ΓΙΑΤΙ Η ΝΕΑ ΗΤΤΑ ΤΩΝ ΗΠΑ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΔΥΣΚΟΛΕΎΕΙ ΜΙΑ ΓΙΑΛΤΑ
Από τον ψυχρό πόλεμο στην ηγεμονία των ΗΠΑΗ εποχή του Ψυχρού Πολέμου (1947-1991) κυριαρχήθηκε από δύο υπερδυνάμεις, τις ΗΠΑ και τη Σοβιετική Ένωση, οι οποίες διατηρούσαν διακριτές αλλά ξεχωριστές σφαίρες επιρροής. Αυτές που φαίνεται ότι ορίστηκαν στην συνάντηση Τσόρτσιλ -Ρούσβελτ-Στάλιν στην Γιάλτα στις 11/2 του 1945.
Με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, ο κόσμος σταδιακά μετατράπηκε σε μια μονοπολική δομή εξουσίας εντός της οποίας οι ΗΠΑ αναδείχθηκαν ως η κυρίαρχη δύναμη στις αγορές, τα οικονομικά, την τεχνολογία και τις στρατιωτικές υποθέσεις.
Ως ο μοναδικός ηγεμόνας, οι ΗΠΑ υπήρξαν κορυφαίος αρχιτέκτονας ενός συστήματος παγκόσμιας διακυβέρνησης βασισμένου σε κανόνες, το οποίο διοικείται από πολυμερείς θεσμούς όπως ο ΟΗΕ, το ΝΑΤΟ, ο ΠΟΕ και το ΔΝΤ, πάνω σε μια διπλωματια που δημιούργησαν οι τριγωνικές σχέσεις κρατών κάτω από την G7.
Αυτοί οι θεσμοί είναι ενσωματωμένοι τόσο στις δυτικές πολιτιστικές αξίες της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όσο και στις οικονομικές αξίες όπως η συνεργασία και οι ανοιχτές αγορές και τα αφηγήματα που αναπτύχθηκαν κατά την προηγούμενη παγκοσμιοποιηση.
Αυτό έγινε η πλατφόρμα για μια ολοένα πιο αποτελεσματική και διασυνδεδεμένη παγκόσμια οικονομία που αύξησε το βιοτικό επίπεδο σε όλο τον κόσμο. Aλλα και τις ανισότητες.
Οι σύμμαχοι των ΗΠΑ επωφελήθηκαν από ένα «μέρισμα ειρήνης» καθώς οι φόβοι για μεγάλες συγκρούσεις υποχώρησαν. Οι ΗΠΑ με τη σειρά τους καρπώθηκαν ένα «μέρισμα ισχύος», που εκφράζεται προφανέστερα μέσω της κυριαρχίας του δολαρίου ΗΠΑ και του χρηματοπιστωτικού συστήματος των ΗΠΑ στις διεθνείς ροές κεφαλαίων. Αυτό μετέτρεψε τις ΗΠΑ σε οικονομία υπηρεσιών πάνω στις χρηματιστηριακές υπηρεσίες και την διόγκωση του σκιώδους παρατραπεζικού τομέα των funds.
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, η Κίνα έχει αξιοποιήσει στρατηγικά τις ανοιχτές αγορές συναλλαγών για να προωθηθεί στο προσκήνιο της οικονομικής και στρατιωτικής ισχύος και επιθυμεί να κερδίσει έναν αντίστοιχα μεγαλύτερο λόγο στην παγκόσμια διακυβέρνηση, στηριζόμενη στην soft power που της δίνει η τεράστια βιομηχανική της βάση και ο έλεγχος κρίσιμων πόρων, όπως μέταλλα.
Έτσι, από το 18 και μετά, εγινε φανερή μια ολοένα και πιο ανταγωνιστική παγκόσμια οικονομία, με τις επί μέρους χώρες να υιοθετούν προστατευτικά μέτρα για να ενισχύσουν το στρατηγικό τους πλεονέκτημα. Άλλοτε φανερά, κάποιες άλλες φορές με το πρόσχημα της αντιμετώπισης των οικονομικών επιπτώσεων από υγειονομικές ή ενεργειακές κρίσεις. Τελευταία, με έξαρση της ρατσιστικής ρητορικής που επαναφέρει τους δογματισμός του "Πόλεμος των Πολιτισμών" του Harrington, κυρίως στο τεχνολογικό επίπεδο-κυρίως για την ΑΙ.
Ταυτόχρονα, υπάρχει μια αυξανόμενη ταση συναίνεσης στις ΗΠΑ ότι η διεθνής τάξη που βασίζεται σε κανόνες πάνω στα δογματα του νεοφιλελευθερισμού, έχει συμβάλει σε αρνητικές εγχώριες επιπτώσεις, όπως η αποβιομηχάνιση και η αυξανόμενη ανισότητα, και στην ενίσχυση της πεποιθησης ότι και ο "νεοφιλελευθερισμός" πρέπει να μεταρρυθμιστεί. Αυτό προκαλεί σοκ και πολιτικές αναταράξεις ανάμεσα στις δεξιές και σοσιαλδημοκρατικες δυνάμεις που δέχτηκαν άκριτα την ισχύ της έκδοσης του νεοφιλελευθερισμού που κυριάρχησε μετά το τέλος του Ψυχρού Πόλεμου.
Ο πολυπολικός κόσμος παίρνει μορφήΚαθώς η Κίνα, η Ινδία και άλλες αναδυόμενες αγορές συνεχίζουν να αναπτύσσονται, η παγκόσμια ισορροπία ισχύος απομακρύνεται από τις ΗΠΑ.
Η σιωπηρή υποστήριξη της Κίνας στον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία, η πολεμική της στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας και η πρωτοβουλία One Belt One Road, είναι όλες προσπάθειες για να εξαφανιστεί η κυριαρχία των ΗΠΑ και να αμφισβητηθεί η ιδιότητά της ως αποκλειστικού ηγεμόνα.
Ταυτόχρονα, οι αναπτυσσόμενες αναδυόμενες δυνάμεις, όπως η Ινδία, η Τουρκία, η Βραζιλία, το Βιετνάμ, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα αντιστέκονται στις εκκλήσεις να ευθυγραμμιστούν είτε με τον αναδυόμενο κινεζικό πόλο είτε με τον κατεστημένο πόλο των ΗΠΑ.
Αντίθετα, επιδιώκουν τα δικά τους εθνικά συμφέροντα και σχηματίζουν ευέλικτες συμμαχίες ανάλογα με το θέμα.
Ως αποτέλεσμα, η παγκόσμια δομή εξουσίας είναι πιθανό να είναι πολύ πιο αποκεντρωμένη από ό,τι κατά την εποχή του ψυχρού πολέμου. Αναμένονται δύο (κυρίως) αντίθετοι πόλοι που συνοδεύονται από ένα πλήθος συμμαχιών που οδηγούν σε μια πιο περίπλοκη, διάσπαρτη γεωπολιτική δομή.Τριβή, σημεία ανάφλεξηςΗ Κίνα έχει συγκεντρώσει έναν χαλαρό συνασπισμό κυρίως αυταρχικών συμμάχων –Ιράν, Ρωσία και Βόρεια Κορέα– που επιδιώκουν να ανατρέψουν την κυριαρχία των ΗΠΑ.
Στην τρέχουσα τροχιά, η πιθανότητα μιας σύγκρουσης, με την Ταϊβάν να αναδεικνύεται ως πιθανό σημείο ανάφλεξης, αυξάνεται. Ένα τελικό παιχνίδι όπου η Κίνα καθιερώνει έμμεσο έλεγχο στην Ταϊβάν, με τις ΗΠΑ να υποχωρούν δυνητικά για να αποφύγουν την άμεση σύγκρουση, έχει γίνει από αδιανόητο εύλογο.
Μετά τον οποιο συνβιβασμό του Τραμπ με τον Πουτιν, τα επόμενη σημεία τριβών (που όλα έχουν να κάνουν με την εξασφάλιση του "γεωγραφικού συνεχούς" στον έλεγχο ενεργειακών ροών και των αλυσίδων logistics, μεταφέρεται στα όρια των δύο πόλων, όπως αυτά χρωματιζονται στον πιο κάτω χάρτη.
Η αβεβαιότητα ένταξης συμφερόντων των ελίτ χωρών όπως η Ινδία, η Ν. Αφρική, η Βραζιλία η Σαουδική Αραβία (οι γκρι περιοχές στον χάρτη), δημιουργούν κάποιες αμυδρές πιθανότητες δημιουργίας ενός τρίτου εξισορροπιστικού πόλου ανάμεσα στους προηγούμενους δύο. Η σύγκρουση προσέλκυσης τους ένθεν κακείθεν, θα δημιουργήσει νέες θερμές συγκρούσεις, με θερμές συγκρούσεις και δια αντιπροσώπων στον άξονα Καυκασος-Τουρκία-Ιρακ, δυτικά της Ινδίας και στην Αφρική.Η σταδιακή υποχώρηση των ΗΠΑ από τον ρόλο τους ως παγκόσμιου αστυνομικού είναι πιθανό να καταστήσει το γεωπολιτικό περιβάλλον πολύ πιο αβέβαιο και ανασφαλές.
Η πρόοδος στη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων έχει αρχίσει να αντιστρέφεται και τεχνολογίες, όπως η τεχνητή νοημοσύνη και τα φτηνά σμήνη ρομποτικών συστημάτων πυραύλων και drones, προκαλούν τεράστια αβεβαιότητα στα αποτελέσματα των μελλοντικών πιθανών νέων συγκρούσεων.
ΘρυμματισμόςΣε μια ολοένα και πιο ανταγωνιστική παγκόσμια οικονομία, οι χώρες υιοθετούν προστατευτικά μέτρα για να ενισχύσουν το στρατηγικό τους πλεονέκτημα.
Τα κίνητρα περιλαμβάνουν τη διαφύλαξη κρίσιμων αλυσίδων εφοδιασμού, την θωράκιση των εγχώριων βιομηχανιών από τον ξένο ανταγωνισμό και την αντιμετώπιση των εμπορικών ανισορροπιών.
Από το 2012, οι προηγμένες οικονομίες έχουν πρωτοστατήσει αυξάνοντας τη χρήση εμπορικών φραγμών και εργαλείων βιομηχανικής πολιτικής.
Κατά την επόμενη δεκαετία, αναμένεται ότι η παγκοσμιοποιημένη αγορά αγαθών και υπηρεσιών θα κατακερματιστεί περαιτέρω, καθώς οι δασμοί, οι επιδοτήσεις, οι απαιτήσεις αδειών εισαγωγής, οι δασμοί αντιντάμπινγκ και οι εμπορικές κυρώσεις, όλα με στόχο την προστασία των εγχώριων βιομηχανιών και τη μείωση της εξάρτησης από ξένες αλυσίδες εφοδιασμού, γίνονται πιο συνηθισμένοι.
Καθώς η παγκόσμια δύναμη απομακρύνεται από τις ΗΠΑ, το ολοκληρωμένο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα που υποστήριξε έχει διασπαστεί.
Αυτό είναι το μεγαλύτερο στοιχείο ήττας για τις ΗΠΑ, με πολύ μεγαλύτερες συνέπειες από τις στρατιωτικές ήττες που δέχτηκε η στρατηγική της στο Βιετνάμ, το Αφγανιστάν και την Ουκρανία.
Η κλιμάκωση του ανταγωνισμού ΗΠΑ-Κίνας κάνει τους επενδυτές επιφυλακτικούς όσον αφορά τις διασυνοριακές δραστηριότητες, ιδιαίτερα μετά το πρώτο κύμα εφαρμογής των δασμών του Τραμπ, όπου έδειξε τις προθέσεις του.Η χρηματοοικονομική ολοκλήρωση υπό την ηγεμονία των ΗΠΑ συνοδεύτηκε από την κυριαρχία του δολαρίου, όπου ο ρόλος του νομίσματος στις παγκόσμιες πληρωμές και διακανονισμούς (περίπου 80 τοις εκατό) είναι σημαντικά μεγαλύτερος από το μερίδιό του στο παγκόσμιο ΑΕΠ (περίπου 25 τοις εκατό) και τα αμερικανικά ομόλογα έχουν γίνει το de facto παγκόσμιο «ασφαλές περιουσιακό στοιχείο».
Πολλά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα έχουν αρχίσει να περιορίζουν τις δραστηριότητές τους σε δικαιοδοσίες που μια μέρα θα μπορούσαν να εκτεθούν σε κυρώσεις από τις δυτικές κυβερνήσεις.
Οι παγκόσμιες τράπεζες και οι επενδυτικές εταιρείες, οι οποίες είχαν διοχετεύσει εκατοντάδες δισεκατομμύρια στην Κίνα την τελευταία δεκαετία, περιορίζουν τα μελλοντικά επενδυτικά σχέδια.
Οι κινεζικές εταιρείες επανεξετάζουν τα σχέδια εισαγωγής των ΗΠΑ στο χρηματιστήριο λόγω των φόβων για αυξημένο έλεγχο τόσο από τη Ρυθμιστική Επιτροπή Κινητών Αξιών όσο και από το Συμβούλιο Εποπτείας Λογιστικών & Εταιρειών στις ΗΠΑ.
Επιπτώσεις στην "αγορά"Η απομάκρυνση από ένα παγκοσμιοποιημένο σύστημα με επίκεντρο τις ΗΠΑ, σε συνδυασμό με την άνοδο του προστατευτισμού και την πιθανότητα σύγκρουσης, επαναβαθμονομεί τόσο τους κινδύνους όσο και τις ευκαιρίες στις χρηματοπιστωτικές αγορές.
Υπάρχουν τρεις κύριοι κίνδυνοι που πρέπει να ληφθούν υπόψη.
Πρώτον, η απροθυμία των ΗΠΑ να παράσχουν σιδερένιες αμυντικές εγγυήσεις για την παγκόσμια ασφάλεια, παράλληλα με την αυξανόμενη ανυπομονησία της συμμαχίας υπό την ηγεσία της Κίνας με το status quo, που αυξάνει τον κίνδυνο παγκόσμιας σύγκρουσης.Δεύτερον, η αυξανόμενη χρήση δασμών και βιομηχανικών πολιτικών παράλληλα με μεγαλύτερους αμυντικούς προϋπολογισμούς θα αυξήσει τον πληθωρισμό, θα αυξήσει την αστάθεια και θα επιδεινώσει τη δημοσιονομική βιωσιμότητα. Αυτό είναι πιθανό να οδηγήσει σε ανοδική πίεση στις αποδόσεις των ομολόγων ή σε μεγάλες καταρρεύσεις χρηματαγορών.Τρίτον, η αυξανόμενη ένταση μεταξύ του κατεστημένου πόλου των ΗΠΑ και του αναδυόμενου κινεζικού πόλου έχει ήδη διαρρήξει τις παγκόσμιες κεφαλαιαγορές, βάζοντας ήδη από το 2021 το τέλος της προηγούμενης παγκοσμιοποίησης.Οι έλεγχοι κεφαλαίων και οι κυρώσεις είναι πιθανό να γίνουν πιο διάχυτες, οδηγώντας σε σταδιακή διάβρωση της κυριαρχίας του δολαρίου.
Αυτές οι αλλαγές οδηγούν επίσης μια σειρά επενδυτικών ευκαιριών.
Για παράδειγμα, οι δαπάνες για την άμυνα, τον κυβερνοχώρο και την ασφάλεια θα παρουσιάσουν συνεχή αύξηση, ωφελώντας τα κέρδη και τις αποτιμήσεις για εταιρείες που δραστηριοποιούνται σε αυτούς τους κλάδους.
Οι "επενδυτές" και οι εξαρτημένη εδώ και δεκαετιες "πολιτική" από την κυριαρχία της οικονομιας επάνω της, δύσκολα ακόμα μπορούν να προβλέψουν και να προσαρμοστούν στις μεταβαλλόμενες παλίρροιες της γεωπολιτικής
Η αυξημένη αβεβαιότητα υποστηρίζει επίσης τη συμπερίληψη της προστασίας από τον "πολιτικό " στις επενδυτικές στρατηγικές.
Η στρατηγική αυτονομία γίνεται υψηλότερη προτεραιότητα σε όλο τον κόσμο, με θετικές επιπτώσεις για επενδύσεις σε «στρατηγικούς πόρους», όπως μέταλλα, γεωργικά προϊόντα και στοιχεία κρίσιμα για τη βιομηχανική παραγωγή. Αλλά και προς συγκεκριμένες νέες τεχνολογίες, όπως αυτές επί του ΑΙ και του διαδικτύου, έχοντας αναδείξει και τα data ως κρίσιμο πόρο για την διαμόρφωση και της κοινής γνώμης κάθε ζώνης αλλά και ένα πολύ μεγάλο πλήθος συστημάτων, κυρίως του αμυντικού τομέα. Ομοίως, η πολιτική επιταγή για μικρότερες αλυσίδες εφοδιασμού και ισχυρότερους εθνικούς πρωταθλητές μπορεί να έχει μια σειρά θετικών επιπτώσεων για τις εγχώριες εταιρείες.Αυτό περιλαμβάνει επιδοτήσεις, πιο ανεκτικές ρυθμίσεις και ανοχή ολιγοπωλιακής συμπεριφοράς – με πιθανούς δικαιούχους που κυμαίνονται από μεγάλες τεχνολογικές πλατφόρμες των ΗΠΑ έως ευρωπαϊκές επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας.
Τέλος, η μείωση της κυριαρχίας του δολαρίου θα μπορούσε να επιταχυνθεί με κινήσεις χρήσης κρατικών επενδυτικών κεφαλαίων για τη διαφοροποίηση των κρατικών αποθεματικών, ευνοώντας περιουσιακά στοιχεία πάνω στα commodities ή εναλλακτικές λύσεις αντί του δολάριου, όπως ο χρυσός, και ενδεχομένως ακόμη και το bitcoin και άλλα ψηφιακά πάγια που στηριζονται στις τεχνολογίες της αποκέντρωσης (blockchain).ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΗ στρατηγική Τραμπ να αποκόψει την Ρωσία από τον πόλο των "άλλων" με την (ρεαλιστική) αποδοχή της ήττας των ΗΠΑ και στην Ουκρανία, δεν φαίνεται ότι θα έχει κάποιο αποτέλεσμα που θα γυρίζει τον χρόνο πίσω στο 2008 ή ακόμα πιο πίσω, στο 47.
Ως εκ τούτου, και ή στρατηγική "στρουθοκαμήλου" της ΕΕ θα ακολουθήσει τις σκληρές συνέπειές, όσο συνεχίζουν να κυριαρχούν σε αυτήν οι νεοφιλελέ δογματισμοί του προηγούμενου αιώνα. Έστω και μέσω των δήθεν αντισυστημικών εθνοαπομονωτικών ακροδεξιών της, που δεν της επιτρέπουν να απογαλακτιστεί ακόμα από τις ΗΠΑ, που δεν έχουν πλέον καμία σχέση με εκείνες τις ΗΠΑ που συμμετείχαν στο προηγούμενο μοίρασμα του κόσμου στην Γιάλτα νο1. Όσο ακριβώς δεν έχει καμία σχέση και η Ρωσία του Πούτιν με τον άλλο νικητή του 2ου Παγκόσμιου Πολέμου, την Σοβιετική Ένωση.
************
ΠΩΣ ΘΑ ΑΠΟΦΥΓΟΥΜΕ ΤΗΝ "ΦΙΛΑΝΔΟΠΟΙΗΣΗ" ΜΑΣ:
4 ΚΛΕΜΜΕΝΕΣ ΙΔΕΕΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΟΥΣ
Δύσκολη η άσκηση.
Πως να πεις κάτι χρήσιμο, που να έχει νόημα για την "επόμενη ημέρα" χωρίς να λες πάλι κοινοτυπίες (που ξέρεις ότι δεν δουλεύουν πλέον μέσα στην πολυπλόκοτητα ενός νέου, αχαρτογράφητου ακόμα, κόσμου)?
Προσπαθώντας να πω κάτι χρήσιμο, θεώρησα ως καλή πρακτική να σταχυολογήσω τέσσερα μόνο παραδείγματα από εκεί έξω που, κατά την γνώμη μου, θα σηματοδοτήσουν τις κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις των επόμενων 10-20 χρόνων. Παραδείγματα και για να πατήσουμε πάνω τους, μπας και καταφέρουμε να κάνουμε κάτι πιο σωστό στον τρίτο αιώνα της ιστορίας μας ως κράτος.
ΝΈΑ ΖΗΛΑΝΔΙΑ (ΚΑΙ ΙΣΛΑΝΔΙΑ)Απο αυτήν, οι θετικές εμπειρίες από τα πειράματα περιορισμού του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας δραστικά, χωρίς μειώσεις αποδοχών. Είτε με κίνητρο τον περιορισμό, έως και στο μηδέν, των εργοδοτικών εισφορών όταν, δια του περιορισμού αυτού δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας (κάτι πήγε να πει και εδώ ο καθηγητής Γιώργος Σταμπουλής αλλά τον έφαγε η ακαδημαϊκή μαρμάγκα κάποιας άλλης γραμμής, που αυτά δεν τα πιστεύει). Είτε για να αυξηθεί με μια τέτοια μεταρρύθμιση η παραγωγικότητα της εργασίας, κάνοντας τους νεοφιλελε δήθεν ειδικούς να σκίζουν πτυχία, αφού ένα τέτοιο αποτέλεσμα που φέρνει αύξηση κατά 28% της παραγωγικότητας, τους τελειώνει μια ακόμα δογματική εμμονή; ʻΌτι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με το αντίθετο, με 7ημερα και 13ωρη εργασία.
Show me το παράδειγμα, τους λες, που να μην οδήγησαν οι λιτότητες σε χρεοκοπία. Και το βάζουν στα πόδια.
ΚΙΝΑΔεν μπορούμε, δυστυχώς, να κοπιάρουμε πολλά πράγματα από τα επιτεύγματα της κινεζικής παραγωγικής επιτυχίας των τελευταίων 30 χρόνων. Άλλα τα μεγέθη, η οργάνωση και η ιστορία εκεί. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μπορέσουμε να τους ανταγωνιστουμε με χαμηλές τιμές ή σε ποσότητα. Μόνο με την ποιότητα μπορούμε να κάνουμε κάτι.
Κάτι σαν και αυτό, πχ, που κάνει τώρα η Κίνα για να προστατεύσει ένα ΠΟΠ τσάι τους, συνδέοντας με διαφάνεια όλους τους κρίκους μιας αλυσίδας παραγωγής με τον καταναλωτή, πάνω σε ηλεκτρονικά συμβόλαια ποιότητας. Smart contracts λέγονται αυτά στις τεχνολογίες blockchain. Αποτυπώνουν πανεύκολα και χωρίς να μπορούν να μαϊμουδευτούν όλα όσα συμμετέχουν σε αυτό που λέμε "ποιότητα", και που με ένα κινητό γίνονται ορατά στον τελικό καταναλωτή, που θα δεχτεί να πληρώσει δύο δεκάρες πάρα πάνω από το διπλανό ιταλικό στο ράφι.
(Νταξ, έτσι θα μπορούσαμε να κατευθυνουμε και πόρους του Αναπτυξιακού μόνο σε επενδύσεις που θα έχουν υψηλή εγχώρια προστιθέμενη αξία, .
Βάρδα να μην λέει πάλι "όχι, αυτά δεν γίνονται" κανένας Σταθακης και φάμε τα μουστάκια μας. Όλα γίνονται! Μόνο του σπανού τα γένια δεν γίνονται ακόμα, για τα οποία οι έρευνες συνεχίζονται.
Απο την ΦΙΛΑΝΔΙΑΤο εκπαιδευτικό τους σύστημα, έτσι όπως είναι, επιπλωμένο.
Ίσως έτσι καταφέρουμε να αποφύγουμε την δική μας Φιλανδοποίηση ως εξάρτημα της Οθωμανίας, εκεί δηλαδή που μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια από το 20 η ανερμάτιστη πολιτική του ΚυΜ, που έχει μόνο ένα στόχο: να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα μερικών τοπικών νεο-κοτζαμπάσηδων και εκείνων των κυκλων της διαφθοράς που έλεγε ο Καραϊβάζ πριν τον βγάλουν από την μέση.
Απο τα ΗΑΕ, την ΑΦΡΙΚΗ ή την ΣΟΥΗΔΙΑΑπο εκεί το κοπιάρισμα καποιων ιδεών επι των νέων ψηφιακών τους νομισμάτων, ως παράλληλων ή εναλλακτικών του κλασικού ευρώ, δηναριου κλπ (για την Αφρική που πρωτοπορεί (!) σε αυτά.
Αντικρισμένα εδώ 2-3 τέτοια κρατικά ή συνεργατικά νομίσματα με δείκτες της πραγματικής οικονομίας, (πχ με τον χρόνο εργασίας που δημιουργείται από την πρώτη μεταρρύθμιση πιο πάνω ή με την αξία ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΩΝ εξορύξεων υδρογονανθρακων), αλλά χωρίς απολύτως καμία εμπλοκη καμίας τράπεζας ή παρατράπεζας στην έκδοση ή στην κυκλοφορία τους, για να είναι ΔΥΝΑΤΉ Η ΕΝΔΟΓΕΝΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ των προηγούμενων τριών μεταρρυθμίσεων, πέραν και πάνω από όσα επιβάλλουν τα κορονοϊοπακέτα περί "Πράσινης" ανάπτυξης και τα ReArm μετά μνημονίων.
Και αν με ρωτήσεις "και κλέφτες θες να γίνουν τότε οι τράπεζες και όλοι οι υπόλοιποι που κερδίζουν από την υπαναπτυξη μας?" θα απαντούσα "ΝΑΙ". Θα κλέβουν λιγότερο απ όσα σήμερα, ενισχύσεις, φόρους, ΟΠΕΚΕΠΕ κλπ, για να μας κρατάνε με το κεφάλι κάτω. Και να λέμε "μα αυτά που λες δεν γίνονται "Βαρέθηκα να ακούω ακούω αυτή την άκρως συντηρητική ατάκα.
ΣΎΝΘΕΣΗ ΤΩΝ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΣΕ ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΠΡΟΤΑΣΗ;Περιορισμός του χρόνου εργασίας, έως και το μισό, χωρίς καμία μείωση αποδοχων
ΚΑΙ
Επένδυση στην ποιότητα και την εργασία, χρηματοδοτωντας τέτοιες μεταρρυθμίσεις με παράλληλα η εναλλακτικά εξωτραπεζικά ψηφιακά "νομίσματα" αντικρυσμένα με ότι υπάρχει εντός της ΑΟΖ και στο υπέδαφος μας (βάσει και του ευρωπαικού κανονισμού ΜICA).
Kαι αν θα πεις "μα όλα αυτά προϋποθέτουν πολιτικές αντινεοφιλελέ συμμαχίες, που σήμερα δεν υπάρχουν" όσο όλοι ψήνουν φραπέ στα κάρβουνα" περιμένοντας πάλι κάποιους αυτοδιορισμένους illuminati να αποφασίσουν μέσα σε κλειστές πόρτες την διαπλοκή που σε βολεύει καλύτερα. Χωρίς εσένα..
Θα απαντούσα:
Αετός είσαι, αυτό ήθελα να πω με ενα ακόμα σεντόνι με όσα δεν θα βαρεθώ να τα λέω συνέχεια:
Πες ελεύθερα και εσύ ένα 5ο παράδειγμα ή που διαφωνείς στα πιο πάνω, μπας και βρούμε δια της δικτύωσης των κανονικών ανθρώπων τον καλύτερο δυνατό τρόπο για να μην φιλανδοποιηθούμε πίνοντας φραπέδες ή καθαρίζοντας Καλλιόπες.
---#1
Από την Κίνα με τσάι εδώ
**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου