1949!!Η Πρώτη διάκριση,Το χάλκινο μεταλλιο της Ελλάδας στο Ευρωμπάσκετ που δεν θυμάται σχεδόν κανείς!!!!!

 

 Στα τηλεπαιχνίδια που θα κάνουν την εμφάνισή τους τη νέα τηλεοπτική σεζόν σε όλα τα κανάλια μπορεί άνετα να μπει μια ερώτηση – παγίδα που θα στείλει.. αδιάβαστους τους διαγωνιζόμενους.

Πόσα χάλκινα μετάλλια έχει κερδίσει η Ελλάδα στο Ευρωμπάσκετ;Οι… αδιάβαστοι πάνε πάσο, οι διαβασμένοι θα πουν ένα, το 2009 και ελάχιστοι, οι πολύ ψαγμένοι θα θυμνηθούν ότι το 1949 η Ελλάδα όχι μόνο κέρδισε το πρώτο της μετάλλιο σε μεγάλη διοργάνωση, αλλά δεν ήθελε και πολύ να πάει πιο ψηλά!Η διοργάνωση εκείνη είχε πολλά παράδοξα, αλλά και ατυχία.Κατ΄αρχήν έγινε στην Αίγυπτο. Θύμισε δηλαδή λίγο Eurovision. Η εξήγηση είναι απλή και η ανάθεση της διοργάνωσης περίπλοκη.

Η Εθνική ομάδα μπάσκετ της Αιγύπτου ποζάρει υπερήφανα για την επιτυχία της

Ξεκινάμε από το πρώτο. Στα χρόνια πριν τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο δεν υπήρχε Αφρικανική Ζώνη στην ΦΙΜΠΑ, την παγκόμσια ομοσπονδία. Η Αίγυπτος που λόγω Άγγλων και Γάλλων ήταν πιο κοντά στην Ευρώπη και πιο μακριά από την Αφρική πολιτισμικά γράφτηκε στην Ευρωπαϊκή ΦΙΜΠΑ και το 1937 πήρε μέρος και στο Ευρωμπάσκετ όπου ήταν 8η.

Στην πρώτη μεταπολεμική διοργάνωση, το 1947 που έγινε στην Πράγα, όχι μόνο πήρε μέρος, αλλά κέρδισε και το χάλκινο μετάλλιο.

Η διοργάνωση του 1949 έπρεπε να γίνει στην ομάδα που κέρδισε το τρόπαιο (κι εδώ Eurovison!), η Τσεχία που τότε λεγόταν Τσεχοσλοβακία το είχε ήδη διοργανώσει και κερδίσει. Επόμενη ήταν η ΕΣΣΔ που δεν ενδιαφερόταν κι… κλήρος έπεσε στην 3η Αίγυπτο.

Για τις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες το ταξίδι ήταν μακρινό και δαπανηρό. Μπορούσε να γίνει μόνο με αεροπλάνο που κόστιζε ακριβά. Η τραγωδία, στις αρχές Μαΐου της ποδοσφαιρικής ομάδας της Τορίνο που αφανίστηκε σε αεροπορικό δυστύχημα έκανε και αυτές που το… σκέπτονταν να κάνουν πίσω. Τελικά το Ευρωμπάσκετ έγινε με 7 ομάδες. Μεταξύ αυτών ήταν ο Λίβανος και η Συρία που δεν ανήκαν στην Ευρώπη, αλλά ήταν γείτονες της Αιγύπτου από τις 15 έως τις 22 Μαΐου.

Η Ελλάδα είχε στενές σχέσεις με την Αίγυπτο. Στην Αλεξάνδρεια και στο Κάιρο υπήρχε ισχυρή ελληνική παροικία, οι Έλληνες επιχειρηματίες κυριαρχούσαν στην οικονομική ζωή της χώρας και οι ανταλλαγές, οικονομικές, πολιτιστικές, αθλητικές ήταν συχνές.

Θα περίμενε κανείς η πρώτη αυτή «έξοδος» του ελληνικού μπάσκετ να γινόταν στο… πόδι. Κάθε άλλο. Για μήνες ο αμερικανοαναθρεμένος προπονητής της ομάδας και πρώην παίκτης του Σπόρτιγκ, Γιώργος Καρατζόπουλος ζήτησε από τον αρχιπροπονητή στιβου του ΣΕΓΑΣ Οτο Σίμιτσεκ να φτιάξει ειδικό πρόγραμμα προπόνησης. Το άθλημα ανήκε τότε στο ΣΕΓΑΣ και ισχυρός άνδρας εκεί ήταν ο Πατριάρχης του Παναθηναϊκού Απόστολος Νικολαίδης, ο οποίος και στα νιάτα του είχε παίξει και μπάσκετ. Αυτός άλλωστε ήταν αρχηγός της αποστολής.

 

Η Ελλάδα έδωσε έξι αγώνες (όλοι έπαιζαν με όλους), νίκησε στους τέσσερις, έχασε τους δύο.

Τα αποτελέσματα της:

15 Μαΐου: Ελλάδα – Ολλανδία 46-28

16 Μαΐου: Ελλάδα – Λίβανος 45-36

17 Μαΐου: Ελλάδα – Τουρκία 54-41

19 Μαΐου: Ελλάδα – Γαλλία 36-41

20 Μαΐου: Ελλάδα – Συρία 49-46

21 Μαΐου: Ελλάδα – Αίγυπτος 39-50

Όσο για τους παίκτες που αγωνίστηκαν περιλαμβάνονται κάποιοι που έγραψαν ιστορία ως αθλητές ή ως προπονητής ή και τα δύο

Αλέξανδρος Αποστολίδης (Σπόρτιγκ)

Στυλιανός Αρβανίτης (Παναθηναϊκός)

Νικόλαος Μπουρνέλος (Πανελλήνιος)

Αθανάσιος Κωστόπουλος (Πανελλήνιος)

Γιάννης Λάμπρου (Παναθηναϊκός)

Φαίδωνας Ματθαίου (Παναθηναϊκός)

Νικόλαος Μήλας (Παναθηναϊκός)

Νικόλαος Νομικός (Πανελλήνιος)

Μιχαήλ (Μίσα) Πανταζόπουλος (Παναθηναϊκός)

Νικόλαος Σκυλακάκης (Τρίτων)

Αλέξανδρος Σπανουδάκης (Ολυμπιακός)

Δημήτριος Ταλιαδώρος (ΧΑΝΘ)

Η επιτυχία αυτή εν γνώρισε την προβολή που θα της άξιζε από τον Τύπο της εποχής. Εκείνες τις μέρες στην Αθήνα γινόταν το Κύπελλο Φιλίας Ανατολικής Μεσογείου με τη συμμετοχή της Ελλάδας, της Τουρκίας, της Αιγύπτου και της Β’ Ιταλίας, υπό την αιγίδα της ΦΙΦΑ, είχε μάλιστα έρθει και ο πρόεδρός της Ζιλ Ριμέ. Οι αγώνες προκάλεσαν και διπλωματικό επεισόδιο μεταξυ Ελλάδας και Τουρκίας με αφορμή έναν Έλληνα διαιτητή.

Μια όμως εταιρεία αξιοποίησε διαφημιστικά την επιτυχία,,,

Η Εθνική κατέκτησε το πρώτο μετάλλιο της ιστορίας της σε Ευρωμπάσκετ στη γη των Φαραώ το 1949 και ο 99χρονος Νίκος Σκυλακάκης, ο τελευταίος εν ζωή διεθνής εκείνης της ομάδας βουτάει στις αναμνήσεις και περιγράφει στο Gazzetta ιστορίες από τη χώρα του Νείλου και των Πυραμίδων.

Το χάλκινο μετάλλιο της Εθνικής στο Ευρωμπάσκετ της Αιγύπτου ήταν μια εικόνα γεμάτη φως και ελπίδα που υποσχόταν θαύματα από εκείνα που μόνο τα μάτια των νέων ανθρώπων μπορούν να δουν. «Η Ελλάς απέδειξεν ότι θα κατακτήσει σύντομα τα σκήπτρα εις το ωραίον αγώνισμα» ήταν το επιμύθιο των εφημερίδων της εποχής για την επιτυχία της Ελλάδας στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1949 που διεξήχθη στη γη των Φαραώ, τη χώρα του Νείλου και των Πυραμίδων. Εκεί όπου ο ελληνισμός της Αιγύπτου, οι περίφημοι Αιγυπτιώτες είχαν ήδη αναπτύξει τις δραστηριότητές τους και βρέθηκαν στο γήπεδο της Ηλιούπολης, της ιερής πόλης στο βορειοανατολικό τμήμα του Καΐρου όπου έλαβαν χώρα οι αγώνες. «Εν μέσω άκρατου ενθουσιασμού του κοινού και δη των πολυάριθμων Ελλήνων θεατών, εμφανίζεται η Ελληνική ομάς με τις γκρίζες φόρμες της και με το Ελληνικόν σήμα επί του στήθους των. Επί κεφαλής δε των παικτών ευρίσκεται ο πανύψηλος Ματθαίου κι ένα συνεχές ΕΛΛΑΣ… ΕΛΛΑΣ… ακούεται από τας εξέδρας» μεταφέρει ο ανταποκριτής της εφημερίδας «Αθλητική Ηχώ», Γ. Γούναρης που κάλυψε δια ζώσης την παρθενική παρουσία της Εθνικής ομάδας σε Ευρωμπάσκετ. Τότε, δηλαδή που η Ελλάδα άνοιξε τους ορίζοντές της και πανηγύρισε την πρώτη μεγάλη επιτυχία στο άθλημα σχεδόν 40 χρόνια πριν από το ’87, όταν ο ελληνικός αθλητισμός καμάρωνε για το μεγαλύτερο επίτευγμά του.

