Αφιερώνεται στην…
ο μήνυμα ήταν σαφές καί λαχανιασμένο· το δέ τρομόμετρο έδειχνε 80%. (Ναί, υπάρχει καί τέτοιο όργανο. Το έχω εφεύρει εγώ! Lol!!!)
«- Οι ‘αλληλέγγυοι’ καί λοιποί προδότες μας έχουν στοχοποιήσει, τους πατριώτες!… ειδικά στις μικρές κοινωνίες, όπου όλοι γνωριζόμαστε! Κι όταν ξεσπάσει το μπάμ, τότε θα καθαρίσουν εμάς πρώτους! Άσε τους πατριώτες στρατιωτικούς… οι προδότες κι οι λάθρο θα τους εξουδετερώσουν πρώτους-πρώτους!»
«- Πού τα είδες αυτά;»
«- Τα διάβασα στα ιντερνέτια! Νά, δές κι εσύ!»
«- Χμ!… Κάτσε, να σου εξηγώ!»

Το Διαδίκτυο (όχι, βέβαια, όπως ξεκίνησε από τη Ντάρπα το 1976, αλλά σήμερα) είναι πολύ ωραία εφεύρεση. Μαθαίνεις πράγματα, γνωρίζεις κόσμο (καί γκόμενες! lol!!!)… Κι όλ’ αυτά, με τρομερή ευκολία. Λίγο να παίξεις το ποντίκι σου, όλος ο κόσμος έρχεται μπροστά στα μάτια σου. Όντως, με τα ιντερνέτια η Γή μας έγινε ένα μεγάλο χωριό.
Αλλά, όπως είπαν κι οι αρχαίοι ημών (δηλαδή εγώ!    ), ουδέν καλόν αμιγές κακού. Καί το κακό, εν προκειμένωι (ένα απ’ όλα, να εξηγούμαστε – έχει κι άλλα, όπως αδράνεια της σκέψης, κτλ) είναι πως με το Διαδίκτυο διακινείται (καί διαδίδεται) καί η εγκεφαλική ανεπάρκεια (καί ψυχική μούργα) του κάθε παπάρα, που κοπανάει ένα πληκτρολόγιο.
Τρολλιές, βλακείες, επιθετικότητα, αγένεια, προσβολές, βρισιές, απειλές, ηλίθιο «χιούμορ», ανορθογραφία, απαιδευσία, ανιστορησία, «άρρητ’ αθέμιτα κουκκιά μαγειρεμένα» καί τρία πουλάκια κάθονταν – έτσι, γιά ορντέβρ. Κι όσον αφορά τα σοβαρά θέματα, χέσε μέσα! (Τί να περιμένεις, δηλαδή, από τέτοια άτομα; )
Αμφιβάλλετε; Κάντε μιά πρόχειρη καταμέτρηση, ποιές καί πόσες ιστοσελίδες αντέχετε να διαβάζετε καθημερινώς – καί τα λέμε.

Ακόμη καί με τα σωστά θέματα: οι δυστυχείς ανεγκέφαλοι συνάνθρωποί μας είτε παίζουν το «σπασμένο τηλέφωνο» με δαύτα (τα αναμεταδίδουν όπως τα κατάλαβαν, κι όπως -νομίζουν πως- τα θυμούνται αυτοί), είτε τα ανακαλύπτουν με καθυστέρηση – αναρωτώμενοι πολλές φορές γιά πράγματα, που έχουν απαντηθεί εδώ καί δεκαετίες.
Κι όποιος ανακαλύπτει κάτι με καθυστέρηση, πώωωωως λέγεται;
Καθυστερημένος!

Βέβαια, είναι ξεκάθαρο πως άλλο το: «δεν ξέρω, καί ρωτάω», κι άλλο το: «εκφέρω γνώμη ως γνώστης». Καί το μέν πρώτο συγχωρείται, αλλά το δεύτερο ελέγχεται. Στην περίπτωσή μας, είναι φανερό πως το άτομο, που έγραψε τα σχετικά περί στοχεύσεως κτλ (καί πανικόβαλε τον κόσμο), απλούστατα ανακάλυψε με -απαράδεκτη- καθυστέρηση έναν απ’ τους κανόνες του πολέμου. (Απαράδεκτη, διότι -ως Έλληνες- ΉΔΗ έχουμε μπεί σε φάση πολέμου.)
Κι άλλο τόσο φανερό είναι πως ακόμη δεν έχει ανακαλύψει ούτε τον Σούν Τζού. (Πού να του βάλω καί τα …μεταπτυχιακά, δηλαδή – τον Μουσάσι, ή τον Κονδύλη!)

Επειδή οι άνθρωποι τείνουμε να σχηματίζουμε πυραμιδική ιεραρχία, η οποία στον πόλεμο είναι σχεδόν ο κανόνας (διότι η ηγεσία πλέγματος δικτύου είναι εξαιρετικά δύσκολη), σαφώς κι ο εχθρός στοχεύει το πάνω μέρος της πυραμίδας πρώτο-πρώτο! Τί το πιό αυτονόητο; Κι όταν εξουδετερωθεί η ηγεσία, τότε η νίκη του εχθρού καθίσταται ευκολώτερη. Καί, βεβαίως-βεβαίως, αυτά σαφώς καί τα ξέρουν οι στρατιωτικοί, απανταχού της Γής· κι αν δεν τα ξέρουν, τα θεωρούν αυτονόητα. (Μερικά δευτερόλεπτα αν τα σκαλίσεις με τη λογική, εκεί οδηγείσαι.) Άρα, τουλάχιστον οι δικοί μας πατριώτες στρατιωτικοί δεν χρειάζονται κανέναν διαδικτυακό σαχλαμάρα, να τους κομίσει γλαύκα. (Κοινώς, «- Έλα, παππούλη μ’, να σ’ δείξω τ’ αμπελοχώραφα σ’!»)
Οπότε, από στρατιωτικής οργανωτικής πλευράς, το θέμα δεν είναι τί έχουν «στοχεύσει» οι άπλυτοι (κι έχουν καρφώσει στα τζιχάντια)· αυτό είναι ήδη γνωστό καί σ’ εμάς, τους πατριώτες. Το θέμα είναι πότε θα κάνουν την κίνησή τους.
(…Αν καί ούτ’ αυτό είναι πρώτου ενδιαφέροντος· διότι, αν θες ειρήνη, προετοιμάσου –καθημερινώς– γιά πόλεμο!)

Στο μήνυμα υπήρχε κι άλλο ερώτημα, δηλαδή το τί θα κάνουν οι (κατώτεροι) πατριώτες στρατιωτικοί, εάν οι προδότες (ποδιτσο)ανώτεροι τους διατάξουν να αδρανήσουν – ή να υποχωρήσουν, ή να παραδοθούν.
Κι αυτό είναι ΉΔΗ απαντημένο …μπαμπαλαιόθεν (στον σύνδεσμο, κοιτάζουμε εκεί που λέει γιά κάποιον Λυκίδη), καί δεν χρειάζεται να σπάμε το κεφάλι μας γιά δαύτο – ούτε ν’ αυτοσχεδιάζουμε την τελευταία στιγμή:
ΠΑΡΑΥΤΑ αφαίρεσις της διοικήσεως από τον προδότη, ατιμωτική καθαίρεσις επί τόπου, μιά σφαίρα στο κεφάλι του… κι άντε στο διάολο! (Κι όχι αναγκαστικά μ’ αυτή τη σειρά! Lol!!!)
Αμέσως μετά, αναλαμβάνει ο αρχαιότερος κατώτερος, ακόμη κι αν είναι απλός φαντάρος.
Αυτά, ακόμη κι αν δεν προβλέπονται στον σημερινό εγχώριο στρατιωτικό κανονισμό (κάποτε προβλεπόταν, αλλά -από τότε που ήμουν φαντάρος- στο μεταξύ έχω χάσει επεισόδια, καί δεν ξέρω μέχρι πού έφτασε η -κατά Παλαιόν- λουλουδοποίηση του στρατεύματος!), προβλέπονται απ’ τη λογική· κι αν δεν προβλεφθούν απ’ τη λογική, προβλέπονται απ’ την ανάγκη – στην οποία καί Θεοί πείθονται.

Βέβαια, όλοι θα μου φέρετε αντίρρηση ότι στην Κύπρο το 1974 δεν έγιναν αυτά. Αντιθέτως, έγινε ο κακός χαμός! Ασύντακτα στρατιωτικά τμήματα σε ασύντακτες φανερές στους πάντες πορείες μέρα-μεσημέρι κι από πολιτικούς δρόμους, αντιφατικές καί ψευδείς διαταγές, τρέχα γύρευε της τελευταίας στιγμής ποιός είχε τους χάρτες με τα σχέδια μάχης, επικοινωνίες της πλάκας, ηρωϊκοί μέν αυτοσχεδιασμοί δέ, κτλ κτλ κτλ. Κι όλ’ αυτά, υπό την ομπρέλλα της ποδιτσο-προδοσίας των στρατολουλούδων της εποχής εκείνης! (Καί την αφ’ υψηλού εποπτεία της επίθεσης των …συμμάχων μας τουρκαλάδων, από πρεσβείες καί στρατιωτικές βάσεις άλλων …συμμάχων μας!)
Όμως:
  • Πρώτον, τότε πιαστήκαμε μπόσικοι, διότι εξ ορισμού υποθέταμε (κακώς!) ότι οι τότε (ανώτατοι) στρατιωτικοί ετύγχαναν αυτομάτως πατριώτες· γι’ αυτό καί ο τότε φαντάρος ορμούσε στη μάχη υπέρ Πατρίδος, χωρίς να το πολυσκεφτεί. (Σήμερα, βεβαίως, έχουμε δεί καθαρά το πόσο κομματόσκυλα καί γλείφτες της εξουσίας -άρα, καί εν δυνάμει προδότες– μπορούν να γίνουν μερικοί τους. Άρα, δεν χωράνε σκέψεις καί δισταγμοί περί του δέοντος πρακτέου μ’ αυτούς.)
  • Καί δεύτερον, σήμερα (καί στο μέλλον, καί πάντα) δεν μαθαίνουμε Ιστορία από χόμπυ, ή γιά να περνάει η ώρα. Τη μαθαίνουμε, γιά να μην κάνουμε τα ίδια λάθη.
Επομένως, ας φροντίσουν άπαντες οι πατριώτες (στρατιωτικοί τε πολίτες τε) να μην επαναληφθούν σήμερα τα λάθη εκείνα.
Τώρα, βέβαια, θα μου πείς ότι καί οι προδότες έναν άλφα βαθμό εγκεφαλικής λειτουργίας τον διαθέτουν· άρα, δεν το πάνε απότομα το πράγμα, αλλά πονηρά. Λάου-λάου! Πχ εκδίδουν διαταγές (από τώρα, που δεν έχουμε φτάσει ακόμη στο αμήν) περί καταστροφής παλαιών πυρομαχικών, κτλ. Έ, τί να πω εδώ; πάλι αυτονόητα πράγματα; Ότι, αν καταλάβουμε πού πάει το πράγμα, αντιμετωπίζουμε τέτοιες διαταγές …μερικώς – καί τα υπόλοιπα «παλαιά» πυρομαχικά τα λουφάρουμε; Να πω ότι δεν είναι δύσκολο να συνταχθεί ένα ψευδές κωλόχαρτο -με αριθμό πρωτοκόλλου- καί να μπεί στο αρχείο, να ξεμπερδεύουμε;

Επειδή δεν υποτιμώ τη νοημοσύνη κανενός πατριώτη, δέ λέω τίποτε! 

Όθεν, μπορεί μεν οι «αλληλέγγυοι» να έχουν στοχεύσει πατριώτες, αλλά δεν θα χάσουμε τον ύπνο μας (καί το φαγάκι μας θα το φάμε!    ), επειδή κάποιοι ανακάλυψαν μόλις τώρα τελευταία τα κόλπα του πολέμου. Δεν θα μας πιάσει κανένας πανικός.
Η δουλειά μας, εμάς των πατριωτών, είναι να κάνουμε τα δικά μας σχέδια, προετοιμαζόμενοι γιά τα επερχόμενα.
«Στόχευση» μεν των απλύτων, αλλά πλήρης αστοχία του …επιμάχου αναγνώσματος.

Υγ 1: Μην επαναπαύεστε! Τα επερχόμενα ήδη τρέχουν! (Δες κι εδώ, τί γράφει ένας …γόης ομορφάντρας! Lol!!!)
Άσε που οι τουρκαλάδες, τα τριάντα χιλιόμετρα βάθος ουδέτερης ζώνης (μέσα στο Συριακό έδαφος), που λέγανε μερικές μέρες πρίν, στην πράξη τα ερμήνευσαν ως …εκατόν είκοσι χιλιόμετρα …δικής τους!!! Φαντάσου, δηλαδή, τί θα γίνει, όταν χτυπήσουν καί τη δική μας πόρτα!
Προετοιμασία, λέμε! Καί ψυχραιμία, λέμε!
Τίποτ’ άλλο.