΐτες Ιππότες από την Ευρώπη στο δέκατος τέταρτος αιώνας. Η τοποθεσία του Onteora Club ήταν επίσης μια καθιερωμένη κατασκήνωση για τους καλλιτέχνες της Σχολής Ζωγραφικής του Hudson River που ζωγράφιζαν το γύρω τοπίο ενώ κάμπινγκ εκεί. Άλλα μέλη του Hudson River School είχαν πραγματικά ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο και είχαν επισκεφτεί πολλά από τα μέρη που αναφέρονται στο «Έγγραφο της Κρεμόνας». Η λέξη «Onteora» ήταν στην πραγματικότητα η εφεύρεση του Henry Schoolcraft, ενός ιστορικού που είχε τη συνήθεια να φτιάχνει ονόματα και λέξεις ιθαγενών από τον αέρα. Το "Onteora" δεν είναι καν μια πραγματική λέξη ιθαγενών της Αμερικής.

 

Ο Φράνσις Μπάνερμαν είχε χτίσει την ανοησία του στο Σκωτσέζικο Κάστρο στο νησί Πόλιπελ στον ποταμό Χάντσον. Συμπτωματικά το κάστρο βρίσκεται απευθείας δυτικά ή 270 μοίρες αληθινά βόρεια σε σχέση με τον περίφημο Πύργο του Νιούπορτ. Αυτή η χωρική σχέση μεταξύ των δύο τόπων είναι επίσης παρούσα σε έναν χάρτη που αποτελεί μέρος του Εγγράφου της Κρεμόνας που περιλαμβάνει ακόμη και ένα αζιμούθιο ή μια γραμμή που εκτείνεται από τη θέση του Πύργου του Νιούπορτ άμεσα δυτικά μέχρι τη θέση του Κάστρου του Μπάνερμαν. Το γεγονός ότι ο Μπάνερμαν έχτισε το κάστρο του εκεί σε εκείνο το σημείο της γης δείχνει πώς μπορεί να γνώριζε και να βοήθησε στη δημιουργία του Εγγράφου της Κρεμόνας. Ποιος καλύτερος από έναν διεθνή έμπορο κειμηλίων και όπλων να έχει μαγειρέψει μια τέτοια ιδέα; Άλλη σύμπτωση; Φαίνεται ότι ο Μπάνερμαν είχε τοποθετήσει το κάστρο του σε αυτή τη θέση σε σχέση με τον Πύργο του Νιούπορτ σκόπιμα.

 

Το κάστρο παίζει επίσης ρόλο στο πώς κάποιοι άλλοι πιο πρόσφατοι συγγραφείς και ενδιαφερόμενα μέρη ανακάλυψαν «ενδείξεις» που τους οδήγησαν να πιστέψουν ότι οι Ναΐτες Ιππότες είχαν επισκεφτεί ένα Εβραϊκό Ιερατείο στη Νέα Υόρκη τον δέκατο τέταρτο αιώνα. Λέγεται ότι το Κάστρο του Μπάνερμαν είναι ο τόπος ανακάλυψης ορισμένων αντικειμένων που οδήγησαν αυτούς τους ανθρώπους να πιστέψουν κάτι τέτοιο. Στην πραγματικότητα, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα αντικείμενα στο Κάστρο του Μπάνερμαν φαίνεται να έχει καταστραφεί από άγνωστα άτομα που κυνηγούσαν θησαυρό.

 

Όταν ο Bannerman έχτισε το κάστρο, είχε συμπεριλάβει έναν θεμέλιο λίθο από ένα σπίτι που περιλαμβανόταν στη διάσημη σφαγή του Glen Coe στη Σκωτία. Η σφαγή περιελάμβανε τον θάνατο μιας φατρίας Ιακωβιτών της οικογένειας Μακ Ντόναλντ που είναι η ίδια οικογένεια με τους Μπάνερμαν. Το όνομα Bannerman προήλθε από έναν MacDonald που ήταν ο σημαιοφόρος των στρατών των Ιακωβιτών και νωρίτερα στην ιστορία ένας άλλος είχε επίσης ειπωθεί ότι ήταν ο σημαιοφόρος του Robert the Bruce κατά τις πολλές πολεμικές του συγκρούσεις. Η Flora MacDonald είναι διάσημη επειδή βοήθησε στη διαφυγή της Bonnie Prince Charlie από τη Σκωτία μετά την αποτυχημένη εξέγερση των Jacobite του '45.

 

Η πέτρα που είχε συμπεριλάβει ο Μπάνερμαν ήταν χαραγμένη με πληροφορίες που έλεγαν από πού προήλθε η πέτρα. Έκτοτε, η πέτρα καταστράφηκε από όσους αναζητούσαν θησαυρό ή στοιχεία που πίστευαν ότι ήταν πίσω από την πέτρα και αντικαταστάθηκε με ένα αντίγραφο του αρχικού. Θα ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε ποιος είχε καταστρέψει αυτήν την πέτρα καθώς είναι μέρος της ιστορίας του Κάστρου του Μπάνερμαν.

 

Φαίνεται ότι συγκεκριμένα άλλα άτομα είχαν αφαιρέσει αρχιτεκτονικά στοιχεία του Κάστρου του Μπάνερμαν στα οποία αργότερα βρήκαν υλικές ενδείξεις. Αυτοί οι άνδρες είναι ο κύριος Τζάκσον και ο κύριος Ρου. Φυσικά, αυτή είναι μόνο η ιστορία που λένε αυτοί οι άνθρωποι και δεν τεκμηριώνεται πουθενά αλλού από κανέναν άλλο.

 

Ένα σημαντικό τεχνούργημα από τη σφαγή του Glen Coe που είχε φτάσει στην Αμερική υπό την αιγίδα του Francis Bannerman είχε καταστραφεί σκόπιμα από κάποιον που αναζητούσε θησαυρό. Είχαν εμπνευστεί να το κάνουν αυτό από το ίδιο το «Έγγραφο της Κρεμόνας»; Όποιος κατέστρεψε αυτή την πέτρα κατέστρεψε ένα σημαντικό τεχνούργημα της ιστορίας της Σκωτίας που θα εκτιμούσε πολλούς ανθρώπους στην Αμερική και τη Σκωτία.

 

Ο Μπάνερμαν δεν θα είχε δημιουργήσει αυτό το μνημείο στο σπίτι του, αν δεν ήταν ο ίδιος ένθερμος Ιακωβίτης. Ήρθε στην ωριμότητα ή την ενηλικίωση ακριβώς την ώρα που πέθανε ο Λόρδος Σέλκιρκ. Το επάγγελμά του ως έμπορος λειψάνων και συλλέκτης τον έφερε επίσης σε συνεργασία με άλλους συλλέκτες όπως ο JP Morgan και ο John Rockefeller και πιθανώς ο William Randolph Hearst. Ο Μπάνερμαν είχε κάποτε ένα κανόνι από τη Μάχη του Γιορκτάουν καθώς και δύο από τα πιστόλια του Τζορτζ Ουάσιγκτον τα οποία τελικά δώρισε στο μουσείο της Στρατιωτικής Ακαδημίας του Γουέστ Πόιντ. Ο Μπάνερμαν ήταν απίστευτα πλούσιος και είχε τους πόρους για να συμμετάσχει σε ένα τέτοιο κόλπο. Εναλλακτικά ήταν αρκετά πλούσιος ώστε να τον προσέγγισαν απατεώνες που ήθελαν να εκμεταλλευτούν τα δικά του.

 

Φαίνεται ότι όλοι οι παίκτες σε αυτό το μεγάλο διαγωνισμό ήταν παρόντες στη σκοτεινή αμερικανική ιστορία. Οι κληρονομιές τους, συμπεριλαμβανομένης αυτής της Σκανδιναβίας και της Ισπανίας, μπορεί να έπαιξαν ρόλο στον τρόπο που σχεδίασαν τόσο το Έγγραφο της Κρεμόνας όσο και πιθανώς τα φαινόμενα που είναι ο Ρούνος του Κένσινγκτον. Το υπόβαθρο αυτής της οικογένειας συνδέεται όντως με τον Χριστόφορο Κολόμβο, τη Σκωτσέζικη Ιστορία και άτομα ανώτερης τάξης Ιακωβιτών, συμπεριλαμβανομένης της οικογένειας του ίδιου του εξόριστου Βασιλιά. Ακόμη και η ιδέα ότι η Λειψανοθήκη Archer του Τζέιμσταουν σχετιζόταν με τον Λοχαγό Άρτσερ, ο οποίος μπορεί να ήταν «κρυμμένος Καθολικός» στο Τζέιμσταουν μπορεί να προμηνύει ορισμένα από τα προβλήματα που είχε η εξόριστη οικογένεια Στιούαρτ σε σχέση. Η υπογραφή των Jacobites μπορεί επίσης να φανεί σε πολλά άλλα σημειωμένα «μυστήρια» της ιστορίας, όπως το Shugborough Hall και το Rennes le Chateau για να αναφέρουμε δύο.

 

Ένας από τους μεγαλύτερους λόγους για τη δίωξη της Mary Queen of Scots και των απογόνων της ήταν η πίστη τους στην Καθολική Εκκλησία. Συνεργάζονταν πολλοί προτεστάντες που απλώς ένιωθαν ότι η πρωτογένεια της μοναρχίας ήταν νόμιμη, ανεξάρτητα από την πίστη τους. Επιπλέον, πολλοί Προτεστάντες Ιακωβίτες είχαν ωφεληθεί μέσω των επιχειρήσεων τους παρέχοντας αγαθά και υπηρεσίες στο καθεστώς της οικογένειας Στιούαρτ.

 

Όπως και στην περίπτωση άλλων διωκόμενων ομάδων μέσω της ιστορίας, βλέπουμε ότι οι Ιακωβίτες είχαν δημιουργήσει μια μυστική κοινωνία ή μια σχολή μυστηρίου που τους επέτρεπε να κάνουν πράγματα κρυφά. Η μυστική τους κοινωνία περιελάμβανε τις εικόνες και την ιστορία του αρχικού Τάγματος των Ιπποτών του Ναού. Σε κάθε στροφή σχετικά με τα περίεργα σύμβολα που συζητούνται εδώ υπάρχει μια λογική που τα συνδέει όλα μαζί μέσω των πιο ισχυρών και πονηρών ανθρώπων στον κόσμο. Όλο αυτό το νήμα αποδεικτικών στοιχείων υποδηλώνει το γεγονός ότι ο Πύργος του Νιούπορτ και ο Ρούνος του Κένσινγκτον ήταν μέρος της ιστορίας αυτών των οικογενειών που είχαν προσπαθήσει να απεικονίσουν με τρόπο που μοιάζει με προπαγάνδα που θα ταίριαζε με την κοσμοθεωρία τους, ενώ εξακολουθούσαν να δίνουν ευγνωμοσύνη στους Αμερικανούς. δημόσιο.

 

Μέσω αυτής της προσπάθειας οι Ιακωβίτες είχαν δημιουργήσει ένα μονοπάτι ίντριγκας και μυστηρίου που περιλάμβανε το Oak Island, τον Πύργο του Νιούπορτ και τελικά τον Ρούνο του Κένσινγκτον. Υπάρχουν στην πραγματικότητα περισσότερα επαληθεύσιμα στοιχεία που υποδηλώνουν ότι αυτό είναι αλήθεια από οποιαδήποτε άλλη θεωρία που αφορά τους Σκανδιναβούς ή τους αρχικούς Ναΐτες Ιππότες. Είχε γίνει ακόμη και μια προσπάθεια να πειστούν οι ιθαγενείς φατρίες ότι όλα αυτά ήταν αλήθεια.

 

Κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής του δέκατου ένατου αιώνα μετά την επανάσταση, το ευρύ κοινό μπορεί να μην είχε πολλή συμπάθεια για κανένα βασιλικό συμφέρον, συμπεριλαμβανομένων εκείνων των Ιακωβιτών που είχαν παίξει πραγματικό ρόλο στην ανάπτυξη των αποικιών από την εποχή του Ιακώβου Α' έως πολύ παλιά. της Αμερικανικής Επανάστασης συμπεριλαμβανομένου του Εμφυλίου Πολέμου. Κατά κάποιο τρόπο, μπορεί να υπολόγισαν ότι ήταν ευκολότερο να πάρουν τις πληροφορίες που γνώριζαν και να τις παρουσιάσουν με τρόπο που να τις συσχετίζει με τους Ναΐτες Ιππότες και τους Βίκινγκς, επειδή είχαν πραγματικούς ιστορικούς δεσμούς και με τις δύο αυτές ομάδες ενδιαφέρουσες ιστορικές φατρίες. Είναι ενδιαφέρον που επέλεξαν να το κάνουν αυτό γνωρίζοντας πολύ καλά ότι η οικογένειά τους περιελάμβανε επίσης την κληρονομιά του Χριστόφορου Κολόμβου.

 

Εδώ μένει είτε να πιστέψουμε την παραπάνω αφήγηση είτε να πιστέψουμε σε έγγραφα και θεωρίες που έχουν πολλά μεγάλα κενά σε αυτά όσον αφορά τη λογική και τη λογική. Όπως αποδεικνύεται σε αυτή την περίπτωση, ένα μεγάλο μέρος της κοινής ιστορίας που είναι διαθέσιμο σε όλους πολλές φορές αγνοείται προς όφελος της χονδρικής κερδοσκοπίας. Τελικά, οι δυνατότητες που παρουσιάζονται παραπάνω είναι πιο μυστηριώδεις και οξυδερκείς από την ιστορία, όπως λένε πολλοί άλλοι

gnosticwarrior-com