Ευρωμπάσκετ με Αίγυπτο, Λίβανο και Συρία

Το 1949, λοιπόν η Σοβιετική Ένωση είχε τη δυνατότητα να φιλοξενήσει το τουρνουά ως εν ενεργεία πρωταθλήτρια Ευρώπης όμως αρνήθηκε να αγωνιστεί εν μέσω της πρώτης φάσης του Ψυχρού Πολέμου, όπως έγινε γνωστή η διαμάχη μεταξύ ΗΠΑ και ΕΣΣΔ. Την ίδια χρονιά οι Αμερικανοί δημιούργησαν το ΝΑΤΟ, τη Βορειοατλαντική Συμμαχία που θεωρήθηκε από πολλούς σαν επιθετική ενέργεια προς τα κομμουνιστικά κράτη της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Ως εκ τούτου, η FIBA απευθύνθηκε στην Τσεχοσλοβακία προκειμένου να αναλάβει τη διοργάνωση όμως η απάντηση των Τσέχων που παρεμπιπτόντως, είχαν διοργανώσει το προηγούμενο Ευρωμπάσκετ του ’47 ήταν επίσης αρνητική. Εν τέλει, το τουρνουά κατέληξε στην Αίγυπτο, το μοναδικό μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας από την Αφρική που προθυμοποιήθηκε να δώσει λύση στο αδιέξοδο. Σχεδόν ένα μήνα πριν από το τζάμπολ, η Αίγυπτος, η Γαλλία, η Ιταλία, η Τουρκία, η Ελλάδα και η Ολλανδία ήταν οι χώρες που επρόκειτο να αγωνιστούν στο Ευρωμπάσκετ. Στις 4 Μαΐου 1949, ακριβώς 11 μέρες για το εναρκτήριο ματς, η μεγάλη Τορίνο που κυριαρχούσε στο ιταλικό ποδόσφαιρο των ‘40s ξεκληρίστηκε όταν το αεροπλάνο που μετέφερε την αποστολή της έπειτα από το φιλικό με την Μπενφίκα στη Λισαβόνα συνετρίβη στον λόφο της Σουπέργκα. Έτσι οι Ιταλοί αποφάσισαν να μην ταξιδέψουν στην Αίγυπτο, αποσύροντας τη συμμετοχή σε ένδειξη πένθους.

Με μόλις πέντε ομάδες να έχουν απομείνει, οι Αιγύπτιοι απευθύνθηκαν στον Λίβανο και τη Συρία που αποδέχτηκαν την πρόσκληση να παίξουν σε ένα Ευρωμπάσκετ όπου θα συμμετείχαν μόνο τέσσερις ομάδες από την Ευρώπη, δυο από τη Μέση Ανατολή και η διοργανώτρια Αίγυπτος! Υπό αυτές τις συνθήκες η Ελλάδα θα συμμετείχε για πρώτη φορά στη διοργάνωση, έχοντας στο ρόστερ της τον Νίκο Σκυλακάκη. Τον βετεράνο πλέι μέικερ του Πανελληνίου (1938-‘40) και του Τρίτωνα (1942-‘58), τον μοναδικό εν ζωή αθλητή εκείνης της Εθνικής ομάδας, ο οποίος στα 99 του χρόνια, βουτάει στις αναμνήσεις και μιλάει στο Gazzetta για τις προσπάθειες και το πρώτο μετάλλιο της Ελλάδας στη σκιά των Πυραμίδων!

Μας είπαν «δεν πετάτε» επειδή υπήρχαν 3-4 ΕΑΜίτες στην Εθνική

Ο Νίκος Σκυλακάκης άνοιξε το σπίτι του στο gazzetta στον Άγιο Νικόλαο με ένα χαμόγελο και μια διευκρίνιση: «Είμαι μικρός ακόμα! Δεν είμαι ούτε 100»! Συνεχίζει μάλιστα να διαβάζει κάθε μέρα μια αθλητική εφημερίδα, εξηγώντας πως «το μυαλό πρέπει να δουλεύει.

Όλα τελειώνουν όταν… παραιτείσαι, όταν χάνεις την όρεξη για ζωή, όταν αφήνεσαι». Γεννημένος στις 22 Ιουνίου 1923 στην Αθήνα, ο «Σκύλος» όπως ήταν το παρατσούκλι που απέκτησε τα χρόνια που έπαιζε στο ιστορικό ανοιχτό του Τρίτωνα στην Τήνου και Γ’ Σεπτεμβρίου επισημαίνει πως «το ‘49 έγινε για πρώτη φορά μια τρομακτική προσπάθεια! Τα προηγούμενα χρόνια γινόταν… παζάρεμα μέχρι την τελευταία στιγμή για το ποιοι θα βρίσκονται στην Εθνική που έπρεπε να έχει τουλάχιστον 12 σταθερούς και δυο αναπληρωματικούς παίκτες. Τότε, λοιπόν επελέγη για προπονητής ο Γιώργος Καρατζόπουλος από το Σπόρτιγκ, που γνώριζε πολύ καλά το μπάσκετ. Σχεδόν έξι μήνες πριν από το Ευρωμπάσκετ στην Αίγυπτο, είχε επιλέξει και τους 12 διεθνείς. Παράλληλα φρόντισε ώστε ο προπονητής της εθνικής ομάδας στίβου, ο θρυλικός Όττο Σίμιτσεκ να δουλεύει με τους μπασκετμπολίστες.Για έξι μήνες, κάναμε προπόνηση έξι μέρες την εβδομάδα! Οι προπονήσεις γίνονταν στα ανοιχτά και όταν έβρεχε πηγαίναμε στο μοναδικό κλειστό, στο γηπεδάκι στην Αιόλου, κοντά στο Δημαρχείο. Οι μισοί δούλευαν στην άμυνα ζώνης και οι άλλοι μισοί στην άμυνα μαν-του-μαν! Έτσι ήταν τα πράγματα τότε. Είχαμε κάνει πολύ καλή προετοιμασία και πηγαίναμε να χτυπήσουμε το χρυσό μετάλλιο».Η συμμετοχή στο Ευρωμπάσκετ της Αιγύπτου καταγράφεται ως η πρώτη για την Εθνική ενώ μερικά χρόνια νωρίτερα, η ελληνική αποστολή έκανε μεταβολή λίγο πριν μπει στο αεροπλάνο για ένα παιχνίδι στο εξωτερικό αφού στο ρόστερ της υπήρχαν υποστηρικτές του ΕΑΜ! «Ήταν η εποχή που οι ελληνικές ομάδες έδιναν αγώνες με τα πληρώματα των αμερικανικών πλοίων.

Έρχονταν, δηλαδή τα αεροπλανοφόρα και τα αντιτορπιλικά των Αμερικανών στο Φάληρο και παίζαμε μπάσκετ μαζί τους. Θυμάμαι την κουβέντα που μας έλεγαν, ότι δηλαδή το μπάσκετ το έφτιαξαν στην Αμερική όμως ταιριάζει περισσότερο στους Έλληνες. Κάποια στιγμή, λοιπόν μάς έφεραν στολές και παπούτσια για ένα ματς της Εθνικής που θα δίναμε εκτός Ελλάδας. Τι χαρά που κάναμε όταν τα είδαμε! Μέχρι τότε είχαμε ελβιέλες που σκίζονταν και βάζαμε χαρτόνι για να κλείσουμε τις τρύπες. Μάς εξήγησαν πως “αυτά θα τα φορέσετε στον αγώνα. Μέχρι τότε, θα φοράτε τα δικά σας”.Η βάση εκείνης της Εθνικής ήταν ο Ολυμπιακός. Ήταν ο Νικολαΐδης, ο Χατζηνικολάου, τα δυο αδέλφια, ο Σπύρος και ο Γιώργος Ανδρεάδης. Αυτοί ξεχώριζαν… Και εγώ ήμουν το αστέρι του Τρίτωνα, ας πούμε. Πάμε, λοιπόν στο αεροδρόμιο και μας λένε “δεν πετάτε”! Ο Υπουργός Στρατιωτικών είχε πληροφορηθεί πως υπήρχαν 3-4 υποστηρικτές του ΕΑΜ στην ομάδα και για να μην δώσει πολιτική χροιά, “έκοψε” όλη την Εθνική! Ήμασταν στο αεροδρόμιο με τις βαλίτσες και μας είπαν “δεν πάτε πουθενά”. Και έτσι δώσαμε πίσω τις στολές και τα παπούτσια».

Το ρεπορτάζ του ανταποκριτή της «Αθλητικής Ηχούς», Γ. Γούναρη περιγράφει τις συνθήκες που βρήκαν οι Έλληνες διεθνείς στην Αίγυπτο: «Την Εθνική μας ομάδα, κατά την άφιξή της στο αεροδρόμιο της Αλμάζας υποδέχθηκαν αντιπρόσωποι της αιγυπτιακής ομοσπονδίας μπάσκετ και αντιπρόσωποι του ελληνικού και ξένου Τύπου. Οι Έλληνες αθλητές κατέλυσαν στο “Ηλιούπολις Χάουζ Οτέλ“, πλησίον του σταδίου όπου θα διεξαχθούν οι αγώνες του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος.

Ο καλαθοσφαιριστής Λάμπρου μού είπε τα εξής: “Μολονότι το γήπεδο είναι από παρκέ, εντούτοις αυτό δεν θα εμποδίσει καθόλου την ελληνική ομάδα να αγωνιστεί όπως αγωνίζεται και στην Αθήνα. Βρίσκει τις μπάλες διαφορετικές από εκείνες που έχουν στην Αθήνα. Είναι όλοι ευδιάθετοι και πιστεύουν σε μια λαμπρή εμφάνιση. Αν παίξουν δε όπως στον αγώνα με το πολεμικό πλοίο “Φιλιππίνες“, τότε είναι βέβαιος ότι θα κερδίσουν και το πρωτάθλημα. Όπως βλέπετε, οι Έλληνες καλαθοσφαιριστές έχουν μεγάλες ελπίδες καλής εμφάνισης, ακόμη δε και τελικής επικράτησης.

Τα κύρια χαρακτηριστικά των Ελλήνων αθλητών, όπως μου δήλωσε ο Λάμπρου είναι η αντοχή και η ταχύτητά τους. Αν λάβουμε υπόψη τα ματς με τους Αμερικανούς στην Αθήνα και τα νικηφόρα ως επί το πλείστον αποτελέσματα, πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι και να ελπίζουμε ότι η Εθνική ομάδα θα καταλάβει τιμητική θέση». Στο ίδιο ρεπορτάζ γίνεται αναφορά στον χώρο που φιλοξένησε τους αγώνες στο Ευρωμπάσκετ της Αιγύπτου: «Το στάδιο δύναται να περιλάβει περί τους 5-6 χιλιάδες θεατές. Το γήπεδο φωτίζεται με 12 ισχυρούς προβολείς και θα γίνονται τρεις αγώνες κάθε βράδυ».Η νίκη επί της Ολλανδίας με σκορ 46-28 (ημίχ. 21-11) στις 15 Μαΐου 1949 κατεγράφη ως η πρώτη νίκη στην ιστορία της Εθνικής ομάδας σε Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και ο Νίκος Σκυλακάκης θυμάται τις πλάκες που έκαναν μεταξύ τους οι παίκτες της Εθνικής.«Ήμασταν στο ξενοδοχείο μας στην Ηλιούπολη και απέναντι υπήρχε ένας κινηματογράφος. Καθόμασταν έξω, στις καρέκλες και ο μακαρίτης ο Μπουρνέλος ήθελε πώς και πώς να πάει στο σινεμά όμως δεν είχε λεφτά για εισιτήριο. “Μη στεναχωριέσαι, θα τους δείξεις το σήμα της Εθνικής και θα περάσεις μέσα” του είπαμε, δείχνοντάς του το σήμα που είχαμε και κυκλοφορούσαμε δωρεάν με το τρένο από το Κάιρο στην Ηλιούπολη. Επειδή, όμως τελείωνε εκείνη την ώρα η προβολή, τον άφησαν να περάσει έτσι μέσα, δίχως να πληρώσει. Αυτός, λοιπόν βεβαιώθηκε πως ό,τι του λέγαμε ήταν πραγματικότητα. Τότε ο Φαίδων Ματθαίου το τράβηξε πιο πολύ: “Πήγαινε στο ζαχαροπλαστείο και αν τους το δείξεις, θα πάρεις ό,τι θέλεις. Πήγε ο κακομοίρης, έφαγε 2-3 πάστες, έκανε να φύγει και οι Αιγύπτιοι τον κυνηγούσαν για να τους δώσει λεφτά»!

Οι δυο νίκες στα πρώτα ματς με την Ολλανδία και τον Λίβανο έτυχαν αποθεωτικής υποδοχής από τον ελληνικό Τύπο. «Ας γίνη παράδειγμα δια τους ποδοσφαιριστάς μας» ανέφερε χαρακτηριστικά η «Α.Η.» που μετέφερε στο ρεπορτάζ της πως η ελληνική ομάδα πέτυχε λαμπρές νίκες στο γήπεδο της Ηλιούπολης υπό το φως των προβολέων.

