ΕΥΔΑΙΜΟΝ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ,ΤΟ Δ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΤΟ ΕΥΨΥΧΟΝ ΚΡΙΝΟΜΕΝ...…

[Το μπλόγκ δημιουργήθηκε εξ αρχής,γιά να εξυπηρετεί,την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και την ελευθερία του λόγου...υπό το κράτος αυτού επιλέγω με σεβασμό για τους αναγνώστες μου ,άρθρα που καλύπτουν κάθε διάθεση και τομέα έρευνας...άρθρα που κυκλοφορούν ελεύθερα στο διαδίκτυο κι αντιπροσωπεύουν κάθε άποψη και με τά οποία δεν συμφωνώ απαραίτητα.....Τά σχόλια είναι ελεύθερα...διαγράφονται μόνο τά υβριστικά και οσα υπερβαίνουν τά όρια κοσμιότητας και σεβασμού..Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές..]




Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2018

ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΘΕΣΙΝΗ ΛΗΣΤΕΙΑ,ΠΟΥ ΔΙΧΑΣΕ ΤΟ ΚΟΙΝΟ[Ως ΣΥΝΗΘΩΣ...]


Σάς μεταφέρω γνώμες ανθρώπων πού εκτιμώ και σέβομαι ιδιαίτερα ,σχετικά με την ληστεία και το λιντσαρισμα του ληστη και αποτελούν την επιτομή οσων συζητήθηκαν χθές,πολύ εντονα ,στο δίκτυο...το κοινό διχάστηκε η αλήθεια είναι.
.Η εικόνα ίσως περιέχει: 1 άτομο
Κώστας Βουλγαράκης

 


ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΕΚΡΟ ΖΑΚ ΚΙ ΕΠΕΙΔΗ Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΚΑΠΩΣ ΜΕ ΑΓΓΙΞΕ
Δεν είναι του χαρακτήρα μου να χλευάσω ούτε να ειρωνευτώ τον νεκρό πλέον Ζακ Κωστόπουλο, για τις αισθητικές επιλογές του και τα «εκκεντρικά» gay φωτογραφικά ενσταντανέ του. Ούτε να ρίξω στο "αστυνομικό πυρ το εξώτερον" την παραβατικότητά του.
Υπήρξε ένας άνθρωπος ταλαντούχος, όπως λένε, που δεν γνώριζα την ύπαρξη του.
...
Ο βίαιος θάνατος του όμως ΔΙΧΑΣΕ το κοινό περί δικαίου αίσθημα.
Από την μία οι κραυγές περί «ρατσιστικού» εγκλήματος , από την άλλη η εύλογη επιχειρηματολογία περί εγκληματικότητας στο κέντρο της Αθήνας.
Ο ίδιος είχε εμπλακεί στις συμπληγάδες της απόλυτης παρακμής.
Μεταξύ τοξικομανίας, κοινωνικής απόρριψης λόγω παρέκκλισης, παραβατικότητας και, κυρίως πιστεύω , λόγω της πάθησής του από τον ιό του AIDS.
Φαντάστηκε ότι θα βρει συναισθηματικό καταφύγιο στην λεγόμενη LGBT κοινότητα. Οποία ουτοπία….
Αυτό το μόρφωμα όμως, είναι ένα ΑΥΣΤΗΡΩΣ ΙΕΡΑΡΧΗΜΕΝΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, με πολιτικές, οικονομικές και εμπορικές σκοπιμότητες, ΑΝΕΛΕΗΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΑΛΓΗΤΟΥΣ ηγέτες με σκοτεινές διεθνείς διασυνδέσεις και φιλόδοξους ανθυπαρχηγούς που μόνο αγάπη και στοργή δεν μπορεί να βρει κάποια πονεμένη ψυχή εκεί…
Ο Ζακ υπήρξε ένας άνθρωπος που λυπάμαι βαθιά...
ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ
Η εικόνα με το σπασμένο τζάμι στο χέρι να απειλεί, με τον πυροσβεστήρα να προσπαθεί να διαφύγει, αν και δεν τον κρατάνε τα πόδια του, η απόπειρα να κλέψει, μάλλον για τη δόση του, έναν επαγγελματία, ( που ποιος ξέρει τι κι αυτός προβλήματα αντιμετωπίζει) στρέφουν ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ το κοινό περί δικαίου αίσθημα.
Η εγκληματικότητα στο κέντρο της Αθήνας είναι ένα ΥΠΑΡΚΤΟ πρόβλημα και δεν καθιστά τον νεκρό πλέον Ζακ συμπαθή, αν μπορούν κάποιοι να το καταλάβουν.
Θλιβερό το θέαμα… Και θλιβερότερα όσα ακούγονται για "ένα τελειωμένο ρεμάλι λιγότερο". Απαράδεκτα...
Ίσως να στεναχωρήσω τους αναρχικούς φίλους μου, αλλά αυτού του είδους το λούμπεν προλεταριάτο, δεν είναι πάντα επαναστατικό. Μάλλον σπανίως είναι.
Παίδες είχαμε δώσει μάχες γι αυτό στην Πλατεία, και δίνετε ακόμα… Ιδίως για τα ναρκωτικά… Αν υπήρχαν τότε βίντεο, αυτά που είδαμε σήμερα με τη βία κατά του Ζακ ΘΑ ΩΧΡΙΟΥΣΑΝ…
Για τους "δικαιωματικούς" δεν συζητώ, «χαμένες ψυχές» και αυτοί…
.............
Udt και επειδή η ανάρτηση ίσως παρεξηγηθεί ως απόπειρα " συναισθηματικής θυματοποίησης " του δράστη, με παρρησία: σε μια τέτοια περίπτωση, ειδικά σε ιδιωτικό χώρο, μάλλον θα γινόμουν πολύ χειρότερος από τον κοσμηματοπώλη.
Απλώς κάποιες σκέψεις για τη συγκεκριμένη περίπτωση εκφράζω..
Να είμαστε και προσγειωμενοι.
Μπάϊ δε γουέι: θυμάμαι έναν αναρχικό φίλο, που δεν ζει πια, που δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του για την εγληματικότητα των αλλοδαπών, όμως σπίτι του, έμενε ισόγειο, είχε κρυμμένα παντού, κάθε είδους τσεκούρια, ρόπαλα, μαχαίρια, λοστούς "μπας και μπει κανένας Αλβανός" 

 
Κατ' άρχήν εγώ βλέπω αυτοδικία από δυο περίεργους που κλωτσούν βίαια έναν αιμόφυρτο(νομίζω) άνθρωπο που προσπαθεί να βγει μέσα από την τζαμόπορτα.Δεν τον εμποδίζουν,δεν προσπαθούν να τον ακινητοποιήσουν,τον χτυπούν βίαια.Ο ληστής εξ αρχής φαίνεται να παραπατάει,δεν θα μπορούσε να πάει μακριά, Δεν ξέρω αν ήταν λιντσάρισμα. Μπορεί να ήταν,όπως ισχυρ...ίζεται ο φίλος μου Α.Α. από την Κύπρο.Εγώ είδα τζάμπα μαγκιά και αγοραίο τσαμπουκά εκ του ασφαλούς.Και φυσικά αν οι κλωτσιές συνετέλεσαν στον θάνατο του ανθρώπου,τότε μιλάμε για δολοφονία.΄Ετσι το είδα εγώ.Όμως....
Από το να καταδικάζεις την βία,και την αυτοδικία,μέχρι την αγιοποίηση η και ηρωοποίηση του θύματος,υπάρχει τεράστια απόσταση.Και αναρωτιέμαι απλά....το ότι ο νεκρός ήταν οροθετικός και γνωστός(?) ακτιβιστής της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, τον κάνει....περισσότερο θύμα από άλλους ναρκομανείς και οροθετικούς,για τους οποίους ποτέ δεν θα μάθουμε τίποτα?Πορεία.....?Ακόμα κι εδώ η ''Φάρμα των ζώων'',όπου όλοι είμαστε ίσοι,αλλά κάποιοι είναι πιο ίσοι από τους άλλους?
Αλήθεια έχουμε καταλάβει ότι εκεί που χάνεται η ανθρωπιά ,βασιλεύει η υποκρισία?
Μια ζωή χάθηκε.Και ο τρόπος που χάθηκε είναι τραγικός.Μια ζωή γεμάτη ακρότητες και προφανώς μια ψυχή βασανισμένη,προδομένη από ένα κορμί έρμαιο των παθών του.Μακάρι να ησύχασε.Όμως πόσες άλλες τέτοιες ψυχές δεν χάνονται καθημερινά,χωρίς επικήδειους και πορείες?
....Τι σχέση έχει η αυξημένη εγκληματικότητα στο κέντρο της πρωτεύουσας, με το λιντσάρισμα ενός ανθρώπινου ναυάγιου;..η σκόπιμη είτε λόγω κρατικής κατάρρευσης ανεπαρκής αστυνόμευση, θα χρεωθεί σε μια τραγική ανθρώπινη φιγούρα του πιο γελοίου και αυτοκαταστροφικού μηδενισμού;...
..Αν ήταν απόπειρα ληστείας από δύο αποφασισμένους εύρωστους με καλάσνικοφ, θα είχε υπάρξει τέτοια βίαιη "αγανάκτηση";..ή η "αγανάκτηση" περιορίζεται στα αξιολύπητα "ευκολάκια" της ψυχοσωματικής αποδόμησης;..πόση ανδρεία και προοπτική πολιτισμού φωλιάζουν στα κλοτσίδια σε ένα άδειο κορμί που τρεκλίζει και προσπαθεί να φύγει σαν κυνηγημένο και τρομαγμένο ζώο;...
...Ναι, η πρωτεύουσα έχει "κυριευτεί" από ένα παρακμιακό και ανομιακό πλήθος που το γέννησε η κρίση, η ανεξέλεγκτη είσοδος ξένων και μια διάχυτη κουλτούρα ανομίας...αλλά αυτά δικαιολογούν τον Νόμο του Λιντς;..αυτή η ύπουλη σύγχυση των πεδίων αναφοράς, κρύβει μια βρόμικη αίσθηση "ασφάλειας πάση θυσία", ένα ναζιστικό δόγμα "εκκαθαρίσεων"...από πότε το δίκαιο πρόταγμα της κοινωνικής αυτοάμυνας εξαργυρώνεται ως "τώρα σε βρήκα αδύναμο, θα σε σκοτώσω μωρή πούστρα";...
;..Πόσο απέχει αυτή η νομιμοποίηση της βαρβαρικής αυτοδικίας, από την υποκατάσταση των δυνάμεων ασφαλείας από ένοπλες γκρούπες "νοικοκυραίων";
..Και τι σχέση έχει η καθόλα ύποπτη και ολοκάθαρα παρακμιακή δράση της ΛΟΑΤΙ κοινότητας με το "δικαίωμα" μιας "αγανακτισμένης ιδιοκτησίας" να ποδοπατά και να λιντσάρει;..ξέρουμε τι παίζεται με τα gaypride τα αφειδώς χρηματοδοτούμενα από πολυεθνικές και ΕΕ και Σόρος, ξέρουμε πόσος σύγχρονος πολιτιστικός ιμπεριαλισμός είναι σχεδιασμένο εδώ...αλλά, αυτό μάς κάνει "σωστούς" ως τραμπούκους σε ομαδικές τελετουργίες "δικαιοσύνης";...
..Ναι, υπάρχει μια βαθιά υποκρισία και ένα αφανές υπέδαφος οργανωμένης αντικοινωνικότητας στους κύκλους του "δικαιωματισμού", ναι, και σαν "λογική" και σαν ατομική στάση, εύκολα βρίσκει κανείς εδώ την κούφια δημαγωγία, την περιφρόνηση στο "κοινόν της πατρίδας", την αδιαφορία εν τη πράξει, τον κυνισμό, ακόμα ακόμα και ιδιωτικές πρακτικές ασφάλειας εντελώς όμοιες με των "νοικοκυραίων"...
...Τις ξέρουμε τις πορνοκυρούλες "των δικαιωμάτων" που περνούν από μακριά από τους "ξένους" γιατί "ε πώς να το κάνεις, βρομάνε..", αλλά και τους διαλέγουν με καλό κόσκινο για την "ανατολίτικη ερωτική αυτοέκφραση"...
..Ε και;..αυτά είναι ζητήματα πολιτικής τάξης..σε τι άπτονται του φρικτού εκβαρβαρισμού σε επίπεδο ατομικής αντίδρασης;
..Δεχόμαστε την τυπική και άτυπη επίθεση στο όλον του τρόπου ζωής μας, είναι γεγονός..όψη αυτής της επίθεσης είναι η ανομιακή παρακμή, από διάχυση του οργανωμένου εγκλήματος(βασικά από μαφίες αλλοεθνών) μέχρι αυξητική εγκαθίδρυση στο εσωτερικό μας ατομικών παραβατικών συμπεριφορών
..Πόση δημοκρατία περιέχεται στην κατάφαση των άτυπων ΚΚΚ;πόση ηθική υποβόσκει στην εξόντωση των πιο ανυπεράσπιστων και "τελειωμένων";...
...Πόσος "σωτήρ λοχίας" λανθάνει στην μικροϊδιοκτητική δαιμονοποίηση ενός πρακτοράκου όπως ο Π.Κωνσταντίνου;
...Με ποια λογική ο όζων "διεθνισμός" των αναρχικών και των Αντάρσιων, μεταφράζεται σε εγκληματική "συλλογική αυτοάμυνα";
..Τέτοιες αιματοβαμμένες "ατομικές λύσεις οργής" απηχούν τον αμερικανικό Νότο και την κοινωνική φιλοσοφία της "μηδενικής ανοχής" του Τζουλιάνι : και σαν τέτοιες απηχήσεις αυτοδηλώνονται ως εισαγωγές παρακμής, συμπληρωματικές στην όλη εισαγόμενη παρακμή
..."Πατριώτες" με τριγωνική άσπρη κουκούλα υπάρχουν μόνο στο αρρωστημένο και αμερικανοθρεμμένο φαντασιακό του κλασικού "οικογενειάρχη του κουμπαρά" που αυτοϊκανοποιήθηκε με την πλαστική ευδαιμονία, υπνωτίστηκε από τα αμερικανικά σίριαλ, και τώρα "πήρε τ' όπλο" του ενάντια στη συλλογική μας παράδοση και ιστορική ηθική
..Ούτε οι δωσίλογοι της Κατοχής δεν λιντσαρίστηκαν με τέτοια λογική άτυπου αυθόρμητου "αγανακτισμένου" παρακρατισμού, ακόμα κι αυτοί περνούσαν από λαϊκά δικαστήρια και εκτελούνταν με συλλογικές "τελετές" και διαδικασίες...
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ ΔΙΠΛΟ ΚΙΝΔΥΝΟ...από τη μια, οι "διεθνιστές" του εθνομηδενισμού, αυτοί οι άτυποι σωματοφύλακες των διεθνών ελεγκτών του Χίλτον..από την άλλη, τα καθωσπρέπει τσουτσέκια τού "ησυχία, τάξις και ασφάλεια" με το όραμα μιας "πατρίδας"-στρατόπεδο συγκέντρωσης...από τη μια, ο νεοπαγής παγκοσμιοποιητικός φασισμός, από την άλλη η παραδοσιακή ακροδεξιά του κλασικού μικρονοικοκύρη...ο πολιτιστικός ιμπεριαλισμός και ο πατριωτικός ολοκληρωτισμός...φωτιά και τσεκούρι και στους δυο!...να εκμηδενιστούν αυτά τα τερατώδη αδιέξοδα, που ακριβώς ως αδιέξοδα, παράγουν ανακύκλωση των ξεπερασμένων πυρήνων τους

Δεν υπάρχουν σχόλια: