Τα Μεγάλα-Ολέθρια »Λάθη» των Ελλήνων
Γράφει ο Παλαιός
1.  Εν συνδέσει .. αναφορικά
Αποτέλεσμα εικόνας για ιστοριαΤο παρόν είναι συνδετικός κρίκος στην σειρά των άρθρων «Κόσμος Φυλακή» και «Αισυμνητικά» με τα δεύτερα να μην ξέρω και να μην έχω για την ώρα αποφασίσει εάν θα προχωρήσω το θέμα ή θα το παρατήσω, αφού αυτό που βλέπω είναι να μην υπάρχει το ανάλογο ενδιαφέρον (και δεν αναφέρομαι βεβαίως στην απλή περιέργεια ή την εξυπνακίστικη διάθεση μερικών)  και κυρίως να μην υπάρχει ούτε καν αυτός ο ένας, στον οποίο θα μπορούσε να προσφέρει τα αναγκαία σε αυτό το δύσβατο μονοπάτι … μένει να δούμε εάν και κατά πόσον θα υπάρξει κάτι το οποίο θα το αλλάξει. Βασικά ακόμη και το παρόν, ήταν για αρκετό καιρό σε αναμονή, και παρουσιάζεται όχι επειδή πραγματικά άλλαξε κάτι (για να ‘πω την αλήθεια μάλλον άλλαξε, αλλά προς το χειρότερο) αλλά απλά για να υπάρχει σε τυχόν αναζήτηση, από κάποιον με ανοιχτό μυαλό, έναν αδέσμευτον που δεν θα ανήκει σε κάποιο μαντρί.
Ίσως κάποιος που έχει χάσει συνέχειες, ευλόγως να αναρωτηθεί … μα που κολλάει ο «Κόσμος Φυλακή» με τα της «Αισυμνητείας» ;
Όχι μόνο απλώς κολλάει, αλλά τα ανώτερα επίπεδα της «Αισυμνητείας» είναι στενά δεμένα με τα του «Κόσμος Φυλακή» και την ύπαρξη και δημιουργία της Ελληνικής Φυλής. Όλο αυτό ελπίζω ότι θα γίνει πλήρως κατανοητό με την παράθεση των παρακάτω.
1α.  Από το γνωστό … »παραμύθι»
Εκεί στην αρχή … που το φαινόμενο, δικό μας, σύμπαν, πήρε σάρκα και οστά, το σύμπαν που, με μύχιες δολερές προθέσεις, έν γεωμετρία και σοφία κάποιοι εποίησαν, που αν και πραγματικό κόσμημα, υστερούσε, καθώς δεν είχε δημιουργική ενέργεια άλλη πέραν αυτής των κατασκευαστών του -ενέργεια την οποία μόνον οι θείοι σπινθήρες διέθεταν και διαθέτουν- και που κάθε τι δημιουργηθέν εντός του, δυστυχώς δεν διέθετε, και ούτε μπορούσε να παράξει ως υλοενεργειακό κατασκεύασμα που ήταν, δια τούτο λοιπόν δολίως, εγκλώβισαν και ενεφύτευσαν, θείους σπινθήρες, εις τα υπ’ αυτών κατασκευάσματα, και έτσι άρχισε το γνωστό πλέον πανηγύρι (δες σχετικά «ο Κόσμος Φυλακή»)
Λογής-λογής μορφών κατασκευάσματα δημιουργήθηκαν και εν-εβολιάσθηκαν, αλλά και στην πορεία του χρόνου μετεφέρθησαν και σπάρθησαν απ’ άκρου είς άκρον του γνωστού σύμπαντος (θυμίζει μήπως κάτι σχετικά με λαγούς, κενταύρους, αν-ορίωνες, ανδρο-κατω-μέδιους κλπ. κλπ.;;), έτσι οι όποιες, ομοιότητες και συνδέσεις, που βρίσκουμε στις διάφορες διηγήσεις και παραδόσεις, στο οποίο ουδόλως αποτελεί εξαίρεση ο πλανητάκος μας,  η Γή. Σπάρθηκαν και ενεβολιάθηκαν λοιπόν και ‘δω διάφορα … και ο χορός άρχισε … να φυλές … να λαοί … να το ένα … να το άλλο, μόνο που όλα αυτά δεν αφέθησαν να πορεύονται ανεπηρέαστα στο διάβα του χρόνου … καθώς στην ουσία δυό μεγάλες τάσεις διαμορφώθησαν, που σκόπευαν και σκοπεύουν, μιά να στέρξει και να κρατήσει την δολερή ροή και μιά άλλη που προσπαθεί να την δυσκολέψει, να την μειώσει, να την σταματήσει ή ακόμα και να την σπάσει οριστικά.
Η μιά από μέσα … η άλλη πέραν και απ’ έξω, του φαινομένου σύμπαντος, ορμώμενη !!
Εδώ είναι λοιπόν, που όχι μόνο ανακατεύθηκε και πήρε μέρος η Ελληνική Φυλή, αλλά για αμέτρητους χρόνους στο παρελθόν (για το παρόν και το μέλλον μένει να το δούμε) ήταν ο καθοριστικός παράγων σε γενικό (και όχι ατομικό ή τοπικό) πλαίσιο, πράγμα το οποίο όμως στο σχετικά κοντινό παρελθόν … (αυτά όμως πιό κάτω)
2.  Εν προοιμίω
Ξεφυλλίζοντας κάποιος την γραπτή, τουλάχιστον, ιστορία των τελευταίων Δυόμισι χιλιετιών, ευλόγως θα ‘ναρωτηθεί, τι ήταν -και είναι- αυτό που έφταιξε, και το ένδοξο Έθνος των Ελλήνων βυθίστηκε στον βούρκο … τι ήταν αυτό που πήγε τόσο πολύ λάθος, ώστε να σβήσει ο λαμπρός εκείνος πολιτισμός, οι Έλληνες να χάσουν την σπιρτάδα και το πνεύμα τους, να ‘παρνηθούν την ελευθερία και την λεβεντιά τους και να καταλήξουν δούλοι, ικέτες, γλείφτουλες και γιουσουφάκια σε κάποιες βάρβαρες ορδές πλιατσικολόγων… και πέραν ελαχίστων περιπτώσεων, να μην εννοούν να σηκώσουν κεφάλι και να στείλουν όλα αυτά τα καθάρματα, που τους έχουν κατσικωθεί στον σβέρκο … στον διάολο, κι ακόμα πάρα πέρα, αλλά ωσάν χαπακιασμένα μορμολύκεια, απαθώς να αποδέχονται και να υπομένουν τα πάνδεινα ;;
Πολλοί θα προτρέξουν και θα βρούν ή θα σκαρφιστούν λόγους και αιτίες, προσπαθώντας να δικαιολογήσουν αυτήν την κατάντια … χωρίς όμως, ούτε έστω κατά διάνοια, να προσεγγίζουν τα πραγματικά αίτια αυτού του φαινομένου – αίτια τα οποία θα προσπαθήσω να καταστήσω πλήρως νοητά, σε όσους θα ήθελαν πραγματικά να κατανοήσουν το πως και το γιατί … κάτι που βεβαίως, όχι μόνο δεν θα αρέσει, στην μάζα των ανόων κολλημένων εδώ ή εκεί, αλλά θα ξυνίσει και σε πάρα πολλούς άλλους, σ’ αυτούς που για κανέναν λόγο δεν θα ήθελαν κάτι τέτοιο να περάσει και να γίνει γνώση όλων των Ελλήνων, και γι’ αυτό θα το παλέψουν με νύχια και με δόντια, και θα προσπαθήσουν με κάθε τρόπο να το θάψουν, ονομάζοντάς το αιρετικό, φασιστικό, ρατσιστικό, εθνικιστικό και ότι άλλο μπορέσουν να σκεφτούν … καθώς εν τοις πράγμασι όμως, τίποτε λογικό και ουσιαστικό δεν θα έχουν να αντιτάξουν … αλλά απλώς θα παπαγαλίζουν και θα αναμασούν την «γνωστή»καραμέλα των καιρών.
2α.  Μιά φορά κι έναν καιρό
Κάπως έτσι ξεκινούν τα πράγματα, κι όλα τα παραμύθια …. εκεί πρίν από αμέτρητους αιώνες, λίγοι άντρες διάλεξαν γυναίκες -το ταίρι και σύντροφό τους- και μαζί αποφάσισαν να ξεκινήσουν και να στήσουν μια νέα κοινωνία, μια καινούργια φυλή, και έτσι αποτραβήχτηκαν  μακριά, απόμερα από τους άλλους. Εκεί απομονωμένοι πλήθυναν, δυνάμωσαν και στέριωσαν, μεταδίδοντας στα παιδιά τους, μαζί με τις άλλες γνώσεις και πληροφορίες, εντολές και κώδικες, πράγματα που πολλά στην συνέχεια και στο διάβα του χρόνου, έγιναν Ήθη,  Έθιμα κι Επιταγές, της μικρής τους κοινωνίας στην αρχή, και της Φυλής … του Έθνους τους, αργότερα που έγιναν πολλοί και δυνατοί.
Τίποτα το περίεργο και ιδιαίτερο μέχρι στιγμής, αφού έτσι παρόμοια ξεκίνησαν όλες οι κοινωνίες και οι διάφορες φυλές … όμως αυτή η φυλή είχε κάτι το ιδιαίτερο, κάτι που την διαφοροποιούσε από την αρχή ακόμη, σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες … όχι … όχι … τίποτε απ’ αυτά που πιθανόν να νομίζετε … ή ίσως κάτι που έχετε ακούσει ή διαβάσει – καθώς βέβαια εννοείται ότι μιλάμε για τους Έλληνες. Υπομονή και όλα θα μπουν σε μία τάξη.
2β.  Στήνοντας την Φυλή
Αντίθετα με ότι νομίζει ο πολύς κόσμος, σχεδόν όλες οι φυλές, τουλάχιστον στα πρώϊμα στάδια τους, ήταν κλειστές ενδογαμικές κοινωνίες, που απέφευγαν να έρχονται σ’ επαφή, πολύ δε περισσότερο σε γάμους μετά των άλλων φυλών, και μόνο πολύ αργότερα αυτό καταστρατηγήθηκε όταν άρχισαν οι επιμειξίες με την αρπαγή γυναικών από άλλες ομάδες.
Ενώ λοιπόν αυτό (η ενδογαμική φυλετική πλήθυνση), λίγο-πολύ στην αρχή ήταν σχεδόν η ακολουθούμενη τακτική απ’ όλους, στην Ελληνική κοινότητα ήταν πάγιος και απαράβατος κανόνας, και οι λόγοι πολλοί.
Κάθε φυλή … κάθε ράτσα, με την ενδογαμία (εννοούμενη στα πλαίσια της φυλής και όχι τα στενά οικογενειακά), την διατροφή που κάνει, το σκεπτικό της, τον τρόπο ζωής που ακολουθεί, και τις ιδιαίτερες ενέργειες του τόπου που κατοικεί … συν τω χρόνω αναπτύσσει συγκεκριμένα και ιδιαίτερα σωματικά, ψυχικά και πνευματικά χαρακτηριστικά και γνωρίσματα, που την διακρίνουν και την διαχωρίζουν από κάθε άλλη, προσδίδοντάς της την ιδιαιτερότητα και τα στοιχεία εκείνα που την διαφοροποιούν και την κάνουν ξεχωριστή.
Με την πάροδο του χρόνου, τα μέλη της αποκτούν συγκεκριμένο σωματότυπο, τρόπο έκφρασης και συμπεριφοράς, καθώς και ιδιαίτερα ψυχοπνευματικά χαρακτηριστικά και ενέργειες. Ταυτόχρονα με την ανάπτυξη της φυλής στο ορατό φαινόμενο πεδίο, στα αόρατα ενεργειακά πεδία αναπτύσσεται και μια ψυχοπνευματική τοιαύτη, που συν τω χρόνω από απλή Φυλετική Σκεπτομορφή, συγκεκριμενοποιείται και μορφοποιείται όλο και πιο πολύ προς μια Ψυχοπνευματική Ενεργειακή Οντότητα, παγιούμενη εν τέλει σε μια Αρχετυπική τρόπο τινά κατάσταση, με συγκεκριμένο Ψυχοπνευματικό Αποτύπωμα.
Παραμένοντας κάθε φυλή στα ΕΝΤΟΣ (και μιας και αναφερόμαστε στην Ελληνική) αποκτά αυτό που γίνεται το Πληροφορο-Μορφογενετικό της Πεδίο, η Μήτρα … το καλούπι της.
Όσο κάποια φυλή παραμένει αρραγής, χωρίς επιμειξίες, τα παγιωμένα χαρακτηριστικά της παραμένουν και αυτά σχεδόν αναλλοίωτα, από την στιγμή όμως που κάτι ξένο εισέλθει αρχίζουν τα προβλήματα και οι διαφοροποιήσεις, και τούτα είναι ανάλογα με την ποσότητα και το ποσοστό των εισερχομένων επί του αρχικού. Μόνο μικρές εισαγωγές είναι σε θέση και μπορεί να αντέξει κάθε σύστημα, ώστε να τις απορροφήσει χωρίς να υποστεί ορατή αλλαγή και διαφοροποίηση, ενώ μετά από κάποιο όριο είναι απόλυτα βέβαιη η διαφοροποίηση και αλλοίωσή του. Το όριο αυτό δεν είναι βεβαίως σταθερό, αλλά εξαρτάται από πολλές μεταβλητές, τόσο από την δυναμικότητα του κάθε μέρους, όσο και από την ποιότητα, καθώς και από τον χρόνο και τον τόπο επισύμβασης, αλλά και άλλα εξειδικευμένα στοιχεία. 
Το σίγουρο πάντως είναι ότι, και η παραμικρή εισαγωγή θα επιφέρει αλλοιώσεις, μπορεί μικρές και ανεπαίσθητες, όμως σίγουρα αλλαγές. Για κάθε ράτσα … κάθε φυλή, επιμειξία σημαίνει διαφοροποίηση και αλλοίωση, των ήδη χαρακτηριστικών, όπου εάν βεβαίως θέλει την διατήρησή των οφείλει να το αποφύγει με κάθε τρόπο. Δεν έχει σημασία εάν αυτό που μπεί είναι σε θέση να αναβαθμίσει το ήδη υπάρχον, σημασία έχει ότι το ήδη υπάρχον μετά από αυτό θα παύσει να υφίσταται και να υπάρχει. Εάν βεβαίως επιθυμούμε την ανάπτυξη και αναβάθμιση τότε καλό είναι να εξεύρουμε εκείνα τα συμβατά που είναι σε θέση να δώσουν την αναγκαία ώθηση, έχοντας υπολογίσει αυτό που θα προκύψει. Από την άλλη εάν αυτό που έχουμε είναι σε υψηλό βαθμό και στο ύψιστο σημείο, θα πρέπει με κάθε τρόπο να το διαφυλάξουμε αναλλοίωτο, καθώς κάθε άλλο, κάθε παρέμβαση, είναι μόλυνση, οπισθοδρόμηση, είναι κίνδυνος-θάνατος.
Νομίζω ότι τα παραπάνω είναι απόλυτα κατανοητά και δεν χρειάζεται κάτι επιπλέον … οπότε ας προχωρήσουμε σ’ αυτό που μας ενδιαφέρει.
3.  Η Ελληνική Φυλή-Έθνος
Και ενώ, ως επί τω πλείστον, οι άλλες φυλές, την ενδογαμία την εφήρμοζαν, τουλάχιστον στην αρχή, εξ’ ανάγκης και λόγο προφύλαξης, η Ελληνική την είχε όπως προαναφέραμε σαν απαράβατο κανόνα, (πράγμα που είχε βεβαίως και το ανάλογο αποτέλεσμα, να παραμένει πάντα ολιγάριθμη σε σχέση με τους άλλους – όχι βέβαια στα χάλια που βρίσκεται σήμερα ), κάτι που όμως διατηρούσε αναλλοίωτα όλα τα αναπτυχθέντα χαρακτηριστικά.
Ο κανόνας αυτός, εφαρμοσθείς επί μακρόν χρόνον, σταθεροποίησε και τρόπον τινά παγίωσε τα εν λόγω χαρακτηριστικά και ιδιότητες, τόσο που η Φυλή να αποτελεί μια συμπαγή και απόλυτα ομοιογενή ομάδα, στοιχείο που την οδήγησε στην κορυφή και σχεδόν την αποθέωσε.
Στο εν λόγω πόνημα, θα αποφύγω να υπεισέλθω σε στοιχεία, αναφορές και αναλύσεις πέραν των όσων είναι γνωστά από την υπάρχουσα ιστορία και τις επιστημονικές παραδοχές, εξαιρέσει ίσως μικρών παρεμβολών-παρεκβάσεων.
Όπως είπαμε και παραπάνω, κάποιοι -χωρίς να έχει σημασία πόσοι … ένας, δέκα ή εκατό- κάποια στιγμή στο απώτατο παρελθόν, όπως έγινε με κάθε ομάδα, απεφάσισαν να δημιουργήσουν την συγκεκριμένη φυλή. 
Εδώ σ’ αυτό το σημείο θα κάνω την πρώτη παρέκβαση και θα δανειστώ αυτό που είχα αναφέρει για την δημιουργία της φυλής στο άρθρο »Ο Κόσμος Φυλακή …..»  μόνο και μόνο για να κάνω την διασύνδεση με αυτό που έγραψα παραπάνω : 
»μεταδίδοντας στα παιδιά τους μαζί με τις άλλες γνώσεις και πληροφορίες, εντολές και κώδικες που τα όρκισαν να κρατούν αναλλοίωτα και απαράβατα στο διάβα του χρόνου, πράγματα που πολλά στην συνέχεια έγιναν Ήθη,  Έθιμα κι Επιταγές».
Οι Δημιουργοί της Φυλής ήταν κάποιοι ιδιαίτεροι και προικισμένοι άνθρωποι, με φευγάτες »γνώσεις», δυνάμεις και δυνατότητες και έστησαν την Φυλή με συγκεκριμένο ΣΚΟΠΟ, ΑΠΟΣΤΟΛΗ και ΚΑΘΗΚΟΝ, γι’ αυτό ήθελαν και επεδίωξαν να έχει και να αναπτύξει ιδιαίτερα και συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, σωματικά και ψυχοπνευματικά, τέτοια που θα οδηγούσαν απαρέγκλιτα στην παγίωση και κρυστάλλωση του Ψυχοπνευματικού εκείνου Αποτυπώματος που, εν είδει Αρχετύπου, θα δημιουργούσε το αναγκαίο Πληροφορο-Μορφογενετικό Πεδίο που ως Μήτρα θα παρήγαγε τα σωστά, αναγκαία και προσδοκώμενα στοιχεία. Για τον λόγον αυτόν λοιπόν έθεσαν και τον Πρώτον κανόνα … τον κανόνα της »ενδογαμίας» (και όχι βέβαια αιμομειξίας) κάτι που όμως δεν περιοριζόταν στην γενετήσια μείξη αλλά πήγαινε και πολύ πέρα, σ’ αυτήν των ιδεών, εθίμων, συνηθειών κλπ. κλπ. και σε κάθε τι που εισερχόμενο μπορούσε να προκαλέσει και την παραμικρή έστω αλλοίωση και διαφοροποίηση.
Η Φυλή εφοδιάστηκε με όλες τις Διδαχές και την αναγκαία γνώση που χρειαζόταν και ταυτόχρονα τέθηκαν και οι 2-δύο μεγάλοι απαράβατοι κανόνες : 
α).  μακριά από επιμειξίες 
β).  μακριά από θρησκείες και ιερατεία
Ταυτόχρονα ανέθεσαν στην Φυλή ως Ιερό Καθήκον και Αποστολή, την μετάδοση της Γνώσεως* περί του ‘‘Κόσμου Φυλακή», σ’ όλη την ανθρωπότητα.
* Περί αυτού, ειδέ σχετικά στο παρόν Ιστολόγιο,  Μέρος 1ο και συμπληρώματα, του άρθρου »Ο Κόσμος Φυλακή ….. »
Κάποιοι νομίζουν, εσφαλμένα βεβαίως, ότι αποστολή των Ελλήνων είναι να μεταδώσουν στην ανθρωπότητα, γράμματα, επιστήμες, πολιτισμό … άντε αξίες και τρόπο ζωής, τα οποία χωρίς βεβαίως να τα υποτιμώ ούδ’ επ’ ελάχιστον … είναι όμως όχι απλά δευτερεύοντα, αλλά σχεδόν ένα τίποτα, μπροστά σε κείνο το ουσιώδες … την Γνώση περί του »Κόσμου Φυλακή», και του τρόπου απεγκλωβισμού και απελευθέρωσης απ’ αυτόν, αποστολή που δυστυχώς οι Έλληνες ξέχασαν στο διάβα του χρόνου, όχι μόνο να μεταδίδουν στους άλλους, αλλά ακόμα και να την θυμούνται οι ίδιοι για τον εαυτόν τους.
4.  Στο διάβα του χρόνου [Μυθολογική εποχή] … η τήρηση των κανόνων 
Για μυριάδες χρόνια, άσχετα το πόσο δύσκολες ήταν οι καταστάσεις, οι Έλληνες τηρούσαν τους κανόνες και τιμούσαν το καθήκον και την αποστολήν τους, πέρα ίσως από κάποιες επουσιώδεις παρεκτροπές που γρήγορα αντιμετωπίζονταν, μέχρι που ….
4α). Η πρώτη αθέτηση και παράβαση του κανόνος – ιερατεία
Κάπου εκεί, πολλές-πολλές δεκάδες χιλιόχρονα πρίν τα Ατλαντικά, έκαναν την πρώτη χοντρή πατάτα, επέτρεψαν την εισαγωγή και ίδρυση ιερατείου εντός της Ελληνικής Φυλής, και έδωσαν έτσι στο »Σύστημα» την ευκαιρία να πατήσει επιτέλους πόδι, πόδι που για αιώνες επί αιώνων δεν είχε καταφέρει. Όπως μπορεί να καταλάβει κάθε σκεπτόμενος, οι αλληλέγγυες πολυπολιτισμικές κουράδες είχαν κάνει το θαύμα τους. Θα αναρωτηθεί βεβαίως ο καθένας, πως διάολο κατάφεραν κάτι τέτοιο αφού η Ελληνική κοινωνία ήταν κλειστή ;; … μάλλον θα έπρεπε να πούμε σχεδόν κλειστή, καθόσον με την ανάπτυξη και εξάπλωση που είχε πάρει στο διάβα του χρόνου, εκεί στα όρια τα πράγματα ήταν λίγο ασαφή και ομιχλώδη, καθώς η τήρηση είχε αφεθεί στην συνείδηση των όσων κατοικούσαν ή ευρίσκονταν εκεί  … στα όρια. Χωρίς να μπώ σε λεπτομέρειες θα πώ ότι ο πόλεμος δεν μαινόταν, και ούτε μέχρι σήμερα έχει περιοριστεί, μόνο στο φυσικό πεδίο, αλλά και στα ενεργειακά τοιαύτα, έτσι φαίνεται ότι ο εχθρός κατόρθωσε με κάποιο τρόπο να τρυπώσει, παραμένοντας ήσυχος και αθέατος μέχρι να έρθει η κατάλληλη ώρα, ώστε να βρεί το αδύνατο εκείνο σημείο, και να λυγίσει αδύναμους ανθρώπους και καταστάσεις.
Το πρόσχημα ιδρύσεως ιερατείου ήταν : 
γιατί να μην εκμεταλλευτούμε και εμείς την δυνατότητα να έχουμε ένα ιερατείο, που θα παρακολουθεί και θα αντιμάχεται το αντίπαλο δέος ;;
Από την στιγμή που έγινε αυτό, η συνέχεια ήταν νομοτελειακά αναμενόμενη και προδιαγεγραμμένη.
Έτσι μπήκε το σκουλήκι, το σκουλήκι αυτό που αργά αλλά σταθερά κατέτρωγε τις βάσεις και τα θεμέλια της Φυλής, μολύνοντας και διασπώντας το Ψυχοπνευματικό της Αποτύπωμα.
Η άλλη πλευρά (παλιές πουτάνες στο κουρμπέτι) αυτό περίμενε … σιγά-σιγά, αργά και μεθοδικά άρχισε να ρίχνει τα παραγάδια της και ταυτόχρονα να ροκανίζει κάθε άμυνα, οπότε μετά από καιρούς άρχισαν οι λιτανείες και οι δεήσεις, ακαθόριστα στην αρχή, σε κάποιους παλιούς ηγήτορες της φυλής αργότερα, που όμως δεν ήταν πλέον εδώ, και τους οποίους εντέχνως καπηλεύτηκε το »Σύστημα», είτε ως συμβουλευτικές υποτίθεται οντότητες, είτε ακόμα και με εμφάνισή των ως παραστατών ή θεών. Όπως μπορεί να καταλάβει ο καθένας, τότε ήταν που πήρε ο στραβός κατήφορο και έγινε της πουτάνας το κάγκελο.
Ενώ μέχρι τότε, πέραν των πολύ παλαιών καθοριστικών συγκρούσεων, τα πράγματα είχαν σχεδόν ηρεμήσει για αιώνες επί αιώνων, τότε ήταν που οι Άτλαντες (στην ουσία …η άλλη πλευρά) απετόλμησαν, από τις μέχρι τότε τοπικές μικροσυγκρούσεις, να πάνε στην μεγάλη αντιπαράθεση, που διήρκεσε βέβαια χιλιετίες, αλλά είχε σαν τελικό αποτέλεσμα την μεγάλη καταστροφή του Ελληνο-ατλαντικού πολέμου, καταστροφή που προκλήθηκε από και λόγο της προδοσίας μερίδος του εδώ ιερατείου*, όχι βεβαίως του συνόλου τούτου, αλλά αυτό ποσώς ενδιαφέρει.
Αν και το έχω ξαναπεί, θα το αναφέρω ξανά εδώ· καθώς ο Ελληνο-ατλαντικός πόλεμος μαινόταν, μετά την πρώτη εξάλειψη τμήματος της Ατλαντίδας από τους Έλληνες, αφού είχαν αποτολμήσει εισβολή σε Ευρώπη και Αφρική, και ενώ ο πόλεμος ήταν σε κρίσιμο και καθοριστικό σημείο, τέτοιο που οδηγούσε με βεβαιότητα σε πλήρη συντριβή των Ατλάντων, κάποιοι μέσα από το εδώ ιερατείο πρόδωσαν τα μυστικά του Ενεργειακού Πλέγματος Αποτροπής της Ελληνικής Άμυνας, με αποτέλεσμα οι Άτλαντες να τολμήσουν το αδιανόητο … την καταστροφή του, καταστροφή όμως που γνώριζαν ότι θα επιφέρει και την δική τους άμεση εξαφάνιση. Αυτό βέβαια και έγινε, καταστράφηκε το Ελληνικό Πλέγμα και τμήμα της Αιγιήδος βούλιαξε, διαλύοντας το μεγαλύτερο μέρος της Ελληνικής επικράτειας, ταυτόχρονα βέβαια οι Έλληνες ανταπέδωσαν σε πλήρη κλίμακα και η Ατλαντίδα (αλλά όχι μόνο … καθώς πολλά άλλα μέρη ακολούθησαν την μοίρα της) έγινε οριστικά παρελθόν.
Εδώ έχω να προσθέσω, ένα επίσης κρίσιμο στοιχείο, το οποίο πρέπει να έχουν υπ’ όψιν τους όσοι μελετούν την ιστορία, ψάχνοντας τους συνδετικούς κρίκους για τα γεγονότα και τις μετέπειτα εξελίξεις. Το στοιχείο αυτό έχει να κάνει με τον χρόνο που είχαν στην διάθεσήν τους οι Άτλαντες, μετά την απόκτηση των μυστικών του Ελληνικού Πλέγματος, επειδή αυτοί ήταν που όρισαν τον χρόνο της τελικής φάσεως, κατάφεραν λοιπόν εν κρυπτώ, να μεταφέρουν γνώση και τεχνολογία σε μέρη και κρύπτες, που σε οποιαδήποτε περίπτωση δεν θα προσβάλλονταν από την τροπή των πραγμάτων, και θα παρέμεναν ανέπαφες, γνώση και τεχνολογία που εκμεταλλεύτηκαν αργότερα και συνεχίζουν να εκμεταλλεύονται στην συνέχεια … μέχρι τις μέρες μας.
* Ιερατείο 
Μαζί με όλα τα υπόλοιπα κατά την δημιουργία της Φυλής, ορίσθηκε και μια ομάδα Θεματοφυλάκων, αυτών που επέβλεπαν την τήρηση των Κανόνων, που ίσως μερικοί κάνουν το λάθος να τους ταυτίσουν με μια μορφή ιερατείου, πράγμα που ουδόλως ανταποκρίνεται στην αλήθεια, όμως πάνω σε αυτήν την διαστρέβλωση πάτησαν στο να δημιουργήσουν το πρώτο ιερατείο. Συν τω χρόνω από τα λίγα άτομα των Θεματοφυλάκων φτάσαμε σε μια μεγάλη πανταχού παρούσα ομάδα (μήποτε … κλίκα). Όσο απλωνόταν το πράγμα … τόσο χανόταν ο έλεγχος, ώσπου έφτασε σε μυστηριακές απολήξεις, περίπου σαν τα γνωστά Ελληνικά μυστήρια, Ελευσίνας, Σαμοθράκης κλπ.κλπ. – κανονική θρησκεία δηλαδή, που έφτασε να κάνει κουμάντο, να λύνει και να δένει.
Προσπερνώντας όλη την πορεία των εν αυτώ πραγμάτων, θα μείνω σε τρία ιδιαιτέρως σημαντικά παράγωγα όλου αυτού.
1.  Πρώτον και κύριο, η καταληκτική πορεία αυτού είχε αποτέλεσμα, το να παραμεριστεί ή και να χαθεί η όλη Διδαχή περί του »Κόσμου Φυλακή».
2.  Δεύτερον, συν τω χρόνω, δημιουργήθηκαν πολλές παραφυάδες … κοινώς αιρέσεις-διαστρεβλώσεις της πρώτης υπαρξάσης ιερατικής »κατεύθυνσης», πράγμα που με την δημιουργία μυστηριακών δομών-θρησκειών, αναμενόμενο ήταν να οδηγήσει κάποια στιγμή και σε εμφύλιες συρράξεις αλλά και διάσπαση.
3.  Τρίτον, η δημιουργία της κάστας αυτής επέφερε και κοινωνική αναστάτωση, λόγω των προνομίων που σιγά αλλά σταθερά και αυξανόμενα απολάμβανε.
Προς το παρόν σταματάω εδώ και θα δούμε και κάποια άλλα στην συνέχεια, λίγο πιό κάτω.
4β).  Η δεύτερη παράβαση –  Έμμεση συνανάμειξη – Ασυνείδητη Επιμειξία
Είναι πέρα για πέρα φανερό, σε όσους βεβαίως μελετούν χωρίς παρωπίδες, ότι όλα τα διασωθέντα Έπη, δεν αφηγούνται αυτοτελείς ιστορίες, αλλά είναι συμπιλήματα και συρραφές πολλών, άλλοτε συναφών ιστοριών και αφηγήσεων, αλλά και κάποιες φορές όχι.
Πέρα όμως από το αν τα διάφορα Έπη είναι αυτοτελή ή αν αφηγούνται μόνο μία ή περισσότερες ιστορίες, αυτό που είναι καταφανές είναι ότι, οι Έλληνες υπέπεσαν και σε ένα δεύτερο διπλό θα λέγαμε λάθος :
1.  Από την μια μεριά φαίνεται ότι όταν μετέδιδαν γνώση, πολιτισμό και επιστήμη στους διάφορους λαούς, πολλές φορές έμπλεκαν σε γάμους εκεί στα ξένα μέρη και ταυτόχρονα αράδιαζαν και κάμποσα κουτσούβελα, που, απ΄ ότι μπορούμε να καταλάβουμε, αυτά τα μούλικα δεν έμεναν πάντα εκεί που ήταν, αλλά κουβαλιόσανται και κατά μεριά Ελλάδα, όπου βέβαια αν και κατά γενικό κανόνα, τους πρώτους καιρούς, συνήθως έτρωγαν πόδι, κάποιες φορές όμως βρίσκανε μπόσικα τα πράγματα και  …. τρούπωναν.
2.  Από την άλλη, με τους διάφορους πολέμους, που στο διάολο ήθελα να ‘ξερα, το βρήκανε λέει καλό, και κουβαλούσαν δούλους και δουλάκια. Και δεν μου λέτε ρε μάγκες, για να μην τα λέω εγώ, πόσο σίγουροι είσαστε ότι όλοι αυτοί παρέμεναν πάντα ξεχωριστοί και δεν συναναμειγνύονταν με τους Έλληνες ;; 
Και τι γινόταν σε περιόδους καταστροφών όπου έχανε η μάνα το παιδί και το παιδί την μάνα ;; Νομίζω δεν χρειάζεται πολύ μυαλό για να καταλάβει ο καθένας τι έγινε.
Τα παραπάνω ήταν η δεύτερη παράβαση του κανόνα.
4γ).  Η τρίτη παράβαση –  Άμεση συνανάμειξη – Συνειδητή Επιμειξία
Κατά εποχές, πάντα υπήρχαν και οι κουφιοκέφαλοι, όλοι εκείνοι οι αλληλέγγυοι, οι οποίοι νόμιζαν ότι οι κανόνες δεν είχαν ουσιαστική και πραγματική αξία, και ότι αυτοί ήξεραν καλύτερα από τους Δημιουργούς, που για κάποιο λόγο τους είχαν θέσει, και μάλιστα με την εντολή να είναι »απαράβατοι».
Θεώρησαν τους εαυτούς τους πιό ξύπνιους … ότι ήξεραν καλύτερα, και υπέπεσαν στην τρίτη παράβαση … στην παράβαση αυτή όπου έβαλαν ξένο κόσμο στην Φυλή, και επέφεραν μόλυνση και αλλοίωση. Όχι αυτό δεν έχει να κάνει τίποτε με όσα έχουν στο στόμα τους όλοι εκείνοι που δεν κατανοούν τον σκοπό που τέθηκαν οι κανόνες, είτε που εχθροί όντες θα κάνουν και θα πουν κάθε τι, με σκοπό να διαρρήξουν και να σπάσουν την συνοχή.
Εν πλήρη συνειδήσει λοιπόν, οι διάφοροι νεωτεριστές κουφιοκέφαλοι, ότι παρέβαιναν την Εντολή, αλλά αγνοώντας την μόλυνση και το πρόβλημα που δημιουργούσαν, έρχονταν σε επιμειξία με διάφορους αλλοεθνείς, και η μόλυνση ξεκίνησε, ξένα ήθη, έθιμα, τρόποι σκέψεως και συμπεριφοράς αλλοίωναν τα υπάρχοντα, και δημιούργησαν αχταρμάδες, και καθώς η μόλυνση οσημέρα απλωνόταν, το Έθνος νόσησε βαριά … όλα τα υπόλοιπα .. ήταν αναμενόμενα.
4δ).  Η τέταρτη παράβαση –  Καταναγκαστική συνανάμειξη – Επιβληθείσα Επιμειξία
Καθώς η Φυλή μέρα με την ημέρα νοσούσε όλο και πιό βαριά, μοιραίο ήταν αφού η βλακεία έφτασε στα ουράνια, με την αγαστή πάντα συνέργεια του κατσικοθέντος πλέον παπαδαριού, να οδηγηθεί στην διάλυση και εν συνεχεία στην υποδούλωση, υποδούλωση η οποία έγινε έπειτα από «φιλότιμες» προσπάθειες πολλών ηλιθίων, ακόμη και κάποιων που τα σημερινά ελλαδοχάπατα τους έχουν περί πολλού, χωρίς να κατανοούν το μέγεθος της καταστροφής για το οποίο ήταν υπεύθυνοι και προκάλεσαν, και που δυστυχώς βέβαια δεν ήταν μόνο η Ρωμαιοκρατία, Βυζαντινοκρατία, Τουρκοκρατία και η νεότερη προτεκτορατοποίηση, αλλά και άλλες μετά τα Ελληνοατλαντικά που εντέχνως αποφεύγεται να αναφέρονται και να συζητούνται … ναι βλακέντιοι υπήρξαν και άλλες κατακτήσεις της Ελλάδος πρίν την Ρωμαιοκρατία … και όχι δεν αναφέρομαι στα Περσικά δρώμενα.
Με την διάλυση της Εθνικής Υπόστασης, η μόλυνση χτύπησε κόκκινο, με τους βιασμούς και την καταναγκαστική επιμειξία. Το μεγάλο όμως πρόβλημα δεν ήταν ούτε οι βιασμοί αλλά ούτε και η καταναγκαστική επιβαλλόμενη επιμειξία, το πρόβλημα ήταν η αποδοχή του προϊόντος αυτού, στους όποιους εναπομείναντες κόλπους του Έθνους, αντί να απωθηθεί και να κρατηθεί μακριά του.
*//*
Σημείωση
Ενώ για την πρώτη παράβαση δεν υπάρχουν προσβάσιμα γραπτά ιστορικά στοιχεία, οπότε πρέπει είτε να αρκεστείτε σε όσα λέω εγώ, είτε συνδυαστικά μέσω δαιδαλωδών προσβάσεων και πληροφοριών να καταλήξετε σε κάτι παρόμοιο, είτε ακόμη αν τυχαίνει να είστε από εκείνους που έχουν κάποιες μνήμες να βρείτε μιάν άκρη. Όμως για την δεύτερη παράβαση δεν χρειάζεται τίποτε απ’ όλα αυτά, παρά μόνο να εντρυφήσετε στα υπάρχοντα μυθολογικά και ιστορικά στοιχεία, ώστε να διαπιστώσετε ιδίοις όμμασι τα γραφέντα ανωτέρω καθώς και όσα ακολουθήσουν. Για δε την τρίτη και τέταρτη παράβαση δεν χρειάζεται να πάτε μακριά, οι υπάρχουσες ιστορικές καταγραφές είναι υπεραρκετές και μπορούν να σας προσφέρουν όλο το αναγκαίο υλικό.
Παρενθετικά
Τα διάφορα Επικά και Μυθολογικά στοιχεία, είναι φως φανάρι που λέμε, ότι, δεν αναφέρονται ούτε στον ΧΡΟΝΟ που τους έχει αποδοθεί, ούτε στον ΤΟΠΟ, ακόμη δε ούτε καν στα αναφερόμενα ή λογιζόμενα συγκεκριμένα ούτως Πρόσωπα.
Η προσπάθεια της επισήμου α-πιστή-μης (ιστορίας, αρχαιολογίας και λοιπών) να συμπιέσει τα πάντα στα πλαίσια της Δαρβινογιαχβικής μαλακίας … συγγνώμη χρονολογίας ήθελα να πω, αγνοώντας όλα τα υπάρχοντα και ανευρισκόμενα καθημερινώς στοιχεία -όση προσπάθεια και να κάνουν για να τα κουκουλώσουν- καθώς και τα πάμπολλα εκπληκτικά απομεινάρια προηγούμενων πολιτισμών, δεν μπορεί να σταθεί και να βρεί βάση, ούτε στα μυαλά τετράχρονου πιτσιρικά … ειδέ σχετικά σε προηγούμενα άρθρα και κυρίως στο (Δε μπάμε καλά ! … ξυπνήστε !!)
α).  Είναι καταφανές, ότι τα Αργοναυτικά δεν είναι μία και μοναδική ιστορία, αλλά ένα συνονθύλευμα πολλών και διαφόρων, τόσο σε εποχές, όσο σε πρόσωπα και τόπους.
β).  Παρόμοια η Ιλιάδα και η Οδύσσεια.
Παλαιότερα σε σχολιασμούς εδώ, στο παρόν Ιστολόγιο, είχα αναφέρει κάποιους από τους λόγους που τα δύο αυτά  Έπη, μακράν απέχουν από το να ορίζονται στα αποδιδόμενα από τους αρχαιολόγους και υποτιθέμενους ιστορικούς, τόπους, χρόνους και πρόσωπα, καθώς γίνεται εμφανές ότι σε μια ύστερη τοπική μικροϊστοριούλα φορτώθηκαν πράγματα πολύ παλαιοτέρων εποχών, τόπων και προσώπων.
γ).  Το ίδιο όσον αφορά τα αποδιδόμενα σε κάποιον πρόσφατο Ηρακλή, πράγμα απολύτως αδύνατον με τις επιζήσασες αναφορές και διηγήσεις, αναφορές που συμπερασματικά οδηγούν σε μεγάλο χρονικό εύρος, αλλά μερικές επίσης και σε κάποιο μακρινό και απώτατο παρελθόν. 
Ο Σταγειρίτης και μόνο αναφέρει κάπου 40-σαράντα τόσους Ηρακλείς, από τα λίγα εκείνα που του επετράπη να μελετήσει (πριν τα εξαφανίσουν), φανταστείτε πόσα ακόμα θα μαθαίναμε αν είχαν αφήσει την Ελληνική Γραμματεία να υπάρξει.
δ).  Από κάτι ξώφαλτσα επίσης, στην Διονυσιάδα, προκύπτουν άλλα σημεία και τέρατα.
Τα παραπάνω είναι ελάχιστα μπροστά σε όλα αυτά που μπορούμε να βρούμε, ακόμη και στο επιζήσαν και κατά μεγάλο μέρος κουτσουρεμένο και χαλκευμένο 2%  της Ελληνικής Γραμματείας, που διακινείται σήμερα … φανταστείτε τι θα μαθαίναμε αν την είχαμε όλη και ανόθευτη … πόσα θα άλλαζαν … και αν θα έμενε κάτι που να μην τιναχτεί στον αέρα.
Όμως υπάρχουν υπόνοιες ότι όλα (πρωτότυπα ή αντίγραφα … δεν έχει σημασία) κάπου, κάπως έχουν διατηρηθεί … ας ελπίσουμε κάποια μέρα να γίνουν ξανά κτήμα των Ελλήνων και της ανθρωπότητας, αν ειδικά και γενικά καταφέρουμε να μην κυλιστούμε στον βούρκο που μας ετοιμάζει η Παμπάλαια Νέα Τάξη Πραγμάτων.
Χωρίς να μπω σε λεπτομέρειες και επιμέρους αναφορές και στοιχεία, θα ήθελα απλά να σημειώσω ότι τμήματα και των τεσσάρων ανωτέρω αναφερομένων Επών (ναί … ναι υπήρχε κάποια εποχή και η λεγομένη »Αρακλειάς» υμνούσα πράξεις των Αρακλέων [αυτών που πραγματοποιούσαν εντός του »Συστήματος» τις ευχές και τα καλέσματα της ανθρωπότητος] παραφθαρέντος αργότερον σε Ηρακλείς) έχουν σχέση όχι μόνο με προγενέστερα αλλά και με μετα-Ατλαντικά γεγονότα και καταστάσεις, γεγονότα που σχετίζονται με πολέμους προς τις εναπομείνασες Ατλαντικές ομάδες, και που μερικά οδήγησαν σε καταστροφή και ερημοποίηση μεγάλων περιοχών του πλανήτη, όπου για αρκετά απ’ αυτά διαβάζουμε σε έπη κάποιων άλλων λαών.
Όμως, σχεδόν όλη η ανθρωπότητα, πέραν του να θεωρεί παραμύθι τα Ελληνο-ατλαντικά, τα θεωρεί και σαν μιά παλαιά λήξασα κατάσταση και δεν μπορεί να διανοηθεί ότι δυστυχώς αυτός ο πόλεμος δεν τελείωσε ποτέ, αλλά συνεχίζεται αδιάλειπτα αμείλικτος και αδυσώπητος μέχρι σήμερα.
5.  Μεταμυθολογική-Ιστορική Εποχή
Και ενώ τα παραπάνω ανάγονται σε χρόνους που δυστυχώς θεωρούμε Μυθολογικούς, τα επόμενα είναι σε καθαρά ιστορικούς, όπου και υπάρχουν γραπτές αναφορές, έστω και αν αυτές απηχούν σχεδόν πάντα την άποψη των νικητών και όχι την πραγματικότητα, πράγμα που όμως με υπομονή και συνδυαστικό ψάξιμο μπορεί να ξεπεραστεί η όποια ανακρίβεια.
Πάντως έτσι και αλλιώς οι εν συνεχεία αναφορές θα έχουν να κάνουν με τους δύο απαγορευτικούς κανόνες, σχετικούς με επιμειξίες και θρησκείες-ιερατεία.
Προτού να προχωρήσουμε να ξαναθυμίσω ότι : 
κάθε πράγμα, ότι και αν είναι αυτό, από την στιγμή που θα υποστεί κάποια παρέμβαση, μικρή ή μεγάλη αδιάφορο, παύει πλέον να είναι εκείνο το αρχικό.
  Σε πρώτη φάση είναι αδιάφορο τι είναι το προκύπτον, αυτό που μετράει είναι ότι παύει πλέον να έχουμε ότι είχαμε πρίν.
  Μόνο σε δεύτερη φάση ενδιαφέρει αν έχουμε αναβάθμιση ή υποβάθμιση, καθώς αυτό θα εξαρτηθεί από την βαθμίδα που είχε το αρχικό και εκείνη του επεμβαίνοντος, αλλά και του καταλυτικού αποτελέσματος. 
  Πρέπει πάντα δε να θυμόμαστε ότι, οτιδήποτε ευρίσκεται στην κορυφή, κατά γενικό κανόνα δεν δύναται να αναβαθμιστεί, παρά μόνο να διαφοροποιηθεί ή να υποβαθμιστεί. Τούτο ισχύει γενικώς, για υλικά, ενεργειακά, έμψυχα, άψυχα ή και ιδεατά πράγματα.
5α).  Η Φυλή-Έθνος
Η Ίδρυση της Ελληνικής Φυλής ανάγεται στο βαθύτατο παρελθόν, και στον εν λόγω πλανητάκο, εκατοντάδων εκατομμυρίων ετών … ναι καλά βλέπετε … και όχι … δεν μου έχει στρίψει, δεν το έχω χάσει … τουλάχιστον μέχρι στιγμής !!
Για να μπορεί λοιπόν να υπάρξει και να αντέξει, επί τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, σημαίνει κατά πρώτον ότι είχε γίνει σωστή επιλογή και είχε στηθεί πάνω σε στέρεες βάσεις, και κατά δεύτερον ότι για να φτάσει σε διάλυση μέσα σε λίγες χιλιετίες, ότι κάτι πολύ στραβό έγινε.
Και αφού όπως σας είπα, οι κανόνες και οι εντολές είχαν τεθεί ως απαράβατοι όροι, τούτο από μόνο του μας λέει ότι, είχαν κρατηθεί ως έπρεπε, μέχρι που … κάτι παραβιάστηκε … και επειδή, όπως συνήθως, το ένα φέρνει το άλλο, έτσι συνέβη και εδώ, και όπως είπαμε παραπάνω, αυτό ξεκίνησε σιγά και σταδιακά, με το να αφεθεί να τρυπώσει το σκουλήκι, το οποίο όσο μικρό και να ήταν, στην αρχή, εντούτοις ήταν ικανό, σε βάθος χρόνου, αφού ο πόλεμος διεξάγεται ταυτόχρονα σε πολλά επίπεδα, να φέρει αποτέλεσμα, μολύνοντας και αλλοιώνοντας την σκέψη μερίδος του λαού. 
Όλα ξεκίνησαν εκεί, στις παρυφές … όπου τα πράγματα ήταν ομιχλώδη και αρκετά ευεπηρέαστα, ώστε με την μικρή αυτή εισβολή, η άλλη πλευρά, να αποκτήσει σταδιακά τον αναγκαίο σύνδεσμο, ενεργειακά κατ’ αρχάς και επί του φυσικού αργότερα.
Αδύναμοι άνθρωποι, θηλυκού γένους, καθόσον αυτοί ήταν που είχαν την δυνατότητα και ήταν οι μόνοι φορείς, αφού το αρσενικό στοιχείο ήταν αδύνατον να μεταφέρει εντός αλλογενείς, κάτω από έντονες ψυχοενεργειακές επιθέσεις ενέδωσαν σε επιλεκτική εκ των έξω επιμειξία και μετέφεραν τους συνδετικούς κρίκους της μόλυνσης στην φυλή, τούτοι ευεπηρέαστοι τα μάλλα αλλά και προϊόν επιλεκτικής εμφύτευσης-σωμάτωσης (αφού η άλλη πλευρά είναι σε πλήρως αγαστή συνεργασία με το «Σύστημα») σταδιακά, βήμα-βήμα, εδραίωσαν την ψυχοενεργειακή επαφή και αργότερα και την φυσική τοιαύτη
Αυτό δε, που έκαναν, οι κρίκοι αυτοί, ήταν να μεταφέρουν ιδέες αλλότριες, διερωτώμενοι δήθεν διάφορα, και θέτοντας φαινομενικά ανώδυνες ή και χαζές ερωτήσεις, που όμως ήταν σπόροι … σπόροι που συν τω χρόνω έφεραν το αποτέλεσμα, που εκείνοι προσδοκούσαν, την ίδρυση ιερατείου και … επιμειξία, που ενώ αυτοί ήταν αποτέλεσμα κρυφής, στην συνέχεια τούτο έφτασε σε ανεκτή και φανερή κατάσταση.
5β).  Θρησκείες-ιερατεία … τα παπαδαριά
Όπως είπαμε παραπάνω, η Φυλή είχε μια ομάδα, τους λεγόμενους Θεματοφύλακες, που επιλαμβανόταν διαφόρων θεμάτων και επέβλεπαν την τήρηση των Κανόνων.
Ταυτόχρονα υπήρχε το έθιμο, να στήνουν ΕΝΘΥΜΗΤΙΚΑ Μνημεία, για να θυμούνται και να τιμούν, πρωτίστως τους Δημιουργούς της Φυλής, τους δασκάλους, τους σοφούς αλλά και τους μεγάλους των Ήρωας, στρατηγούς και κυβερνήτες και άλλους ιδιαίτερους ανθρώπους … κάτι σαν τα σημερινά μνημεία  στον «Άγνωστον Στρατιώτη» … μόνο που εκείνα δεν ήταν σε άγνωστα μέλη της Φυλής, αλλά σε προβεβλημένα και ονομαστά τοιαύτα.
Τα κρατάμε και πάμε παρακάτω.
Το πρώτο που μετ’ επιμονής, έκαναν οι παρέμβλητοι, κινούμενοι δήθεν από υπέρμετρο ζήλο, ήταν να ζητήσουν να αυξηθεί ο αριθμός και οι εξουσίες των θεματοφυλάκων, ώστε όχι μόνο να εποπτεύουν και να επιτηρούν, θέματα εντός της Φυλής, αλλά και συστήνοντας μιά συγκεκριμένη ομάδα, να παρακολουθούν και να αντιμάχονται το αντίπαλον δέος, … όθεν γιατί να μην εκμεταλλευτούμε την δυνατότητα κάτι τέτοιου ;;
Έτσι και έκαναν οι τότε κουφιοκέφαλοι !! … με την πάροδο του χρόνου όμως, άρχισαν να θεωρούν την ομάδα αυτή ως ιερατείο, πράγμα που ουδόλως βεβαίως ανταποκρίνεται στην αλήθεια, όμως πάνω σε αυτήν την διαστρέβλωση πάτησαν για να δημιουργήσουν το πρώτο κανονικό ιερατείο. Συν τω χρόνω, από τα λίγα άτομα των Θεματοφυλάκων, φτάσαμε σε μια μεγάλη πανταχού παρούσα ομάδα (μήποτε … κλίκα). Όσο απλωνόταν το πράγμα … τόσο χανόταν ο έλεγχος, και η συνέχεια πλέον, αφού το σκουλήκι εδραιώθηκε, και μέρα με την ημέρα, σταθερά κατέτρωγε τις βάσεις και τα θεμέλια της Φυλής, μολύνοντας και διασπώντας το Ψυχοπνευματικό της Αποτύπωμα, ήταν νομοτελειακά αναμενόμενη και προδιαγεγραμμένη, ώσπου κατέληξε σε μυστηριακές απολήξεις, περίπου σαν τα γνωστά μυστήρια, κανονική θρησκεία δηλαδή, που έφτασε να κάνει κουμάντο, να λύνει και να δένει.
Με πρόσχημα, δηλαδή, την σύσταση ομάδος αντιμετώπισης του αντιπάλου δέους, φτάσαμε στην ίδρυση κανονικού ιερατείου.
Η άλλη πλευρά (παλιές πουτάνες στο κουρμπέτι) αυτό περίμενε … σιγά-σιγά, αργά και μεθοδικά, έριξε τα παραγάδια της και ταυτόχρονα να ροκάνιζε κάθε άμυνα, και μετά από καιρούς, ακαθόριστα στην αρχή, άρχισαν οι λιτανείες και οι δεήσεις, και αρκετά αργότερα εντέχνως, το »Σύστημα», καπηλεύτηκαν την μνήμη παλιών ηγητόρων της φυλής, σαν συμβουλευτικές υποτίθεται οντότητες, είτε και με την εμφάνισή των ακόμα σαν παραστατών ή θεών, και τότε ήταν που έγινε της πουτάνας το κάγκελο … και πήρε ο στραβός κατήφορο..
Όπως είπαμε, υπήρχαν Μνημεία Ενθύμησης, σε Δασκάλους, Ηγήτορες, Σοφούς, Ήρωες κλπ και ενώ μέχρι τότε απετίετο τιμή και σεβασμός στους συγκεκριμένους … συν τω χρόνω καθώς η γνώση άρχισε να χάνεται και οι μνήμες να φθίνουν, και εφ’ όσον τα μνημεία συνέχισαν να στέκονται εκεί που είχαν στηθεί, το παπαδαριό-ιερατείο, πατώντας στην άγνοια και στην βλακεία του κόσμου, το εκμεταλλεύτηκε, και από ανθρώπους τους ανηγόρευσε σε κάτι παραπάνω, που χρόνο με το χρόνο έφτασαν να θεωρούνται θεοί, και τα μνημεία νομίσθηκαν βωμοί, και έτσι ήταν που άρχισαν δεήσεις, προσευχές, παρακλήσεις, προσφορές, θυσίες και λοιπά. Τα ονόματα όλων αυτών χρησιμοποιήθηκαν ώστε σταδιακά να οργανωθεί ένα πλήρες σύστημα παρακλήσεως και αργότερα θεϊκό τοιούτο, το οποίο οσημέρα εμπλουτιζόταν όλο και περισσότερο, έτσι που κάποια στιγμή έφτασε να απαρτίζεται από εκατοντάδες ίσως και χιλιάδες θεότητες, θεότητες που σε πρώτη φάση είχαν καπηλευτεί τα ονόματα εκείνων των αξίων προς Τιμή και Ενθύμηση.
Και εκεί που η Φυλή ως Έν-θεη στρεφόμενη Εντός, ζευξιαζόταν, δι’ ενθυμητικής ιερουργικής ζεύξεως, για εκατομμύρια χρόνια από Ιδρύσεώς της, … καθώς δεν είχε θρησκεία ούτε ιερατείο, αφού ήταν ά-θρησκη, βρέθηκε ξαφνικά με ένα τσούρμο κοπριτοθεών, από Φάνητα/Οφίωνα, Γή/Πότνια Θηρών, Ουρανό, Κρόνο, Εκάτη, Δία, Διόνυσο κλπ. κλπ. να παρελαύνουν στον χώρο της, και που αν ψάξουμε ενδελεχώς τα διασωθέντα κείμενα και παραδόσεις, θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι, όλοι δαύτοι, είναι αλλοδαπές και εισαγόμενες κατασκευές, και κυρίως πάνω απ’ όλα, ενάντια σε ότι θέλει να πιστεύει η πλέμπα, καταφανώς ανθελληνικές !!
Προσπερνώντας την πορεία όλων των εν εαυτώ πραγμάτων, θα μείνω σε κάποια ιδιαιτέρως σημαντικά παράγωγα όλης αυτής της ιστορίας.
1.  Πρώτον και ουσιώδες, η Φυλή εξέπεσε πολλαπλώς, το Θυμικό και Νοητικό της σκέλος οσημέρα άρχισε να φθίνει, η ικανότητα Λογικών Συνειρμών μειώθηκε, και τα μέλη της, ένα μεγάλο μέρος τουλάχιστον, ξέχασαν και δεν μπορούσαν πλέον να σκέπτονται (και δεν εννοώ βεβαίως την λογική και σκέψη της μαϊμούς με την οποία αντικατέστησε την προτέρα), με παρεπόμενο χιλιάδες προβλήματα.
2.  Δεύτερον, οι Έριδες και η Διχόνοια έγιναν καθημερινό φαινόμενο, με αποτέλεσμα τις πρώτες διασπάσεις της Φυλής.
3.  Τρίτον, το Ψυχοπνευματικό Αποτύπωμα, η Συνδετική και Γενεσιουργός Μήτρα της Φυλής, μολύνθηκε και άρχισε να νοσεί.
4.  Τέταρτον και κύριο, η καταληκτική πορεία αυτού είχε ως αποτέλεσμα, το να παραμεριστεί ή και να χαθεί η όλη Διδαχή, περί του »Κόσμου Φυλακή».
5.  Πέμπτον, συν τω χρόνω, δημιουργήθηκαν πολλές παραφυάδες … κοινώς αιρέσεις-διαστρεβλώσεις της πρώτης υπαρξάσης ιερατικής »κατεύθυνσης», πράγμα που με την δημιουργία μυστηριακών δομών-θρησκειών, αναμενόμενο ήταν να οδηγήσει κάποια στιγμή σε φαγωμάρα, εμφύλιες συρράξεις αλλά και διάσπαση.
6.  Έκτον, η δημιουργία της κάστας αυτής, επέφερε και κοινωνική αναστάτωση, λόγω των προνομίων που σιγά αλλά σταθερά και αυξανόμενα απολάμβανε.
7.  Έβδομον, κυνηγήθηκε αμείλικτα το υγιές παλαιό (ανατρεπτικό) σκέπτεσθαι, και όλοι οι φιλόσοφοι και διανοητές μπήκαν στην μπούκα του κανονιού … δίκες, εκτελέσεις, δολοφονίες ήταν σε ημερήσια διάταξη … ότι ξυπνούσε τον λαό, και έμπαινε στην μύτη του παπαδαριού ή απλώς του δημιουργούσε πρόβλημα … κυνηγήθηκε ανηλεώς.
8.  Όγδοον, ανεβοκατέβαζαν καθεστώτα και ανακάτευαν συνεχώς τα πράγματα, στο πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι.
9.  Ένατον, όριζαν κάθε τι και επέβαλαν την δεκάτη … και ούτω πως έγιναν συναίτεροι στην τσέπη του λαού.
10.  Δέκατον, ως υποχείρια της άλλης πλευράς, οι απόλυτοι προδότες, εξέθρεψαν, παρακίνησαν και δημιούργησαν συρράξεις και πολέμους μεταξύ των Ελλήνων και τέλος συνεργάσθηκαν απόλυτα με τους εχθρούς της Φυλής … στην κατάλυσή της.
11.  Έφεραν και επέβαλαν τις ανθρωποθυσίες, βυθίζοντας την Φυλή σε μαύρο σκοτάδι, ανθρωποθυσίες που γίνονταν φανερά (γιατί κρυφά ποτέ δεν έπαυσαν) μέχρι τα ύστερα βυζαντινά χρόνια, και ας βγαίνουν τα διάφορα χάπατα να λένε το ένα και το άλλο. Ναι ρε ανθρωποθυσίες γίνονταν πριν τα ατλαντικά και συνέχισαν σε όλες τις μετέπειτα χαμένες για την ιστορία χιλιετίες, ανθρωποθυσίες γίνονταν στους κλασσικούς χρόνους, και βεβαίως στην μαύρη περίοδο του οβραιοχριστιανοταλιμπανισμού, ανθρωποθυσίες στην Γαία, στην Εκάτη, στον Κρόνο, στους Ολύμπιους, στους διάφορους άλλους, στον Γιαχβίκουλα και στο Σαμπαώθη … εσείς βέβαια συνεχίστε να βυζαίνετε το δάχτυλο και να λέτε ότι αυτά δεν γίνονταν εδώ, δεν τα έκανε η Ελληνική Φυλή … παρά μόνο οι άλλοι … οι βάρβαροι. Ά ρε κούνια που σας κούναγε !!Δεν πεισθήκατε απ’ όσα σας είπα στο «… πατρώα θρησκεία» με τον Αχιλλέα και το Μπουφαλέκο, θέλετε κι άλλα ;; … ανθρωποθυσίες για Εναγισμούς, Φιλοποίμην, Αριστομένης, Πολυξένη, … και για Φαρμακούς … Απόσειση Άγους, το Κυλώνειο με τον Επιμενίδη και τους Κρατίνο και Κτησίβιο το θυμάστε ; ;… πάρτε λοιπόν ηλίθιοι  και άλλες για πριν από μάχες ή θεμελιώσεις πόλεων … Πελοπίδας, Επαμεινώνδας, Θεμιστοκλής, Αριστόδημος, ξανά Μπουφαλέκος στην θεμελίωση της Αλεξάνδρειας, Σέλευκος Νικάτωρ-Λαοδίκεια, Αντιόχεια, και άλλοι και άλλοι, αλλά και το δημώδες άσμα «… και τείχισαν του πρωτομάστορα την εύμορφη γυναίκα … να στέρξει το γιοφύρι» το ακούσατε ποτέ ;; Τι πως τι είπατε, τα χριστιανά δεν κάνανε θυσίες ;; … ρε τι μας λέτε !! τα εκατομμύρια στην Σκυθόπολη και αλλού σε ποιόν τα προσφέρανε ;; στον κατσεβρέστον ;; Καλά για τις παραγγελιές των Δελφών τι να ‘πω ;; … δεν είναι μία, δύο, χίλιες δύο που αναφέρονται από τους διάφορους συγγραφείς … όρεξη να έχετε και θα βρείτε σωρείαν τέτοιων απαιτήσεων απ’ όλους τους θεούληδες … και ναί ο Δίας τις έκοψε … με το μαχαίρι δεν ξέρω πρίν μπορεί να χρησιμοποιούσανε μπαλτά αυτό λέτε να θυμηθήκανε τα χριστιανά και ξέθαψαν πριόνια, τσεκούρια, σφυριά, τροχούς, τανάλιες, σουβλιά, αγκίστρια και λοιπά ;; … πάντως πρέπει να το αναγνωρίσω τα χριστιανά ήσαν πιο μερακλήδες όχι σαν τους χαχόλους τους προηγούμενους που τσάφ ρίχνανε μια μαχαιριά και τελειώνανε … αυτοί αποκτήσανε ειδικότητα γίνανε μαέστροι στην βασανιστική θυσία … αργά τελετουργικά και βασανιστικά τέλειωναν τον θυσιαζόμενο … έτσι ρε παιδί μου να το απολαύσει … τι να πάει μιά και έξω … δεν έχει γούστο … πρέπει να το φχαριστηθεί … άλλωστε πώς θα προστρέξει ασθμαίνων σε νέα σωμάτωση ;; Και όλες αυτές οι ανθρωποθυσίες γίνονταν πάντα με την σύμφωνη γνώμη, αν όχι προτροπή και απαίτηση, του παπαδαριού των ιερατείων, παλαιών και νεοτέρων.
Το μόνο που κατά καιρούς άλλαζε, ήταν ο λόγος και ο τρόπος, η ουσία παρέμενε η ίδια προσφορά στους θεούληδες, και στην εποχή μας βέβαια συνεχίζει το βιολί να βαράει, μόνο που δεν γίνεται πλέον φανερά όπως τότε, αλλά κρυφίως και παραπλανητικώςκάτι παράπλευρες απώλειες βομ-μπαρδισμών σας λένε κάτι ;; … κάτι χημειοψε(σ)κασμοί και εν-μπόλια που απλώνουν και στέλνουν κόσμο και κοσμάκη σκούζοντας … για το καλό του βεβαίως βεβαίως, στις ανοιχτές αγκάλες του φιλο-πόνου θεούλη … ά μπά που να το διανοηθείτε … εσείς έχετε να βοσκήσετε τον σανό σας ! … και βεβαίως εκεί στα αψηλά κλιμάκια των δραγουμάνων ποτέ δεν σταμάτησαν οι ανθρωποθυσίες … τόσα και τόσα ξεσκεπάζονται κατά καιρούς … ακόμα και στο γελλάντα.
Άντε, γαμώ το κέρατό μου … ας καθίσει κάποιος, να βρεί όλες τις αναφορές για ανθρωποθυσίες στην Ελλάδα, και να τις τρίψει στην μούρη των ελλαδοχάπατων … για να τελειώνουμε επιτέλους με αυτήν την βλακεία (ότι τίποτα τέτοιο δεν γινόταν εδώ) μιά για πάντα, για να σταματήσει επίσης το άλλο βλακώδες παραμύθι ότι τα έκαναν μόνο οι μεν (του κρόνου) και όχι οι δε (του δία), ότι τα έκαναν οι όποιοι αρχαιόθρησκοι και όχι οι νεόθρησκοι, ότι τα έκαναν πολύ παλιά και όχι πρόσφατα.
12.  Επέβαλαν όχι μόνο την ομοφυλοφιλία αλλά και την παιδεραστία … έτσι για να ‘χουμε! Τι πως είπατε … δεν ;; … για κουνηθείτε λίγο !! … τόσες ζωγραφικές αγγείων, τόσες γραφές και καταγραφές από διαφόρους … τίποτε δεν έπεσε στο μάτι σας … σαν πολύ επιλεκτική όραση να έχετε !! … το πρώτο πουστοξεκωλαριό ήταν του παπαδαριού … με αδιάλειπτη συνέχεια έως των ημερών μας, με τις επι-σκοπάτες κίτσες, σίτσες, κούλες, σούλες, μούλες, που έκραζε κι ο Μιχαλόπουλος, και με αποκαλυφτικές φουτώ, περικαλώ … και δεν κουνήθηκε φτερό … πως να κουνιόταν βέβαια … με τι προσόντα … αυτά του κώλου ;; … και λέτε να μείνανε όλες αυτές οι πρωκτοδιευρύνσεις στον κύκλο των παπαδοσκάτων και κωλό-γερων ;; … άμ δε … το ‘μαθε κι ο λαουτζίκος και έπεσε με την μούρη … έπ τον κώλο … στον χορό !! … πως λέτε να μας ξεφύτρωσαν όλα εκείνα τα ανά την ψωροκώσταινα μπουλούκια στα πράντια ;; … όλως έτσι και ως έτυχε ;;
Σταματάω … βαρέθηκα !!
Αυτά τα ωραία και καλά μας έφεραν τα ιερατεία με τα παπαδαριά τους … δεν μπορείτε να πείτε … προωθούν και ανεβάζουν την «κενωνία» … την φτάνουν στον … θεό … είδες τι κάνει φίλε μου το σμπρώξιμο ;; … θάματα … θάματα !!
Με αυτά και μ’ αυτά φτάσαμε στον πάτο του βόθρου … δεν φάγαμε απλώς σκατό με το κουτάλι … ρουφήξαμε ολάκερο τον βόθρο … έτσι που η Λαμπρή Φυλή των Ελλήνων κατήντησε αλοιφή … μάλλον ομογενοποιήθηκε με το περιεχόμενο του βόθρου … περαστικά μας !!
Έτσι λοιπόν, όλα εσείς τα χάπατα … σκοτωθείτε για το πόσο καλό έφερε το κάθε παπαδαριό, του Κρόνου, του Δία, του Γιαχβίκουλα … του κάθε κερατά.
Πότε, γαμώ το κέρατό σας, θα ανοίξετε επιτέλους τα γκαβά σας ;; … πότε το κολοκύθι που έχετε για κεφάλι θα το αδειάσετε από το σκατό και το φουσκί και θα αρχίσετε να σκέφτεστε ;; … πότε … πότε ;;
Πότε θα κατανοήσετε ότι όλα τα παπαδαριά, έχουν το ίδιο αφεντικό, πότε θα πάρετε χαμπάρι ότι, είναι ακριβώς τα ίδια σκατά ;; … πότε θα νοήσετε ότι όλες μα όλες οι θρησκείες ένα και μόνο σκοπό έχουν ;; … να σας κρατούν στο ΜΑΝΤΡΙ ;; … πότε θα καταλάβετε ότι γι’ αυτό που ενδιαφέρονται είναι μόνο να σας έχουν υποχείρια και να σας αρμέγουν μέχρι να σας παραδώσουν στους αφεντάδες τους ;; … πότε θα κατανοήσετε ότι θέλουν να σας έχουν και να σας κρατούν φοβισμένους, απελπισμένους και ζήτουλες ;; … πότε θα κατανοήσετε ότι κανένας από δαύτους δεν σας θέλει Λεύτερους αλλά σκλάβους να σούρνεστε ;;
Πότε λοιπόν και εσείς, οι μπούφοι, που μου θέλετε και Αισυμνητείες, θα κατανοήστε ότι κάθε θρησκεία, κάθε παπαδαριό, είναι το μακρύ χέρι του «Συστήματος», που σκοπό είχε και έχει, να κρατήσει δέσμια την ανθρωπότητα, να εξαλείψει την Ελληνική Φυλή, απαλείφοντας μιά για πάντα τον κίνδυνο να  φεύγουν πράϊτα από το μαντρί ;; … πότε θα κατανοήσετε ότι με το πρώτο που πρέπει να συγκρουστείτε είναι η θρησκεία … η κάθε θρησκεία και το όποιο παπαδαριό ;;
Πως θα ‘ναστήσετε την Ελληνική Φυλή ;; … κάνοντας τούμπες στον κάθε κοπροθεό, του χτές ή του σήμερα ;; … μην νοόντας ότι όλα αυτά κινούνται από το ίδιο κέντρο, ότι έχουν το ίδιο αφεντικό ;; … έτσι ρε, με μία πάλι από τα ίδια, θα πάμε μπροστά και θα αναστήσουμε την ΕΛΛΑΔΑ ;; … φτού σας … ηλίθιοι … που μου θέλετε να περνάτε και για ξύπνιοι !!
Άντε μ’ ανάψανε τα λαμπάκια πάλι !!!
Και θα βγεί το χάπατο, ο κάθε μαλάκας υποτιθέμενος πατριώταρος και θα πεί :
Καλά ρε Παλαιέ, δεν καταλαβαίνεις ότι, με το να αποδομείς τα πάντα, αφού δεν αφήνεις τίποτα όρθιο, αφού ούτε λίγο ούτε πολύ φέρνεις την φυλή να είναι μιά χλέμπα, με αυτό που κάνεις τραβάς το χαλί κάτω από τα πόδια των Ελλήνων, και ρίχνεις νερό στον μύλο των εχθρών μας ;;
Φαινομενικά ΝΑΙ … αυτό κάνω !!! … αλλά είπαμε χρειάζεται κάποιος να έχει και λίγο μυαλό να καταλάβει την ουσία και όχι να μένει απλά στην επιφάνεια.
Ναι ρε, τα κάνω όλα λιάρμα, ίσιωμα … γιατί προτιμώ να τα γκρεμίσω όλα μοναχός μου, παρά βαυκαλιζόμενος ότι ζώ σ’ ένα στέρεο οικοδόμημα, ενώ στην ουσία δεν είναι τίποτε άλλο παρά σαπίλα και ερείπια, να το φάω κατακέφαλα στο πρώτο κούνημα, ή όταν θα επιλέξουν οι οχτροί να το σωριάσουν … με μένα μέσα. Προτιμώ να παιδευτώ να στήσω κάτι στέρεο εξ’ αρχής παρά να μένω με τα σκατά στο βόθρο, και να καμώνομαι ότι είμαι σε ευάερο και ευήλιο μέγαρο σε μια όμορφη περιοχή.
Καταλάβατε λοιπόν, ηλίθιοι, ότι στην ουσία εσείς είστε οι πραγματικοί εχθροί του Έθνους, αφού με αυτά που κάνετε και λέτε –για το το παίζετε πατριώταροι– τροφοδοτείτε και διατηρείτε την άγνοια και την βλακεία … που κρατούν δέσμια την φυλή στον βόθρο … αντί να την βοηθήσουν να βγεί στον καθαρό αέρα, στο φώς ;;
Άντε πιά … γιατί βαρέθηκα να μιλάω σε κρετίνοες και κουφούς !!
5γ).  Επιμειξίες
Είπανε, οι Δημιουργοί της Φυλής, και θέσανε απαράβατο όρο … ενδογαμία και μόνο ενδογαμία … η επιμειξία απαγορεύεται διά ροπάλου!! … γιατί είπανε ότι αν τύχει και συμβεί, ο καρπός αυτός να αποβάλλεται πάραυτα ;;
Ήταν χαζοί αυτοί και ξέρανε περισσότερα και καλύτερα τα διάφορα χάπατα ;;
Γιατί είπανε και θέσανε ως όρο η Φυλή να είναι κλειστή ;; … γιατί απαγορεύσανε την όποια συνοίκηση με ξένους … γιατί θέσανε σαν όρο κανείς ξένος να μην γίνεται δεκτός εντός των ορίων της Φυλής ;;
Ναι … αυτοί ήταν μισάνθρωποι και ρατσιστές … και τα ζωντόβολα ξέραν καλύτερα !! … τότε γιατί βρέ ηλίθιοι του κερατά, μπήκαν στον «Κόσμο Φυλακή» και έφαγαν το πήδημα της αρκούδας ;; … ήταν μαζόχες ;; … για όλη την ανθρωπότητα δεν πάσχιζαν ;;
Την Φυλή την θέλαν να είναι φάρος … να κρατάει και να μεταδίδει την γνώση … γι’ αυτό την έφτιαξαν ζωντόβολα … γι’ αυτό !!
Όμως … ενώ Εμείς το είχαμε … το ξεχάσαμε και το αφήσαμε στην άκρη … και μπήκαν στην Φυλή, στο Έθνος οι οχτροί … και να τα αποτελέσματα !! … πλήρως ορατά σήμερα … από γεννησιμιού της ψωροκώσταινας … μας κυβερνούν αλλογενείς !! … και κάποιοι περιμένουν να δούν καλό και προκοπή … σκατά στην μούρη τους θα δούν !!
… κάποιοι άλλοι όμως … έστω και μεσοβέζικα, το πήραν (την ενδογαμία) και το έκαναν λάβαρό τους.
Ας … προσέχαμε !!
6.  Εν Συνόψει
Η Φυλή αποδέχθηκε θρησκείες και ιερατεία, αποδέχθηκε τις επιμειξίες, αποδέχθηκε αλλότρια σύμβολα εξοβελίζοντας στον τάρταρο τα δικά της, δέχθηκε να σκύψει, να γίνει γιουσουφάκι, να γλείψει, να σουρθεί σαν σκουλήκι … δέχθηκε … δέχθηκε, όχι μόνο σήμερα, όχι μόνο χθές, αλλά χιλιετίες τώρα … ευτυχώς όμως, οι δημιουργοί είχαν κάνει καλή δουλειά, και έτσι δεν έσβησε η Φυλή για πάντα, αλλά ακόμα έστω σαν σπίθα, σαν ξέπνοη χόβολη συνεχίζει να βγάζει, να γεννάει, εδώ εκεί μονάδες, όλο και πιό λίγες μεν, αλλά που σαν αλαφιασμένα και ανήμερα θεριά παλεύουν με νύχια και με δόντια να την αναζωπυρώσουν και να την κάνουν να πάρει πάλι εμπρός. Δυστυχώς δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά, αν αυτό είναι το τελευταίο ανάκαρο στο επερχόμενο ψυχορράγημα ή η έκρηξη που θα κάνει μπράφ και θα ελευθερώσει το ηφαίστειο … δεν ξέρουμε … δεν ξέρουμε … θα δούμε !!
Και ενώ μετά την μόλυνση από την εισβολή, η Φυλή νόσησε βαρειά, και άρχισε να πνέει τα λοίσθια, εκεί στους αιώνες της κλασσικής και προκλασσικής περιόδου-εποχής, έγινε μια συντονισμένη προσπάθεια, να αναστραφεί η κατηφόρα. Στην Ελλάδα αυτό ήταν που προσπάθησαν οι διάφοροι φιλόσοφοι να κάνουν, να ξεκουνήσουν και να ξαναμάθουν τον κόσμο να σκέφτεται, όμως το σκοτάδι ήταν τόσο πηχτό, που αυτό δεν έγινε δυνατόν … αποτέλεσμα … άστα να πάνε … η κατηφόρα συνεχίστηκε και συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας.
Παρόμοια προσπάθεια έγινε και στην Ανατολή – Γκωτάμα, Λάο Τσέ, Κομφούκιος, Ατίσα, Ασάνγκα, Ναγκαρτζούνα, κλπ. κλπ. – η οποία (μιά πλευρά μόνο) πέρασε μέσω του Βουδδισμού και των φιλοσοφικών πανεπιστημίων της Ναλάντα και λοιπών τοιούτων των Ινδιών, και κάποια άλλα μέσω του Ταοϊσμού και του Ζέν αργότερα, και σ’ αυτά όμως μόνο η πλευρά που επικεντρώθηκε στην Φύση του Πνεύματος-Ρίνγκ-πα (ιδιαίτερα άμορφες πρακτικές προσέγγισης [Παροδικότητα-Ηρεμία-βαθειά Γαλήνη-Ουσία-Εαυτός] Σίνε, Μαχαμούντρα, Τζοκ Τσέν) μπόρεσε να φτουρήσει και να φέρει αποτελέσματα, μερικά από τα οποία κρατούν και παράγουν έργο μέχρι τις μέρες μας, παρά τον αδυσώπητο πόλεμο που έχουν υποστεί.
Αρκετοί μπόρεσαν τότε ένθεν και κείθεν και »αποδεσμεύτηκαν» … κάτι συνέχισε και συνεχίζει μέχρι τις μέρες μας στην ανατολή, αλλά εδώ η Ελλάδα τυλίχτηκε σε πέπλα μαύρου πηχτού σκοταδιού.
Αυτά ήταν τα Μεγάλα Λάθη, που βύθισαν την Ελλάδα και την ανθρωπότητα στον βούρκο, που επέτρεψαν να απλωθεί απ’ άκρου εις άκρον της υδρογείου (μιάς και μιλάμε για τον πλανητάκο μας) το σκοτάδι που έσερναν μαζί τους τα ιερατεία με τα παπαδαριά τους [γήινα, κρόνια, ολύμπια κλπ. κλπ. μέχρι και με τα τελευταία βδελύγματα του οβραιοχριστιανισμού και μουσουλμανισμού], τα λάθη που έφτασαν την Φυλή όχι απλώς στην άκρη του γκρεμνού αλλά σε ελεύθερη πτώση στο βάραθρο, μια πτώση που ευτυχώς ακόμη δεν έφτασε στο τέλος ώστε να ακουστεί ο γδούπος και το σαψάλιασμά της στο πάτο του βαράθρου, και που ίσως αν αντιδράσουμε μπορεί να την ανακόψουμε και να αρχίσει η δύσκολη αναρρίχηση προς το Φως, την Λευτεριά και τον δρόμο που χάραξαν και όρισαν οι Πάλαι Ποτέ μακρινοί εκείνοι Πρόγονοι Δημιουργοί !!
*//*
Παρενθετικά
Μιάς και ανέφερα κάτι για αλλότρια »σύμβολα» να προσθέσω εδώ ότι το πρώτο πράγμα που δείχνει το τι είναι ο λαός, που πηγαίνει το κράτος είναι το Έμβλημα, η Σημαία και ο  Ύμνος του.
Δυστυχώς εντώ στο ψωροκώσταινα ειμείς ντόκαμε στο ομπβραίο Σολωμονίκο φτιάξει μας Ύ(μ)πνο … εμείς ντεν ξέμπραμε … κείνο ήξεμπρε  … έτσι λοιπόν πέρα απ’ όλα τα άλλα καλά για να πάμε ομπρός … ομπρός, μας φόρτωσε και την σάρα την μάρα τον ααρώνη και τον μωυσώνη.
Αλλά δεν έχουμε παράπονο … έχουμε σημαία … αντιπροσωπευτική της π-φυλής … συγγνώμη αλλά σκατά στα μούτρα μας έχουμε.
Άλλωστε δεν χρειάζεται πολύ μυαλό … η κατάντια μας … αποδεικνύει περίτρανα ότι κάτι στραβό υπάρχει στην ψωροκωστία.
Ποιός όμως ξέρει και είναι σε θέση να μιλήσει για τα ΣΥΜΒΟΛΑ της Φυλής ;; … τα οβραιοχριστιανοταλιμπάνια … τα αρχαιόπληκτα χάπατα ;; ποιός ;; … αφού τα σύμβολα έχουν χαθεί στο σκοτάδι … χιλιετίες πρίν … στο παρελθόν … σύμβολα που ακόμη και πρίν τα ελληνοατλαντικά είχαν αλλοιωθεί και παραποιηθεί ;;
Σημείωση
Οφείλω όμως να διευκρινίσω προς αποφυγήν κάθε παρεξηγήσεως ότι: όσο δεν είμαστε σε θέση να τα αλλάξουμε (σημαία και Ύμνο) φέρνοντας τα αληθή, οφείλουμε να επιδεικνύουμε στα υπάρχοντα τον αρμόζοντα σεβασμό !! … κάθε άλλο ή ενάντιο είναι κατακριτέο και καταδικαστέο και θα έπρεπε να επιβάλλεται άμεσα επιτοπίως η ανάλογη ποινή, χωρίς καμμία επιείκεια … διότι τούτο είναι κατά πρόσωπον προσβολή ενάντια σ’ όλη την Φυλή !!
7.  Η Σήμερον Κατάσταση
Δεν θα μακρηγορήσω επ’ αυτού, καθώς έχω αναφερθεί εκτενώς, στις συνέχειες του άρθρου «Αγναντεύοντας το Μέλλον της Ελλάδας …. »
Συνοπτικά θα αναφέρω ότι σαν Φυλή, ως Έθνος βαδίζουμε τάχιστα στην καταστροφή και απάλειψή μας. 
  Δεν θυμόμαστε
  Η Ιστορία μας έχει αλλοιωθεί και παραποιηθεί
  Η Μυθολογία μας και οι Παραδόσεις επίσης
  Η Γλώσσα μας και αυτή άρχισε να παίρνει την κατιούσα
  Ξεχάσαμε να σκεπτόμαστε (δεν αναφέρομαι στην σκέψη και λογική της μαϊμούς)
  Γίναμε ο κατιμάς της οικουμένης (αποδεχτήκαμε κάθε τι αλλότριο και στραβό)
  Παραιτηθήκαμε … προσμένοντας … το θάμα … αλλά ποιό θάμα;;
  Ξεπουληθήκαμε για θεάματα, λιλιά και υποσχέσεις, πουλήσαμε και εκχωρήσαμε την ΓΗ των Προγόνων … την Έδρα της Φυλής, το Λίκνο του Έθνους … χαρίσαμε το ΜΕΛΛΟΝ το δικό μας και των απογόνων μας
  Περιμένουμε απαθώς το τέλος μας … και οτιδήποτε να το κάνουν … άλλοι
  Γίναμε τα απόλυτα χάπατα φιλοτομαρισμού και εγωπάθειας
  κυριολεκτικά είμαστε πλέον το απόλυτο σίχαμα !!
Ναι δεν λέω, τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια δικαιολογία … αλλά στον βόθρο δεν μπήκαμε τα τελευταία χρόνια (ίσως τώρα πιάσαμε πάτο) αλλά είχαμε μπεί από παλιά … πολύ παλιά … έχει νοστιμιά και γλύκα φαίνεται ο βόθρος και τα σκατά.
Η δικαιολογία σήμερα είναι ότι οι οχτροί έχουν ξανά την τεχνολογία να χειριστούν τον κόσμο, με τους χημειοψεκασμούς, τις ηλεκτρομαγνητικές και ηχητικές εκπομπές, τα εμβόλια, την νανοτεχνολογία με όλα τα καλά της, τα φυτοφάρμακα, τα φάρμακα, τα μεταλλαγμένα, τις φθοριώσεις, την παραπληροφόρηση, την έντεχνη προπαγάνδα μέσω των τηλεοπτικών εκπομπών με τα παρέμβλητα καρέ εικόνας, την διασπορά ψεύδους, φόβου και αόριστης ελπίδας και λοιπά λοιπά καλούδια. Όμως αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία ώστε να παραμείνουμε απαθείς και να μην κάνουμε κάτι … να μην προσπαθήσουμε έστω για το γαμώ το να αντισταθούμε και να αντιδράσουμε.
Σηκωθείτε ρε κοπρίτες του κερατά … που μου έχετε και το θράσος να ονομάζεστε (αυτό δα έλειπε να είστε) Έλληνες … σταματήστε να μαγαρίζετε αυτόν το ΤΙΤΛΟ … σταματήστε ή ξεκουνηθείτε και … κερδίστε τον !!
8.  Και Τώρα τί ;;
Δεν τίθεται καν το ερώτημα, εάν ο σημερινός Ελλαδικός Λαός είναι βαθμίδες (ας αφήσουμε το πόσες) κάτω απ’ ότι ήταν ο Κλασσικός Ελληνισμός, πολλώ δε μάλλον από τον Ελληνισμό της Πάλαι Ποτέ Ελληνικής Φυλής, καθώς τούτο είναι καταφανέστατον ακόμη και σε κάποιον εντελώς θεόστραβον. Είναι δε επίσης αυτονόητον κατόπιν των παραπάνω εκτεθέντων ότι όλοι αυτοί που βρίσκουν την Ελληνική Φυλή σχεδόν αμετάβλητη γενετικώς, ότι αερολογούν για να μην πω μαλακίζονται σφόδρα, εάν δεν εξυπηρετούν άλλους σκοπούς.
Είναι εντελώς αδιανόητον να συνεχίζουμε να στρουθοκαμηλίζουμε, κάνοντας πως τίποτε δεν συμβαίνει, τίποτε δεν έχει αλλάξει και όλα είναι ωραία και καλά,  και να μην εννοούμε να δούμε και να αντιμετωπίσουμε την διαμορφωθείσα κατάσταση, παραμένοντες απαθείς στους καναπέδες μας, για όσο βεβαίως θα τους έχουμε ακόμη, εάν τα πράγματα συνεχίσουν ως έχουν.
Είναι ολοφάνερον ότι οι Έλληνες έχουν αλλάξει γενετικά (οι φάτσες άλλωστε δίπλα μας το καταμαρτυρούν) αλλά κυρίως ψυχοπνευματικά, δύο πράγματα που δεν επιδέχονται καμμία αμφιβολία. Αυτό λοιπόν είναι δεδομένο … το θέμα είναι· εντάξει »και τώρα τι κάνουμε» ;;
Το θέμα όμως δεν είναι μόνο, το τι κάνουμε, αλλά και, το τι μπορούμε να κάνουμε, και κυρίως, τι θέλουμε και είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε.
Μετά από αυτό αναφύονται τα ερωτήματα :
α1.  Θέλουμε να προσπαθήσουμε να επαναφέρουμε την Φυλή σε κάποιο προγενέστερο στάδιο, εκείνο της Κλασσικής Εποχής ή και της Πάλαι Ποτέ Ελληνικής Πολιτείας ;;
α2.  Συμφέρει να προσπαθήσουμε κάτι τέτοιο; Είναι αυτό Δυνατόν και Μπορούμε να το καταφέρουμε; Υπάρχει η Δυνατότητα (από υλικό γενετικό και ψυχοπνευματικό) ή είναι οριστικά χαμένη υπόθεση κάτι τέτοιο ;;
α3.  Υπάρχουν τα Σχέδια και οι αναγκαίοι Άνθρωποι να ηγηθούν σε μια τέτοια προσπάθεια ;;
α4.  Ο Λαός θέλει και είναι αποφασισμένος να μπεί σε μια τέτοια διαδικασία και προσπάθεια ;;
β1.  Εάν για οποιονδήποτε λόγο δεν μπορούμε να προσεγγίσουμε το ανωτέρω, υπάρχει κάποιο άλλο πρότυπο στο οποίο γίνεται να προστρέξουμε ;
β2.  Εδώ πάλι μπαίνουν τα ως άνω α2, α3, α4.
γ1.  Μήπως, ως σύνολο, είμαστε αποφασισμένοι να μην κάνουμε απολύτως τίποτε, και να περιμένουμε απαθώς την ώρα που θα ομογενοποιηθούμε στην μηχανή του κιμά, αποτελώντας πλέον μέρος της γκρίζας νεοταξίτικης αλοιφής, και να εξαφανιστούμε σαν Φυλή και Ελλάδα ;;
Δεν θα μπώ στον κόπο να απαντήσω εδώ σε κανένα από αυτά τα ερωτήματα, καθώς πρωτίστως τούτο χρειάζεται να το κάνει ο καθένας μόνος του, εκτός και νομίζει ότι αυτό δεν τον αφορά, αφού έχει αποφασίσει ότι άλλοι θα αποφασίζουν και θα σκέφτονται γι’ αυτόν.
Πέρα από την δικήν μου επιθυμία και άποψη, για το τι θα έπρεπε να κάνουμε σαν Ελλάδα και Έλληνες, στην πορεία της ανάπτυξης του άρθρου »Αγναντεύοντας το Μέλλον της Ελλάδας …. » θα δώσω κάποιες προτάσεις για το τι μπορούν να κάνουν οι Έλληνες, στηριζόμενος στο δυναμικό και την υπάρχουσα κατάσταση.
Σημειώστε επίσης και δώστε προσοχή στα όσα αναπτύσσονται ή και θα αναπτυχθούν περί Αισυμνητείας, συν τω χρόνω, στο παρόν Ιστολόγιο.
Στο άρθρο αυτό σκοπός ήταν να καταδειχθούν οι ουσιαστικοί-πραγματικοί λόγοι, για τους οποίους η Ελληνική Φυλή υπέστη την μεγάλη κάμψη των 10-δέκα και βάλε αλλά και ιδιαίτερα των 2.5 τελευταίων χιλιετιών, και που την έφτασαν σήμερα στην κόψη του ξυραφιού, με διαφαινόμενο απότοκο την οριστική της εξαφάνιση.
Όπως προανέφερα, πρέπει να σταματήσουμε να στρουθοκαμηλίζουμε και να ψάχνουμε δικαιολογίες και άλλους για να φορτώσουμε τα δικά μας λάθη και παραλήψεις. Οι άλλοι, καλώς ή κακώς, δεν έχει σημασία, κάνουν αυτό που τέλος πάντων θεωρούν σωστό ότι πρέπει να κάνουν, είτε για το δικό τους συμφέρον, είτε επειδή μας εχθρεύονται και θέλουν να μας βλάψουν και εξαφανίσουν. 
Το θέμα λοιπόν, ποτέ δεν ήταν το τι κάνουν οι άλλοι, αλλά εμείς τι κάνουμε … σωστά ή λάθος.
Ας αναλάβουμε επιτέλους τις ευθύνες μας … και ας αποφασίσουμε αν θέλουμε να σώσουμε το Έθνος, την Πατρίδα. 
Αν αποφασίσουμε επιτέλους, έστω και αυτήν την ύστατη ώρα, να σηκωθούμε … πρέπει να έχουμε κατανοήσει πλήρως ότι, πρέπει να αποβάλλουμε διά παντώς ότι και αν ήταν αυτό που μας οδήγησε εδώ που είμαστε, διότι δεν γίνεται συνεχίζοντας τα ίδια και αφήνοντας τα σάπια εκείνα τοξικά υλικά που έγιναν η καταστροφή μας, να καταφέρουμε να ορθοποδήσουμε και να έχουμε Μέλλον σαν Φυλή.
Βαριά και ασήκωτα όλα αυτά … θα ξυνίσουν και θα κακοφανούν σε πολλούς για να μην ‘πώ στο σύνολο των ας πούμε Ελλήνων … αλλά δεν σκοπεύω να χαϊδέψω αυτιά … ούτε να πάω το θέμα λάου-λάου και γύρω-γύρω … καθώς η κατάσταση είναι τόσο κρίσιμη που δεν επιδέχεται τερτίπια και μασημένα λόγια.
Για την ώρα … σας χαιρετώ και σας αφήνω να σκεφθείτε πάνω σε όλα αυτά που εκτέθησαν.