«Η εμφάνιση της Ελλάδας προκάλεσε ευμενέστατη εντύπωση. Αρκεί να σημειωθεί ότι και ο ανταποκριτής του πρακτορείου Reuters στο Κάιρο μετέδωσε ότι η ελληνική ομάδα και στους δυο αγώνες της κυριάρχησε στο γήπεδο με τις επιστημονικές και μικρές πάσες. Επίσης έκανε εντύπωση το γρήγορο παιχνίδι των παικτών μας και η ευστροφία τους χάρη στην οποία κατέκτησαν τη συμπάθεια των θεατών. Αν η Ελλάδα αγωνιστεί καλά και στους υπόλοιπους αγώνες της, θα είναι δυνατόν να καταταγεί τρίτη και να αποκτήσει το δικαίωμα μαζί με δυο ακόμη ευρωπαϊκές ομάδες να συμμετάσχει την επόμενη χρονιά στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Αργεντινής. Οποιαδήποτε όμως και αν είναι τα προσεχή αποτελέσματα, παραμένει γεγονός ότι δυο νίκες είναι σημαντικές και δηλωτικές της προόδου που πέτυχε τελευταία το ελληνικό μπάσκετ».«Ας γίνη παράδειγμα δια τους ποδοσφαιριστάς μας»

Οι Έλληνες υπήρξαν κύριοι του γηπέδου με τις μικρές και ταχύτατες πάσες

Ο Νίκος Σκυλακάκης αναφέρεται στις συνθήκες υπό τις οποίες παιζόταν το μπάσκετ στην Αθήνα στα πρώτα χρόνια πριν και μετά από την Κατοχή. «Μέχρι το 1940 το πρωτάθλημα γινόταν κανονικά, το είχε πάρει ο Πανελλήνιος. Έπαιξα και εγώ στο τελευταίο παιχνίδι πριν σταματήσουν τα πάντα λόγω του Πολέμου. Είχα μπει για 10 λεπτά, ήμουν 16 χρονών… Τότε είχε πολύ καλή ομάδα το Πανεπιστήμιο Αθηνών που κατέκτησε το πρωτάθλημα το 1936, με τον Φίλιππο Μπαχώμη, τον Χατζηγιωργάκη… Κάθε σύλλογος είχε το δικό του ανοιχτό γήπεδο, έφερνε παιδάκια και μάθαιναν μπάσκετ. Υπήρχαν τα γήπεδα του Πανελληνίου και του Τρίτωνα.

Υπήρχε επίσης το ανοιχτό του Σπόρτιγκ, στον ίδιο χώρο που βρίσκεται σήμερα, με έναν λαχανόκηπο δίπλα. Ήταν αυτό της Νήαρ Ηστ με τον περίφημο προπονητή Γιάννη Χατζηθεοδώρου και της ΧΑΝ του Μάικ Στεργιάδη. Υπήρχε φυσικά το γήπεδο του Ολυμπιακού, πάντα κοντά στη θάλασσα… Μια φορά θυμάμαι είχα τσακωθεί με τον Αλέκο Σπανουδάκη και τον έριξα κάτω! Βγήκανε τότε όλοι οι Ολυμπιακοί να με φάνε! Και πηδάω σε μια βάρκα και πέρασα απέναντι, βρήκα ένα ταξί και γύρισα! Με τον Αλέκο ήμασταν πολύ φίλοι… Μου είχε δώσει μια τελευταία φωτογραφία με αφιέρωση: “Στον δάσκαλό μου και φίλο μου, Νίκο Σκυλακάκη. Αλέκος Σπανουδάκης”».Ακολούθως η Ελλάδα έκανε το 3-0 στο Ευρωμπάσκετ της Αιγύπτου έπειτα από το 54-41 επί της Τουρκίας, εξασφαλίζοντας έτσι το μετάλλιο. «Η εμφάνιση της ελληνικής ομάδας κατά τους αγώνες του Πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος μπάσκετ υπήρξε θριαμβευτική και συγκίνησε βαθύτατα τους χιλιάδες των ομογενών. Οι Έλληνες έκαναν αριστουργηματικό παιχνίδι και καταγοήτευσαν τους θεατές των αγώνων. Με τις μικρές και ταχύτατες πάσες τους υπήρξαν κύριοι του γηπέδου και κατατρόπωσαν τους αντιπάλους τους με ευρύτατα σκορ! Η Ελλάδα πέτυχε νέα θριαμβευτική νίκη επί της εθνικής Τουρκίας και εξασφάλισε την τρίτη θέση. Οι εναπομείναντες αντίπαλοί της είναι η Συρία, η Γαλλία και η Αίγυπτος, εκ των οποίων σοβαροί αντίπαλοι είναι μόνο οι τελευταίοι» ανέφερε η «Αθλητική Ηχώ» για την Εθνική ομάδα που είχε ως αρχηγό της αποστολής τον τότε Απόστολο Νικολαΐδη, την εμβληματική μορφή του Παν

αθηναϊκού και τότε πρόεδρο του ΣΕΓΑΣ, ο οποίος με τη σειρά του έκανε λόγο για μια μεγάλη χαμένη ευκαιρία: «Μια ευκαιρία να κερδίσει η Ελλάδα σε ένα ευρωπαϊκό πρωτάθλημα χάθηκε στο Κάιρο. Γιατί αν η ελληνική ομάδα δεν είχε τις απουσίες των Χολέβα, Δημητρόπουλου και Γαρυφαλλίδη, οι οποίοι υπηρετούν στον στρατό και δεν τραυματιζόταν ο αρχηγός της ομάδας, Πανταζόπουλος (σ.σ. χτύπησε στο πόδι στο ματς με την Τουρκία), οι ελπίδες μας να κερδίσουμε το πρωτάθλημα ήταν σημαντικές. Οι Γάλλοι ιθύνοντες ρωτούσαν: “γιατί η ισχυρή ελληνική ομάδα δεν έκανε ως σήμερα την εμφάνισή της στους διεθνείς αγώνες όπως οι Ολυμπιακοί όπου σαφώς θα διακρινόταν”»;

Στον Τύπο της εποχής γινόταν αναφορά και στο σύστημα της Εθνικής ομάδας υπό τις οδηγίες του Γιώργου Καρατζόπουλου: «Εις τους πρώτους δυο αγώνας εναντίον της Ολλανδίας και του Λιβάνου οι Έλληνες παρέταξαν την μιαν εκ των δυο πεντάδων μας. Την πεντάδα που έπαιξε στο «ζον-ντε-φενς» εις τον τρίτο αγώνα εναντίον των Τούρκων και κατά το μέσο της συναντήσεως παρουσιάσθη η ομάς η αγωνιζόμενη με το σύστημα του «μεν-του-μεν». Αυτό ξάφνιασε τους Τούρκους, οι οποίοι ματαίως έως το τέλος της συναντήσεως προσεπάθησαν δια της αντικαταστάσεως παικτών να αλλάξουν και αυτοί το παιχνίδι».

Ο Νίκος Σκυλακάκης αναφέρεται στο σκληρό παιχνίδι των Αιγύπτιων, οι οποίοι με τη σειρά τους διακρίνονταν για τους ψηλούς παίκτες τους, πολλοί εκ των οποίων ήταν άνω του 1μ.90 και υπερτερούσαν κάτω από τα καλάθια, κατακτώντας εν τέλει το χρυσό μετάλλιο. «Οι Αιγύπτιοι δεν σε άφηναν να κερδίσεις! Βέβαια τους τα ξεπληρώσαμε όλα αυτά μερικά χρόνια αργότερα με τον Τρίτωνα, στο τουρνουά που έγινε στην Αίγυπτο το ’55. Ο Τρίτων είχε πάει ενισχυμένος με τον Ντίνο Παπαδήμα από την χρυσή πεντάδα του Πανελληνίου και τον Φαίδωνα Ματθαίου. Κερδίσαμε όλα τα παιχνίδια». Η Ελλάδα συνέχισε τις υποχρεώσεις της στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα με την ήττα από τη Γαλλία (36-41), τη νίκη επί της Συρίας (49-45) και την ήττα από την πρωταθλήτρια Αίγυπτο (39-50), τερματίζοντας στην τρίτη θέση με ρεκόρ 4-2. «Οι αθλητικοί συντάκτες των αιγυπτιακών και ξένων εφημερίδων αφιερώνουν θερμά σχόλια για τους Αθηναίους αθλητές. Ειδικότερα επαινούν τον Ματθαίου, τον οποίο αποκαλούν “ο ελληνικός αίλουρος” διότι έχει καταπλήξει τους φιλάθλους με την αντοχή και την ταχύτητα των κινήσεών του. Πάντως από τη συμμετοχή της Ελλάδας στο πρωτάθλημα του Καΐρου, ο ελληνικός αθλητισμός βγήκε πολύ κερδισμένος. Άρθρα αφιερώθηκαν στον διεθνή Τύπο της Αιγύπτου και από όλους τονίσθηκε ότι η Ελλάδα διαθέτει σήμερα μια από τις καλύτερες ομάδες καλαθόσφαιρας στον κόσμο. Μεγαλύτερη τιμητική διαπίστωση δεν θα μπορούσε να γίνει».

Στα 99 του χρόνια, ο Νίκος Σκυλακάκης θυμάται πως «μάς υποδέχτηκαν πίσω στην πατρίδα με μεγάλο ενθουσιασμό. Το μπάσκετ είχε δώσει καλύτερες εξετάσεις διεθνώς από το ποδόσφαιρο. Είχε αρχίσει να γίνεται πολύ της μόδας, παιζόταν σε όλες τις συνοικίες». Του ζητήσαμε, επίσης να ξεχωρίσει μερικούς παίκτες που φόρεσαν τη φανέλα με το εθνόσημο όλα αυτά τα χρόνια: «Ο Ταλιαδώρος… Πολύ μεγάλος παίκτης. Ο Αλέκος Σπανουδάκης το ίδιο. Ο Αριστείδης Ρουμπάνης, παλικάρι και αυτός, η ψυχή της πεντάδας του Πανελληνίου, όταν ο Μανιάς έκανε ένα βήμα και οι άλλοι έκαναν… τρία για να τον πιάσουν! Ο Αμερικάνος που μπορούσε να κερδίσει ένα παιχνίδι μόνος του. Ο Διαμαντίδης οπωσδήποτε… Και ο Σπανούλης βέβαια… Ο Γκάλης, ο Γιαννάκης και τώρα ο Γιάννης Αντετοκούνμπο».

Πλέον οι αναμνήσεις λειτουργούν σαν εισιτήριο επιστροφής στον καιρό της νιότης. Τότε που ο Νίκος Σκυλακάκης μαζί με τους συντρόφους του σε εκείνη την Εθνική ομάδα ανέβασαν την Ελλάδα στο βάθρο και άνοιξαν τον δρόμο της επίσημης αγαπημένης που γιγαντώθηκε τα επόμενα χρόνια και πλέον ψάχνει ξανά τη διάκριση, δίχως να ξεχνά πως η πρώτη επιτυχία σημειώθηκε στην Αίγυπτο.

Τα αποτελέσματα της Ελλάδας στο Ευρωμπάσκετ ‘49

15/5/1949
Ελλάδα – Ολλανδία 46-28 (21-11)
Ελλάδα (Καρατζόπουλος): Ματθαίου 8, Ταλιαδώρος 3, Κωστόπουλος, Σ. Αποστολίδης 6, Αρβανίτης 4, Αλ. Αποστολίδης 5, Μήλας, Νομικός 8, Σκυλακάκης, Πανταζόπουλος 6, Αλ. Σπανουδάκης 2, Λάμπρου 4.

16/5/1949
Ελλάδα – Λίβανος 45-36 (24-14)
Ελλάδα (Καρατζόπουλος): Ματθαίου 20, Κωστόπουλος 2, Αλ. Αποστολίδης 4, Ταλιαδώρος 2, Αρβανίτης 4, Σκυλακάκης 3, Λάμπρου 1, Πανταζόπουλος 2, Σ. Αποστολίδης 2, Νομικός 5.

17/5/1949
Ελλάδα – Τουρκία 54-41 (20-18)
Ελλάδα (Καρατζόπουλος): Ματθαίου 15, Πανταζόπουλος 1, Λάμπρου 16, Σ. Αποστολίδης, Αρβανίτης 3, Ταλιαδώρος 11, Αλ. Σπανουδάκης 8, Νομικός, Κωστόπουλος.

19/5/1949
Ελλάδα – Γαλλία 36-41 (22-32)
Ελλάδα (Καρατζόπουλος): Ματθαίου 6, Μπουρνέλος, Σ. Αποστολίδης 2. Λάμπρου, Σκυλακάκης, Ταλιαδώρος 20, Αρβανίτης 3, Αλ. Σπανουδάκης 3, Νομικός 6, Αλ. Αποστολίδης 9, Κωστόπουλος.

20/5/1949
Ελλάδα – Συρία 49-45 (19-24)
Ελλάδα (Καρατζόπουλος): Ματθαίου 6, Μπουρνέλος, Σ. Αποστολίδης 2, Λάμπρου, Σκυλακάκης, Ταλιαδώρος 20, Αρβανίτης 3, Αλ. Σπανουδάκης 3, Νομικός 6, Αλ. Αποστολίδης 9, Κωστόπουλος.

21/5/1949
Ελλάδα – Αίγυπτος 39-50 (15-20)
Ελλάδα (Καρατζόπουλος): Αλ. Αποστολίδης 6, Νομικός 5, Αλ. Σπανουδάκης 2, Σ. Αποστολίδης 2, Ματθαίου 10, Λάμπρου 3, Αρβανίτης 1, Ταλιαδώρος 10.

Τελική κατάταξη

1. Αίγυπτος 6-0
2. Γαλλία 5-1
3. Ελλάδα 4-2
4. Τουρκία 3-3
5. Ολλανδία 2-4
6. Συρία 1-5
7. Λίβανος 0-6

ΠΗΓΕΣ: Εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ», Η Βίβλος του Ευρωμπάσκετ (AllStar Books), FIBA.

Twitter @Giannis_Stavr

gazzetta.g

https://de-facto.gr/