Του Σωτήρη Σιδέρη
Προκλητικά ψεύδη, γενικότητες και αοριστίες, πολιτική κενότητα και υποκρισία χωρίς όρια και χωρίς ντροπή, συνέθεταν την ομιλία του υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη στη βουλή, στο πλαίσιο της συζήτησης για την πρόταση δυσπιστίας. Σύμφωνα με τα επίσημα γεγονότα, καταγεγραμμένα από όλα τα ΜΜΕ, η χώρα μας δεν είναι παρούσα σε κανένα απολύτως διαπραγματευτικό τραπέζι , ούτε για την Ουκρανία, ούτε για το μέλλον των σχέσεων ΕΕ -ΗΠΑ, ούτε για τη Μέση Ανατολή, ούτε για την Ανατολική Μεσόγειο. Δεν έχει διπλωματικό σφυγμό, αλλά ,δεν είναι αυτό που διαβάζουμε στις ειδήσεις, ούτε αυτό που νομίζουμε..
Γιατί σύμφωνα με τον Γ. Γεραπετρίτη, “σε ό,τι αφορά την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής, η πραγματικότητα είναι ότι μέσα στις τεράστιες ανακατατάξεις, οι οποίες συμβαίνουν στο διεθνές διπλωματικό πεδίο, η Ελλάδα έχει μπροστά της μείζονες προκλήσεις, αλλά δεν έχει μεγάλα ανοικτά μέτωπα και αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό. Έχει ένα καίριο και ουσιαστικό διεθνές κεφάλαιο. Είμαστε παντού ενεργώς δρώντες και αξιόπιστοι συνομιλητές. Ενώνουμε το Βορρά με το Νότο, την Ανατολή με τη Δύση.” Η Ελλάδα βρίσκεται στο απόλυτο περιθώριο,χωρίς κύρος, χωρίς ειδικό βάρος και φυσικά έχει επικίνδυνα ανοιχτά μέτωπα.
Τα γεγονότα μιλούν, ο ΥΠΕΞ αερολογεί
Στην προηγούμενη έκτακτη σύνοδο κορυφής ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ζήτησε κάποιες εξαιρέσεις από το νέο πακέτο κυρώσεων κατά της Ρωσίας, αλλά δεν έγινε δεκτή καμία εξαίρεση. Ήττα εν μέσω σιωπής. Ο Μακρόν στη Γαλλία, ο Στάρμερ στην Αγγλία και ακολουθούν και άλλες έκτακτες συναντήσεις δεν είχαν χώρο για την Ελλάδα και τον Έλληνα πρωθυπουργό. Αντίθετα, η Τουρκία είναι παντού, ακόμη και στα σχέδια για την ευρωπαική άμυνα. Και όμως ο ΥΠΕΞ Γεραπετρίτης, είτε δεν έχει κατανοήσει τι ακριβώς συντελείται, ή απλά νομίζει ότι στην Ελλάδα, οι πολίτες βόσκουν ανέμελοι σε απέραντα λιβάδια προπαγάνδας, οπότε γιατί να μην λέει αερολογίες;.
Τρία σενάρια προκαλούν έντονο προβληματισμό σε πλήθος διπλωματών και αναλυτών που ασχολούνται με την εξωτερική πολιτική.
1. Το να ισχυρίζεται ο Έλληνας ΥΠΕΞ ότι η Ελλάδα δεν έχει ανοιχτά μέτωπα είναι ντροπή, πέρα από το γεγονός ότι είναι περίεργη δήλωση, που θα μπορούσε π.χ. να κάνει ένας ξένος αξιωματούχος και όχι ο Γεραπετρίτης. Η πενταμερής για το Κυπριακό , στην οποία αναφέρθηκε ο υπουργός με την επισήμανση ότι είναι στις προτεραιότητες του γγ του ΟΗΕ, τι είναι; ή έπαψε να είναι το Κυπριακό εθνικό θέμα;
2. Η Τουρκία έχει ανασκευάσει τη θεωρία των γκρίζων ζωνών και έχει πάψει να είναι αναθεωρητική χώρα; αν είναι έτσι, προς τι τα δις των εξοπλισμών; υφίσταται απειλή ή όχι; είναι ανοιχτό μέτωπο η πολιτική της Τουρκίας ή όχι; η απάντηση ενός στοιχειωδώς ενημερωμένου πολίτη και όχι πανεπιστημιακού ή διπλωμάτη είναι προφανώς ναι, η Ελλάδα δέχεται απειλές. Τι θέλει να πει ο Γεραπετρίτης;
3. Ο Γεραπετρίτης αναφέρθηκε γενικά στην πρόσφατη συνάντηση που είχε με τον Αμερικανό ΥΠΕΞ Ρούμπιο και άλλους Αμερικανούς αξιωματούχους. Από το βήμα της βουλής, ο Έλληνας υπουργός είπε ότι “αυτό, το οποίο προκύπτει, είναι μια σημαντική αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται η νέα αμερικανική διοίκηση τα διεθνή πράγματα και εξ αυτού του λόγου είναι σημαντική η ανάπτυξη διαύλων, έτσι ώστε να μπορούν να διατηρηθούν σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο και οι διμερείς σχέσεις, οι οποίες βρίσκονται στο βέλτιστο επίπεδο, στο οποίο έχουν υπάρξει ανέκαθεν. Καθώς επίσης να υπάρχουν και οι αναγκαίες γέφυρες για να μπορέσει να συντηρηθεί μία ικανοποιητική διπλωματική σχέση μεταξύ Ευρώπης και Ηνωμένων Πολιτειών”.
Ούτε διαύλους; εικόνα ντροπής
Η δήλωση αυτή προκαλεί εύλογες ανησυχίες. Η Αθήνα δεν έχει διαύλους με την Ουάσιγκτον ενώ συναντώνται οι δύο ΥΠΕΞ. Υπάρχει η διαπίστωση για αλλαγή της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, αυτό συζήτησε ο Έλληνας ΥΠΕΞ αλλά δεν μας αποκαλύπτει το αυτονόητο: τι του είπε ο Ρούμπιο για την Ελλάδα, το Αιγαίο, την Τουρκία και την Κύπρο; και για ποιες “αναγκαίες γέφυρες μιλάει;” είναι δυνατόν; και όμως είναι. Αυτό όμως που μπορεί να ειπωθεί ως εκτίμηση, ο Ρούμπιο είπε στον Έλληνα υπουργό πράγματα που γεννούν έντονο προβληματισμό, τα οποία είτε δεν θέλει ο Γεραπετρίτης να αποκαλύψει για δικούς τους, λόγους, είτε δεν κατάλαβε ποιο είναι το περιεχόμενο της νέας αμερικανικής πολιτικής στην περιοχή μας και ειδικότερα έναντι της Ελλάδας.
Ειδικότερα για την Τουρκία, ο Γεραπετρίτης διέψευσε ήδη τον εαυτό του. Πριν λίγες εβδομάδες διαβεβαίωνε ότι οι συνομιλίες βαίνουν καλώς και μάλιστα είχε εκφράσει και αισιοδοξία για τη Χάγη, μεταδίδοντας θετικό κλίμα με την Τουρκία και στους πολιτικούς αρχηγούς. Τον άδειασε ο Μητσοτάκης στη συζήτηση για τον προυπολογισμό και ο ΥΠΕΞ εκτέθηκε. Τώρα , ο Γ. Γεραπετρίτης μας λέει ότι:
“εξακολουθεί να βρίσκεται σε εξέλιξη η επιχείρηση, να υπάρχει ένας συγκροτημένος και δομημένος διάλογος, ο οποίος έχει ήδη παραγάγει σημαντικά, κατά την άποψή μου, αποτελέσματα σε ό,τι αφορά τη θετική ατζέντα, σειρά συμφωνιών, οι οποίες αφορούν το διμερές εμπόριο αφορούν τον τουρισμό, τον πολιτισμό, το συντονισμό για τη διαχείριση της παράτυπης μετανάστευσης και βεβαίως τον ουσιαστικό μηδενισμό των παραβιάσεων του εθνικού εναερίου χώρου. Βρισκόμαστε ακόμη μακριά από το να μπορέσουμε να έχουμε ένα κοινό πλαίσιο για να εκκινήσει η συζήτηση σε σχέση με την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών. Θεωρώ όμως σημαντικό το γεγονός ότι σε ένα τέτοιο κρίσιμο γεωπολιτικό περιβάλλον, αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε μία κατάσταση συζήτησης με την Τουρκία, έτσι ώστε να μην προκαλούνται κρίσεις σε ένα εξαιρετικά ευάλωτο διεθνές περιβάλλον...”.
Η ελληνική διπλωματία στην εντατική
Το απόλυτο διπλωματικό κενό, καμία δήλωση για παραγωγή πολιτικής και αποτελεσμάτων, καμία προσέγγιση ως προς το τι συζητείται επί δύο χρόνια και που έχουν υπάρξει συγκλίσεις και που αποκλίσεις. Αλλά το χειρότερο , είναι η επόμενη φράση του:
“Σε σύνοψη, εν μέσω σημαντικών αλλαγών στο διεθνές υπόδειγμα άσκησης διπλωματίας, δεν πρέπει με κανέναν τρόπο να διακινδυνεύσουμε την πολιτική σταθερότητα και το διεθνές κεφάλαιο της χώρας”.
Όχι, κύριε Γεραπετρίτη. Ενδεχόμενη υπερψήφιση της πρότασης δυσπιστίας θα ήταν λύτρωση για τη χώρα και την εξωτερική της πολιτική. Οσο για την σταθερότητα, η απειλή αποσταθεροποίησης προέρχεται από τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εξωτερικών, όχι από την αντιπολίτευση, ούτε από τις μητέρες των θυμάτων των Τεμπών, ούτε από όσους αμφισβητούν την πολιτική του πρωθυπουργού ή την δική σας και άλλων υπουργών.
Αντίθετα, η κυβέρνηση αποσταθεροποιεί τη διεθνή θέση της χώρας με την απουσία της, την ανεπάρκειά της, την υποταγή της , την απουσία πρωτοβουλιών, την απουσία ειδικού βάρος και κύρους.
Και είμαστε ακόμη στην αρχή...https://www.omegapress.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου