ΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΤΗΣ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ"

 

Η ρωσική ενημερωτική εφημερίδα Ваши Новости - https://vnnews.ru/,

ζήτησε από τον Θερσίτη, την άποψή του για τους σημερινούς συσχετισμούς στην Ευρώπη και το μέλλον της.

Παραθέτω πιο κάτω στα ελληνικά ολόκληρο το άρθρο του Θερσίτη, με θέμα:

“Το αδιέξοδο της εξαρτημένης Ευρώπης και το κλειδί για την αναγέννησή της”

1. Η επιβίωση κι η αναγέννηση της Ευρώπης περνάει μέσα απο την ήττα της Δύσης.

Η έξοδος από την παρακμή, η αναγέννηση, ακόμα και η επιβίωση των Ευρωπαϊκών κοινωνιών, απαιτεί σαν ιστορική αναγκαιότητα, την απαλλαγή από την εξάρτηση από την Ουάσιγκτον.
Την ανάγκη να σταματήσει η Ευρώπη και οι θεσμοί της να αποτελούν εργαλείο της επιθετικότητας της Συλλογικής Δύσης και του ΝΑΤΟ.
Η ήττα της Δύσης στην παγκόσμια σύγκρουση που βρίσκεται σε εξέλιξη, που προετοιμάστηκε χρόνια τώρα από το «βαθύ κράτος» των ΗΠΑ, ξεκίνησε και κλιμακώνεται από το «Κόμμα του Πολέμου» που κυριαρχεί στους πολιτικούς σχηματισμούς στις χώρες αυτές, είναι ο μόνος δρόμος.

Κι αν αυτό προϋποθέτει τη στρατιωτική νίκη της Ρωσίας στο πολεμικό πεδίο και την αποΝΑΤΟποίηση/αποΝΑΖΙστοποίηση/αποΜαϊντανοποίηση της Ουκρανίας, αυτό πρέπει να υποστηριχτεί σαν στόχος, χωρίς αστερίσκους ή όρους, από κάθε άνθρωπο ή δύναμη που θέλει να λέγεται προοδευτική και ουμανιστική.

2. Οι κυρίαρχες ελίτ της Ευρώπης σαν μαριονέτες της Ουάσιγκτον.

Μια άποψη όπως η παραπάνω, είναι μειοψηφική στους λαούς της Ευρώπης σήμερα.
Για λόγους που έχουν σχέση με τις οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις στην Δυτική Ευρώπη μετά τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο αλλά και την ήττα μετά το 1990 του «Σοβιετικού μπλοκ» στον Ψυχρό Πόλεμο (που ήταν κάτι σαν 3ος Παγκόσμιος), οι κυρίαρχες πολιτικές ελίτ, ενεργούν πλέον σαν μαριονέτες της Ουάσιγκτον:

- Η εξάρτηση των οικονομιών τους από τις ΗΠΑ και κατά συνέπεια η συσσώρευση πλούτου για την αστική τάξη κάθε χώρας κυρίως μέσω αυτής της εξάρτησης, στήθηκε μεταπολεμικά με το «Σχέδιο Μάρσαλ». Συνέχισε μετά με την μονοκρατορία του Δολλαρίου και τη σύνδεση των εθνικών νομισμάτων και στη συνέχεια του Ευρώ μαζί του, τον έλεγχο από το Χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ και στην ουσία την «οικονομική κατοχή» από πιστωτές (funds), αμερικανικές Τράπεζες και εργαλεία της Ουάσιγκτον όπως το IMF και η World Bank.
- O πλήρης πολιτικός έλεγχος των χωρών της Δυτικής Ευρώπης μετά το 1945 επιβλήθηκε είτε με ανοιχτές στρατιωτικές επεμβάσεις και δικτατορίες (Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία), είτε με σκοτεινούς μηχανισμούς και τρομοκρατία ελεγχόμενη από τη CIA και το ΝΑΤΟ (σχέδιο Gladio, Ιταλία, κλπ) είτε μέσω του μοντέλου του «δικομματισμού» (δηλαδή συντηρητικοί – σοσιαλδημοκράτες) στο πλαίσιο του αστικού κοινοβουλευτισμού (Βρετανία, Γερμανία, Γαλλία, Σκανδιναβία αρχικά αλλά και στις υπόλοιπες χώρες μετά).
- Η μετάλλαξη ή η ενσωμάτωση ή η περιθωριοποίηση Αριστερών κομμάτων και κινήσεων (Ευρωκομμουνισμός, διάλυση των ΚΚ, μετατροπή των Πράσινων σε παραρτήματα του Στέητ Ντηπάρτμεντ κλπ) και ο πλήρης ουσιαστικά έλεγχος, με ελάχιστες εξαιρέσεις, των Σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων από τις κυρίαρχες τάξεις, μέχρι και την ανάδειξη «στρατολογημένων υπαλλήλων των ΗΠΑ» στις ηγεσίες τους (Μπλαιρ/Βρετανικό Εργατικό κόμμα, Μπραντ ή Σολτς στο SPD κλπ), δεν άφησαν πολλά περιθώρια για ανάπτυξη σοβαρών κινημάτων αμφισβήτησης, που απλά ξεφούσκωναν χωρίς πολιτική ηγεσία ή πολιτική προοπτική (Μάης ’68, Ελλάδα 1974, «κίτρινα γιλέκα» πρόσφατα κλπ)
- Σε ελάχιστες χώρες (Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία) σε κάποια ιστορική φάση, αναπτύχθηκε αυτό που λέμε «εθνική αστική τάξη» με δικά της ανεξάρτητα συμφέροντα και φιλοδοξίες. Αυτό έδωσε τη δυνατότητα ανάδειξης στο πολιτικό εποικοδόμημα ηγετών όπως ο Ντε Γκολ, Μιτεράν και Σιράκ στη Γαλλία, οι Σμιτ, Κολ, Σρέντερ, Μέρκελ στη Γερμανία, Μπερλουσκόνι κλπ, που όμως ποτέ δεν επέλεξαν σοβαρά σαν στρατηγική την απαλλαγή από την εξάρτηση από τις ΗΠΑ πέρα από τη διαπραγμάτευση καλύτερης θέσης στη μοιρασιά του πλούτου. Στις υπόλοιπες χώρες η ντόπια αστική τάξη λειτουργούσε χωρίς εθνικά χαρακτηριστικά, απλά σαν «ατζέντης» των ξένων.
- Μετά το 1990, ωστόσο η επιβολή μιας «παγκοσμιοποίησης» στα μέτρα της Ουάσιγκτον και του Χρηματοπιστωτικού Κεφαλαίου, η πλήρης τεχνολογική εξάρτηση των Ευρωπαίων από Αμερικανικά μονοπώλια στην εξελισσόμενη 3η Βιομηχανική (ψηφιακή) επανάσταση, η απειλή συνεχών ή επαναλαμβανόμενων κρίσεων τύπου Lehman Brothers - 2008, η πίεση για συστράτευση στις αμερικανικές εκστρατείες στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική με την υπόσχεση «νέο-αποικιακών ανταλλαγμάτων», εκμηδένισε τις όποιες τάσεις αυτοτέλειας του Ευρωπαϊκού κεφαλαίου και παραμέρισε τους πολιτικούς εκπροσώπους τέτοιων τάσεων σε όφελος των σημερινών μαριονετών.

3. Η «Soft Power» και ο έλεγχος από το βαθύ κράτος των ΗΠΑ.

Ιδιαίτερα αποτελεσματική αποδείχτηκε η πολιτική χειρισμού και ελέγχου της κοινής γνώμης και των πολιτικών εξελίξεων από μηχανισμούς και δίκτυα της Ουάσιγκτον.
Μετά την εφαρμογή της στρατηγικής “soft power” (= Ήπιας δύναμης) που εξέλιξε, κινητοποιώντας τεράστιες πηγές χρηματοδότησης, την εμπειρία της δυτικής προπαγάνδας στον Ψυχρό πόλεμο, σχεδόν τίποτα στην Ευρώπη δεν είναι «αυθόρμητο» ή «δημοκρατική επιλογή»:

• - Στην εποχή των social media και των trolls, της καθ´ υπαγόρευση «δημοσιογραφίας», της απαγόρευσης κάθε διαφορετικής άποψης ή κριτικής, του πολιτιστικού ιμπεριαλιστικού μονοπωλίου των αμερικάνικων studio περιεχομένου, της καλλιέργειας μαζικής υστερικής φοβίας ή και μίσους για κάθε τι που διαφέρει από το Δυτικό πρότυπο είτε είναι Ρωσία, είτε Κίνα, είτε Ισλάμ κλπ, οι Ευρωπαϊκές κοινωνίες ζουν κυριολεκτικά σε συνθήκες «virtual reality»
• - Το καθοριστικό χαρακτηριστικό της «ήπιας δύναμης» είναι ότι εμφανίζεται ότι δεν είναι καταναγκαστική. Τα “όπλα” της ήπιας δύναμης περιλαμβάνουν τον πολιτισμό, τις πολιτικές αξίες και τις εξωτερικές πολιτικές. Η αποκαλούμενη «ήπια δύναμη» περιλαμβάνει τη διαμόρφωση των προτιμήσεων των άλλων μέσω της έλξης και της διαμόρφωσης γνώμης.
• - Και φυσικά σαν «χειριστές» αυτών των «όπλων» πρέπει να εκπαιδευτούν νέοι πολιτικοί, νέοι διανοούμενοι, νέοι ακαδημαϊκοί και αναλυτές απαλλαγμένοι από «παλιές» νοοτροπίες η «αγκυλώσεις». Ορισμένοι στην Δύση, ξέρουν -κι από «πρώτο χέρι»- πως δουλεύει αυτή η μηχανή του εντοπισμού, επιλογής ικανών νέων ανθρώπων στα πανεπιστήμια ή σε πολιτικές οργανώσεις ή σε επιχειρήσεις και media, που στην συνέχεια θα «κολακευτούν» από …απονομή «υποτροφιών» από διάφορα «ιδρύματα» και «προγράμματα» (Fulbright, “Young political leaders”, ιδρύματα του Soros κ.ά.) για να περάσουν κάποια χρόνια ή μήνες σε… πανεπιστήμια/θερμοκοιτίδες των μυστικών υπηρεσιών, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού (Fletcher, Stanford, Harvard School of Government κι άλλα όχι και τόσο διαφημισμένα). Σε κάθε χώρα, με το συντονισμό των κατά τόπους αμερικανικών πρεσβειών και των «μορφωτικών αποστολών» δεκάδες scouters, εντοπιστές ταλέντων και στρατολόγοι δουλεύουν αποκλειστικά γι’ αυτό.
• - Στη συνέχεια, με την υποστήριξη χρήματος για προβολή και δημόσιες σχέσεις, επικοινωνιολόγων, image makers κλπ προωθούνται με κάθε λογής λόμπυ και ίντριγκες κι αναλαμβάνουν στις χώρες τους κρίσιμους πολιτικούς ή κοινωνικούς ρόλους μέχρι και την ηγεσία της χώρας τους. Η επιχείρηση αυτή είναι παλιά, από τα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου, για να γίνει πιο οργανωμένη και μαζική μετά το 1990 μέχρι και σήμερα, όταν χρειάστηκε να στρατολογηθεί, εκπαιδευτεί και μεταγγιστεί καινούριο ντόπιο πολιτικό προσωπικό από τους «νικητές» στις χώρες του πρώην Σοβιετικού μπλοκ, αρχίζοντας από τη Ρωσία. Τακτική που ωστόσο χρησιμοποιείται παντού όπως συνέβη με την «πασαρέλα» υποψηφίων για την Πρωθυπουργία της Βρετανίας, ή ακόμα και για ηγεσίες κομμάτων στην Ευρώπη όπως πρόσφατα στο ελληνικό ΣΥΡΙΖΑ με προώθηση Αμερικάνου (!) πολίτη που εμφανίστηκε από το πουθενά για να γίνει «αρχηγός» σε 20 μέρες μέσω ενός κατακλυσμού προβολής στα media. Ή νομίζετε ότι σε χώρες όπως η Φινλανδία, η Σουηδία, η Λεττονία, η Μολδαβία κι άλλες, ξαφνικά βρέθηκαν απο σύμπτωση στην εξουσία «νεαρές γυναίκες» από το πουθενά, για να εκτελέσουν κρίσιμες αποστολές όπως η ένταξη στο ΝΑΤΟ; Μάλλον έχει σχέση με την εκτίμηση της Condoleeza Rice, πρώην επικεφαλής του State Department που τώρα έχει αναλάβει το συντονισμό αυτού του τομέα, ότι «οι γυναίκες, και ειδικά οι νέες και συμπαθείς, είναι πιο πειστικές, πιο αποτελεσματικές και πιο πιστές»!
• - Η στρατηγική «Soft Power», συμπληρώνεται και με άλλες «συνταγές εξουσίας» όταν χρειαστεί, όπως οι … «έγχρωμες επαναστάσεις» τύπου Μαϊνταν ή όσες επιχειρήθηκαν ή ετοιμάζονται στο Καζακστάν, τη Γεωργία, την Αρμενία κι αλλού.

Ακόμα και στην ίδια τη Ρωσία… Θα προηγείται πάντα, η προετοιμασία, υπόγεια και στο παρασκήνιο, εκείνου του «στρατού» που με την υποστήριξη ντόπιων ισχυρών οικονομικών παραγόντων και media, θα βγει στο δρόμο, με φανατισμό ακόμα και με όπλα αν χρειαστεί. Η χρηματοδότηση, οργάνωση, εξοπλισμός και χρησιμοποίηση νεοφασιστικών, ρατσιστικών ή και υπερεθνικιστικών οργανώσεων, αποτελεί εργαλείο που συχνά χρησιμοποιείται.

4. Καταλύτης για τρομακτικές αλλαγές στην Ευρώπη, η νίκη της Ρωσίας - Κλειδί η απελευθέρωση της Οδησσού.

Δεν είναι τόσο εύκολο, να αλλάξουν οι συσχετισμοί στην Ευρώπη, ούτε πρόκειται αυτό να γίνει αυθόρμητα.
Με την ουσιαστική εκμηδένιση της επιρροής της Αριστεράς στις πιο πολλές ευρωπαϊκές χώρες, τον εκφυλισμό δυνάμεων που ήθελαν στο παρελθόν να θεωρούνται «αριστερές» και την απομάκρυνσή τους απο την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των εργαζομένων, την εγκατάλειψη κάθε διεθνιστικής ή αντιιμπεριαλιστικής προσέγγισης στο όνομα πολύχρωμων και lifestyle κινημάτων, ΔΕΝ υπάρχουν σήμερα σοβαρές δυνάμεις αντίστασης ή εναλλακτικές πολιτικές στην πολιτική σκηνή της Ευρώπης.
Από την άλλη, σε μια παγκόσμια σύγκρουση, που διεξάγεται πια όχι μόνο σε πολεμικά μέτωπα αλλά σε κάθε γωνία και επίπεδο (πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό, ιδεολογικό ) ανάμεσα:
- στον χρεωκοπημένο, αδίεξοδο και για τούτο επιθετικό Καπιταλισμό της Δύσης
- και στην άλλη όχθη τον ακόμα παραγωγικό κι αναπτυσσόμενο Καπιταλισμό (αυτό που οι μαρξιστές ονομάζουν «φάση πρωταρχικής συσσώρευσης») που σχηματικά συσπειρώνονται στους BRICS σε συμμαχία με τις χώρες που υποφέρουν από την «νεοαποικιακή παγκοσμιοποίηση» και συνηθίζουμε να αναφέρουμε σαν «παγκόσμιο νότο» ή «τρίτο κόσμο» παλιότερα,
δυστυχώς η δεύτερη πλευρά θεωρεί περιττή πολυτέλεια την οργανωμένη ανάπτυξη της δικής της soft power ή είναι ανεπαρκής.

Ειδικά στην Ευρώπη, που οι συνέπειες της μαχητικής συστράτευσης με την Ουάσιγκτον είχαν καταστροφικές συνέπειες στις ίδιες τις παραγωγικές δυνάμεις της και το κυριότερο, οδήγησαν σε ραγδαία επιδείνωση της καθημερινής ζωής των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, γίνεται καθαρό ότι πλησιάζει με γοργά βήματα πια, η ολική καταστροφή από την επόμενη αναπόφευκτη μεγάλη Κρίση Χρέους που θα μετατραπεί σε τεράστιο οικονομικό “τσουνάμι” και θα σαρώσει τα πάντα!
Στην Ευρώπη σήμερα, παρόλη την ιδεολογική κυριαρχία και ηγεμονία της Αμερικανικής soft power, στην πράξη ΔΕΝ υπάρχουν ισχυρά συστήματα εξουσίας και συμπαγείς ακλόνητες κυβερνήσεις. Από την άλλη η τυφλή δυσαρέσκεια και η οργή χωρίς ακόμα πολιτικό αντίκρυσμα ογκώνονται.

Η ήττα του ΝΑΤΟ και η νίκη της Ρωσίας, μπορούν να γίνουν ο καταλύτης για τρομακτικές ανακατατάξεις που θα προκαλέσουν ένα νέο ιστορικό κύμα κοινωνικών και πολιτικών αλλαγών:
Σκεφτείτε:
• Αν η αποτυχία και μόνο της «αντεπίθεσης» των Ουκρανών και του ΝΑΤΟ, προκάλεσε ένα τέτοιο εκλογικό αποτέλεσμα στη Σλοβακία καθώς και τριγμούς και διεργασίες σε μια σειρά άλλες χώρες, φανταστείτε ΤΙ σεισμό, ΤΙ τεκτονικές αλλαγές, ΤΙ ελπίδες στους λαούς θα προκαλέσει η πλήρης αποΝΑΤΟποίηση, αποΝΑΖΙστοποίηση, αποβΜαϊντανοποίηση της Ουκρανίας και η απελευθέρωση των ανατολικών και νότιων περιοχών της και κυρίως της Οδησσού.
• Η Οδησσός είναι το «κλειδί» για τέτοιες αλλαγές στην Ευρώπη, όχι μόνο γιατί θα οδηγήσει αυτόματα στην ενσωμάτωση της Υπερδνειστερίας και πιθανότατα στη μετάλλαξη της Μολδαβίας, αλλά κυρίως γιατί θα οδηγήσει στη χερσαία σύνδεση Ρωσίας- Ουγγαρίας - Σλοβακίας - Σερβίας προκαλώντας τεράστια και άμεσα διλήμματα αλλαγών και σε άλλες χώρες όπως η Βοσνία/Ερζεγοβίνη, το Μαυροβούνιο, η Τσεχία, η Βουλγαρία ακόμα και η Αυστρία και η Ελλάδα.
• Μια τέτοια εξέλιξη σε συνδυασμό με την παρουσία μιας ΝΕΑΣ Ουκρανίας, θα κάνει ορατή και ρεαλιστική την εναλλακτική προοπτική μιας Ευρώπης απαλλαγμένης απο την εξάρτηση της Ουάσιγκτον, απαλλαγμένης απο την υστερικά φιλοΝΑΤΟική γραφειοκρατία των Βρυξελλών, μιας Ευρώπης της Ειρήνης και της συνεργασίας με την Ευρασία για δικαιότερη ανάπτυξη σε ένα πολυπολικό κόσμο, μιας Ευρώπης απο τη Λισσαβώνα μέχρι το Βλαδιβοστόκ.

Μέσα σε αυτές τις ανακατατάξεις και τις πολιτικές συγκρούσεις, με καταλύτη την ήττα της Δύσης και στο φόντο της αναπόφευκτης τεράστιας νέας οικονομικής κρίσης, είναι ιστορική αναγκαιότητα και η ανάδειξη, η συγκρότηση, η ενδυνάμωση και η πολιτική ηγεμονία της ΝΕΑΣ Αριστεράς του 21ου αιώνα και της 4ης -και 5ης πλέον- Βιομηχανικής Επανάστασης.Είναι ιστορική αναγκαιότητα, γιατί αν αποτύχει να γεννηθεί κι ανδρωθεί το καινούριο στην κατεύθυνση της Αλλαγής της κοινωνίας, πολύ φοβάμαι ότι στη θέση του το μαύρο σύννεφο της Ακροδεξιάς θα καλύψει τον ουρανό της Ευρώπης και παρά την πιθανή ήττα του ΝΑΤΟ, η συλλογική Δύση θα κερδίσει τη σύγκρουση τελικά.

Η φύση, απεχθάνεται τα κενά!

5. Αναπόφευκτη η κατάρρευση της Δύσης - Σε πλήρες αδιέξοδο το σύστημά τους.

👉 Για να μην μπερδευόμαστε με … “Ενέσεις”, “ανάσες”, “κεντρικά επιτόκια” και διάφορες “πιρουέτες” που σκαρφίζονται οι μηχανισμοί του καπιταλιστικού κόσμου ώστε να μην πανικοβάλλονται οι λεγόμενες «αγορές» - οι ίδιοι οι καπιταλιστές δηλαδή και οι διαχειριστές τους - και τους σκάσει στα μούτρα η ασύλληπτη «φούσκα» που έχουν στήσει, ας δούμε τα πράγματα όσο πραγματικά απλά είναι:
1️⃣ Η Bank for International Settlements (BIS) -που δεν την πολυδιαφημίζουν- είναι η Τράπεζα όλων των Κεντρικών Τραπεζών: https://www.bis.org/
Με έδρα τη Βασιλεία της Ελβετίας, σκοπός είναι να βοηθάει τους κεντρικούς τραπεζίτες και τις κυβερνήσεις να διαχειρίζονται τη … φούσκα.
2️⃣ Έχουν λοιπόν μια βάση δεδομένων με στοιχεία και στατιστικά, που αν τη σκαλίσει κανείς είναι “θησαυρός” όσον αφορά του τι συμβαίνει :
Debt securities statistics - overview | BIS Data Portal

https://stats.bis.org/statx/toc/SEC.html

https://data.bis.org/topics/TDDS


3️⃣ Εκεί λοιπόν με βάση τα πιο πρόσφατα στοιχεία που δίνουν οι Κεντρικές Τράπεζες -και πιο πολλές φορές μαγειρεμένα προς το καλύτερο- βλέπει κάποιος:
◦ 310 Τρις παγκόσμιο δημόσιο και ιδιωτικό χρέος
◦ 290 Τρις παράγωγα (derivatives) του χρέους που διαπραγματεύονται στα Χρηματιστήρια
◦ 660 Τρις παράγωγα (derivatives) που δεν διαπραγματεύονται πουθενά (τα λεγόμενα Over The Counter/OTC) που απλά τα συναλλάσσουν σαν “αξίες” και τα εμπορεύονται μεταξύ τους.
◦ 100 Τρις αξία μετοχών στα Χρηματιστήρια (υπερτιμημένο χρέος σε χαρτιά που …υπόσχονται μελλοντικές αποδόσεις στους κατόχους)
‼️Σύνολο: 1.360 Τρίς ‼️
Τα επίσημα λέμε!

- Και δεν μετράμε Ασφαλιστικές καλύψεις, προβλέψεις για μισθούς, αποζημιώσεις και συντάξεις κλπ κλπ κλπ

👉 Για να μην πολυλογούμε: Το Παγκόσμιο ΑΕΠ, ότι παράγει δηλαδή ο πλανήτης και τα 8 δις πληθυσμού του το χρόνο, σε πρώτες ύλες, μεταποίηση, υπηρεσίες είναι περίπου
100 Τρις (το 2022 ήταν 94 Τρις)

📣 Ε, αυτό το χρέος, η φούσκα των 1.360 Τρις για να ξεπληρωθεί χρειάζεται 14 φορές το παγκόσμιο ΑΕΠ!
Δηλαδή ΟΤΙ παράγεται για 14 χρόνια να πάει ΟΛΟ για την αποπληρωμή του χρέους και για 14 χρόνια τα έξοδα, η διατροφή των 8 δις ανθρώπων, η ζωή, οι ανάγκες τους κλπ κλπ να είναι ΜΗΔΕΝ!
Απλά μαθηματικά …

Αυτά δεν γίνονται - κι αυτό θέλουν να κρύψουν!

Ακόμα και στο πλήρες αδιέξοδο του συστήματός τους, ο υπέρτατος νόμος είναι ένας:
-Το μέγιστο κέρδος, η συσσώρευση πλούτου, η συγκέντρωση και συγκεντροποίηση κεφαλαίου!

👉 Το ΜΟΝΟ ενδιαφέρον τους λοιπόν, όσα κι αν ακούμε είτε για …θυσίες είτε για … ελπίδες, είναι:
1. Πως θα καθυστερούν κι ανακυκλώνουν τη φούσκα χωρίς να σκάσει,
2. Κάθε φορά σε ποιούς θα κάτσει ο “μουτζούρης” - κάποιοι θα χάσουν για να κερδίζουν οι υπόλοιποι,

3. ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΩΤΕΡΟ:
• Πως θα μεγαλώνουν κάθε φορά το “περιθώριο κέρδους” - τι θα κλέβουν δηλαδή παραπάνω από αυτούς που παράγουν υπεραξία,
• Πώς θα αξιοποιούν κάθε “κρίση” για να ληστεύουν, με πληθωρισμό, φόρους, εισφορές, κατασχέσεις κ.ά., πιθανά συσσωρευμένα εισοδήματα (από καταθέσεις, κομπόδεμα σε τσέπες, σεντούκια και στρώματα μέχρι σπίτια κι ακίνητα)
• Πως θα τα κάνουν όλα αυτά επιβάλλοντας τη σιωπή ή την αποδοχή. Με φόβο ή κοροϊδία, με καταστολή ή παραπληροφόρηση, με βία ή κάθε λογής “πνευματικά” και πραγματικά ναρκωτικά …

ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ: Πως θα βάλουν χέρι στις πηγές πλούτου του πλανήτη, με το καλό ή το ζόρι, με νεοαποικιοκρατία/ιμπεριαλισμό ή και πόλεμο.
ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΕ!

• ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ, ΕΙΝΑΙ “ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ”, ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΕΣΗ ΝΑ ΠΛΑΣΑΡΟΥΝ, ΟΣΟ ΤΟΥΣ ΑΦΗΝΟΥΜΕ

https://t.me/s/thersitis