Προσωπική νοητική-ψυχική προετοιμασία
ί να σε κάνω, συν-Έλληνα; Το ομαδικό δεν το πολυ-έχεις.
Είπαμε εδώ στο μπλόγκι, ξαναείπαμε, πιάσανε κάλους τα δάχτυλά μας να κοπανάμε το πληκτρολόγιο… τίιιιιποτε εσύ! Το χαβά σου, καί τα βόϊδια μας τ’ αργά!
Άντε, όμως, να κάνω μιά -ας πούμε- παραχώρηση σήμερα, που έχω κέφια: θα σου κάνω δώρο συμβουλές προετοιμασίας στο ατομικό-προσωπικό επίπεδο γιά τα επερχόμενα!
Όχι πως δεν είναι χρήσιμες κι αυτές… παραείναι! Θα έλεγα, μάλιστα, ότι (όχι απλά είναι χρήσιμες, αλλά) προηγούνται των αντιστοίχων της δημιουργίας ομάδων, κτλ· με την έννοια ότι δεν μπορείς να φερθείς ως κοινωνικό όν, αν δεν έχεις κατακτήσει κάποιες ελάχιστες ικανότητες σε προσωπικό επίπεδο. Πώς δεν μπορείς να ενταχθείς σε ομάδα ποδοσφαίρου, αν δεν ξέρεις μπάλλα; Έ, έτσι ακριβώς!
[Άσε κατά μέρος καί τη φρικτή σύγκριση των μορφωμένων αρχαίων Αθηναίων πολιτών (ουσιαστικών μετόχων της δημοκρατίας τους) με τα σημερινά ελληνόφωνα ούγκανα καί πιθήκια, που φιλάνε δημοσίως το χέρι του (πανύβλακα καί καταντίπ άχρηστου) «αρχηγού» – καί αφήνουν απάνω του κάθε τι το ουσιαστικό!… ώστε ο «αρχηγός» μετά να το σκατώσει με την ησυχία του! Φρίκη κι άβυσσος, σου λέω!]
Δεν θα επαναλάβω το ρητό του Γκάντι, ότι: «- Αν θέλεις μιά αλλαγή, γίνε ΕΣΥ η αλλαγή που θα ήθελες!», διότι εδώ μιλάμε γιά τελείως διαφορετικές καταστάσεις· μιλάμε γιά καταστάσεις νοητικής καί ψυχικής πανοπλίας. Γιά προετοιμασία του Έλληνα πολεμιστή!
Όμως, γιατί μέχρι τώρα δεν αναφέρθηκα πρώτα στην προετοιμασία σε ατομικό επίπεδο; Διότι σέβομαι την προσωπικότητα του καθενός, καί θεωρώ ότι μπορεί από μόνος του να καταφέρει κάποια πράγματα, χωρίς συμβουλές δικές μου.
Αλλά φοβάμαι πως έκανα λάθος.
(Παρένθεση: Βλέπω στο βάθος τον Παλιούρα να χαμογελάει καί να μου γνέφει πως σίγουρα έκανα λάθος – καί να μή χάνω χρόνο σε μαλακίες, λέει! )
Γνωρίζω άριστα ότι δεν είναι καθόλου εύκολο να σπάσει -μέσα στην ψυχή κάποιου- η σκουριά παγιωμένων πεποιθήσεων κι ιδεών (ή, ακόμη χειρότερα, ιδεοληψιών)· αυτή φεύγει μονάχα σε / με καταστάσεις σόκ… προς τις οποίες οδεύουμε ούτως ή άλλως. (Αν καί είναι σαφώς καλύτερα να μή φτάσουμε εκεί, προκειμένου ν’ αναγκαστούμε ν’ αλλάξουμε μυαλά.) Ωστόσο, δεν σκοπεύω εδώ καί τώρα να επιτεθώ στις «βαρειές» πεποιθήσεις του καθενός (θρησκευτικές, πολιτικές, καί άλλες παρόμοιες), αλλά απλώς να δώσω συμβουλές αυτοπροστασίας σε κάθε εχέφρονα. (Φυσικά, δεν περιμένω να μ’ ακούσουν οι «ελαμωρέδες» καί τα πιθήκια. Δεν έχω τέτοιες αυταπάτες!)
Πάμε, λοιπόν, να δούμε τον κατάλογο των δεόντων γενέσθαι.
α. Τρέλλα καί κορδέλλα
Είναι πολλές οι αφορμές ν’ αποτρελλαθεί κανείς στον σημερινό κόσμο – καί ειδικά στη σημερινή Ελλάδα. Μπορεί τα οικονομικά προβλήματα να είναι η κύρια αιτία, αλλά κι απ’ την άλλη δεν σ’ αφήνει ούτε στιγμή η ποικιλόμορφη Εξουσία ν’ αγιάσεις. Ο καθένας της εξουσίας (πωλητικός, αρδ, «διανοούμενος»…) βγαίνει καί λέει μιά μπούρδα, αμολάει έναν παραλογισμό, καί μάλιστα υποστηρίζει με πάθος τις πορδές αυτές που φεύγουν απ’ το στόμα του. (‘Ντάξ’, ρέ φίλος! Αναγνωρίζουμε πως σ’ αδικήσαμε! Σταμάτα το λίγο αυτό το πάθος, μην κλαίς τόσο πολύ! Δεν το αντέχουμε το τόσο άδικο που σου κάναμε, θα βάλουμε κι εμείς τα κλάμματα! lol!!!)
Έτσι – καί γιά παράδειγμα:
Ως συνέπεια, κλείστε τ’ αυτιά σας καί μην ακούτε κανέναν!
Ακούστε μονάχα την εσωτερική σας φωνή. Τη φωνή της λογικής σας καί της καρδιάς σας! Είναι καλά, αυτά που λέει / γράφει -φερ’ ειπείν- ο Εργοδότης; Τί λέει η καρδιά σας; Αν ναί, εντάξει τότε – καί προχωράμε. Αν όχι, στα σκουπίδια κατ’ ευθείαν.
(Μετά απ’ αυτά, εννοείται πως ράδια καί τηλεοράσεις τά ‘χουμε μόνο γιά να παρακολουθούμε αθλητικούς αγώνες – κι αυτό, μονάχα αν τυγχάνουμε φίλαθλοι! Lol!!!)
β. Εμπιστοσύνη πουθενά
Εφ’ όσον, τώρα, στη σημερινή Ελλάδα ο καθένας που συναντάμε έχει μεγάλες πιθανότητες να είναι:
Ειδικά η πιτσιρικαρία (…κάθε ηλικίας, Κώστα! καρα-lol!!!), που ενθουσιάζεται στα Διαδίκτυα με το παραμικρό, να προσέχει πού δίνει τα πραγματικά της στοιχεία!
Μά, ρέ Εργοδότη, αυτός που ζητάει να μας γνωρίσει προσωπικά, δεν είναι ειλικρινής; Καί στο κάτω-κάτω, πώς θα γνωριστούμε γιά να ομαδοποιηθούμε, οι πατριώτες; Καί στο κάτω-κάτω-κάτω, σκέφτηκες ότι έναν τέτοιον μεταφυσικό φόβο γιά τον πλησίον Έλληνα μας τον έχουν φορέσει καπέλλο «κάποιοι»;
Ακούστε· όποιος ζητάει τα πραγματικά σας στοιχεία, μπορεί να είναι ειλικρινής, μπορεί όμως καί να μην είναι. (Περισσότερες πιθανότητες, βέβαια, έχει το δεύτερο – αν καί δεν μας απασχολούν αυτές τώρα.) Αλλά δεν είναι μόνον η σημερινή κατάντια του Έλληνα, που τον κάνει να γλείφει κώλους «ισχυρών» (ξένων καί μή) καί να ξεπουλάει τους συμπατριώτες του με την πρώτη ευκαιρία…
…Είναι καί το ότι τα τελευταία δυό χιλιάρικα χρόνια (ίσως καί παραπάνω) η ψυχή του Έλληνα είναι σπασμένος καθρέφτης. Ο Έλληνας σήμερα είναι άνθρωπος ατελής – καί χρειάζεται να κάνει σκληρόν αγώνα, ν’ ανέβει στο επίπεδο που του πρέπει, ως Έλληνα.
Άρα, τί εμπιστοσύνη νά ‘χεις σ’ ένα ανθρωποσύνολο, που πάει να μπαλώσει τις ατέλειές του με τρομερά ελαττώματα, όπως τον (εντελώς αστήρικτο) εγωϊσμό καί τον ξερολισμό;
Αγάπη καί σεβασμό ναί, προσπάθεια να το βοηθήσεις να σηκωθεί ναί, αλλά εμπιστοσύνη όχι. Η εμπιστοσύνη κερδίζεται μονάχα αφού περάσει μακροχρόνιες «εξετάσεις». Ποτέ δεν δίδεται «επί τήι εμφανίσει». Ποτέ!!!
Έτσι, όποιον σας ζητάει τα πραγματικά σας στοιχεία, πρώτα τον περνάτε από κόσκινο. Σε οποιαδήποτε έστω ένδειξη (ούτε κάν απόδειξη!) ότι κάνει φάουλ, μακριά κι αλάργα απ’ αυτόν!
Τα ίδια με την έως μηδενική εμπιστοσύνη στους ανθρώπους ισχύουν καί γιά καταστάσεις, πχ «προφητείες»! Αλλά η τελείως ηλίθια ευπιστία που δείχνουν στην «προφητολογία» (διάβαζε: προφητολαγνεία) οι Έλληνες, καί δή επί αιώνες, είναι κάτι το εκπληκτικό! Υποθέτω πως αυτό το φαινόμενο κάνει τους ψυχολόγους καί τους ψυχιάτρους να ζητάνε καταστροφέα εγγράφων, να πετάξουν τα πτυχία τους μέσα! (Καί ν’ αλλάξουν δουλειά μετά.)
Γιατί φωνάζω; Μά, είναι δυνατόν (υποτίθεται) σοβαροί άνθρωποι να παίρνουν στα σοβαρά τελείως ανυπόστατες φήμες… ο κουνιάδος του κουμπάρου, που άκουσε από φίλο του, που πήγε (γενικώς καί αορίστως) «σ’ ένα μοναστήρι» κι άκουσε (πάλι γενικώς καί αορίστως) «από κάποιον γέροντα» ότι μπλά-μπλά-μπλά… Κι όλ’ αυτά να διακινούνται όχι απ’ τον βλάκα της παρέας (που στο κάτω-κάτω τον βλέπεις κάθε μέρα καί μπορείς καί να τον πλακώσεις στις φάπες, αν το παρακάνει), αλλά απ’ το Διαδίκτυο!… Παναπεί, από πρόσωπα που γράφουν χωρίς τα πραγματικά τους στοιχεία, καί που ούτε κάν ξέρεις (κι ούτε θα μάθεις ποτέ) τί ρόλο βαράνε!
…Ώχου, ρέ συν-Έλληνα!!! ΣΥΝΕΛΘΕ!!!
Σε βρήκαν κορόϊδο καί σε χορεύουν στο ταψί τα πρακτόρια (…Μεγάλης) Ανατολής τε καί Δύσεως!… Γιατί, ρέ φίλε; Γιατί; Μυαλό δεν έχεις, να κρίνεις; να διαχωρίζεις τις αλήθειες απ’ τα ψέμματα καί τις μισές αλήθειες; (Δεν σού ‘δωσε τέτοιο πράμα ο καλός Θεός; Στους άλλους γιατί έδωσε, δηλαδή; )
Κι αν θες να δείχνω σεβασμό στις «προφητείες» των «γεροντάδων», οκέϋ· όμως, υπό μιά προϋπόθεση εκ των ούκ άνευ: Εσύ ο ίδιος άκουσες τίποτε με τ’ αυτιά σου; Καί δή, ΞΕΚΑΘΑΡΟ;
Αν ναί, θα το δεχθώ κι εγώ. Αν όχι, άει παράτα με με το δηλητήριο που έχαψες απ’ τον …γέροντα …Σιάϊο!
γ. Το χρήμα είναι (ένας μικρός) θεός!
Εδώ θα πεταχτεί ο εξυπνάκιας, καί θ’ αναφωνήσει: «- Το ξέραμε! Σιγά την καφενόβια σοφία που θα μας πείς, δηλαδής ναούμ’!»
Το ξέρατε; Άμ, δέ!!!
Έχω πεί κατ’ επανάληψιν οτι η γνώση έχει τουλάχιστον δύο επίπεδα, απέχοντα μεταξύ τους πάνυ σφόδρα.
Τσιμπάει το φίδι, συν-Έλληνα;
«- Ναί, τσιμπάει.»
Πώς το ξέρεις; Σε τσίμπησε ποτέ κανένα φίδι;
«- Όχι, το ξέρω απ’ την εγκυκλοπαίδεια. Έχω δεί καί ντοκυμανταίρ στην τηλεόραση!»
Έτσι, έ; Μορφωμένο παιδί! Μπράβο σου!
Καλώς, αλλά…
…Δεν νομίζω πως χρειάζεται να προσθέσω κάτι άλλο, γιά να δείξω τη διαφορά γνώσης με ΓΝΩΣΗ!
Λοιπόν, ρωτάω: Όσοι κάνουν σήμερα ζημιά στην Ελλάδα, το κάνουν από …ιδεολογία;
«- Όχι, ρέ Εργοδότη! Γιά το χρήμα το κάνουν!»
Συμφωνώ απόλυτα. Μή μου πήτε, όμως, πως πράγματι είχατε συνειδητοποιήσει πως οι λαθρολάγνοι δρούν με αμοιβή τους τεράστια χρηματικά ποσά! Διότι δεν το είχατε συνειδητοποιήσει σε πρώτο επίπεδο. Απλώς, το είχατε στο μυαλό σας (σε τρίτο, τέταρτο επίπεδο σπουδαιότητας) σαν μιά πιθανή πραγματικότητα· που, όμως, συμβαίνει κάπου αλλού καί αφορά μονάχα άλλους, που δεν μπλέκονται στα πόδια σας καθημερινώς – τους πωλητικούς στην Αθήνα, ή τους Μυτιληνιούς καί λοιπούς νησιώτες του ανατολικού Αιγαίου.
