χι πως δεν τα ξέραμε, όχι πως δεν υπάρχουν αναλύσεις τους κυρίως ψυχολογικής υφής (ξέρετε… «οι βαθύτερες επιθυμίες του ανθρώπου μπλά-μπλά-μπλά», κτλ κτλ), αλλά οι μύθοι ( ; ) μας συναποτελούν ένα λογικό καί συνεκτικό σύνολο.
Το θέμα είναι… μήπως, εκτός από ένα πακέτο αναμνήσεων του μακρυνού παρελθόντος της φυλής μας, ενδεχομένως καί διδασκαλικής χρήσεως (από …αναφορατζήδες), οι μύθοι… μήπως, λέω, έχουν καί κάποια πρακτική χρησιμότητα;
Η απάντηση είναι ένα σαφέστατο «ναί»!
Τώρα, θα μου πείς ότι αν το πάρουμε αυτό στα σοβαρά, θα δούμε -ξέρω ‘γώ- καμιά εξηνταριά σιτεμένους κι αρχαιοφορεμένους -με χιτώνες, κτλ- (κι ενδεχομένως τριχωτούς, ωσάν μαϊμούδες) μουρλούς απάνω σε κανένα ξύλινο καράβι, να κωπηλατούν προς το Πότι; Μάλλον όχι, αδελφέ μου, αναγνώσθα μου! Αν, όμως, ως «Κολχίδα» θέσουμε κάποιον άλλον σκοπό, όχι απαραίτητα προσεγγιζόμενον διά θαλάσσης, τότε ναί, παίζει. Το αρχέτυπο της Αργούς όντως εφαρμόζεται στην πράξη!
Αρχίσατε να το πιάνετε; Πολύ καλά!
Λοιπόν. Ίσως ο μόνος τρόπος να πετύχουμε αυτά που θέλουμε (απελευθέρωση Ελλάδας, κτλ) είναι η επανάληψη, η αναβίωση των παναρχαίων μας μυθολογικών αρχετύπων.
(Πιθανώτατα αυτός ήταν κι ένας μή ρητώς ομολογούμενος σκοπός της Μυθολογίας μας, αλλά ποιός να το πάρει χαμπάρι… Θα μου πεις, κάτι τέτοια συμπεράσματα ενδεχομένως σε στοές κτλ να τά ‘χουν ψωμοτύρι – κι εσύ, ρέ Εργοδότη, μαζοχίζεσαι παιδευόμενος από μόνος σου, αντί να τα πάρεις έτοιμα. Όμως, όπως πολλάκις έχω ξαναπεί, αντιπαθώ σφοδρότατα τις αλήθειες «εξ αποκαλύψεως». Νότ μάϋ στάϋλ! – που λένε καί στο καφενείο του χωριού! Lol!!! Προτιμώ χίλιες φορές να βασανιστώ, γιά ν’ ανακαλύψω κάτι, παρά να μου το δώσουν έτοιμο καί με ύφος «μεγάλου διδασκάλου». Αν μή τί άλλο, δεν γουστάρω να είμαι μιά ζωή υποχρεωμένος σε «αυθεντίες» – καί δή, γιά δώρα ευτελούς αξίας!
Καί βέβαια, η κατακτημένη γνώση έχει κι άλλα πλεονεκτήματα, έναντι της δοτής – περί των οποίων, όμως, δεν θ’ ασχοληθεί η παρούσα ανάρτηση.)

Πάμε τώρα στο δεύτερο θεμέλιο της παρούσης. Όπως είπε κι ένα φιλαράκι, οι γενικόλογες πολιτικές παύλα κοινωνικές ιδέες, ότι δήθεν έχουμε ισότητα κτλ, είναι ξεκάθαρες μαλακίες. Η μόνη αποδεκτή ισότητα είναι η ενώπιον του νόμου (δηλ. δικαιωμάτων κι υποχρεώσεων)· καί η ισότητα των ευκαιριών. Όλες οι άλλες «ισότητες» είναι παραμύθια, εντέχνως διαχεόμενα στον κοσμάκη από το 1789 καί μετά. Κι ο μοναδικός σκοπός διαδόσεων τέτοιων ιδεών είναι ν’ αποβλακώνουν τον λαό. (Άσε που, τόσο η ισότητα ενώπιον του νόμου, όσο κι η ισότητα των ευκαιριών, παραβιάζονται κατά κόρον απ’ τους κρατούντες. Την πρώτη παραβίαση τη βλέπετε κάθε μέρα στην ειδησεογραφία. Κι όσο γιά τη δεύτερη, τά ‘παμε: οι καλές θέσεις είναι ήδη πιασμένες!)
Ας πούμε, η -δήθεν- ισότητα στην ικανότητα του να δοκιμάσεις να κυβερνήσεις. Δε λέω, ο καθένας πρέπει να ζυμωθεί με τα δημόσια αξιώματα – κι όταν λέω «ο καθένας», εννοώ ο καθένας. Αλλά, επιτέλους, δεν γίνεται να χαϊδεύεις το μυαλουδάκι του κάθε παπάρα πως είναι επάξιος νέος Φίλιππος Β’ καί Μεγαλέξαντρος! Μέχρι καλός δημοτικός σύμβουλος, πάει στο διάολο. Αλλά νέος Λυκούργος καί Κλεισθένης, ή -ας πούμε- Βασίλειος Β’, από πού κι ως πού;
Όμως, οι πωλητικοί κάνουν ακριβώς αυτό… εντέχνως καλλιεργώντας τον αχαλίνωτο εγωϊσμό κάθε ανθρωπάκου καί σπέρνοντας σύγχυση. (Βλέπε όσους χειροκροτάνε τον «αρχηγό» κάτω απ’ το μπαλκόνι. Ξέρετε γιατί το κάνουν; διότι στον «αρχηγό» βλέπουν τον εαυτό τους! Εφ’ όσον εδώ διαθέτουμε τουλάχιστον μία αναγνώστρια ψυχολόγο, μπορείτε να ρωτήσετε αυτήν, άμα δεν πιστεύετε τον αρχιτρόφιμο του ιδρύματος. Καρα-lol!!!) Το ίδιο βιολί βαράνε κι οι αρδ, που εισήγαγαν την αμερικανιά της «γενιάς». Ωρέ αρδ, άλλο είναι ένας πολυφυλετικός πολτός χωρίς ιστορία, που δεν έχει από πού να πιαστεί (καί πιάνεται απ’ το πιστόλι, το δολλάριο, καί τη χρονιά αποφοίτησης), κι άλλο εμείς! Καί τί σημασία έχει το πότε γεννήθηκε κάποιος; το ίδιο είναι ο εργατικός με το κοπρόσκυλο, ή ο έξυπνος με τον βλάκα, επειδή όλοι τους γεννήθηκαν πχ το 1979;  Άειντ’ από ‘δώ, ζά!!!
Αυτές, λοιπόν, οι πονηρές πολιτικάντικες «ισότητες» δίνουν γιά παράδειγμα πτυχία καί διδακτορικά στον κάθε άχρηστον, ή ίδια σύνταξη σ’ αυτόν με τα δωδεκάμιση χιλιάδες ένσημα, με τον άλλον με τα τρείς χιλιάδες ένσημα. (Ή στον κάθε πονηρό απ’ το Μπαλγκαριστάν – που είναι, μάτια μ’, κι αυτός μέλος της «Ε»Ε.) Ή τα ίδια επιδόματα με τους νοικοκυραίους φορολογούμενους, καί στους Βρωμά (που δεν πληρώνουν ποτέ τους ούτε δεκάρα φόρο). Γι’ αυτό καταντήσαμε εδώ που καταντήσαμε. (Κι έχουμε πρωθυπουργό έναν αγράμματο καί κακοηθέστατο μπαγλαμά, μονοψήφιου δείκτη νοημοσύνης. Τον δεύτερο στη σειρά αυτού του είδους διπόδων.)
Τώρα τελευταία, μάλιστα, δίνουν περισσότερα δικαιώματα στον κάθε λαθροβρωμιάρη, παρά στους αυτόχθονες Έλληνες!… Σε σημείο να σε φτάνουν να λες, πού ‘σαστε μασώνοι του 1789 με τις «ισότητες», να σιάξ’ η βάρκα του Ψευτο-ρωμαίϊκου!!!

Τέλος πάντων, το συμπέρασμα είναι πως στις κρίσιμες στιγμές που έρχονται, κυβερνήτες της Ελλάδας δεν θα είναι οι οποιοιδήποτε (πονηροί, πανικοβλημένοι, αμετροεπείς «πατριώτες» αρχηγοί κομμάτων-«σφραγίδων», «σοβαροί» τέκτονες, καί λοιποί άσχετοι κι ακάλεστοι), αλλά μόνον όσοι διετέλεσαν αρχηγοί σε κρίσιμες καταστάσεις στο παρελθόν. (Καί, ναί, ζουν ανάμεσά μας μετενεσαρκωμένοι.) Στο κάτω-κάτω, θέλετε ισότητα; Οκέϋ, να σας την κάνω τη χάρη! Βρήτε με τα φιλαράκια σας ποιό μυθολογικό μας αρχέτυπο σας ταιριάζει, στελεχώστε το, βάλτε στόχους, κι ορμάτε! Στην πράξη κρίνονται όλα καί κρινόμαστε όλοι.
Εμένα, όμως, θα μου επιτρέψετε να ελπίζω κυρίως σ’ ένα «σώμα» περίπου δεκαπέντε χιλιάδων ατόμων, το οποίο καί τελικά θα καθαρίσει την κόπρο του …Ροσίλδου. Όπως καί να νομίζω ότι οι ενσαρκωτές όλων των αρχετύπων που εννοώ, ξαναζούμε μαζί, σήμερα, ταυτόχρονα, εδώ στην Ελλάδα – καί είναι θέμα χρόνου να το καταλάβουν, όσοι απ’ αυτούς δεν το κατάλαβαν ακόμη. (Κι εννοείται, να βρεθούμε όλοι μαζί καί να δράσουμε.)

Πάμε, όμως, να δούμε τα αρχέτυπα που «παίζουν» (καί συγνώμη, αν ξεχνάω κάποιο) :
i. Εξερευνητικό – κατασκοπευτικό – κομμάντο ειδικών αποστολών.
Η Αργοναυτική Εκστρατεία.


ii. Αμυντικό με αντεπίθεση, μετά από επίθεση εκ Δυσμών.
Ο Ατλαντο-Ελληνικός Πόλεμος.
Το Έπος του 1940.
Σημειώστε ότι εδώ, σ’ αυτήν ακριβώς την περίπτωση, το αμιγώς αμυντικό (πχ Ρωμαίοι, Δ’ Σταυροφορία) είναι σκέτη καταστροφή γιά την Ελλάδα. (Καί μπράβο του, του Κατσιμήτρου, που ενστικτωδώς το κατάλαβε, καί διενήργησε αντεπίθεση.)

iii. Αντεπίθεση, μετά από επίθεση εξ Ανατολών.
Μ. Αλέξανδρος.
Πάλαι ποτέ Διόνυσος στην Ινδία. (Το 8,500 πΧ.)

iv. Ολοκληρωτικό ξεκαθάρισμα εχθρικού κέντρου.
…Καί, ει δυνατόν, τελειωτικό.
Θησέας στον Λαβύρινθο.
Τρωϊκός Πόλεμος.
Μ. Αλέξανδρος στη Θήβα.

v. Μακέλεμα του εχθρού, με προηγηθείσα θυσία.
…Καί τακτική «καμμένης γής».
Θερμοπύλες καί Σαλαμίνα.
Αλαμάνα καί Δερβενάκια.
Έξοδος Μεσολογγίου καί Μάχη Αράχωβας.

Αυτά είναι τα ομαδικά αρχέτυπα. Υπάρχουν καί ατομοκεντρικά, αλλ’ αυτά στοχεύουν μονάχα στην κατά κάποιο τρόπο θέωση του ήρωα – καί δεν έχουν θέση στον επερχόμενο καιρό με τα τυφωνικά γεγονότα που περιμένουμε (όπου συμμετέχουμε άπαντες, θέλουμε-δε θέλουμε). Πχ η Οδύσσεια, ή ο Δαίδαλος. Εδώ, όμως, προσοχή! Γιά να επιτύχουν αυτά που ονειρευόντουσαν, ο μεν Δαίδαλος έχασε καί ανηψιό καί γυιό, ο δέ Οδυσσέας ολόκληρο πλήρωμα!
Όθεν τα ατομοκεντρικά ξεχάστε τα. Το μόνο, ίσως, που παίζει, είναι ο Ηρακλής με τους 12 άθλους του. Όποιος λεβέντης νέος το επιθυμεί… από μένα, εντάξει! Άλλως τε, μπορεί καί να χρειαστούμε διάφορα καλούδια, όπως πχ τα μήλα των Εσπερίδων. Άρα, κάποιος πρέπει να πάει να μας τα φέρει! 

Μιά τελευταία σημείωση: τα αρχέτυπα είναι αυτά που ξέρουμε, όμως γιά υλοποίησή τους στις σημερινές συνθήκες πολλά στοιχεία τους έχουν αλλάξει. Πχ ενδεχομένως να μη συνεργαστεί ακριβώς ο ίδιος αριθμός ατόμων. Ή, οι σημερινοί πρωταγωνιστές να διαμένουν αλλού ‘ντ’ αλλού, ενώ στην ορίτζιναλ Αργοναυτική καί στον Τρωϊκό μαζεύτηκαν σε κοινό σημείο εκινήσεως.
Γι’ αυτό, εξετάστε τα όλα με προσοχή. Βάλτε κάτω τα δεδομένα καί τις δυνάμεις σας, κι ο Θεός της Ελλάδας βοηθός!

Υγ 1: Έτσι, γιά παράδειγμα: το βλέπετε πως -σύμφωνα με το τρίτο αρχέτυπο-, μετά από επίθεση εξ Ανατολών, πρέπει να διενεργήσουμε αντεπίθεση …μέχρι την «Κόκκινη Μηλιά»; Όθεν, τζάμπα ταξίδι μέχρις εδώ έκαναν τα λαθρομούσλιμζ. Αρκεί να μην κάτσουμε στ’ αυγά μας εμείς. Να μην πούμε: «- Εντάξει, τα διώξαμε τα λάθρο, τώρα στα του οίκου μας!» Θα είναι λάθος μας.
Υγ 2: Γιατί αρχέτυπα; Διότι, όπως πάντα, έχουμε τις λύσεις έτοιμες από Μυθολογία κι Ιστορία. Μήπως νομίζετε ότι, μέσα στον επερχόμενο κοσμοχαλασμό, θ’ αυτοσχεδιάσετε γιά να πετύχετε τους επιθυμητούς στόχους μας;
Ελεύθερα από μένα, αλλά δεν το βλέπω.
Υγ 3: Παραλίγο να το ξεχνούσα… Καί τί γίνεται, αν φτιάξουμε πχ είκοσι τσούρμα Αχαιών με 20 Αγαμέμνονες; Έ, ένα τους θα κάνει τη χοντρή δουλειά, καί τα υπόλοιπα συμπληρωματικές. Αλλά, όλα είναι δεκτά. Όλα χρήσιμα!
Καί τί γίνεται, αν «κάποιοι» -που διαβάζουν τις σοφίες μου- φτιάξουν κι αυτοί Αργοναύτες καί δοκιμάσουν να μας καταστρέψουν με -όπως λέγεται- «συμπαθητική μαγεία»; Είτε κάνοντας επίτηδες βλακείες, είτε στρέφοντας τη δική τους Αργώ στο λεγόμενο «αριστερό μονοπάτι»; Ξέρετε, γιά να χτυπήσει στο αιθερικό αποτύπωμα, κτλ.
Γνώμη μου, πως δεν θα γίνει τίποτε απολύτως εις βάρος μας. Τα αρχέτυπα αυτά απαιτούν κι Έλληνες γιά να δουλέψουν! Όπως δεν θα δουλέψει με μας ένα ξένο αρχέτυπο, όπως πχ «Ο Τζάκ καί η φασολιά», ή «Τα νέα ρούχα του βασιλιά».
Τώρα, θα μου πείς, γιατί τότε «αυτοί» μαθαίνουν τον Θουκυδίδη απέξω καί πάνε να τον εφαρμόσουν; Έ, η Ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα!