Σεισάχθεια
… το μοίρασμα … η ισότητα …
η βάση για μια νέα αρχή
Παλαιός
α).  Η διασύνδεση
Το μοίρασμα … η κατά πως λέν Σεισάχθεια … μιά λέξη με σχετικά ασαφή έννοια και πολλά μα πάρα πολλά επίπεδα.
Όπως μας καταμαρτυρούν … τα υπολείμματα της ιστορίας … κάποια στιγμή, εκεί στην πόλη της Αθήνας … βουτήξανε έναν ταξιδιάρη -τον Σόλωνα- και τον βάλανε να παίξει κάτι από Αισυμνήτη μεριά.
Τα είχανε λέει κάνει κουλουβάχατα, οι τότε φίλοι μας, οι Αθηναίοι … όπου κάποιοι κατσαπλιάδες … κοτζαμπάσηδες, λαμόγια και λοιποί … είχανε ρουφήξει το βιός και το αίμα των διαφόρων συναγελαζομένων φουκαράδων της Αττικής Γής … και αφού τους είχαν εν πολλοίς κυριολεκτικά ξεζουμίσει και πηδήξει ότι είχαν και δεν είχαν … τελικά τους φορούσαν και κάτι ωραίους περίτεχνους χαλκάδες και λαιμαριές … τους καθιστούσαν σκλάβους και τους πουλούσαν αυτούς και τα κατσικομούλαρά τους στα διάφορα σκλαβοπάζαρα. Τελικά αφού είδαν και αποείδαν, όλοι αυτοί οι μπούφοι, ότι το πράγμα δεν πάει άλλο, ξεσηκώθηκαν … με τσάπες, δικριάνια, τσεκούρια και ότι άλλο βρήκαν και διέθεταν πρόχειρο, και τους πήραν στο κυνήγι. Αφού μετά την όποια αντίσταση, τα λαμόγια που λυμαίνονταν την Αττική Γή, τα βρήκαν σκούρα … έκαναν την ανάγκη φιλότιμο και ανέθεσαν, λέει, στον Σολωνάκο, να σιάξει τα πράματα.
Τούτος λοιπόν (κουφάλα ή μη… ελάχιστα μας κόφτει τώρανες … αλλά και όσους τους κόφτει το λοιπόν, ας προστρέξουν σε όσα του σούρνει ο Μάρκος … πιστεύω ότι θα το καταφχαριστηθούν δεόντως) ήθελε δεν ήθελε … έκανε ότι κατέβασε η γκλάβα του … του υπαγόρευσαν τα πλούσια λαμόγια … αλλά και του επέβαλαν εν πολλοίς τα παπαδόσκατα -αν νομίζετε ότι αυτές οι διαχρονικές κουφάλες ήταν έξω από το παιχνίδι είστε οικτρώς γελασμένοι- τα μπουρδούκλωσε λοιπόν κατά το κοινώς λεγόμενο, τα πράματα, και υποτίθεται ηρέμησαν τα πνέματα (έεε το υ λείπει … γιατί αν δεν έλειπε, τον Σολωνάκο θα τον έκαναν κοκορέτσι … και ακόμα θα τον καβούρντιζαν … καθώς σκατά ηρεμία έσιαξε), τέλος πάντων και απεκλήθη έκτοτε … Αισυμνήτης … μην χέσω.
Υποτίθεται … λέει … ότι έφτιαξε τα πράγματα … αλλά τότε γιατί λέτε υπούλως και κρυφά να την κοπάνησε στα γρήγορα ;; Τέλος πάντων, είπαμε, όποιος θέλει ας προστρέξει στα του Μάρκου … εμάς εδώ ουδόλως μας ενδιαφέρουν τα καμώματα του λεγάμενου, πέρα από τα λειψά σημεία, που οφείλουμε να επισημάνουμε, αποστερώντας πατήματα σε ανοήμονες και καλοθελητάδες.
Πρόθεσή μας, αυτήν την στιγμή, δεν είναι να εξετάσουμε τα καλώς ή κακώς γεγεννημένα στο παρελθόν, αλλά να δείξουμε τον δρόμο στο μέλλον, αν θελήσουμε και καταφέρουμε να υπάρξει τέτοιο.Αποτέλεσμα εικόνας για σεισαχθεια
β).  Η έννοια – το περιεχόμενο
Για να κατανοήσουμε όμως, γιατί μιλάμε, πρέπει να πάμε στην ουσία του πράγματος, στην ρίζα και το νόημα της λέξεως … «Σεισάχθεια».
Πρώτα απ’ όλα η λέξη «Σεισάχθεια» είναι σύνθετη από το ρήμα «σείω» και το ουσιαστικό «άχθος».
Σείω κουνώ, μετακινώ, σηκώνω, απαλείφω, μειώνω, αποτινάσσω
Άχθος βάρος, επώδυνο-δύσκολο φορτίο
Σεισάχθεια λοιπόν η αποτίναξη, ελάττωση, αφαίρεση μεγάλου και επώδυνου βάρους-καταστάσεως
Σεισάχθωρ ο ποιών την Σεισάχθεια
Ωραίααα … είδαμε τι σημαίνει η λέξη αυτή … το βαθύτερο νόημα όμως το πιάσαμε ;; … για και μεις μείναμε στα χνάρια και τα πατήματα του Σόλωνα ;;
Εκεί στην αρχή … έβαλα υπότιτλο «… το μοίρασμα … η ισότητα …» 
…. τι λέτε να το έβαλα έτσι απλά για μπούγιο ;; 
…. έκανε κάτι τέτοιο ο Σόλωνας για ού ;;;
Όπως όμως και οι λέξεις «Αισυμνητήρ» αλλά και «Αισυμνήτωρ» και «Αισυμνητεία», πέραν της απλής εξωτερικής εννοίας, έχουν και άλλες βαθύτερες, έτσι και η «Σεισάχθωρ» και «Σεισάχθεια», είναι πάντα σε αγαστή και απόλυτη σχέση μεταξύ των στα διάφορα επίπεδα, οπότε το θέμα είναι για ποιό και σε ποιό επίπεδο αναφερόμαστε.
Τελικά όμως, αν και επεκτείνοντας την έννοια της Σεισάχθειας, μπορούμε να έχουμε σύνδεση των επιπέδων της με αυτά της Αισυμνητείας … φαίνεται σαν κάτι να μας λείπει η ακριβής λέξη, η λέξη αυτή που έχει εν εαυτή το νόημα του «μοιράσματος» και της «ισότητας», θα λέγαμε δε ότι η λέξη «Σεισάχθεια» δεν είναι παρά το πρώτο-εξωτερικό επίπεδο της ακριβούς εκείνης λέξεως, αυτής που περικλείει το μοίρασμα και την ισότητα … διανοείσθε πιά μπορεί να είναι αυτή ;;
Κατά πρώτον να σημειώσουμε ότι «Σεισάχθωρ» είναι απλά αυτός ο οποίος αναλαμβάνει και επιτελεί το έργο της «Σεισάχθειας» … και ουσιαστικά είναι, είτε ο ίδιος ο «Αισυμνήτης» είτε κάποιος «υπο-Αισυμνήτης», είτε ακόμη και κάποιος απλός πολίτης υπό την καθοδήγησή του.
γ).  Τα επίπεδα
Όπως είπαμε η «Σεισάχθεια» έχει και εφαρμόζεται σε διάφορους βαθμούς, ας το κάνουμε λίγο πιό λιανά :
α).  Το πρώτο, απλό, επίπεδο Σεισάχθειας, είναι εκείνο στο οποίο αφαιρούνται-ελαφρύνονται φόροι, βάρη, υποχρεώσεις, δεσμεύσεις, όσων δεν μπορούν και δεν δύνανται να ανταποκριθούν σε αυτά. 
β).  Το δεύτερο, αμέσως επόμενο, επίπεδο, είναι εκείνο στο οποίο εκτός των προηγουμένων, υπάρχουν και διάφορες παραχωρήσεις με σκοπό την βελτίωση, την ασφάλεια, την σιγουριά, την σίτιση κλπ. των πολιτών, σε προσωρινή ή διαρκή και μόνιμη βάση.
γ).  Στο μετέπειτα, ενδιάμεσο επίπεδο, είναι που υπεισέρχεται η έννοια του «μοιράσματος», όταν λέμε όμως «μοίρασμα» μην παίρνουν τα μυαλά σας αέρα … «μοίρασμα» έχουμε μόνο σ’ ότι τέτοιο μπορεί να υπάρξει, να γίνει και να δουλέψει σωστά … όχι στα πάντα (δεν είναι δυνατόν και δεν επιτρέπεται, επειδή απλά και μόνο, κάποιος ηλίθιος το απαιτεί … να πάρει μέρος στην Ηγεσία ή να αναλάβει υπευθυνότητα … τέτοιες αλληλέγγυες βλακείες δεν υφίστανται στον «Ελληνισμό»)
δ).  Το πραγματικό επίπεδο Σεισάχθειας ή καλύτερα αυτό του «ισο-μοιράσματος» στον Ελληνισμό είναι αυτό όπου η Ισότητα εφαρμόζεται Πλήρως, και όχι απλά τύποις, όπου όλοι απολαμβάνουν τα πάντα, όπου όλοι οι πολίτες είναι «Μέτοχοι» της Φυλής και όσων κατέχει.
ε).  Το Ύψιστο επίπεδο Σεισάχθειας, του Ελληνισμού βεβαίως, είναι εκείνο όπου μεταφέρονται στους Ταγμένους, τους Ηγήτορες της Φυλής, όλα τα «Μυστικά», όλες εκείνες οι γνώσεις και πληροφορίες, που σχετίζονται με την σύσταση, το καλώς έχειν, το καθήκον και την αποστολήν της Φυλής, αλλά και άλλες κρίσιμες γνώσεις και πληροφορίες.
δ).  Η Σχέση με …
Εδώ ίσως πολλοί αναρωτηθείτε :
ρε τι κόλλημα είναι αυτό με τα 5-πέντε επίπεδα ;;
Η απάντηση είναι ότι : 
δεν υπάρχει κανένα απολύτως κόλλημα … θα μπορούσαμε να τα κάνουμε δέκα … δεκαπέντε … όπως παρόμοια θα μπορούσαμε να πράξουμε και στα Αισυμνητικά, όμως όπως ανέφερα πιό πάνω, τα επίπεδα της Σεισάχθειας είναι σε πλήρη αντιστοιχία με αυτά της Αισυμνητείας … πάνε χέρι-χέρι που λέμε, οπότε και αυτός είναι κυρίως ο λόγος της πενταπλής διαίρεσης.
Όπως λοιπόν, μετά από την παραπάνω έκθεση, μπορείτε να καταλάβετε, η κουράδα που έκανε ο Σόλωνας, έχει σχέση με το πρώτο επίπεδο, καθώς στην ουσία δεν επέστρεψε τα κτήματα, ούτε τις τοκογλυφικές χρεώσεις στους απλούς πολίτες, ούτε και διεμοίρασε τίποτε, παρά μόνο διέγραψε κάποια χρέη και απάλειψε την δουλοποίηση, την σωματική ενεχυριάση, λόγω χρεών.
Τα 2-δύο πρώτα επίπεδα δεν έχουν ιδιαίτερη σχέση με το Πάλαι Ποτέ Ελληνικό Έθνος-Φυλή, παρά υπεισέρχονται μόνο στη ύστερη βεβλακωμένη εποχή.
Αυτά που έχουν σχέση με τον Ελληνισμό είναι μόνο από το 3-τρίτο και πάνω.
Το ’21 σκοτώθηκε κόσμος και κοσμάκης, και πολλοί πέθαναν κυριολεκτικά στην ψάθα -οι γνήσιοι πατριώτες και Έλληνες- αλλά αυτοί που καρπώθηκαν τους αγώνες και το αίμα όλων αυτών, που έπεσαν για την Λευτεριά της Πατρίδος, ήταν οι προδότες, τα λαμόγια, οι κοτζαμπάσηδες, και οι παπαδοκουφάλες … το ίδιο έγινε και αργότερα … για ποιά Ισότητα και Σεισάχθεια να μιλήσουμε λοιπόν στην ψωροκώσταινα … που στο διάλο είναι οι αρχές του Ελληνισμού ;;
Μήπως όμως αυτό ήταν απλά αποτέλεσμα της βυζαντινοχλαπάτσας και της τουρκοκρατίας ;; 
Κάθε άλλο βέβαια … δεν έχει παρά να ανατρέξει ο καθένας στην γνωστή ιστορία, και θα δεί ότι, αυτό τραβούσε παλιά … αρκετά, και μάλλον πάρα πολύ παλιά. 
Καθ’ ήν στιγμή λοιπόν, όπως είπαμε, η Σεισάχθεια και η Αισυμνητεία είναι σύμφυτες αρχές-θεσμοί με την ύπαρξη της Ελληνικής Φυλής, εύλογα θα αναρωτηθεί ο καθένας :
«… μα που στο διάολο πήγανε όλα αυτά; ». 
Δυστυχώς φίλοι μου, αντίθετα με ότι πιστεύουμε, είτε θέλουμε είτε δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε, η σαπίλα φαίνεται ότι έχει βάθος χρόνου … πως λέτε να φτάσαμε σε αυτήν την κατάντια … να πέσαμε στον βόθρο με τα σκατά … έτσι απλά και ως έτυχε ;;
Δυστυχώς λοιπόν, δεν έτυχε … πέτυχε !! 
…. η μακραίωνη συνεχής και ακάματη προσπάθεια της άλλης πλευράς, επιτέλους είχε και είδε καρπούς, μετά από εκατομμύρια χρόνια, χάριν στην δική τους επιμονή και δυστυχώς στην δική μας αβελτηρία, μαζί με τις αλληλέγγυες μαλακίες κάποιων εδώ δικών μας ηλιθίων, καθώς και την ατολμία μας (εκείνων των καιρών) να εφαρμόσουμε απαρέγκλιτα τις εντολές των δημιουργών της φυλής. *
Τέλος πάντων, ότι έγινε έγινε … και δυστυχώς δεν ξεγίνεται … τώρα απλά μένει να δούμε τι θα κάνουμε από εδώ και πέρα … ΑΝ και ΕΦ’ ΌΣΟΝ αντιληφθήκαμε τι παίχθηκε, και βάλαμε μυαλό, επιστρέφοντας στα καθορισθέντα και αποβάλλοντας κάθε και όποια μπούρδα και αλληλέγγυα μαλακία έχει παρεισφρήσει και θρονιαστεί στις ψυχές και στα μυαλά των, υποτιθέμενων πλέον, Ελλήνων.
Ελπίζω, όπως προχωράει η ανάπτυξη των θεμάτων, να γίνεται ξεκάθαρο σε όλους όσους θέλουν και λένε να αναστήσουμε τον Ελληνισμό και την Φυλή, ότι κάποια πράγματα ή θα τα κάνουμε και θα προσπαθήσουμε να επαναφέρουμε την κατάσταση στα Πάλαι Ποτέ Εκείνα ή θα αφήσουμε τα πράγματα να τραβήξουν τον δρόμο τους και να πάμε στον διάολο … καθόσον δεν έχει νόημα να προσπαθήσουμε και να φάμε την μούρη μας απλά και μόνο για μια νέα σκατούλα.
Όλα αυτά γράφονται με έναν και μόνο σκοπό … να προϊδεάσουν και να προετοιμάσουν όλους αυτούς που θέλουν και ζητούν επιστροφή στις παλιές δόξες, στο τι έχουν να κάνουν και με τι να παλέψουν, εάν όντως είναι αποφασισμένοι για αυτά που λένε ή απλά λένε για να λένε. Κάποια πράγματα ή θα γίνουν ή δεν θα γίνουν και θα μείνουν απλά λεκτικές πομφόλυγες. Σε παλαιότερες εποχές μπορεί να ήταν πιό εύκολη και λιγότερο επώδυνη η επιστροφή, όμως πλέον σήμερα μετά από την γενικευμένη αλλοίωση και την σε βάθος προχώρημα της σαπίλας … τα μέτρα πρέπει να είναι ιδιαιτέρως δυναμικά και χωρίς παρεκκλίσεις. Αλληλέγγυες μαλακίες, ευαισθησίες, έτσι και γιουβέτσι, προχωράμε και βλέπουμε … δεν έχουν χώρο … διότι πολύ απλά θα οδηγήσουν στην οριστική και βεβαία αποτυχία και επακόλουθη τελική καταστροφή.
Όλοι αυτοί λοιπόν, που ορέγονται αρχηγικές θέσεις, ίσως και Αισυμνητικές, οφείλουν να σταθμίσουν καλώς, εάν και κατά πόσον, είναι αποφασισμένοι, όχι απλώς να βάλουν το κεφάλι τους στον ντουρβά με τις οχιές, αλλά να παίξουν με τις πιθανότητες γεμάτου όπλου, να μην εκπυρσοκροτήσει επί του κροτάφου των, καθώς οφείλουν να τα βάλουν με θεούς και δαίμονες, να συγκρουσθούν με τους πάντες και τα πάντα, χωρίς καμμία εξαίρεση, εκτός πιά και αυτό που στην ουσία εννοούν είναι μιά από τα ίδια … να αλλάξει ρούχα και μουτσούνα ο «μανωλιός» μέχρι να έρθουνε ξανά τούμπα τα πράγματα.
Στην πορεία θα υπάρξουν και κάποιες άλλες αναπτύξεις, και το νερό θα μπεί στ’ αυλάκι, τουλάχιστον εννοιολογικά, στο τι έχει και πρέπει να γίνει.
Πάντως, από τα παραπάνω, καθίσταται απόλυτα σαφές ότι, Πορεία προς Αποκατάσταση του Ελληνισμού, μπορεί να γίνει μόνο μέσω Αισυμνητείας ανωτέρου επιπέδου αλλά και συνακόλουθης Σεισάχθειας … όπερ τούτο σημαίνει ότι όλη η Ελληνική επικράτεια πρέπει να μπεί επί τάπητος, και να ξαναμοιραστεί, μεταξύ των Ελλήνων, λαμβάνοντας μέριμνα και για τις νέες ακολούθως ερχόμενες γενιές.
Κατάλαβες τώρα Εργολάβε, γιατί σου είπα κάτι για γαργάρα ;;
Είσαι έτοιμος εσύ, αλλά και ο όποιος άλλος, να πάρει το μαχαίρι και να κόψει την πίτα ;; **
 
…. θυμάσε μήπως τι έγραφε ο Μάρκος, για κάποιους ηλίθιους που υπερασπίζονταν υψηλά αποκτήματα που ποτέ εκείνοι εκ των πραγμάτων δεν θα είχαν ;; 
…. αυτός την γλίτωσε (έστω και μόνο με απαλλαγή από την παρουσία τους) εσύ πως λες να την βολέψεις όταν θα πρέπει όχι απλά να απαλλάξεις κάποιους αλλά να πάρεις όσα έχουν κάποιοι άλλοι και να τα μοιράσεις στους υπόλοιπους ;;;
Για να μην πλατειάζω άδικα και χωρίς λόγο … ας συμπτύξω αυτό που λέω, διότι ίσως πολλοί να μην το έχετε εννοήσει πλήρως.
Εάν λοιπόν καταφέρουμε, να πάμε σε μια Νέα «Πάλαι Ποτέ Ελλάδα», η φυλή οφείλει να καθίσει στο τραπέζι και να διαμοιράσει τα υπάρχοντά της, όπου και θα ορισθεί το πλαίσιο-εύρος εντός του οποίου θα μπορεί να κυμαίνεται η ακίνητη περιουσία εκάστου.
Πρώτον και κύριο, όλοι μηδενός εξαιρουμένου, αποκλειστικά και μόνον των Ελλήνων εννοείται, απαραιτήτως πρέπει να έχουν το σπίτι, την Εστία τους (τουλάχιστον μία ή και περισσότερες … μέχρις εκεί που φθάνει για όλους, λαμβάνοντας μέριμνα και για τις νέες γενιές … καθώς και για χώρους δημόσιους και βιομηχανικούς, τεχνολογικούς κλπ. κλπ. δομών και καλλιεργειών), ταυτόχρονα με ελάχιστη καλλιεργήσιμη έκταση. 
Η Φυλή οφείλει να φροντίσει αυτό να το έχουν όλοι οι Έλληνες, είτε εξ ιδίων, είτε με μέριμνα της Πολιτείας – πράγμα το οποίο ποτέ δεν θα γίνεται αντικείμενο ενεχυριάσματος, υποθήκης και πώλησης, παρά μόνο μεταβίβασης μετά θάνατον στους απογόνους (μέσα στα ορισθέντα όρια κατοχής ακινήτων και γης) ή επιστροφής στην Πολιτεία.
Βασικά η Πολιτεία οφείλει να καθορίσει τους οικιστικούς χώρους, να ρυμοτομήσει και να επανοικοδομήσει αυτούς, εάν ο όποιος Έλλην αδυνατεί να το πράξει εφ’ εαυτού του. Έτσι ουσιαστικά το σπίτι-Εστία (οφείλει να καθοριστεί η ανώτερη έκταση) σου ανήκει μόνο όσο ζείς και εάν έχεις απογόνους να το μεταβιβάσεις και αυτοί το επιθυμούν … αλλιώς ανήκει και επανέρχεται στην Πολιτεία … είναι δηλαδή εκτός της όποιας διαπραγμάτευσης, εκτός ίσως εκείνης της ίσης ανταλλαγής.
Το Ίδιο και με την όποια άλλη αποκλειστική καλλιεργήσιμη έκταση.
Ακίνητα και Γή … κατέχουν μόνο Έλληνες, και κανείς ξένος … στους οποίους μπορούν μόνο να παραχωρούνται ή να ενοικιάζονται κάποιοι χώροι, για περιορισμένο χρονικό διάστημα και με συγκεκριμένους όρους.
Ουσιαστικά όλη η ΈΚΤΑΣΗ της Πολιτείας ανήκει στην Φυλή και ΜΟΝΟ, όπου μόνο Έλληνες μπορούν να έχουν και να διαχειρίζονται τμήματά της, εφ’ όρου ζωής, καθώς και να τα μεταβιβάζουν στους απογόνους τους (μέσα σε ορισθέντα όρια).
Έτσι θα αποκτήσει νόημα και το «υπέρ Εστιών» … και κάθε Πολίτης θα έχει λόγους να το υπερασπίζεται και να χύνει το αίμα του … και όχι να σκοτώνεται για τις βίλες και τα παλάτια του κάθε κερατά … ενώ αυτός ίσως να μένει και στον δρόμο, να είναι άστεγος και μάλιστα με αποκλειστική ευθύνη του κράτους … αλλιώς ποιός ο λόγος να το κάνει και να μην σηκωθεί να φύγει … να πάρει τον πούλο .. αφού έτσι και αλλιώς και εκεί που θα πάει δεν θα έχει σπίτι βέβαια, αλλά θα είναι αρτιμελής και θα έχει την ζωή του ακέραια να δουλέψει και να ζήσει … και όχι να σκοτωθεί διαφυλάσσοντας περιουσίες άλλων ;;
Αυτά όμως, και άλλα πολλά, μπορεί μεν να τα κάνει ο Αισυμνήτης ανωτέρου επιπέδου ή εντεταλμένοι παρ’ αυτού, αλλά όχι πλέον ως «Σεισάχθωρες» καθόσον χρειάζεται κάτι παραπάνω από το επίπεδο του «Σεισάχθωρος» ώστε «δίκαια» να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις.
Και ενώ όπως είπαμε, στα πρώτα επίπεδα, Σεισάχθεια και Αισυμνητεία συμπορεύονται, στην συνέχεια φαίνεται κάπου να μην κολλάει το πράγμα και η Σεισάχθεια να μην μπορεί να δέσει με τα ανώτερα επίπεδα της Αισυμνητείας, όπου ο Σεισάχθωρ πλέον δεν μπορεί να είναι Αισυμνήτης … τι είναι λοιπόν αυτό που μας λείπει … ή πως θα ονομάζαμε τον αναβαθμισμένον Σεισάχθωρα ;;
Η λέξη που μας λείπει αγαπητοί φίλοι είναι «ΝΕΜΈΤΩΡ» … ακριβώς … «Νεμέτωρ» !!! … αλλά και «…» !!! … έξυπνα παιδιά είστε … θα το βρείτε ..
Δεν θα επεκταθώ περισσότερο προς το παρόν, καθώς έχω περιγράψει την ουσιαστική λειτουργία του «Νεμέτωρος» μέσω των 3-τριών ανωτέρων επιπέδων της Σεισάχθειας, τα οποία και πρέπει, συμφώνως, να μετονομάσουμε … και που βεβαίως περιμένω από εσάς (συμπερασματικά) να … ρίξετε ιδέες … τι λέτε θα το προσπαθήσετε ;;
Πληροφοριακά μόνο να προσθέσω, αν κάποιοι δεν το πιάσατε ήδη, ότι :
Νεμέτωρ ο τα δίκαια αποδίδων (καθώς η δίκαια απόδοση έχει πολύ … μα πολύ … βάθος)
Ίσως τώρα κάποιοι, από σας, θα θέλατε να κάνετε κάποιες συνδέσεις και παραλληλισμούς … και να δείτε και κάποιες άλλες πλευρές, που βεβαίως ενθέρμως σας παροτρύνω να πράξετε.
= // =
Σημείωση :
*  Αν και εν πολλοίς έχω αναφερθεί μέσα από τις άλλες αναρτήσεις, κάποια στιγμή, αν υπάρξει η ευκαιρία, θα μιλήσουμε ανοιχτά γι’ αυτά – άλλωστε αν καταφέρουμε να πάμε σε κάποια μορφή Αισυμνητείας ανωτέρου επιπέδου, αυτά θα είναι εκ των ούκ άνευ προαπαιτούμενα.
**  Γίνεται αντιληπτό για τι μεγέθους σύγκρουση και ανατροπή μιλάμε ;; … για σκεφθείτε το καλά … και αν νομίζετε ότι το καταλάβατε … ρίξτε μερικές γραμμές.
Υστεροσημείωσις :
Η ανάρτηση του Μάρκου, περί των Σολωνίων καμωμάτων, και όχι μόνο, την οποία και εγώ είχα χάσει λόγω τρεχαμάτων εκείνο το διάστημα, και της οποίας τον σύνδεσμο μας παρέθεσε ο «ατμός» μετά την αναφορά αυτής υπό του Εργολάβου, είναι :
Μεταϋστεροσημείωσις :
Έχουμε δυο-τρία πραγματάκια ακόμη, να ζαλίσουμε, ώστε να ολοκληρωθεί στο περίπου το όλον σχεδιοσκηνικό, το που έχουμε και πως να πάμε … θα τα πούμε εν ευθέτω χρόνω … όλα … ελπίζω τότε πολλά να ξεκαθαρίσουν στα κεφάλια αρκετών … το θέμα όμως παραμένει … θα προλάβουμε ;; … ιδού η απορία !!