Άξιοι της μοίρας μας!

 

Του Strange Attractor

Σε αντίθεση με αυτά που έλεγε ο Αριστοτέλης, που ήθελε τον άνθρωπο πολιτικό ον, και κατέκρινε τους ιδιώτες (από εκεί βγαίνει το σημερινό idiot), στη σημερινή κατάντια που έχει περιέλθει η χώρα μας, μάλλον το σωστό για οποιονδήποτε νουνεχή και εχέφρονα άνθρωπο είναι το να ιδιωτεύει.

Γιατί αλλιώς να μπλέξει με τα πίτουρα; Για να τον φάνε οι κότες;

Εκτός κι αν δεν έχει στον ήλιο μοίρα, είναι θρασύς και ανερυθρίαστος, έχει συμπλέγματα, και πάνω απ’ όλα είναι αδίστακτος.

Αυτά τα παραπάνω, και άλλα τέτοια παρόμοια, είναι τα βασικά συστατικά που πρέπει να διαθέτει κάποιος για να εμπλακεί ενεργά στη σημερινή πολιτική σκηνή.

Να ξεκινήσει δηλαδή από αφισοκολλητής, και να καταλήξει μέχρι και υπουργός… αρκεί να είναι οσφυοκάμπτης, ψευδολόγος, και κυρίως φιλόδοξος.

Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξα παρακολουθώντας την πολιτική μας επικαιρότητα επί αρκετές πλέον δεκαετίες.

Ποτέ, ας πούμε, δεν κατάλαβα πώς και έχουμε τόσους δικηγόρους, γιατρούς, και πολ. μηχανικούς στη Βουλή.

Πώς δηλαδή άνθρωποι που έφαγαν τα χρόνια τους στα θρανία για να γίνουν κάτι, τα παρατάνε και γίνονται βουλευτές, αξίωμα για το οποίο δεν χρειάζεται καν απολυτήριο δημοτικού.

Η απάντηση είναι απλή, με βάση τη δική μου ποταπή αντίληψη.

Για τη μαρμίτα… σε ένα μεγάλο ποσοστό.

Αποτελεί λοιπόν πάγια πεποίθησή μου πως το 85% των πολιτευομένων (βουλευτές, πολιτευτές, παρατρεχάμενοι) το κάνουν για να ανέβουν φορολογική κλίμακα.

Δεν θα ξεχάσω φερ’ ειπείν ότι από τους 153 βουλευτές των Συριζανέλ το 2015, το 80% είχε δηλωμένο ετήσιο εισόδημα κάτω από 5.000 ευρώ το 2014. Φανταστείτε λοιπόν τι ήταν έτοιμοι να ψηφίσουν προκειμένου να παίρνουν 6-7.000 ευρώ τον μήνα, χώρια τα προνόμια (αυτοκίνητα, εισιτήρια, αστ. συνοδεία, κλπ.).

Τι χρείαν έχομεν λοιπόν έτερων και περαιτέρω αναλύσεων;

Πάμε παρακάτω.

Ένα 10% των ασχολουμένων με την πολιτική πάσχουν από «παραγοντισμό». Αυτοί όχι μόνο δεν το κάνουν για τα λεφτά, αλλά μπορεί και να χάσουν περιουσίες ενασχολούμενοι με τα κοινά. Έχω προσωπικά παραδείγματα.

Άλλοι θέλουν χρήματα, κι άλλοι θέλουν αυλές γύρω τους, με μπόλικους χειροκροτητές. Το παραγοντιλίκι… που λέγαμε

Τώρα τι είδους ψυχολογικά συμπλέγματα οδηγούν σε αυτό, δεν γνωρίζω, αν και υποψιάζομαι κάτι για «καοήθη ναρκισσισμό».

Και τέλος υπάρχει ένα 5% (το πολύ) που πολιτεύεται επειδή πιστεύει ότι όντως μπορεί να βοηθήσει και να πάμε μπροστά ως κοινωνία.

Είναι οι ιδεολόγοι, οι χρήσιμοι ηλίθιοι, και η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα ότι μόνο ρετάλια, λαμόγια, και τυχάρπαστοι καιροσκόποι πολιτεύονται (μαζί με τους γόνους).

Άνθρωποι που θα πουλούσαν τη μάνα τους για ψηφαλάκια, και τον κολλητό τους, ή τον ευεργέτη τους, για μια καρέκλα.

Αν δεν είσαι τέτοιος δεν μπαίνεις σε κομματικό σχήμα, ειδικά από έφηβος, όταν υποτίθεται πως είσαι άφθαρτος, ονειροπόλος, ουτοπιστής, κλπ. κλπ.

Μπήκες σε κόμμα; Τότε πετάει ο γάιδαρος; Πετάει θα λες, αλλιώς σε φάγανε.

Κομματοκρατία: Η πληγή της δημοκρατίας, και κατ’ επέκταση της Ελλάδας μας. Διαβάστε Κυριάκο Σιμόπουλο. Τα λέει όλα…

Ή ψάξτε να μάθετε τη Σιμόν Βέιλ, μια Γαλλίδα φιλόσοφο που είχε πει, πολύ εύστοχα, ότι το πολιτικό κόμμα είναι ένας μηχανισμός συλλογικής αποβλάκωσης…

Για όλα τα παραπάνω, προσωπικά δεν δίνω (πλην εξαιρέσεων) ιδιαίτερη σημασία στους πολιτικάντηδες, και στα λεγόμενά τους.

Ούτε όμως τους ρίχνω φταίξιμο για τις πομπές τους. Τη δουλειά τους κάνουν. Όπως οι συνήγοροι υπεράσπισης ένα πράγμα.

Στον απλό λαό τα ρίχνω όλα, που ψηφίζει κόπανους (γόνους κυρίως) και καταπίνει αμάσητα τα ψέματά τους.

Π.χ. δεν μπορώ να συγχωρέσω φίλους και γνωστούς, έντιμους κατά τα άλλα, που τους λες για κάποιο σκάνδαλο, και σου απαντάνε «ε, και τι έγινε μωρέ; Όλοι κλέβουν».

Όπως κάποιος φίλος προχθές, που του είπα ότι άκουσα πως το δημόσιο πληρώνει το ρεύμα στα 15 ιδιωτικά αεροδρόμια της χώρας. «Λες να είναι αλήθεια;» τον ρώτησα…

Η απάντησή του: «Κι εσένα τι σε πειράζει ρε;».

Και μιλάμε για κανονικούς ανθρώπους που δεν διορίστηκαν μετακλητοί σύμβουλοι υπουργών, ούτε παίρνουν μαϊμού επιδοτήσεις από τον ΟΠΕΚΕΠΕ, ούτε διαθέτουν Φεράρι και Πόρσε, πλην όμως συγχωρούν τα πάντα στους εκάστοτε κυβερνώντες… και τους στηρίζουν.

Ο βασιλιάς δηλαδή ξεγυμνώνεται μπροστά τους, κι εκείνοι κοιτάνε αλλού, επιμένοντας πως είναι μια χαρά ντυμένος.

Βλέπουν π.χ. τον Κυριάκο να κυνηγάει ως άλλος μίστερ Μπιν τον Ντόναλντ για ένα βλέμμα, για μια φωτό, εκείνος να τον αγνοεί επιδεικτικά, και παρ’ όλα αυτά να επιμένουν πως η Ελλάδα πρωτοπορεί στη διεθνή σκακιέρα με τη ΝΔ του Κυριάκου στο πηδάλιο!

Έτσι λοιπόν έπεσε πρόσφατα στα χέρια μου μια έρευνα, που επιβεβαιώνει όλα τα παραπάνω, άσχετα αν δεν τα εξηγεί.

Πρόκειται για μια έρευνα που έκανε η εταιρία δημοσκοπήσεων QED που ίδρυσε ο Γιάννης Κωνσταντινίδης, καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πάντειο πριν από 10 μέρες με μια σειρά ερωτημάτων γύρω από τον ΟΠΕΚΕΠΕ και την εγκληματική του δράση, αλλά και το κατά πόσο αυτό το σκάνδαλο έχει αγγίξει τους Αιλυνέζους ψηφοφόρους.

Σύμφωνα λοιπόν με τα αποτελέσματα, το 23% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι θα ψήφιζε διεφθαρμένο πολιτικό, αρκεί να είναι αποτελεσματικός στο έργο του!

Το ποσοστό αυτό εκτοξεύεται στο 34%, όταν ο πολιτικός υπόσχεται προσωπικό όφελος στον ψηφοφόρο!!!

Και τέλος, το κερασάκι στην τούρτα, παραβιάζοντας ανοιχτές θύρες: Το 45% των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας δηλώνει ότι θα «ψήφιζε διαπλεκόμενο υποψήφιο, αν υπήρχε προσωπικό όφελος»!!! Okey, what else is new, ή αλλιώς πέφτω από τα σύννεφα!

Τι να λέμε λοιπόν, εκτός του ότι έχουμε τους ηγέτες που μας αξίζουν, και είμαστε άξιοι της μοίρας μας.

Εξάλλου, δεν παίζει και μεγάλο ρόλο ποιον ψηφίζουμε, διότι αν οι εκλογές άλλαζαν τα πράγματα θα ήταν ήδη παράνομες. Ψέματα;

ΥΓ- Ένα καλό παράδειγμα για το πώς λειτουργούν τα κόμματα και με ποιους στελεχώνονται για να μας σώσουν είναι και το ότι η ΝΔ διέγραψε έναν πρώην αρχηγό της, πρώην πρωθυπουργό, αλλά ενέταξε στα ψηφοδέλτιά της μια (κατά δήλωσή της) απόφοιτη υποχρεωτικής εκπαίδευσης, πλην όμως ιδιοκτήτρια Φεράρι…

Για να μη θυμηθώ και τη Ραχήλ, που τη μια ήταν βουλευτής των «δεξιών μπατριωτών» του Πάνου, και την άλλη βουλευτής του Σύριζα των 13 ακροαριστερών συνιστωσών, π.χ. ΡΟΖΑ. Κάποιοι όμως την ψήφισαν…Antinews.gr

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων