Ο ΛΕΥΚΟΣ ΕΤΕΡΟΦΥΛΟΦΙΛΟΣ ΑΝΔΡΑΣ,ΣΤΟ ΚΑΖΑΝΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΟΛΑΣΗΣ.....

 

Tilemachos Chormovitis

Στην εποχή της πολιτικής ορθότητας, της woke ιδεολογίας και των identity politics, ο λευκός ετεροφυλόφιλος άνδρας κουβαλάει το "προπατορικό αμάρτημα" μόνο και μόνο εξαιτίας της ιδιότητάς του. (σε αντίθεση με τις γυναίκες, τους μαύρους, τους ΛΟΑΤΚΙ και τις λοιπές μειονότητες, στους οποίους έχει παραχωρηθεί το φωτοστέφανο της μόνιμης αθωότητας και πάλι λόγω της ταυτότητάς τους). Όμως, για τη σκληρή θρησκεία των identity politics δεν υπάρχουν οι λέξεις συγχώρεση και εξιλέωση και έτσι ο λευκός, ετεροφυλόφιλος άνδρας, όσο και να προσπαθήσει, θα παραμείνει αιώνια καταδικασμένος και δεν θα μπορέσει ποτέ να ξεφύγει από τα καζάνια της ορθοπολιτικής κόλασης. Ένα ωραίο απόσπασμα από το εξαιρετικό βιβλίο του Joshua Mitchell, "American Awakening : Identity Politics and Other Afflictions of Our Time" :

«Οι "πολιτικές της ταυτότητας" ("identity politics") έχουν τοποθετήσει τον αποδιοπομπαίο λευκό, ετεροφυλόφιλο άνδρα σε μια περίεργη θέση. Για να ξεφύγει από την καθαρτήρια οργή, πρέπει να αποδείξει την αθωότητά του επιδεικνύοντας την αρετή του- ή, πιο σωστά, την αθωότητά του- και υποστηρίζοντας δράσεις κοινωνικής δικαιοσύνης, έτσι ώστε, όπως και οι ομάδες των "αθώων", να μπορεί να καλυφθεί από το πέπλο της ηθικής. Μόνο με αυτόν τον τρόπο η καθαρτήρια οργή ,που φέρνει κοινωνικό θάνατο, τον προσπερνάει και εγκαθίσταται αλλού, όπως πρέπει. Στην αρχαία εποχή, ο Θεός είπε στους Εβραίους ότι ο θάνατος θα περάσει πάνω από τα σπίτια τους αν σημάδευαν τις εξώπορτες με το αθώο αίμα ενός σφαγμένου αρνιού. Σήμερα στην Αμερική, ο λευκός, ετεροφυλόφιλος άνδρας πρέπει να αναπαράγει αυτό το τελετουργικό επίδειξης της αθωότητας αν θέλει να τον προσπεράσει ο κοινωνικός θάνατος. Οι Εβραίοι στην Αμερική γιορτάζουν το Πάσχα μια φορά τον χρόνο· για να γλιτώσει την καθαρτήρια οργή, ο λευκός, ετεροφυλόφιλος άνδρας θα πρέπει να επαναλαμβάνει την "πολιτικά ορθή" εκδοχή αυτού του τελετουργικού κάθε μέρα, επιδεικνύοντας σημάδια της αθωότητάς του στην εξώπορτα - ή, πιο πιθανά, στην πόρτα του γραφείου του- για να τα δουν όλοι. Εάν αμφιβάλλετε, περιπλανηθείτε στα κτίρια των αμερικάνικων πανεπιστημίων και κολεγίων που στεγάζουν τα γραφεία των καθηγητών μας. Σύντομα θα ανακαλύψετε άφθονα τεκμήρια για αυτό το παράξενο ...πασχαλινό τελετουργικό. Αυτοκόλλητα που δηλώνουν "Αυτό το γραφείο είναι Πράσινο"· φωτογραφίες του Foucault· παλιές αφίσες που ανακοινώνουν τους εορτασμούς γα την Ημέρα του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ· μια ανακοίνωση σχετικά με τα προσεχή "Σεμινάρια διαφορετικότητας"· ένα ακόμη άρθρο των "New York Times" καρφιτσωμένο στην πόρτα ενός καθηγητή που με δυσκολία κρύβει το μίσος του για τον Ντόναλντ Τραμπ. Εαν επιδείξετε αυτά τα σύμβολα της αθωότητάς σας, ή της υποστήριξής σας προς τους αθώους, ο κοινωνικός θάνατος σίγουρα θα σας προσπεράσει. Στις μεγάλες εταιρείες της Αμερικής, η κατάσταση στις πόρτες των γραφείων δεν είναι διαφορετική.

Ωστόσο, όσο και να προσπαθήσει, υπάρχει κάτι που ο λευκός, ετεροφυλόφιλος άνδρας δεν μπορεί ποτέ να αλλάξει : λόγω του μόνιμα παραβατικού στάτους του , ξεκινάει με ένα έλλειμμα "πόντων αθωότητας" και έτσι το καλύτερο που μπορεί να καταφέρει είναι να φτάσει σε ένα μηδενικό ισοζύγιο. Στον Κήπο της Εδέμ, ο Αδάμ κρύφτηκε πίσω από ένα φύλλο συκής. Στον κόσμο των "πολιτικών της ταυτότητας", ο λευκός ετεροφυλόφιλος άνδρας μπορεί να προσπαθήσει να κρυφτεί πίσω από το φύλλο συκής της κοινωνικής δικαιοσύνης για να επανορθώσει προσωρινά· αλλά το φύλλο είναι διάφανο και η γύμνια του είναι πάντοτε ορατή σε όλους. Στον Κήπο της Εδέμ, ο Θεός μπορούσε να δει τη γύμνια του Αδάμ. Έτσι και τα μέλη των ομάδων που οι "πολιτικές της ταυτότητας" συμπεριλαμβάνουν μεταξύ των αθώων βλέπουν τη γύμνια του λευκού, ετεροφυλόφιλου άνδρα. Και όπως ο Θεός, κηρύσσουν την μη αναστρέψιμη ενοχή του.»