Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΥΓΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΠΛΩΜΑ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΊΑ ΚΑΙ Η ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΙΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΤΥΠΟΥ Cooper
Grand finale στην Ουκρανία τώρα!
Άρα είναι η πιο κατάλληλη στιγμή για μια μόνο ματιά στον πιο κάτω χάρτη, όπου αποτυπώνεται η κατανομή των γνωστών μεταλλευτικών αποθεμάτων (σπάνιες γαίες, υδρογονάνθρακες, ουράνιο, τιτάνιο κλπ) της Ουκρανίας αξίας γύρω στα 13τρισ$
Η Μόσχα πήρε ότι ήθελε να πάρει. Το 80% περίπου της αξίας αυτών των πόρων, που βρίσκονται στην Κριμαία (που κατέλαβε το 16) και τις Ανατολικές ρωσόφωνες επαρχίες, το κατέλαβε από τις πρώτες εβδομάδες της εισβολής! Όλο το επόμενο χρονικό διάστημα επιδίδεται σε δοκιμές επί του πεδίου νέων οπλικών συστημάτων, κυρίως drones, στο άδειασμα των αποθηκών της για να χωρέσουν νέα όπλα, στο ροκάνισμα του ευρώ και στην στροφή των δικών της ενεργειακών πόρων προς τις αγορές της Ασίας.Ο ρόλος της κυβέρνησης Τραμπ στην "επίλυση" της σύγκρουσης στην Ουκρανία, ευθυγραμμίζεται στενά με την ευρύτερη ΠΑΓΙΑ ενεργειακή στρατηγική της Ουάσινγκτον, εστιάζοντας στην μεγαλύτερη εμβάθυνση της εξάρτησης της ΕΕ από τις εξαγωγές ενέργειας των ΗΠΑ, μεγιστοποιώντας παράλληλα την πολιτική πόρων για να πιέσουν τους συμμάχους για αυξημένες αμυντικές δαπάνες. Η υποθήκευση από τις ΗΠΑ των υπόλοιπων Ουκρανικών κοιτασμάτων για να "ξεπληρωθεί" η οικονομική και στρατιωτική βοήθεια που δόθηκε στον πρώην υπάλληλο της Ζελένσκι, που πρόθυμα έπαιξε τον ρόλο του πιονιού και τώρα διαπραγματεύεται μόνο το τομάρι του (από πίσω του και ο δικός μας "πρόθυμος" επιδιωκοντας το ίδιο), εκτός από ληστρική-αποικιοκρατική, εμπεριέχει και μια άλλη διάσταση. Οι επανειλημμένες απειλές του Τραμπ για δασμούς, εκτός εάν η ΕΕ αυξήσει τις αγορές πετρελαίου και φυσικού αερίου από τις ΗΠΑ, αποτελούν παράδειγμα της συναλλακτικής προσέγγισης στη διπλωματία των πόρων που θα ακολουθήσει, όπου ο ενεργειακός εφοδιασμός γίνεται και το καρότο και το ραβδί στις διατλαντικές σχέσεις. Αυτές περιλαμβάνουν και τον εφοδιασμό σε κρίσιμα μεταλλεύματα, απαραίτητα και για τις ΑΠΕ και για τις τεχνολογίες ηλεκτρονικών.
Προωθώντας την ενεργειακή κυριαρχία των ΗΠΑ, η κυβέρνηση Τραμπ στοχεύει να αποδυναμώσει την εξάρτηση της Ευρώπης από τους ρωσικούς πόρους και ταυτόχρονα να εξασφαλίσει μακροπρόθεσμα οικονομικά οφέλη για τις αμερικανικές εταιρείες ενέργειας, ηλεκτρονικών και μεταλλων. Οι ακροδεξιοί βασταζοι του στην ΕΕ είναι πρόθυμοι να εξυπηρετήσουν και αυτές τις πολιτικές και τις αντίστοιχες του Πούτιν. Η στρατηγική αυτή θα μπορούσε όμως να ενισχύσει τις εντάσεις σε ολόκληρη τη λεγόμενη "δυτική συμμαχία". Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η απρόβλεπτη εξωτερική πολιτική του Τραμπ κινδυνεύει να τον αποξενώσει απο τους Ευρωπαίους συμμάχους του, ακόμη και όταν επιδιώκει να ενισχύσει τη στρατιωτική ικανότητα του ΝΑΤΟ, υποστηρίζοντας την αύξηση των αμυντικών προϋπολογισμών τους στο 5%.
Αυτή η σύγκρουση ανταγωνιστικών (έως και αντιφατικών) μεταξύ τους πολιτικών, οδηγεί την Ουάσιγκτον σε μια αντισυμβατική "διπλωματία των πόρων", που δύσκολα μπορεί να πετύχει τα αναμενόμενα αποτελέσματά της, όσο θα μεγαλώνει ο κίνδυνος στροφής των αντίστοιχων "πολιτικών πόρων" της Κίνας ή και άλλων ανερχόμενων γεωπολιτικών δυνάμεων σε ζώνες όπου θα κυριαρχούν νέου τύπου μέσα συναλλαγών. Αυτές με νομίσματα που θα αντικρίζονται όχι πλέον από δάνεια ή αέρα κοπανιστό (όπως το δολάριο, το ευρώ ή τα $Trump coins ή καποια stablecoins) αλλά με την αξία τέτοιων αποθεμάτων ή των χρηματιστηριακών τους commodities. Τα αντίστοιχα της Ουκρανίας είναι μια μικρή σταγόνα στον ωκεανό!
Σε αυτόν τον πραγματικό ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ πόλεμο ανάμεσα στις νέες ζώνες της μετα-παγκοσμιοποίησης, η "στρατηγικές" του Τραμπ μοιάζουν ήδη σαν ένα παιδικό καλαμπούρι, ικανό να πείσει μόνο όσους αφελείς τον θεωρούν αντισυστημικό ή ικανό ηγέτη για να γλυτώσει τις ΗΠΑ από την οικονομική της κατάρρευση λόγω της απώλειας στήριξης της οικονομίας της από ένα αρχαίο δολάριο, που δεν μπορεί να εξάγει πλέον τον πληθωρισμό της ως νέα χρέη σε όλο τον πλανήτη με την ίδια ευκολία, όπως στα προηγούμενα 75 χρόνια κυριαρχίας του colpo grosso του Νίξον στον τρόπο παραγωγής ΟΛΩΝ των νομισμάτων μετά το 71.
Γιατί συνδέεται ο πόλεμος της Ουκρανίας με τα κοιτάσματα της και τον πόλεμο κυριαρχίας των νομισμάτων?Είναι πολύ απλο:
Όλα τα ψηφιακά νομίσματά νέας γενιάς που ετοιμάζονται ένθεν κεκείθεν (κάτι Unit οι BRICS ή κάτι ψηφιακά μετα-δολάρια από μια Blackrock) σχετίζουν άμεσα ή έμμεσα την αξία τους από "καλάθια" τέτοιων χρηματιστηριακών commodities.
Εδώ αυτό "ρυθμίστηκε" με μια σύμβαση Cooper του 1940 (δες παρακάτω τι παίχτηκε αντίστοιχα εδω ]
*****
ΜΙΑ ΣΥΜΒΑΣΗ ΑΠ ΕΥΘΕΙΑΣ ΑΝΑΘΕΣΗΣ ΤΟΥ 1940, ΑΚΟΜΗ ΣΕ ΙΣΧΎ (!) ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΚΗΝΗ ΑΠΌ ΤΟΝ ΘΊΑΣΟ ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ
Η “Σύμβαση Cooper” επικυρώθηκε με τον Α.Ν. 2220/1940 (ΦΕΚ 65/Α’/17.02.1940) "Περί κυρώσεως συμβάσεως διά την παραχώρησιν υδραυλικής δυνάμεως Αχελώου ποταμού".
Με την σύμβαση αυτή, που υπογράφτηκε ως απόρρητη και μυστική από το καθεστώς Μεταξά με ένα consortium 10 Αμερικανικών εταιριών στις αρχές Φεβρουαρίου του 1940, και που η αρχικη συμβατική της περίοδος έληγε το 2010, όλος ο υδάτινος αλλά και ο υπόγειος και υποθαλάσσιος πλούτος της Χώρας (όπως τα λεγόμενα «στρατηγικά ορυκτά», σπάνιες γαίες, χρώμιο, νικέλιο, αλουμίνιο, αντιμόνιο ή άλλα μεταλλεύματα αλλά και το πετρέλαιο, αέριο, γεωθερμία κλπ), τέθηκαν υπό την αιγίδα και τον απόλυτο ελεγχο αυτού του Αμερικάνικου consortium εταιρειών μέχρι την λήξη της σύμβασης!
Ο Δημήτρης Μπάτσης στο βιβλίο που είχε γράψει το 1947 αποκάλυψε την ύπαρξη αυτής της Σύμβασης Cooper, μαζί και με πολλά στοιχεία των πρόδρομων γεωλογικών μελετών και ερευνών που έκαναν οι Γερμανοί κατά την διάρκεια της Κατοχής τους, όπου εμφανίσθηκαν και οι πρώτες ισχυρές ενδείξεις ενός πολύμορφου μεταλλευτικού υπεδάφους σε σπάνια ή στρατηγικα μέταλλα και υδρογονάνθρακες σε μεγάλες εκμεταλλεύσιμες ποσότητες πάρα πολύ μεγάλης αξίας.
Το πρώτο κείμενο του Μπάτση για το θέμα που σας απασχολεί με αυτό το post, δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά με τα αρχικά του συγγραφέα σε άρθρο που εξέδωσε για να υποστηρίξει τη θέση περί βιωσιμότητας της Ελληνικής οικονομίας στο περιοδικό «Ανταίος» (10 Μαΐου 1946), το επιστημονικό περιοδικό της Αριστεράς που διηύθυνε ο Δ. Μπάτσης και το εξέδιδε μαζί με τον Νίκο Κιτσίκη βουλευτή της Αριστεράς και πλειοψηφήσαντα υποψήφιο δήμαρχο Αθηναίων. Αναλυτικά τα ευρήματα παρουσιάστηκαν στο βιβλίο "Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα" που εκδόθηκε το 1947 από τον νομικό και οικονομολόγο Μπάτση.
Θεωρείται ότι αυτός ήταν ο λόγος, η αποκάλυψη της Σύμβασης και των δυνατοτητων ανάπτυξης αυτού του τόπου, για τον οποίο εκτελέστηκε μαζι με τον Μπελογιάννη το 53, παρά το γεγονός ότι ήταν γόνος μεγαλοαστικής οικογένειας (ο πατέρας του ήταν ναύαρχος).
Η εκτέλεση των υποχρεώσεων του Αμερικανικού consortium ξεκίνησε, λόγω ανωτέρας βίας του πολέμου, την δεκαετία του 50 (αμέσως μετά την ανακοίνωση του Σχεδίου Μάρσαλ) και ολοκληρώθηκε, σε πρώτη φάση, στα μέσα της δεκαετίας του 60 με την σταδιακή θέση σε λειτουργία και την εκμετάλλευση των τριών υδροηλεκτρικών φραγμάτων στον ποταμό Αχελώο. Η ηλεκτρική ενέργεια καταναλώθηκε κυρίως για την παραγωγή αλουμίνας από τα μεταλλεία βωξίτη του Παρνασσού από την Γαλλική Πεσινέ, εταιρεία απόλυτα ελεγχόμενη από αμερικανικά κεφάλαια εκείνης της εποχής. Και δευτερευόντως για την ολοκλήρωση του εξηλεκτρισμού της χώρας (μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 70 υπήρχαν εκατοντάδες μικρά χωριά χωρίς ρεύμα σε όλη την Ελλάδα), σε συνδυασμό με την αξιοποίηση για ηλεκτροπαραγωγή των κοιτασμάτων λιγνίτη, που είχαν ανακαλυφθεί την δεκαετία 20-30 στην Δυτική Μακεδονία και την Αρκαδία.
Σε όλες αυτές τις πολύ μεγάλου μεγέθους βιομηχανικές επενδύσεις, την μερίδα του λέοντος για εξοπλισμό και τεχνογνωσία συνέχισαν να την καρπώνονται οι εταιρείες του consortium Cooper!
Θα περίμενε κανείς ότι με την λήξη της αποικιακής αυτής Σύμβασης το 2010, οι ελληνικές κυβερνήσεις θα ξεκινούσαν κάποια σχέδια αξιοποίησης του ορυκτού μας πλούτου, χρησιμοποιώντας και τους πόρους των αναπτυξιακών πακέτων Ντελόρ και ΕΣΠΑ, που είχαν αρχίσει να ρίχνονται από το 96 στην χώρα με...ελικόπτερα. Δυστυχώς όπως, όλα αυτά τα πακέτα, μαζί και με νέα βερεσέδια, αναλώθηκαν κυρίως για εξαγορές ψήφων και επιδείξεις lifestyle, μέχρι το στημένο κόλπο των μνημονίων.
(Δεν είναι καθόλου τυχαίο που στα πρώτα μέτρα του 1ου μνημονίου ήταν η κατάργηση του ΙΓΜΕ και η άμεση πώληση της Αγροτικής Τράπεζας, που είχε και τα δικαιώματα στα γεωθερμικά μας πεδία, τα ισχυρότερα στην Ευρώπη μετά αυτά της Ισλανδίας, στον Σάλα).
Τα υπόλοιπα ίσως να τα θυμάστε ακόμη. Όπως πχ
Μια διαπραγμάτευση για το 3ο μνημόνιο που, ευτυχώς και προς τιμή των Τσίπρα/Κοτζιά, δεν κατέληξε στην υποθήκευση και όλου του υπεδάφους μας στους "θεσμούς" από το 15.Την υποχρεωτική απαξίωση, μέσω μνημονιακών υποχρεώσεων και μετά κάποιας "πράσινης" Ανάπτυξης, των μεγάλων ενεργειακών επενδύσεων των δεκαετιών 50-70, για να εισάγουμε γερμανικά φουρφούρια και καρτέλ ενεργειας (made in στας Ευρώπας) δημιουργίας πολύ ακριβής ηλεκτρικής ενέργειας (με αέριο made in στας Αμερικάς).Τις παλινωδίες στην εξωτερική και ενεργειακή μας πολιτική της μεταμνημονιακής κυβέρνησης Μητσοτάκη, που παίζει το γνωστό "όποιος δεν θέλει να ζυμώσει 40 μέρες κοσκινίζει" ως προς την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων, που επίσης οι θέσεις και ποσότητες τους είναι γνωστές από την δεκαετία του 50. Ας σημειωθεί εδώ ότι δεν ήταν ούτε λάθος ούτε τυχαίος ο υπολογισμός μελλοντικών δημοσίων εσόδων ύψους ακριβώς 0€ ( ! ) στο σχέδιο Πισαρίδη (το ίδιο προβλεπε και το αντίστοιχο σχέδιο MacKinsey του 12) από την εκμετάλλευση υδρογονανθρακων μέχρι και το 2040. Προφανώς οι μελετητές προέβλεψαν να έχουμε ξαναμπεί σε μνημόνια το 32 (που λήγει η περίοδος χάριτος της ρύθμισης του χρέους με το 3ο μνημόνιο), για να τα δώσουμε υποθήκη τα ρημάδια. Ή να έχουν δοθεί αυτά μέχρι τότε στον Ερντογάν, για να μας τα κάνει συνεκμετάλλευση του τύπου καζάν-καζάν (όλα τα καζάν δικά του, όπως μεθοδεύεται στα περί της ΑΟΖ και στον χάρτη . Έτσι ίσως μείνουν και κάτι ψιλά για μπουρμπουάρ στο Λατσέικο ή κάποιο Βαρδινογιαννέικο, για να συνεχίσουν να πίνουν εις υγείαν των κορόιδων.
(Οι διαμάχες πάνω στο τελευταίο αυτό "ή" εμφανίστηκαν ήδη ως εσωκομματικά μαχαίρια και στο κόμμα της ΝΔ, με αφορμή την αποκάλυψη του σκανδάλου με τα βοσκοτόπια του ΟΠΕΚΕΠΕ).
Έτσι οι δικές μας υποχρεώσεις ως προς την Σύμβαση Cooper, (να μην αγγίξουμε τίποτα στο υπέδαφος για να το κάνουμε ανάπτυξη αν δεν λάβουμε άδεια πριν), επεκτείνονται για μια 25ετια ακόμα, όπως προέβλεπε και η αρχική σύμβαση του Μεταξά το 1940!Παρ' όλα αυτά, το πώς μπορούμε εμείς τώρα να "γυρίσουμε ανάποδα το τραπέζι" στο επόμενο φαγοπότι (όπως στην προφητική τελευταία σκηνή του γάμου στον Θίασο του Αγγελοπουλου), για να τα στείλουμε όλα αυτά στον αγύριστο ως όρο και προϋπόθεση της δικής μας επιβίωσης, είναι θέμα πολύπλοκο και άλλου σεντονιού και συζητήσεων, τίνγκα με προτάσεις. Σαν αυτές πχ που αποτυπωθηκαν ως "καινά δαιμόνια" -δες παρακάτω με χάρτες, μόνο και μόνο για να σε ξεβολέψουν από κάποια "εγώ πιστεύω ότι..." σου.
Όπως και ο Δ.Μπάτσης, έτσι και όλη οι επιστήμη, δεν δίνει όμως ούτε μια δεκάρα για το τι πιστεύεις και τι όχι, αναμένοντας ίσως να ωριμάσουν κάποιες συνθήκες για μια Δεύτερη Παρουσια κάποιου Μεσσία! (τα πιστεύω ισχύουν μόνο σε θρησκείες, που αν και σεβαστές, δεν έχουν απολύτως καμία θέση σε αυτήν την συζήτηση). Αλλά μόνο για το τι μπορεί να αποδειχθεί ή ανταποδειχθεί ως σωστό ή λάθος και για την ανάπτυξη του τόπου και καλό και για τις επόμενες γενιές του. Στην πράξη!*********
ΜΝΗΜΟΝΙΑ, ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΑ ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΥΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΟΥΣ- ΤΏΡΑ ΜΈΣΩ ΤΟΥ drill-drill-drill ΤΗΣ CHEVRON (Τι πρέπει να ξέρεις)
Η ιστορία με το φούσκωμα του δημοσίου χρέους και των τριών ελληνικών μνημονίων, που ακολούθησαν ως απότοκος της παγκόσμιας κρίσης του 08, είχε πάντοτε μια σταθερή και απλή στόχευση:
Το να βάλουν κάποιοι τρίτοι στο χέρι τα ενεργειακά και μεταλλευτικά αποθέματα της χώρας, μέσω υποθηκεύσεων, έναντι του χρέους.Αυτά τα κοιτάσματα περιλαμβάνουν:
κοιτάσματα εξορύξιμου φυσικού αερίου (η Αμερικανική Γεωλογική Εταιρεία τα υπολογίζει σε 29.000 κυβικά. χιλιόμετρα μόνο όσα βρίσκονται εντός της ΑΟΖ του Ιονίου και Νότια της Κρήτης). Στο Αιγαίο δεν φαίνεται ότι υπάρχουν σοβαρά εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα. Από αυτά, στα ήδη αδειοδοτημένα από το 18 οικόπεδα νοτιονανατολικα της Κρητης και στο Ιόνιο, από τις έρευνες που κάνει η Mobil, εκτιμάται τώρα ότι θα είναι διαθεσιμα 680 κυβικά. χιλιόμετρα φυσικού αερίου, περίπου. Όσα έχει ήδη ανακαλύψει και εκμεταλλεύεται η Αίγυπτος στο κοίτασμα Zor, λίγα χιλιόμετρα νοτιότερα.
Η πρόσφατη εμπλοκή και της αμερικανικής Shevron για τα "οικόπεδα" νότια της Πελοποννήσου και όσα εκτείνονται μέχρι και τα όρια της Λυβικής και της οριοθέτησης της ΑΟΖ Ελλάδας-Αιγύπτου του 20 στην Νότια Κρήτη, πολλαπλασιάζουν τις αναμενόμενες εξορύξεις (καταργώντας τώρα στην πράξη και το παράνομο Τουρκολυβικό σύμφωνο, που έγινε επί της περιόδου της διακυβέρνησης Τραμπ1.0)
σημαντικά κοιτάσματα πετρελαίου, δευτερεύουσας πλέον σημασίας εξαιρετικά μεγάλες συγκεντρώσεις ήδη φυσικά εξορυγμένου φυσικού αερίου σε μορφή πάγου (υδριτες μεθανίου), εντοπισμένες και καταγεγραμμενες απο το ΙΓΜΕ από το 2005 στο Ιόνιο, νότια της Κρήτης και νότια του Καστελόριζου ακριβως πάνω από τα υποκείμενα εξορύξιμα κοιτάσματα, αυτά που ανακαλύπτουν μόλις τώρα. Αντιστοιχούν σε όγκο κοιτάσματος φυσικού αερίου εκατονταπλάσιου(!) των 29.000 κυβικών χιλιομέτρων (ώριμες τεχνολογίες συλλογής τους πριν εξαχνωθούν λόγω της υπερθέρμανσης των θαλασσών και μολύνουν όλη την γηϊνη ατμόσφαιρα, διαθέτουν σήμερα μόνο η Κίνα και η Ιαπωνία).Για αυτά τα υποθαλάσσια βουνά πάγων μεθανίου, μαζί με το κοιτάσμα φυσικού αερίου "Ηρόδοτος" νότια του Καστελόριζου, θα γίνει και το τελικό "παζάρι" της "συνεκμετάλλευσης" με την Άγκυρα. Άγνωστες ακόμη οι βουλές του Κυρίου θείου Σαμ για την τύχη της Θαλάσσιας έκτασης των 64.000τετρ χιλιομέτρων της Ελληνικής (κατά το Δίκαιο της Θάλασσας) ΑΟΖ και της αντίστοιχης της Κύπρου. Το παζάρι Τραμπ-Πουτιν για το Ουκρανικό φαίνεται ότι θα κρίνει και την τύχη κυριαρχίας και αυτής της περιοχής, της πιο σημαντικής στην ΕΕ για να μπορέσει να απεξαρτηθεί ενεργειακά και από την Ρωσία και από το Αμερικανικό εισαγόμενο LNG.
Επιπρόσθετα με νέα μνημόνια απειλούνται με υποθηκεύσεις και
σημαντικές ποσότητες μετάλλων που απαιτούνται για τις λεγόμενες "πράσινες" τεχνολογίες" (νικέλιο, κοβάλτιο, αντιμόνιο, σπάνιες γαίες κλπ), τα γνωστά λιγνιτικά αποθέματα (που σήμερα εξάγονται για ηλεκτροπαραγωγή στην Βόρειο Μακεδονία) και ισχυρά γεωθερμικά πεδία.TO ΚΟΣΤΟΣ ΤΗΣ ΠΑΛΙΝΩΔΙΑΣ ΤΗΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ (μέχρι σήμερα).
Το κλάσμα του εξορύξιμου φυσικού αερίου που υπολογίζεται ότι βρίσκεται μόνο στα 4-5 θαλάσσια "οικόπεδα" που παραχωρήθηκαν για έρευνες και εκμετάλλευση στα ΕΛΠΕ, ΔΕΠΑ, Total, ΕΝΙ και Exxon-Mobil την περίοδο 15-19, αντιπροσωπεύει αξία αερίου της τάξης των 240δισ ευρώ. Με τιμές αερίου 2019!
Είναι αυτά για τα οποία θα γίνει ο επόμενος επικοινωνιακός ντόρος από την κυβέρνηση της ΝΔ (αφού καταλαγιάσουν και οι διενέξεις των ολιγαρχών μας για την συμμετοχή τους στην μοιρασιά και οι αντίστοιχες "ψήφοι εμπιστοσύνης" τους σε κόμματα).
Αφού "πάγωσαν" οι σχετικές εργασίες από την κυβέρνηση Μητσοτάκη για 4,5 χρόνια και μόνο αφού μπήκε ο πλανήτης, και ιδιαίτερα η ΕΕ, σε μια περιδύνειση πολλαπλών κρίσεων, με εξάρχουσα την ενεργειακή μετά και την Ουκρανική κρίση, είδαν στην ΕΕ όλα τους τα σχέδια να καταρρέουν: Το πως θα γίνουν τα κορονοιοπακέτα αρχικά και μετά οι ανεμογεννήτριες των απανταχού Γεραπετριστάν-Siemens νέα δάνεια για να διασώσουν πάλι τράπεζες.
Για να κατανοηθούν τα μεγέθη του διακυβεύματας του "παιγνίου" που παίχτηκε (και παίζεται) γύρω από το ποιός θα τα ελέγχει όλα αυτά από το 2010, ας σημειωθεί ότι:
Συνήθως τα έσοδα δικαιωμάτων και φόρων του κράτους που παραχωρεί δικαιώματα εξορύξεων σε εταιρείες, είναι της τάξης του 30% επί της διεθνούς τιμής πώλησης.Με τιμές στο αέριο του 19, θα έπρεπε ήδη το ελληνικό δημόσιο να είχε αρχίσει να εισπράττει περί τα 7,5δισ€ κάθε χρόνο, προσθέτοντας 30δισ τον χρόνο στα έσοδα του ΑΕΠ ΜΟΝΟ από την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων στα 4-5 οικόπεδα που πάλι τρέχουν να βγάλουν φυσικό αέριο στα νοτιοδυτικά της Κρήτης.
Τα 5 χρόνια ολιγωρίας και παλινωδιών του Μητσοτάκη αποτιμώνται έτσι σε απώλεια 37,5δισ κρατικών εσόδων και 150δισ μείον στο ΑΕΠ αθροιστικά.Το μέγεθος μόνο του εξορύξιμου κοιτάσματος φυσικού αερίου στους χώρους κυριαρχίας μας είναι συνολικά όσο του Καταρ, ή αν θέλετε, πάνω από το διπλάσιο των ΗΠΑ, ενώ το συνολικό της γειτονιάς μας (Κύπρου, Ισραήλ, Αιγύπτου και στην ελληνική ΑΟΖ) συγκρίνεται με το σύνολο των κοιτασμάτων της Ρωσίας!Αντιλαμβάνεστε ποιοί είχαν η έχουν τώρα λόγο στο να λένε είτε"άστα εκεί" ή drill-drill-drill για να μουσχοπουλανε τώρα στην Ευρώπη τα δικά τους, ή όχι?
Όμως:
Ολη η προσπάθεια που έγινε με τα μνημόνια όλα αυτά τα κοιτάσματα να υποθηκευτούν έναντι του δημοσίου χρέους, δεν απέδωσε. Δεν περιλαμβάνονται στα υποθηκευμένα στο ΤΑΙΠΕΔ! Αυτό ήταν το κέρδος που πέτυχε ο Τσίπρας το καλοκαίρι του 15 με τίμημα το γνωστό 3ο μνημόνιο, και μπράβο του.Στα σχέδια Πισαρίδη-Ελλάδα2.0 (αλλά και δυστυχώς και στο αρχικό σχέδιο Ελλάδα+ του Σταθάκη και σε όσα αποσπασματικά ακολούθησαν από όλα τα θραύσματα της αντιπολίτευσης), ΔΕΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ έσοδα από καμία εκμετάλλευση υδρογονανθράκων έναντι, λέει, μιας "Πράσινης Ανάπτυξης".Για να μην μαλλιάζει και άλλο η γλώσσα μου για το ουτοπικό και αντιεπιστημονικό αυτών των στοχεύσεων των "μόνο από ΑΠΕ", ας σημειωθεί μόνο ότι η αντίστοιχη γερμανική "πρασινανάπτυξη" κατέρρευσε όταν διαφάνηκε η προοπτική διακοπής της ροής του φτηνού ρωσικού φυσικού αερίου μετά την ανατίναξη του αγωγού Nordstream2. Και τρέχουν τώρα να ανοίξουν πάλι τα λιγνιτικά και τα πυρηνικά τους, για να μπορούν να κινηθούν τα εργοστάσια αρμάτων του περίφημου νέου φεσώματος των κρατών της ΕΕ δια του ReArm.
Οι εγχώριες ανάγκες σε φυσικό αέριο για θέρμανση και ηλεκτροπαραγωγή κυμαίνονται σήμερα γύρω στα 4,5-5 κυβικά χιλιόμετρα αερίου τον χρόνο. Αντίστοιχα, και σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΕΑ, η ΕΕ χρειάζεται γύρω στα 350 κυβικά χιλιόμετρα αερίου τον χρόνο για να κινηθεί προς την ενεργειακή "Πράσινη Μετάβαση" της μέχρι το 2050.
Το 2023 και το 24 κόστισε στην εθνική μας οικονομία γύρω στα 20δισ κάθε χρόνο η εισαγωγή πολύ ακριβού φυσικού αερίου σε μορφή LNG από το Καταρ, την Αίγυπτο και τις ΗΠΑ. 13δισ τον χρόνο περισσότερα απ' όσο το αντίστοιχο κόστος το 19, μέγεθος που το καταλάβαμε όλοι και ως 40% αύξηση και επί των βασικών στα supermarkets.
Στο σχέδιο της ΝΔ περιλαμβάνονταν κρατικά έσοδα μόνο από την πώληση της ΔΕΠΑ, της συμμετοχής του δημοσίου στα ΕΛΠΕ, από την ΔΕΗ, τις εταιρίες δικτύων διανομής ηλεκτρισμού και αερίου και της ΛΑΡΚΟ.Όλες κατέληξαν ή σε "ημέτερα" funds της πολιτικής διαπλοκής ή σε Ιταλικούς κρατικούς φορείς, συνήθως με τιμές πώλησης τζάμπα.
Δωρεάν σχεδόν παραχωρήθηκαν και τα γεωθερμικά πεδία με πρόσχημα την εκμετάλλευση των ιαματικών πηγών σε ημέτερους ιδιώτες.
Καθόλου τυχαίο που σε αυτές τις κρίσιμες για τα ενεργειακά εταιρίες, η απομάκρυνση του δημοσίου συνοδεύτηκε αμέσως μετά απο την δημιουργία καρτέλ καταλήστευσης της εσωτερικής μας αγοράς, δημιουργώντας μια πλασματική αύξηση του ΑΕΠ και της φορολογίας δια του ΦΠΑ.
Η συνολική οικονομική διαχείριση της ΝΔ οδηγεί έτσι και ΜΕ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ, πάλι σε νέα μνημόνια μετά το 32, οπότε και λήγει η περίοδος χάριτος της ρύθμισης του χρέους που ισχύει από το 18. Τα μόνα αξιόλογα που δεν θα έχουν πουληθεί για να υποθηκευτούν , είναι ότι υπάρχει στο υπέδαφος μας.Έτσι τα ημέτερα και εξωχώρια τζάκια και το πολιτικό υπηρετικό τους προσωπικό απαιτούν τώρα τον έλεγχο του υπεδάφους έναντι των χρεών, κυριολεκτικά για ένα πιάτο φακές, προσβλέποντας και στην γεωπολιτική εκμετάλλευση τους από όποιον τα βάλει στο χέρι!
Τα πιο πάνω τα θεωρώ πολύ σοβαρά θέματα αφού έχουν να κάνουν και με το μέλλον των παιδιών μας και των εγγονιων τους αλλά και αυτό της Ευρώπης.
Ως εκ τούτου, δεν έχουμε το δικαίωμα να βλέπουμε τα θέματα της πολιτικής με λογικές του τύπου "φύγε εσύ, έλα εσύ", αν δεν είναι να αλλάξει κάτι ριζικά και στον τρόπο που νοείται, όπως από το σημερινό γκουβέρνο, του τι είναι ανάπτυξη αλλά και για "ποιόν", "πότε" και "από ποιούς" θα γίνει και χωρίς το στοιχείο του πατριωτικού συμφέροντος. Που αυτό περιλαμβάνει πάντα και το αμείλικτοι ερώτημά του "από που θα χρηματοδοτηθεί" η όποια πρόταση Ανάπτυξης διατυπώνεται (συνήθως ως προεκλογικό πυροτέχνημα).
Ας σημειωθεί πάντως ότι το τρέχον νομικό πλαίσιο της ΕΕ επιτρέπει πλέον
Κάθε ευρώ κοιτάσματος που ανακαλύπτεται ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΟΖ να μπορεί να χρηματοδοτήσει ενδογενώς την ανάπτυξη μας, ακόμα και πριν εξαχθεί! Εκδίδοντας ΕΞΩΤΡΑΠΕΖΙΚΑ ψηφιακά πάγια (κατά τον Κανονισμό ΜICA της ΕΕ) ίσης αξίας και χρηματοδοτώντας με αυτά (ως παράλληλο του ευρώ μέσο συναλλαγών) την ενδογενή μας ανάπτυξη, τις ανάγκες της άμυνας και του κοινωνικού κράτους ΧΩΡΙΣ ΝΕΑ ΧΡΕΗ. Π.χ με την διάθεση των ψηφιακών αυτών μέσων συναλλαγών για την κάλυψη του κόστος της εργασιακής μεταρρύθμισης δια του περιορισμού του εργασιμου χρόνου εργασίας έως και στο μισό χωρίς μειώσεις αποδοχών ή κάποια άλλη αντίστοιχη πρόταση!
Όλα τα άλλα, είναι λόγια να αγαπιόμαστε. Ή για να έχουμε κάτι άλλο δευτερο-τριτεύων να θεωρούμε ως κυρίαρχα σημαντικό, για να δικαιολογείται μια οποιαδήποτε πολιτική πινακίδα ή πρόσωπό, αν και κενά ουσιαστικού περιεχομένου επί συγκεκριμένων θέσεων σε όλα τα πιο πάνω.
**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου