ΘΑ ΗΤΤΗΘΕΙ Ο ΔΡΑΚΟΣ;;;;;

 

Νίκος Πρασσάς

Για τους εναπομείναντες ολίγους ακόμη και έχοντες όρεξιν περί της Γνώσεως της Αλήθειας.

Κατ’ αρχάς το όνομα «D i v o c» σημαίνει ότι «δίνει μια ισχυρή αίσθηση ευθύνης στις επιχειρηματικές και υλικές υποθέσεις κάποιου, καθώς και την πρακτικότητα και την αποφασιστικότητα σε οτιδήποτε αναλαμβάνει να το φέρει εις πέρας».

Σύμφωνα με τον ίδιο κανόνα, το «C o v i d», εάν μεταγραφεί ως D i v o c (ק ו ב י) στα εβραϊκά στην πραγματικότητα σημαίνει «κατοχή από ένα διαβολικό πνεύμα», και περιέχεται στον «εβραϊκό» ψαλμό DIVOC 91.

Και όλως διόλου νάτη πάλι η «σύμπτωση» που έσπασε όλες τις μαθηματικές συμπτώσεις του μαθηματικού «νόμου των πιθανοτήτων» τα τελευταία δύο χρόνια λόγω του «ασυμπτωματικού ιού».

D I V O C 9 1 ή ανάποδα C O V I D 1 9

Certificate

Of

Vaccination

ID

1 = Artificial

9 = Intelligence

Ή ελληνιστί = Πιστοποιητικό Εμβολιασμού Ταυτότητος Τεχνητής (δαιμονικής) Νοημοσύνης, αφού ο μπολιασμένος είναι διατεθειμένος να εργαστεί τεχνολογικά μέχρι αυτοθυσίας επειδή έτσι είναι προγραμματισμένος ή κατέχεται από ένα διαβολικό πνεύμα: είναι δαιμονισμένος (ζόμπι).

:

O Coudenhove-Kalergi είχε γράψει το 1922 περί θρησκείας/πίστης και τεχνολογίας, ότι «όσο περισσότερο η Ευρώπη υποτάσσεται εσωτερικά στον Βουδισμό, θα παραμελήσει και θα προδώσει την τεχνολογική της αποστολή. Ο Βουδισμός είναι μια υπέροχη κορώνα για ώριμους πολιτισμούς, αλλά ένα επικίνδυνο δηλητήριο για τους νεογέννητους πολιτισμούς. Η κοσμοθεωρία του είναι καλή για τα γηρατειά, για το φθινόπωρο, όπως η θρησκεία του Nietzsche είναι για τη νεολαία και την άνοιξη. Η πίστη του Goethe όμως είναι για την άνθιση του καλοκαιριού. Ο Βουδισμός θα πνίξει την τεχνολογία και μαζί με αυτό το πνεύμα της Ευρώπης». Γι’ αυτό και συνιστούσε πώς η ποίηση, όπως και η τέχνη γενικότερα, κάνει κακό στην σκέψη της τεχνολογίας για την περαιτέρω μετεξέλιξή της, επειδή αποσπά την συγκέντρωση προς την εργασία.

«Μια πολλή σημαντική μάχη πραγματοποιήθηκε στις πνευματικές περιοχές του κόσμου τις αρχές του 1840 μέχρι το φθινοπώρο του 1879», επισήμανε ο Αυστριακός φιλόσοφος Rudolph Steiner το 1917. «Αυτή ήταν μια από τις μάχες που συμβαίνουν επανειλημμένα στον κόσμο και την ανθρώπινη εξέλιξη και συνήθως εκπροσωπούνται από την εικόνα του Μιχαήλ Άγγελου ή του Αγίου Γεωργίου πολεμώντας τον δράκο». Ο δράκος όντως ηττήθηκε από τον πνευματικό κόσμο το 1879. Εκείνη την εποχή τα πνεύματα του σκοταδιού που δούλεψαν ενάντια στους «Μιχαηλικούς», παρορμήσεις ρίχτηκαν από τον πνευματικό κόσμο στα ανθρώπινα βασίλεια, και επανέφεραν ενεργοποίηση στο συναίσθημα, την θέληση και το μυαλό, και γενικότερα στις παρορμήσεις των ανθρώπων».

