ΜΕΡΟΣ Β΄
ΔΙΆΣΗΜΟΙ WARLORD BANKSTERS - ΛΊΣΤΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΟΥΣ ΚΑΤΑΖΗΤΟΎΜΕΝΟΥΣ
Οι Acciaiuoli και Buonacorsi International Banks ήταν τραπεζίτες του Βατικανού πριν εγκαταλείψουν τη Ρώμη και χρεοκόπησαν το 1342 με τη χρεοκοπία της πόλης της Φλωρεντίας και τις πρώτες χρεοκοπίες του Εδουάρδου Γ '. Οι Peruzzi και Bardi, οι δύο μεγαλύτερες τράπεζες του κόσμου, χρεοκόπησαν το 1345, αφήνοντας ολόκληρη τη χρηματοπιστωτική αγορά της Ευρώπης και της Μεσογείου κατεστραμμένη, με εξαίρεση τους πολύ μικρότερους τραπεζίτες της Χανσεατικής Ένωσης της Γερμανίας, οι οποίοι δεν είχαν επιτρέψει ποτέ στις ιταλικές τράπεζες και τις εμπορικές εταιρείες να εισέλθουν στις πόλεις τους.
Ο Jakob Fugger (1459-1525) γνωστός και ως Jakob Fugger the Rich ή μερικές φορές Jakob II, ήταν σημαντικός έμπορος, επιχειρηματίας εξόρυξης και τραπεζίτης της Ευρώπης. Ήταν απόγονος της οικογένειας εμπόρων Fugger. Θεωρείται ο πλουσιότερος άνθρωπος στην ιστορία.
Ο Φραντσέσκο Ζόρτσι (Francesco Giorgi Veneto, 1466-1540) ήταν Ιταλός φραγκισκανός μοναχός και συγγραφέας του έργου De harmonia mundi totius (1525). Το Cambridge History of Renaissance Philosophy τον περιγράφει ως «ιδιοσυγκρασιακό» και τα έργα του ενθάρρυναν τις ιταλικές τραπεζικές οικογένειες να κυριαρχήσουν στις οικονομικές αγορές σε όλη την Ευρώπη για αιώνες και να δικαιολογήσουν το κακό τους μέσω της φιλοσοφίας της ίδιας της Εκκλησίας. Η επιρροή του Ζόρζι δεν μπορεί να υπερεκτιμηθεί, καθώς αναφερόταν συνεχώς από τη βενετσιάνικη σχολή των κεντρικών τραπεζιτών που ουσιαστικά έφτασαν να ελέγχουν την ευρωπαϊκή οικονομία.
Ο Γκασπάρο Κονταρίνι (1483-1542) ήταν Ιταλός διπλωμάτης, καρδινάλιος και επίσκοπος του Μπελούνο. Γεννήθηκε στη Βενετία από τον αρχαίο ευγενή οίκο των Κονταρίνι. Ο Contarini είναι μία από τις ιδρυτικές οικογένειες της Βενετίας και μία από τις παλαιότερες οικογένειες της ιταλικής αριστοκρατίας. Συνολικά, οκτώ δόγηδες στη Δημοκρατία της Βενετίας προέκυψαν από αυτή την οικογένεια, καθώς και 44 πληρεξούσιοι (τραπεζίτες) του Αγίου Μάρκου, πολυάριθμοι πρεσβευτές, διπλωμάτες και άλλοι αξιοσημείωτοι. Μεταξύ των κυβερνώντων οικογενειών της Δημοκρατίας, κατείχαν τις περισσότερες έδρες στο Μεγάλο Συμβούλιο της Βενετίας.
Ο Anselmo Banco (Asher Levi Meshullam, πέθανε το 1532) θεωρήθηκε ο πατέρας της οικογένειας Warburg και ήταν ο αναγνωρισμένος επικεφαλής της εβραϊκής κοινότητας στη Βενετία. Ιδιοκτήτης αρκετών δανειακών τραπεζών στα βενετικά εδάφη, ο Άνσελμος κατέφυγε στη Βενετία (από την οποία οι Εβραίοι είχαν αποκλειστεί μέχρι τότε) όταν η Πάντοβα λεηλατήθηκε από στρατεύματα της Ένωσης του Καμπραί το 1509. Από τότε, ενήργησε ως εκπρόσωπος του Βενετσιάνικου Εβραϊσμού και ήταν σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνος για την εξασφάλιση δικαιωμάτων διαμονής και φορολογίας. Εκπροσώπησε την κοινότητα και το 1516, όταν η σύγκλητος αποφάσισε να ιδρύσει γκέτο. Ασχολήθηκε επίσης με την εβραϊκή κοινότητα της Ιερουσαλήμ, στέλνοντας χρήματα και βοηθώντας όσους έπλευσαν εκεί από τη Βενετία. Αλληλογραφούσε με τον διάσημο καββαλιστή Αβραάμ χα-Λευί της Ιερουσαλήμ σε μεσσιανικά θέματα. Τα μέλη της οικογένειας ήταν ιδιοκτήτες μιας από τις επτά βενετσιάνικες συναγωγές, γνωστή ως Scuola Meshulamim. Μερικοί από τους απογόνους τους εγκαταστάθηκαν στο Warburg και το Αμβούργο και ήταν μεταξύ των προγόνων της οικογένειας Warburg.
Ο Sir Horatio Pallavicini (1540-1600) ήταν γιος ενός Ιταλού εμπόρου που συστήθηκε στη βασίλισσα Μαρία και διορίστηκε Συλλέκτης Παπικών Φόρων. Αποκήρυξε τη Ρωμηοσύνη μετά το θάνατο της Μαρίας και ιδιοποιήθηκε τα ποσά που συγκεντρώθηκαν για τον Πάπα. Δάνεισε μεγάλα χρηματικά ποσά στη βασίλισσα Ελισάβετ καθώς και στην Ολλανδία και τον Ερρίκο της Ναβάρρας και χρίστηκε ιππότης από τη βασίλισσα Ελισάβετ Α ́ το 1579. Ο πρώτος του γιος, Σερ Χένρι, παντρεύτηκε την Τζέιν Κρόμγουελ, ενώ ο άλλος γιος του Τομπάιας παντρεύτηκε την Κάθριν Κρόμγουελ. Η κόρη του παντρεύτηκε τον Χένρι Κρόμγουελ, γιο του Όλιβερ Κρόμγουελ. Η δύναμη και η επιρροή της τραπεζικής οικογένειας Pallavicini στην Αγγλία ήταν εξαιρετική για εκατοντάδες χρόνια και εξακολουθεί να έχει τεράστια επιρροή ως μία από τις πλουσιότερες και λιγότερο γνωστές ιταλικές τραπεζικές οικογένειες που εξακολουθούν να λειτουργούν σήμερα.
Ο Paolo Sarpi (1552-1623) ήταν Ιταλός ιστορικός, ιεράρχης, επιστήμονας, κανονικός δικηγόρος και πολιτικός που δραστηριοποιήθηκε για λογαριασμό της Βενετικής Δημοκρατίας κατά την περίοδο της επιτυχημένης ανυπακοής της στην παπική απαγόρευση και του πολέμου της με την Αυστρία. Ήταν ένας από τους πρώτους και καλύτερους προπαγανδιστές. Δημοσίευσε αρκετά φυλλάδια για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων της Βενετίας στην Αδριατική και την εξάπλωση του βενετσιάνικου κεντρικού τραπεζικού συστήματος ως ανώτερης μορφής οικονομίας, κυβέρνησης και διακυβέρνησης.
Οι Hans και Paul Berenberg ίδρυσαν την Berenberg Bank στο Αμβούργο το 1590. Και οι δύο αδελφοί ήταν Ολλανδοί πρόσφυγες που εντάχθηκαν στη Χανσεατική Ένωση. Η Berenberg Bank είναι η παλαιότερη επιζήσασα εμπορική τράπεζα στον κόσμο. Η τραπεζική οικογένεια Berenberg εξαφανίστηκε στην αρσενική γραμμή με την Elisabeth Berenberg (1749-1822). Ήταν παντρεμένη με τον Johann Hinrich Gossler, ο οποίος έγινε συνιδιοκτήτης της τράπεζας το 1769. Από τα τέλη του 18ου αιώνα, η οικογένεια Gossler, ως ιδιοκτήτρια της Berenberg Bank, έγινε γνωστή στο Αμβούργο και θεωρήθηκε ευρέως μία από τις δύο πιο εξέχουσες οικογένειες του Αμβούργου.
Issachar Berend Lehmann (1661-1730) - ήταν Γερμανός τραπεζίτης, έμπορος, διπλωματικός πράκτορας καθώς και εργολάβος στρατού και νομισματοκοπείου που εργάστηκε ως αυλικός Εβραίος για τον Εκλέκτορα Αύγουστο Β ́ τον Ισχυρό της Σαξονίας, βασιλιά της Πολωνίας και άλλους Γερμανούς πρίγκιπες. Ήταν προνομιούχος ως Εβραίος της Αυλής και ως κάτοικος. Χάρη στον πλούτο, τα προνόμια καθώς και την κοινωνική και πολιτιστική του δέσμευση ήταν ένας Εβραίος αξιωματούχος διάσημος στην εποχή του στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη.
Ο John Barker, Esq (1707-1787) ήταν ο Διοικητής της Crown-chartered monopoly London Assurance Company, παρείχε κρυφά το κεφάλαιο για την παροχή τόσο του ηπειρωτικού όσο και του γαλλικού στρατού, στη συνέχεια το κεφάλαιο για τη δημιουργία της Bank of North America (1781), της Bank of New York (1784) και της First Bank of the United States (1791) - όλα με τη συνεργασία του Alexander Hamilton.
Η Barclays είναι μια βρετανική πολυεθνική παγκόσμια τράπεζα (1736), με έδρα το Λονδίνο της Αγγλίας. Η Barclays λειτουργεί ως δύο τμήματα, Barclays UK και Barclays International, υποστηριζόμενα από μια εταιρεία παροχής υπηρεσιών, την Barclays Execution Services. Η Barclays εντοπίζει την προέλευσή της στην τραπεζική επιχείρηση χρυσοχοΐας που ιδρύθηκε στο City του Λονδίνου το 1690. Ο James Barclay έγινε συνέταιρος στην επιχείρηση το 1736. Ο David και ο Alexander Barclay ασχολήθηκαν με το δουλεμπόριο το 1756. Το 1896, αρκετές τράπεζες στο Λονδίνο και τις αγγλικές επαρχίες, συμπεριλαμβανομένων των Goslings Bank, Backhouse's Bank και Gurney's Bank, ενώθηκαν ως ανώνυμη τράπεζα με την επωνυμία Barclays and Co. Τα επόμενα χρόνια, η Barclays επεκτάθηκε για να γίνει μια διεθνής τράπεζα. Η Barclays έχει πραγματοποιήσει πολυάριθμες εταιρικές εξαγορές, συμπεριλαμβανομένης της Lehman Brothers το 2008.
Ο Φράνσις Μπάρινγκ (1740-1810) ήταν διευθυντής της Βρετανικής Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών και ίδρυσε την Barings Bank το 1783. Η αδελφή του Ελισάβετ παντρεύτηκε τον Τζον Ντάνινγκ, ο οποίος ήταν καλός φίλος του Λόρδου Σέλμπουρν. Ο γιος του Φραγκίσκου, Αλέξανδρος, ο οποίος παντρεύτηκε την Ann Bingham, εγγονή του Thomas Willing, σχημάτισε την Sun Alliance Assurance με τον Nathan Mayer Rothschild το 1824. Οι Barings ασχολούνταν με τη διαχείριση οπίου και σκλάβων. Ο Barings είχε μια φυτεία σκλάβων και διηύθυνε τη Βρετανική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών μέσω του Francis Baring και την Τράπεζα της Αγγλίας μέσω του Alexander Baring. Ο Αλέξανδρος διαπραγματεύτηκε και χρηματοδότησε την αγορά της Λουιζιάνας. Ο Barings χρηματοδότησε την προσάρτηση του Τέξας από το Μεξικό και την αγορά της Αλάσκας από τη Ρωσία. Ο Barings χρηματοδότησε τα πλοία και τα όπλα Ironclads του Λίνκολν - ουσιαστικά, εμπόρους όπλων. Τελικά, η HSBC ιδρύθηκε το 1866.
Ο Mayer Amschel Rothschild (1744-1812) ήταν Γερμανός τραπεζίτης και ιδρυτής της τραπεζικής δυναστείας Rothschild, η οποία πιστεύεται ότι έγινε η πλουσιότερη οικογένεια στην ανθρώπινη ιστορία. Συχνά αναφέρεται ως ο «ιδρυτής πατέρας» της τραπεζικής δυναστείας Rothschild.
Ο John Barker Church (1748-1818) ήταν επίσης γνωστός ως John Carter, ένας πράκτορας του βρετανικού στέμματος που χειριζόταν και χρηματοδοτούσε τον έλεγχο του Alexander Hamilton στις πρώτες τράπεζες των ΗΠΑ: Bank of North America, First Bank of the United States και Manhattan Company. Χρηματοδότησε επίσης τον επίτροπο του ηπειρωτικού και του γαλλικού στρατού. Θείος του ήταν ο John Barker, διοικητής της Crown-chartered London Assurance Company, του μονοπωλίου ναυτιλιακών ασφαλίσεων παγκοσμίως.
και ιδιοκτήτης σκλάβων γαλλικής καταγωγής. Έσωσε προσωπικά την κυβέρνηση των ΗΠΑ από την οικονομική κατάρρευση κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1812 και έγινε ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στην Αμερική, που εκτιμάται ότι ήταν ο τέταρτος πλουσιότερος Αμερικανός όλων των εποχών. Μετά τη λήξη του καταστατικού της Πρώτης Τράπεζας των Ηνωμένων Πολιτειών το 1811, ο Girard αγόρασε το μεγαλύτερο μέρος των μετοχών και των εγκαταστάσεών της στη South Third Street στη Φιλαδέλφεια και το επανίδρυσε υπό την άμεση προσωπική του ιδιοκτησία. Οι τράπεζες της Φιλαδέλφειας αρνήθηκαν να δεχτούν τα χαρτονομίσματα που εξέδωσε ο Ζιράρ με προσωπική του πίστωση και πίεσαν το κράτος να τον αναγκάσει να ενσωματώσει χωρίς επιτυχία. Η τράπεζα του Girard ήταν η κύρια πηγή κρατικής πίστωσης κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1812. Ο Ζιράρ έθεσε σχεδόν όλους τους πόρους του στη διάθεση της κυβέρνησης και εγγυήθηκε έως και το 95% του πολεμικού δανείου. Μετά τον πόλεμο, έγινε μεγάλος μέτοχος και ένας από τους διευθυντές της Δεύτερης Τράπεζας των Ηνωμένων Πολιτειών. Η τράπεζα του Girard σταμάτησε να λειτουργεί μετά το θάνατό του. Οι επιχειρηματίες της Φιλαδέλφειας, πρόθυμοι να εξαργυρώσουν τη φήμη του Girard, άνοιξαν μια τράπεζα που ονομάζεται Girard Trust Company και αργότερα Girard Bank. Συγχωνεύθηκε με την Mellon Bank το 1983 και πωλήθηκε σε μεγάλο βαθμό στην Citizens Bank δύο δεκαετίες αργότερα.
Ο Αλεξάντερ Χάμιλτον (1755-1804) ενορχήστρωσε τον βρετανικό έλεγχο των αμερικανικών τραπεζών από την ίδρυση της δημοκρατίας. Με τη χρηματοδότηση των Rothschild, ο Hamilton ίδρυσε δύο τράπεζες της Νέας Υόρκης, συμπεριλαμβανομένης της Bank of New York. Πέθανε σε μια ένοπλη μάχη με τον Aaron Burr, ο οποίος ίδρυσε την Bank of Manhattan με χρηματοδότηση του Kuhn Loeb. Ο Χάμιλτον ήταν ο πρώτος από μια σειρά τραπεζιτών που κατείχε τη βασική θέση του υπουργού Οικονομικών.
Πρόσφατα, ο υπουργός Οικονομικών Kennedy Douglas Dillon προήλθε από τον Dillon Read (UBS Warburg). Οι υπουργοί Οικονομικών του Νίξον, Ντέιβιντ Κένεντι και Γουίλιαμ Σάιμον, προέρχονταν από την Continental Illinois Bank (Bank of America) και τη Salomon Brothers (Citigroup). Ο υπουργός Οικονομικών του Carter Michael Blumenthal προήλθε από την Goldman Sachs, ο υπουργός Οικονομικών του Reagan Donald Regan προήλθε από τη Merrill Lynch (Bank of America), ο Bush ο πρεσβύτερος υπουργός Οικονομικών Nicholas Brady προήλθε από τον Dillon Read (UBS Warburg) και τόσο ο υπουργός Οικονομικών της Κλίντον Robert Rubin όσο και ο υπουργός Οικονομικών του Bush Jr. Henry Paulson προέρχονταν από την Goldman Sachs.
Ο Aaron Burr, Jr. (1756-1836) ήταν Βρετανός πράκτορας πληροφοριών που έγινε αντιπρόεδρος των ΗΠΑ (1801-1805) υπό τον Thomas Jefferson και συνίδρυσε την Manhattan Company με τον Alexander Hamilton και τον John Barker Church. Ο Burr πυροβόλησε και σκότωσε (δολοφόνησε) τον Hamilton σε μονομαχία στις 11 Ιουλίου 1804.
Ο Amschel Mayer Rothschild (1773-1855) ήταν Γερμανοεβραίος τραπεζίτης της τραπεζικής δυναστείας της οικογένειας Rothschild. Ήταν το δεύτερο παιδί και ο μεγαλύτερος γιος του Mayer Amschel Rothschild, ιδρυτή της δυναστείας.
Ο Salomon Mayer von Rothschild (1774-1855) ήταν ένας γεννημένος στη Γερμανία τραπεζίτης που ίδρυσε το αυστριακό υποκατάστημα της εξέχουσας οικογένειας Rothschild στη Βιέννη, το 1820 με την ίδρυση της τράπεζας, S.M. von Rothschild.
Ο Nathan Mayer Rothschild (1777-1836) ήταν Γερμανο-Άγγλος τραπεζίτης, επιχειρηματίας και χρηματοδότης. Γεννημένος στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας, ήταν ο τρίτος από τους πέντε γιους του Mayer Amschel Rothschild και ήταν της δεύτερης γενιάς της τραπεζικής δυναστείας Rothschild. Το 1798, ο Nathan στάλθηκε στην Αγγλία για να προωθήσει τα συμφέροντα της οικογένειας στην εισαγωγή υφασμάτων με κεφάλαιο £ 20.000 (ισοδύναμο με £ 2.2 εκατομμύρια). Ο Nathan έγινε πολιτογραφημένος πολίτης το 1804 και ίδρυσε μια τράπεζα στο City του Λονδίνου - N.M. Rothschild &; Sons.
Ο Carl Mayer von Rothschild (1788-1855) ήταν Γερμανός τραπεζίτης στο Βασίλειο των Δύο Σικελιών και ιδρυτής της τραπεζικής οικογένειας Rothschild της Νάπολης.
Η Τράπεζα της Βόρειας Αμερικής (1781) είναι σήμερα γνωστή ως Wells Fargo. Ο Robert Morris διορίστηκε από το Κογκρέσο ως ο πρώτος επιθεωρητής οικονομικών το 1781. Ο Αλεξάντερ Χάμιλτον αγωνίστηκε για να γίνει επιθεωρητής και αγνοήθηκε. Ο Morris κατάφερε να κανονίσει ο Βρετανός κουνιάδος του, John Barker Church, να γίνει ένας από τους δύο μεγαλύτερους μετόχους της Τράπεζας της Βόρειας Αμερικής. Ενώ ο Τσερτς έπλευσε στην Ευρώπη για να «τακτοποιήσει λογαριασμούς εν καιρώ πολέμου» [και να επισκεφθεί τη βάση επιχειρήσεων του στο Λονδίνο], ο Τσερτς ονόμασε τον Χάμιλτον τον Αμερικανό επιχειρηματικό του πράκτορα κατά την απουσία του και τον «αντικατέστησε» για να προσέχει τα συμφέροντά του στην Τράπεζα της Βόρειας Αμερικής και να ιδρύσει την Τράπεζα της Νέας Υόρκης.
Ο Sir Moses Haim Montefiore, 1ος Βαρονέτος (1784-1885) ήταν Βρετανός χρηματιστής και τραπεζίτης, ακτιβιστής, φιλάνθρωπος και σερίφης του Λονδίνου, ο οποίος γεννήθηκε σε μια ιταλική σεφαραδίτικη εβραϊκή οικογένεια με έδρα το Λονδίνο. Ήταν ο Πρόεδρος του Συμβουλίου των Αντιπροσώπων των Βρετανών Εβραίων. Το 1812, ο Moses Montefiore παντρεύτηκε την Judith Cohen, κόρη του Levy Barent Cohen. Η αδελφή της, Henriette, παντρεύτηκε τον Nathan Mayer Rothschild, για τον οποίο η εταιρεία του Montefiore ενήργησε ως χρηματιστής. Ο Nathan Rothschild ήταν επικεφαλής της τραπεζικής επιχείρησης της οικογένειας στη Βρετανία και οι δύο κουνιάδοι έγιναν επιχειρηματικοί εταίροι. Στις επιχειρήσεις, η Montefiore ήταν καινοτόμος, επενδύοντας στην προμήθεια αερίου μέσω αγωγών για οδικό φωτισμό σε ευρωπαϊκές πόλεις μέσω της Imperial Continental Gas Association. Το 1824 ήταν μεταξύ της ιδρυτικής κοινοπραξίας της Alliance Life Assurance Company, αργότερα Sun Alliance.
Ο Johann Heinrich Schroder (1784-1883) ίδρυσε την Henry Schroder &; Co. στο Λονδίνο το 1818. Η J Henry Schroder Banking Corporation («Schrobanco») ήταν εμπορική τράπεζα στη Νέα Υόρκη που ιδρύθηκε το 1923. Ο Σρέντερ παρέμεινε Βρετανός πράκτορας, όπως αποδεικνύεται από την έκδοση ομολόγων ύψους 3 εκατομμυρίων λιρών το 1863 για τη Συνομοσπονδία. Τελικά, η Schroders plc έγινε μια βρετανική πολυεθνική εταιρεία διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων που ιδρύθηκε το 1804. Η εταιρεία απασχολεί σήμερα πάνω από 5.000 άτομα παγκοσμίως σε 32 τοποθεσίες σε όλη την Ευρώπη, την Αμερική, την Ασία, την Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Με έδρα το City του Λονδίνου, διαπραγματεύεται στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου και συμμετέχει στον δείκτη FTSE 100. Η οικογένεια Schröder, μέσω εταιρειών διαχείρισης, ατομικής ιδιοκτησίας και φιλανθρωπικών οργανώσεων ελέγχει το 47% των κοινών μετοχών της εταιρείας.
Η Bank of New York (1791) είναι σήμερα γνωστή ως BNY Mellon. Ιδρύθηκε και διευθύνθηκε από τον Αλεξάντερ Χάμιλτον και ξεκίνησε με μια αντιπροσωπεία του Χάμιλτον από τον κουνιάδο του Τζον Μπάρκερ Τσερτς για να ξεκινήσει την τράπεζα με το κεφάλαιο του Τσερτς, ενώ ταξίδευε στη Γαλλία και τη Βρετανία για να εδραιώσει την περιουσία του από το να είναι κομισάριος για τον ηπειρωτικό και τον γαλλικό στρατό. Ο έλεγχος του Χάμιλτον στην Τράπεζα της Βόρειας Αμερικής, την Τράπεζα της Νέας Υόρκης και το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ του έδωσε την εξουσία να αποφασίσει ότι τα τελωνειακά έσοδα θα μπορούσαν να καταβληθούν όχι μόνο σε χρυσό και ασήμι, αλλά με χαρτονομίσματα από την Τράπεζα της Νέας Υόρκης και την Τράπεζα της Βόρειας Αμερικής.
Η Πρώτη Τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών (1791) είναι σήμερα γνωστή ως BNY Mellon, Πολίτες. Ιδρύθηκε από τον Alexander Hamilton και οι πρώτοι μέτοχοί της περιελάμβαναν τον John Barker Church. Μέχρι το 1810, οι βρετανικές τράπεζες Alexander Baring και Rothschild &; Sons Ltd. είχαν αποκτήσει σημαντικά μερίδια στην Πρώτη Τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς και στην Τράπεζα της Αγγλίας. Ένας άλλος από τους πρώτους μετόχους περιλαμβάνει τον Thomas M. Willing, ο οποίος έγινε ο πλουσιότερος άνθρωπος στην Αμερική. Ο Πρόθυμος υπηρέτησε ως πρόεδρος της Τράπεζας της Βόρειας Αμερικής.
Ο James "Jacob" Mayer de Rothschild (1792-1868) ίδρυσε το Famille banquière Rothschild ως γαλλική τραπεζική δυναστεία το 1812, στο Παρίσι. Ο James στάλθηκε στο Παρίσι από το σπίτι του στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας από τον πατέρα του, Mayer Amschel Rothschild. Ο Mayer Amschel Rothschild είχε τον μεγαλύτερο γιο του να παραμείνει στη Φρανκφούρτη, ενώ οι άλλοι τέσσερις γιοι του στάλθηκαν σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις για να ιδρύσουν ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα για να επενδύσουν σε επιχειρήσεις και να παρέχουν τραπεζικές υπηρεσίες. Η ενδογαμία μέσα στην οικογένεια ήταν ένα ουσιαστικό μέρος της στρατηγικής των Rothschild, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι ο έλεγχος του πλούτου τους παρέμεινε στα χέρια της οικογένειας.
Ο George Peabody (1795-1869) ήταν Αμερικανός χρηματοδότης και φιλάνθρωπος. Η Peabody ασχολήθηκε με τα ξηρά προϊόντα και αργότερα με τον τραπεζικό τομέα. Το 1837 μετακόμισε στο Λονδίνο, όπου έγινε ο πιο γνωστός Αμερικανός τραπεζίτης και βοήθησε στην καθιέρωση της διεθνούς πίστωσης της νέας χώρας. Μην έχοντας δικό του γιο στον οποίο θα μπορούσε να μεταβιβάσει την επιχείρησή του, ο Peabody ανέλαβε τον Junius Spencer Morgan ως συνέταιρο το 1854 και η κοινή τους επιχείρηση θα συνέχιζε να γίνεται JP Morgan &; Co. μετά τη συνταξιοδότηση του Peabody το 1864. Το 1837, ο Peabody εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο και το επόμενο έτος ξεκίνησε μια τραπεζική επιχείρηση που συναλλασσόταν για δικό του λογαριασμό. Η τραπεζική εταιρεία "George Peabody and Company" ιδρύθηκε το 1851. Ιδρύθηκε για να καλύψει την αυξανόμενη ζήτηση για τίτλους που εκδόθηκαν από τους αμερικανικούς σιδηροδρόμους και - παρόλο που ο Peabody συνέχισε να ασχολείται με ξηρά προϊόντα και άλλα εμπορεύματα - εστίασε όλο και περισσότερο την προσοχή του στην εμπορική τραπεζική, ειδικευόμενος στη χρηματοδότηση κυβερνήσεων και μεγάλων εταιρειών. Η τράπεζα ανέβηκε για να γίνει ο κορυφαίος αμερικανικός οίκος στο Λονδίνο. Η Peabody, Morgan &; Co. πήρε τότε το όνομα J.S. Morgan &; Co. Η πρώην εμπορική τράπεζα του Ηνωμένου Βασιλείου Morgan Grenfell (τώρα μέρος της Deutsche Bank), η διεθνής καθολική τράπεζα JPMorgan Chase και η επενδυτική τράπεζα Morgan Stanley μπορούν όλοι να εντοπίσουν τις ρίζες τους στην τράπεζα του Peabody.
Μετά τη συνταξιοδότηση του Peabody το 1864, τον έλεγχο ανέλαβε ο Morgan, ο οποίος είχε ενταχθεί στην εταιρεία ως εταίρος το 1854. Η εταιρεία μετονομάστηκε σε J. S. Morgan &; Co. Το πρακτορείο της εταιρείας στη Νέα Υόρκη επρόκειτο αργότερα να γίνει JP Morgan &; Co. υπό την ηγεσία του γιου του Junius, J. Με το θάνατο του Junius το 1890, ο Pierpont έγινε ο ανώτερος εταίρος της εταιρείας του Λονδίνου. Μέχρι το 1910, όλοι οι εταίροι της οικογένειας Morgan της εταιρείας κατοικούσαν στις ΗΠΑ και για να αντικατοπτριστεί αυτό, η εταιρική σχέση του Λονδίνου αναδιαρθρώθηκε με την JP Morgan &; Co. στις ΗΠΑ, αναλαμβάνοντας το 50% της επιχείρησης του Λονδίνου, η οποία ανασυστάθηκε ως Morgan Grenfell &; Co. σε αναγνώριση του ανώτερου εταίρου με έδρα το Λονδίνο, Edward Grenfell. Η JPMorgan Chase &; Co. είναι πλέον μια αμερικανική πολυεθνική επενδυτική τράπεζα και εταιρεία χαρτοφυλακίου χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών με έδρα τη Νέα Υόρκη. Από το 2021, η JPMorgan Chase είναι η μεγαλύτερη τράπεζα στις Ηνωμένες Πολιτείες, η μεγαλύτερη τράπεζα στον κόσμο με βάση την κεφαλαιοποίηση της αγοράς και η πέμπτη μεγαλύτερη τράπεζα στον κόσμο όσον αφορά τα συνολικά περιουσιακά στοιχεία, με συνολικά περιουσιακά στοιχεία συνολικού ύψους 3.831 τρισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ.
Η οικογένεια Warburg ίδρυσε την MM Warburg &; Co. το 1798, γεγονός που την καθιστά μία από τις παλαιότερες επενδυτικές τράπεζες που υπάρχουν. Ιδρύθηκε το 1798 από την Banca Levi Kahana του Warburg και τους αδελφούς Moses Marcus Warburg και Gerson Warburg. Η οικογένεια Warburg εξακολουθεί να κατέχει την τράπεζα, συνεχίζοντας περισσότερα από 200 χρόνια ιδιωτικής τραπεζικής ιδιοκτησίας. Ο Siegmund George Warburg, ξάδερφος του James, ίδρυσε την επενδυτική τράπεζα SG Warburg &; Co του Λονδίνου το 1946, η οποία αργότερα έγινε UBS Warburg. Ο Paul Warburg ήταν διευθυντής της Wells Fargo. Η Wells Fargo είναι σήμερα μία από τις τέσσερις μεγαλύτερες τράπεζες στις Ηνωμένες Πολιτείες μαζί με την Bank of America, τη Citigroup και την JP Morgan Chase. Ο Paul Warburg, πατέρας του James Warburg, ήταν ένας από τους ιδρυτές του Ομοσπονδιακού Αποθεματικού Συστήματος των ΗΠΑ, το οποίο εξακολουθεί να ελέγχει την αμερικανική οικονομία μέχρι σήμερα. Ο θείος του James Warburg, Max Warburg, ήταν μεταξύ των κύριων χρηματοδοτών του Λένιν και της μπολσεβίκικης επανάστασης, μαζί με έναν άλλο ισχυρό τραπεζίτη, τον Jacob Shiff.
Η Manhattan Company (1799) είναι σήμερα γνωστή ως JP Morgan Chase. Προωθήθηκε από τον Alexander Hamilton και τον Aaron Burr και επενδύθηκε από τον John Barker Church που έγινε διευθυντής κατ 'εντολή του Hamilton. Οι ιδρυτές της Manhattan Bank, Aaron Burr και John Barker Church, μονομάχησαν την ίδια ημέρα της ίδρυσης της τράπεζας. Κανείς δεν χτυπήθηκε, έτσι συμφιλιώθηκαν.
Η Brown Brothers &; Co. (1818) είναι γνωστή σήμερα ως Brown Brothers Harriman &; Co. και είναι μία από τις παλαιότερες και μεγαλύτερες ιδιωτικές επενδυτικές τράπεζες στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 1931, η συγχώνευση του Brown Brothers &; Co. (ιδρύθηκε το 1818) και η Harriman Brothers &; Co. σχημάτισαν τη σημερινή BBH. Αφού μετανάστευσε στη Βαλτιμόρη το 1800 και δημιούργησε μια επιτυχημένη επιχείρηση εμπορίας λινών, ο Alexander Brown και οι τέσσερις γιοι του ίδρυσαν τον Alex. Μπράουν &; Υιοί. Το 1818, ένας γιος, ο John Alexander Brown, ταξίδεψε στη Φιλαδέλφεια για να ιδρύσει την John A. Brown and Co. Το 1825, ένας άλλος γιος, ο James Brown, ίδρυσε την Brown Brothers &; Co. στην Pine Street στο Lower Manhattan και μετακόμισε στη Wall Street το 1833.
Αυτή η εταιρεία απέκτησε τελικά όλα τα άλλα υποκαταστήματα Brown στις ΗΠΑ. Ένας άλλος γιος, ο William Brown, είχε ιδρύσει την William Brown &; Co. στην Αγγλία το 1810, η οποία μετονομάστηκε σε Brown, Shipley &; Co. το 1839 και έγινε ξεχωριστή οντότητα το 1918.
Στις 2 Ιανουαρίου 1931, η Brown Brothers &; Co. συγχωνεύθηκε με δύο άλλες επιχειρηματικές οντότητες, την Harriman Brothers &; Company, μια ιδιωτική τράπεζα που ξεκίνησε με χρήματα σιδηροδρόμων, και την W.A. Harriman &; Co. για να σχηματίσουν την Brown Brothers Harriman &; Co. Οι ιδρυτικοί εταίροι περιελάμβαναν: Prescott Bush, E. Roland Harriman και W. Averell Harriman. Στη δεκαετία του 1930 η εταιρεία λειτούργησε ως βάση των ΗΠΑ για τον Γερμανό βιομήχανο Fritz Thyssen, ο οποίος βοήθησε στη χρηματοδότηση του Αδόλφου Χίτλερ. Αργότερα, ο Prescott Bush θα γίνει ένας από τους επτά διευθυντές της Union Banking Corporation στις ΗΠΑ, των οποίων τα περιουσιακά στοιχεία κατασχέθηκαν από την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών στις 20 Οκτωβρίου 1942, κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου βάσει του νόμου περί συναλλαγών των ΗΠΑ με τον εχθρό.
Ο Μάρκους Γκόλντμαν (1821-1904) ήταν Αμερικανός τραπεζίτης επενδύσεων, επιχειρηματίας και χρηματοδότης. Γεννήθηκε σε εβραϊκή οικογένεια Ασκενάζι στο Trappstadt της Γερμανίας και μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1848. Ο παππούς του από την πλευρά του πατέρα του ονομαζόταν Τζόναθαν Μαρξ μέχρι που άλλαξε το όνομά του σε Γκόλντμαν, όταν επιτράπηκε στους Εβραίους να έχουν επώνυμα το 1811. Ενώ παρακολουθούσε μαθήματα στη συναγωγή στο Wurzburg, γνώρισε τον Joseph Sachs, ο οποίος θα γινόταν ο δια βίου φίλος του. Η Goldman μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες από τη Φρανκφούρτη της Γερμανίας το 1848. Κατά την άφιξή του στην Αμερική, το όνομά του άλλαξε σε Marcus Goldman από την αμερικανική μετανάστευση. Ήταν ο ιδρυτής της Goldman Sachs, η οποία έκτοτε έχει γίνει μία από τις μεγαλύτερες επενδυτικές τράπεζες στον κόσμο. Ο Marcus Goldman ίδρυσε την Goldman Sachs στη Νέα Υόρκη το 1869. Το 1882, ο γαμπρός της Goldman, Samuel Sachs, προσχώρησε στην εταιρεία. Το 1885, η Goldman πήρε τον γιο του Henry και τον γαμπρό του Ludwig Dreyfuss στην επιχείρηση και η εταιρεία υιοθέτησε το σημερινό της όνομα, Goldman Sachs &; Co. Η εταιρεία έχει επικριθεί για έλλειψη ηθικών προτύπων, συνεργασία με δικτατορικά καθεστώτα, ζεστές σχέσεις με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ μέσω μιας «περιστρεφόμενης πόρτας» πρώην υπαλλήλων και αύξηση των τιμών των εμπορευμάτων μέσω κερδοσκοπίας συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης, για να αναφέρουμε μερικές από τις εκατοντάδες περιπτώσεις διαφθοράς.
Ο Solomon Loeb (1828-1903) ήταν γεννημένος στη Γερμανία Αμερικανός τραπεζίτης και επιχειρηματίας. Ήταν έμπορος υφασμάτων και αργότερα τραπεζίτης στην Kuhn, Loeb &; Co.
Ο John Pierpont Morgan (1837-1913) ήταν Αμερικανός χρηματιστής και τραπεζίτης επενδύσεων που κυριάρχησε στην εταιρική χρηματοδότηση στη Wall Street καθ 'όλη τη διάρκεια της Χρυσής Εποχής. Ως επικεφαλής της τραπεζικής εταιρείας που τελικά έγινε γνωστή ως JP Morgan and Co., ήταν η κινητήρια δύναμη πίσω από το κύμα βιομηχανικής ενοποίησης στις Ηνωμένες Πολιτείες. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του στη Wall Street, ο JP Morgan πρωτοστάτησε στη δημιουργία αρκετών σημαντικών πολυεθνικών εταιρειών, συμπεριλαμβανομένων των US Steel, International Harvester και General Electric. Αυτός και οι συνεργάτες του είχαν επίσης συμφέροντα ελέγχου σε πολλές άλλες αμερικανικές επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένων των Aetna, Western Union, Pullman Car Company και 21 σιδηροδρόμων. Ο γιος του, JP Morgan Jr., ανέλαβε την επιχείρηση μετά το θάνατο του πατέρα του, αλλά ποτέ δεν είχε τόσο μεγάλη επιρροή.
Όπως απαιτείται από τον νόμο Glass-Steagall του 1933, ο "Οίκος Morgan" έγινε τρεις οντότητες: JP Morgan &; Co., η οποία αργότερα έγινε Morgan Guaranty Trust. Morgan Stanley, ένας επενδυτικός οίκος που δημιουργήθηκε από τον εγγονό του Henry Sturgis Morgan. και η Morgan Grenfell στο Λονδίνο, ένας υπερπόντιος χρηματιστηριακός οίκος.
Ο John Davison Rockefeller ο πρεσβύτερος (1839-1937) ήταν Αμερικανός μεγιστάνας των επιχειρήσεων και φιλάνθρωπος. Θεωρείται ευρέως ο πλουσιότερος Αμερικανός όλων των εποχών και ο πλουσιότερος άνθρωπος στη σύγχρονη ιστορία. Ο Ροκφέλερ ίδρυσε την Standard Oil Company το 1870. Το διηύθυνε μέχρι το 1897 και παρέμεινε ο μεγαλύτερος μέτοχός της. Ο πλούτος του Ροκφέλερ αυξήθηκε καθώς η κηροζίνη και η βενζίνη αυξήθηκαν σε σημασία και γρήγορα έγινε ο πλουσιότερος άνθρωπος στη χώρα, ελέγχοντας το 90% του συνόλου του πετρελαίου στις Ηνωμένες Πολιτείες στο αποκορύφωμά του. Αυτό ήταν χαρακτηριστικό των βαρόνων ληστών στους οποίους δόθηκαν μονοπώλια μέσω της ομοσπονδιακής κυβέρνησης.
Ο Jacob Henry Schiff (1847-1920) ήταν Αμερικανός τραπεζίτης, επιχειρηματίας και φιλάνθρωπος που βοήθησε στη χρηματοδότηση, μεταξύ πολλών άλλων, των ιαπωνικών στρατιωτικών προσπαθειών εναντίον της τσαρικής Ρωσίας στον Ρωσο-ιαπωνικό πόλεμο.
Ο James Loeb (1867-1933) ήταν γεννημένος στη Γερμανία Αμερικανός τραπεζίτης, ελληνιστής και φιλάνθρωπος.
Ο Paul Moritz Warburg (1868-1932) ήταν ένας γεννημένος στη Γερμανία Αμερικανός τραπεζίτης που ήταν ένας από τους πρώτους υποστηρικτές του Ομοσπονδιακού Αποθεματικού Συστήματος των ΗΠΑ.
Ο Amadeo P. Giannini (1870-1949) ίδρυσε την Τράπεζα της Ιταλίας στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνια το 1904. Αναπτύχθηκε με μια στρατηγική «τραπεζικής υποκαταστήματος» για να γίνει η Bank of America, η μεγαλύτερη εμπορική τράπεζα στον κόσμο. Η Τράπεζα της Ιταλίας συγχωνεύθηκε με μια μικρότερη Bank of America στο Λος Άντζελες κατά τη διάρκεια του 1928. Το 1930, ο Giannini άλλαξε το όνομα "Bank of Italy" σε "Bank of America". Ως πρόεδρος της νέας, μεγαλύτερης Bank of America, ο Giannini επέκτεινε την τράπεζα καθ 'όλη τη διάρκεια της θητείας του, η οποία συνεχίστηκε μέχρι το θάνατό του το 1949. Η Bank of America συγχωνεύθηκε με την NationsBank of Charlotte, North Carolina, το 1998.
Ο Felix Moritz Warburg (1871-1937) ήταν Αμερικανός τραπεζίτης γεννημένος στη Γερμανία. Ήταν μέλος της τραπεζικής οικογένειας Warburg του Αμβούργου της Γερμανίας.
Ο Mortimer Loeb Schiff (1877-1931) ήταν Αμερικανός τραπεζίτης και αξιοσημείωτος πρώιμος ηγέτης των Προσκόπων της Αμερικής. Ο γιος του John Mortimer Schiff συμμετείχε επίσης στην BSA.
Ο James Paul Warburg (1896-1969) ήταν ένας γεννημένος στη Γερμανία Αμερικανός τραπεζίτης που ήταν γνωστός ως οικονομικός σύμβουλος του Franklin D. Ο πατέρας του ήταν ο τραπεζίτης Paul Warburg, μέλος της οικογένειας Warburg που βοήθησε στην ίδρυση της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ.
Ο Sir Siegmund George Warburg (1902-1982) ήταν Άγγλος τραπεζίτης γεννημένος στη Γερμανία. Ήταν μέλος της εξέχουσας οικογένειας Warburg. Διαδραμάτισε εξέχοντα ρόλο στην ανάπτυξη της εμπορικής τραπεζικής τόσο στην Αγγλία όσο και στην Αμερική.
Ο David Rockefeller (1915-2017) ήταν Αμερικανός τραπεζίτης επενδύσεων που υπηρέτησε ως πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Chase Manhattan Corporation. Ήταν το γηραιότερο εν ζωή μέλος της τρίτης γενιάς της οικογένειας Ροκφέλερ και πατριάρχης της οικογένειας από τον Ιούλιο του 2004 μέχρι το θάνατό του τον Μάρτιο του 2017. Ο David ήταν ο πέμπτος γιος και το μικρότερο παιδί του John D. Rockefeller Jr. και της Abby Aldrich Rockefeller, και εγγονός του John D. Rockefeller. Ήταν γνωστός για τις ευρείες πολιτικές του διασυνδέσεις και τα ταξίδια στο εξωτερικό, στα οποία συναντήθηκε με πολλούς ξένους ηγέτες. Η περιουσία του εκτιμήθηκε σε 3,3 δισεκατομμύρια δολάρια τη στιγμή του θανάτου του τον Μάρτιο του 2017.
Το Ομοσπονδιακό Αποθεματικό Σύστημα των ΗΠΑ είναι το κεντρικό τραπεζικό σύστημα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής που θεσπίστηκε με τον νόμο Federal Reserve Act του 1913. Το Κογκρέσο των ΗΠΑ καθόρισε τρεις βασικούς στόχους για τη νομισματική πολιτική στο Federal Reserve Act: μεγιστοποίηση της απασχόλησης, σταθεροποίηση των τιμών και συγκράτηση των μακροπρόθεσμων επιτοκίων. Τα καθήκοντά της έχουν επεκταθεί με την πάροδο των ετών και επί του παρόντος περιλαμβάνουν επίσης την εποπτεία και τη ρύθμιση των τραπεζών, τη διατήρηση της σταθερότητας του χρηματοπιστωτικού συστήματος και την παροχή χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών σε ιδρύματα καταθέσεων, την κυβέρνηση των ΗΠΑ και ξένους επίσημους οργανισμούς.
Το Ομοσπονδιακό Αποθεματικό Σύστημα διοικείται από το προεδρικά διορισμένο συμβούλιο διοικητών ή Federal Reserve Board. Δώδεκα περιφερειακές τράπεζες Federal Reserve, που βρίσκονται σε πόλεις σε όλη τη χώρα, ρυθμίζουν και επιβλέπουν ιδιωτικές εμπορικές τράπεζες. Οι εθνικά ναυλωμένες εμπορικές τράπεζες υποχρεούνται να διατηρούν μετοχές και μπορούν να εκλέξουν ορισμένα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της Federal Reserve Bank της περιοχής τους. Η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Ανοικτής Αγοράς καθορίζει τη νομισματική πολιτική μέσω των επτά μελών του συμβουλίου διοικητών και των δώδεκα περιφερειακών προέδρων της Federal Reserve Bank. Το Υπουργείο Οικονομικών των Ηνωμένων Πολιτειών, μια οντότητα εκτός της κεντρικής τράπεζας, εκτυπώνει το νόμισμα που χρησιμοποιείται.
Αν και όργανο της κυβέρνησης των ΗΠΑ, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ θεωρεί τον εαυτό της «ανεξάρτητη κεντρική τράπεζα, επειδή οι αποφάσεις νομισματικής πολιτικής της δεν χρειάζεται να εγκριθούν από τον Πρόεδρο ή από οποιονδήποτε άλλο στους εκτελεστικούς ή νομοθετικούς κλάδους της κυβέρνησης, δεν λαμβάνει χρηματοδότηση που διατίθεται από το Κογκρέσο και οι θητείες των μελών του συμβουλίου των διοικητών εκτείνονται σε πολλαπλές προεδρικές θητείες και θητείες του Κογκρέσου».
Η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών ιδρύθηκε το 1930 και ανήκει στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, την Τράπεζα της Αγγλίας, την Τράπεζα της Ιταλίας, την Τράπεζα του Καναδά, την Ελβετική Εθνική Τράπεζα, την Nederlandsche Bank, την Bundesbank και την Τράπεζα της Γαλλίας. Η ΤΔΔ είναι η πιο ισχυρή τράπεζα στον κόσμο και είναι μια παγκόσμια κεντρική τράπεζα για τις τραπεζικές οικογένειες που ελέγχουν τις ιδιωτικές κεντρικές τράπεζες σχεδόν όλων των δυτικών και αναπτυσσόμενων εθνών. Ο πρώτος πρόεδρος της BIS ήταν ο τραπεζίτης Rockefeller Gates McGarrah - αξιωματούχος της Chase Manhattan και της Federal Reserve. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ είχε μια ιστορική δυσπιστία προς την BIS, ασκώντας ανεπιτυχώς πιέσεις για την κατάρρευσή της στη Διάσκεψη του Bretton Woods μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο το 1944. Αντ 'αυτού, η δύναμη των τραπεζικών οικογενειών επιδεινώθηκε με τη δημιουργία του Bretton Woods του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Η BIS κατέχει τουλάχιστον το 10% των νομισματικών αποθεμάτων για τουλάχιστον 80 από τις κεντρικές τράπεζες του κόσμου, το ΔΝΤ και άλλους πολυμερείς οργανισμούς. Χρησιμεύει ως οικονομικός πράκτορας για διεθνείς συμφωνίες, συλλέγει πληροφορίες για την παγκόσμια οικονομία και χρησιμεύει ως δανειστής έσχατης ανάγκης για την πρόληψη της παγκόσμιας οικονομικής κατάρρευσης. Η ΤΔΔ προωθεί μια ατζέντα μονοπωλιακού καπιταλιστικού φασισμού. Χρησιμεύει ως αγωγός για τις τραπεζικές οικογένειες που χρηματοδότησαν τον Αδόλφο Χίτλερ. Η προσπάθεια αυτή καθοδηγήθηκε από τον J. Henry Schroeder του Warburg και την Mendelsohn Bank of Amsterdam. Το 1944, τα πρώτα ομόλογα της Παγκόσμιας Τράπεζας διατέθηκαν από τη Morgan Stanley και την First Boston που βοήθησαν στην υποστήριξη του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ.
Η Παγκόσμια Τράπεζα είναι ένα διεθνές χρηματοπιστωτικό ίδρυμα που παρέχει δάνεια και επιχορηγήσεις στις κυβερνήσεις των χωρών χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος με σκοπό την επιδίωξη επενδυτικών σχεδίων. Η Παγκόσμια Τράπεζα είναι το συλλογικό όνομα για τη Διεθνή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης και τη Διεθνή Ένωση Ανάπτυξης, δύο από τους πέντε διεθνείς οργανισμούς που ανήκουν στον Όμιλο της Παγκόσμιας Τράπεζας. Ιδρύθηκε μαζί με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στη Διάσκεψη του Bretton Woods το 1944 μαζί με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας είναι παραδοσιακά Αμερικανός. Η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο εδρεύουν στην Ουάσιγκτον και συνεργάζονται στενά μεταξύ τους. Αν και πολλές χώρες εκπροσωπήθηκαν στη διάσκεψη του Bretton Woods, οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο ήταν οι πιο ισχυρές σε συμμετοχή και κυριάρχησαν στις διαπραγματεύσεις.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΊΑΣ – ΜΟΝΤΈΛΟ ΚΕΝΤΡΙΚΉΣ ΤΡΆΠΕΖΑΣ
Το κεντρικό τραπεζικό σύστημα της Βενετίας είχε μια επιτροπή των Δέκα που επέβλεπε τη «Δημοκρατία», ενώ ένα εσωτερικό υποσύνολο αυτής της επιτροπής ήταν η επιτροπή των Τριών, η οποία είχε την εξουσία να διατάξει το θάνατο οποιουδήποτε θα μπορούσε να βλάψει τη Δημοκρατία, την πόλη-κράτος της Βενετίας. Η εξουσία του θανάτου δόθηκε στους τραπεζίτες, καθώς και η εξουσία να φυλακίζουν ανθρώπους που δεν αποπλήρωναν τα δάνεια εγκαίρως – τη φυλακή των οφειλετών. Οι τραπεζίτες έγιναν ισχυρές δυνάμεις στη ζωή εκείνων που τους χρησιμοποίησαν. Και καθώς περνούσε ο καιρός, οι τραπεζίτες εισήλθαν σε κάθε πτυχή της προσωπικής και πολιτικής ζωής. Οι τραπεζίτες ήρθαν να ελέγχουν όχι μόνο τη γη και τα χρήματα, αλλά έγιναν επίσης αστικές και πολιτικές δυνάμεις που έλεγχαν τις συνθήκες ζωής και θανάτου. Τελικά, το τραπεζικό σύστημα έγινε συνώνυμο της διαφθοράς, του κακού, των τεχνασμάτων, της προπαγάνδας, της κατασκοπείας, του πολέμου, των δαιμονικών πρακτικών και των τιμωρητικών νόμων.
Κοιτάζοντας αντικειμενικά την ιστορία του χρήματος και των τραπεζών είναι μια εξερεύνηση της λατρείας των αντι-ανθρώπινων δυνάμεων που έχουν δημιουργήσει μερικές από τις χειρότερες σελίδες στην ιστορία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο χρησιμοποιούμε τον υποτιμητικό όρο «banksters» ως ένδειξη ότι αυτοί οι τραπεζίτες είναι οικονομικοί γκάνγκστερ που δεν θα διστάσουν να σκοτώσουν μέσω πολέμου, πείνας και οικονομικής σκλαβιάς. Οι Βενετοί ξέχασαν τι έμαθε ο βασιλιάς Χαμουραμπί όταν έκανε νόμους σχετικά με την περιοδική άφεση δανείων, επειδή γενικά, ο κοινός άνθρωπος δεν μπορούσε να αποπληρώσει το χρέος και τους τόκους του δανείου, επομένως απαιτούσε χρόνο στη φυλακή των οφειλετών όταν τα δάνεια αθετούσαν. Όταν η τοκογλυφία γέμισε τις φυλακές του Χαμουραμπί, έμαθε να χορηγεί μια γιορτή διαγραφής δανείου κάθε τρία χρόνια. Οι Εβραίοι το ονόμασαν «Έτος του Ιωβηλαίου» και συγχωρούσαν όλα τα δάνεια που γίνονταν σε άλλους Εβραίους κάθε επτά χρόνια. Το μάθημα που πήραμε είναι το ίδιο όπως πριν από 4.000 χρόνια. Το usuary δεν λειτουργεί.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου