Κάποτε, λέει ένα (μ)παμπάλαιο ανέκδοτο, πήγε ένας Άγγλος γιά σαφάρι στην Αφρική· καί, γυρίζοντας στην Αγγλία, αφηγούταν την εμπειρία του σ’ ένα πάρτυ.

«- …Κι εκεί που κυνηγούσα», λέει ο Άγγλος, «ξαφνικά με περικυκλώνουν καμιά σαρανταριά λιοντάρια!

Πιάνω, λοιπόν, την καραμπίνα, καί σημαδεύω. Μπάμ-μπάμ-μπάμ, σκοτώνω πέντε. Σφαίρα καί λιοντάρι!

Αλλ’ αυτά συνέχισαν να έρχονται προς το μέρος μου, πιό αγριεμένα!»

«- Πώπώωωω!!!», λέει μιά κυρία. «Καί τί κάνατε;»

«- Τραβάω το περίστροφο απ’ τη θήκη», λέει ο Άγγλος, «μπάμ-μπάμ-μπάμ, σκοτώνω άλλα έξι! Σφαίρα καί λιοντάρι! Αλλά τα υπόλοιπα συνέχισαν να έρχονται προς το μέρος μου απειλητικά, καί δεν προλάβαινα να ξαναγεμίσω!»

«- Καί τί κάνατε;», ρωτάει μιά άλλη κυρία.

«- Τότε, βγάζω το κυνηγετικό μου μαχαίρι με αποφασιστικότητα, καί παλεύω σώμα με σώμα με τα δύο, που με ακούμπησαν! Τα έσφαξα!»

«- Καί μετά;», ρωτάει ένας άλλος κύριος.

«- Μετά», λέει ο Άγγλος, «άρχισα να χτυπάω φιλικά στην πλάτη τα υπόλοιπα, λέγοντας: ‘Εξκιούζ μι! Εξκιούζ μι!’, κι αυτά άνοιξαν δρόμο κι έφυγα!»

. . . . . . . . . . .

Γιατί πήγα καί θυμήθηκα αυτό το ανέκδοτο, τώρα;!

Καλοί μου άνθρωποι, διαβάζω ότι οι Ρώσσοι πολεμούν στο Μαχμούτ (Μπαχ-μπούτ’, πώς διάολο το λένε) με τις ξιφολόγχες!!! Δεν ξέρω αν φωνάζουν καί «- Αέραααα!!!», αλλά είναι προφανές ότι:

  • Είτε τους τελείωσαν τα πυρομαχικά, καί δεν έχουν άλλα. (Καί είναι ανίκανοι να φτιάξουν καινούργια – ή, όσα έχουν, τέλος πάντων, δεν τους κόβει να τα πάνε μέχρι το μέτωπο.)
  • Είτε δεν έχουν άλλου είδους όπλα, φερ’ ειπείν φλογοβόλα ή θερμοβαρικές βόμβες. Ή, έστω, τίποτις πολεμικά αεροπλανάκια.
  • Είτε είναι ντίπ άχρηστοι, ως πολεμιστές· ξόδεψαν τις σφαίρες τους στον γάμο του Καραγκιόζη, καί τώρα πάνε να νικήσουν με τις μπαγιονέττες.
  • Είτε, τέλος, υπάρχουν «ειδήσεις» γραφόμενες από Ζά καί απευθυνόμενες σε Ζά.

Δεν ξέρω, αλλά κάτι με γαργαλάει να υποθέσω το τελευταίο. (Είπαμε, ρε φούστη μου, προπαγάνδα των ηπαπαραίων, αλλά όχι κι έτσι!)

. . . . . . . . . . .

Καλοί μου άνθρωποι, αδελφοί μου αναγνώστες μου!

Τώρα, τις άγιες μέρες των Χριστουγέννων, κάντε μιά προσευχή να ξυπνήσουν τα Ζά – έστω καί με τις κλωτσιές. (Αν καί, προσωπικώς, δεν το ελπίζω.)

Διότι, δεν μας βλέπω καλά.

. . . . . . . . . . .

Υγ 1: Οι κουμπούρες του τίτλου είναι τα εγχώρια Ζά.

Υγ 2: Είδες; Είδες; Μας βγήκε καί πολέμαρχος, ο κουκλοχαιρετάκιας! Με τα όπλα που στείλαμε, πάει η Ρωσσία! Ηττήθηκε, καί πάει να τη βγάλει καθαρή με τις ξιφολόγχες!!! 🙂