Τα σημερινά γεγονότα μπορούν επομένως να γίνουν κατανοητά μόνο εάν κάποιος κοιτάξει βαθιά στις πνευματικές δυνάμεις που κινούνται τώρα ανάμεσά μας, όπως και τότε στο χάραγμα ή την απαρχή μίας εποχής. Σήμερα, εάν κοιτάξουμε πού βρίσκεται η Τέχνη ή η Σκέψη, δεν υπάρχει τίποτα απολύτως να υπερηφανευθούμε μετά την δεκαετία του 1970, αφού ανέκαθεν αποτελούσε το βαρόμετρο της πορείας του ανθρώπινου μέλλοντος που μας έφτασε στο σημερινό αδιέξοδο και είχα επισημάνει σε δοκίμιό μου πριν 22 χρόνια «Οι Περί της Ποιήσεως Ορισμοί».

Η καθαρά φυσική διάνοια και μια κουλτούρα που βασίζεται σε αυτό έδειξαν μια τεράστια αύξηση στις δεκαετίες του 1840 ως του 1870. Δεν υπήρξε ποτέ μια τέτοια αύξηση στην λεπτότητα της σύλληψης του πνεύματος και των κριτικών ικανοτήτων για τους οπαδούς του υλισμού, όπως κατά την διάρκεια αυτών των δεκαετιών. Όλη η σκέψη αυτή οδήγησε σε τεχνικές εφευρέσεις, σε κριτική και σε λαμπρούς ορισμούς, είναι φυσική σκέψη και δεσμεύεται στον εγκέφαλο που τον κράτησε φωτεινό ως τις απαρχές του 20ού αιώνα.

Οι άνθρωποι ζήτησαν και επιδίωξαν να αποκτήσουν μια αρχαία κληρονομιά της ανθρωπότητας και την είχαν, επειδή τα προοδευτικά πνεύματα του φωτός καθοδήγησαν την ανθρωπότητα μέσω δεσμών αίματος. Ένωσαν τους ανθρώπους σε οικογένειες, έθνη και φυλές, ενώνοντας αυτούς που ανήκαν μαζί με βάση πραγματικά αρχαίο ανθρώπινο και παγκόσμιο κάρμα. Με το συναίσθημά τους για αυτούς τους δεσμούς αίματος, οι άνθρωποι είχαν επίσης ένα αίσθημα για αποστολές που πήγαν πολύ πίσω στον κόσμο, και που σχεδιάστηκαν για να κάνουν τους δεσμούς αίματος, που, φυσικά, προήλθαν από την γη. Μέρος του γενικού ανθρώπινου κάρμα που μελετήθηκε από τις νέες επιστήμες της παλαιοντολογίας γενικότερα εξερευνώντας τα όρια του «οικοπέδου» της Γης, όσο της Μεσοποταμίας και της Αιγύπτου των Πυραμίδων, αφού ο Ελληνικός Πολιτισμός δια μέσου του Βυζαντινού ήταν σε άνθηση και έδωσε τα φώτα σε νέες αναζητήσεις όπως και παλαιότερα που ως ορμητήριο γνώσης εξερεύνησε τον κόσμο, αν και η «τεχνολογία», οι «χάρτες» όσο και οι «μύθοι» των Ελλήνων παρεξηγήθηκαν και απεκρύβησαν για άλλον λόγο. Η Αλήθεια δεν έπρεπε σε καμιά περίπτωση να λάμψει το σκοτάδι της γνώσης.

Αν κάποιος στρέψει την προσοχή του στον πνευματικό κόσμο κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1820 και του 1830, όταν οι ψυχές που αργότερα εισέρχονταν σε ανθρώπινα σώματα ήταν ακόμα σε αυτόν τον κόσμο, διαπιστώνει ότι οι ψυχές που επρόκειτο να κατεβούν είχαν ορισμένες παρορμήσεις οι οποίες, μεταξύ άλλων, οφείλονταν στο γεγονός ότι για χιλιετίες είχαν δεσμευτεί σε συγκεκριμένες οικογένειες, έθνη και φυλές κάθε φορά που ήταν στη γη, γι’ αυτό κι από την άλλη πλευρά οδηγήθηκαν σε λάθος αγώνες. Από τη δεκαετία του 1840 και μετά αυτές οι ψυχές έπρεπε να πάρουν την απόφαση να μπουν σε συγκεκριμένα σώματα. Για τα πνεύματα του φωτός που έστειλαν τις παρορμήσεις τους στις ανθρώπινες ψυχές, φυσικά, καθοδηγούσαν την ανθρώπινη εξέλιξη σύμφωνα με τους παλιούς δεσμούς αίματος, αν και δεν τις άφησαν να επιτύχουν τον σκοπό τους. Και έτσι, με το σκεπτικό του Steiner, οι ανθρώπινες ψυχές στους πνευματικούς κόσμους είχαν ορισμένες παρορμήσεις να ακολουθήσουν το αρχαίο ανθρώπινο κάρμα όταν εισήλθαν σε σώματα που επρόκειτο να είναι ο πληθυσμός στο δεύτερο μισό του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα. Τα πνεύματα όμως του φωτός χρησιμοποιούν τα παλιά μέτρα ελέγχου και καθοδήγησης αυτών των ψυχών (επίκληση Θεού), όσο και τα κακά πνεύματα τα εμποδίζουν να φτάσουν στο τέλος των προσπαθειών τους με σύγχρονες τεχνικές (δαιμονική μαγεία).

Τα πνεύματα του σκότους όμως ήθελαν να αποκτήσουν τον συνολικό έλεγχο πάνω σε αυτό. Ήθελαν να διώξουν τις παρορμήσεις των πνευμάτων του φωτός από αυτές τις ανθρώπινες ψυχές και να φέρουν τις δικές τους παρορμήσεις που βίωσαν μέσα από την Μεσοποταμία, την Βαβυλώνα συγκεκριμένα και το άνοιγμα των τάφων του Φαραώ, απ’ όπου και ξεπήδησαν και μαζί τους τα δαιμονικά πνεύματα, οι Σατανιστές, που σταδιακά άρχισαν να υποθάλπτουν από την 1η Μαΐου 1776 τον Κόσμο με την δημιουργία των Ιλλουμινάτι (πεφωτισμένοι) στην Βαυαρία. Εάν τα πνεύματα του σκοταδιού είχαν κερδίσει τη μάχη το 1879, η σχέση μεταξύ ανθρώπινων σωμάτων και ψυχών θα ήταν τελείως διαφορετική από αυτή που πραγματικά είχε γίνει σε ανθρώπους που γεννήθηκαν μετά το 1879. Γι’ αυτό και η συνεχής διαμάχη στην Ευρώπη κυρίως και οι «επαναστάσεις» όσο και η πολιτική αλλαγή που συνετελέσθη σε όλες τις χώρες ανεξαιρέτως ως «μόδα» μετά τις σχηματιζόμενες ιδεολογικές τάσεις κατά του Χριστιανισμού, που κατόρθωσαν να (απ)αλλάξουν την χριστιανικότητα από την Καθολική εκκλησία με την εωσφορική τελετουργία.

Ο Rudolph Steiner στους φοιτητές, κατά την Διάλεξή του 13, «Η επιρροή των πεσμένων πνευμάτων στον Κόσμο», που έδωσε στο Dornach την 27 Οκτωβρίου 1917, τόνιζε ότι «...ιατροί κάποτε είχαν δημοσιεύσει βιβλία σχετικά με τις ανωμαλίες ορισμένων ανδρών ιδιοφυΐας. Όπως γνωρίζετε, έχουν γίνει προσπάθειες να κατανοήσουμε την ιδιοφυΐα των Conrad Ferdinand Meyer, Viktor Scheffel, Nietzsche, Schopenhauer και Goethe, δείχνοντάς τους να υποφέρουν από ορισμένες ανωμαλίες. Και το πιο εκπληκτικό πράγμα σε αυτόν τον τομέα είναι ότι οι άνθρωποι προσπάθησαν επίσης να κατανοήσουν τον Ιησού Χριστό και τα Ευαγγέλια από αυτήν την άποψη. Υπάρχουν δύο δημοσιεύσεις στις οποίες η προέλευση του χριστιανισμού λέγεται ότι οφείλεται στο γεγονός ότι στην αρχή της εποχής μας ζούσε ένα άτομο που ήταν ψυχικά και ψυχολογικά ανώμαλο. ---». Όλα αυτά είναι στις απαρχές του τομέα της λογοτεχνίας.

Είχε επίσης προφητικά αναφέρει, ότι «Όλη η τάση πηγαίνει προς μια κατεύθυνση όπου τελικά θα βρεθεί ένας τρόπος εμβολιασμού σωμάτων, έτσι ώστε αυτά τα σώματα να μην επιτρέψουν την ανάπτυξη της τάσης προς πνευματικές ιδέες και όλη την ζωή τους οι άνθρωποι θα πιστέψουν μόνο στον φυσικό κόσμο που αντιλαμβάνονται με τις αισθήσεις. Από τις παρορμήσεις που κέρδισε το ιατρικό επάγγελμα από το τεκμήριο της κατανάλωσης που υπέστησαν οι άνθρωποι, εμβολιάζονται τώρα κατά της κατανάλωσης, και με τον ίδιο τρόπο θα εμβολιαστούν κατά οποιασδήποτε τάσης προς την πνευματικότητα. Αυτό είναι απλώς για να σας δώσει ένα ιδιαίτερα εντυπωσιακό παράδειγμα πολλών πραγμάτων που θα έρθουν στο εγγύς και πιο μακρινό μέλλον σε αυτόν τον τομέα –ο στόχος είναι να προκαλέσετε σύγχυση στις παρορμήσεις που θέλουν να ρέουν στη γη μετά τη νίκη των πνευμάτων του φωτός».

Τα πνεύματα λοιπόν του σκοταδιού δουλεύουν από τότε παντού και σε κάθε κοινωνικό τομέα μέσω της πολιτικής ή της επιστήμης, επειδή έτσι γαλουχήθηκαν οι ταγοί της ανθρωπότητας μέσα από τα άντρα του Συστήματος, τα «γνωστά» και «μεγάλα» πανεπιστήμια που διέδωσαν την σκέψη της «Σχολής της Φρανκφούρτης», για να απαλλαγούν από τα υγιώς ανθρώπινα μυαλά. Έτσι, μια μέρα οι άνθρωποι θα ξυπνήσουν από τις ομίχλες και τους ατμούς στους οποίους κοιμούνται τώρα λόγω των «απολαύσεων» της τεχνολογικής ανάπτυξης και θα δυσκολευτούν να καταλάβουν πώς οι άνθρωποι θα μπορούσαν να επιτρέψουν στους εαυτούς τους να κρατηθούν από πολιτικούς ηγέτες δίχως νόημα. Μια στιγμή αφύπνισης, έστω και αργά, θα έρθει μόνο όταν οι άνθρωποι αρχίζουν να νιώθουν αμηχανία με τις πολιτικές που είναι δυνατές σήμερα εναντίον τους –για παράδειγμα όταν η επιστήμη θα στραφεί εναντίον τους!

Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που πιστεύουν ότι μπορούν να θεραπεύσουν τα δεινά του παρόντος χρόνου εφαρμόζοντας τις ίδιες αρχές που τους έχουν επιφέρει; Εάν ναι, εξαπατούν εντελώς τον εαυτό τους. Η ανθρωπότητα έχει ένα ορισμένο σύνολο πολιτιστικών επιτευγμάτων που προέρχονται από παλαιότερες εποχές. Αυτά εξαντλούνται τώρα, όπως ο όρκος του Ιπποκράτη και η Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία που έλαβε την μνημειακή σημασία του συνθήματος ενός πεθαμένου και ακαλαίσθητου λερωμένου Μνημείου ή σλόγκαν, αντί της βαθύτερης ανάλυσης, όπως πριν 200 χρόνια και αναλυτικής διδασκαλίας της. Η εκπαίδευση κατέστη τροχοπέδη στην σκέψη του σύγχρονου ανθρώπου, λες και όλα ήταν έτσι φτιαγμένα για να τον προετοιμάσουν για το μεγάλο αντίο στο παρελθόν για το άγνωστο χαίρε του μέλλοντος δίχως μέλλον. Κάθε ημέρα φέρνει αποδεικτικά στοιχεία για την ψυχική εξάντλησή τους χωρίς κάτι νεώτερο.

Οι άνθρωποι είναι τόσο λίγο προετοιμασμένοι σήμερα για να καταλάβουν και να δουν μέσα από τέτοια πράγματα στην πλήρη τους σοβαρότητα. Θα πιαστούν στον ύπνο, όπως κάποτε όλη η Ευρώπη που εξεπλάγη στην ορμητικότητα και εισβολή των Ναζί έναντι των χωρών γειτόνων της που παραδόθηκαν δίχως αντίσταση. Το ίδιο ακριβώς που συμβαίνει σήμερα «ειρηνικά» με τον Δούρειο Ίππο των «μεταναστών».

Όπως και σήμερα ο «εύπιστος άνθρωπος» που αλλοιώνεται μέσω της προσμονής της εξυγίανσης του ήδη πολιτιστικά/πολιτισμικά μολυσμένου κορμιού του για να γίνει υποτίθεται καλά από ένα περισσότερο μολυσματικότερο μπόλι κατά της πνευματικότητάς του που απώλεσε λόγω της «τεχνολογικής επανάστασης» εναντίον του!

Εάν δεν ξυπνήσει τώρα στις απαρχές της ιατρικής του θεραπείας δια της αυτοκτονίας (δαιμονισμός), δεν πρόκειται ποτέ να σηκωθεί από το κρεβάτι τού κατά φαντασίαν ασθενούς για να σκεφτεί με σύνεση και λογική (ορδοδοξία και πίστη).