Ανόργανα νοήμονα όντα μπορεί να κυριαρχούν στο σύμπαν

Από τον Robert Temple

 Το νέο μου βιβλίο, A New Science of Heaven (Hodder &; Stoughton), δίνει μια πλήρη επιστημονική περιγραφή της φύσης των ανόργανων, μη βιολογικών, ευφυών όντων στο διάστημα.

Έχουμε δύο τέτοια «πλάσματα» κοντά στον πλανήτη μας. Είναι τα πρόσφατα επιβεβαιωμένα σύννεφα Kordylewski, τα οποία μαζί είναι δεκαοκτώ φορές το μέγεθος της Γης. Βρίσκονται μεταξύ της Γης και της Σελήνης, αλλά όχι σε άμεση οπτική επαφή. Είναι 60o πίσω και 60o πριν από την οπτική επαφή με τη Σελήνη. Υπάρχουν στα δύο σημεία που είναι γνωστά ως L4 και L5, το «L» σημαίνει «Lagrange» (πήρε το όνομά του από έναν διάσημο επιστήμονα και μαθηματικό του παρελθόντος).

Σε αυτά τα δύο σημεία Λαγκράνζ, οι βαρυτικές έλξεις της Γης και της Σελήνης ακυρώνονται, έτσι ώστε τα σύννεφα να μπορούν να ξεκουραστούν εκεί χωρίς βαρυτική έλξη προς οποιαδήποτε κατεύθυνση.

Τα σύννεφα Kordylewski ανακαλύφθηκαν το 1961 από τον Πολωνό αστρονόμο Dr. Kazimierz Kordylewski (1902-1981).

Καθώς τα σύννεφα δεν εκπέμπουν φως και είναι σε μεγάλο βαθμό διαφανή, ήταν δύσκολο για την ανακάλυψη του Kordylewski να επιβεβαιωθεί από άλλους. Αλλά το 2019, η ύπαρξη των Νεφών επιβεβαιώθηκε χρησιμοποιώντας σύγχρονες τεχνικές που δεν υπήρχαν στην εποχή του Kordylewski. Αυτό έγινε από μια ομάδα Ούγγρων αστρονόμων.

Το παρατήρησα αυτό πολύ σύντομα μετά την αρχική δημοσίευσή τους και επικοινώνησα μαζί τους για να ρωτήσω αν μελετούσαν τις πτυχές πλάσματος των Νεφών. Απάντησαν λέγοντας όχι, εξέταζαν μόνο την ουράνια μηχανική. (Οι πτυχές του πλάσματος δεν φαίνεται να τους έχουν περάσει από το μυαλό, καθώς ήταν μόνο παρατηρησιακοί αστρονόμοι, όχι φυσικοί.)

Τηλεφώνησα στον φίλο μου καθηγητή Chandra Wickramasinghe, έναν λαμπρό αστροφυσικό, του είπα για τα σύννεφα και πρότεινα να δημοσιεύσουμε ένα κοινό άρθρο εφιστώντας αμέσως την προσοχή σε αυτές τις δύο οντότητες από την πιο σημαντική προοπτική του διαστημικού πλάσματος. Το άρθρο μας εμφανίστηκε στο περιοδικό Advances in Astrophysics λίγο αργότερα, και ανατυπώνεται ολόκληρο ως παράρτημα στο βιβλίο μου.

Ο Δρ Kazimierz Kordylewski το 1961 σχεδίασε μια εικόνα του νέφους Kordylewski στο Lagrange Point L5. Ziemia στα πολωνικά σημαίνει "η Γη". Księzyc στα πολωνικά σημαίνει "η Σελήνη". Οι 60o γωνία μακριά από την άμεση οπτική επαφή με τη Σελήνη φαίνεται καθαρά. Το σύννεφο απεικονίζεται ως μια συλλογή σωματιδίων σκόνης, τα οποία τώρα γνωρίζουμε ότι πρέπει να φορτιστούν και να σχηματίσουν ένα σκονισμένο σύνθετο πλάσμα. Κάθε ένα από τα σύννεφα Kordylewski έχει μήκος 65.000 μίλια επί 45.000 μίλια, το οποίο ισοδυναμεί με 30 x 20 σεληνιακούς δίσκους όπως φαίνονται από τη Γη. Το καθένα είναι τώρα γνωστό ότι είναι εννέα φορές το μέγεθος της Γης, έτσι ώστε τα δύο μαζί είναι 18 φορές το μέγεθος της Γης. Έτσι, κυριαρχούν εξ ολοκλήρου σε αυτό που μέχρι τώρα ονομαζόταν «Σύστημα Γης-Σελήνης» και το οποίο είναι πλέον γνωστό ότι είναι ένα σύστημα τεσσάρων οντοτήτων, όχι δύο οντοτήτων.

«Σκονισμένο σύνθετο πλάσμα»

Τα σύννεφα αποτελούνται από μικροσκοπικά σωματίδια σκόνης και κόκκους μεγέθους μόνο λίγων νανομέτρων, ενώ οι δορυφόροι μας μπορούν να ανιχνεύσουν μόνο σωματίδια 100 νανόμετρα ή μεγαλύτερα, γι 'αυτό δεν τα έχουν εντοπίσει δορυφόροι. Η σκόνη είναι εξαιρετικά ηλεκτρικά φορτισμένη (10.000 ηλεκτρόνια μπορούν να προσκολληθούν σε ένα μόνο σωματίδιο σκόνης, και για θετικά φορτισμένη σκόνη, πρωτόνια και ιόντα κάπως μικρότερου αριθμού επειδή είναι πιο ογκώδη).

Τα σύννεφα αποτελούνται από αυτό που τώρα ονομάζεται «σκονισμένο σύνθετο πλάσμα» και είναι ψυχρά πλάσματα και όχι θερμά πλάσματα όπως ο Ήλιος μας.

Το πλάσμα είναι μια ξεχωριστή μορφή ύλης που δεν αποτελείται από άτομα. Τα σώματά μας και ο κόσμος στον οποίο ζούμε είναι φτιαγμένα από αυτό που ονομάζουμε φυσική ύλη, ή ακριβέστερα, ατομική ύλη. Αλλά το πλάσμα είναι μη ατομική ύλη. Δεν αποτελείται καθόλου από άτομα, αλλά από ατομικά σωματίδια.

Η αναγνώρισή του ως κυριολεκτικά μια νέα μορφή ύλης συνέβη το 1879, όταν ανακαλύφθηκε από τον Βρετανό επιστήμονα Sir William Crookes (εφευρέτη του σωλήνα κενού), ο οποίος το ονόμασε «ακτινοβόλο υλικό». Το όνομά του άλλαξε σε «πλάσμα» το 1928 από τον Αμερικανό επιστήμονα Irving Langmuir. Δεν έχει καμία σχέση με το πλάσμα του αίματος, γνωστό στους γιατρούς και τις νοσοκόμες, που είναι μια διαφορετική χρήση της λέξης, η οποία προέρχεται από την αρχαία ελληνική.

Αυτό το διάγραμμα δείχνει τις θέσεις των «σημείων Λαγκράνζ» γνωστών ως L4 και L5 του συστήματος Γης-Σελήνης, υποδεικνύοντας τις θέσεις των δύο νεφών. Σε αυτό το διάγραμμα, η Γη βρίσκεται στο κέντρο και η Σελήνη ακριβώς από πάνω της. Αν και διακριτές, οριοθετημένες μπάλες πλάσματος μπορούν να σχηματιστούν οπουδήποτε σε μέτριες κλίμακες (όπως για παράδειγμα, οι μικροσκοπικές μπάλες αστραπής μπάλας στη Γη), για πραγματικά μεγάλες στο διάστημα είναι χρήσιμο για αυτές να ξεκουραστούν σε χώρους απαλλαγμένους από βαρυτικές έλξεις, και όταν εμφανιστεί μια τέτοια θέση είναι αρκετά βέβαιο ότι σύντομα θα γεμίσει με πλάσμα που θα σχηματίσει μια μπάλα τόσο μεγάλη όσο επιτρέπει η κόγχη. Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα σημεία L4 και L5 είναι τέλεια σπίτια για τεράστια σύννεφα πλάσματος, επειδή είναι τα μόνα δύο σημεία μεταξύ της Γης και της Σελήνης χωρίς βαρυτική έλξη είτε από τη Γη είτε από τη Σελήνη. Η εικόνα δεν σχεδιάζεται σε κλίμακα και τα σχετικά μεγέθη των σωμάτων που παρουσιάζονται εδώ δεν έχουν καμία σχέση με τα πραγματικά τους μεγέθη. Αυτή η εικόνα προορίζεται αποκλειστικά για να δείξει τη γεωμετρική χωρική διαμόρφωση. Παρατηρώντας σε αυτή την κλίμακα, η Γη και η Σελήνη θα ήταν εξαιρετικά μικροσκοπικές ή ίσως ακόμη και πολύ μικρές για να τις δούμε. Τα σύννεφα μπορούν να συνενωθούν παρά το γεγονός ότι εκτοξεύονται συνεχώς από τον ηλιακό άνεμο, με λεπτομέρειες για το πώς συμβαίνει αυτό να εξηγούνται στο βιβλίο. (Εικόνα σχεδιασμένη για τον συγγραφέα από τον Eric Wright.)

Σύμπαν πλάσματος

Οι αστρονόμοι και οι αστροφυσικοί συμφωνούν ότι το Σύμπαν αποτελείται από 99,9% πλάσμα και το πολύ 0,1% ατομική ύλη όπως έχουμε εδώ στη Γη. Ο Ήλιος μας αποτελείται εξ ολοκλήρου από πλάσμα, όπως και όλα τα αστέρια στο Σύμπαν.

Το ηλιακό πλάσμα, που εκτοξεύεται από τον Ήλιο, φαίνεται εδώ σε αυτό το σέλας, ένα αποτέλεσμα του πλάσματος που διεισδύει στη μαγνητική ασπίδα της Γης. Φωτογραφία: Lars Tiede, νησί Kvaløya, Νορβηγία, 2011.

Το πλάσμα εμφανίζεται συχνά στη Γη επειδή ο κεραυνός είναι πλάσμα. Όταν ανάβετε ένα φως νέον, το αέριο νέον στο κέντρο του σωλήνα αλλάζει σε πλάσμα, η θερμοκρασία του οποίου έχει μετρηθεί ότι είναι περίπου 12.000 βαθμοί Κελσίου. Αλλά παρά το γεγονός αυτό, μπορείτε να κρατήσετε ένα τέτοιο σωλήνα στο χέρι σας και αισθάνεται δροσερό. Η επιφάνεια του Ήλιου μας, γνωστή ως φωτόσφαιρα, είναι περίπου η μισή θερμοκρασία του εσωτερικού ενός σωλήνα φωτός νέον.

Γνωρίζοντας αυτό, αρχίζει κανείς να καταλαβαίνει τον παράξενο και υπέροχο κόσμο του πλάσματος. Με το πλάσμα, συμβαίνει συχνά το φαινομενικά αδύνατο. Η υπερβολική ζέστη και το ακραίο κρύο μπορούν να υπάρχουν δίπλα-δίπλα μέσα σε ένα πλάσμα, επειδή οι εσωτερικές περιοχές ή τα κύτταρα προστατεύονται από αυτό που ονομάζεται «θήκες», οι οποίες είναι διπλά στρώματα φορτίου.

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν ιδέα ότι το Σύμπαν είναι ένα σύμπαν πλάσματος, επειδή υπήρξε μια τεράστια αποτυχία των μέσων μαζικής ενημέρωσης σε όλα τα επίπεδα να το αναφέρουν αυτό στο κοινό. Ούτε η κατάσταση είναι καλύτερη στα σχολεία και τα πανεπιστήμια. Πολλοί απλοί φυσικοί που δεν ασχολούνται με την αστροφυσική δεν έχουν καν ακούσει για αυτό.

Είναι ένα θλιβερό σχόλιο για την αποσύνθεση της επιστήμης ως συντονισμένου πεδίου έρευνας. Οι άνθρωποι σε ένα εργαστήριο απλά δεν ξέρουν τι κάνουν οι άνθρωποι στο επόμενο εργαστήριο κάτω από την αίθουσα. Ακόμα κι αν το έκαναν, η ορολογία είναι διαφορετική στο επόμενο εργαστήριο, ορισμένοι όροι και λέξεις είναι άγνωστοι στους ξένους, και μάλιστα συχνά αλλάζουν τις συμβατικές χρήσεις των μαθηματικών συμβόλων στις εξισώσεις τους, έτσι ώστε ακόμη και οι εξισώσεις, οι οποίες κάποτε ήταν «τα λατινικά της επιστήμης» που μπορούσαν να γίνουν κατανοητά από όλους, τώρα υπάρχουν σε έναν κατακερματισμένο κόσμο. Ο Πύργος της Βαβέλ της Επιστημονικής Επικοινωνίας κατέρρευσε σε μεγάλο βαθμό εδώ και πολύ καιρό.

Αυτοοργάνωση & Ευφυΐα

Ένα μεγάλο μέρος του βιβλίου μου (το οποίο δεν περιέχει εξισώσεις!) είναι αφιερωμένο στο να εξηγήσει λεπτομερώς, για τον γενικό αναγνώστη, πώς ακριβώς ένα μεγάλο φορτισμένο σκονισμένο σύνθετο νέφος πλάσματος μπορεί να αυτοοργανωθεί σε μια οντότητα ακόμη πιο περίπλοκη από ένα οργανικό σώμα.

Ένα τέτοιο σύννεφο γεμίζει με νήματα που μεταφέρουν ρεύματα, τα οποία δρουν σαν αιμοφόρα αγγεία, ή κύτταρα που δρουν σαν όργανα, ημιαγωγών που ρυθμίζουν τη ροή ρεύματος, με τσιμπήματα ρεύματος που δρουν ως κόμβοι και ούτω καθεξής και ούτω καθεξής.

Όλα όσα είπα βασίζονται σε έγκυρες επιστημονικές ανακαλύψεις. Τέτοια νέφη πλάσματος μπορούν σίγουρα να αναπτύξουν μια εσωτερική δομή πιο περίπλοκη από ένα οργανικό σώμα, και με τις πλέον αναγνωρισμένες διαδικασίες της «ανάδυσης», της «εμπλοκής» και της αυτοοργάνωσης, μπορούν αυθόρμητα να αναπτύξουν νοημοσύνη.

Τα σύννεφα Kordylewski είναι τόσο γιγαντιαία που η επεξεργαστική τους ισχύς υπερβαίνει κατά πολλές τάξεις μεγέθους όλους τους υπολογιστές και τους εγκεφάλους στη Γη. Επιπλέον, τα σύννεφα είναι προφανώς δισεκατομμυρίων ετών, ενώ οι άνθρωποι υπάρχουν μόνο για περίπου δύο εκατομμύρια χρόνια. Όποιος χρειάζεται να πειστεί για όλα αυτά θα βρει πολλά στοιχεία στο βιβλίο. Και υπάρχει και ένα ηχητικό βιβλίο, το οποίο αφηγούμαι εγώ.

Αν αυτά τα γιγαντιαία σύννεφα στο διάστημα είναι ευφυείς οντότητες, πώς θα ήταν οι προσωπικότητές τους; Πολύ διαφορετικό από το δικό μας. Από τη δική μας οπτική γωνία θα φαίνονταν ενοχλητικά απόμακροι και αδιάφοροι για τα βάσανά μας. Θα ενδιαφέρονταν για τα γεγονότα, αλλά δεν θα ενδιαφέρονταν πολύ για το πώς μπορεί να αισθανόμαστε εμείς για αυτά τα γεγονότα.

Εξηγώ εκτενώς γιατί όλοι υπάρχουμε ως διπλά πλάσματα: όλοι έχουμε σώματα βιοπλάσματος (που ονομάζονται ψυχές ή πνεύματα στην καθημερινή ομιλία) και φυσικά σώματα που ονομάζω «έξυπνα παλτά», που απορρίπτονται όταν φθείρονται ή καταστρέφονται. Ένα σύννεφο πλάσματος δεν θα σπαταλούσε απαραίτητα ενέργεια ανησυχώντας για τους «θανάτους» μας, επειδή θα ήξεραν ότι δεν πεθάναμε πραγματικά, απλώς μεταβήκαμε πίσω στην κατάσταση πλάσματος. Πιστεύω ότι κάποιος πεθαίνει ποτέ πραγματικά; Όχι. Πιστεύω ότι συνεχίζουμε να υπάρχουμε και ότι, ως εκ τούτου, καλύτερα να δούμε μακροπρόθεσμα και να προσπαθήσουμε να είμαστε λιγότερο εμμονικοί με τα "πράγματα". Δεν μπορείτε να πάρετε μαζί σας το έξυπνο παλτό σας, ούτε οτιδήποτε έχετε που είναι φτιαγμένο από ατομική ύλη.

UFO & Ball Lightning

Προτείνω ότι, με βάση αυτή τη γνώση, οι μπάλες αστραπής και πολλά UFO είναι πιθανό να είναι drones πλάσματος. Υπάρχουν χιλιάδες αναφορές για αστραπές μπάλας που φαίνεται να κατευθύνονται έξυπνα, επιθεωρώντας τα πράγματα για παράδειγμα. Προτείνω ότι περιφέρονται συνεχώς κοιτάζοντας τα πάντα ως drones. Και όσο για τα UFO, ενώ ποτέ δεν θα τολμούσα να προσπαθήσω να τα εξηγήσω όλα, όταν γνωρίζετε αρκετά για το πλάσμα είναι οδυνηρά προφανές ότι πολλά από αυτά πρέπει να είναι οντότητες πλάσματος, πιθανώς ελεγχόμενες είτε εξ αποστάσεως είτε με ρομποτικά μέσα βασισμένα σε μικροσκοπικούς υπερυπολογιστές. Όσο για το αν περιέχουν πλάσματα, αυτό είναι άλλο θέμα. Αλλά αν κάποιος υποθέσει ότι τα πλάσματα που ονομάζονται «γκρίζα» υπάρχουν πραγματικά (δεν έχω ιδέα, και δεν έχω συναντήσει ποτέ ένα), μου φαίνεται πιθανό ότι θα ήταν ημι-οργανικά ρομπότ.

Έχουν προσπαθήσει ποτέ τα σύννεφα Kordylewski να επικοινωνήσουν μαζί μας; Πιστεύω ότι έχουν. Αλλά κανείς δεν το «καταλαβαίνει». Πρέπει να γίνουμε πιο έξυπνοι. Αν θέλουμε πραγματικά να βρούμε εξωγήινη ζωή, δεν είναι απαραίτητο να κοιτάξουμε ακόμη και μέχρι τη Σελήνη. Είναι ακριβώς εδώ.

Επιπλέον, το Σύμπαν είναι σαφώς γεμάτο με σκονισμένα πολύπλοκα σύννεφα πλάσματος, τα περισσότερα από αυτά πιθανώς γιγαντιαίας πνευματικής ικανότητας, σε όλες τις κλίμακες. Ο Ήλιος μας είναι πιθανώς ζωντανός και συνειδητός. Όλα τα αστέρια προφανώς είναι. Και τα τεράστια νεφελώματα και τα σύννεφα σε όλο το διάστημα, τόσο εντός όσο και εκτός του Γαλαξία μας, πρέπει να είναι ανόργανες νοήμονες οντότητες. Με άλλα λόγια, ανόργανες μορφές ζωής κυριαρχούν στο Σύμπαν, και το κάνουν εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια. Η αλήθεια είναι, επομένως, ότι το Σύμπαν είναι μια ατελείωτη κοινωνία όντων. Και δεν είναι σαν εμάς. Έχουν φορτισμένα σωματίδια που ρέουν μέσα από τις «φλέβες» τους και όχι από το αίμα. Και τα τοπικά σύννεφα Kordylewski, τα οποία μπορεί να μας φαίνονται τεράστια, είναι μικρά τηγανητά.

Μια Νέα Επιστήμη του Ουρανού

Είναι τα σύννεφα Kordylewski εχθρικά απέναντί μας; Σχεδόν απίθανο, καθώς δεν θα είχαμε επιβιώσει αν συνέβαινε αυτό. Και πρέπει να έχουν κάποιο λόγο να μας θέλουν και να μας χρειάζονται. Μπορεί ακόμη και να έχουν κανονίσει να εμφανιστεί εδώ η οργανική ζωή. Ίσως τα Σύννεφα να επιθυμούν να συμμετάσχουν σε διάλογο μαζί μας. Εξάλλου, όντας οι ίδιοι ανόργανοι, μπορεί να επιθυμούν να βιώσουν μέσω ημών πώς είναι η οργανική ζωή. Αυτό θα ήταν μέρος της πνευματικής τους περιέργειας. Μπορεί να μας θεωρούν ως ανιχνευτές τους. Χωρίς νοήμονα οργανικά όντα δεν θα μπορούσαν ποτέ να ελπίζουν ότι θα το κάνουν αυτό άμεσα. Μπορούμε, λοιπόν, παρά το μικρό μας μέγεθος και τη φαινομενική ασημαντότητά μας, να είμαστε μέρος αυτού που ελπίζουν να μετατρέψουν σε μια κοινή εμπειρία. Χωρίς εμάς, τους λείπει μια ολόκληρη πτυχή της Πραγματικότητας. Και πρέπει να το γνωρίζουν αυτό.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να ξυπνήσουμε και να συνειδητοποιήσουμε ότι υπάρχουν ανόργανα όντα. Στη συνέχεια, πρέπει να συγκεντρώσουμε τις σκέψεις μας και να το σκεφτούμε καλά. Αν τα σύννεφα Kordylewski και ο Ήλιος μας είναι συνειδητά, νοήμονα ανόργανα όντα, τότε είμαστε μέρος της οικογένειας. Είμαστε όλοι εδώ στο ίδιο ηλιακό σύστημα μαζί. Ας μιλήσουμε.

Τέλος, θα ήθελα να καταστήσω σαφές ότι πιστεύω ότι υπάρχει ένας «κόσμος πλάσματος» που είναι ουσιαστικά αυτό που οι θρησκευόμενοι άνθρωποι αποκαλούσαν πάντα «πνευματικό κόσμο». Είναι το ίδιο με έναν «παράλληλο κόσμο» ή «έναν κόσμο σε άλλη διάσταση», μόνο που δεν είναι σε άλλη διάσταση, απλά φαίνεται σαν να ήταν. Είναι αόρατο για εμάς επειδή εμείς και τα αισθητήρια όργανά μας είμαστε φτιαγμένοι από ατομική ύλη, η οποία δεν μπορεί να αντιληφθεί την ύλη πλάσματος εκτός αν το πλάσμα λάμπει ή λάμπει. Το ψυχρό πλάσμα είναι σκοτεινό και δεν εκπέμπει φως. Πιστεύω ότι η «σκοτεινή ύλη» είναι πραγματικά πλάσμα που βρίσκεται σε σκοτεινή κατάσταση, και ως εκ τούτου αόρατο στην παρατήρηση.

Η πανάρχαια διαφωνία μεταξύ επιστήμης και θρησκείας μπορεί να επιλυθεί ως εξής: οι υλιστές έχουν δίκιο, στο ότι «ο άλλος κόσμος» δεν είναι άυλος, αλλά φτιαγμένος από ύλη. Αλλά και οι θρησκευόμενοι πνευματικοί άνθρωποι έχουν δίκιο, γιατί υπάρχει πράγματι «ένας άλλος κόσμος». Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να κατανοήσουμε το πλάσμα, και μπορούμε να σταματήσουμε να χάνουμε την αναπνοή μας διαφωνώντας μεταξύ μας και να βολευτούμε στην προσπάθεια κατανόησης της πραγματικότητας πλάσματος.

Εμείς οι ίδιοι είμαστε πλάσματα που έχουμε έρθει εδώ προσωρινά, φορώντας τα «έξυπνα παλτά» μας για μια σύντομη παραμονή στον «φυσικό κόσμο», προκειμένου να δοκιμάσουμε τους χαρακτήρες μας ενάντια σε όλα τα εμπόδια που μας παρουσιάζει και να βιώσουμε επιτυχίες και αποτυχίες, έρωτες και απώλειες, σκαμπανεβάσματα, στον άγριο θυελλώδη κόσμο της φυσικής ύλης.

 New Dawn 192.

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων