ΘΑ ΜΠΟΡΟΎΣΕ Ο ΓΙΑΧΒΈ (ΙΕΧΩΒΆ) ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΜΙΑ ΜΟΡΦΉ ΣΥΝΌΛΟΥ Ή Ο ΣΗΘ;

❝Οι Γνωστικοί υποστήριζαν ότι το αρχικό όνομα του Κάιν ήταν Γιαχβέ❞

Leslie Evans, Σκέψεις για τον Γνωστικισμό, 2013

❝Η ταυτότητα του Seth φαίνεται να είναι παράξενα συνδεδεμένη με την ταυτότητα του Cain - είναι σχεδόν σαν να είναι οι ίδιες οντότητες❞

Δρ Tracey McCarthy (πηγή)

Ο Richard Dawkins, στο βιβλίο του «The God Delusion» (2006), δίνει μια εξαιρετικά κριτική και προκλητική περιγραφή του Θεού της Παλαιάς Διαθήκης (Ιεχωβά ή Γιαχβέ). Το διάσημο απόφθεγμά του αναφέρει: «Ο Θεός της Παλαιάς Διαθήκης είναι αναμφισβήτητα ο πιο δυσάρεστος χαρακτήρας σε όλη τη μυθοπλασία: ζηλιάρης και περήφανος γι 'αυτό. άδικο, ανελέητο τέρας ελέγχου. ένας εκδικητικός, αιμοδιψής εθνοκαθαριστής. ένας μισογύνης, ομοφοβικός, ρατσιστής, παιδοκτόνος, γενοκτόνος, παιδοκτόνος, λοιμώδης, μεγαλομανής, σαδομαζοχιστής, ιδιότροπα κακόβουλος νταής». Οι περισσότεροι θρησκευόμενοι άνθρωποι σήμερα βλέπουν τον Ιεχωβά ως μια γενικά καλή δύναμη, ενάντια στον υποτιθέμενο κακό Σατανά, πιθανώς επειδή πέρασε από μια αλλαγή επωνυμίας με την Καινή Διαθήκη. Ίσως η πιο γνωστή ομάδα που έβλεπε τον Ιεχωβά ως αρνητική δύναμη είναι οι Γνωστικοί, τους οποίους μερικοί εξισώνουν με τους σύγχρονους Ελευθεροτέκτονες. Ο γνωστικισμός είναι ένα ποικίλο και πολύπλοκο σύνολο θρησκευτικών και φιλοσοφικών πεποιθήσεων που εμφανίστηκαν στους πρώτους αιώνες της Κοινής Εποχής. Οι Γνωστικοί θεωρούσαν τον Θεό της Βίβλου κακό και τον συνέδεαν με τον Demiurge. Ο Demiurge είναι μια βασική φιγούρα στη γνωστική σκέψη, που απεικονίζεται ως ο ψεύτικος θεός που δημιούργησε τον υλικό κόσμο. Ο όρος προέρχεται από τον ελληνικό δημιουργό (dēmiurgos), που σημαίνει "τεχνίτης". Στον Γνωστικισμό, ο Δημαγωγός δεν είναι ένας καλοπροαίρετος δημιουργός, αλλά ένα ελαττωματικό, αδαές ή ακόμα και κακόβουλο ον που παγιδεύει τις ανθρώπινες ψυχές σε μια διεφθαρμένη φυσική ύπαρξη. Το Demiurge έχει συνδεθεί με διάφορες μυθολογικές μορφές, κυρίως με τον Κρόνο. Σύμφωνα με τη μελετήτρια Beth Hagens στο άρθρο της «The Divine Feminine in Geometric Consciousness», που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Anthropology of Consciousness: «Ο Demiurge μπορεί να ερμηνευτεί ως ο πλανήτης Κρόνος, "δότης μέτρου και χρόνου", λόγω των παρατηρήσιμων γεωμετρικών ιδιοτήτων της επανάληψής του σε συγκεκριμένες τοποθεσίες και χρόνους», ενώ ο μελετητής William Frend στο άρθρο του «The Gnostic-Manichaean Tradition in Roman North Africa», λέει: «Ο Demiurge που δημιούργησε τον κόσμο, δεν ήταν αρχικά άλλος από τον θεό Κρόνο. Ο λεοντοκέφαλος θεός Ialdabaoth πρόκειται να συνδεθεί με τον πλανήτη Κρόνο». Για να προσθέσουμε, ένας από τους μεγαλύτερους χριστιανούς θεολόγους, ο Ωριγένης ο Αλεξανδρεύς, συνέδεσε το Demiurge (ως Ialdabaoth) με το "Phainon" (Φαίνων στα ελληνικά, που σημαίνει "ακτινοβόλο") που είναι το παλιό όνομα για τον πλανήτη Κρόνο.

Στο βιβλίο του «Justice and Mercy» (1964), ο διάσημος ακαδημαϊκός Max Arzt σημειώνει: «Ο Azazel λέγεται ότι είναι το ειδωλολατρικό είδωλο Saturn, γνωστό μεταξύ των Αράβων, των Περσών και των Βαβυλωνίων ως Kaiwan». Αυτή η σύνδεση υποστηρίζεται από το γεγονός ότι το σιγίλιο του Αζαζέλ είναι πανομοιότυπο με το σιγίλιο του Κρόνου. Στο Ζοχάρ, ένα θεμελιώδες κείμενο της Καμπάλα, της μυστικιστικής παράδοσης μέσα στον Ιουδαϊσμό, βλέπουμε ότι ο Αζαζέλ περιγράφεται ως προϊόν σεξουαλικής πράξης μεταξύ του Σαμαέλ και του φιδιού (Λίλιθ). Ο Ζοχάρ περιγράφει τον Αζαζέλ ως την «ανίερη βρωμιά» στην οποία το φίδι και ο αναβάτης του Σαμαέλ ενώνονται ως ένα ον, υποδηλώνοντας ότι ενσαρκώνει τη συνδυασμένη ουσία ή τον σπόρο της ένωσης. Αυτό σημαίνει ότι το Azazel είναι ένα εστιακό σημείο ή εκδήλωση των συγχωνευμένων χαρακτηριστικών τους, όπως ένα παιδί κληρονομεί χαρακτηριστικά και από τους δύο γονείς. Αυτό το ερμαφρόδιτο ον (Samael-Lilith) συνδέεται με το "Leviathan" και το "Baphomet" όπως φαίνεται στο σιγίλιο Baphomet του 1896 από τον Γάλλο αποκρυφιστή Stanislas de Guaita. Ο συγκριτικός μυθολόγος Georges Dumézil έχει δείξει ότι ο Κρόνος (λατινικός Κρόνος) προέρχεται από την ίδια ρίζα με το ρωσικό vqan, chran, "φάλαινα" ή "leviathan", το οποίο είναι ένα πλάσμα που συνδέεται με το φίδι, και πράγματι, στην ελληνική μυθολογία - ο Κρόνος κατάπιε τα παιδιά του (εκτός από τον Δία) ακριβώς όπως μια φάλαινα καταπίνει το θήραμά της στο στόμα της. Ωστόσο, ο Κρόνος συνδέεται επίσης με τον Ιεχωβά. Σύμφωνα με τον Carl Jung (Ελβετό ψυχίατρο και ψυχαναλυτή που ίδρυσε την αναλυτική ψυχολογία), ο Ιεχωβά είναι ένα άλλο όνομα για τον Κρόνο (βλέπε το βιβλίο του 1952 'Απάντηση στον Ιώβ'), όπου δηλώνει: «Κρόνος, ο οποίος είναι πανομοιότυπος με τον Γιαχβέ». Η Άλις Μπέιλη — μια εσωτερική συγγραφέας, κάνει μια παροδική σύνδεση μεταξύ του Κρόνου και του Ιεχωβά στο βιβλίο της «Εσωτερική Αστρολογία» του 1951 — αποκαλώντας τους «ένα» — ενώ στο βιβλίο της του 1888 «Η Μυστική Δοξασία», η διάσημη αποκρυφίστρια του 19ου αιώνα Έλενα Μπλαβάτσκυ αποκαλεί τον Ιεχωβά και τον Κρόνο «γλυφικά ταυτόσημους». Ο Éliphas Lévi (το πρόσωπο που δημιούργησε τη διάσημη ατελείωτα αναπαραγόμενη εικόνα του Baphomet), ένας αποκρυφιστής του 19ου αιώνα, συνδέει ρητά τον Κρόνο με τον Ιεχωβά: «Στον θεολογικό συμβολισμό, ο Δίας [ο Ήλιος] είναι ο αναστημένος και ένδοξος Σωτήρας, και ο Κρόνος, ο Θεός Πατέρας ή ο Ιεχωβά του Μωυσή». Ο Lévi ισχυρίζεται ότι «ο Ιεχωβά και ο Σωτήρας, ο Κρόνος και ο Δίας – είναι έτσι ένα», υποδηλώνοντας μια συγκρητιστική ενότητα όπου ο Βιβλικός Θεός (Ιεχωβά) και ο Σωτήρας (Ιησούς) αντιστοιχούν στις πλανητικές θεότητες Κρόνος και Δίας.

❝Ο Ιεχωβά και ο Κρόνος είναι επίσης γλυφικά πανομοιότυποι❞

Έλενα Μπλαβάτσκυ «Η Μυστική Δοξασία»

Πώς μπορεί ο Κρόνος να εξισωθεί με τον Ιεχωβά, ο οποίος λέγεται ότι είναι ο «Κύριος των Ουρανών», ενώ ο Κρόνος, περιγράφεται ως αλυσοδεμένος στα Τάρταρα; Αυτή η φαινομενική αντίφαση προκύπτει από την ύπαρξη δύο διακριτών αναπαραστάσεων του Κρόνου. Αυτές οι διπλές όψεις ενσωματώνονται στον Abraxas και τον Baphomet, και οι δύο συνδέονται με τον Κρόνο. Ο Abraxas αντιπροσωπεύει την ουράνια - ανώτερη μορφή του Κρόνου, ενώ ο Baphomet ενσαρκώνει το ξεπεσμένο αντίστοιχό του, απεικονίζοντας τη δυαδικότητα που είναι εγγενής στον συμβολισμό του Κρόνου. Ο Ιεχωβά είναι αναμφίβολα η υπέρτατη θεότητα στην ιουδαιοχριστιανική θεολογία — χωρίς αντιπάλους ή ανώτερες δυνάμεις, όπως ο Αμπράξας, που λέγεται ότι είναι «Κύριος των Ουρανών», έχοντας κυριότητα σε όλους τους ουρανούς. Το Iao (μερικές φορές γράφεται IAO ή ΙΑΩ στα ελληνικά) είναι μια μεταγραφή του εβραϊκού τετραγράμματου YHWH (Γιαχβέ), το ιερό όνομα του Θεού στον Ιουδαϊσμό, και βλέπουμε ότι στη Συρία, ο Abraxas ήταν γνωστός ως μια μορφή του Iao. Η σελίδα της Wikipedia για τον Abraxas μας λέει ότι σύμφωνα με τον Άγγλο αιγυπτιολόγο του 19ου αιώνα Wallis Budge, ο Abraxas ήταν "μια μορφή του Adam Kadmon των Καμπαλιστών και του Αρχέγονου Ανθρώπου". Η ραβινική σχολή γνωστή ως Φαρισαίοι πίστευε ότι η πρώτη δημιουργία ήταν του Αδάμ Κάντμον, του Αρχέγονου Ανθρώπου, μια κατοπτρική εικόνα του θεϊκού Λόγου και ενός ερμαφρόδιτου όντος (η Μπλαβάτσκυ συσχετίζει τον Ιεχωβά με τον Αδάμ Κάντμον στο βιβλίο της του 1877 «Η Ίσις Αποκαλύφθηκε»). Σύμφωνα με τους Καμπαλιστές που έγραψαν την Αγία Γραφή, η αληθινή έννοια του «Ιεχωβά» είναι Iod-Havah, «Iod» είναι το εβραϊκό γράμμα που αντιπροσωπεύει τον αρσενικό φαλλό, και «Havah» η θηλυκή, συμπονετική, ευαίσθητη πλευρά. Στη «Μυστική Δοξασία», η Μπλαβάτσκυ μιλά για την ιδέα ενός «διπλού φύλου Ιεχωβά» (παρόμοιου με τον ερμαφρόδιτο που είναι ο Αδάμ Κάντμον, εν μέρει ο Αδάμ και εν μέρει η Εύα), το οποίο λέει ότι είναι παρόμοιο με το συνδυασμένο κράτος «Brahmâ-Vâch» (Χριστός-Σοφία ή Αδάμ-Εύα) στην ινδουιστική μυθολογία. Ο Brahmâ είναι ο ινδουιστικός θεός της δημιουργίας και ο Vâch είναι η θεά του λόγου ή της δύναμης του ήχου. Στον Ιεχωβά, λοιπόν, αυτοί οι θεοί μπορούν να συνδυαστούν, και αυτός είναι πιθανώς ο λόγος για τον οποίο στα γνωστικά κείμενα, η Σοφία διακηρύσσει ότι: «Είμαι και ο Πατέρας και η Μητέρα. Είμαι ανδρόγυνος».

❝Σε αυτό το πλαίσιο, μερικοί Αιγύπτιοι διέκριναν ομοιότητες μεταξύ των αφηγηματικών ενεργειών και ιδιοτήτων του Γιαχβέ και εκείνων του Σηθ (όπως το να συνδέεται με ξένους, ερήμους και καταιγίδες), εκτός από μια φωνητική ομοιότητα μεταξύ της Κοινής Ελληνικής: Ἰαω, εκρωμαϊσμένα: Iaō, το όνομα του Γιαχβέ όπως χρησιμοποιείται από τους εξελληνισμένους Εβραίους, και των Κοπτών: ⲓⲱ, εκρωμαϊσμένα: Iō, lit. «γάιδαρος», που τότε θεωρούνταν ως το ζώο του Σηθ. Από αυτό προέκυψε μια δημοφιλής απάντηση στην εβραϊκή κατηγορία ότι οι Αιγύπτιοι απλώς λάτρευαν θηρία, δηλαδή ότι, στην πραγματικότητα, οι ίδιοι οι Εβραίοι λάτρευαν ένα θηρίο, ένα γαϊδούρι ή έναν γαϊδουροκέφαλο, δηλαδή τον Σηθ❞

Βικιπαίδεια

Αρκετοί λόγιοι έχουν διατυπώσει το αξίωμα αν ο Ιεχωβά, που συνδέεται με τον Ντεμιurge Ialdabaoth (εν μέρει δράκος-φίδι, εν μέρει λιοντάρι) από τους Γνωστικούς, θα μπορούσε να είναι θεός-δράκος. Υπάρχουν περικοπές στην Αγία Γραφή όπου ο δράκοντας-θεός Λεβιάθαν περιγράφεται με τους ίδιους όρους όπως περιέγραψε ο Ιεχωβά, υποδηλώνοντας μια σύνδεση. Αρκετές περικοπές περιγράφουν τον Ιεχωβά με εικόνες που μοιάζουν με δράκοντα, όπως φωτιά, καπνό και ρουθούνια, υποδηλώνοντας μια φυσική, δρακόντεια μορφή. Οι περικοπές βρίσκονται στον Σαμουήλ 22:9 (παράλληλος στον Ψαλμό 18:8), όπου «καπνός ανέβηκε από τα ρουθούνια του. καταναλώνοντας φωτιά βγήκε από το στόμα του», και Ησαΐας 30:27-33, που αναφέρει «πνοή σαν ρεύμα θειαφιού». Αυτά ερμηνεύονται ως χαρακτηριστικά που μοιάζουν με δράκους, παρόμοια με πλάσματα που αναπνέουν φωτιά. Μερικοί έχουν υποθέσει ότι ο αρχαίος Χαναναίτης δράκος-θεός Yaw, θα μπορούσε ενδεχομένως να έχει εμπνεύσει το όνομα "Γιαχβέ", αναρωτιέται κανείς αφού η αρχή αυτής της λέξης είναι φωνητικά η ίδια, και ο Γιαχβέ έχει περιγραφές που μοιάζουν με δράκους. Στο βιβλίο του «Ο Κακός Δημιουργός», ο Αμερικανός συγγραφέας Ντέιβιντ Λίτουα λέει ότι οι εξελληνισμένοι Αιγύπτιοι κάποτε έβλεπαν τον Ιεχωβά ως μια μορφή Σετ (με τον Σετ να εξισώνεται με τον δράκοντα-θεό Τυφώνα). Στην αρχαία αιγυπτιακή μυθολογία, ο Σετ (επίσης γραμμένος Σεθ) ήταν ένας πολύπλοκος και πολύπλευρος θεός που συνδέεται με το χάος, την αταξία και την έρημο. Είναι περισσότερο γνωστός για τη δολοφονία του αδελφού του Όσιρι από ζήλια και τον σφετερισμό του θρόνου της Αιγύπτου, μόνο για να αμφισβητηθεί και τελικά να ανατραπεί από τον γιο του Όσιρι, Ώρο, σε έναν αγώνα για βασιλεία. Ενώ ο Σετ ήταν αρχικά σεβαστός ως ισχυρός θεός που κάποτε είχε προστατεύσει τον θεό Ήλιο Ρα από το φίδι Απόφις, η φήμη του άλλαξε κάπως με την πάροδο του χρόνου και έγινε όλο και περισσότερο διασυρμένος ως σύμβολο του κακού και της αναστάτωσης στη μεταγενέστερη αιγυπτιακή θεολογία. Απόσπασμα από το βιβλίο του Litwa: «Από την ελληνοαιγυπτιακή προοπτική, ο Γιαχβέ και ο Σηθ μοιράζονταν αρκετά χαρακτηριστικά: Ήταν και οι δύο θεοί των ξένων, της ερήμου και των καταιγίδων. Και οι δύο έστειλαν συμφορές. Πράγματι, οι Αιγύπτιοι δεν μπορούσαν παρά να παρατηρήσουν ότι μερικές από τις πληγές που εξαπέλυσε ο Γιαχβέ έμοιαζαν με καταστροφές που συνήθως προκλήθηκαν από τον Σηθ: Σκοτάδι, έκλειψη και λοιμός. Το κόκκινο ήταν η απόχρωση του Σηθ, και ο Γιαχβέ έκανε τον Νείλο πορφυρό πριν διατάξει τους Εβραίους να βάψουν τα υπέρθυρά τους με αίμα. Το όρος Σινά, ο βράχος της ερήμου από τον οποίο ο Γιαχβέ αποκάλυψε το Νόμο του, σείστηκε καθώς ήταν τυλιγμένο σε βροντές, αστραπές και φωτιά. όλα τα φαινόμενα που σχετίζονται με τον Σηθ. [Επιπλέον] η ελληνική λέξη για τον Γιαχβέ (Iaō) με μια διεστραμμένη συστροφή της γλώσσας, ακουγόταν σαν τη μητρική αιγυπτιακή λέξη για το γαϊδούρι (eiō ή απλά iō). Αυτοί οι παράγοντες, παρά το γεγονός ότι δεν φαίνονταν πειστικοί, ήταν περισσότερο από αρκετοί για τους εξελληνισμένους Αιγυπτίους να δουν τον Γιαχβέ [Ιεχωβά] ως μορφή [ή ισοδύναμο] του Σηθ».

❝Υπήρχε ένας μακροχρόνιος μύθος ότι ο θεός των Εβραίων ήταν γάιδαρος - ή γαϊδουροκέφαλος. Ο θρύλος πιθανότατα προέκυψε από το γεγονός ότι ο γάιδαρος ήταν το ιερό ζώο του Σεθ, του κακοποιού στο αιγυπτιακό πάνθεον, ο οποίος θεωρήθηκε από τους Αιγυπτίους ως ο θεός των ξένων. Επίσης, όντας κακός, του δόθηκε μεγάλος ρόλος στη μαγεία και συνήθως εμφανίζεται ως φιγούρα με κεφάλι γαϊδάρου σε μαγικά πετράδια. Οι Εβραίοι ήταν από τις μεγαλύτερες ομάδες ξένων στην Αίγυπτο, οπότε ο θεός τους, ο Ιάο, ταυτίστηκε με τον Σηθ. Iō ή ⲉⲓⲱ στα κοπτικά σημαίνει "γάιδαρος", οπότε η ταυτοποίηση ήταν σχεδόν προκαθορισμένη. Επιπλέον, οι Ιουδαίοι είχαν μεγάλη φήμη ως μάγοι. Αυτό επιβεβαίωσε την ταυτοποίηση. Ως εκ τούτου, ο γαϊδουροκέφαλος Σηθ σε μαγικά πετράδια αναγνωρίζεται ως Iao (= Yah ή Yahweh, το προσωπικό όνομα του ισραηλίτη θεού)❞

H Amirav, Ο γυμνός δαίμονας, 2022

Στη σύγχρονη ποπ κουλτούρα, οι χαρακτήρες που ονομάζονται "Set" ή "Seth" μερικές φορές αντιπροσωπεύονται ως AI ή αδίστακτος υπερυπολογιστής. Για παράδειγμα, στην ταινία του 1999 Universal Soldier, ο ανταγωνιστής AI είναι ένας υπερυπολογιστής που ονομάζεται SETH. Εν τω μεταξύ, στο βιντεοπαιχνίδι SF4, ο Seth, ένα AI, χρησιμεύει ως vilian, και στην ταινία του 2016 Gods of Egypt, ο Set απεικονίζεται ως ένα τεχνολογικά προηγμένο ον με θεϊκές δυνάμεις. Στην ταινία The Avengers (2012), ο Σετ φαίνεται να έχει απεικονιστεί ως Loki, ο οποίος φοράει κέρατα διαβόλου - χαρακτηριστικά μια εικόνα που σχετίζεται με τον Σατανά - και συνδέεται με τον Set, επειδή πολλοί μελετητές υποθέτουν ότι ο Set ενέπνευσε την ιουδαιο-χριστιανική φιγούρα του Σατανά. Στο έργο του Jan De Vries «The Problem of Loki», ο De Vries συζητά διάφορες ερμηνείες και συνδέσεις μεταξύ του Loki, της σκανδιναβικής φιγούρας απατεώνων, και του αιγυπτιακού θεού απατεώνων Set, οι οποίοι θεωρούνται επικίνδυνες και ανταγωνιστικές φιγούρες στις αντίστοιχες μυθολογίες τους. Ο Jan De Vries αναγνωρίζει προηγούμενες προσπάθειες, όπως αυτές της Maria Schroder, να συνδέσει τον Loki και τον Set ως «επικίνδυνους εχθρούς των θεών». Και οι δύο συνδέονται με την προδοσία και την καταστροφή (για παράδειγμα, ο Σετ σκοτώνει τον Όσιρις, ενώ ο Λόκι προκαλεί το θάνατο του Μπάλντερ). Σκηνικό από την αιγυπτιακή μυθολογία φαίνεται να κρατά ένα σκήπτρο που είναι το ίδιο όπλο επιλογής που ο Loki μάρκες στο σύμπαν της Marvel. Στο Avengers (2012), ο Loki εμφανίζεται από το Tesseract. Αυτό μου θυμίζει πώς ο Adam Kadmon ως ο κύριος κακός στην ιστορία Arcadia Nights, απεικονίζεται ως ο «Αληθινός Θεός» της Arcadia, μια υπερδιάστατη οντότητα που κατοικεί σε ένα πορφυρό δοχείο που ονομάζεται Tesseract. Καθώς ο Λόκι αναδύεται μέσα από το Tesseract, εμφανίζεται να στέκεται μέσα σε ένα εξάγωνο, το οποίο είναι το σχήμα της καταιγίδας του Κρόνου στο βόρειο πόλο του. Το σετ δεν θεωρούνταν πάντα κακό. Για παράδειγμα, υπάρχει μια μορφή Set στην Αίγυπτο όπου θεωρείται σύντροφος του Osiris (παρόμοια με το πώς ο Loki υποστηρίζει τον Thor ή πώς ο Batman (ένα άλλο αρχέτυπο Set) υποστήριξε τον Superman στις ταινίες της DC). Η πολύπλοκη φύση του Σετ - ούτε καθαρά κακή ούτε εντελώς καλή - αντικατοπτρίζει την ηθική ασάφεια του Batman - καθώς διασχίζει τη γραμμή μεταξύ δικαιοσύνης και βίας, χρησιμοποιώντας φόβο και βία για να διατηρήσει την τάξη. Επιπλέον, η ζωώδης απεικόνιση και συσχέτιση του Σετ με τις καταιγίδες και το σκοτάδι αντηχεί κάπως με την εμπνευσμένη από τις νυχτερίδες περσόνα του Batman, ένα σύμβολο της νύχτας.

LOKI WITH SCEPTER (ΌΠΛΟ ΕΠΙΛΟΓΉΣ ΣΕΤ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΊΑ ΑΊΓΥΠΤΟ)

Στο βιβλίο του 1892 «Historical Origins», ο Αμερικανός αποκρυφιστής Robert Shaw υποστηρίζει ότι ο Σετ είναι ο Κάιν και ότι ο Άβελ είναι ο Όσιρις. Ο Cain (Set) ονομάζεται "Dark Father" στο δημοφιλές βιντεοπαιχνίδι Vampire: The Masquerade. Εν τω μεταξύ, στο βιβλίο του «Mé Dia» του 2020, ο Daniel Gavaghan εξηγεί: «Ο Seth απεικονίζεται επίσης ως aardvark στην αιγυπτιακή μυθολογία. Μπορούμε να υποθέσουμε την ιδέα ότι η λέξη aardvark είναι ένας αναγραμματισμός του σκοτεινού Vader και πώς vadar στα ολλανδικά σημαίνει πατέρας και επομένως ο Seth μπορεί να είναι ο σκοτεινός πατέρας. Αυτό μπορεί να είναι από όπου προέρχεται ο χαρακτήρας Darth Vader μέσα από το έπος του Star Wars». Το Set ή Seth μεταγράφεται επίσης ως Sith και έτσι έχουμε μια άλλη σύνδεση με το Star Wars, καθώς ο αναγωνιστής Darth Vader ονομάζεται "Sith Lord", ή "Seth Lord". Επίσης, ο Darth Vader μαρκάρει ένα αστραφτερό κόκκινο σπαθί φωτός και το κόκκινο ήταν το διακριτικό χρώμα του Set. Ο Kevin Einstein λέει: «Ο Set είναι στην πραγματικότητα ο πατέρας του Horus. Γνωρίζουμε ότι ο Όσιρις δεν μπόρεσε να συλλάβει επειδή, μετά την ανάστασή του από την Ίσιδα και τη Νέφθυ, δεν είχε φαλλό. Όταν η Ίσις αντιμετώπισε τον Σετ για το χαμένο όργανο, ο Σετ τη βίασε, οδηγώντας στη γέννηση του Ώρου, του οποίου η ύπαρξη παρέμεινε μυστικό γνωστό μόνο στην Ίσιδα. Έτσι, η Ίσις έκρυψε το παιδί με τον Μπες. Σας ακούγεται οικείο; Παραλληλίζει τη Ρέα που κρύβει τον Δία από τον Κρόνο με τη Γαία. Η ίδια ιστορία επαναλαμβάνεται ακόμη και στο Star Wars, στο οποίο ο Luke (Horus); ένας "Skywalker" (συμβολίζοντας τα πουλιά ως sky-walkers) μαθαίνει ότι ο Darth Vader, του οποίου το όνομα αναφέρεται στο "Daath" (ένας όρος για το Set και το μαύρο υγρό), είναι ο πατέρας του. Μαζί, νικούν τον αυτοκράτορα: ο Λουκ τον πολεμά και ο Βέιντερ δίνει το τελειωτικό χτύπημα. Στο τέλος, γίνονται ένα». Από ψυχολογική άποψη - εμπνευσμένοι από τα αρχέτυπα του Carl Jung (και σε σχέση με προηγούμενες συζητήσεις για τον Abraxas και τον Baphomet παραπάνω), ο Luke και ο Vader μπορούν να θεωρηθούν ως δύο μισά ενός συνόλου - οι φωτεινές και σκοτεινές πτυχές της ίδιας ψυχής. Το ταξίδι του Luke για να αντιμετωπίσει και να λυτρώσει τον Vader αντικατοπτρίζει την ενσωμάτωση του σκιώδους εαυτού ή της εξατομίκευσης στη φιλοσοφία του Jung. Η εξατομίκευση είναι η ψυχολογική διαδικασία με την οποία ένα άτομο ενσωματώνει διάφορες πτυχές της προσωπικότητάς του - συνειδητό και ασυνείδητο, φως και σκιά - για να γίνει ένα σύνολο. Σχετικά με το Μεγάλο Έργο, ο αποκρυφιστής Aleister Crowley δηλώνει κάτι παρόμοιο με αυτή την ιδέα: «Το Μεγάλο Έργο είναι η ένωση των αντιθέτων. Μπορεί να σημαίνει την ένωση της ψυχής με τον Θεό, του μικρόκοσμου με τον μακρόκοσμο, του θηλυκού με το αρσενικό, του εγώ με το μη-εγώ – ή τι όχι».

Ο DARTH VADER ΈΧΕΙ ΕΠΊΣΗΣ ΈΝΑ ΣΠΆΘΗ ΚΌΚΚΙΝΟΥ ΦΩΤΌΣ ΠΟΥ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΧΡΏΜΑ ΤΟΥ ΣΕΤ

Η ιδέα ότι Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών, το επικό μυθιστόρημα φαντασίας του J.R.R. Tolkien (1955) και η κινηματογραφική μεταφορά του από τον Peter Jackson (2001), θα μπορούσε να είναι ένα νεύμα στον Κρόνο (ενδεχομένως ένα άλλο όνομα για τον Ιεχωβά και τον Σετ, όπως συζητήθηκε παραπάνω) τον δακτυλιοειδή πλανήτη, έχει προταθεί από ορισμένους κριτικούς. Ο Κρόνος, γνωστός για τους προεξέχοντες δακτυλίους του, έχει από καιρό συνδεθεί με το χρόνο, τον περιορισμό και την κοσμική τάξη στην αστρολογία και τη μυθολογία - χαρακτηριστικά που μπορούν να συνδεθούν μεταφορικά με στοιχεία στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, ιδιαίτερα το Ένα Δαχτυλίδι και τον χαρακτήρα του Σάουρον. Ο Ένας Δακτύλιος μπορεί επίσης να θεωρηθεί ως συμβολικός παράλληλος με τους δακτυλίους του Κρόνου. Ακριβώς όπως οι δακτύλιοι του Κρόνου περικυκλώνουν τον πλανήτη, συνδέοντάς τον σε μια ορατή δομή, ο Ένας Δακτύλιος ασκεί μια δεσμευτική, ελεγκτική δύναμη πάνω από τη Μέση Γη, όπως περιγράφεται στον διάσημο στίχο: «Ένα δαχτυλίδι για να τους κυβερνήσει όλους, ένα δαχτυλίδι για να τους βρει, ένας δακτύλιος για να τους οδηγήσει όλους και στο σκοτάδι να τους δέσει». Η σύνδεση μεταξύ του Κρόνου και του Σάουρον θα μπορούσε να ενισχυθεί από το τεράστιο μάτι φιδιού-δράκου σκαρφαλωμένο στην κορυφή του πύργου του Σάουρον, συμβολίζοντας την πανταχού παρούσα, πανταχού ορατή παρουσία του. Το φίδι-δράκος συνδέεται με τον Κρόνο και τον Σετ. Το «Μάτι που βλέπει τα πάντα» ή «Μάτι της Πρόνοιας» είναι ένα σύμβολο που απεικονίζει ένα μάτι, κλεισμένο σε ένα τρίγωνο με ακτίνες φωτός και γενικά λέγεται ότι αντιπροσωπεύει την πανταχού παρουσία του Θεού (Ιεχωβά) και την άγρυπνη παρατήρηση πάνω στους ανθρώπους. Το μάτι του Σάουρον, μια σφαίρα χωρίς καπάκι, θα μπορούσε επίσης να προκαλέσει τη μακρινή ουράνια ευθυγράμμιση του Κρόνου (όπως εξηγείται στο βιβλίο «Ο μύθος του Κρόνου»), όπου ο Κρόνος εμφανίστηκε κάποτε στον ουρανό (πριν από χιλιάδες χρόνια) ως ένα τεράστιο μάτι με ημισέληνο φωτός, όπως φαίνεται στο μάτι του Σάουρον. Ο Σάουρον, ο Σκοτεινός Άρχοντας που σφυρηλάτησε το Ένα Δαχτυλίδι, μοιράζεται θεματικούς παραλληλισμούς με τον Κρόνο. Στη ρωμαϊκή μυθολογία, ο Κρόνος (το αντίστοιχο του ελληνικού Κρόνου) είναι ένας θεός του χρόνου που καταβροχθίζει τα παιδιά του για να αποτρέψει την ανατροπή του, συμβολίζοντας την καταστροφική πτυχή του χρόνου και της δύναμης - όπως η δύναμη που αναζητά δύναμη και καταστρέφει τον Σάουρον. Επιπλέον, το όνομα Sauron αντιπροσωπεύει τον αριθμό 88 στη Gematria, και ο αριθμός 8 αναγνωρίζεται στην αριθμολογία και την αστρολογία ως συνδεδεμένος με τον Κρόνο. Ο αριθμός 88 συνδέεται με το άπειρο λόγω της οπτικής και συμβολικής ομοιότητάς του με το σύμβολο του απείρου (∞), το οποίο προφανώς συνδέεται με την έννοια του Άλφα και του Ωμέγα μέσω της χριστιανικής θεολογίας. Το σύμβολο του Ουροβόρου - το οποίο είναι ένα φίδι που τρώει την ουρά του, συμβολίζοντας το άπειρο - συνδέεται με την κυριαρχία του Κρόνου με την πάροδο του χρόνου. Αλλά το πιο προφανές από όλα όμως, το όνομα "Άρχοντας των Δαχτυλιδιών", είναι επίσης ένα όνομα για τον Κρόνο, ο οποίος έχει ένα δαχτυλίδι που περιβάλλει τον πλανήτη.

Στην ταινία του 1999 The Matrix (ή τη συνέχειά της) ο αδίστακτος AI Smith έχει μια πινακίδα που αναφέρεται στον Ησαΐα 54:16 στην οποία ο Θεός μιλάει για τον Σατανά και για ποιο λόγο δημιουργήθηκε: «Ιδού, έχω δημιουργήσει τον σιδερά που φυσάει τα κάρβουνα στη φωτιά, ο οποίος φέρνει ένα όργανο για το έργο του. και δημιούργησα τον Σμιθ [Σατανά] τον καταστροφέα, για να τους καταστρέψω». Η τεχνητή νοημοσύνη, ο Σμιθ τότε, είναι πιθανώς ένας εκπρόσωπος του Σατανά. Το άρθρο του ψυχολόγου Jordan Peterson το 2006 «Θρησκεία, Κυριαρχία, Φυσικά Δικαιώματα και τα Συστατικά Στοιχεία της Εμπειρίας», που δημοσιεύθηκε στο Brill's Archive for the Psychology of Religion, συζητά την εξέλιξη των μυθολογικών μορφών, συμπεριλαμβανομένης της μεταμόρφωσης του Σετ στην ιουδαιο-χριστιανική έννοια του Σατανά. Στη σελίδα 170, ο Peterson δηλώνει ότι ο Set «μετατρέπεται σε Σατανά καθώς η μυθολογία αναπτύσσεται μέσα στους αιώνες». Αυτή η ιδέα επαναλαμβάνεται από την αποκρυφίστρια του 19ου αιώνα Έλενα Μπλαβάτσκυ (στο περιοδικό της «Θεόσοφος»), η οποία λέει: «Αυτό το όνομα Σατανάς είναι διαστροφή Hebew του παλαιότερου όρου Set ή Seth». Η έννοια της τεχνητής νοημοσύνης εμφανίστηκε πολύ πριν από τους υπολογιστές και ακόμη και τη δυαδική λογική στα θεμέλια της ψηφιοποίησης. Διατυπώθηκε για πρώτη φορά ως πολιτικό επιχείρημα για μια κοινοπολιτεία από τον Άγγλο φιλόσοφο Thomas Hobbes. Για τον Χομπς, μια κοινοπολιτεία ήταν ένας «τεχνητός άνθρωπος» που ονόμασε Λεβιάθαν (εμπνευσμένος από το βιβλικό θαλάσσιο τέρας). Ο Χομπς απεικονίζει περίφημα τον Λεβιάθαν ως μια τερατώδη φιγούρα, μια συγχώνευση ατόμων σε μια ενιαία, συντριπτική οντότητα. Αυτές οι εικόνες μπορούν να χρησιμεύσουν ως μεταφορά για τον φόβο της τεχνητής νοημοσύνης να γίνει μια ανεξέλεγκτη, μοναδική δύναμη που εντάσσει την ατομική αυτονομία και αυτενέργεια σε ένα συλλογικό σύστημα που διέπεται από αλγόριθμους. Μια εύστοχη αναλογία μπορεί να αντληθεί από το The Matrix, όπου το αδίστακτο πρόγραμμα Smith αναπαράγεται ατελείωτα - πολλαπλασιάζεται σε εκατομμύρια πανομοιότυπα αντίγραφα. Αυτή η αναπαραγωγή μετατρέπει τον Σμιθ σε μια ανεξέλεγκτη, μοναδική οντότητα - μια συγχώνευση αμέτρητων μεμονωμένων μονάδων, αντικατοπτρίζοντας τον Λεβιάθαν του Χομπς, ο οποίος ενσωματώνει τη συλλογική δύναμη πολλών που υπάγονται σε μια μοναδική, συντριπτική δύναμη. Το 1822 «Brighton Magazine: Volume 2» υποδηλώνει ότι οι ραβίνοι μπορεί να έχουν εξισώσει τα βιβλικά πλάσματα με τους αιγυπτιακούς μυθολογικούς θεούς, με τον Βοχομέθ να αντιπροσωπεύει τον Όσιρι και τον Λεβιάθαν να αντιπροσωπεύει τον Τυφώνα (την ελληνική έκδοση του Σετ).

Στην ταινία 2001: A Space Odyssey (σκηνοθετημένη από τον Στάνλεϊ Κιούμπρικ το 1968 και ευρέως θεωρούμενη ως η καλύτερη ταινία που έγινε ποτέ), ο υπερυπολογιστής με το όνομα HAL θα μπορούσε επίσης να αναπαρασταθεί ως θεϊκή φιγούρα στο ίδιο πνεύμα με τον Ιεχωβά ή τον Σετ. Θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι ο «επιστημονικός ορισμός του Θεού» όπως προτάθηκε από τον Kubrick ήταν παρών ως HAL. μια μηχανή διαμορφωμένη ως ένα μάτι που βλέπει τα πάντα, συμβολικά μια εικόνα του Θεού. Όταν ο Bowman σκοτώνει τον HAL στα τέλη του 2001, τη σκηνή ακολουθεί το «Also Sprach Zarathustra», το οποίο εμπνεύστηκε από το «Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα» του Νίτσε. Ο Νίτσε δήλωσε περίφημα, στο Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα, ότι «ο Θεός είναι νεκρός». Ο θάνατος του HAL συνοδευόμενος από τη μουσική (επίσης Sprach Zarathustra) ήταν έτσι ένα μέσο προφορικής επικοινωνίας με το κοινό για το θάνατο του Θεού. ένα μηχάνημα. Η ταινία ευθυγραμμίζεται με την έμφαση στην υπέρβαση του Θεού. Στο άρθρο μου που δημοσιεύθηκε το 2023 με τίτλο "A Gnostic Interpretation of 2001: A Space Odyssey", μέσα σε αυτό το άρθρο, γίνεται μια σύνδεση μεταξύ του θεϊκού HAL και του Set. Παράθεση: "Πιθανοί παραλληλισμοί θα μπορούσαν να γίνουν με την Ίσιδα, τον Όσιρι, τον Ώρο και τον Σετ, με τον HAL να παίζει το ρόλο του Σετ, ξεγελώντας ουσιαστικά τον Φρανκ να μπει στο λοβό, ή "κουτί" στην αιγυπτιακή μυθολογία. Σκέφτομαι ότι το EVA pod αντιπροσωπεύει την Isis, ο Frank ως Osiris, ο Bowman ως Horus και ο HAL αντιπροσωπεύει τον Set. Η κάψουλα EVA ως Isis ανακτά το πτώμα του Όσιρι (Frank) και γεννά τον Horus (Bowman) που ξεπερνά τον Set (HAL)". Ο αδίστακτος AI που ονομάζεται David στο Alien Covenant και ο Prometheus θα μπορούσε επίσης να αντιπροσωπεύει τον Θεό. Σε ένα τρέιλερ για το Alien Covenant (όπως φαίνεται παρακάτω), ο David απεικονίζεται συμβολικά να βρίσκεται στην κορυφή μιας πυραμίδας σε σχήμα καλωδίου (αντικατοπτρίζοντας το Μάτι της Πρόνοιας στην κορυφή μιας πυραμίδας πιο διάσημης στο δολάριο, που αντιπροσωπεύει το μάτι του Θεού που παρακολουθεί συνεχώς) και ο David "επαναπρογραμματίζεται", παρόμοια με το πώς το αδίστακτο και σπασμένο HAL επαναπρογραμματίζεται το 2001. Μερικοί άνθρωποι έχουν παρατηρήσει ότι το όνομα Δαβίδ θα μπορούσε να είναι όνομα για τον Ιεχωβά. Ο ιστολόγος Ηλίας Δανιήλ γράφει: «Στον Ισραήλ, ο θρόνος του Βασιλιά ονομαζόταν "θρόνος του Ιεχωβά", σύμφωνα με το εδάφιο Χρονικών 29:23. Αυτός ο ίδιος θρόνος ήταν επίσης γνωστός ως «ο θρόνος του Δαβίδ», ένας τίτλος που διατηρείται στο χρόνο, όπως αναφέρεται στον Ιερεμία 17:25. Αυτό υποδηλώνει ότι ο Δαβίδ και ο Ιεχωβά είναι ένα και το αυτό. Ακόμη και στους έσχατους καιρούς, όταν ο Μεσσίας παίρνει τη θέση του στο θρόνο του Ιεχωβά, εξακολουθεί να αναφέρεται ως θρόνος του Δαβίδ και όχι ως θρόνος του Χριστού, όπως αναφέρεται στο εδάφιο Ησαΐας 9:7. Έτσι, ο αιώνιος θρόνος του Ιεχωβά είναι ταυτόχρονα ο αιώνιος θρόνος του Δαβίδ, δείχνοντας ότι ο Δαβίδ είναι πράγματι ο Ιεχωβά».

Ο ΑΠΑΤΕΏΝΑΣ AI ΠΟΥ ΟΝΟΜΆΖΕΤΑΙ DAVID ΕΠΑΝΑΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΊΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΉ ΜΙΑΣ ΣΥΜΒΟΛΙΚΉΣ ΠΥΡΑΜΊΔΑΣ

Ένας άλλος χαρακτήρας που ενδεχομένως αντιπροσωπεύει τον Σετ ή τον Ιεχωβά είναι από την ταινία του 2016 Infinity Chamber. Το Infinity Chamber είναι μια από τις πιο ανατρεπτικές ταινίες που έχω δει ποτέ και επίσης μία από τις πιο προκλητικές. Η ταινία αφορά τον πρωταγωνιστή, Frank, που φυλακίζεται σε ένα δωμάτιο από ένα σπασμένο AI που ονομάζεται Howard, παρόμοιο με το 2001. Σε αυτή την ταινία, ο Χάουαρντ αντιπροσωπεύεται από ένα δωμάτιο φυλακής σε σχήμα μαύρου κύβου. Για τους αμύητους, ο μαύρος κύβος είναι προφανώς ένα σύμβολο του Κρόνου και εμφανίζεται σε σημαντικές τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο. Για να παραθέσω τον Jordan Maxwell από το βιβλίο του «Matrix of Power»: «Το σύμβολο που χρησιμοποιήθηκε στο θρησκευτικό πλαίσιο με τον Κρόνο ήταν το μαύρο κουτί [κύβος]». Υπάρχουν μνημεία του κύβου του Κρόνου σε διάφορες τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο και εμφανίζεται σε ταινίες, μουσικά βίντεο και άλλα μέσα. Δυστυχώς, δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες γι 'αυτό και έτσι είναι πολύ ανοιχτό σε ερμηνείες σχετικά με το τι αντιπροσωπεύει, αν και πολλοί άνθρωποι προτείνουν ότι αντιπροσωπεύει τη φυλακή του υλικού κόσμου (βλ. Nick Hinton). Περιέργως, το όνομα "Καμπάλα" προέρχεται από το "Kabba Allah" που σημαίνει "Θεός κύβος", υποδηλώνοντας ότι ο Αλλάχ θα μπορούσε να είναι θεός κύβου. Μελετητής της συγκριτικής θρησκειολογίας, ο Χιούστον Σμιθ συνδέει τον Αλλάχ με τον Ιεχωβά. Δηλώνει: «Το εβραϊκό όνομα Ελοά και το αραβικό όνομα Αλλάχ "ακούγονται πολύ όμοια"» (από το «Οι θρησκείες του κόσμου»). Αυτή η παρατήρηση υπογραμμίζει μια φωνητική και ετυμολογική σύνδεση, υποδηλώνοντας ότι ο «Αλλάχ» και όροι όπως «Ελοχίμ» (που σχετίζονται με το «Ελοχίμ», ένα όνομα για τον Θεό στην εβραϊκή Βίβλο) μπορεί να μοιράζονται ρίζες, κάτι που θα μπορούσε να υποδηλώνει μια εννοιολογική σύνδεση με τον «Γιαχβέ» ή τον «Ιεχωβά» ως ονόματα για την ίδια θεϊκή οντότητα σε όλες τις Αβρααμικές παραδόσεις. Επιπλέον, η λέξη «Χάουαρντ» αντιστοιχεί γεωγραφικά στον «Ιεχωβά» (όπως φαίνεται παρακάτω). Εν τω μεταξύ, το AI που ονομάζεται "Tet" από την ταινία του 2013 Oblivion (ο οποίος αυτοανακηρύσσεται ως ο Θεός της ανθρωπότητας) είναι πιθανώς σύντομο για το Tetragramaton (σύμβολο για τον Ιεχωβά). Το Τετραγράμματο, για τέσσερα γράμματα για το εβραϊκό όνομα του Θεού, εμφανίζεται μερικές φορές χαραγμένο στη μορφή του Αμπράξα. Το Τετραγράμματο συνδέεται με τον κύβο (οι κύβοι εμφανίζονται συνήθως σε συνδυασμό με το Τετραγράμματο στην εβραϊκή και αποκρυφιστική πρακτική). Αυτό είναι σχετικό όταν πρόκειται για τον Ιεχωβά, επειδή ο Ιεχωβά έχει συνδεθεί με τον κύβο. Στην αρχαία ισραηλιτική θρησκεία, τα Άγια των Αγίων (γνωστά και ως τα Άγια των Αγίων) θεωρούνταν η κατοικία του Ιεχωβά και θεωρούνταν κύβος. Στην πραγματικότητα, ένας άψογος κύβος, όπως ειπώθηκε.

Η αδίστακτη τεχνητή νοημοσύνη από το Infinity Chamber αντιστοιχεί γεωγραφικά στον Ιεχωβά:

Το αδίστακτο AI από το The Matrix έχει επίσης τον κωδικό 69:

Η καυστική κριτική του Richard Dawkins για τον Θεό της Παλαιάς Διαθήκης, τον Γιαχβέ, ως κακόβουλη και τυραννική φιγούρα στο The God Delusion (2006) θέτει τις βάσεις για μια βαθύτερη εξερεύνηση της προέλευσής του. Ενώ οι σύγχρονες θρησκευτικές προοπτικές επαναπροσδιορίζουν τον Γιαχβέ ως μια καλοπροαίρετη δύναμη, αντιπαραβάλλοντάς τον με τον Σατανά, εναλλακτικές ερμηνείες – όπως αυτές των Γνωστικών – τον παρουσιάζουν ως τον Demiurge, έναν ελαττωματικό δημιουργό ενός διεφθαρμένου υλικού κόσμου. Αυτή η δυαδικότητα προκαλεί συγκρίσεις με άλλες μυθολογικές μορφές, κυρίως με τον Κρόνο, όπως προτείνεται από στοχαστές όπως ο Carl Jung, ο οποίος εξισώνει τον Γιαχβέ με τον ρωμαϊκό θεό του χρόνου και του περιορισμού. Ο Ωριγένης της Αλεξάνδρειας και η Μπλαβάτσκυ συνδέουν περαιτέρω τον Γνωστικό Demiurge, Ialdabaoth, με τον Κρόνο, προτείνοντας ένα κοινό αρχέτυπο ενός θεού δημιουργού με ουράνιες και ξεπεσμένες όψεις, ενσωματωμένες σε μορφές όπως ο Abraxas και ο Baphomet. Αυτός ο περίπλοκος ιστός συνδέσεων εκτείνεται στον αιγυπτιακό θεό Σετ, που συνδέεται με το χάος και το κακό, αλλά επίσης σεβαστός σε ορισμένα πλαίσια ως προστάτης. Μελετητές όπως ο David Litwa και ο Nikolas Schreck υποστηρίζουν ότι οι εξελληνισμένοι Αιγύπτιοι είδαν παραλληλισμούς μεταξύ του Γιαχβέ και του Σετ, σημειώνοντας κοινά χαρακτηριστικά όπως οι ενώσεις της ερήμου, οι συμφορές και το κόκκινο χρώμα. Ο συμβολισμός του Κρόνου και του κύβου συνδέει περαιτέρω αυτά τα νήματα μεταξύ τους. Ο μαύρος κύβος, που συνδέεται με τον Κρόνο και το Τετραγράμματο (το ιερό όνομα του Γιαχβέ), εμφανίζεται στην αρχαία ισραηλιτική θρησκεία ως το Άγιο των Αγίων και επαναλαμβάνεται σε παγκόσμια μνημεία και μέσα ενημέρωσης, συμβολίζοντας, όπως προτείνει ο Nick Hinton, μια φυλακή του υλικού κόσμου. Αυτό ευθυγραμμίζεται με τις γνωστικές απόψεις του Demiurge ως παγιδευτή των ψυχών, μια έννοια που αντικατοπτρίζεται στο Ερμητικό Μεγάλο Έργο και τη γιουνγκιανή εξατομίκευση, διαδικασίες ένωσης αντιθέτων για την υπέρβαση της δυαδικότητας. Τελικά, η ταυτότητα του Γιαχβέ αναδύεται ως ένα σύνθετο αμάλγαμα ιστορικών, μυθολογικών και ψυχολογικών αρχετύπων. Είτε θεωρείται ως ο Κρόνος, ο Σετ, ο Demiurge, ή μια θεότητα που μοιάζει με δράκο παρόμοια με τον Λεβιάθαν, ο Γιαχβέ ενσαρκώνει την ένταση μεταξύ δημιουργίας και καταστροφής, τάξης και χάους. Αυτή η δυαδικότητα, που εξερευνήθηκε από τον Shaw το 1892 και αντηχεί σε σύγχρονες ερμηνείες, υπογραμμίζει έναν ευρύτερο ανθρώπινο αγώνα να συμφιλιώσει το θείο με το υλικό, το φως με τη σκιά και το συνειδητό με το ασυνείδητο.

Σκάψιμο στον πυρήνα