Μητσοτάκης κατά Τράμπ – Μάσκ καί σύγκρουσις Εὐρώπης – ΗΠΑ

 

Σφοδρή ἐπίθεσις τοῦ Πρωθυπουργοῦ κατά τοῦ νέου Προέδρου τῆς Ἀμερικῆς καί τοῦ ὑπουργοῦ Ἀποτελεσματικότητος – Ἔλαβε τήν σκυτάλη ἀπό τούς φόν ντέρ Λάυεν καί Ἀντόνιο Κόστα πού ἐπετέθησαν πρῶτοι – Ἡ «παράγκα» τῶν Δημοκρατικῶν ἀντεπιτίθεται

ΜΠΟΡΕΙ στήν περίπτωση τῆς Οὐκρανίας ΗΠΑ καί Εὐρώπη νά εἶχαν εὐθυγραμμισθεῖ, τώρα ὅμως ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει νά εὑρέθη πρό διλήμματος ὡς πρός τό ἐάν ἡ «σωστή πλευρά τῆς ἱστορίας» εἶναι ἡ Εὐρώπη πού φεύγει ἤ ἡ Ἀμερική πού ἔρχεται. Καί ἐπέλεξε τήν Εὐρώπη πού φεύγει, παραλαμβάνοντας τήν σκυτάλη τῶν ἐπικρίσεων κατά τοῦ Προέδρου Τράμπ καί τοῦ ὑπουργοῦ-ἐλεγκτοῦ τοῦ κρατικοῦ μηχανισμοῦ, τόν ὁποῖον ἔχει ἐπιλέξει καί στόν ὁποῖον ἔχει δώσει τόν τίτλο τοῦ ὑπουργοῦ Ἀποτελεσματικότητος, τόν Ἔλον Μάσκ.

Πράγματι χθές, μιλῶντας στό ὑπουργικό συμβούλιο κατά τήν πρώτη συνεδρίασή του γιά τό 2025, ὁ Ἕλλην Πρωθυπουργός μεταξύ ἄλλων εἶπε: «Μπροστά μας διαμορφώνεται καί ἕνα πρωτόγνωρο σκηνικό ὅπου παγκόσμιοι οἰκονομικοί παράγοντες διεκδικοῦν τόν ρόλο διαμορφωτῆ τῆς κοινῆς γνώμης σέ πολλές χῶρες, ἕνα φαινόμενο τό ὁποῖο καί μέ τή συνδρομή τῆς ἀκόρεστης κατανάλωσης fake news πολιορκεῖ, θά ἔλεγα, τόν δυτικό πολιτισμό τοῦ ὀρθοῦ λόγου καί τῆς δημοκρατίας καί προφανῶς οἱ ἀπαντήσεις σέ αὐτές τίς προκλήσεις δέν μποροῦν νά δοθοῦν μόνο στό ἐπίπεδο τῆς πατρίδας μας. Ἀντιλαμβάνεστε ὅτι ἀπασχολοῦν τά ζητήματα αὐτά καί τήν ΕΕ σέ ἀνώτατο ἐπίπεδο, ἀλλά προφανῶς πρέπει νά λάβουν κεντρική θέση καί στούς δικούς μας προβληματισμούς».

Ὁ Ἕλλην Πρωθυπουργός διά τῆς φράσεως «παγκόσμιοι οἰκονομικοί παράγοντες» ἐννοεῖ προφανῶς τόν Ἔλον Μάσκ. Φαίνεται ὅμως νά τοῦ διαφεύγει ὅτι ὁ Νοτιοαφρικανικῆς καταγωγῆς μεγιστάν τῆς τεχνολογίας εἶναι ἤδη πολιτικός παράγων παγκοσμίου ἐμβελείας, καί ἀπό τίς 20 Ἰανουαρίου θά εἶναι ἕνας ἐκ τῶν πλέον σημαντικῶν ὑπουργῶν τῆς δυτικῆς ὑπερδυνάμεως, τῆς ναυτικῆς ὑπερδυνάμεως, μέ τήν ὁποία τά συμφέροντα τῆς Ἑλλάδος ὡς ναυτικῆς χώρας εἶναι ἀρρήκτως συνδεδεμένα!

Κατά τοῦτο ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης παρέλαβε τήν σκυτάλη ἀπό τήν Πρόεδρο τῆς Κομμισσιόν Οὔρσουλα φόν ντέρ Λάυεν καί τόν Πρόεδρο τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Συμβουλίου Ἀντόνιο Κόστα, οἱ ὁποῖοι ἐπετέθησαν πρῶτοι στήν νέα ἀμερικανική κυβέρνηση ἐξ ἀφορμῆς τῶν δηλώσεων Τράμπ γιά τήν Γροιλανδία. Μέ συντονισμένες ἀναρτήσεις στήν πλατφλόρμα Χ οἱ δύο Πρόεδροι τῶν σωμάτων τῆς Εὐρώπης δηλώνουν ὅτι «ἡ ΕΕ θά προστατεύει πάντα τούς πολῖτες μας καί τήν ἀκεραιότητα τῶν δημοκρατιῶν καί τῶν ἐλευθεριῶν μας.»

Ταυτοχρόνως ὅμως, ἀκολουθῶντας τήν τακτική τοῦ «μιά στό καρφί καί μιά στό πέταλο» δηλώνουν ὅτι «δεσμευόμαστε νά ἐνισχύσουμε τόν διατλαντικό δεσμό», ἐνῷ τονίζουν ὅτι γιά τίς χῶρες τῆς ΕΕ «οἱ ΗΠΑ εἶναι ἕνας ἀπό τούς πιό στενούς ἑταίρους.» Τέτοιες ἐξισορροπιστικές δηλώσεις ὁ κ. Μητσοτάκης δέν ἔκρινε σκόπιμο νά κάνει, μέ ἀποτέλεσμα νά κινδυνεύει νά μείνει ἐκτεθειμένος στήν περίπτωση κατά τήν ὁποία οἱ Εὐρωπαῖοι ἑταῖροι ἀναστρέψουν καί εὐθυγραμμισθοῦν μέ τήν γραμμή Τράμπ. Ἄλλως τε, ἤδη στίς ΗΠΑ, οἱ ἀνατροπές ἔχουν ἀρχίσει. Παραδοσιακοί ὑποστηρικτές τῶν Δημοκρατικῶν πού εἶχαν σκληρή στάση ἔναντι τοῦ Τράμπ ἔχουν ἀρχίσει νά υἱοθετοῦν τίς κυβερνητικές κατευθύνσεις του.

Αὐτό πού ἦταν ἡ «παράγκα» τῶν Δημοκρατικῶν στήν Ἀμερική ἔχει ἀρχίσει νά ἀποδέχεται τήν πραγματικότητα, ἀλλά γιά κάποιον ἀνεξήγητο λόγο ἐξακολουθεῖ νά καθορίζει τήν πολιτική στήν Ἑλλάδα. Δέν ἔχουν ἆρά γε κατανοήσει, οἱ ἐν Ἀθήναις πολιτικοί, ὅτι τά πράγματα ἄλλαξαν; Ὅτι τοὐλάχιστον γιά τήν προσεχῆ τετραετία ὁ Τράμπ θά καθορίζει τήν πολιτική ἀτζέντα μέ «δεξί χέρι» τόν Ἔλον Μάσκ; Δέν ἔχουν κατανοήσει ὅτι οἱ ἐποχές τῆς λογοκρισίας ὑπό τό πρόσχημα τοῦ ἐλέγχου τῶν fake news ἔχουν τελειώσει; Ἀλλά τά ἐπίχειρα αὐτῆς τῆς ἐπιπολαιότητος (δέν θέλουμε νά τήν χαρακτηρίσουμε διαφορετικά) δέν θά τά πληρώσει μόνον ἡ Κυβέρνησις. Θά τά πληρώσει ἡ χώρα. Ἤδη βλέπουμε τήν στενή σχέση τοῦ Τράμπ μέ τόν Ἐρντογάν καί ἐρωτοῦμε ἄν ἐσκέφθησαν ποτέ στό Μέγαρο Μαξίμου ὅτι ἡ κάθετα ἀρνητική στάσις τῆς ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως ἀπέναντι στούς Ρεπουμπλικανούς, ἡ συνεχιζομένη ἀπροκάλυπτος ὑποστήριξις πρός τήν δημοκρατική «παράγκα», μπορεῖ νά ἔπαιξαν ρόλο στήν ἐμβάθυνση αὐτῆς τῆς συμπαθείας πρός τόν Πρόεδρο τῆς γείτονος. Δυστυχῶς δέν εἶναι μόνον ἡ Κυβέρνησις.

Χαρακτηριστικές εἶναι οἱ ἀντιδράσεις καί ἀπό τήν ἀντιπολίτευση στήν πρόταση τοῦ Κυριάκου Βελόπουλου πού πρότεινε νά κληθεῖ ὁ Ἔλον Μάσκ νά μιλήσει στήν Βουλή τῶν Ἑλλήνων. Εἶπε μάλιστα πώς θά μποροῦσε νά φέρει ἐπενδύσεις, τεχνογνωσία, καθώς ἔχει μιλήσει γιά τό δημογραφικό, τήν Κωνσταντινούπολη καί ἔχει κλασσική παιδεία. Ἀντί νά τοῦ ἀπαντήσουν ἐπί τῆς οὐσίας καί νά τεκμηριώσουν τίς ὅποιες ἀντιρρήσεις τους ἐξέσπασαν σέ παραληρήματα περί «μεγιστᾶνος», «ἀκροδεξιᾶς ἐπιθέσεως στά δημοκρατικά δικαιώματα» καί ἄλλα παρόμοια. Οἱ ρηχές αὐτές προσεγγίσεις καί δηλώσεις εἶναι δείγματα πολιτικῆς παρακμῆς. Καί στό παρελθόν ὑπῆρχαν ἀντιπαραθέσεις. Καί στό παρελθόν οἱ πολιτικοί ἀντιδροῦσαν. Ἡ περίπτωσις μάλιστα τῆς ἐκλογῆς τοῦ Ρόναλντ Ρήγκαν εἶχε ἀντιμετωπισθεῖ ἀπό τό ἑλληνικό πολιτικό σύστημα κατά τρόπον ἀνάλογον πρός τίς σημερινές ἀντιδράσεις πρός τήν ἐκλογή Τράμπ.

Τότε ὅμως οἱ πολιτικοί μας ἦσαν ἄλλης ποιότητος. Θά θυμηθοῦμε μόνον τό σχόλιο τῆς ἐποχῆς πού εἶχε κάνει ὁ ἰδιαίτερα πνευματώδης ἡγέτης τῆς Ἀριστερᾶς Ἠλίας Ἠλιοῦ, σχολιάζοντας τήν ἐκλογή Ρήγκαν μέ τήν φράση «βάλτου ρήγκανη»!

ΕΣΤΙΑ