ντάξει, κι από επιστήμη πάω καλά, κι από τεχνολογία, κι από συνομωσιολογία!

Έτσι, καθόλου δεν με εξέπληξε το ότι ο Ήλον Μόσχος θέλει να βάλει σε τροχιά, λέει, 40,000 (σαράντα χιλιάδες) δορυφόρους, λέει, προκειμένου να έχουμε ιντερνέτι πέντε-τζή. (Καί να χαζέψουμε σαν τον χιμπατζή.)

Φυσικά, πολλοί πρό εμού πρόλαβαν να πούν ότι αυτό δεν θα γίνει γιά το πέντε-τζή, άλλως τε η ταχύτητα του σημερινού Διαδικτύου είναι ήδη πολύ υψηλή. Αλλά θα γίνει, επειδή με την ακτινοβολία θα ψηθούμε ζωντανοί, σαν κρέας με πατάτες στον φούρνο.

Σύμφωνοι… αλλά ακούτ’ εδώ, γατάκια αρχάριοι συνομωσιολόγοι!!! Αυτό είναι μονάχα το πρώτο στάδιο να βρείς το τί μαύρο καί σκοτεινό κρύβεται πίσω από μιά τέτοια δραστηριότητα. Λοιπόν, στο σημείο αυτό βοηθάω.

 

α. Δεκαπέντε χιλιάδες πυρηνικές βόμβες!

Μιά δεύτερη είδηση, σχετική με τα καμώματα του Μόσχου, είναι το ότι θέλει να ρίξει απάνω στον πλανήτη Άρη 15,000 (δεκαπέντε χιλιάδες) πυρηνικές βόμβες!!! Αν δεν πρόκειται γιά τρολλάρισμα (καί ποιός μπορεί να ελέγξει την τεράστια καθημερινή ροή παγκοσμίων ειδήσεων…), τότε ο άνθρωπος αυτός είναι ούλτρα επικίνδυνος! Ξεκάθαρα νεοταξίτης (σ’ εμένα ήρθησαν καί οι τελευταίες αμφιβολίες που είχα γι’ αυτόν), τρίς-χειρότερος καί του καθάρματος Γκέητς!

Όμως, αυτή ακριβώς η είδηση μάλλον μας βοηθάει να βρούμε την άκρη. Κοιτάξτε πώς.

Η δικαιολογία, ότι με τα πυρηνικά θα λιώσουν οι πάγοι των πόλων του Άρη, καί άρα θα μπεί μπρός δημιουργία οικοσυστήματος παρόμοιου με τη Γή (με υδρατμούς, κύκλο νερού -ξέρετε, σύννεφα, βροχή, εξάτμιση-, κτλ), ώστε να πάνε άνθρωποι έποικοι καί να βρούν οικείο κλιματικό περιβάλλον, είναι τελείως έωλη. Δεν στέκει!

Ο Άρης, όπως είναι τώρα, είναι ένα μέρος αρκετά κρύο, με ημερήσια θερμοκρασία του καλοκαιριού του +12 βαθμούς Κελσίου, με αραιή (αλλά αναπνεύσιμη) ατμόσφαιρα, καί αρκετά ξηρή. Επίσης, ο Ήλιος βρίσκεται μέν πιό μακρυά απ’ ό,τι από τη Γή, αλλά η ακτινοβολία του (μαζί με υπεριώδεις κτλ) έρχεται ντουγρού κι ανεμπόδιστη. Μ’ άλλα λόγια, αν αντέχεις το κρύο των δώδεκα βαθμών, βγάζεις τα ρούχα σου, κάθεσαι γιά ηλιοθεραπεία, καί εντός ολίγων ημερών αλλάζεις φυλή… μεταβαλλόμενος σε αράπη! lol!!!

Δηλαδή, εάν είναι να πάνε άνθρωποι γιά αποικισμό, οι καλύτεροι υποψήφιοι είναι οι Περουβιανοί καί οι Θιβετιανοί (Νεπαλέζοι, καί λοιποί). Διότι αυτοί παραδοσιακώς ζούν σε ακριβώς ίδια κλίματα.

Τώρα, το περιβάλλον, όπως βλέπετε, δεν είναι κι ό,τι φιλικώτερο προς τον άνθρωπο, αλλά μπορείς να επιβιώσεις. Όμως, με τα 15,000 πυρηνικά δεν θα βελτιωθεί· αντιθέτως, θα γίνει τελείως μή-βιώσιμο. Θα νεκρωθεί! Σημειώστε ότι η πυρηνική βόμβα δεν αφήνει ακτινοβολία πίσω της, ειδικά με τα σημερινά «εναύσματα» της έκρηξης – που δεν είναι ατομικές βόμβες, όπως το 1954. Άρα, δεν είναι από εκεί η ζημιά· η ζημιά θα προέλθει από την χωρίς προβλέψιμα αποτελέσματα αναστάτωση του νύν οικοπεριβάλλοντος του Άρη.

Πέρα, λοιπόν, από την ολοφάνερη ανοησία του σκεπτικού αυτού, πέρα από την ψευτιά που εκτοξεύεται απάνω στη νοημοσύνη μας, η όλη φάση κάαααατι μας θυμίζει!…. Καί, ναί, πρόκειται γιά την επιχείρηση «Άργος».

 

β. Πάλι οι ναζιστές!

Το 1958, λοιπόν, οι ηπαπάρα έκαναν δοκιμή ( ; ) εκρήξεων πυρηνικών βομβών στη στρατόσφαιρα, πάνω από τον Νότιο Πόλο. Αυτή η φάση έμεινε στην Ιστορία με το όνομα «Επιχείρηση Άργος», καί είναι αρκετά γνωστή στους …συνομωσιολόγους.

Το σκεπτικό πίσω από την όλη επιχείρηση ήταν να δουν τί γίνεται με τις στρατοσφαιρικές εκρήξεις, δηλαδή αν είναι πιό αποτελεσματικές. (Ναί, ήταν· διέλυσαν τελείως τα ηλεκτρομαγνητικά στρώματα της ιονόσφαιρας, κι άλλο τόσο διέλυσαν τις ραδιοτηλεοπτικές μεταδόσεις.) Όμως, ως λέγεται (καί πιστεύω), το πραγματικό σκεπτικό ήταν να τρομάξουν τους ναζήδες, οι οποίοι είχαν καταφύγει στην Ανταρκτική, καί συνέχιζαν να απειλούν τις ηπαπάρα με …ιπτάμενους δίσκους! (Οι οποίοι μάλλον προκάλεσαν καί το μεγάλο ηλεκτρικό blackout της Νέας Υόρκης του 1955, αν θυμάμαι καλά.) Οπότε: ιπτάμενους δίσκους εσείς, πυρηνικά εμείς, είμαστε πάτσι καί σταματήστε!

Λεπτομέρεια (καί συγνώμη που δεν δίνω επεξηγήσεις) : Το 1954, ένας Έλληνας μηχανικός έστειλε επιστολή στους ηπαπαραίους, λέγοντάς τους ότι οι επιταχυντές σωματιδίων θα είχαν καλύτερες επιδόσεις, αν η δέσμη τους στένευε με (ηλεκτρο)μαγνητικό τετράπολο, κι όχι δίπολο, όπως μέχρι τότε. Οι ηπαπαραίοι τον κλάσανε, αλλά του χρόνου ανακοίνωσαν το μαγνητικό τετράπολο οι ίδιοι! Τότε, ο δικός μας ξανάστειλε επιστολή, καί διαμαρτυρήθηκε· καί πράγματι, οι ηπαπαραίοι έψαξαν τα αρχεία τους, βρήκαν την προγενέστερη επιστολή… καί τον κάλεσαν στις ηπαπάρα! Αυτός ο μηχανικός ονομαζόταν Χριστοφιλόπουλος, ή Χριστοφίλου.

Γιατί τα λέω αυτά;

Διότι ο «εγκέφαλος» πίσω από την «Επιχείρηση Άργος» ήταν κάποιος Χριστοφιλόπουλος, ή Χριστοφίλου.

Δεν το έχω επιβεβαιώσει, αλλά η πιθανότητα να ΜΗΝ πρόκειται γιά το ίδιο πρόσωπο, μάλλον είναι μικρότερη από την πιθανότητα να κερδίσεις το Τζόκερ.

Γι’ αυτό ουρλιάζω γιά τους δικούς μας επιστήμονες, που πάνε έξω καί δίνουν αβέρτα-κουβέρτα προχωρημένες γνώσεις σε βαρβάρους! Λέτε να το κάνω από ιδιοτροπία, ή μισανθρωπία;… ή από επιστημονική ζήλεια, που αυτοί καλοπερνάνε κι εγώ από ακαδημαϊκή καριέρα πήρα το μακρύτερον;

 

γ. Άρα… Άρης;…

Οπότε, τί καταλαβαίνουμε γιά τα πυρηνικά του Μόσχου;

Καταλαβαίνουμε ότι στην πραγματικότητα προορίζονται να καταστρέψουν μέχρις ολοκληρωτικής εξαλείψεως κάτι …ή κάποιους εκεί πάνω.

Το θέμα είναι, ότι προορίζονται καί γιά κάτι, καί γιά κάποιους!!!

Όσον αφορά τους κάποιους: ανεπιβεβαίωτο, αλλά κατά τη γνωμάρα μου ο Άρης ΉΔΗ κατοικείται! Καί ναί, μαντέψτε από ποιούς! Ναί, από ναζιστές… που δεν χρησιμοποίησαν την κλασική μέθοδο των πυραύλων  γιά να πάνε εκεί πάνω (παραμένοντας ακίνητοι σ’ έναν στενό χώρο επί 22 μήνες – καί με τσιγκούνικο υπολογισμό των εφοδίων που πήραν μαζί τους μέχρι γραμμάριο, γιά να μην ξοδέψουν παραπάνω καύσιμα), αλλά τα ιπτάμενα δισκάκια τους. (Σημειώστε πως ο όρος «ναζιστές» είναι τελείως αόριστος, διότι αυτοί ήσαν αρκετών χωριών χωριάτες – αν καί συνεργαζόμενοι, όσο κέρδιζαν τις μάχες. Η γκρίνια κι η αμοιβαία καχυποψία άρχισε, όταν άρχισαν οι ήττες! lol!!! Εννοώ κάποια φράξια απ’ αυτούς, αν καί μου είναι άγνωστο ποιά.)

Δεν επιβεβαιώνεται, αλλά υπάρχουν ενδείξεις: όπως κάτι φωτογραφίες που κατά καιρούς «διέρρευσαν», που απεικονίζουν κτίρια σε σχήμα σβάστικας επάνω στην επιφάνεια τη Σελήνης!…

Βάλε, τώρα, καί το τί είπαμε γιά το κλιματικό περιβάλλον του Άρη, καί ποιοί άνθρωποι είναι οι κατάλληλοι γιά άμεσο αποικισμό. Προσθέστε σ’ αυτούς καί -χμ- κάποιους, που ήδη έχουν εμπειρία επιβιώσεως στην Ανταρκτική, καί θα καταλάβετε!

 

Τώρα, όσον φορά το κάτι.

Αυτό είναι τα ίχνη πολιτισμών, που πέρασαν από τον Άρη / έζησαν επάνω του σε παλαιές (πανάρχαιες) εποχές. Δεν χρειάζονται επεξηγήσεις… είπαμε, η Ιστορία «πρέπει» να σβηστεί! Ειδικά τα κεφάλαια που αναφέρονται σε εποχές, πολύ πρίν την ύπαρξη «κάποιων» (ή που δεν τους κολακεύουν).

Συνεπώς, σε τόσο μεγάλη απόσταση, μιά βόμβα μπορεί να …χάσει τον στόχο της εύκολα· με μικρή γωνιακή απόκλιση, μπορεί αντί γιά τους πόλους του Άρη να πέσει απάνω στην περιοχή Κυδωνία!

Εν πάσει περιπτώσει, αν έχετε περιέργεια γιά το τί υπάρχει εκεί, υφίσταται ένας ολόκληρος ιστότοπος, ο «Enterprise Mission», με πλουσιώτατες πληροφορίες καί αναλύσεις. (Μόνο που ανανεώνεται πολύ σπάνια, πλέον.)

 

δ. Καί οι δορυφόροι

Γιά να καταλάβετε τί παίζεται με τους σαράντα χιλιάδες δορυφόρους της «Στάρλινκ» (της εταιρείας του Μόσχου, που τους εκτοξεύει), πρώτα χρειάζεται λίγη θεωρία περί δορυφόρων. Ουσιαστικά μας ενδιαφέρουν ύψη, ταχύτητες, καί τροχιές. Το άρθρο, όπου σας παραπέμπω, είναι μισό κι ανέσωστο (πχ δεν λέει ότι όλες οι τροχιές τελικά γίνονται ελλειπτικές, λόγωι Φυσικής), σα να το έγραψε μεταπτυχιακός φοιτητάκος μέτριας νοημοσύνης – κι έχει καί λάθη (πχ δεν παρουσιάζει σωστά τα σημεία Lagrange – συγνώμη, πάλι, που δεν εξηγώ)· αλλά είναι μιά ας πούμε καλή αρχή γιά διάβασμα. Η κυρά-Νάσα έχει κι άλλα άρθρα γιά δορυφόρους· ολόκληρη σειρά, αν ενδιαφέρεστε. (Βάλτε τα ψαχτήρια, καί θα τα βρήτε.) Απλά, ετούτο εδώ έχει πληροφορίες μαζεμένες.

Όμως, θα σας τα πω κι εγώ.

Οι δορυφόροι είναι είτε γεωστάσιμοι, είτε κινούμενοι· βέβαια, κινούμενοι είναι όλοι τους έτσι κι αλλοιώς, απλά οι γεωστάσιμοι κινούνται με ίση γωνιακή ταχύτητα με την περιστροφή της Γής, οπότε βρίσκονται συνεχώς στην κατακόρυφο πάνω από έναν τόπο. Αυτό, όμως, προϋποθέτει ότι οι γεωστάσιμοι κινούνται πάνω από τον ισημερινό, καί σε ύψος μεγάλο (36,000 χιλιόμετρα, αν θυμάμαι καλά). Αυτοί κυρίως εξυπηρετούν την αναμετάδοση ραδιοτηλεοπτικών σημάτων.

Τώρα, αν είναι να βάλουμε γεωστάσιμους απάνω από παράλληλους κύκλους, αυτό δεν μπορεί να πάει πολύ βόρεια, ή πολύ νότια. Υποθέτω (χωρίς να έχω κάνει τους υπολογισμούς) ότι γεωστάσιμος δορυφόρος απάνω από παράλληλο κύκλο μπορεί να πάει σε +/- 30 ή το πολύ 40 μοίρες εκατέρωθεν του ισημερινού. Μετά, η κεντρομόλος συνιστώσα της βαρύτητας δεν μπορεί να τον κρατήσει σε τροχιά. (Καί πάλι συγνώμη, που δεν δίνω εξηγήσεις.)

Επειδή, όμως, όοοοολοι οι δορυφόροι (ακόμη καί οι μή στρατιωτικοί) κάνουν καί λίιιιγη κατασκοπεία (όχι πολλή, μωρέ, λίγη, όσο πατάει η γάτα! lol!!!), το πρόβλημα το να βρίσκονται απάνω από έναν τόπο (γιά να τον κατασκοπεύουν) λύνεται με τη λοξή τροχιά επάνω σε μέγιστο κύκλο της Γής. Βάλτε με το μυαλό σας έναν δορυφόρο με περιστροφή 24 ωρών, που -περίπου- περνάει πάνω από τη Χιλή στις 2 πμ, πάνω από το Πράσινο Ακρωτήριο στις 6 πμ, καί δίνει ραντεβού πάνω από τη Μόσχα κάθε πρωΐ στις 10 πμ. Πηγαίνοντας αυτός ανατολικά, και γυρίζοντας η Γή ανατολικά, έχει στη διάθεσή του πχ ένα δίωρο, γιά να τραβήξει όσες φωτογραφίες θέλει, πρίν ξεμακρύνει. (Από μεταβλητή γωνία, βέβαια.) Εννοείται, αν στην τροχιά του πήγαινε ανάποδα (Μόσχα-Χιλή), τότε ο διαθέσιμος χρόνος γιά φωτογραφίες απάνω από τη Μόσχα θα περιοριζόταν πχ σε μισή ώρα.

Κάπως έτσι:

 

 

Όσον αφορά το ύψος πτήσεως, οι ραδιοτηλεοπτικοί δορυφόροι πάνε ψηλά (36,000 χμ – τα είπαμε) καί γιά λόγους Φυσικής, αλλά καί γιά μέγιστη ραδιοκάλυψη της Γήϊνης επιφάνειας. Αντίθετα, οι κατασκοπευτικοί πετάνε στα 220-250 χμ. Αυτό, όμως, είναι πρόβλημα, διότι η ατμόσφαιρα εξακολουθεί να υπάρχει εκεί πάνω, έστω καί αραιότατη. Που σημαίνει, ότι με την τριβή ο δορυφόρος χάνει ύψος, καί τελικά θα πέσει ξανά στη Γή καιόμενος. Άρα (έχουν υπολογίσει πως) έχει κάπου δέκα χρόνια προσδόκιμο ζωής.

Οι Μοσχο-δορυφόροι, τώρα, πετάνε στα 350 χμ, με επίσημη δικαιολογία να μην έχει καθυστέρηση η μετάδοση. Διότι στους κλασικούς γεωστάσιμους η καθυστέρηση είναι (36,000 χμ +36,000 χμ) / 300,000 χμ/δευτ = 0,24 δευτερόλεπτα. Αν σκεφτούμε ότι το 5G πάλλεται στα 3 GigaHerz (τουλάχιστον), τότε αυτή η καθυστέρηση παραείναι μεγάλη. (Με δεδομένο ότι ο χρήστης του Διαδικτύου στέλνει κι αυτός δικτυακά σήματα, με το τί θέλει να δεί στην οθόνη του.) Η δέ γωνία κάλυψής τους λέγεται πως είναι 25 μοίρες. Πολύ στενή, συγκριτικά με άλλους δορυφόρους.

Μέχρι στιγμής, η Στάρλινκ έχει εκτοξεύσει κάπου 1600 δορυφόρους, κι έχει ήδη χάσει (με πτώση μέσα στην ατμόσφαιρα) καμιά 35αριά.

 

Οκέϋ με τα «επίσημα» τεχνικά στοιχεία, αλλά ας δούμε τη συνολική εικόνα.

Έχουμε… καλύτερα, θα έχουμε 40,000 δορυφόρους σε πλάγιες τροχιές. Αυτό σημαίνει ότι:

Πρώτον, θα διαμοιραστούν σε πολύ στενές γωνίες «διαφοράς φάσεως» τροχιάς. Η Γή έχει 360 μοίρες, άρα στο ύψος που πετάνε οι Μοσχοδορυφόροι, η απόσταση μιάς μοίρας μεταξύ τους είναι 116 χμ περίπου. Πόσο θέλετε να το κάνουμε; μισή μοίρα; τότε έχουμε απόσταση 58 χμ μεταξύ τους… αλλά χωράνε μονάχα 720 τροχιές! Πού 40,000!!!

Η μόνη λύση είναι να βάλουν όλους τους δορυφόρους αυτούς στις ίδιες 720 τροχιές, τον έναν πίσω από τον άλλον, μοιρασμένους τους 40,000 σε 720 ομάδες. Οι υπολογισμοί δίνουν 55 δορυφόρους ανά τροχιά, με απόσταση περίπου 760 χμ ο ένας από τον άλλον. Σαν το μετρό!… ο ένας συρμός φεύγει, ο επόμενος έρχεται!

Βέβαια, επειδή το πρόβλημα «πώς τοποθετείς 40,000 δορυφόρους σε τροχιές» είναι του τύπου απροσδιόριστης ανάλυσης πρώτου βαθμού (πάλι συγνώμη γιά την έλλειψη εξηγήσεων), έχει κι άλλες λύσεις, εκτός απ’ αυτήν που είπα. Καί όντως, κάτι γράφτηκε γιά 72 μοίρες… κάτι τέτοιο. (Εγώ ο ίδιος έγραψα γιά υποδιαίρεση ανά μισή μοίρα, άρα 720 τροχιές διαθέσιμες.) Δεν θ’ αναλύσω, σας αφήνω κι εσάς να σκαλίσετε τίποτε.

Όμως, αυτός είναι ένας χαρακτηριστικός «ματριξιανός» αριθμός!!!

Τί μας φέρνει στον νού;

Μά… συμμετρικά γεωμετρικά στερεά, καί κρυστάλλους! Τί άλλο;

Αυτό ακριβώς πάει να κάνει ο Μόσχος: να περικυκλώσει τη Γή μ’ έναν «κρύσταλλο»!!!

Κι εκεί ακριβώς βρίσκεται η κύρια συνομωσία.

 

ε. Βλαπτικοί κρύσταλλοι

Είναι γνωστό στους «συνομωσιολογούντες» πως κάποτε, στην Ατλαντίδα, γινόταν ευρεία χρήση κρυστάλλων.

Εκείνο που είναι λίγο γνωστό, είναι πως ο κρύσταλλος μπορεί να σε «απορροφήσει». Φέρτε στο μυαλό σας τις πρόσφατες συζητήσεις γιά τη μεταφορά της προσωπικότητας ενός ετοιμοθάνατου «σε ηλεκτρονικό υπολογιστή» (σε κρύσταλλο, σε τελική ανάλυση), φέρτε καί την κεφάλα της Μέδουσας, που όποιος την έβλεπε, πέτρωνε, καί θα καταλάβετε περίπου τί μας περιμένει. Δεν είναι επιβεβαιωμένο, αλλά η σκέψη πίσω απ’ όλ’ αυτά είναι ακριβώς αυτή: το «πέτρωμα» όλης της ανθρωπότητας!!! (…Παρεκτός, βέβαια, αν κάποιο ξυπνοπούλι εκεί έξω έχει κάποια καλύτερη εξήγηση. Σοφός λαός είμαστε, όλοι, τρομάρα τους, πάντα ξέρουν καλύτερα – που λέει κι ο Παλαιός! Lol!!!)

Κι εκείνο που είναι σχεδόν τελείως άγνωστο, είναι ότι (σύμφωνα μ’ ένα μέντιουμ) οι ναυτικοί του «Μίλτων Ιατρίδης», ενός Ελληνικού τάνκερ που χάθηκε χωρίς ίχνη στο Τρίγωνο των Βερμούδων το 1970, «- …Ζούν καί δεν ζούν. Βρίσκονται σ’ έναν μυστήριο τόπο ζωντανοί, αλλά δεν μπορούν να επικοινωνήσουν!»

Ναί… απορροφημένοι άθελά τους από έναν υπερμεγέθη Ατλάντειο ενεργειακό κρύσταλλο. Από μιά μεγάλη «κεφάλα της Μέδουσας». Πού, όπως όλα δείχνουν, βρίσκεται στην περιοχή κι επενεργεί σε τυχαίες στιγμές, προξενώντας όλ’ αυτά τα μυστηριώδη αεροναυτικά δυστυχήματα.

Άρα, τί νομίζετε πως πρόκειται να κάνει ένας τεράστιος ιδεατός ηλεκτρονικός κρύσταλλος πάνω απ’ τα κεφάλια μας, που θα μας κλείσει μέσα του;

 

στ. Υπάρχει, όμως, ελπίδα;

ΝΑΙ. Παρά τα όσα κάνει ο Μόσχος.

Βλέπετε, ένα τέτοιο πλέγμα δορυφόρων σαν του Μόσχου δεν είναι ούτε το πρώτο, ούτε το μοναδικό. Υπάρχουν τουλάχιστον άλλα δύο· πολιτικά, διότι πιθανώτατα υπάρχουν καί κατασκοπευτικά, αλλά δεν έχω πληροφορίες. Αυτά τα πλέγματα πολιτικών δορυφόρων είναι το πασίγνωστο GPS, καί το αντίστοιχο Ρωσσικό Γκλονάς.

Δεν ξέρω κατά πόσο είναι «αθώα» κι αυτά τα δύο, πάντως αμφότερα συνάντησαν κάτι -χμ- προβληματάκια επάνω από τα υπερδιαστατικά σημεία της Γής, ειδικά επάνω από τη Χαβάη. (Γιά τα υπερδιαστατικά σημεία, τά ‘χουμε πεί κι εμείς – αλλά γιά εκτενέστατες αναλύσεις σχετικά μ’ αυτά κοιτάξτε το Εnterprise Μission.) Η είδηση ειδικά γιά τα προβλήματα του Γκλονάς, εδώ. Δεν γνωρίζω αν είναι η μοναδική σχετική είδηση, πάντως αυτή θυμόμουνα – κι όπως ξέρετε, δεν κρατάω συστηματικό αρχείο· όποιος θέλει περισσότερα, απλά ψάχνει μόνος του.

Εν ολίγοις, κι από την υπερδιαστατική φύση (καί) της Γής μας, το σχεδιαζόμενο γεωμετρικώς τέλειο δορυφορικό πλέγμα πάντα καταντάει κάπως σαν τρύπιο καλτσόν. Είμαι περίεργος να δώ πού ακριβώς τους έχασε τους δορυφόρους του ο Μόσχος, καί δεν θα με εκπλήξει καθόλου αν τους έχασε πάνω απ’ τη Χαβάη!

 

Τώρα, κάτι άλλο: ο Μόσχος ήδη έχει χάσει 4 (τέσσερεις) πυραύλους-φορείς, οι οποίοι εξερράγησαν απάνω στην εξέδρα εκτοξεύσεως!!! Βέβαια, ο ίδιος στα ΜΜΕ πάντα χαμογελάει, διότι τον πληρώνει η ασφαλιστική εταιρεία! Αλλά, σαφώς είναι σαν κάτι (ή κάποιος) να του λέει να σταματήσει αμέσως αυτό που κάνει! Να το κόψει «μαχαίρι»!

Κοιτάξτε, ειλικρινά δεν θέλω να περιπέσω σε φουκαράκειο μπουρδολογία, ότι δήθεν τάχαμ κάποιοι Ψίψιλον «θα κονιορτοποιήσουν τα διαστημικά κέντρα των ηπαπάρα καί των ταμλομουδομαρξιστών της ΕΣΣΔ», κτλ κτλ. Αλλά σαφώς φαίνεται ότι ΔΕΝ πρόκειται γιά τεχνικό λάθος. Μ’ ένα σωρό κομπιούτερς, εμπειρία, υψηλής εξειδίκευσης προσωπικό (με υψηλούς μισθούς), κτλ κτλ, είναι δυνατόν να γίνεται τεχνικό λάθος επί 4 συνεχείς φορές; Όχι, υπάρχει «ποιητικό αίτιο» από πίσω! Μόνο που προσωπικά δεν το αποδίδω σε Ψίψιλον καί λοιπά φαντάσματα. Ίσως να έβαλε το χεράκι του κανένα παράρτημα της …Θείας, γιά τους δικούς του λόγους.

Αλλά, δέ βαρυέσαι. Εφ’ όσον μας ωφελεί εμάς, τα ταπεινά ανθρωπάκια του πλανήτη, γίνεται ασμένως δεκτό.

 

Υγ: Μικρή επεξήγηση γιά τον τίτλο του παρόντος: ο μόσχος (musk) είναι ένα είδος αρώματος, που χρησιμοποιείται ως βάση στην αρωματοποιΐα, καί βγαίνει από τον πισινό του ελαφιού!  🙂