Πέπε Εσκομπάρ
Σε περίπτωση αμφιβολίας, οι Ευρωπαίοι πρέπει πάντα να ξαναδιαβάζουν τον Τάκιτο. Ως καλός Ρωμαίος, θεωρούσε ότι η θυσία άξιζε μόνο αν γινόταν στην υπηρεσία της χώρας. Στην εποχή του, η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Στη δική μας, θα ήταν ο πολιτισμός-κράτος της Ιταλίας.
Ο Τάκιτος ήταν ενθουσιώδης μελετητής της αντίστασης και στοχάστηκε την αξία των ηρωικών θανάτων όσων καταδικάστηκαν σε αυτοκτονία από τον Νέρωνα και τον Δομιτιανό. Ακολούθησαν όλες οι νομικές μάχες, η καταδίκη λαϊκών μαρτύρων όπως ο Σενέκας. Μιλάει γι' αυτούς με ευλάβεια, αλλά στιγμάτισε τη θυσία τους ως άγονη.
Ο Τάκιτος απέρριψε τον πειρασμό του ηρωισμού και αναρωτήθηκε αν ανάμεσα στη θέρμη της περιφρόνησης και την ποταπή δουλοπρέπεια θα μπορούσε να βρεθεί ένας δρόμος απαλλαγμένος από τη ματαιοδοξία.
Σίγουρα δεν είδε αυτό το μονοπάτι στο μέλλον της Ρώμης. Βίωσε τη ζωή κάτω από την απόλυτη εξουσία – σήμερα θα ήταν κάτω από τον ζυγό της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (ΕΕ) – και επεσήμανε ότι η άσκηση ή η υποταγή σε αυτήν ήταν εξίσου εξευτελιστική.
Τα ερωτήματα που δεν μπορούσε να απαντήσει είναι αιώνια. Αν ένας λαός που είναι οι πρωταγωνιστές της ιστορίας και που απολαμβάνει την κυριαρχία είναι ικανός να την αξίζει. Αν είναι δυνατόν αυτοί που κυβερνούν να συνεχίσουν να είναι σοφοί. Και για όσους είναι υπήκοοι, τι να κάνουν για να μην ταπεινωθούν.
Στην ιστορία και την πολιτική, ο Τάκιτος έθεσε μόνο ηθικά ερωτήματα. Για αυτόν, η μόνη δυνατή σωτηρία θα έρθει μέσω της ηθικής θεραπείας.
Παρέθεσε μερικούς στίχους από τον λαμπρό ποιητή Λουκανό, ο οποίος ήταν επίσης θύμα του Νέρωνα, ο οποίος έγραψε ότι, λαμβάνοντας υπόψη «τις σοβαρότερες συμφορές», «είχαμε αποδείξεις ότι οι θεοί δεν ενδιαφέρονται για την ασφάλειά μας, αλλά για την τιμωρία μας».
Όλα αυτά τα ερωτήματα ισχύουν τώρα για τους Ευρωπαίους που έχουν υποταχθεί σε τρομερά μέτριες πολεμοκάπηλες ελίτ, οι οποίες απλώς επιταχύνουν μια αρνητική δίνη πολύ πιο σοβαρή από την παρακμή της Ρώμης. Ενώ «οι θεοί» αγνοούν ολυμπιακά την τιμωρία που επιβάλλεται στους απλούς θνητούς – φορολογούμενους.
Ρίχνοντας χρήματα σε ένα μαύρο κενό
Μπείτε στην τελευταία απάτη της ευρωπαϊκής ελίτ: την απόφαση να δοθεί στην «εγκληματική οργάνωση» του Κιέβου –σύμφωνα με τα λόγια του Προέδρου Πούτιν– κοινό δάνειο 90.000 εκατομμυρίων ευρώ για την περίοδο 2026-2027, με επιτόκιο 0%. Η Ουγγαρία, η Σλοβακία και η Τσεχική Δημοκρατία αρνήθηκαν επίσημα να συμμετάσχουν στην απάτη.
Αυτό το κοινό δάνειο της ΕΕ – κεφάλαια με τα οποία δεν χρειάζεται να ξεκινήσουν – γίνεται αυτόματα χρέος της ΕΕ. Η ευθύνη θα βαρύνει τους φορολογούμενους σε ολόκληρη την ΕΕ. Όχι μόνο θα τους αφαιρεθούν 90 δισεκατομμύρια ευρώ από το εισόδημά τους που κέρδισαν με κόπο, μαζί με τους υψηλούς φόρους, αλλά θα πληρώσουν επίσης τις ευρωπαϊκές τράπεζες για το «προνόμιο». Όλοι στους διαδρόμους της EC στις Βρυξέλλες γνωρίζουν ότι μόνο για συμφέροντα, τα κράτη μέλη της ΕΕ θα πρέπει να πληρώνουν περισσότερα από 3.000 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.
Η αναπόφευκτη συνέπεια: η χρηματοδότηση για τις υπηρεσίες υγείας, την εκπαίδευση και τα κοινωνικά δικαιώματα θα μειωθεί ακόμη περισσότερο από ό,τι σήμερα.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι αυτό το γλυκό δάνειο θα καλύψει μόνο δύο χρόνια για να κρατήσει ζωντανή τη συμμορία του Κιέβου. Μετά από αυτό, θα είναι άλλη μια απάτη. Και ακόμη και το γλυκό δάνειο δεν θα είναι αρκετό για το 2026-2027, καθώς θα καλύπτει μόνο τα δύο τρίτα της μαύρης τρύπας του Κιέβου.
Οι όροι του δανείου είναι συγκλονιστικοί. Το Κίεβο θα το επιστρέψει εάν - και η λέξη κλειδί είναι ένα αδύνατο «ναι» - λάβει «πλήρεις αποζημιώσεις» από τη Ρωσία. Η EC στις Βρυξέλλες έχει ορίσει ότι το συνολικό ποσό υπερβαίνει το μισό τρισεκατομμύριο ευρώ.
Και υπάρχουν κι άλλα. Πριν από το δάνειο, η EC είχε προηγουμένως κηρύξει την Ουκρανία αφερέγγυα και ανακοίνωσε ότι δεν μπορούσε να χορηγήσει δάνεια στο Κίεβο. Ακόμα κι έτσι, αναγκάστηκαν να προσφέρουν αυτό το τελευταίο συμφέρον δάνειο: άμεση χρηματοδότηση, μια de facto επιδότηση.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής διαπραγματευτή της Ουκρανίας, Ρουστέμ Ουμέροφ, «υπάρχουν δύο σενάρια: 1) εάν τελειώσει η σύγκρουση, τα κεφάλαια θα διατεθούν για την ανοικοδόμηση της χώρας. 2) εάν η επιθετικότητα συνεχιστεί, η Ουκρανία αναμένει μεταξύ 40.000 και 45.000 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως για την άμυνα και την ασφάλεια».
Και τα δύο σενάρια είναι παράλογα. Πρώτον: Η Μόσχα, ως νικητής της σύγκρουσης, δεν θα συμφωνήσει ποτέ να χρηματοδοτήσει την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας μέσω του δικού της κρατικού επενδυτικού ταμείου που έκλεψαν οι Ευρωπαίοι. Δεύτερον: η συμμορία του Κιέβου τοποθετείται ήδη για να λάβει περισσότερα δωρεάν χρήματα, όπως στο «αν συνεχιστεί η επιθετικότητα...».
Όλο αυτό το τσίρκο εκτυλίσσεται επειδή η ΕΕ απέτυχε να κλέψει οριστικά τα ρωσικά κρατικά επενδυτικά ταμεία, ανεξάρτητα από το τσουνάμι εικασιών για το ποιος «πρόδωσε» ποιον (αναμφισβήτητα ο Petit Roi της Γαλλίας εγκατέλειψε τον Γερμανό καγκελάριο της BlackRock στην τελική φάση των διαπραγματεύσεων).
Αυτό που έχει σημασία τελικά είναι ότι μερικοί οικονομολόγοι με δείκτη νοημοσύνης πάνω από τη θερμοκρασία περιβάλλοντος των Βρυξελλών προειδοποίησαν τους «ηγέτες» τους ότι εάν συνεχιστεί η «κλοπή» της Ρωσίας (η ορολογία του Πούτιν), τα έθνη που κατέχουν κρατικά επενδυτικά ταμεία, από την Ασία έως τον Περσικό Κόλπο, θα τα θεωρούν πάντα όχι ως αποταμιεύσεις, αλλά ως επενδύσεις υψηλού κινδύνου. με καταστροφικές συνέπειες.
Στη Μόσχα δεν υπάρχουν αυταπάτες. Ο αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, επεσήμανε ότι οι «κλέφτες των Βρυξελλών» δεν έχουν εγκαταλείψει τα σχέδιά τους. Επιπλέον, η τοξική Μέδουσα επικεφαλής της ΕΚ είχε ήδη δηλώσει ότι τα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία μπορούν να αποδεσμευτούν μόνο με ειδική πλειοψηφία, δηλαδή για παράδειγμα με τα δύο τρίτα ή τα τρία τέταρτα του συνολικού αριθμού των ψηφοφόρων στα κράτη μέλη.
Ο Τάκιτος θα ενέκρινε τη λακωνική εκτίμηση του Πούτιν για την ΕΕ: «Πίστευαν [η προηγούμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ] ότι η Ρωσία θα μπορούσε εύκολα να διαμελιστεί και να διαλυθεί. Τα ευρωπαϊκά «υποδεέστερα γουρούνια» εντάχθηκαν αμέσως στις προσπάθειες της προηγούμενης αμερικανικής κυβέρνησης, ελπίζοντας να επωφεληθούν από την κατάρρευση της χώρας μας: να ανακτήσουν ό,τι είχε χαθεί σε προηγούμενες ιστορικές περιόδους και να εκδικηθούν. Όπως είναι πλέον προφανές σε όλους, κάθε μία από αυτές τις προσπάθειες, κάθε καταστροφικό σχέδιο κατά της Ρωσίας, έχει καταλήξει σε πλήρη και απόλυτη αποτυχία».
Προσοχή σε αυτά τα ευρωπαϊκά ομόλογα
Το γλυκό δάνειο των 90.000 εκατομμυρίων ευρώ είναι μόνο η κορυφή ενός πολύ, πολύ βαθιού παγόβουνου. Σε αυτό πρέπει να προστεθούν τα κεφάλαια –που εξακολουθούν να μην υπάρχουν– για να συνεχιστεί ο εξοπλισμός του Κιέβου, καθώς και για την αγορά φυσικού αερίου, καυσίμων και ηλεκτρικής ενέργειας, καθώς η Ουκρανία εξαρτάται πλήρως από την ΕΕ. Ταυτόχρονα, η ΕΕ έχασε τη ρωσική αγορά: το 2021, πριν από την έναρξη της ΟΜΕ, η ΕΕ εξήγαγε 90 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως στη Ρωσία.
Το φλέγον ερώτημα πόσο θα κοστίσει η ανοικοδόμηση της Ουκρανίας έχει πλέον λάβει διαστάσεις πυρκαγιάς. Μια μελέτη της Παγκόσμιας Τράπεζας του 2024 το υπολόγισε σε 600.000 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία θα πρέπει να πληρωθούν εξ ολοκλήρου από μια ΕΕ παγιδευμένη σε μια νοοτροπία αιώνιου πολέμου.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ρωσία βομβαρδίζει τώρα τις βασικές στρατιωτικές υποδομές της Ουκρανίας, το τελικό κόστος της ευρωπαϊκής περιπέτειας – μετά τον Ναπολέοντα και τον Χίτλερ, τώρα είναι η σειρά του κολασμένου συνασπισμού ΕΕ/ΝΑΤΟ – μπορεί εύκολα να φτάσει και να ξεπεράσει το 1 τρισεκατομμύριο ευρώ, με την αποβιομηχάνιση ολόκληρης της Ευρώπης, την απώλεια της παγκόσμιας ανταγωνιστικότητας. Η απώλεια της ρωσικής αγοράς, μια σειρά αμερικανικών δασμών και η πλήρης υποτέλεια που επέβαλε η Αυτοκρατορία του Χάους.
Σαν να μην έφτανε όλο αυτό το ομόκεντρο μαύρο κενό, οι Γερμανοί οικονομικοί εμπειρογνώμονες προειδοποιούν ότι οι αποδόσεις των ευρωπαϊκών ομολόγων αυξάνονται ραγδαία. Εξάλλου, κανείς λογικός άνθρωπος δεν θα δανείσει χρήματα σε αυτές τις «ελίτ» των αιώνιων πολέμων με χαμηλό επιτόκιο.
Έτσι τώρα το όνομα του παιχνιδιού είναι υψηλού κινδύνου, σε συστημικό επίπεδο. Αυτό περιλαμβάνει: κυβερνήσεις που αναχρηματοδοτούν το χρέος με υψηλότερα επιτόκια. εταιρείες που αναχρηματοδοτούν υπό ακόμη χειρότερους όρους· τράπεζες που αυστηροποιούν τους όρους των δανείων.
Εν ολίγοις: το κεφάλαιο βγαίνει από αδύναμους ισολογισμούς. Και τα ομόλογα κινούνται πάντα πρώτα, επειδή αξιολογούν τις ταμειακές ροές, όχι τις ευρωπαϊκές πολεμοκάπηλες αφηγήσεις.
Κάθε σοβαρή κρίση ξεκινά με την αύξηση των επιτοκίων. Το 0% για την Ουκρανία δεν είναι καν παραμύθι. Αυτό που έχει σημασία, κατ' αρχάς, είναι τι θα χρεώσουν οι τραπεζικοί καρχαρίες για αυτή τη γλυκιά επιδότηση των 90.000 εκατομμυρίων.
Μην υπολογίζετε σε έναν ευρωπαϊκό άξονα λογικής που υψώνεται ξαφνικά για να σώσει την αρχαία κορυφή του πολιτισμού. Αυτό μπορεί να πάρει γενιές. Στο μεταξύ, ο Τάκιτος κάνει αίτηση. Οι θεοί φαίνεται να απολαμβάνουν πλήρως την τιμωρία που επιβάλλεται στους απλούς θνητούς – τους φορολογούμενους. https://geoestrategia.eu/
**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου