ΕΥΔΑΙΜΟΝ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ,ΤΟ Δ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΤΟ ΕΥΨΥΧΟΝ ΚΡΙΝΟΜΕΝ...…

[Το μπλόγκ δημιουργήθηκε εξ αρχής,γιά να εξυπηρετεί,την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και την ελευθερία του λόγου...υπό το κράτος αυτού επιλέγω με σεβασμό για τους αναγνώστες μου ,άρθρα που καλύπτουν κάθε διάθεση και τομέα έρευνας...άρθρα που κυκλοφορούν ελεύθερα στο διαδίκτυο κι αντιπροσωπεύουν κάθε άποψη και με τά οποία δεν συμφωνώ απαραίτητα.....Τά σχόλια είναι ελεύθερα...διαγράφονται μόνο τά υβριστικά και οσα υπερβαίνουν τά όρια κοσμιότητας και σεβασμού..Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές..]




Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011

Ο ΤΡΩΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Ο μύθος του Τρωικού πολέμου μέσα από τά
 Κύπρια Έπη - Ομήρου Ιλιάδα - Αιθιοπίδα - Μικρή Ιλιάδα - Ιλίου πέρσις
Νόστοι - Ομήρου Οδύσσεια - Τηλεγόνεια

Τον πόλεμο τον προκαλεί ο Δίας για το χατίρι της Γης, που παραπονιέται πως οι
άνθρωποι όχι μόνον είχαν πληθύνει και την βάραιναν, αλλά και πως τους είχε λείψει κάθε
ευσέβεια. Αφορμή για να αρχίσει ο πόλεμος δίνουν οι γάμοι του Πηλέα και της Θέτιδας. Η
Έριδα ρίχνει στη μέση της γιορτής ένα μήλο με την επιγραφή « ΤΗ ΚΑΛΛΙΣΤΗ». Τρεις θεές
το διεκδικούν: η Ήρα. η Αθηνά και η Αφροδίτη. Ο Δίας αποφασίζει να γίνει η κρίση από τον
Πάρη, το γιο του Πριάμου ο οποίος έβοσκε κοπάδια στο βουνό την Ίδα. Ο Πάρης προτιμάει
την Αφροδίτη, ύστερα από την υπόσχεσή της να του χαρίσει την πιο όμορφη γυναίκα του
κόσμου, την Ελένη, την κόρη του Δία και της Λήδας, που είχε παντρευτεί το βασιλιά της
Σπάρτης Μενέλαο.
Ο Πάρης ταξιδεύει στην Σπάρτη. Ο Μενέλαος τον φιλοξενεί. Ο Μενέλαος φεύγει για
δουλειά στην Κρήτη. Ο Πάρης αρπάζει την Ελένη και πολλούς θησαυρούς από το παλάτι και
γυρίζει στην Τροία. Ο Μενέλαος καταφεύγει στον αδελφό του Αγαμέμνονα, το δυνατό
βασιλιά της πολύχρυσης Μυκήνας. Ο Αγαμέμνονας καλεί τους Αχαιούς βασιλιάδες να τους
βοηθήσουν να πάρουν εκδίκηση. Όλοι τους ήταν δεμένοι με τον όρκο που είχαν δώσει ως
μνηστήρες της Ελένης στο θνητό πατέρα της Ελένης τον Τυνδάρεω να βοηθήσουν αυτόν που
θα γινόταν άντρας της, αν ποτέ τύχαινε να του την κλέψουν.
Μόνο ο Οδυσσέας και ο Αχιλλέας δεν ήταν δεμένοι με τον όρκο. Ο Οδυσσέας ήξερε ότι
ο Τυνδάρεως θα προτιμούσε το Μενέλαο που ήταν πιο πλούσιος γαμπρός .γιαυτό δεν πήγε
στην Σπάρτη ούτε έστειλε δώρα όνο είχε μηνύσει πως ήταν και αυτός υποψήφιος Ο
Αχιλλέας ήταν ακόμα παιδί και ανατρεφόταν στη σπηλιά του κενταύρου Χείρωνα.
Ο Νέστορας, ο Μενέλαος και ο Παλαμήδης πηγαίνουν στην Ιθάκη για να
επιστρατεύσουν τον Οδυσσέα Ο Οδυσσέας που ήξερε από κάποιο χρησμό ότι αν έπαιρνε
μέρος στην εκστρατεία θα γύριζε στην Ιθάκη ύστερα από 20 χρόνων περιπέτειες,
προσποιείται τον τρελό, για να ξεφύγει.Ο Παλαμήδης, που ξεχώριζε για την εξυπνάδα του, με
ένα τέχνασμα τον αποκαλύπτει και ο Οδυσσέας αναγκάζεται να πάρει μέρος στον πόλεμο.
Ο Αχιλλέας βρισκόταν στη Σκύρο. Η μητέρα _________του η θεά ΘέτιδαΟ αχαϊκός στόλος αράζει στην Τένεδο. Ο Αγαμέμνονας καλεί τους ηγεμόνες σε
συμπόσιο. Εκεί ένα φίδι δαγκώνει το Φιλοκτήτη και επειδή η πληγή μυρίζει άσχημα. τον
αφήνουν έπειτα στη Λήμνο. Στο γλέντι φτάνει θυμωμένος ο Αχιλλέας, επειδή ο Αγαμέμνονας
δεν τον είχε καλέσει από τους πρώτους και απειλεί να πάρει το στρατό του και να γυρίσει
στην πατρίδα του Με δυσκολία τον εξευμενίζει η Θέτιδα. Ακολουθούν καινούρια μαλώματα,
τώρα ανάμεσα στον Αχιλλέα και τον Οδυσσέα. Ο πρώτος υποστηρίζει πως θα πάρουν την
Τροία με την παλικαριά τους, ο δεύτερος με την εξυπνάδα και την πονηριά τους.
Όταν φτάνουν στην παραλία της Τροίας, βλέπουν τους Τρώες με αρχηγό τον Έκτορα
έτοιμους να τους αποκρούσουν. Κανένας δεν τολμά να πηδήσει από το καράβι στην στεριά,
γιατί όπως είχε ακούσει ο Αχιλλέας από τη Θέτιδα, ο πρώτος που θα πατούσε την εχθρική γη
ήταν γραμμένο να σκοτωθεί αμέσως. Ο Οδυσσέας πηδά πρώτος πάνω στην ασπίδα που είχε
πετάξει στην ακρογιαλιά, χωρίς να αγγίξει την τρωική γη. Ο Πρωτεσίλαος ξεγελασμένος τον
ακολουθεί και πέφτει νεκρός από τον Έκτορα. Ο Αχιλλέας σκοτώνει τον Κύκνο το γιο του
Ποσειδώνα και οι Τρώες φοβισμένοι κλείνονται στο κάστρο τους. Οι Αχαιοί στρατοπεδεύουν
κοντά στον Ελλήσποντο.
Οι Αχαιοί δοκιμάζουν να λύσουν ειρηνικά τις διαφορές τους. Στέλλουν το Μενέλαο και
τον Οδυσσέα και ζητούν από τους Τρώες να επιστρέψουν την Ελένη και τους θησαυρούς που
είχε αρπάξει ο Πάρης. Οι Αχαιοί φιλοξενούνται από τον Αντήνορα, που αναγνώριζε το δίκαιο
των Αχαιών. Με εισήγηση του Πάρη οι Τρώες απορρίπτουν τις προτάσεις των Αχαιών και
όταν ο Αντίμαχος προτείνει να τους σκοτώσουν, ο Αντήνορας τους φυγαδεύει κρυφά.
Ο Αχιλλέας δεν είχε δει ποτέ την Ελένη. Γυρεύει να βεβαιωθεί, αν η φήμη για τη
μεγάλη ομορφιά της ήταν δικαιολογημένη. Με τη μεσολάβηση της Θέτιδας η Αφροδίτη,
κρυφά από τους Τρώες, οδηγεί την Ελένη στο συμφωνημένο μέρος και η Θέτιδα, κρυφά από
τους Αχαιούς ,το γιο της. Ο Αχιλλέας μένει να πολεμήσει για το χατίρι της.
Τον 9ο χρόνο της πολιορκίας ο στρατός των Αχαιών κουρασμένος από τον πόλεμο και
βασανισμένος από λιμό αποφασίζει να ρίξει τα πλοία στη θάλασσα και να φύγει .Με
δυσκολία κατορθώνει να τον συγκρατήσει ο Αχιλλέας.
Ο Αχιλλέας σκοτώνει σε ενέδρα τον πιο μικρό απότους γιους του Πριάμου, τον
Τρωίλο. Ο φόνος ενός παιδιού θεωρήθηκε αδικαιολόγητος. Ο Απόλλωνας θα τιμωρήσει
αργότερα τον Αχιλλέα με το να τον σκοτώσει. Ένα άλλο γιο του Πριάμου, το Λυκάονα
προτίμησε να τον πουλήσει σκλάβο στη Λήμνο.
Για να τραφεί ο αχαϊκός στρατός κάνουν μικροεκστρατείες γύρω από την Τροία. Ο
Αχιλλέας κυριεύει 23 πόλεις στην Τρωάδα και στα απέναντι νησιά, μέσα σε άλλες και τη
Θήβα. Οι Αχαιοί σκοτώνουν το βασιλιά Ηετίωνα και τους 7 γιους του. Τη βασίλισσα, που
είχε αιχμαλωτιστεί, την εξαγοράζει ο πατέρας της, αλλά την σκοτώνει η Άρτεμη. Την κόρη
του Ηετίωνα την Ανδρομάχη την είχε παντρευτεί ο Έκτορας. Στη Θήβα βρισκόταν τις μέρες
εκείνες φιλοξενούμενη η Χρυσηίδα, κόρη του ιερέα του Απόλλωνα Χρύση, από τη Χρύσα
στη νότια Τρωάδα. Οι Αχαιοί την πιάνουν σκλάβα και την δίνουν δώρο στον Αγαμέμνονα.
Ο Αινείας, γιος του Αγχίση και της θεάς Αφροδίτης και δεύτερος στην παλικαριά μετά
τον Έκτορα, βόσκει τα πρόβατά του στο βουνό της Ίδας. Ο Αχιλλέας τον κυνηγά ως τη
Λυρνησό, την κυριεύει, σκοτώνει το βασιλιά της το Μύνη. Τη βασίλισσα, τη Βρισηίδα, που
είχε αιχμαλωτιστεί, την παίρνει λάφυρο ο Αχιλλέας. Ο Αινείας κατορθώνει να γλιτώσει.
Ο Παλαμήδης ξεπερνούσε τον Οδυσσέα στην εξυπνάδα. Ο Οδυσσέας τον ενοχοποιεί
άδικα, τάχα πως τους είχε προδώσει στους Τρώες. Οι Αχαιοί ξεγελιούνται και καταδικάζουν
τον Παλαμήδη σε θάνατο με λιθοβολισμό.

Βρισκόμαστε στην αρχή του 10ου χρόνου. Ο Αχιλλέας θυμώνει με τον Αγαμέμνονα και
αποσύρεται από τη μάχη. Αυτός ο θυμός και οι συνέπειές του για τους Αχαιούς αποτελούν το
θέμα της Ιλιάδας. Τα γεγονότα κρατούν 51 μέρες. Η Ιλιάδα τελειώνει με τη ταφή του Έκτορα.
:
Μετά το θάνατο του Σαρπηδόνα και του Έκτορα, οι πολιορκημένοι έχουν ανάγκη από
νέους επίκουρους. Η Πενθεσίλεια, η βασίλισσα των Αμαζόνων ,φθάνει με το γυναικείο της
στρατό. Η Πενθεσίλεια αριστεύει, σκοτώνεται όμως από τον Αχιλλέα, που θαμπώνεται από
την ομορφιά της και δεν αφήνει να της πάρουν τα όπλα και την παραδίδει στους Τρώες, για
να την θάψουν. Ο Θερσίτης τον κατηγορεί ότι είχε ερωτευτεί τη νεκρή. Ο Αχιλλέας τον
σκοτώνει. Ο φόνος προκαλεί αναταραχή στο στράτευμα και ο Αχιλλέας αναγκάζεται να πάει
στη Λέσβο, για να καθαρθεί προσφέροντας θυσίες στην Άρτεμη, Απόλλωνα και Λητώ.
Ο Μέμνονας, ο βασιλιάς των Αιθιόπων, έρχεται να βοηθήσει τους Τρώες. Γονείς του
ήταν ο Τιθωνός, ο αδελφός του Πριάμου, και η θεά Αυγή(Ηώς).Τα όπλα του τα είχε
φιλοτεχνήσει ο Ήφαιστος Ο Αχιλλέας αποφεύγει να αντιμετωπίσει το Μέμνονα, επειδή ήξερε
από τη μητέρα του ότι μόλις σκοτωνόταν ο Μέμνονας ήταν γραφτό να πεθάνει ο ίδιος. Πάνω
στη μάχη ο Μέμνονας σκοτώνει τον Αντίλοχο που είχε προσπαθήσει να βοηθήσει τον πατέρα
του το Νέστορα. Ο Αντίλοχος ήταν ο αγαπημένος σύντροφος του Αχιλλέα μετά το θάνατο
του Πάτροκλου. Ο Αχιλλέας σκοτώνει το Μέμνονα και η Αυγή απομακρύνει το νεκρό γιο της
από το πεδίο της μάχης, τον πλένει, τον συγυρίζει και φωνάζει ταδέλφια της τον Ύπνο και
το Θάνατο να τον μεταφέρουν στην πατρίδα, για να τον θάψουν.
Ο Αχιλλέας ορμά να εισβάλει στο κάστρο της Τροίας. Μπροστά στις Σκαιές Πύλες ο
Πάρης με τη βοήθεια του Απόλλωνα ρίχνει τον Αχιλλέα νεκρό. Γύρω από το σώμα του
ανάβει σκληρή μάχη. Ο Αίαντας, ο γιος του Τελαμώνα, κατορθώνει να φορτωθεί το σώμα και
να το μεταφέρει στο αχαϊκό στρατόπεδο, ενώ ο Οδυσσέας τον καλύπτει.
Η Θέτιδα έρχεται μαζί με τις αδελφές της τις Νηρηίδες από τα βάθη της θάλασσας για
να μοιρολογήσει το γιο της. Στο μοιρολόγι παίρνουν μέρος και οι Μούσες. Δεκαοκτώ
μερόνυκτα θεές και θνητοί θρηνούν τον Αχιλλέα. Έπειτα τον αποθέτουν στη νεκρική πυρά,
για να καεί. Η Θέτιδα αρπάζει πάνω από την πυρά το νεκρό, για να τον φέρει στη νήσο
Λευκή, όπου θα ζει αθάνατος. Αντίθετα στο ω της Οδύσσειας διαβάζουμε ότι το κορμί του
Αχιλλέα καίγεται και πως τα κόκαλά του μαζί με του Πάτροκλου τα βάζουν σε χρυσό
αμφορέα, φιλοτεχνημένο από τον Ήφαιστο, και τα θάβουν στο ακρωτήριο Σίγειο στην είσοδο
του Ελλήσποντου . Αποπάνω υψώνουν τύμβο, για να θυμίζει τη δόξα του Αχιλλέα.
Ακολουθούν επιτύμβιοι αθλητικοί αγώνες, αθλοθετημένοι από τη Θέτιδα. Η Θέτιδα
προκηρύσσει δεύτερο αγώνα με έπαθλο τα όπλα του: θα τα έπαιρνε ο πιο γενναίος από τους
Αχαιούς. Το βραβείο διεκδικούν ο Τελαμώνιος Αίας και ο Οδυσσέας.

Ο Νέστορας προτείνει να βάλουν τους Τρώες να αποφασίσουν, γιατί η κρίση τους θα
ήταν ανεπηρέαστη από συμπάθειες και αντιπάθειες. Βάζουν ανθρώπους να παρακολουθούν
κρυφά το διάλογο ανάμεσα σε δύο Τρωαδίτισσες που κουβεντιάζουν ψηλά στον πύργο. Το
θέμα είναι η σωτηρία του νεκρού Αχιλλέα. Με την επέμβαση της Αθηνάς παραδέχονται ότι
πιο γενναίος ήταν ο Οδυσσέας, που, για να προστατέψει τον Αίαντα, είχε να αντιμετωπίσει
τόσους εχθρούς. Έτσι τα όπλα του Αχιλλέα παραδίδονται στον Οδυσσέα. Η πίκρα του Αίαντα
γίνεται θυμός και αποφασίζει να πάρει εκδίκηση σκοτώνοντας τους αρχηγούς των Αχαιών. Η
Αθηνά του θολώνει το νου: ο Αίας νομίζοντας πως σκοτώνει τους εχθρούς του ορμά μέσα
στη νύκτα με το σπαθί και σφάζει τα βόδια και τα πρόβατα που είχαν συγκεντρώσει από τις
επιδρομές. Το πρωί που συνέρχεται καταλαβαίνει ότι έχει γελοιοποιηθεί και αυτοκτονεί. Ο
Αγαμέμνονας χαρακτηρίζει την ενέργεια του Αίαντα ως προδοσία και δίνει εντολή να μην
κάψουν το σώμα του ούτε να του υψώσουν τύμβο, μόνο να το βάλουν σε ξύλινο φέρετρο και
να το θάψουν όπως όπως στη γη.
Ο μάντης Κάλχας φανερώνει πως οι μαντικές του ικανότητες είναι πια άχρηστες και
πως μόνο ο Έλενος, ο γιος του Πριάμου, που είχε το χάρισμα της μαντικής, γνωρίζει τους
χρησμούς που σχετίζονται με την άλωση της Τροίας. Ο Οδυσσέας στήνει καρτέρι και τον
πιάνει ζωντανό. Ο Έλενος αναγκάζεται να αποκαλύψει πως οι Αχαιοί θα πατούσαν την Τροία,
αν είχαν σύμμαχό τους το τόξο και τα βέλη του Ηρακλή που βρίσκονταν στα χέρια του
Φιλοκτήτη, ο οποίος ζούσε παρατημένος στη Λήμνο εξαιτίας της πληγής του. Ο Διομήδης και
ο Οδυσσέας φτάνουν στη Λήμνο. Ο Οδυσσέας παίρνει με δόλο τα όπλα και ο Φιλοκτήτης
υποχρεώνεται να τους ακολουθήσει στην Τροία. Εκεί θεραπεύεται από το Μαχάονα, παίρνει
μέρος στον πόλεμο και σκοτώνει τον Πάρη. Η Ελένη δίνεται γυναίκα στο Δηίφοβο, αδελφό
του Πάρη. Σύμφωνα με την προφητεία του Έλενου, απαραίτητη για την άλωση της Τροίας
ήταν και η παρουσία του Νεοπτόλεμου, γιου του Αχιλλέα, που μεγάλωνε στη Σκύρο. Ο
Νεοπτόλεμος ακολουθεί πρόθυμα τον Οδυσσέα στην Τροία, σκοτώνει πλήθος Τρώες,
ανάμεσά τους και τον Ευρύπυλο, το βασιλιά των Μυσών και γιο του Τήλεφου. Ακόμη για να
πέσει η Τροία έπρεπε οι Αχαιοί να κλέψουν το Παλλάδιο, το ξόανο της Αθηνάς, από το ναό
της μέσα στο Ίλιο. Ο Οδυσσέας μεταμφιεσμένος σε ζητιάνο μπαίνει στο κάστρο, για να
γνωρίσει τα κατατόπια της πολιτείας. Μόνο η Ελένη τον καταλαβαίνει και επειδή ήθελε να
γυρίσει στην Ελλάδα, τον κατατοπίζει για τους δρόμους της πολιτείας. Φεύγοντας σκοτώνει
τους φρουρούς του κάστρου. Ο Οδυσσέας και ο Διομήδης μπαίνουν κρυφά στο κάστρο,
σκοτώνουν τους φρουρούς του ναού, αρπάζουν το Παλλάδιο και γυρίζουν στο στρατόπεδο. Η
απόπειρα του Οδυσσέα να σκοτώσει το Διομήδη, για να θεωρηθεί ότι αυτός μόνος είχε
κατορθώσει να κλέψει το Παλλάδιο, αποτυχαίνει.

Με συμβουλή της Αθηνάς οι Αχαιοί κατασκευάζουν ένα ξύλινο άλογο, το Δούρειο
Ίππο. Στην κοιλιά του χωρεί πολλούς πολεμιστές οπλισμένους. Κατασκευαστής του ο Επειός.
Στο Άλογο χαράζουν μιαν επιγραφή, τάχα πως είναι αφιέρωμα στην Αθηνά. Στην κοιλιά
μπαίνουν οι πιο αντρειωμένοι και ο Επειός που ήξερε τις μυστικές πόρτες του Αλόγου. Οι
άλλοι Αχαιοί βάζουν φωτιά στο στρατόπεδο τους, τάχα πως λύνουν την πολιορκία και
αρμενίζουν για την Τένεδο, σε μιαν ακρογιαλιά που δε φαινόταν από την Τροία. Μόνο ο
Σίνωνας, ένας εξάδελφος του Οδυσσέα, μένει στην έρημη ακρογιαλιά. Ο Σίνωνας πέφτει στα
χέρια των Τρώων και δασκαλεμένος από τον Οδυσσέα, τους βεβαιώνει πως οι Αχαιοί είχαν
φύγει επειδή δεν ένιωθαν πια την Αθηνά με το μέρος τους. Η Αθηνά είχε θυμώσει, επειδή ο
Διομήδης και ο Οδυσσέας είχαν πιάσει το ξόανο της με τα χέρια βαμμένα στο αίμα των
φρουρών του ναού της.
Οι πιο μυαλωμένοι από τους Τρώες λέγουν να το γκρεμίσουν το Άλογο από τα τείχη ή
να το κάψουν. Οι πιο πολλοί θέλουν να το σύρουν μέσα στην Τροία και να το αφιερώσουν
στην Αθηνά, για να εξασφαλίσουν την προστασία της. Επικρατεί η γνώμη των πολλών.
Γκρεμίζουν ένα μέρος από τα τείχη, για να χωρέσει. Άδικα η Κασσάνδρα, η κόρη του
Πριάμου με τις μαντικές ικανότητες, δοκιμάζει να πείσει τον Πρίαμο πως μέσα στο άλογο
είναι κρυμμένοι Αχαιοί. Την βαραίνει η κατάρα να προφητεύει σωστά και να μην την
πιστεύει κανείς. Άδικα ο Λαοκόωντας, ο ιερέας του Απόλλωνα, προσπαθεί να πείσει τους
Τρώες για το δολερό σχέδιο των Αχαιών και ρίχνει το κοντάρι του στην κοιλιά του αλόγου.
Σε λίγο βγαίνουν δύο πελώρια φίδια από τη θάλασσα και καταβροχθίζουν το Λαοκόωντα και
ένα από τους γιους του. Οι Τρώες ερμηνεύουν τη τύχη του ιερέα ως τιμωρία, γιατί δεν είχε
σεβαστεί το αφιέρωμα της θεάς. Μόνο ο Αινείας καταλαβαίνει το νόημα αυτούτου
σημαδιού: οι θεοί είχαν αποφασίσει το χαμό του Πριάμου και της γενιάς του, όχι όμως όλης
της βασιλικής οικογένειας της Τροίας που καταγόταν από το Δάρδανο, γιαυτό αφήκαν
ζωντανό το ένα παιδί του Λαοκόωντα. Το σημάδι έδειχνε πως ήθελαν να σωθεί ο Αινείας,
που ανήκε σε άλλο κλάδο των Δαρδανιδών, έτσι ο Αινείας παίρνει τους δικούς του και
ανεβαίνει στην Ίδα.
Τη νύχτα όλη η πόλη έχει παραδοθεί σε ύπνο βαθύ ύστερα από ολοήμερο γλέντι, μια και
πιστεύουν πως ο πόλεμος έχει τελειώσει. Η Ελένη που υποψιάζεται πως στην κοιλιά του
Αλόγου κρύβονται Αχαιοί, έρχεται με τον άντρα της το Δηίφοβο κοντά στο Άλογο, κάνει 3
φορές το γύρω του και αρχίζει να μιμείται τις φωνές των γυναικών των πολεμιστών και να
τους καλεί με το όνομά τους. Ο Οδυσσέας μαντεύει το δόλο και επιβάλλει σιωπή, ως την ώρα
που η Αθηνά απομακρύνει την Ελένη. Ο αχαϊκός στόλος ειδοποιημένος με ένα συνθηματικό
πυρσό από το Σίνωνα, αφήνει την Τένεδο και γυρίζει στην Τροία. Την ίδια ώρα όσοι ήταν
κρυμμένοι στην κοιλιά του Αλόγου βγαίνουν, ανοίγουν τις πύλες και ενώνονται με τον
υπόλοιπο αχαϊκό στρατό. Ακολουθεί γενική σφαγή και λεηλασία, προτού παραδοθεί η Τροία
στις φλόγες. Ο Νεοπτόλεμος σφάζει τον Πρίαμο. Ο Αίας ο Λοκρός βιάζει την Κασσάνδρα
πάνω στο βωμό της Αθηνάς, όπου είχε ζητήσει τη σωτηρία της. Οι Αχαιοί θέλουν να τον
λιθοβολήσουν, εκείνος όμως καταφεύγει στο βωμό της θεάς και γλιτώνει. Ο Μενέλαος και ο
Οδυσσέας τρέχουν να βρουν την Ελένη στο σπίτι του καινούριου άντρα της του Δηίφοβου. Ο
Μενέλαος σέρνει το σπαθί του, για να σκοτώσει την άπιστη γυναίκα του, μπροστά στην
ομορφιά της όμως υποχωρεί και την παίρνει να γυρίσουν μαζί στην Σπάρτη. Την Ανδρομάχη
την παίρνει σκλάβα ο Νεοπτόλεμος, ενώ το γιο της τον Αστυάνακτα τον γκρεμίζει από τα
τείχη ο Οδυσσέας. Η Κασσάνδρα παραδίδεται στον Αγαμέμνονα. Η σκιά του Αχιλλέα
διεκδικεί το μερτικό της από τα λάφυρα: οι Αχαιοί θυσιάζουν στον τάφο του την Πολυξένη,
την κόρη του Πριάμου. Η Εκάβη, πριν πεθάνει, μεταμορφώνεται σε σκύλα, γιαυτό ονόμαζαν
τον τάφο της « ΚΥΝΟΣ ΣΗΜΑ »

[γιά τά Κύκλια επη θά ακολουθήσει ειδική ανάρτηση]

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΦΩΤΕΙΝΗ ΧΑΙΡΕ!!

Ένας " ιδιαίτερος πόλεμος" με πολλούς ήρωικούς και διαφορετικούς πρωταγωνιστικούς ρόλλους!
ας φανταστούμε τους εαυτούς μας να υποδύονται
τους μυθικούς αυτούς ρόλλους και ας ζήσουμε
το σενάριο της ζωής μας με τέτοιο τρόπο, ώστε να
γκρεμίσουμε τα απόρθητα τείχη της "ψυχικής μας Τροίας" προς οφελός μας, για να μην θυσιαστούμε σαν άλλες "Πολυξένες" στις σκιές των πραγματικών
και δυσδιάκριτων ηρώων!!!

Μάγια η Μέλισσα.

Ανώνυμος είπε...

Χαίρε Μάγια!!ενας ιδιαίτερος πόλεμος, αλλά κι ενας πόλεμος πού δέν τέλειωσε!!!μέ τήν εσωτερική σου ερμηνεία και προτροπή,συμφωνώ..να είσαι πάντα καλά
ΦΩΤΕΙΝΗ