ίναι αδύνατον να μας αφήσουν «αυτοί» ν’ αγιάσουμε! Αδύνατον, σου λέω! Θα πεθάνουμε αμαρτωλοί! Lol!!!
Ο λόγος, αναγνώστες μου, αδελφοί μου, είναι πως δεν μας φτάνουν τα «μέτρα» που πήρε το γκουβέρνο (που κοντεύουν να …μας πάρουν τα μέτρα – κι όχι γιά κοστούμια    ), μας κάνουν κι από πάνω (μασωνο)πλάκα το Παρλιακούλι κι η Κατίνα!!!
  • Δε φτάνει που (πλήν αστέγων) κλειστήκαμε στα σπίτια μας,
  • που, γιά να βγούμε έξω, πρέπει να ειδοποιήσουμε την Κομμανταντούρ καί να πάρουμε άδεια,


  • που γίναμε -με τις μάσκες καί τα σχετικά- γιατροί αποκριάτικοι,
  • που δεν μπορούμε να κάνουμε ούτε σέχ, ώστε -έστω- ν’ απολαύσουμε τη φυλάκιση κατ’ οίκον (θ’ αρχίσει να ουρλιάζει υστερικά η γκόμενα, δήθεν τάχαμ πως θα την κολλήσουμε μικρόβια!),
έχουμε καί τις μασωνοτελετουργίες!!!

α. Παρλιακούλι
Λοιπόν, το Παρλιακούλι απηύθυνε διάγγελμα από τηλεοράσεως (γιά να μας πεί πόσο καλή είναι η απαγόρευση της κυκλοφορίας – συν τις λοιπές μαλακίες που του βάλαν στο μυαλουδάκι του), στις 22 τρέχοντος μηνός, στις 6 το απόγευμα. Το οποίο διάγγελμα κράτησε 7 λεπτά καί 17 δεύτερα. (‘Ντάξ’… σε άλλα αποτελέσματα του ψαχτηριού φαίνεται άλλη διάρκεια – κάποια δεύτερα σύν, ή πλήν. Όμως, μετράει το επίσημο κρατικό, η ΕΡΤ.)
Δες εδώ:



Όχι τίποτ’ άλλο, αλλά μ’ αρέσει που λέει στον υπότιτλο: «Η ώρα του κοπρίτη»!… έεεε… «Η ώρα του πολίτη»! «- Ήρθε η ώρα σου!», που λένε! 
Τώρα, εκτός απ’ την ημερομηνία 22/03, ή ηπαπαριστί 3/22, δηλαδή 322, δηλαδή κρανίο καί οστά, αυτό το 7′ 17′ ‘ της διάρκειας… Καλά, πλλλλάκα με κάν’ς; Δεν βγάζει μάτια, πως υπονοεί το μασωνικό 1717;
Πάμε, όμως, καί στους ουρανούς!
Εκεί, όταν άρχισε την ομιλία του το Παρλιακούλι, ο Σείριος ήταν στις 33 μοίρες άνω του ορίζοντος…



…καί η Σελήνη ήταν στις 13 μοίρες κάτω από τον ορίζοντα.



Οκέϋ, ο Σείριος μπήκε στις 33 μοίρες ακριβώς 52 δευτερόλεπτα μετά τις 18:00′, καί διατηρήθηκε σ’ αυτές καθ’ όλη τη διάρκεια της ομιλίας· αλλά το συμβολιστικό νόημα παραμένει το ίδιο. Άλλως τε, θα ήταν πολύ κουφό (γιά τον πολύ λαό), αν το διάγγελμα του πρωθυπουργού ήταν προγραμματισμένο ν’ αρχίσει ακριβώς στις 18:00′ 52′ ‘! Όλοι θ’ αναρωτιόντουσαν τί παίζει… καί σε «κάποιους» δεν θ’ άρεσαν καθόλου κάτι τέτοιες νοητικές αναζητήσεις!

Πάμε, τώρα, στο ζενίθ ( = υψηλότερο σημείο) του ουράνιου θόλου κατά τη διάρκεια της ομιλίας:



Ο αστερισμός Auriga (Αρματηλάτης). Δεν γνωρίζω αν έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία γι’ «αυτούς».
Στο ναδίρ ( = χαμηλότερο σημείο του ουρανού), τώρα, είχαμε:



Την ουρά του Σκορπιού.
Πάλι δεν γνωρίζω, αν έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία.

β. Κατίνα
Πέρασαν δυό μέρες, καί μίλησε κι η Κατίνα! (Προφανώς γιά να εμπεδώσουμε τα σοφά διδάγματα του Παρλιακού!… τέτοια στουρνάρια που είμαστε, καί δεν τα παίρνουμε τα γράμματα!    )
Εφτούνη ξεκίνησε το διάγγελμα (που διήρκεσε 5′ 19′ ‘) στις 8 το βράδυ. Πάρε μάτι:



Αλλά… δε μπορεί! Πλλλλάκα μας κάν’ κι αυτή!
Πάρε, αναγνώσθα μου, Σείριο στους ουρανούς των Αθηνών, κατά την έναρξη της ομιλίας:



Ξανά στις 33 μοίρες πάνω από τον ορίζοντα! (Όχι, μωρέ! Τί «συνομωσίες» καί μαλακίες μου τσαμπουνάς αυτού! Σύμπτωση σου λέω!    )
Πάρε καί Σελήνη:



Ξανά στις 13 μοίρες κάτω του ορίζοντος!!!!!
‘Ντάξ’, η Σελήνη ήταν στις -13 μοίρες μέχρι τέσσερα λεπτά πρίν αρχίσει η ομιλία, αλλά το συμβολιστικό νόημα παραμένει το ίδιο. Άλλως τε, είπαμε: θα παραξενευόντουσαν πολλοί, αν η ομιλία άρχιζε ακριβώς στις 19:56′. (Καί πού να δείς παραξενιά, αν άρχιζε στις 19:47′! Lol!!!)
«- Ρέ μαλάκα Εργοδότη, δε μπορεί! Μας δουλεύεις άγρια!»
Εγώ, ρέ παιδιά; Με τίποτε! Εγώ σας αγαπάω! Συμπτώσεις του Μάτριξ είν’ αυτά τα νούμερα! Καρα-lol!!!

Κατά την ομιλία της Κατίνας, πάντως, το ζενίθ καί το ναδίρ του ουράνιου θόλου δεν είχαν τίποτε το άξιο λόγου.

γ. Συμπέρασμα σε συντομία
Σαφώς καί δεν ήταν συμπτωματικό, αυτό το …4×4!
Στη συμβολική γλώσσα «αυτών», τα σημαντικά τους άστρα πάνω από τον ορίζοντα σημαίνουν ζωή, κι από κάτω σημαίνουν θάνατο. Οπότε, είναι σα να μας λένε ότι «αυτοί» (33 μοίρες) έχουν ζωή (Σείριος πάνω από τον ορίζοντα), ενώι εμείς, ο λαός, είμαστε γιά θάνατο – καί να μαζέψει τις ψυχές μας η Εκάτη! Γιά αθλιότητα καί λύπηση· εντελώς «λούζερζ», δηλαδή. (Αυτό ακριβώς σημαίνει η Σελήνη στις 13 μοίρες κάτω του ορίζοντος.)
Καί, πακέτο, όταν έχουμε συγκεκριμένα άστρα σε συγκεκριμένες θέσεις γιά κάθε εκδήλωση «αυτών», τότε αυτό γι’ «αυτούς» είναι μιά τελετουργία. Εν ολίγοις, προσπαθούν να επηρεάσουν τις εξελίξεις μ’ ένα είδος «συμπαθητικής μαγείας».
[ Μη σκάτε, όμως, δεν πιάνει. Συμβολικό είναι, γιά να τους φύγει ο σεβντάς που έχουν με τα σύμβολα καί τις τελετουργίες. Κατάλοιπο ενός πολύ μακρινού παρελθόντος, που όμως τότε γινόταν κάπως αλλοιώς η δουλειά… ενώι σήμερα η τότε «τέχνη» έχει ξεχαστεί. ]

Δέ βαρυέσαι, όπως το δεί κανείς. Αν νομίζουν πως έχουν κάποια σημασία αυτές οι αντιλήψεις, τί να πω;! Πάλι την αλοιφή γιά τη φαγούρα θα ζητήσω! 
Βάστα μόνο να τσακιστεί το δεκανίκι πάσης ανομίας, οι ηπαπάρα, καί θα σου πω εγώ τί …αστεράκια θα δούνε μετά!
Καλομελέτα, κι έρχεται! Δεν αργεί!