Ας ελπίσω, όμως, ότι η γνώση (γιά τους τραπεζικούς λογαριασμούς των λαθρολάγνων) θα σας γίνει ΓΝΩΣΗ! (Καί σύντομα, παρακαλώ!)
Αυτές τις μέρες χαίρομαι όσο δέ φαντάζεστε, που άρχισε να διαδίδεται καί σε άλλα ιστολόγια (καί σαφώς μεγαλύτερης αναγνωσιμότητας από τούτο εδώ) η ιδέα να ρωτάνε τον κάθε αληταρά ΠΟΣΑ ΠΗΡΕ. (Κι άλλα ιστολόγια θυμούνται παλιότερες δημοσιεύσεις τους, που αναρωτήθηκαν κι αυτά το ίδιο.) Έτσι μπράβο, παιδιά! Έτσι τους χρειάζεται!!! Αλαλιάστε τους, να μή βρίσκουν τόπο να σταθούν! Όχι, που θα μας πουλήσουν καί …ιδεολογία, τα καθάρματα!!!
Όμως, συν-Έλληνα, έχω ένα παράπονο:
Θα σας αφηγηθώ μιά ιστορία. Ένα πραγματικό γεγονός – κι όχι φήμες, «κάπου το άκουσα», καί παρόμοιες τρίχες.
Πρίν πάνω από είκοσι χρόνια, κάποιος (μακαρίτης σήμερα) ιδιοκτήτης φυλλάδας είχε ζητήσει θαλασσοδάνειο από το τότε γκουβέρνο. (Παλιά δουλειά!… Μου δίνεις δανεικά κι αγύριστα -τα οποία θα τα πληρώσει πάλι ο μαλάκας ο λαός-, κι εγώ κρύβω διά της σιωπής τις αλητείες σου, ώ γκουβέρνο!) Γιά κάποιους λόγους, όμως, το τότε γκουβέρνο δεν τού ‘δωσε. Οπότε, ο τύπος σκέφτηκε: «- Έτσι είσαι; θα σε φτιάξω εγώ!»
Καί τό ‘σκασε το μυστικό!
Γράφει, λοιπόν, η εν λόγωι φυλλάς άρθρο, όπου δήθεν έριχνε μομφή ανικανότητας στο γκουβέρνο, ότι δήθεν τάχαμ είναι ανοργάνωτο, καί (εξ αιτίας της ανοργανωσιάς καί της ανικανότητάς του) δεν «απορρόφησε» όλα τα διαθέσιμα κονδύλια γιά το τότε έτος της -τότε- «Ευρωπαϊκής Κοινότητας» (σήμερα «Ε»Ε). Καί κατέληγε το άρθρο:
«…Φέτος πήραμε μόνο πεντακόσια δίς δραχμές από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, αν καί δώσαμε πάνω από εφτακόσια δίς!…»
Το θυμάμαι σαν καί τώρα. (Με την εξαίρεση της 100% ακρίβειας στα ποσά.)
Αυτά, ως απάντηση στους μαλάκες, που πετάγονται με …θυμό (απέναντι σ’ εμάς, τους …«καί τσιγκούνηδες, καί ρατσιστές») στα φόρα καί στα σχόλια των ιστολογίων, καί λένε ότι τα λεφτά γιά τους λάθρο τα δίνει «η Ευρώπη»!
Ξού, ρέ ΖΩΑ!!! Που θεωρείτε τόσο ηλίθιο τον Ευρωπαίο φορολογούμενο, ώστε να ταΐζει τα λαθρομούσλιμζ της Ελλάδας από …καλή καρδιά του καί μόνον!!! Ποιά «Ευρώπη», ρέ κοπριές; ΕΜΕΙΣ τα πληρώνουμε (κι) αυτά!!!
Κι άσε τους λάθρο· κατανοήστε καλά πως η «Ευρώπη» εξ αρχής εφευρέθηκε ως μηχανισμός αποκρύψεως πωλητικών καί οικονομικών ευθυνών, καί τίποτ’ άλλο. (Διότι δεν είναι τόσο εύκολο να πεταχτείς μέχρι τις Βρυξέλλες, να σπάσεις κεφάλια «υπευθύνων» – σε αντίθεση με την Αθήνα.) Κι όσο γιά λεφτά κι επιχορηγήσεις, σιγά μην ξύπνησαν ένα πρωϊνό οι Ευρωπαίοι «εταίροι» μας, κι είπαν ν’ αρχίσουν τις φιλανθρωπίες προς την Ελλαδίτσα! Σιγά μην τους βαραίνουν τα λεφτά τους, κι είπαν να μας κάνουν χρηματικά …δωράκια… ωσάν να πρόκειται γιά κάποιο είδος Άη-Βασίλη παντός καιρού!
Ρέ, κάτι ξερόλικα ΖΩΑ που υπάρχουν!…
ΕΜΕΙΣ βάζουμε στο «Ευρωπαϊκό» ταμείο περισσότερα απ’ όσα παίρνουμε, ΡΕΕΕΕΕ!!!!…. Επί δεκαετίες ολόκληρες, ΡΕΕΕΕΕ!!!!!… Ξυπνάτε, ΡΕΕΕΕΕ!!!!!…..
[Πάντως, οφείλω ν’ αναγνωρίσω την επιτυχία της απάτης αυτής, υπό το όνομα «Ευρώπη»· φανταστικοί οι απατεώνες που τη σκέφτηκαν! Τους βγάζω το καπέλλο!
Κοντά σαράντα χρόνια -από το 1980-, κι ο Έλλην ακόμη ΔΕΝ κατάλαβε ότι δίνει περισσότερα στην «Ευρώπη», απ’ όσα σπεύδει ν’ αρπάξει ως «επιδοτήσεις» καί λοιπά φούμαρα.]
Γιά να κλείσουμε την ενότητα: απόδειξη του χρήματος ως κινητήριας δύναμης των λαθρολάγνων αποτελούν τα πρόσφατα δημοσιεύματα, ότι οι Συριζαίοι έφαγαν τα περισσότερα λεφτά γιά τα «χότ σπότζ»· καί τελικώς στους λάθρο έφτασαν λιγώτερα απ’ τα μισά! (Πχ εδώ… Αλλά, χίχίχίιιι!!! Κοίτα ποιός μιλάει! Χιούμορ πού ‘χει η πραγματικότητα, μερικές φορές…)
Σύμφωνοι!… μόνο που τα δημοσιεύματα αυτά δεν λένε πόσα επιπλέον χρήματα κονόμησε (καί συνεχίζει να κονομάει) ο κάθε αληταράς πωλητικός, ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΜΠΑΣΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ τους λάθρο! Διότι τα ποσά, που «παίζουν» (σε μίζες, σε λογαριασμούς σε όφφ-σόουρζ, σε «στραβά μάτια», κτλ) στο λαθρομπάσιμο στη χώρα μας, είναι ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ των όσων δίδονται γιά κοντέηνερς με αρκουδίσιο. Προκαλούν ίλιγγο, άμα κάτσεις καί τα υπολογίσεις.
Αν ο κάθε λάθρο (τη στιγμή που παραβιάζει τα σύνορά μας) κουβαλάει απάνω του καθαρά δέκα χιλιάρικα ευρά μετρητά μονάχα γιά πάρτη του, πόση είναι η μίζα πού ‘δωσε, οέο;
ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΛΛΗ ΤΟΣΗ!!!
Έξυπνα παιδιά είσαστε, κάντε τον λογαριασμό – καί τα λέμε!
δ. Σεβασμός σε ΚΑΝΕΝΑΝ «μεγαλόσχημο»!
Εδώ που φτάσαμε πιά, κι αφού διαπιστώσαμε ότι πάντες οι «μεγαλόσχημοι» τα παίρνουν γιά να ΠΡΟΔΙΔΟΥΝ αυτή τη δόλια πατρίδα, είναι μέγιστο λάθος ν’ αποδίδουμε σεβασμό σε πρόσωπα, που παραδοσιακά τους αποδίδαμε. Διότι άπαντες οι προαναφερθέντες κάνανε καί κάνουν κάθε προσπάθεια γιά ν’ αυτοεξευτελιστούν. (Άρα, αφού αυτοί γίνονται ξεφτίλες από μόνοι τους, εμείς τί παριστάνουμε, επιμένοντας να τους αποδίδουμε σεβασμό; τους βασιλικώτερους του βασιλέως; )
Τώρα, όλοι αυτοί …»δικαιούνται» μονάχα σάπιες ντομάτες… πρίν τις κρεμάλες, εννοώ.
Ο διαιωνιζόμενος σεβασμός του συν-Έλληνα προς αυτά τα άτομα, απλά παρατείνει την ατιμωρησία τους – καί το θράσος τους, να συνεχίζουν τις προδοσίες.
Ποιοί δεσποτάδες καί ποιοί δικαστικοί; Ποιοί πωλητικοί καί ποιοί ανώτατοι στρατιωτικοί; Ποιοί δημοσιοϋπάλληλοι καί ποιοί τραπεζίτες; Ποιοί «έτσι» καί ποιοί «αλλοιώς»;
Καί γιατί να τους σεβόμαστε; Αυτοί, μας σεβάστηκαν καθόλου;
ε. Ο οίκτος μας πρέπει νά ‘χει διακόπτη!
Δεν έχω να προσθέσω πολλά περισσότερα, απ’ αυτό που λέει ο τίτλος· πρέπει να σκληρύνει η ψυχή μας.
Οίκτο θα δείχνουμε μόνο προς τον συν-Έλληνα που τον ξέρουμε χρόνια, καί ο οποίος κατάντησε στα πρόθυρα αυτοκτονίας καί τρέλλας. Οίκτο θα δείχνουμε καί προς τα ζώα, αν είμαστε φιλόζωοι. (Δεν μας φταίνε σε τίποτε αυτά – καί δε λέω γιά φίδια καί κροκόδειλους, ούτε γιά μυίγες καί κουνούπια. Lol!!!)
Αλλά απέναντι στο κάθε λαθρόσκατο, ο οίκτος μας οφείλει να «ρίχνει ασφάλεια». (Τί οίκτο να δείξεις, δηλαδή, απέναντι σ’ ένα βιολογικό ρομπότ, που έρχεται να σε σφάξει; ) Αν δεν,… δεν φταίω γιά τα συνεπαγόμενα.
(Κι από μιά άποψη, καλύτερα να υπάρξουν συνεπαγόμενα. Αν τα λάθρο σφάξουν κανέναν ηλίθιο, τότε ανεβαίνει ο μέσος όρος νοημοσύνης του έθνους – διότι γίνεται πιό μικρός ο παρονομαστής του κλάσματος.)
Άξια αναφοράς παρένθεση: Φάτε τα σκατά, τώρα, όσοι παραδέχεστε (με το ζόρι) πως ναί μέν, οι λάθρο έχουν ανάμεσά τους καί τζιχάντια, από τα οποία κινδυνεύουμε, αλλά… «- Τί φταίνε τα αθώα τα (λαθρομουσλιμο)παιδάκια;!» ! Μονάχα να βρεθήτε κοντά σε κανένα τέτοιο «αθώο», που θα κρατάει όχι κλεμμένο χειρουργικό ψαλλίδι, αλλά χειροβομβίδα (ή / καί θά ‘ναι ζωσμένο με εκρηκτικά), καί θα τα πούμε καλά!
Ά, συγνώμη, λάθος μου: δεν θα τα πούμε μαζί, τότε. Θα τα πήτε με τον Άγιο Πέτρο.
Συμπερασματικώς
Συνοψίζω τους πέντε βασικούς κανόνες γιά ψυχική καί νοητική προετοιμασία των Ελλήνων, εν όψει επερχομένων γεγονότων:
Διότι θα τα χρειαστήτε πολύ σύντομα.
ί να σε κάνω, συν-Έλληνα; Το ομαδικό δεν το πολυ-έχεις.Είπαμε εδώ στο μπλόγκι, ξαναείπαμε, πιάσανε κάλους τα δάχτυλά μας να κοπανάμε το πληκτρολόγιο… τίιιιιποτε εσύ! Το χαβά σου, καί τα βόϊδια μας τ’ αργά!
Άντε, όμως, να κάνω μιά -ας πούμε- παραχώρηση σήμερα, που έχω κέφια: θα σου κάνω δώρο συμβουλές προετοιμασίας στο ατομικό-προσωπικό επίπεδο γιά τα επερχόμενα!
Όχι πως δεν είναι χρήσιμες κι αυτές… παραείναι! Θα έλεγα, μάλιστα, ότι (όχι απλά είναι χρήσιμες, αλλά) προηγούνται των αντιστοίχων της δημιουργίας ομάδων, κτλ· με την έννοια ότι δεν μπορείς να φερθείς ως κοινωνικό όν, αν δεν έχεις κατακτήσει κάποιες ελάχιστες ικανότητες σε προσωπικό επίπεδο. Πώς δεν μπορείς να ενταχθείς σε ομάδα ποδοσφαίρου, αν δεν ξέρεις μπάλλα; Έ, έτσι ακριβώς!
[Άσε κατά μέρος καί τη φρικτή σύγκριση των μορφωμένων αρχαίων Αθηναίων πολιτών (ουσιαστικών μετόχων της δημοκρατίας τους) με τα σημερινά ελληνόφωνα ούγκανα καί πιθήκια, που φιλάνε δημοσίως το χέρι του (πανύβλακα καί καταντίπ άχρηστου) «αρχηγού» – καί αφήνουν απάνω του κάθε τι το ουσιαστικό!… ώστε ο «αρχηγός» μετά να το σκατώσει με την ησυχία του! Φρίκη κι άβυσσος, σου λέω!]
Δεν θα επαναλάβω το ρητό του Γκάντι, ότι: «- Αν θέλεις μιά αλλαγή, γίνε ΕΣΥ η αλλαγή που θα ήθελες!», διότι εδώ μιλάμε γιά τελείως διαφορετικές καταστάσεις· μιλάμε γιά καταστάσεις νοητικής καί ψυχικής πανοπλίας. Γιά προετοιμασία του Έλληνα πολεμιστή!
Όμως, γιατί μέχρι τώρα δεν αναφέρθηκα πρώτα στην προετοιμασία σε ατομικό επίπεδο; Διότι σέβομαι την προσωπικότητα του καθενός, καί θεωρώ ότι μπορεί από μόνος του να καταφέρει κάποια πράγματα, χωρίς συμβουλές δικές μου.
Αλλά φοβάμαι πως έκανα λάθος.
(Παρένθεση: Βλέπω στο βάθος τον Παλιούρα να χαμογελάει καί να μου γνέφει πως σίγουρα έκανα λάθος – καί να μή χάνω χρόνο σε μαλακίες, λέει! )
Γνωρίζω άριστα ότι δεν είναι καθόλου εύκολο να σπάσει -μέσα στην ψυχή κάποιου- η σκουριά παγιωμένων πεποιθήσεων κι ιδεών (ή, ακόμη χειρότερα, ιδεοληψιών)· αυτή φεύγει μονάχα σε / με καταστάσεις σόκ… προς τις οποίες οδεύουμε ούτως ή άλλως. (Αν καί είναι σαφώς καλύτερα να μή φτάσουμε εκεί, προκειμένου ν’ αναγκαστούμε ν’ αλλάξουμε μυαλά.) Ωστόσο, δεν σκοπεύω εδώ καί τώρα να επιτεθώ στις «βαρειές» πεποιθήσεις του καθενός (θρησκευτικές, πολιτικές, καί άλλες παρόμοιες), αλλά απλώς να δώσω συμβουλές αυτοπροστασίας σε κάθε εχέφρονα. (Φυσικά, δεν περιμένω να μ’ ακούσουν οι «ελαμωρέδες» καί τα πιθήκια. Δεν έχω τέτοιες αυταπάτες!)
Πάμε, λοιπόν, να δούμε τον κατάλογο των δεόντων γενέσθαι.
α. Τρέλλα καί κορδέλλα
Είναι πολλές οι αφορμές ν’ αποτρελλαθεί κανείς στον σημερινό κόσμο – καί ειδικά στη σημερινή Ελλάδα. Μπορεί τα οικονομικά προβλήματα να είναι η κύρια αιτία, αλλά κι απ’ την άλλη δεν σ’ αφήνει ούτε στιγμή η ποικιλόμορφη Εξουσία ν’ αγιάσεις. Ο καθένας της εξουσίας (πωλητικός, αρδ, «διανοούμενος»…) βγαίνει καί λέει μιά μπούρδα, αμολάει έναν παραλογισμό, καί μάλιστα υποστηρίζει με πάθος τις πορδές αυτές που φεύγουν απ’ το στόμα του. (‘Ντάξ’, ρέ φίλος! Αναγνωρίζουμε πως σ’ αδικήσαμε! Σταμάτα το λίγο αυτό το πάθος, μην κλαίς τόσο πολύ! Δεν το αντέχουμε το τόσο άδικο που σου κάναμε, θα βάλουμε κι εμείς τα κλάμματα! lol!!!)
Έτσι – καί γιά παράδειγμα:
- Αν είσαι άντρας καί τον παίρνεις από πίσω, μπορεί να είναι καί καλό! (Πού ξέρεις, εσύ που αντιδράς; αφού δεν δοκίμασες! Δοκίμασε πρώτα, να δείς! lol!!!)
- Τα ανοιχτά… ακόμη καλύτερα, τα ανύπαρκτα σύνορα είναι κάτι το φυσιολογικό.
- Το ρητό: «- Σφάξε με, αγά μ’, ν’ αγιάσω!» είναι η φυσιολογική νοοτροπία του Έλληνα· κι όποιος έχει αντίθετη γνώμη, είναι φασίστας καί ρατσιστής! (Προφανώς, ο αγάς θα βάλει τα κλάμματα καί θ’ αποκτήσει ψυχολογικά προβλήματα, άμα του πείς όχι. Οπότε, γιατί να τον στεναχωρήσεις τον αγά, ρέ παλιοφασίστα, που δεν κάθεσαι ήσυχα να σε σφάξει; Έ; )
Ως συνέπεια, κλείστε τ’ αυτιά σας καί μην ακούτε κανέναν!
Ακούστε μονάχα την εσωτερική σας φωνή. Τη φωνή της λογικής σας καί της καρδιάς σας! Είναι καλά, αυτά που λέει / γράφει -φερ’ ειπείν- ο Εργοδότης; Τί λέει η καρδιά σας; Αν ναί, εντάξει τότε – καί προχωράμε. Αν όχι, στα σκουπίδια κατ’ ευθείαν.
(Μετά απ’ αυτά, εννοείται πως ράδια καί τηλεοράσεις τά ‘χουμε μόνο γιά να παρακολουθούμε αθλητικούς αγώνες – κι αυτό, μονάχα αν τυγχάνουμε φίλαθλοι! Lol!!!)
β. Εμπιστοσύνη πουθενά
Εφ’ όσον, τώρα, στη σημερινή Ελλάδα ο καθένας που συναντάμε έχει μεγάλες πιθανότητες να είναι:
- αποτρελλαμένος,
- ή ορίτζιναλ τρελλός γιά δέσιμο,
- ή -κάπως καλολογικώς- να έχει διάφορα ψυχοπαθολογικά συμπλέγματα καί σύνδρομα… εγωϊσμού, ναρκισσισμού, ξερολισμού, μεσσιανικό, ναπολεόντειο…
- ή (ακόμη χειρότερα) να πουλάει τρέλλα κατ’ εντολήν – δηλαδή, να είναι πρακτόρι,
Ειδικά η πιτσιρικαρία (…κάθε ηλικίας, Κώστα! καρα-lol!!!), που ενθουσιάζεται στα Διαδίκτυα με το παραμικρό, να προσέχει πού δίνει τα πραγματικά της στοιχεία!
Μά, ρέ Εργοδότη, αυτός που ζητάει να μας γνωρίσει προσωπικά, δεν είναι ειλικρινής; Καί στο κάτω-κάτω, πώς θα γνωριστούμε γιά να ομαδοποιηθούμε, οι πατριώτες; Καί στο κάτω-κάτω-κάτω, σκέφτηκες ότι έναν τέτοιον μεταφυσικό φόβο γιά τον πλησίον Έλληνα μας τον έχουν φορέσει καπέλλο «κάποιοι»;
Ακούστε· όποιος ζητάει τα πραγματικά σας στοιχεία, μπορεί να είναι ειλικρινής, μπορεί όμως καί να μην είναι. (Περισσότερες πιθανότητες, βέβαια, έχει το δεύτερο – αν καί δεν μας απασχολούν αυτές τώρα.) Αλλά δεν είναι μόνον η σημερινή κατάντια του Έλληνα, που τον κάνει να γλείφει κώλους «ισχυρών» (ξένων καί μή) καί να ξεπουλάει τους συμπατριώτες του με την πρώτη ευκαιρία…
…Είναι καί το ότι τα τελευταία δυό χιλιάρικα χρόνια (ίσως καί παραπάνω) η ψυχή του Έλληνα είναι σπασμένος καθρέφτης. Ο Έλληνας σήμερα είναι άνθρωπος ατελής – καί χρειάζεται να κάνει σκληρόν αγώνα, ν’ ανέβει στο επίπεδο που του πρέπει, ως Έλληνα.
Άρα, τί εμπιστοσύνη νά ‘χεις σ’ ένα ανθρωποσύνολο, που πάει να μπαλώσει τις ατέλειές του με τρομερά ελαττώματα, όπως τον (εντελώς αστήρικτο) εγωϊσμό καί τον ξερολισμό;
Αγάπη καί σεβασμό ναί, προσπάθεια να το βοηθήσεις να σηκωθεί ναί, αλλά εμπιστοσύνη όχι. Η εμπιστοσύνη κερδίζεται μονάχα αφού περάσει μακροχρόνιες «εξετάσεις». Ποτέ δεν δίδεται «επί τήι εμφανίσει». Ποτέ!!!
Έτσι, όποιον σας ζητάει τα πραγματικά σας στοιχεία, πρώτα τον περνάτε από κόσκινο. Σε οποιαδήποτε έστω ένδειξη (ούτε κάν απόδειξη!) ότι κάνει φάουλ, μακριά κι αλάργα απ’ αυτόν!
Τα ίδια με την έως μηδενική εμπιστοσύνη στους ανθρώπους ισχύουν καί γιά καταστάσεις, πχ «προφητείες»! Αλλά η τελείως ηλίθια ευπιστία που δείχνουν στην «προφητολογία» (διάβαζε: προφητολαγνεία) οι Έλληνες, καί δή επί αιώνες, είναι κάτι το εκπληκτικό! Υποθέτω πως αυτό το φαινόμενο κάνει τους ψυχολόγους καί τους ψυχιάτρους να ζητάνε καταστροφέα εγγράφων, να πετάξουν τα πτυχία τους μέσα! (Καί ν’ αλλάξουν δουλειά μετά.)
Γιατί φωνάζω; Μά, είναι δυνατόν (υποτίθεται) σοβαροί άνθρωποι να παίρνουν στα σοβαρά τελείως ανυπόστατες φήμες… ο κουνιάδος του κουμπάρου, που άκουσε από φίλο του, που πήγε (γενικώς καί αορίστως) «σ’ ένα μοναστήρι» κι άκουσε (πάλι γενικώς καί αορίστως) «από κάποιον γέροντα» ότι μπλά-μπλά-μπλά… Κι όλ’ αυτά να διακινούνται όχι απ’ τον βλάκα της παρέας (που στο κάτω-κάτω τον βλέπεις κάθε μέρα καί μπορείς καί να τον πλακώσεις στις φάπες, αν το παρακάνει), αλλά απ’ το Διαδίκτυο!… Παναπεί, από πρόσωπα που γράφουν χωρίς τα πραγματικά τους στοιχεία, καί που ούτε κάν ξέρεις (κι ούτε θα μάθεις ποτέ) τί ρόλο βαράνε!
…Ώχου, ρέ συν-Έλληνα!!! ΣΥΝΕΛΘΕ!!!
Σε βρήκαν κορόϊδο καί σε χορεύουν στο ταψί τα πρακτόρια (…Μεγάλης) Ανατολής τε καί Δύσεως!… Γιατί, ρέ φίλε; Γιατί; Μυαλό δεν έχεις, να κρίνεις; να διαχωρίζεις τις αλήθειες απ’ τα ψέμματα καί τις μισές αλήθειες; (Δεν σού ‘δωσε τέτοιο πράμα ο καλός Θεός; Στους άλλους γιατί έδωσε, δηλαδή; )
Κι αν θες να δείχνω σεβασμό στις «προφητείες» των «γεροντάδων», οκέϋ· όμως, υπό μιά προϋπόθεση εκ των ούκ άνευ: Εσύ ο ίδιος άκουσες τίποτε με τ’ αυτιά σου; Καί δή, ΞΕΚΑΘΑΡΟ;
Αν ναί, θα το δεχθώ κι εγώ. Αν όχι, άει παράτα με με το δηλητήριο που έχαψες απ’ τον …γέροντα …Σιάϊο!
γ. Το χρήμα είναι (ένας μικρός) θεός!
Εδώ θα πεταχτεί ο εξυπνάκιας, καί θ’ αναφωνήσει: «- Το ξέραμε! Σιγά την καφενόβια σοφία που θα μας πείς, δηλαδής ναούμ’!»
Το ξέρατε; Άμ, δέ!!!
Έχω πεί κατ’ επανάληψιν οτι η γνώση έχει τουλάχιστον δύο επίπεδα, απέχοντα μεταξύ τους πάνυ σφόδρα.
Τσιμπάει το φίδι, συν-Έλληνα;
«- Ναί, τσιμπάει.»
Πώς το ξέρεις; Σε τσίμπησε ποτέ κανένα φίδι;
«- Όχι, το ξέρω απ’ την εγκυκλοπαίδεια. Έχω δεί καί ντοκυμανταίρ στην τηλεόραση!»
Έτσι, έ; Μορφωμένο παιδί! Μπράβο σου!
Καλώς, αλλά…
…Δεν νομίζω πως χρειάζεται να προσθέσω κάτι άλλο, γιά να δείξω τη διαφορά γνώσης με ΓΝΩΣΗ!
Λοιπόν, ρωτάω: Όσοι κάνουν σήμερα ζημιά στην Ελλάδα, το κάνουν από …ιδεολογία;
«- Όχι, ρέ Εργοδότη! Γιά το χρήμα το κάνουν!»
Συμφωνώ απόλυτα. Μή μου πήτε, όμως, πως πράγματι είχατε συνειδητοποιήσει πως οι λαθρολάγνοι δρούν με αμοιβή τους τεράστια χρηματικά ποσά! Διότι δεν το είχατε συνειδητοποιήσει σε πρώτο επίπεδο. Απλώς, το είχατε στο μυαλό σας (σε τρίτο, τέταρτο επίπεδο σπουδαιότητας) σαν μιά πιθανή πραγματικότητα· που, όμως, συμβαίνει κάπου αλλού καί αφορά μονάχα άλλους, που δεν μπλέκονται στα πόδια σας καθημερινώς – τους πωλητικούς στην Αθήνα, ή τους Μυτιληνιούς καί λοιπούς νησιώτες του ανατολικού Αιγαίου.
Ας ελπίσω, όμως, ότι η γνώση (γιά τους τραπεζικούς λογαριασμούς των λαθρολάγνων) θα σας γίνει ΓΝΩΣΗ! (Καί σύντομα, παρακαλώ!)
Αυτές τις μέρες χαίρομαι όσο δέ φαντάζεστε, που άρχισε να διαδίδεται καί σε άλλα ιστολόγια (καί σαφώς μεγαλύτερης αναγνωσιμότητας από τούτο εδώ) η ιδέα να ρωτάνε τον κάθε αληταρά ΠΟΣΑ ΠΗΡΕ. (Κι άλλα ιστολόγια θυμούνται παλιότερες δημοσιεύσεις τους, που αναρωτήθηκαν κι αυτά το ίδιο.) Έτσι μπράβο, παιδιά! Έτσι τους χρειάζεται!!! Αλαλιάστε τους, να μή βρίσκουν τόπο να σταθούν! Όχι, που θα μας πουλήσουν καί …ιδεολογία, τα καθάρματα!!!
Όμως, συν-Έλληνα, έχω ένα παράπονο:
- Το πόσα πήραν καί παίρνουν οι αλήτες, άρχισες μεν να το βλέπεις (έστω καί αργά).
- Αλλά το πόσα χάνεις ΕΣΥ (γιά να μπούν σε τσέπες αλητών), το βλέπεις; Ή ακόμη;
Θα σας αφηγηθώ μιά ιστορία. Ένα πραγματικό γεγονός – κι όχι φήμες, «κάπου το άκουσα», καί παρόμοιες τρίχες.
Πρίν πάνω από είκοσι χρόνια, κάποιος (μακαρίτης σήμερα) ιδιοκτήτης φυλλάδας είχε ζητήσει θαλασσοδάνειο από το τότε γκουβέρνο. (Παλιά δουλειά!… Μου δίνεις δανεικά κι αγύριστα -τα οποία θα τα πληρώσει πάλι ο μαλάκας ο λαός-, κι εγώ κρύβω διά της σιωπής τις αλητείες σου, ώ γκουβέρνο!) Γιά κάποιους λόγους, όμως, το τότε γκουβέρνο δεν τού ‘δωσε. Οπότε, ο τύπος σκέφτηκε: «- Έτσι είσαι; θα σε φτιάξω εγώ!»
Καί τό ‘σκασε το μυστικό!
Γράφει, λοιπόν, η εν λόγωι φυλλάς άρθρο, όπου δήθεν έριχνε μομφή ανικανότητας στο γκουβέρνο, ότι δήθεν τάχαμ είναι ανοργάνωτο, καί (εξ αιτίας της ανοργανωσιάς καί της ανικανότητάς του) δεν «απορρόφησε» όλα τα διαθέσιμα κονδύλια γιά το τότε έτος της -τότε- «Ευρωπαϊκής Κοινότητας» (σήμερα «Ε»Ε). Καί κατέληγε το άρθρο:
«…Φέτος πήραμε μόνο πεντακόσια δίς δραχμές από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, αν καί δώσαμε πάνω από εφτακόσια δίς!…»
Το θυμάμαι σαν καί τώρα. (Με την εξαίρεση της 100% ακρίβειας στα ποσά.)
Αυτά, ως απάντηση στους μαλάκες, που πετάγονται με …θυμό (απέναντι σ’ εμάς, τους …«καί τσιγκούνηδες, καί ρατσιστές») στα φόρα καί στα σχόλια των ιστολογίων, καί λένε ότι τα λεφτά γιά τους λάθρο τα δίνει «η Ευρώπη»!
Ξού, ρέ ΖΩΑ!!! Που θεωρείτε τόσο ηλίθιο τον Ευρωπαίο φορολογούμενο, ώστε να ταΐζει τα λαθρομούσλιμζ της Ελλάδας από …καλή καρδιά του καί μόνον!!! Ποιά «Ευρώπη», ρέ κοπριές; ΕΜΕΙΣ τα πληρώνουμε (κι) αυτά!!!
Κι άσε τους λάθρο· κατανοήστε καλά πως η «Ευρώπη» εξ αρχής εφευρέθηκε ως μηχανισμός αποκρύψεως πωλητικών καί οικονομικών ευθυνών, καί τίποτ’ άλλο. (Διότι δεν είναι τόσο εύκολο να πεταχτείς μέχρι τις Βρυξέλλες, να σπάσεις κεφάλια «υπευθύνων» – σε αντίθεση με την Αθήνα.) Κι όσο γιά λεφτά κι επιχορηγήσεις, σιγά μην ξύπνησαν ένα πρωϊνό οι Ευρωπαίοι «εταίροι» μας, κι είπαν ν’ αρχίσουν τις φιλανθρωπίες προς την Ελλαδίτσα! Σιγά μην τους βαραίνουν τα λεφτά τους, κι είπαν να μας κάνουν χρηματικά …δωράκια… ωσάν να πρόκειται γιά κάποιο είδος Άη-Βασίλη παντός καιρού!
Ρέ, κάτι ξερόλικα ΖΩΑ που υπάρχουν!…
ΕΜΕΙΣ βάζουμε στο «Ευρωπαϊκό» ταμείο περισσότερα απ’ όσα παίρνουμε, ΡΕΕΕΕΕ!!!!…. Επί δεκαετίες ολόκληρες, ΡΕΕΕΕΕ!!!!!… Ξυπνάτε, ΡΕΕΕΕΕ!!!!!…..
[Πάντως, οφείλω ν’ αναγνωρίσω την επιτυχία της απάτης αυτής, υπό το όνομα «Ευρώπη»· φανταστικοί οι απατεώνες που τη σκέφτηκαν! Τους βγάζω το καπέλλο!
Κοντά σαράντα χρόνια -από το 1980-, κι ο Έλλην ακόμη ΔΕΝ κατάλαβε ότι δίνει περισσότερα στην «Ευρώπη», απ’ όσα σπεύδει ν’ αρπάξει ως «επιδοτήσεις» καί λοιπά φούμαρα.]
Γιά να κλείσουμε την ενότητα: απόδειξη του χρήματος ως κινητήριας δύναμης των λαθρολάγνων αποτελούν τα πρόσφατα δημοσιεύματα, ότι οι Συριζαίοι έφαγαν τα περισσότερα λεφτά γιά τα «χότ σπότζ»· καί τελικώς στους λάθρο έφτασαν λιγώτερα απ’ τα μισά! (Πχ εδώ… Αλλά, χίχίχίιιι!!! Κοίτα ποιός μιλάει! Χιούμορ πού ‘χει η πραγματικότητα, μερικές φορές…)
Σύμφωνοι!… μόνο που τα δημοσιεύματα αυτά δεν λένε πόσα επιπλέον χρήματα κονόμησε (καί συνεχίζει να κονομάει) ο κάθε αληταράς πωλητικός, ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΜΠΑΣΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ τους λάθρο! Διότι τα ποσά, που «παίζουν» (σε μίζες, σε λογαριασμούς σε όφφ-σόουρζ, σε «στραβά μάτια», κτλ) στο λαθρομπάσιμο στη χώρα μας, είναι ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ των όσων δίδονται γιά κοντέηνερς με αρκουδίσιο. Προκαλούν ίλιγγο, άμα κάτσεις καί τα υπολογίσεις.
Αν ο κάθε λάθρο (τη στιγμή που παραβιάζει τα σύνορά μας) κουβαλάει απάνω του καθαρά δέκα χιλιάρικα ευρά μετρητά μονάχα γιά πάρτη του, πόση είναι η μίζα πού ‘δωσε, οέο;
ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΛΛΗ ΤΟΣΗ!!!
Έξυπνα παιδιά είσαστε, κάντε τον λογαριασμό – καί τα λέμε!
δ. Σεβασμός σε ΚΑΝΕΝΑΝ «μεγαλόσχημο»!
Εδώ που φτάσαμε πιά, κι αφού διαπιστώσαμε ότι πάντες οι «μεγαλόσχημοι» τα παίρνουν γιά να ΠΡΟΔΙΔΟΥΝ αυτή τη δόλια πατρίδα, είναι μέγιστο λάθος ν’ αποδίδουμε σεβασμό σε πρόσωπα, που παραδοσιακά τους αποδίδαμε. Διότι άπαντες οι προαναφερθέντες κάνανε καί κάνουν κάθε προσπάθεια γιά ν’ αυτοεξευτελιστούν. (Άρα, αφού αυτοί γίνονται ξεφτίλες από μόνοι τους, εμείς τί παριστάνουμε, επιμένοντας να τους αποδίδουμε σεβασμό; τους βασιλικώτερους του βασιλέως; )
Τώρα, όλοι αυτοί …»δικαιούνται» μονάχα σάπιες ντομάτες… πρίν τις κρεμάλες, εννοώ.
Ο διαιωνιζόμενος σεβασμός του συν-Έλληνα προς αυτά τα άτομα, απλά παρατείνει την ατιμωρησία τους – καί το θράσος τους, να συνεχίζουν τις προδοσίες.
Ποιοί δεσποτάδες καί ποιοί δικαστικοί; Ποιοί πωλητικοί καί ποιοί ανώτατοι στρατιωτικοί; Ποιοί δημοσιοϋπάλληλοι καί ποιοί τραπεζίτες; Ποιοί «έτσι» καί ποιοί «αλλοιώς»;
Καί γιατί να τους σεβόμαστε; Αυτοί, μας σεβάστηκαν καθόλου;
ε. Ο οίκτος μας πρέπει νά ‘χει διακόπτη!
Δεν έχω να προσθέσω πολλά περισσότερα, απ’ αυτό που λέει ο τίτλος· πρέπει να σκληρύνει η ψυχή μας.
Οίκτο θα δείχνουμε μόνο προς τον συν-Έλληνα που τον ξέρουμε χρόνια, καί ο οποίος κατάντησε στα πρόθυρα αυτοκτονίας καί τρέλλας. Οίκτο θα δείχνουμε καί προς τα ζώα, αν είμαστε φιλόζωοι. (Δεν μας φταίνε σε τίποτε αυτά – καί δε λέω γιά φίδια καί κροκόδειλους, ούτε γιά μυίγες καί κουνούπια. Lol!!!)
Αλλά απέναντι στο κάθε λαθρόσκατο, ο οίκτος μας οφείλει να «ρίχνει ασφάλεια». (Τί οίκτο να δείξεις, δηλαδή, απέναντι σ’ ένα βιολογικό ρομπότ, που έρχεται να σε σφάξει; ) Αν δεν,… δεν φταίω γιά τα συνεπαγόμενα.
(Κι από μιά άποψη, καλύτερα να υπάρξουν συνεπαγόμενα. Αν τα λάθρο σφάξουν κανέναν ηλίθιο, τότε ανεβαίνει ο μέσος όρος νοημοσύνης του έθνους – διότι γίνεται πιό μικρός ο παρονομαστής του κλάσματος.)
Άξια αναφοράς παρένθεση: Φάτε τα σκατά, τώρα, όσοι παραδέχεστε (με το ζόρι) πως ναί μέν, οι λάθρο έχουν ανάμεσά τους καί τζιχάντια, από τα οποία κινδυνεύουμε, αλλά… «- Τί φταίνε τα αθώα τα (λαθρομουσλιμο)παιδάκια;!» ! Μονάχα να βρεθήτε κοντά σε κανένα τέτοιο «αθώο», που θα κρατάει όχι κλεμμένο χειρουργικό ψαλλίδι, αλλά χειροβομβίδα (ή / καί θά ‘ναι ζωσμένο με εκρηκτικά), καί θα τα πούμε καλά!
Ά, συγνώμη, λάθος μου: δεν θα τα πούμε μαζί, τότε. Θα τα πήτε με τον Άγιο Πέτρο.
Συμπερασματικώς
Συνοψίζω τους πέντε βασικούς κανόνες γιά ψυχική καί νοητική προετοιμασία των Ελλήνων, εν όψει επερχομένων γεγονότων:
- Ο συν-Έλληνάς σου έχει σήμερα κάθε πιθανότητα να είναι αποτρελλαμένος. Επομένως, πρόσεχε πώς θα τον προσεγγίσεις! Κατά πάσα πιθανότητα θα χρειαστεί να τον βοηθήσεις ν’ ανακάμψει, καί μή δέχεσαι ως δεδομένο ότι έχει λογική – καί τη χρησιμοποιεί.
- Την εμπιστοσύνη σου δεν θα τη χαρίσεις πουθενά! Όποιος ενδιαφέρεται, θα την κερδίσει με αγώνα.
- Τη ζημιά στην Ελλάδα οι εχθροί καί οι προδότες την κάνουν ΠΑΝΤΑ τσεπώνοντας (ΠΟΛΥ) χρήμα. ΠΟΤΕ από σκέτη ιδεολογία. Το οποίο χρήμα το παίρνουν από ΕΣΕΝΑ, Έλληνα.
- Δεν δείχνουμε σεβασμό σε κανέναν, που δεν μας σέβεται κι αυτός. ΟΠΟΙΟΣ κι αν είν’ αυτός!… ή νομίζει πως είναι. (Ο σεβασμός είναι αμφίδρομη πολιτισμική αξία, ποτέ μονόδρομη.) Ο μή σεβόμενος τον Ελληνικό Λαό, τα όποια αξιώματά του να τα χώσει εκεί που ξέρει. (Άσε που προσεχώς θα τον …βοηθήσουμε κι εμείς σ’ αυτό! )
- Οίκτος, τέλος! Αυτό το φρούτο, άμα θέλουμε, κι όταν θέλουμε. Αλλά, γιά τους λάθρο καί τους λαθρολάγνους, ΔΕΝ θέλουμε!
Διότι θα τα χρειαστήτε πολύ σύντομα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου