KAΛΗΜΕΡΑ!....
.......κι ενώ ξημερώνει, φωτίζουν τα Εισόδια της Θεοτόκου την "πορεία ειρήνης" προς τα Χριστούγεννα...μόνο οι κούφιοι των μοντερνισμών αρνούνται το πάθος για ήμερη αγαπητική καρδιά...
.......και ποιος νοιάζεται, σήμερα, για τα ωραία θεωτικά της ψυχής που ασφυκτιά στον στείρο κόσμο και οικοδομεί κρυφή καρδιά-αστρόπλοιο προς ουρανούς;.οι εωσφορικοί καιροί μας αυτομεσιτεύονται στην αλαλάζουσα ματαίωση και ματαιότητα....
........και πέφτουμε "με τα μούτρα" στον Ελύτη : "Λίγο για μια στιγμή να παίξεις πάνω στην κιθάρα σου / τα ονόματα της Παναγίας και θα δεις / Ε ε Χρυσομαλλούσα , Ε ε Χρυσοσκαλίτισσα / να ξεπετιέται πάλι το βουνό με τ' άσπρο σπίτι στην πλαγιά / Τ' άλογο με τα δυό φτερά / Και η άγρια φράουλα της θάλασσας / Λάμπουσα και Κανάλα μου και Παραπορτιανή μου..."...
........η Παναγιά στο Θυσιαστήριο και ο άνθρωπος, με αγωγό αυτή, στο μυστήριο της παρουσίας του Θεού...
.......και η χλεύη του "ορθού λόγου" να απειλεί το μυστήριο της Επιστροφής, δηλαδή την επανένωση του ανθρώπου με τη μοίρα και τη ρίζα του..
.......γιατί ο άνθρωπος είναι ο πρόσφυγας και μετανάστης, ο άνθρωπος της Πτώσης και της Αμαρτίας, αυτός είναι ο αόρατος Ξένος μέσα στον μετρήσιμο κόσμο των "αφθονιών" και της "ευτυχίας"..
.......και σήμερα η Βασίλισσα της ψυχής μας, μας εισοδεύει στο νόημα, στην τρομερή θητεία Φάτνη - Γολγοθάς - Ανάσταση...
.......το θέμα είναι αν μπορούμε εμείς, όλα αυτά τα "μεταφυσικά και αλλόκοτα" να τα κάνουμε άμεση ζωή και αναπλασμένη εμπειρία..
.......δηλαδή να νιώσουμε σέβας και ευγνωμοσύνη, και με αυτά να οδηγηθούμε σε μια Νέα Στάση Ζωής...
.......κι ενώ ξημερώνει, φωτίζουν τα Εισόδια της Θεοτόκου την "πορεία ειρήνης" προς τα Χριστούγεννα...μόνο οι κούφιοι των μοντερνισμών αρνούνται το πάθος για ήμερη αγαπητική καρδιά...
.......και ποιος νοιάζεται, σήμερα, για τα ωραία θεωτικά της ψυχής που ασφυκτιά στον στείρο κόσμο και οικοδομεί κρυφή καρδιά-αστρόπλοιο προς ουρανούς;.οι εωσφορικοί καιροί μας αυτομεσιτεύονται στην αλαλάζουσα ματαίωση και ματαιότητα....
........και πέφτουμε "με τα μούτρα" στον Ελύτη : "Λίγο για μια στιγμή να παίξεις πάνω στην κιθάρα σου / τα ονόματα της Παναγίας και θα δεις / Ε ε Χρυσομαλλούσα , Ε ε Χρυσοσκαλίτισσα / να ξεπετιέται πάλι το βουνό με τ' άσπρο σπίτι στην πλαγιά / Τ' άλογο με τα δυό φτερά / Και η άγρια φράουλα της θάλασσας / Λάμπουσα και Κανάλα μου και Παραπορτιανή μου..."...
........η Παναγιά στο Θυσιαστήριο και ο άνθρωπος, με αγωγό αυτή, στο μυστήριο της παρουσίας του Θεού...
.......και η χλεύη του "ορθού λόγου" να απειλεί το μυστήριο της Επιστροφής, δηλαδή την επανένωση του ανθρώπου με τη μοίρα και τη ρίζα του..
.......γιατί ο άνθρωπος είναι ο πρόσφυγας και μετανάστης, ο άνθρωπος της Πτώσης και της Αμαρτίας, αυτός είναι ο αόρατος Ξένος μέσα στον μετρήσιμο κόσμο των "αφθονιών" και της "ευτυχίας"..
.......και σήμερα η Βασίλισσα της ψυχής μας, μας εισοδεύει στο νόημα, στην τρομερή θητεία Φάτνη - Γολγοθάς - Ανάσταση...
.......το θέμα είναι αν μπορούμε εμείς, όλα αυτά τα "μεταφυσικά και αλλόκοτα" να τα κάνουμε άμεση ζωή και αναπλασμένη εμπειρία..
.......δηλαδή να νιώσουμε σέβας και ευγνωμοσύνη, και με αυτά να οδηγηθούμε σε μια Νέα Στάση Ζωής...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου