Ο Κύκνος φύλαξ του ψυχικού κύκλου*… (Ησιόδου ασπίς Ηρακλέους)
Το σημερινό άρθρο έλαβε αφορμή από κάποια χλευαστικά σχόλια σχετικά με τις βασιλικές παραδόσεις των Άγγλων-Τεκτόνων, όπως αυτή της καταμέτρησης των βασιλικών κύκνων στον ποταμό Τάμεση από το 1186 μεσούντων των σταυροφοριών.
Όσοι διαλογίζονται αργά ή γρήγορα έρχονται αντιμέτωποι όπως ο Ηρακλής με τον Κύκνο θεό Άρη, φύλακα του ποταμού που οδηγεί στο ανώτερο νοητικό βασίλειο του κήπου των μήλων-αμνών-μονάδων της Εσπέριας δηλ. τις Πλειάδες.
Η δική μου κατανόηση διαλογιζόμενος στον ναό της θεάς Αθηνάς όπου υπάρχει μνεία της μάχης του Ηρακλή με τον Κύκνο, όπως και στο ιερό του Απόλλωνα στις Αμύκλες της Σπάρτης. Είναι πως η Αθηνά βοηθά τους τολμηρούς ερευνητές πολίτες > νοητικούς οπλίτες, να περάσουν τον φύλακα θεό Άρη του Ηριδανού ποταμού της Ακρόπολης των άστρων προς την πλειάδα Ηλέκτρα. Όπως ακριβώς ο θεός Ζέφυρος φονεύοντας τον Υάκινθο στις Αμύκλες του Ευρώτα τον οδηγεί στην πυραμιδική κορυφή της Πλειάδας Ταϋγέτης να κάνει παρέα με τον Πλούτωνα-Λιαντίνη…
Ο Ηρακλής είναι μια εκδοχή του ερωτικού θηρευτή των Πλειάδων, Ωρίωνα, που εισέρχεται στο φυλετικό ρεύμα του Ηριδανού ποταμού των νεκρών, όταν ανατέλλει το ζώδιο του Σκορπιού-Άρη, οπότε υπόκειται σε μυητικό φόνο από το διπλανό ζώδιο της Αρτέμιδας -Τοξότη όπου ο Άρης έχει την ιεραρχική του έξαρση στην είσοδο των νοητικών ζωδίων του Άδη/Χειμώνα
Ο μελλοθάνατος Σωκράτης στον διάλογο του Φαίδωνα παρομοιάζει τον εαυτό του με Κύκνο που άδει χαρούμενος διαισθανόμενος τον επερχόμενο θάνατο του. Γιατί θα επιστρέψει στον κύριό του τον Απόλλωνα, ενώ λίγο παραπέρα λέγει πως θα γυρίσει χαρούμενος στον δίκαιο Πλούτωνα για να διδαχθεί από την σοφία του. Θίγοντας πρώτος την σχέση μεταξύ λευκού και μαύρου κύκνου-αιθέρα ήτοι λευκού Βούδα Απόλλωνα και μαύρου Βούδα αιθέρα Πλούτωνα…
*Η ετυμολογία του κύκνου από τον αιθερικό κύκλο προτείνεται έμμεσα από τον Όμηρο και τον Ησίοδο στην περιγραφή της ζωδιακής ασπίδας του Αχιλλέα ή Ηρακλέα, δηλ. της αύρας μας χωρισμένης σε τρεις ηλιακές γεννητικές ζώνες: του σωματικού, του καρδιακού και του νοητικού ηλιακού φαλλού
Το απολλώνιο άρμα των κύκνων ή κύκλων είναι λοιπόν ο δελφικός ομφαλός… Όπου οι κύκνοι-κύκλοι είναι τα πέταλα του ψυχικού λωτού που ανοίγουν κάθε φορά που επιτρέπει η Αθηνά-Σοφία στους πολίτες να προσκυνήσουν στο ιερό της Ακρόπολης, κατανοώντας τον κύκλο των ησιόδειων φυλών στις μετόπες του Ναού της Ασπίδας της, ώστε να γεννηθούν άνωθεν ως ουράνιοι όφεις > Ερεχθείς του Σειρίου…
Στην εικόνα ο Ηριδανός της Ακρόπολης και ο κύκνος ή φύλαξ ομφαλός των κύκλων της ζωή
----------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου