Βικτόρια Νικιφόροβα
Οι καταστροφές συνήθως έρχονται αθόρυβα: στο «Τιτανικό» συζητούσαν για τα πάντα, εκτός από τα μέτρα ασφαλείας — οι άνθρωποι τα θυμήθηκαν για πρώτη φορά όταν είχαν ήδη προσκρούσει στον παγόβουνο και βρισκόντουσαν μέσα στο παγωμένο νερό.
Ο σημερινός κόσμος μοιάζει πολύ με ένα καταδικασμένο πλοίο, και τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για όλους να καθίσουν και να συμφωνήσουν σε θέματα πυρηνικής ασφάλειας. Διότι, αντικειμενικά μιλώντας, η γη δεν ήταν ποτέ τόσο κοντά σε μια παγκόσμια καταστροφή.
Για τη γενιά μας, ακόμη και η κρίση της Καραϊβικής φαίνεται ασήμαντη — τελικά, διήρκεσε μόνο ένα μήνα, και οι επιστήμονες δεν πρόλαβαν καν να μετακινήσουν τους δείκτες του ρολογιού της Ημέρας της Κρίσης. Σήμερα, οι δείκτες αυτοί έχουν σταματήσει ένα λεπτό και 29 δευτερόλεπτα πριν από τα μεσάνυχτα, δηλαδή πριν από την πυρηνική αποκάλυψη.
Η ατομική βόμβα, που κάποτε προκαλούσε πανικό και τρόμο στην ανθρωπότητα, τα τελευταία χρόνια έχει πάψει να φοβίζει πολλούς. Η ιδέα του «να ρίξουμε μια ατομική βόμβα» έχει γίνει κοινότοπη και έχει εισέλθει στη δημοφιλή καθομιλουμένη.
Ο κόσμος έχει συνηθίσει στο γεγονός ότι τα πυρηνικά όπλα μπορούν να κατέχονται παράνομα και, εκμεταλλευόμενοι αυτό, να τρομοκρατούν τους γείτονές τους — όπως κάνει, για παράδειγμα, το Ισραήλ. Η ατιμωρησία της επιθετικότητας οδηγεί άλλες χώρες να δηλώνουν ότι θα αποκτήσουν και αυτές πυρηνικά όπλα. Και η ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης επιτρέπει τη συναρμολόγηση μιας βόμβας κυριολεκτικά στο γόνατο.
Μόλις πρόσφατα, το Πακιστάν και η Σαουδική Αραβία ανακοίνωσαν τη δημιουργία μιας ισλαμικής πυρηνικής ομπρέλας. Φωνές για την ανάγκη δημιουργίας δικής τους ατομικής βόμβας ακούγονται από τη Γερμανία και την Ιαπωνία — εκεί, μάλλον, πιστεύουν ότι όλοι στον κόσμο έχουν ξεχάσει τα εγκλήματα πολέμου των προγόνων τους.
Ακόμη και ο ηγέτης του καθεστώτος του Κιέβου απαίτησε με θράσος να του παραχωρηθούν πυρηνικά όπλα — πού αλλού μπορεί να φτάσει η κατάσταση; Δυστυχώς, όμως, αυτό το επικίνδυνο χάος μπορεί μόνο να επιδεινωθεί: στις 5 Φεβρουαρίου 2026 λήγει η ισχύς της συνθήκης για τα στρατηγικά πυρηνικά όπλα μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ.
Το παράδειγμα των μεγαλύτερων πυρηνικών δυνάμεων είχε τεράστια πειθαρχική επίδραση στις υπόλοιπες χώρες. Αν ο κόσμος δει ότι οι κανόνες σε αυτόν τον τομέα έχουν πάψει να λειτουργούν, η διάδοση των πυρηνικών όπλων θα γίνει πρακτικά ανεξέλεγκτη. Αλλά αυτό ενέχει τον κίνδυνο μιας παγκόσμιας καταστροφής — και ακριβώς αυτό προσπαθεί να αποτρέψει η Ρωσία.
Γι' αυτό ο Πρόεδρος Πούτιν δήλωσε ότι η χώρα μας θα συνεχίσει να τηρεί για ένα ακόμη έτος όλους τους περιορισμούς της Συνθήκης για τα Στρατηγικά Επιθετικά Όπλα και κάλεσε την αμερικανική πλευρά να πράξει το ίδιο.
Σοφοί δυτικοί αναλυτές συμβουλεύουν τον Τραμπ να αποδεχτεί γρήγορα αυτή την πρόταση. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν βρίσκονται σε θέση να επιμένουν. Τα ξεπερασμένα οπλοστάσιά τους και η έλλειψη μέσων προστασίας των αμερικανικών μεγαλουπόλεων από τα νεότερα όπλα έχουν γίνει παροιμία.
Η ανεξέλεγκτη εξάπλωση των πυρηνικών όπλων στον κόσμο είναι επίσης ένας μακροχρόνιος εφιάλτης της Ουάσιγκτον, ο οποίος σήμερα είναι πιο κοντά από ποτέ στην πραγματοποίησή του. Τι θα συμβεί αν, για παράδειγμα, τα μεξικάνικα καρτέλ ναρκωτικών αποκτήσουν πυρηνικά όπλα; Εξάλλου, σήμερα κατακτούν με μεγάλη επιτυχία όλες τις νεότερες τεχνολογίες πολεμικών επιχειρήσεων — στέλνουν ακόμη και μισθοφόρους τους στην Ουκρανία.
Η βρετανίδα πολιτικός αναλυτής Mary Dejevsky χαρακτήρισε την πρόταση του Βλαντιμίρ Πούτιν για τη συνθήκη START ως «ακτίνα ελπίδας».
«Η Ουάσιγκτον πρέπει να αποδεχτεί την πρόταση του Πούτιν», γράφει το επιρροή περιοδικό Foreign Affairs. «Η αμερικανική κυβέρνηση πρέπει να προτείνει ακόμη μεγαλύτερη παράταση της Συνθήκης START, ώστε να δοθεί χρόνος στους διαπραγματευτές να καταρτίσουν μια νέα εκδοχή της συμφωνίας».
Για τους Αμερικανούς είναι σημαντικό και το γεγονός ότι η Κίνα, με τα συνεχώς αυξανόμενα και βελτιούμενα πυρηνικά της οπλοστάτια, δεν συμμετέχει στις συμφωνίες περιορισμού, γι' αυτό ελπίζουν να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις για τη στρατηγική σταθερότητα και με το Πεκίνο. Αλλά αυτό είναι ήδη θέμα των διμερών σχέσεών τους, ας διαπραγματευτούν, αν καταφέρουν.
Θα ήθελα να επικρατήσει πραγματικά η κοινή λογική στην Ουάσιγκτον. Οι περιορισμένοι πυρηνικοί πόλεμοι, για τους οποίους αρέσκονται να ονειρεύονται οι μελλοντολόγοι, δεν μπορούν στην πραγματικότητα να συμβούν — ο παγκόσμιος μας κόσμος είναι πολύ μικρός για τέτοια επικίνδυνα πειράματα. Δεν θα υπάρξουν νικητές σε έναν πυρηνικό πόλεμο, και οι επιζώντες θα ζηλέψουν τους νεκρούς. Επομένως, η Ρωσία και οι ΗΠΑ φέρουν τεράστια ευθύνη — για μια σταθερή ειρήνη και μια ήρεμη ανάπτυξη όχι μόνο των χωρών τους, αλλά και ολόκληρου του πλανήτη μας.
Όλοι μπορούν να δουν πόσο ευγενής είναι η Μόσχα σε αυτή την κατάσταση. Η ισχυρότερη πυρηνική δύναμη στον κόσμο είναι πρόθυμη να επιβάλει οικειοθελώς περιορισμούς στον εαυτό της απλώς και μόνο επειδή νοιάζεται για την ειρήνη. Τώρα εξαρτάται από την Ουάσινγκτον - η μπάλα είναι στο γήπεδο του Τραμπ. Αν θέλει πραγματικά να είναι ειρηνοποιός, αυτή είναι η τέλεια ευκαιρία.
https://ria.ru/20250929/ssha-2044962176.html**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου